Indreamy_RT
15th July 2012, 11:35
ขอคำแนะนำหน่อยคะ
เรามีเพื่อนสนิทคนนึง เทอชื่อ A เป็นสาววัยรุ่นอายุ 23 เป็นคนที่ร่าเริง แจ่มใส ตามประสาเด็กสาว ได้คบกับแฟนหนุ่มชื่อ B หนุ่มวัยทำงานอายุ 31 ปีที่มีโลกส่วนตัวสูงมาก แบบผู้ใหญ่
พวกเขารักชอบกันคบกันมา 1 ปี กว่า เวลาที่มีเรื่องอะไร นาย B จะเป็นคนคอยเตือน คอยสอน น้อง A เสมอ น้อง A ก็ทำตามที่นาย B สอนทุกอย่าง เพราะว่าน้อง A รัก นาย B มากๆ
ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่งหน้า ทำผม แต่งตัว ตามที่ นาย B ชอบทุกอย่าง เช่น วันนี้นาย B อยากให้แต่งตัวหวานๆ น้อง A ก็แต่งตัวหวานๆแอ็บๆ อีกวันนาย B อยากให้แต่งตัวเซ็กซี่ น้อง A ก็แต่งตัวเซ็กซี่ๆ ถึงแม้จะมีอายบ้างก็ตาม แต่เพื่อนาย B ก็ไม่แคร์ใคร น้องA เอาใจใส่ นาย B อย่างดี เหมือนภรรยาคนนึง (จากเป็นคนที่ไม่ชอบแต่งหน้า แต่งตัว) ผู้ ญ เวลาที่รักใครจริงแล้วย่อมยอมทำตามทุกอย่างที่เขาต้องการ
ซึ่งน้อง A ก็ยอมทำตาม แม้แรกๆก็ไม่ค่อยเต็มใจนัก แต่เพราะรักก็เลยยอม จนกลายเป็นกิจวัติที่ต้องทำ ^^;
ตั้งแต่น้อง A คบกับนาย B นั้น น้อง A มีความคิดเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น การเรียนดีขึ้นมาก การทำงานก็รอบคอบขึ้น จนเห็นได้ชัด จนเพื่อนๆและอาจารย์ต่างก็ชื่นชมน้อง A เวลาน้อง A มีปัญหาอะไรเทอไม่เคยปรึกษาเพื่อนๆเลย น้อง A จะคิดหาทางแก้ไขเองแล้วผลก็ออกมาดีเสมอ น้อง A เป็นที่ปรึกษาของเพื่อนๆในหลายๆเรื่อง จนเพื่อนๆต่างก็ไว้ใจน้อง A น้อง A จะแยกแยะตลอดระหว่างเพื่อนกับแฟน เอาไม่เอาปนกัน (เทอเริ่มเป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆ นับถือๆ)
แต่น้อง A กับนาย B นั้นอยู่กันคนล่ะจังหวัดกัน นานๆถึงจะเจอกันสักที อาจจะเดือนล่ะ 1-2 วัน หรือ 2 เดือนครั้ง แต่ก็ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับทั้ง 2 คนนี้ พวกเขายังรักกันคบกันได้ เพราะความเข้าใจกันและกัน และข้อตกลงที่พวกเขาตกลงกันก่อนที่จะคบกัน จึงทำให้พวกเขาคบกันได้จนถึงทุกวันนี้
แต่ด้วยนิสัยของ น้อง A ที่เป็นสาววัยรุ่นขี้อ้อนแฟน เทอมักจะโทรหาแฟนวันล่ะ 1 ครั้ง (ก่อนนอน) พูดคุยกับนาย B ไม่ถึง 1-2 นาทีก็วาง น้อง A ทำแบบนี้มาตลอด
จนกระทั่งนาย B เริ่มบ่น น้อง A ว่า "จะโทรคุยทำไมนักหนา เขาไม่ใช่พวกเด็กวัยรุ่นนะ ที่จะต้องโทรคุยกันก่อนนอนทุกคืน โทรคุยเดือนล่ะครั้งก็พอ" น้อง A ได้ยินแล้วก็ช็อคกับคำพูดของนาย B
