Arbadius'z
9th August 2012, 20:55
เรื่องมันเกิดเมื่อ ไม่นานมาก 1.ส.ค.ถึงวันที่7ส.ค. ผมได้แอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งมานาน มากตั้งแต่เปิดเทอมเธอเป็นเด็กใหม่ผมยาวสูงหุ่นดีหน้าให้ ใช่เลย แต่ชอบเฉยๆ ไม่ได้มากมายถึงขั้นคิดไปแต่งงาน แต่ก็ชอบเพราะรู้ว่าจริงๆแล้วเรามันเอื้อมไม่ถึงหรอกเรามันแค่คนเห่ยๆคนหนึ่งเรามันแค่ผู้ชายซุ่มซ่ามซื่อบื้อ ติ๋งต๋องเอ๋อ แต่ก็อยากรู้จักแค่รู้จักพอแล้ว คือวันที่ 30 ก.ค. เธอคนนั้นเลิกกับแฟน พอดี ผมก็ ลองแอด Facebook (ผมแอบส่องมา เดือนสองเดือนละ :o) ผมลองแอด ดูเธอรับภายใน 1 วินาที ที่ผมแอดเธอไป ผมรู้สึกดีนะ ผมก็ทักทายตามปกติ คุยกันไปเรื่อยๆ แล้วก็ บอกว่าอยู่โรงเรียนเดียวกันเธอบอกให้ ทักด้วยนะไม่ทักงอล แล้วเธอไปนอนก็บอก' ฝันดีนะจุ้บจุ้บ ' ประมาณนี้แหละ วันรุ้งขึ้น เธอนั่งโต๊ะกินข้าวข้างๆผม เธอมานั่งกับพี่สาวผมไม่กล้าทักเธอเลยเหมือนเธอจะรอให้ผมทักแต่ก็ไม่กล้าทักจริงๆ คือความรู้สึกของคนที่แอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งมากๆ จนคุณเขินอายเมื่อเขาใกล้ แต่ผมไม่มีความกล้าไม่กล้าเข้าไปทัก พอกลับบ้านก็กะจะทักแล้วแต่ไม่ทันเธอกลับบ้านไปแล้ว ผมเสียดายมากผมตัดสินใจ จะทักเธอจนวินาทีสุดท้าย แต่นั้นก็สายไปแล้ว พอตกดึกก็ทักเฟสไป ก็คุยตามภาษาวัยรุ่นเนื้อหาเยอะมากขอไม่ยกมาแล้วกันแต่ก็คุยไปเรื่อยๆก็ โอเคไปๆมาๆ ขอพิน บอกฝันดี แล้วก็คุยกันในบีบีต่อ พอคุยในบีบีนี่สิหนักเลย คุยกันมากขึ้นๆ เป็นดูๆกันไปซะแล้ว แต่ก็ไม่ได้ คบเพราะ ดูๆกันไปก่อนมันไวเกินไป พอดูๆก็แน่นอนครับ คุยฝันดี โทรหา ทุกวัน นอนพร้อมกัน อาบน้ำพร้อมกันน (คือ แบบไม่ใช่อาบด้วยกันแต่อาบเวลาเดียวกัน) บอกกินข้าว คิดถึงเป็นห่วง ดูแลtakecare ดีมาก ผมมั่นใจมากจะอยู่กับคนนี้ไปนานๆแต่ไปๆมาๆ
พอเริ่ม มาถึง วันที่ไป รร หลังหยุดยาว4วัน นั้นคือ วันอังคาร ที่ 4 สิงหาคม ผมบอกจะไปรับเธอตอนเข้าไปส่งเธอตอนกินข้าวเสร็จไปส่งเธอตอนกลับบ้าน ผมก็ทำตามนั้น ใจเต้นแรงมากตอนอยู่ใกล้ผมทำอะไรไม่ถูก ผมยิ้ม เขิน
