Garayann
11th June 2012, 02:43
สวัสดีเพื่อนๆชาวJKGครับ วันนี้ขอเสนอนิยาย(หรือเรียกว่าบันทึกดีหว่า...)แนวสงครามหุ่นรบ เรื่องจะดำเนินผ่านมุมมองของตัวละครสองฝั่งที่ทำสงครามกัน
ทุกคนต่างมีเหตุผลของตน ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ถูกหรือผิด เหตุผลเหล่านั้นก็ได้ชักนำพวกเขาเข้าสู่สงครามครั้งนี้ ผู้อ่านจะเป็นคนตัดสินเอง
ว่าใครกันที่เป็นฝ่ายถูกต้อง ในสงครามแห่งอาร์คาเน่
http://image.ohozaa.com/i/88f/a5uT8d.jpg (http://image.ohozaa.com/view2/w8caROInUKgrGYyQ)
สงคราม...ในยุคสมัยหนึ่งผู้คนต่างโหยหาการทำสงคราม การแก่งแย่งช่วงชิงอำนาจจากฝ่ายตรงข้ามด้วยกำลัง เป็นเครื่องหมายสัญลักษณ์บ่งบอกถึงการมีตัวตนของพวกเขา
บนผืนแผ่นดินอังกว้างใหญ่ผู้คนเหล่านั้นต่างทำสงครามเพื่อก้าวขึ้นเป็นที่หนึ่งของโลกใบนี้ และเมื่อยุคสมัยของสงครามจบลงยุคสมัยของวีรบุรุษจึงเริ่มต้นขึ้น
เหล่าผู้กล้าที่พลีชีพในสงคราม บรรดาผู้คนที่ต่อสู้ปกป้องสิ่งที่ตนเองเชื่อมั่น และหนึ่งวีรบุรุษผู้ปิดฉากสงครามอันยาวนาน... เรื่องราวต่อไปนี้คือบันทึกเหตุการณ์เรื่องราวจากวีรบุรุษ
ผู้ที่วันหนึ่งเขาจะขึ้นเป็นผู้นำผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ปลดปล่อยโลกใบนี้จากสงคราม...
“14 กันยายน 1939 ที่ค่ายทหารกันเดอฮาล ที่ที่ซึ่งตัวผมในวัย14ปี ถูกหมายเรียกจากทางการให้เข้ามาประจำการเป็นหนึ่งในเหล่าทหารหาญแห่งเซนทราเดีย
แน่นอนมันเป็นสิ่งที่ผมไม่ได้ตั้งใจเกิดมาเพื่อจะทำสิ่งนี้ ผมไม่ได้อยากเกิดมาในยุคสมัยที่มีสงคราม ผมไม่ได้กลัวที่จะต่อสู้เพื่อปกป้องประเทศหรอกนะ
เซนทราเดียเองก็ไม่ได้อยู่ในฐานะที่ต้องถูกปกป้องด้วยซ้ำ ในสายตาผมเรามันก็แค่ผู้รุกรานที่อ้างอุดมการณ์อันสวยหรูเป็นฉากหน้า
เพื่อที่จะได้ส่งญาติพี่น้องของเราออกไปเสี่ยงในสนามรบของคนอื่น และวันนี้ก็ถึงตาผมล่ะ...ที่อาจจะต้องเอาชีวิตตัวเองไปแลกกลางสนามรบ
ดูเหมือนว่าจะเป็นเมืองเล็กๆทางตะวันตกที่ชื่อ “เบรเดน” เมืองท่าสำคัญที่เป็นเส้นทางลำเลียงพลสู่ตอนกลางของทวีป “ยูเฟรเรีย” เดิมทีเบรเดนเป็นเมืองท่าที่ไม่ขึ้นกับใคร
แต่ด้วยผลของสงครามจึงมีการว่าจ้างกองทหารรับจ้างติดอาวุธหนักคอยคุ้มกันเมือง และทางเซนทราเดียต้องการจะใช้เบรเดนเป็นจุดยุทธศาสตร์
วันนี้ผมและทหารอีกกว่าสามหมื่นนายจึงถูกส่งไปที่นั่น...แผนการโจมตีเบรเดนที่ครูฝึกบอกมามันง่ายนิดเดียวก็แค่ “ไปให้ถึงแล้วยิงไม่ต้องยั้ง”
...คำพูดนั้นคงเป็นไปไม่ได้เลยถ้าผมไม่ได้เห็นเจ้าหุ่นยนต์ที่บินลงมาจากท้องฟ้าอย่างสง่างาม รหัส “ZE-I ซีวัน” เครื่องรุ่นรบจริงที่เพิ่งพัฒนาเสร็จไปเมื่อต้นเดือนที่แล้วตามข่าว
ไม่คิดว่าจะได้เห็นมันยืนตระหง่านอยู่ต่อหน้าจะๆขนาดนี้ และเจ้านี่ล่ะที่ทำให้ผมรอดตายมาเขียนบันทึกนี้ได้...