แต่น้อง A ก็ หน้าด้านโทรไปพูดคุยก่อนนอนทุกวันเหมือนเดิม (วันล่ะ 1 ครั้งเอง จะเป็นอะไรไป?) นาย B ก็บ่น น้อง A ทุกครั้งที่คุยกัน "เริ่มทำตัวงี่เง่าแล้วนะ เดี๋วยนี้พูดแล้วไม่เชื่อฟัง พี่ไม่ชอบ พี่เบื่อผู้ ญ แบบนี้ เดี๋ยวก็ไม่ต้องคุยกันเลย" น้อง A ฟังแล้วก็ปวดใจ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะแค่วันล่ะ ครั้ง มันไม่ได้มากมายอะไรนี่นา
จนน้อง A ก็โทรไปอีกก่อนนอน แล้วนาย B ก็บอกว่า "ทีหลังไม่ต้องโทรมาแล้วนะ พี่เบื่อ ผู้ ญ งี่เง่า อาร์ตตัวแม่ ดราม่าเก่งที่ 1 เบื่อผู้ ญ จริงๆ เป็นแบบนี้เหมือนกันหมดทุกคน" น้อง A ฟังแล้วปวดใจแต่ก็ทน น้อง A ชวนนาย B พูดเรื่องนั้นเรื่องนี้ จนน้อง A รู้สึกได้ว่า (เหมือนเราพูดอยู่คนเดียว) ไม่มีการพูดคุยโต้ตอบจากนาย B
น้อง A ก็เลยบอกฝันดีนะแล้ววางสายไป (เทอรู้สึกได้ถึงความเบื่อของเขา น้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความรำคาณ เทอร้องไห้เหมือนคนบ้า กอดตุ๊กตาที่เขาซื้อให้แล้วห้องไห้กับมัน)
(เห็นแล้วน่าสงสารคะ แต่ไม่รู้จะช่วยยังไง เราก็ได้แต่นั่งดูน้อง A ร้องไห้)
เรากับน้อง A ฝึกงานอยู่ที่เดียวกัน นอนพักห้องเดียวกัน จึงเห็นได้ชัดว่า น้อง A ซึมเศร้าไปมากคะ
จนกระทั่งน้อง A โทรไปหานาย B เขาไม่รับสายเลย ไม่มีการโทรกลับมา ไม่มีการติดต่อใดๆเกิดขึ้น เหมือนเขาหายไป (น้อง A ตกใจมาก ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้จริงๆ) ทีนี้แหละคะ น้อง A กดโทรไปหา นาย B อย่างกับคนบ้า แต่ไม่มีการตอบรับจากนาย B เลย
1 วัน
2 วัน
3 วัน
ผ่านไป นาย B ไม่โทรกลับมา น้อง A อาการน่าเป็นห่วงคะ นอนน้องไห้ทุกคืนกับตุ๊กตาตัวโปรด เวลาทำงานน้อง A ก็ทำงานทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยเหมือนคนปกติ แต่เมื่อน้อง A ว่าง เราเห็นได้ชัดคะว่า
น้อง A นั่งซึม เม่อมองท้องฟ้า ตาแดงเหมือนจะร้องไห้เหมือนคนจะตายคะ เราพยายามชวนน้อง A พูดคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ ชวนดูหนัง ทำกิจกรรมให้น้อง A ยุ่งตลอด
แต่เวลาก่อนนอน น้อง A ก็ร้องไห้ตลอด จนหลับไป เราเห็นเพื่อสนิทเราเป็นแบบนี้แล้วมันสงสารคะ นี่ก็ 5 วันแล้ว ที่นาย B หายไป
จนเราบอกให้น้อง A ส่งข้อความไปบอกนาย B ว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย ช่วยรับสายหน่อย (นาย B สายน้อง A คะ)
น้อง A ถามนาย B คะว่า ทำไมถึงไม่รับสายเลย เป็นอะไรหรือป่าวคะ?
