PDA

ดูเวอร์ชั่นเต็ม : การเลี้ยงลูกที่ลำเอียงของพ่อแม่



Herocare
26th June 2012, 18:11
เรื่องนี้มาจากกตัวผมเองจริงๆ ซึ่งผมรู้สึกแบบนี้มานานมากแล้วเคยพูดให้พวกเขาฟังเขากก็บอกว่า อย่ามาอิจฉาพี่น้องกัน ซึ่งผมเป็นน้องชายมีพี่สาว เข้าเรื่องกันดีกว่าครับ
ก็บ้านผมจะสอนเสมอว่ารักลูกเท่ากัน ถ้า1คนได้ของอีกคนก็ต้องได้เช่นกัน แต่ด้วยความที่พี่สาวผมออกจะเหลวไหลมากๆ บ้านช่องไม่กลับ โน่นนี้ เหมือนตัวปัญหาสุดๆ พ่อกับแม่ก็มานั่งกลุ้ม ซึ่งผมเห็นแล้วก็คิดว่าเราเป็นผู้ชายต้องเป็นที่พึ่งแทน ผมก็พยายามทำงานบ้าน ช่วยพ่อแม่ทำงาน ช่วยไปส่งของ(ค้าขายอะครับ) คือทำทุกอย่าง ในฐานะเสาอีกต้นของบ้านเลยซึ่งพี่ผมไม่ได้ทำบ้าไรเลยเอาแต่ขอเงินๆ แล้วก็ขอเงินๆส่วนผมนานๆทีขอ ซึ่งขอแต่ละที มันยากมากๆต้องมีเหตุผลเพียงพอ แรกๆก็ไม่คิดไร พอผ่านมาหลายปีเข้าๆมันก็เริ่มน้อยใจเหมือนกันนะ ว่า ทำดีขนาดนี้ ช่วยขนาดนี้ ทำไมไม่มีใครเอาใจ ใส่ใจผมบ้างจากแต่ก่อนมันเหลวไหลผมก็ขยันเรียนทำตัวดีขึ้น จนตอนนี้ผมเรียนอยู่ ปวส.แต่พี่ผมยัง ปวช2 อยู่เลย เวลาทะเลาะกัน ผมก็เข้าไปห้ามด้วยเหตุผลบางทีพ่อใช้กำลังผมก็ต้องเข้าไปรับแทนตลอด เดี๋ยวนี้พี่สาวกับแม่ก็แอบไปขอกันแอบคุยกันไม่ให้ผมรู้ แต่เห็นผมเป็นควายเหรอ ? พอบอกแม่ๆก็บอกแล้วรักไม่เท่ากันยังไง การกระทำมันฟ้องพี่ผมไม่สบายส่งกันเข้าโรงบาล ผมไม่สบายเป็นไข้เลือดออกเกือบช็อคตายก็ไม่มีใครสนใจ ผมทำดีเพื่อทุกคนขนาดนี้ทำไมไม่มีใคร สนใจผมบ้าง ... ถ้าท่านที่อ่านอยู่มีลูกกรุณาลองคิดดูหน่อยนะว่ากำลังเลี้ยงลูกลำเอียงอยู่รึเปล่า เห็นว่าทำตัวเฉยๆแต่ก็ใช่ว่าจะไม่รู้สึกน้อยใจนะ

AntiBody
26th June 2012, 18:21
ทำใจครับ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้รู้จักการ ยืนขึ้นด้วยตนเอง ถ้าต่อไปไม่มีพ่อแม่แล้ว คุณก็สามารถอยู่ได้แต่พี่คุณจะน่าเป็นห่วงมาก ;)

Herocare
26th June 2012, 18:35
ทำใจครับ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้รู้จักการ ยืนขึ้นด้วยตนเอง ถ้าต่อไปไม่มีพ่อแม่แล้ว คุณก็สามารถอยู่ได้แต่พี่คุณจะน่าเป็นห่วงมาก ;)