การรบที่เบรเดนเป็นไปอย่างดุเดือด เซนทราเดียเปิดฉากด้วยการระดมยิงปืนใหญ่ทลายบังเกอร์จากแนวยิงหลังเขาห่างออกไป 5กิโลเมตร
เพื่อเปิดทางให้หน่วยยานเกราะและทหารราบเข้ายึดเมือง เราต้องการให้เมืองอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ที่สุดนั่นหมายความว่าเหล่าทหารราบต้องเสี่ยงเพิ่มขึ้นจากการไม่มีปืนใหญ่คอยยิงสนับสนุนในเมือง
หน้าที่โจมตีสนับสนุนจึงถูกคาดหวังไว้กับหน่วย “อาร์ม”ของเรา ผมได้บังคับเครื่องซีวันหมายเลขสาม คงเพราะตอนฝึกกับเครื่องซิมูเลเตอร์ผมทำคะแนนได้ดีล่ะมั้งเลยได้เป็นหัวหน้าหน่วย(ฮา)
ซีวันมีความคล่องตัวสูงอย่างไม่น่าเชื่อความรู้สึกที่ได้สัมผัสเหมือนแทบจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับร่างกายของผม อัตราการตอบสนองที่ไวต่อการบังคับ
ช่วยให้พลิกบทบาทจากหน่วยสนับสนุนกลายเป็นหน่วยจู่โจมเคลื่อนที่เร็วไปในทันที การรบเป็นไปด้วยดีจนกระทั่งฝ่ายตรงข้ามเริ่มจับทางเราออก
พวกนั้นพยามเผาป่าและเมืองเพื่อให้เกิดหมอกควันหนาทึบบดบังหน่วยซีวันที่อยู่บนฟ้า บีบให้เราต้องลงต่ำมารบภาคพื้นดิน
จากภารกิจบุกยึดเมืองก็กลับกลายเป็นภารกิจปลดแอกเมืองไปแทน ชาวบ้านที่แตกตื่นจากการกระทำของพวกทหารรับจ้างต่างพากันหนีเอาตัวรอดออกจากบ้านเรือนที่กำลังถูกไฟเผารุกรามมา
มีชาวเมืองไม่น้อยถูกลูกหลงจากการสู้รบระหว่างเซนทราเดียกับทหารรับจ้าง แต่ถึงกระนั้นทหารราบของเราก็ทำหน้าที่ได้ดีด้วยกำลังรบที่เหนือกว่า
เราทยอยพาชาวบ้านผู้บาดเจ็บออกจากพื้นที่ ในขณะที่หน่วยของผมถูกสั่งให้คอยระวังหลัง ก็เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นมาจากทางด้านซ้ายของผม
เครื่องหมายเลขสองของร้อยตรี แอคเนอร์ หงายหลังจากแรงปะทะของปืนใหญ่75มม.ที่ยิงมาจากอาร์มของศัตรู มันเป็นอาร์มที่เราไม่มีข้อมูลมาก่อน