นาย B ตอบว่า ก็คุยอยู่นี่ไง (กวน)
น้อง A ถามต่อว่า ที่พี่ไม่รับสายน้อง A เลย พี่อยากคบกับ A ต่อ หรือว่า อยากจะเลิกกันคะ??
นาย B ตอบ นี่ยังไม่หยุดดราม่าอีกหรอ? หยุดดาม่าเมื่อไหร่ค่อยคุยกัน
(นาย B ก็ ตัดสายทิ้งไป) น้อง A กับเรา นั่ง งงๆ และมองหน้ากัน แค่นั้นแหละคะ น้อง A ก็ร้องไห้เหมือนคนบ้าอีกแล้ว
น้อง A ถามเราว่า "น้อง A ทำผิดอะไร?? น้อง A ดราม่าตรงไหน?? น้อง A ไม่เข้าใจ" (เราก็ไม่เข้าใจคะ เลยปล่อยให้ น้อง A นอนร้องไห้จนหลับไป)
เราเลยบอกให้น้อง A ไม่ต้องโทรหา นาย B อีกคะ ห้ามใจไม่โทร ไม่ต้องสนใจ เดี๋ยวเขาอยากคุย เขาก็โทรมาเอง น้อง A ก็ ถามเราอีกคะว่า ที่เขาไม่โทรมา เขาไม่อยากคุยกับน้อง A ใช่ไหม?
ตอบไม่ถูกคะ ทุกวันนี้ทำได้แค่มองน้อง A กอดตุ๊กตาแล้วนอนร้องไห้ทุกวันคะ
ใครก็ได้คะ ช่วยแนะนำทางแก้หน่อยคะ หนูไม่รู้จะช่วยยังไง
หนูรู้คะว่า ใครผูกก็ต้องแก้เอง แต่นี่หนูเห็นสภาพน้อง A แล้วเหนื่อยแทนคะ -*-
เรามีเพื่อนสนิทคนนึง เทอชื่อ A เป็นสาววัยรุ่นอายุ 23 เป็นคนที่ร่าเริง แจ่มใส ตามประสาเด็กสาว ได้คบกับแฟนหนุ่มชื่อ B หนุ่มวัยทำงานอายุ 31 ปีที่มีโลกส่วนตัวสูงมาก แบบผู้ใหญ่
พวกเขารักชอบกันคบกันมา 1 ปี กว่า เวลาที่มีเรื่องอะไร นาย B จะเป็นคนคอยเตือน คอยสอน น้อง A เสมอ น้อง A ก็ทำตามที่นาย B สอนทุกอย่าง เพราะว่าน้อง A รัก นาย B มากๆ
ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่งหน้า ทำผม แต่งตัว ตามที่ นาย B ชอบทุกอย่าง เช่น วันนี้นาย B อยากให้แต่งตัวหวานๆ น้อง A ก็แต่งตัวหวานๆแอ็บๆ อีกวันนาย B อยากให้แต่งตัวเซ็กซี่ น้อง A ก็แต่งตัวเซ็กซี่ๆ ถึงแม้จะมีอายบ้างก็ตาม แต่เพื่อนาย B ก็ไม่แคร์ใคร น้องA เอาใจใส่ นาย B อย่างดี เหมือนภรรยาคนนึง (จากเป็นคนที่ไม่ชอบแต่งหน้า แต่งตัว) ผู้ ญ เวลาที่รักใครจริงแล้วย่อมยอมทำตามทุกอย่างที่เขาต้องการ
ซึ่งน้อง A ก็ยอมทำตาม แม้แรกๆก็ไม่ค่อยเต็มใจนัก แต่เพราะรักก็เลยยอม จนกลายเป็นกิจวัติที่ต้องทำ ^^;
