PDA

ดูเวอร์ชั่นเต็ม : ลูอิสผจญภัย (เรื่องแรกในชีวิตช่วยติชมด้วยครับ)



suradet55
16th October 2012, 16:20
Suradet55 ขอเสนอ !!
ลูอิสผจญภัย
บทที่ 1
การเริ่มต้น

โหลดก็ได้นะครับ คลิก (http://www.mediafire.com/download.php?cak5hd6e5ejk2h7)


ในยุคสมัยนี้ใครจะรู้เล่าว่า สิ่งที่เป็นไปไม่ได้สามารถเป็นไปได้เกือบจะทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นรถที่ขับเคลื่อนด้วยพลังงานไฟฟ้า มันสามารถทรงตัวอยู่เหนือพื้นดินได้ 10 เซนติเมตร
การขับเคลื่อนด้วยพลังงานไฟฟ้าของมันไม่เพียงแต่จะทำให้อากาศบนโลกสดชื่น แต่มันยังทำให้โลกเราไม่ต้องพึ่งน้ำมันเชื้อเพลิงที่มีราคาแพงอีกต่อไป การคมนาคมขนส่งเป็นไปได้อย่างรวดเร็วเพียงไม่กี่อึดใจ ด้วยเครื่องส่งสสาร ที่สามารถส่งของทุกส่งทุกอย่างได้อย่างรวดเร็วง่ายดาย มันสามารถส่งได้ตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันเรือรบ ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นดีกว่าที่ทุกคนในยุคก่อนปี ค.ศ. 2012 นั้นคาดไว้เสียอีก หลังจากปี 2012 เมื่อโลกไม่แตกมนุษย์ก็ไม่ได้อยู่นิ่งพวกเราสร้างเทคโนโลยีชั้นสูงขึ้นมากมายซึ่งนั้นทำให้โลกหลุดพ้นจากภัยพิบัติต่างๆ ไม่ว่าจะสึนามิ พายุทอร์นาโด ภัยพิบัติต่างๆ กับกลายเป็นเพียงแค่ รอยมดกัด ซึ่งภัยพิบัติพวกนี้ไม่สามารถทำอะไรนุษย์ได้อีกเลย...

ลูอิส!! ลงมากินข้าวได้แล้วลูก แม่ว่าลูกต้องเลิกเล่นเกมส์แล้วลงมากินข้าวเดี๋ยวนี้นะลูก ไม่งั้นเราทั้งคู่ได้ไปสายแน่ๆ ผู้เป็นแม่กล่าวอย่างหัวเสีย ครับ...แม่ เด็กหนุ่มเน้นคำว่าแม่อย่างชัดถ้อยชัดคำ เขาคิดว่าคำๆนี้เป็นอะไรที่น่าเบื่อเอาเสียมากๆ ลูอิสปิดคอมพิวเตอร์ก่อนจะเอาเก้าอี้กลับที่เดิมเสียงดัง ปัง!! เสียงนั้นดังพอที่จะให้แม่ของเขาได้ยิน ลูอิส!!... ผู้เป็นแม่กล่าวอย่างเหนื่อยหน่าย เมื่อเด็กหนุ่มเดินกะแทกส้นเท้ามาจนถึงโต๊ะกินข้าวได้ผู้เป็นแม่จึงเอ่ยขึ้น ลูอิส...ฟังแม่นะ แม่ก็เคยติดคอมเหมือนกัน แม่รู้ว่าลูกคิดยังไงเมื่อมีคนมาขัดขวางความสุขของเรา ผู้เป็นแม่กอดลูกก่อนจะพูดต่อ แม่รักลูกนะลูอิส เด็กหนุ่มรู้สึกว่าความโกรธที่ตนมีเมื่อกี้นั้นได้อันตรธานหายไปสิ้น ความรักที่แม่มีให้นั้นยิ่งใหญ่เหนือสิ่งอื่นใดในโลก ครับแม่.. เด็กหนุ่มตอบเบาๆด้วยความอิ่มเอมใจ ก่อนจะลงมือโซ้ยอาหารอันโอชะที่อยู่ตรงหน้า ผู้เป็นแม่มองลูกแล้วก็ยิ้ม เมื่อเด็กหนุ่มเห็นก็เขินอายเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า ก็..มันอร่อยนี่นา ทั้งสองแม่ลูกหัวเราะกันอย่างร่าเริง ในห้องครัวเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของทั้งสองคน.....