วันแรก ผมยิ้มทั้งวันเลย ไปส่งเธอเข้าแถว เพื่อนที่ เป็นเพื่อนกับเธอ ผู้หญิงในห้องบอกว่า ผมมีความสุขมากๆเลยนะเห้น ยิ้มทั้งวัน(ยิ้มไอที่แบบว่ามีความสุขจริงๆ) ผมบอกได้เลยชีวิตผมสดใสมากๆ ผมพร้อมจะเจอกับอะไรๆต่อมากมาย วันนั้นเป็น วัน ที่ผมมีความสุขมาก ผมส่งเธอกลับ บ้านวันนั้นฝนตกผมกลางร่มเธอเดินไปพร้อมผมผมถือกระเป๋าให้เธอถือร่มของผม(เพราะเพื่อนแซวผมบอกถือกระเป๋าให้สิ) แต่วันนั้น เธอมี เพื่อนมารับจะไปเที่ยวต่อผมก็โอเคไปส่งเธอแล้วรอเพื่อนมารับไปเที่ยวเดอะมอล์ เธอไปเที่ยวกับเพื่อน(ผมไม่รู้ว่าเธอไปเจอใคร ไปเจอ ผู้ชาย ใครหรือปล่าว ผมเชื่อใจ ผมมั่นใจสุดๆ)
วันอังคาร ผมเรียน วิทย์คณิต แต่ไม่ติดรด. เรียน 9 คาบทุกวันเหมือนเดิม เลิก4โมง แต่เธอ เลิกเที่ยงออกพร้อมกับพวกไป รด.ได้เลยเธอก็ไปเที่ยวเดอะมอล์ แล้วก็ไปต่อที่อื่นกับเพื่อน ผมไม่รู้ว่าใครเพราะออกไปไม่ได้ ผมก็คุยกับเธอปกติ ในบีบี บอกคิดถึง บ้าง พอกลับบ้าน ก็ฝนตกก็บอกดูแลตัวเอง วันที่ผ่านมา มีคนมองผมแล้วแซว แล้วมาถามที่หลังมี ,แฟนแล้วหรอ ,แฟนหรอ, น่ารักจัง, ทีเด็ดเลยนะ, แหนะร้ายนะ,
บางคนก็รู้แล้วก็แซวชื่อคนที่ผมชอบ ตกกลางคืน ก็เหมือนเดิม แต่ ผมถามคำถามไปว่า เลิกกับแฟนเลิกเพราะอะไรเธอบอกเธอเบื่อ มันงี่เง่าไม่ชอบ บางที่ไม่ใช่ก็เลิกเลย เธอบอกเธอเป็นคนแบบนี้ท่าไม่ใช่ก็เลิกเลยเพราะเจ็บปล่าวๆ
พอวันที่ 3 วันพุทธ วันที่ 7 ส.ค. 2555 ผมก็ไปรับเธอปกติ นั่งกินข้าวด้วยกัน ผมมีความสุขมากวันนั้นสุดๆเลย แล้วก็ ไปส่งตามปกติวันนั้นก็บ๊ายบายทักทายกันปกติแล้วพอแยก กัน ขึ้นเรียน กินข้าวก็ไปนั่งคุย นั้นคือครั้งแรกที่กล้าเดินเข้าไปนั่งคุยแล้วมีเพื่อนเธออยู่ใกล้ๆผมรวมความกล้าเดินเข้าไปคุยนั้นครั้งแรกจริงๆ แล้วก็เดินไปส่ง ตอนเย็นก็ไปซื้อข้าวกินด้วยกัน แล้วก็มีพี่เธอมาแล้วสักพักเธอก็บอกให้ผมไปหาเพื่อนก็ได้ก็เดินจากไปแล้วบ๊ายบายแล้วสักพักก็กลับบ้านผมส่งเธอไม่ทัน จนกระทั่งกลางคืน เธอบอกว่า เธอเสียใจ เธอขอโทดเธอลืมคนเก่าไม่ได้ เธอกลัวผมจะเจ็บไปมากกว่านี้ (แต่ในใจผมตอนแรกก็เข้าใจๆเพราะเธอเลิกกับแฟนได้วันเดียวผมแอดเลยผมเปิดเลย) แต่ไปมาๆผมก็นึกถึงที่เธอเคยบอกเธอเลิกกับแฟนเพราะเบื่อเพราะมันไม่ใช่ ผมคิดแบบนั้นจริงๆเพราะสเตตัสในบีีบีเธอบอกว่า รู้สึกแปลกๆไม่ใช่บอกไม่ถูก เอาละผมเริ่มละคิดไปละ แล้วไปๆมาๆผมก็คิดได้อีกที่เธอบอกว่าเลิกกับแฟนเพราะเบื่อ เห้อผมนึกถึกจุดนี้ นั้นคงเป็นแค่ข้ออ้างจริงๆ คงเบื่อแล้ว ที่ผมไม่กล้า ผมอยากจะกอด อยากจะจับมือ อยากจะอยู่ใกล้ๆเธอแต่มันไม่มีอีกแล้ว
ล่าสุดวันนี้ ผมเดินคนเดียว เพื่อนที่แซวก็แซว เหมือนเดิมผมตอบกลับไปว่า จบแล้ว,เพื่อนกัน,คุยแบบเพื่อน,เลิกแล้ว แล้วก็ต้องเล่าเพราะอะไร ผมเหนื่อยมาก จากที่มั่นใจทุกอย่าง กลายเป็น ซูบหายหมดเลย
ในบีบีเธอไม่นานก็มีคนใหม่ รัก เกิด ภายในไม่กี่ ชม. :eek: ผม เชื่อเลย ผมพลาดแล้วละผมไม่ใช่จริงๆ
ผมเคยบอกว่าจะรอแต่ตอนนี้รู้แล้วหละว่ามันไม่ใช่จริงๆแล้วหละ หรือ อาจจะใช่ก็ได้ไม่กล้าเข้าไปถามแบบนั้น
สุดท้ายก็ได้มานั่งซ้ำอยู่คนเดียว อยากฝากไว้ว่า ท่าได้รักกับใครแล้ว จะทำอะไรก็ทำให้คุ้มนะครับแต่ไม่ใช่ว่าลุกล้ำเขาเกินไป มันก็ไม่ใช่ (ไอข้อนี้แหละทำให้ผมไม่กล้าทำผมเสียดายจัง)
ที่เสียดายมีคนมาชอบผมแต่ผมปฏิเสธ แล้วเลือกเธอคนนั้นเพราะมั่นใจมากๆแต่สุดท้ายจบแบบไร้เหตุผล
โสดต่อไป
7เลขแห่งการเปลี่ยนแปลงทุกๆ7 , 7วัน 7 เดือน 7ปี 7ชาติ 7คน หยะ รัก7ปีดี7หน น่าไปดูเลขตรงกันเปะ:o (เกี่ยวไรด้วย:o)
สุดท้ายก็ท่าไม่ชอบขอโทษด้วยนะครับข้อมูลเยอะไปหน่อยแต่ตั้งใจเขียนนะแล้วก็เหนื่อยแล้ว ขอให้ทุกคนสู้ๆนะ ผมก็คงเดินคนเดียวต่อไป
ผมไม่เคยว่าผู้หญิงคนนั้นเลยได้แต่พูดให้ช้ำใจว่าเราไม่ใช่เราเข้าใจ ผมก็ไม่อยากให้เพื่อนผู้หญิงไปด่าผมเข้าใจแล้ว
ผมรักเธอจริงๆแต่ผมก็ต้องเสียเธอไปจริงๆ ผมจะจำช่วงเวลาที่ดีที่สุด 7 วันนี้เอาไว้ จะใช้เลข7เป็นเลขนำโชคเสมอ :o