พ่อกับแม่ก็บอกว่าสุดจะทนแล้วแต่ก็เห็นเลี้ยงกันปานจะกลมเกลียว น้อยใจมาก

wachisawit
26th June 2012, 19:22
น่าสงสาร แต่ยังไงเราต้องยืนขึ้นด้วยตัวเองครับ

wanjaiteeruk
26th June 2012, 19:25
เลี้ยงแบบนี่ โตมาอาจจะเข็มแข็งก็ได้นี่ ๆ

ic157303
26th June 2012, 19:27
เชื่อผมสิ ไม่มีพ่อแม่ที่ไหนรักลูกไม่เท่ากันหรอก ^^
1.เรื่องเงินในความคิดผมนะครับ ถ้าพ่อแม่คุณเลือกได้เขาก็ไม่อยากให้หรอกครับ แต่นี่เขาต้องให้เพราะถ้าไม่ให้คราวนี้พี่สาวคุณจะไปหาจากไหน ยิ่งเหลวไหลอยู่แล้ว ยิ่งคิดได้เยอะครับ ว่าจะไปหาเงินจากไหน ผญ. บางคนยอม ผช. เพื่อแค่ให้มีเงินใช้ก็เยอะแยะครับ พ่อแม่คุณก็เลยต้องยอมเพื่อไม่ให้เกิดเรื่องพวกนี้ครับ ยิ่งผู้ใหญ่ด้วยแล้ว ยิ่งคิดมากกว่าเด็กอย่างเราหลายเท่าครับ
2.ที่แม่กับพี่คุณไปแอบคุยกัน เขาไม่ได้เห็นคุณเป็นความหรอกครับ แต่บางเรื่องถ้าแม่คุณรู้ว่า ถ้าคุณรู้คุณจะต้องเสียใจ เขาก็ไม่อยากให้คุณรู้หรอกครับ(พูดจากประสบการณ์ของตัวเอง เพราะเมื่อก่อนผมอยากได้โซนิคมาก พ่อก็เลยต้องจำใจซื้่อให้แต่ก็ต้องปิดเป็นความลับเพื่อไม่ให้พี่ผมรู้ ถามว่าพ่อผมอยากซื้อให้หรอ ตอบว่าไม่เลยครับ ซื้อให้เพราะความรำคาญ ล้วนๆ 55)
...สุดท้ายเท่าที่ผมอ่านมาผมว่าคุณก็รักพี่ของคุณมากเอาเหมือนกันนี่ เพราะฉะนั้นลองคิดดูนะครับว่า เพียงแค่เรื่องเงินไม่เท่าไหร่(หรืออาจมาก) คุณจะยอมให้พี่คุณหน่อยไม่ได้หรอ คุณลองคิดดูนะถ้าคุณต้องใช้เงินเท่าพี่คุณ พ่อแม่คุณต้องทำงานหนักเท่าไหร่ถึงจะหาเงินมาให้ ลูกๆ ใช้-จ่าย ได้เพียงพอ
...อ้อลืมไปเลยเรื่องไข้เลือดออก ในความคิดผมอีกหน่ะแหละ 55 ไม่ใช่ว่าเขาไม่สนใจครับ เขาก็สนใจหรือเป็นห่วงเหมือนกัน แต่เขาก็คงมีเหตุผลบางอย่างหน่ะแหละ จะเล่าเรื่องของผมให้ฟังละกัน ช่วงนั้นผมได้รถโซนิคมาใหม่ๆบ้าแต่งเอามากๆ บางครั้งไม่นอนที่บ้าน แต่ดันไปนอนอยู่ร้านซ่อมรถ55 พ่อกับแม่ก็ต้องไปตามให้กลับบ้าน แล้วช่วงนั้นบังเอิญพี่ผมต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะเครียดหนักจนเป็นไมเกรน(เขียนผิดชัวร์ ขอโทษครับ><) พี่ผมก็น้อยใจนิดๆเหมือนกันว่าทำไมพ่อกับแม่ถึงไม่มาเฝ้าบ้างเลย แต่ถามว่า พ่อกับแม่ผมจะไปได้หรอ ขืนไปเฝ้าพี่ตัวปัญหาอย่างผมก็ไม่รู้จะหายไปก่อเรื่องที่ไหนอีกรึป่าว ยิ่งไม่มีใครอยู่บ้านด้วยนะ บันเทิง กันหล่ะท่าน 55

ปล.ทั้งหมดนี้เป็นความคิดผมทั้งสิ้น ผมไม่มีเจตนาจะว่าครอบครัวคุณนะครับ ถ้าผมพูดไม่ถูกใจตรงไหนก็ขออภัยนะครับ ผมแค่มีเจตนาอยากให้คุณได้คิดว่า สิ่งที่คุณคิดและเข้าใจอยู่มันผิดนะครับ ลองคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆใหม่อีกซักครั้งนะครับ การที่คุณน้อยใจมันไม่ผิดหรอก แต่บางครั้งเรื่องพวกนี้มันก็เลี่ยงไม่ได้ซึ่งคุณก็ต้องเข้าใจและยอมรับมันครับ ^^
...แต่ละครอบครัว ระหว่างพี่น้อง พ่อแม่ จะมีเชือกเส้นเล็กคอยผูกเชื่อมโยงเข้าหากันอยู่ ถ้าตรงใหนเกิดมีปัญหาหรือเชือกพันกันขึ้น คุณต้องก็คิดใตร่ตรองทุกอย่างให้หมดและถี่ถ้วน ถ้าคุณด่วนตัดสินใจ เชือกเส้นเล็กๆ ก็อาจจะขาดได้ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ดี ลองดูบางครอบครัวสิครับ ลูกพูดกับพ่อแม่ ขึ้น.ม.ขึ้น.ก. กันหยั่งกะเพื่อนเล่นก็มี เพราะเชือกตรงนี้มันขาดไปหมดแล้ว ฉะนั้นคิดให้ดีๆครับ คุณก็โตแล้ว อายุก็ไม่ได้น้อยๆ ทางที่ดีลองไปเปิดอกคุยกับพ่อแม่เลยครับ เพราะผมเคยทำมาแล้วได้ผลดีเกินคาด สู้ๆ ครับ ^^

Dark_Koc
26th June 2012, 19:28
คิดในแง่บวกสิครับ พี่เค้าเป็น ผญ เราเป็น ผช แล้วก็ทำอย่างไรได้อย่างนั้น ^^(สู้ๆครับ ผมก็เป็นแต่ผมมีพี่ชายแต่คงไม่เท่าคุณ มั้ง)

Herocare
27th June 2012, 00:43
เชื่อผมสิ ไม่มีพ่อแม่ที่ไหนรักลูกไม่เท่ากันหรอก ^^
1.เรื่องเงินในความคิดผมนะครับ ถ้าพ่อแม่คุณเลือกได้เขาก็ไม่อยากให้หรอกครับ แต่นี่เขาต้องให้เพราะถ้าไม่ให้คราวนี้พี่สาวคุณจะไปหาจากไหน ยิ่งเหลวไหลอยู่แล้ว ยิ่งคิดได้เยอะครับ ว่าจะไปหาเงินจากไหน ผญ. บางคนยอม ผช. เพื่อแค่ให้มีเงินใช้ก็เยอะแยะครับ พ่อแม่คุณก็เลยต้องยอมเพื่อไม่ให้เกิดเรื่องพวกนี้ครับ ยิ่งผู้ใหญ่ด้วยแล้ว ยิ่งคิดมากกว่าเด็กอย่างเราหลายเท่าครับ
2.ที่แม่กับพี่คุณไปแอบคุยกัน เขาไม่ได้เห็นคุณเป็นความหรอกครับ แต่บางเรื่องถ้าแม่คุณรู้ว่า ถ้าคุณรู้คุณจะต้องเสียใจ เขาก็ไม่อยากให้คุณรู้หรอกครับ(พูดจากประสบการณ์ของตัวเอง เพราะเมื่อก่อนผมอยากได้โซนิคมาก พ่อก็เลยต้องจำใจซื้่อให้แต่ก็ต้องปิดเป็นความลับเพื่อไม่ให้พี่ผมรู้ ถามว่าพ่อผมอยากซื้อให้หรอ ตอบว่าไม่เลยครับ ซื้อให้เพราะความรำคาญ ล้วนๆ 55)
...สุดท้ายเท่าที่ผมอ่านมาผมว่าคุณก็รักพี่ของคุณมากเอาเหมือนกันนี่ เพราะฉะนั้นลองคิดดูนะครับว่า เพียงแค่เรื่องเงินไม่เท่าไหร่(หรืออาจมาก) คุณจะยอมให้พี่คุณหน่อยไม่ได้หรอ คุณลองคิดดูนะถ้าคุณต้องใช้เงินเท่าพี่คุณ พ่อแม่คุณต้องทำงานหนักเท่าไหร่ถึงจะหาเงินมาให้ ลูกๆ ใช้-จ่าย ได้เพียงพอ
...อ้อลืมไปเลยเรื่องไข้เลือดออก ในความคิดผมอีกหน่ะแหละ 55 ไม่ใช่ว่าเขาไม่สนใจครับ เขาก็สนใจหรือเป็นห่วงเหมือนกัน แต่เขาก็คงมีเหตุผลบางอย่างหน่ะแหละ จะเล่าเรื่องของผมให้ฟังละกัน ช่วงนั้นผมได้รถโซนิคมาใหม่ๆบ้าแต่งเอามากๆ บางครั้งไม่นอนที่บ้าน แต่ดันไปนอนอยู่ร้านซ่อมรถ55 พ่อกับแม่ก็ต้องไปตามให้กลับบ้าน แล้วช่วงนั้นบังเอิญพี่ผมต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะเครียดหนักจนเป็นไมเกรน(เขียนผิดชัวร์ ขอโทษครับ><) พี่ผมก็น้อยใจนิดๆเหมือนกันว่าทำไมพ่อกับแม่ถึงไม่มาเฝ้าบ้างเลย แต่ถามว่า พ่อกับแม่ผมจะไปได้หรอ ขืนไปเฝ้าพี่ตัวปัญหาอย่างผมก็ไม่รู้จะหายไปก่อเรื่องที่ไหนอีกรึป่าว ยิ่งไม่มีใครอยู่บ้านด้วยนะ บันเทิง กันหล่ะท่าน 55