นกร้องเจื้อยแจ้ว ยามพระอาทิตย์สาดส่องและพระจันทร์ลับหายไป แม้จะอยู่ในตัวเมืองที่พลุกพล่านแต่ที่แห่งนี้ก็เงียบสงบมาก ไม่มีแม้แต่เสียงเด็กร้องหรือเสียงโทรศัพท์ มีป้ายหินปูนมากมายโผล่ขึ้นเหนือพื้นดิน แต่ละอันถูกสลักชื่อของคนแต่ละคนเอาไว้ ที่แห่งนี้เป็นที่พักผ่อนของคนตาย บุคคลซึ่งหลุดพ้นจากชีวิตที่ต้องดิ้นรนแข่งขัน พวกเขามารวมตัวกันที่นี้ เขาไม่ได้ตั้งใจมา หากแต่ที่แห่งนี้เป็นที่ๆลูกหลานของเขาเป็นคนเลือกให้เขาอยู่ ที่แห่งนี้คือจุดจบของทุกๆคน.... เสียงฝีเท้าของคนประมาณสองคนก้าวเข้ามาในที่ที่เงียบสงบแห่งนี้ ทั้งสองหยุดตรงป้ายหลุมศพป้ายหนึ่ง ผู้เป็นแม่มองหน้าที่เศร้าหมองของลูกก่อนที่จะหันมาที่ป้ายหลุมศพ นานแค่ไหนแล้วนะที่คุณจากไป สิ้นเสียงพูดผู้เป็นแม่ก็มีน้ำตาไหลออกมา ลูอิสมองแม่อยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะเอ่ยขึ้น 15 วัน 9 ชั่วโมง 45 นาที กับ... ลูอิสมองนาฬิกานิดหน่อยก่อนจะพูด ...16 วินาที ทั้งสองมองหน้ากันและยืนมองป้ายหลุมศพอยู่ครู่หนึ่ง ลูอิสปล่อยมือแม่และหลังจากนั้นลูอิสก็เอาดอกไม้ไปวางหน้าหลุมศพ เขาพึมพำบางอย่างก่อนที่จะลุกขึ้นไปจับมือแม่อีกครั้ง ลูกพูดอะไรกับพ่อหรือลูอิส?? ลูอิสมองหน้าแม่ก่อนที่พูด ความลับลูกผู้ชายฮ่ะ ผู้เป็นแม่ยิ้มเล็กน้อย ไปกันเถอะจ๊ะ อีก 50 นาทีโรงเรียนจะเข้าแล้ว ลูอิสพยักหน้าและเดินตามอย่างว่าง่าย เขามองกลับไปที่หลุมศพอีกบ้างเป็นบางครั้งก่อนที่หลุมศพของผู้เป็นพ่อนั้นจะหลับตาไปจนมองไม่เห็น