ดีที่ว่ากระสุนถากออกไปร้อยตรีแอคเนอร์จึงได้กลับมานอนหยอดน้ำข้าวต้มอยู่ในเต๊นท์พยาบาล
อาร์มสีขาวบนหัวมีหูกระต่ายเคลื่อนตัวอยู่ภายในกลุ่มควันอย่างคล่องแคล่วราวกับมันสามารถมองเห็นได้ในความมืด
แต่ด้วยเสียงเครื่องยนต์อันกึกก้องของมันก็ทำให้ผมพอจะจับทางการเคลื่อนไหวของมันได้ไม่ยากนัก ผมจึงเปิดฉากกระหน่ำด้วย30มม.ที่แขนซ้าย
เสียงกระสุนกระทบเหล็กกล้าดังเป็นระลอก ศัตรูพยามยิงสวนมาแต่ด้วยวิถีกระสุนก็พอจะจับได้ว่าไม่ใช่ระดับACEแน่ๆ
ผมจึงตัดสินใจใช้ความคล่องตัวของซีวันบุกจู่โจมระยะประชิต ซีวันติดตั้ง “ฮีทเบลด”ไว้ที่แขนขวา เป็นมีดที่สามารถตัดได้แม้กระทั่งเหล็กกล้าหนา3เมตร
ผมหวังจะใช้เจ้านี่ปลิดชีพอาร์มของศัตรู แต่ทันใดนั้นก็มีแสงสีแดงวาบขึ้นมาผ่านหน้าผมไปอย่างเฉียวเฉียด มันเป็นพลาสม่าเบลดของศัตรู
ไม่คิดว่าอาร์มของศัตรูจะมีเทคโนโลยีก้าวล้ำกว่าซีวัน แต่ ณ ตอนนั้นผมเองก็ไม่มีเวลาสนใจรายละเอียดยิบย่อยพวกนี้ สิ่งที่ต้องทำคือทำลายศัตรูลงให้ได้
ในระหว่างที่ฉากหลบออกด้านข้างผมก็กด30มม.ออกไปอย่างต่อเนื่องจนศัตรูเสียหลัก ผมถีบตัวเองกับตึกด้านหลังและเปิดอาฟเตอร์บูสจนสุดเล่นเอาเครื่องยนต์ซ้ายไฟลุกเลยล่ะ
แต่ผมก็พุ่งไปถึงตัวศัตรูก่อนที่มันจะตั้งหลักได้ และใช้ฮีทเบลดตัดเอา75มม.ของมันขาดกระจุยในพริบตา จังหวะเดียวกับที่ร้อยตรีโดราเรสมาถึง
ผมกระแทกอาร์มศัตรูออกไปและกระหน่ำ30มม.พร้อมกับร้อยตรีโดราเรส แต่ศัตรูได้ใช้บูสเตอร์เจ๊ททะยานขึ้นฟ้าอย่างรวดเร็วและหายไปในกลุ่มควัน...
ไม่นานนักพวกทหารรับจ้างก็ยอมจำนน พวกนั้นไม่ยอมบอกข้อมูลเกี่ยวกับอาร์มสีขาวนั่นเลยแม้แต่น้อย และเหตุการณ์ที่เบรเดนนี่เองที่ทำให้ผมเริ่มหันมามองประเทศตัวเองใหม่
หากโลกภายนอกยังมีภัยคุกคามอันน่าสะพรึงกลัวแบบอาร์มเครื่องนั้น และมันตกอยู่ในมือคนชั่ว ผมและเหล่าทหารแห่งเซนทราเดีย
ก็จะขอออกตามล่าทำลายพวกผู้ก่อการร้ายเหล่านั้นให้สิ้นซาก...”