พอเริ่ม มาถึง วันที่ไป รร หลังหยุดยาว4วัน นั้นคือ วันอังคาร ที่ 4 สิงหาคม ผมบอกจะไปรับเธอตอนเข้าไปส่งเธอตอนกินข้าวเสร็จไปส่งเธอตอนกลับบ้าน ผมก็ทำตามนั้น ใจเต้นแรงมากตอนอยู่ใกล้ผมทำอะไรไม่ถูก ผมยิ้ม เขิน
วันแรก ผมยิ้มทั้งวันเลย ไปส่งเธอเข้าแถว เพื่อนที่ เป็นเพื่อนกับเธอ ผู้หญิงในห้องบอกว่า ผมมีความสุขมากๆเลยนะเห้น ยิ้มทั้งวัน(ยิ้มไอที่แบบว่ามีความสุขจริงๆ) ผมบอกได้เลยชีวิตผมสดใสมากๆ ผมพร้อมจะเจอกับอะไรๆต่อมากมาย วันนั้นเป็น วัน ที่ผมมีความสุขมาก ผมส่งเธอกลับ บ้านวันนั้นฝนตกผมกลางร่มเธอเดินไปพร้อมผมผมถือกระเป๋าให้เธอถือร่มของผม(เพราะเพื่อนแซวผมบอกถือกระเป๋าให้สิ) แต่วันนั้น เธอมี เพื่อนมารับจะไปเที่ยวต่อผมก็โอเคไปส่งเธอแล้วรอเพื่อนมารับไปเที่ยวเดอะมอล์ เธอไปเที่ยวกับเพื่อน(ผมไม่รู้ว่าเธอไปเจอใคร ไปเจอ ผู้ชาย ใครหรือปล่าว ผมเชื่อใจ ผมมั่นใจสุดๆ)
วันอังคาร ผมเรียน วิทย์คณิต แต่ไม่ติดรด. เรียน 9 คาบทุกวันเหมือนเดิม เลิก4โมง แต่เธอ เลิกเที่ยงออกพร้อมกับพวกไป รด.ได้เลยเธอก็ไปเที่ยวเดอะมอล์ แล้วก็ไปต่อที่อื่นกับเพื่อน ผมไม่รู้ว่าใครเพราะออกไปไม่ได้ ผมก็คุยกับเธอปกติ ในบีบี บอกคิดถึง บ้าง พอกลับบ้าน ก็ฝนตกก็บอกดูแลตัวเอง วันที่ผ่านมา มีคนมองผมแล้วแซว แล้วมาถามที่หลังมี ,แฟนแล้วหรอ ,แฟนหรอ, น่ารักจัง, ทีเด็ดเลยนะ, แหนะร้ายนะ,
บางคนก็รู้แล้วก็แซวชื่อคนที่ผมชอบ ตกกลางคืน ก็เหมือนเดิม แต่ ผมถามคำถามไปว่า เลิกกับแฟนเลิกเพราะอะไรเธอบอกเธอเบื่อ มันงี่เง่าไม่ชอบ บางที่ไม่ใช่ก็เลิกเลย เธอบอกเธอเป็นคนแบบนี้ท่าไม่ใช่ก็เลิกเลยเพราะเจ็บปล่าวๆ
พอวันที่ 3 วันพุทธ วันที่ 7 ส.ค. 2555 ผมก็ไปรับเธอปกติ นั่งกินข้าวด้วยกัน ผมมีความสุขมากวันนั้นสุดๆเลย แล้วก็ ไปส่งตามปกติวันนั้นก็บ๊ายบายทักทายกันปกติแล้วพอแยก กัน ขึ้นเรียน กินข้าวก็ไปนั่งคุย นั้นคือครั้งแรกที่กล้าเดินเข้าไปนั่งคุยแล้วมีเพื่อนเธออยู่ใกล้ๆผมรวมความกล้าเดินเข้าไปคุยนั้นครั้งแรกจริงๆ แล้วก็เดินไปส่ง ตอนเย็นก็ไปซื้อข้าวกินด้วยกัน แล้วก็มีพี่เธอมาแล้วสักพักเธอก็บอกให้ผมไปหาเพื่อนก็ได้ก็เดินจากไปแล้วบ๊ายบายแล้วสักพักก็กลับบ้านผมส่งเธอไม่ทัน