ตั้งแต่น้อง A คบกับนาย B นั้น น้อง A มีความคิดเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น การเรียนดีขึ้นมาก การทำงานก็รอบคอบขึ้น จนเห็นได้ชัด จนเพื่อนๆและอาจารย์ต่างก็ชื่นชมน้อง A เวลาน้อง A มีปัญหาอะไรเทอไม่เคยปรึกษาเพื่อนๆเลย น้อง A จะคิดหาทางแก้ไขเองแล้วผลก็ออกมาดีเสมอ น้อง A เป็นที่ปรึกษาของเพื่อนๆในหลายๆเรื่อง จนเพื่อนๆต่างก็ไว้ใจน้อง A น้อง A จะแยกแยะตลอดระหว่างเพื่อนกับแฟน เอาไม่เอาปนกัน (เทอเริ่มเป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆ นับถือๆ)
แต่น้อง A กับนาย B นั้นอยู่กันคนล่ะจังหวัดกัน นานๆถึงจะเจอกันสักที อาจจะเดือนล่ะ 1-2 วัน หรือ 2 เดือนครั้ง แต่ก็ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับทั้ง 2 คนนี้ พวกเขายังรักกันคบกันได้ เพราะความเข้าใจกันและกัน และข้อตกลงที่พวกเขาตกลงกันก่อนที่จะคบกัน จึงทำให้พวกเขาคบกันได้จนถึงทุกวันนี้
แต่ด้วยนิสัยของ น้อง A ที่เป็นสาววัยรุ่นขี้อ้อนแฟน เทอมักจะโทรหาแฟนวันล่ะ 1 ครั้ง (ก่อนนอน) พูดคุยกับนาย B ไม่ถึง 1-2 นาทีก็วาง น้อง A ทำแบบนี้มาตลอด
จนกระทั่งนาย B เริ่มบ่น น้อง A ว่า "จะโทรคุยทำไมนักหนา เขาไม่ใช่พวกเด็กวัยรุ่นนะ ที่จะต้องโทรคุยกันก่อนนอนทุกคืน โทรคุยเดือนล่ะครั้งก็พอ" น้อง A ได้ยินแล้วก็ช็อคกับคำพูดของนาย B
แต่น้อง A ก็ หน้าด้านโทรไปพูดคุยก่อนนอนทุกวันเหมือนเดิม (วันล่ะ 1 ครั้งเอง จะเป็นอะไรไป?) นาย B ก็บ่น น้อง A ทุกครั้งที่คุยกัน "เริ่มทำตัวงี่เง่าแล้วนะ เดี๋วยนี้พูดแล้วไม่เชื่อฟัง พี่ไม่ชอบ พี่เบื่อผู้ ญ แบบนี้ เดี๋ยวก็ไม่ต้องคุยกันเลย" น้อง A ฟังแล้วก็ปวดใจ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะแค่วันล่ะ ครั้ง มันไม่ได้มากมายอะไรนี่นา
จนน้อง A ก็โทรไปอีกก่อนนอน แล้วนาย B ก็บอกว่า "ทีหลังไม่ต้องโทรมาแล้วนะ พี่เบื่อ ผู้ ญ งี่เง่า อาร์ตตัวแม่ ดราม่าเก่งที่ 1 เบื่อผู้ ญ จริงๆ เป็นแบบนี้เหมือนกันหมดทุกคน" น้อง A ฟังแล้วปวดใจแต่ก็ทน น้อง A ชวนนาย B พูดเรื่องนั้นเรื่องนี้ จนน้อง A รู้สึกได้ว่า (เหมือนเราพูดอยู่คนเดียว) ไม่มีการพูดคุยโต้ตอบจากนาย B
น้อง A ก็เลยบอกฝันดีนะแล้ววางสายไป (เทอรู้สึกได้ถึงความเบื่อของเขา น้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความรำคาณ เทอร้องไห้เหมือนคนบ้า กอดตุ๊กตาที่เขาซื้อให้แล้วห้องไห้กับมัน)
(เห็นแล้วน่าสงสารคะ แต่ไม่รู้จะช่วยยังไง เราก็ได้แต่นั่งดูน้อง A ร้องไห้)