– แม็กซ์ อลาสแตง แม็กเซีย
http://image.ohozaa.com/i/285/DnUGOj.jpg (http://image.ohozaa.com/view2/w8cb0Gbr0fNFR72x)
OFFICIAL FACEBOOK FANPAGE
ASSAULT SUIT REBRITH (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%9A%E0%B8%B4%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%97/157996214218926)
GARAYANN'S UNIVERSE (https://www.facebook.com/garayannpage)
ทุกคนต่างมีเหตุผลของตน ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ถูกหรือผิด เหตุผลเหล่านั้นก็ได้ชักนำพวกเขาเข้าสู่สงครามครั้งนี้ ผู้อ่านจะเป็นคนตัดสินเอง
ว่าใครกันที่เป็นฝ่ายถูกต้อง ในสงครามแห่งอาร์คาเน่
http://image.ohozaa.com/i/88f/a5uT8d.jpg (http://image.ohozaa.com/view2/w8caROInUKgrGYyQ)
สงคราม...ในยุคสมัยหนึ่งผู้คนต่างโหยหาการทำสงคราม การแก่งแย่งช่วงชิงอำนาจจากฝ่ายตรงข้ามด้วยกำลัง เป็นเครื่องหมายสัญลักษณ์บ่งบอกถึงการมีตัวตนของพวกเขา
บนผืนแผ่นดินอังกว้างใหญ่ผู้คนเหล่านั้นต่างทำสงครามเพื่อก้าวขึ้นเป็นที่หนึ่งของโลกใบนี้ และเมื่อยุคสมัยของสงครามจบลงยุคสมัยของวีรบุรุษจึงเริ่มต้นขึ้น
เหล่าผู้กล้าที่พลีชีพในสงคราม บรรดาผู้คนที่ต่อสู้ปกป้องสิ่งที่ตนเองเชื่อมั่น และหนึ่งวีรบุรุษผู้ปิดฉากสงครามอันยาวนาน... เรื่องราวต่อไปนี้คือบันทึกเหตุการณ์เรื่องราวจากวีรบุรุษ
ผู้ที่วันหนึ่งเขาจะขึ้นเป็นผู้นำผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ปลดปล่อยโลกใบนี้จากสงคราม...
“14 กันยายน 1939 ที่ค่ายทหารกันเดอฮาล ที่ที่ซึ่งตัวผมในวัย14ปี ถูกหมายเรียกจากทางการให้เข้ามาประจำการเป็นหนึ่งในเหล่าทหารหาญแห่งเซนทราเดีย
แน่นอนมันเป็นสิ่งที่ผมไม่ได้ตั้งใจเกิดมาเพื่อจะทำสิ่งนี้ ผมไม่ได้อยากเกิดมาในยุคสมัยที่มีสงคราม ผมไม่ได้กลัวที่จะต่อสู้เพื่อปกป้องประเทศหรอกนะ
เซนทราเดียเองก็ไม่ได้อยู่ในฐานะที่ต้องถูกปกป้องด้วยซ้ำ ในสายตาผมเรามันก็แค่ผู้รุกรานที่อ้างอุดมการณ์อันสวยหรูเป็นฉากหน้า
เพื่อที่จะได้ส่งญาติพี่น้องของเราออกไปเสี่ยงในสนามรบของคนอื่น และวันนี้ก็ถึงตาผมล่ะ...ที่อาจจะต้องเอาชีวิตตัวเองไปแลกกลางสนามรบ
ดูเหมือนว่าจะเป็นเมืองเล็กๆทางตะวันตกที่ชื่อ “เบรเดน” เมืองท่าสำคัญที่เป็นเส้นทางลำเลียงพลสู่ตอนกลางของทวีป “ยูเฟรเรีย” เดิมทีเบรเดนเป็นเมืองท่าที่ไม่ขึ้นกับใคร
แต่ด้วยผลของสงครามจึงมีการว่าจ้างกองทหารรับจ้างติดอาวุธหนักคอยคุ้มกันเมือง และทางเซนทราเดียต้องการจะใช้เบรเดนเป็นจุดยุทธศาสตร์
วันนี้ผมและทหารอีกกว่าสามหมื่นนายจึงถูกส่งไปที่นั่น...แผนการโจมตีเบรเดนที่ครูฝึกบอกมามันง่ายนิดเดียวก็แค่ “ไปให้ถึงแล้วยิงไม่ต้องยั้ง”
...คำพูดนั้นคงเป็นไปไม่ได้เลยถ้าผมไม่ได้เห็นเจ้าหุ่นยนต์ที่บินลงมาจากท้องฟ้าอย่างสง่างาม รหัส “ZE-I ซีวัน” เครื่องรุ่นรบจริงที่เพิ่งพัฒนาเสร็จไปเมื่อต้นเดือนที่แล้วตามข่าว
ไม่คิดว่าจะได้เห็นมันยืนตระหง่านอยู่ต่อหน้าจะๆขนาดนี้ และเจ้านี่ล่ะที่ทำให้ผมรอดตายมาเขียนบันทึกนี้ได้...