ปล.ทั้งหมดนี้เป็นความคิดผมทั้งสิ้น ผมไม่มีเจตนาจะว่าครอบครัวคุณนะครับ ถ้าผมพูดไม่ถูกใจตรงไหนก็ขออภัยนะครับ ผมแค่มีเจตนาอยากให้คุณได้คิดว่า สิ่งที่คุณคิดและเข้าใจอยู่มันผิดนะครับ ลองคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆใหม่อีกซักครั้งนะครับ การที่คุณน้อยใจมันไม่ผิดหรอก แต่บางครั้งเรื่องพวกนี้มันก็เลี่ยงไม่ได้ซึ่งคุณก็ต้องเข้าใจและยอมรับมันครับ ^^
...แต่ละครอบครัว ระหว่างพี่น้อง พ่อแม่ จะมีเชือกเส้นเล็กคอยผูกเชื่อมโยงเข้าหากันอยู่ ถ้าตรงใหนเกิดมีปัญหาหรือเชือกพันกันขึ้น คุณต้องก็คิดใตร่ตรองทุกอย่างให้หมดและถี่ถ้วน ถ้าคุณด่วนตัดสินใจ เชือกเส้นเล็กๆ ก็อาจจะขาดได้ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ดี ลองดูบางครอบครัวสิครับ ลูกพูดกับพ่อแม่ ขึ้น.ม.ขึ้น.ก. กันหยั่งกะเพื่อนเล่นก็มี เพราะเชือกตรงนี้มันขาดไปหมดแล้ว ฉะนั้นคิดให้ดีๆครับ คุณก็โตแล้ว อายุก็ไม่ได้น้อยๆ ทางที่ดีลองไปเปิดอกคุยกับพ่อแม่เลยครับ เพราะผมเคยทำมาแล้วได้ผลดีเกินคาด สู้ๆ ครับ ^^


ทำไมมันตรงกับความคิดผมจัง ผมก็เข้าใจแต่ผมก็ยอมมาหลายปีแล้วนะ แต่พอทำใจว่าเอาเถอะ ปล่อยๆไป ช่างมัน ความรู้สึกมันก็จะแย้งกันตลอดจนไม่รู้จะทำยังไง เรื่องเปิดอกไม่ต้องพูดถึง พูดแบบตรงๆไปหลายครั้งแล้วเขาตอบมาว่า เขารักไม่เท่ากันยังไง พอพูดให้ฟังเขาก็บอก เออๆแม่ผิดเอง แล้วก็ทำเหมือนเดิม ? จนครั้งนี้เริ่มรู้สึกเหมือนเบื่อหน่ายแบบไม่อยากจะพูดคุยอะพอยิ่งพูดยิ่งผูกพัน แล้วก็น้อยใจหนักกว่าเก่า พอผมไม่พูดด้วย คราวนี้มาทำเป็น นอนไม่หลับ เคลียด กลายเป็นผมเหมือนลูกเลว แต่ในความเป็นจริง มันก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วทุกวันไม่ใช่เหรอ แล้วทีงี้ทำไมถึงเพิ่งมาสนใจละ เดี๋ยวพอลูกสาวเขามาเขาก็ลืมผมไปแล้ว มันเป็นแบบนี้ทุกที

champ45117
27th June 2012, 11:21
คิดซะว่า เราโชคดีแล้วที่มีพ่อแม่ครบทั้งคู่ ที่ดูแลเรา ถึงแม้ว่าจะไม่ดีเท่าคนอื่นๆ แต่ก็ย่อมดีกว่าคนอื่นที่ไม่มี หย่าร้าง นะครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