เรากับน้อง A ฝึกงานอยู่ที่เดียวกัน นอนพักห้องเดียวกัน จึงเห็นได้ชัดว่า น้อง A ซึมเศร้าไปมากคะ
จนกระทั่งน้อง A โทรไปหานาย B เขาไม่รับสายเลย ไม่มีการโทรกลับมา ไม่มีการติดต่อใดๆเกิดขึ้น เหมือนเขาหายไป (น้อง A ตกใจมาก ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้จริงๆ) ทีนี้แหละคะ น้อง A กดโทรไปหา นาย B อย่างกับคนบ้า แต่ไม่มีการตอบรับจากนาย B เลย
1 วัน
2 วัน
3 วัน
ผ่านไป นาย B ไม่โทรกลับมา น้อง A อาการน่าเป็นห่วงคะ นอนน้องไห้ทุกคืนกับตุ๊กตาตัวโปรด เวลาทำงานน้อง A ก็ทำงานทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยเหมือนคนปกติ แต่เมื่อน้อง A ว่าง เราเห็นได้ชัดคะว่า
น้อง A นั่งซึม เม่อมองท้องฟ้า ตาแดงเหมือนจะร้องไห้เหมือนคนจะตายคะ เราพยายามชวนน้อง A พูดคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ ชวนดูหนัง ทำกิจกรรมให้น้อง A ยุ่งตลอด
แต่เวลาก่อนนอน น้อง A ก็ร้องไห้ตลอด จนหลับไป เราเห็นเพื่อสนิทเราเป็นแบบนี้แล้วมันสงสารคะ นี่ก็ 5 วันแล้ว ที่นาย B หายไป
จนเราบอกให้น้อง A ส่งข้อความไปบอกนาย B ว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย ช่วยรับสายหน่อย (นาย B สายน้อง A คะ)
น้อง A ถามนาย B คะว่า ทำไมถึงไม่รับสายเลย เป็นอะไรหรือป่าวคะ?
นาย B ตอบว่า ก็คุยอยู่นี่ไง (กวน)
น้อง A ถามต่อว่า ที่พี่ไม่รับสายน้อง A เลย พี่อยากคบกับ A ต่อ หรือว่า อยากจะเลิกกันคะ??
นาย B ตอบ นี่ยังไม่หยุดดราม่าอีกหรอ? หยุดดาม่าเมื่อไหร่ค่อยคุยกัน
(นาย B ก็ ตัดสายทิ้งไป) น้อง A กับเรา นั่ง งงๆ และมองหน้ากัน แค่นั้นแหละคะ น้อง A ก็ร้องไห้เหมือนคนบ้าอีกแล้ว
น้อง A ถามเราว่า "น้อง A ทำผิดอะไร?? น้อง A ดราม่าตรงไหน?? น้อง A ไม่เข้าใจ" (เราก็ไม่เข้าใจคะ เลยปล่อยให้ น้อง A นอนร้องไห้จนหลับไป)
เราเลยบอกให้น้อง A ไม่ต้องโทรหา นาย B อีกคะ ห้ามใจไม่โทร ไม่ต้องสนใจ เดี๋ยวเขาอยากคุย เขาก็โทรมาเอง น้อง A ก็ ถามเราอีกคะว่า ที่เขาไม่โทรมา เขาไม่อยากคุยกับน้อง A ใช่ไหม?
ตอบไม่ถูกคะ ทุกวันนี้ทำได้แค่มองน้อง A กอดตุ๊กตาแล้วนอนร้องไห้ทุกวันคะ
ใครก็ได้คะ ช่วยแนะนำทางแก้หน่อยคะ หนูไม่รู้จะช่วยยังไง
หนูรู้คะว่า ใครผูกก็ต้องแก้เอง แต่นี่หนูเห็นสภาพน้อง A แล้วเหนื่อยแทนคะ -*-