การรบที่เบรเดนเป็นไปอย่างดุเดือด เซนทราเดียเปิดฉากด้วยการระดมยิงปืนใหญ่ทลายบังเกอร์จากแนวยิงหลังเขาห่างออกไป 5กิโลเมตร
เพื่อเปิดทางให้หน่วยยานเกราะและทหารราบเข้ายึดเมือง เราต้องการให้เมืองอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ที่สุดนั่นหมายความว่าเหล่าทหารราบต้องเสี่ยงเพิ่มขึ้นจากการไม่มีปืนใหญ่คอยยิงสนับสนุนในเมือง
หน้าที่โจมตีสนับสนุนจึงถูกคาดหวังไว้กับหน่วย “อาร์ม”ของเรา ผมได้บังคับเครื่องซีวันหมายเลขสาม คงเพราะตอนฝึกกับเครื่องซิมูเลเตอร์ผมทำคะแนนได้ดีล่ะมั้งเลยได้เป็นหัวหน้าหน่วย(ฮา)
ซีวันมีความคล่องตัวสูงอย่างไม่น่าเชื่อความรู้สึกที่ได้สัมผัสเหมือนแทบจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับร่างกายของผม อัตราการตอบสนองที่ไวต่อการบังคับ
ช่วยให้พลิกบทบาทจากหน่วยสนับสนุนกลายเป็นหน่วยจู่โจมเคลื่อนที่เร็วไปในทันที การรบเป็นไปด้วยดีจนกระทั่งฝ่ายตรงข้ามเริ่มจับทางเราออก
พวกนั้นพยามเผาป่าและเมืองเพื่อให้เกิดหมอกควันหนาทึบบดบังหน่วยซีวันที่อยู่บนฟ้า บีบให้เราต้องลงต่ำมารบภาคพื้นดิน
จากภารกิจบุกยึดเมืองก็กลับกลายเป็นภารกิจปลดแอกเมืองไปแทน ชาวบ้านที่แตกตื่นจากการกระทำของพวกทหารรับจ้างต่างพากันหนีเอาตัวรอดออกจากบ้านเรือนที่กำลังถูกไฟเผารุกรามมา
มีชาวเมืองไม่น้อยถูกลูกหลงจากการสู้รบระหว่างเซนทราเดียกับทหารรับจ้าง แต่ถึงกระนั้นทหารราบของเราก็ทำหน้าที่ได้ดีด้วยกำลังรบที่เหนือกว่า
เราทยอยพาชาวบ้านผู้บาดเจ็บออกจากพื้นที่ ในขณะที่หน่วยของผมถูกสั่งให้คอยระวังหลัง ก็เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นมาจากทางด้านซ้ายของผม
เครื่องหมายเลขสองของร้อยตรี แอคเนอร์ หงายหลังจากแรงปะทะของปืนใหญ่75มม.ที่ยิงมาจากอาร์มของศัตรู มันเป็นอาร์มที่เราไม่มีข้อมูลมาก่อน
ดีที่ว่ากระสุนถากออกไปร้อยตรีแอคเนอร์จึงได้กลับมานอนหยอดน้ำข้าวต้มอยู่ในเต๊นท์พยาบาล
อาร์มสีขาวบนหัวมีหูกระต่ายเคลื่อนตัวอยู่ภายในกลุ่มควันอย่างคล่องแคล่วราวกับมันสามารถมองเห็นได้ในความมืด