นกน้อยผลัดขน มันขึ้นโผ้บินด้วยความกล้า แม้จะทุลักทุเลแต่มันก็พยายามอย่างเต็มที่และเต็มความสามารถของมัน 4 ปีผ่านไปตอนนี้ลูอิสอายุ 15 ปีแล้ว เขากลายเป็นหนุ่มเต็มตัว เขาชอบผจญภัยเหมือนกับพ่อ ทุกครั้งที่มีโอกาส ลูอิสกับแม่มักจะไปท่องเที่ยวด้วยกัน ไปว่าจะปีนภูเขา,ล่องเรือ,ท่องป่า ฯลฯ นับว่าลูอิสจิตใจเข้มแข็งมากแม้ว่าพ่อจะเสียไปในตอนที่เขายังเด็กแต่ลูอิสก็ไม่เสียใจมากเกินไป เขาทำใจได้เพื่อไม่ให้ผู้เป็นแม่ต้องเป็นห่วง เขายังเรียนหนังสือได้ดีแม้จะไม่ได้เก่งแต่ก็อยู่ในเกณฑ์ใช้ได้ กริ่งๆๆๆ.... เสียงกริ่งบอกเวลากลับบ้านได้ดังขึ้นเด็กหลายคนพอได้ยินเสียงกริ่งดังก็เหมือนได้ยินเสียงสวรรค์ ต่างโห่ร้องยินดี หลายคนลุกผวดออกจากห้องทั้งๆที่ยังไม่ลาอาจารย์ผู้มีพระคุณ ผ่านไปไม่ถึง 10 วินาที จากคน 50 กว่าคน เหลือเพียงแค่ ไม่กี่คนเท่านั้นที่ยังคงอยู่ เมื่ออาจารย์หันมาเห็นจึงเอ่ยขึ้น ทำไมพวกเธอไม่ตามพวกเทวดามาเกิดนั้นไปล่ะ?? ลูอิสได้ยินคำถามเขาจึงตามแทนเพื่อนที่เหลือทุกคน พวกผมยังไม่ได้ลาอาจารย์เลยครับพูดจบลูอิสก็บอกให้ทุกคนทำความเคารพอาจารย์ก่อนที่เขาและเพื่อนๆจะออกจากห้องไป ลูอิสรู้สึดีที่เขาได้กระทำเช่นนี้ เขาไม่ได้กระทำเพื่อหน้าตา แต่เขาทำด้วยความเคารพจากใจจริง เขาเดินเข้าเครื่องส่งสสารสาธารณะของโรงเรียนด้วยรอยยิ้ม เขาลืมหน้าตาอึ้งของอาจารย์ไม่ได้จริงๆ มันทำให้เขายิ้มแทบตลอดเวลา โปรดบอกรหัสค่ะ เสียงอัตโนมัติของเครื่องส่งสสารดังขึ้น ลูอิสสะดุ้งเล็กน้อยแล้วจึงบอกรหัสไป หลังบอกรหัสไม่นานเขาก็มายืนอยู่หนาบ้านแล้ว เขามีอาการมึนหัวนิดหน่อย เพราะเครื่องสาธารณะมักไม่ค่อยได้มาตรฐาน แต่อย่างน้อยเขาก็คิดว่ามันดีมากทีเดียวเนื่องจากเครื่องส่งนีไม่ต้องการเครื่องรับอีกต่อไป เพียงแค่บอกพิกัดจุดที่ที่อยากไปก็ไปได้ มนุษย์นี้ช่างไม่ยอมหยุดพัฒนาเสียจริงนา.. ลูอิสบ่นกับความขยันของมนุษย์โลกบางส่วนที่ยังคงพัฒนาเทคโนโลยีใหม่ๆขึ้นมาเพื่ออำนวยความสะดวกให้มนุษย์ กลับมาแล้วคร้าบ.. ลูอิสตะโกนบอกผู้เป็นแม่ เขาเปิดประตูบ้านแล้วพึมพำเล็กน้อย แม่ไปไหนนะ ปกติก็ต้องตอบเราทุกครั้งนี่นา ไม่นานนักหลังจากเข้ามาในบ้านลูอิสก็รู้คำตอบว่าแม่ของเขาไปไหน คงเป็นธรรมเนียทของบ้านเขาไปแล้วว่าหากใครในบ้านจะไปไหนโดยที่อีกคนไม่รู้ก็ขอให้อีกคนเขียนโน๊ตติดไว้บนผนัง เมื่ออีกคนกลับมาจะได้รู้ว่าอีกคนหนึ่งนั้นไปไหน ไปสัมมนา ประมาณ 6 วัน แล้วจะรีบกลับมานะ ^^ แม่ ลูอิสอ่านข้อความช้าๆ อืม..ขยันจังเลยน้า ไม่ค่อยอยากจะอยู่กับลูกรึเปล่าก็ไม่รู้ ลูอิสประชดแม่อย่างเสือไม่หนูร่าเริง หลังจากนั้นลูอิสก็ทำทุกอย่างเหมือนกับทุกๆวันที่ผ่านมา ล้างจานถูบ้านตลอดจนเข้านอน...