จนกระทั่งกลางคืน เธอบอกว่า เธอเสียใจ เธอขอโทดเธอลืมคนเก่าไม่ได้ เธอกลัวผมจะเจ็บไปมากกว่านี้ (แต่ในใจผมตอนแรกก็เข้าใจๆเพราะเธอเลิกกับแฟนได้วันเดียวผมแอดเลยผมเปิดเลย) แต่ไปมาๆผมก็นึกถึงที่เธอเคยบอกเธอเลิกกับแฟนเพราะเบื่อเพราะมันไม่ใช่ ผมคิดแบบนั้นจริงๆเพราะสเตตัสในบีีบีเธอบอกว่า รู้สึกแปลกๆไม่ใช่บอกไม่ถูก เอาละผมเริ่มละคิดไปละ แล้วไปๆมาๆผมก็คิดได้อีกที่เธอบอกว่าเลิกกับแฟนเพราะเบื่อ เห้อผมนึกถึกจุดนี้ นั้นคงเป็นแค่ข้ออ้างจริงๆ คงเบื่อแล้ว ที่ผมไม่กล้า ผมอยากจะกอด อยากจะจับมือ อยากจะอยู่ใกล้ๆเธอแต่มันไม่มีอีกแล้ว
ล่าสุดวันนี้ ผมเดินคนเดียว เพื่อนที่แซวก็แซว เหมือนเดิมผมตอบกลับไปว่า จบแล้ว,เพื่อนกัน,คุยแบบเพื่อน,เลิกแล้ว แล้วก็ต้องเล่าเพราะอะไร ผมเหนื่อยมาก จากที่มั่นใจทุกอย่าง กลายเป็น ซูบหายหมดเลย
ในบีบีเธอไม่นานก็มีคนใหม่ รัก เกิด ภายในไม่กี่ ชม. :eek: ผม เชื่อเลย ผมพลาดแล้วละผมไม่ใช่จริงๆ
ผมเคยบอกว่าจะรอแต่ตอนนี้รู้แล้วหละว่ามันไม่ใช่จริงๆแล้วหละ หรือ อาจจะใช่ก็ได้ไม่กล้าเข้าไปถามแบบนั้น
สุดท้ายก็ได้มานั่งซ้ำอยู่คนเดียว อยากฝากไว้ว่า ท่าได้รักกับใครแล้ว จะทำอะไรก็ทำให้คุ้มนะครับแต่ไม่ใช่ว่าลุกล้ำเขาเกินไป มันก็ไม่ใช่ (ไอข้อนี้แหละทำให้ผมไม่กล้าทำผมเสียดายจัง)
ที่เสียดายมีคนมาชอบผมแต่ผมปฏิเสธ แล้วเลือกเธอคนนั้นเพราะมั่นใจมากๆแต่สุดท้ายจบแบบไร้เหตุผล
โสดต่อไป
7เลขแห่งการเปลี่ยนแปลงทุกๆ7 , 7วัน 7 เดือน 7ปี 7ชาติ 7คน หยะ รัก7ปีดี7หน น่าไปดูเลขตรงกันเปะ:o (เกี่ยวไรด้วย:o)
สุดท้ายก็ท่าไม่ชอบขอโทษด้วยนะครับข้อมูลเยอะไปหน่อยแต่ตั้งใจเขียนนะแล้วก็เหนื่อยแล้ว ขอให้ทุกคนสู้ๆนะ ผมก็คงเดินคนเดียวต่อไป
ผมไม่เคยว่าผู้หญิงคนนั้นเลยได้แต่พูดให้ช้ำใจว่าเราไม่ใช่เราเข้าใจ ผมก็ไม่อยากให้เพื่อนผู้หญิงไปด่าผมเข้าใจแล้ว
ผมรักเธอจริงๆแต่ผมก็ต้องเสียเธอไปจริงๆ ผมจะจำช่วงเวลาที่ดีที่สุด 7 วันนี้เอาไว้ จะใช้เลข7เป็นเลขนำโชคเสมอ :o