แต่ด้วยเสียงเครื่องยนต์อันกึกก้องของมันก็ทำให้ผมพอจะจับทางการเคลื่อนไหวของมันได้ไม่ยากนัก ผมจึงเปิดฉากกระหน่ำด้วย30มม.ที่แขนซ้าย
เสียงกระสุนกระทบเหล็กกล้าดังเป็นระลอก ศัตรูพยามยิงสวนมาแต่ด้วยวิถีกระสุนก็พอจะจับได้ว่าไม่ใช่ระดับACEแน่ๆ
ผมจึงตัดสินใจใช้ความคล่องตัวของซีวันบุกจู่โจมระยะประชิต ซีวันติดตั้ง “ฮีทเบลด”ไว้ที่แขนขวา เป็นมีดที่สามารถตัดได้แม้กระทั่งเหล็กกล้าหนา3เมตร
ผมหวังจะใช้เจ้านี่ปลิดชีพอาร์มของศัตรู แต่ทันใดนั้นก็มีแสงสีแดงวาบขึ้นมาผ่านหน้าผมไปอย่างเฉียวเฉียด มันเป็นพลาสม่าเบลดของศัตรู
ไม่คิดว่าอาร์มของศัตรูจะมีเทคโนโลยีก้าวล้ำกว่าซีวัน แต่ ณ ตอนนั้นผมเองก็ไม่มีเวลาสนใจรายละเอียดยิบย่อยพวกนี้ สิ่งที่ต้องทำคือทำลายศัตรูลงให้ได้
ในระหว่างที่ฉากหลบออกด้านข้างผมก็กด30มม.ออกไปอย่างต่อเนื่องจนศัตรูเสียหลัก ผมถีบตัวเองกับตึกด้านหลังและเปิดอาฟเตอร์บูสจนสุดเล่นเอาเครื่องยนต์ซ้ายไฟลุกเลยล่ะ
แต่ผมก็พุ่งไปถึงตัวศัตรูก่อนที่มันจะตั้งหลักได้ และใช้ฮีทเบลดตัดเอา75มม.ของมันขาดกระจุยในพริบตา จังหวะเดียวกับที่ร้อยตรีโดราเรสมาถึง
ผมกระแทกอาร์มศัตรูออกไปและกระหน่ำ30มม.พร้อมกับร้อยตรีโดราเรส แต่ศัตรูได้ใช้บูสเตอร์เจ๊ททะยานขึ้นฟ้าอย่างรวดเร็วและหายไปในกลุ่มควัน...
ไม่นานนักพวกทหารรับจ้างก็ยอมจำนน พวกนั้นไม่ยอมบอกข้อมูลเกี่ยวกับอาร์มสีขาวนั่นเลยแม้แต่น้อย และเหตุการณ์ที่เบรเดนนี่เองที่ทำให้ผมเริ่มหันมามองประเทศตัวเองใหม่
หากโลกภายนอกยังมีภัยคุกคามอันน่าสะพรึงกลัวแบบอาร์มเครื่องนั้น และมันตกอยู่ในมือคนชั่ว ผมและเหล่าทหารแห่งเซนทราเดีย
ก็จะขอออกตามล่าทำลายพวกผู้ก่อการร้ายเหล่านั้นให้สิ้นซาก...”
– แม็กซ์ อลาสแตง แม็กเซีย
http://image.ohozaa.com/i/285/DnUGOj.jpg (http://image.ohozaa.com/view2/w8cb0Gbr0fNFR72x)
OFFICIAL FACEBOOK FANPAGE
ASSAULT SUIT REBRITH (https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%9A%E0%B8%B4%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%97/157996214218926)
GARAYANN'S UNIVERSE (https://www.facebook.com/garayannpage)