ลูอิสนอนดึกเล็กน้อยเนื่องจากเขาต้องอ่านหนังสือ เพราะในอีกไม่กี่วันเขาจะต้องเตรียมตัวสอบปลายภาค ตุ้บ ลูอิสทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอันแสนนุ่ม ความเมื่อยล้าเริ่มคลายตัวลงจนกลายเป็นความสบาย ลูอิสผล่อยหลับลงด้ยความเหนื่อยอ่อน เพล้ง!! เสียงกระจกแตกอย่างแรงทำให้ลูอิสสะดุ้งตื่นขึ้น เขาขยี้ตาหลายครั้งเพื่อดูเวลาที่นาฟิกาข้างหัวเตียง เที่ยงคืนตรงเป๊ะ!! โอ้ย...อย่าให้เจอผีเล้ย....... ลูอิสส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะลุกจากเตียงเขาเดินออกจากห้องช้าๆ โอ้ยๆๆ มีเสียงดังมาจากข้างล่างลูอิสจึงเข้าหลบอยู่ในห้อง มือเขาควานหาของบนโต๊ะอ่านหนังสือ เจอแล้ว!! ลูอิสเอ่ย เมื่อเขาเอามันมาดูก็ยิ่งแน่ใจว่ามันคือสิ่งที่เขาต้องการ ไม้เบสบอลอันใหญ่ถนัดมือที่เขายืมจากเพื่อนมาเล่นทำให้เขามีความมั่นใจที่จะออกไปเจอตัวต่อตัวกับเสียงปริศนานั่น ลูอิสชะเงอมอง เขาเห็นเงาคนร่างใหญ่กำลังจับหัวตัวเองอยู่ ลูอิสเข้ามาในห้องเพื่อทำใจนิดหน่อย เข้าสูดอากาศเข้าปอดอย่างเต็มที่ เอาล่ะ...ลุย!! สิ้นสุดเสียงอุทานของเด็กหนุ่ม ลูอิสวิ่งลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว มือหนึ่งถือไม้เบสบอลส่วนอีกมือเอื้อมไปกดสวิตซ์ไฟ เมื่อไฟสว่างลูอิสเห็นชายหัวล้านสูงราว 180 เซนติเมตร จ้องมองมาที่เขาหัวของชายคนนั้นมีเลือดออกอย่างมาก ลูอิสยั้งมือเล็กน้อยก่อนจะถาม แกเป็นใครออกจากบ้านฉันไปเดี๋ยวนี้!! ลูอิสพูดเสียงดังฟังชัดพร้อมกับกำไม้เบสบอลแน่นขึ้น ชายปริศนาเอ่ยขึ้นเบาๆฟังไม่ได้ศัพท์ ลูอิสยืนหน้าไปใกล้ๆพร้อมถามชายปริศนา คุณว่าอะไรน่ะ ด้วยระยะการได้ยินที่ใกล้ขึ้น เด็กหนุ่มได้ยินสิ่งที่ชายปริศนาพูดอย่างชัดเจน หนีไป!! นั้นคือคำพูดสุดท้ายที่ลูอิสได้ยิน.....

THE END .... จบบทที่ 1

new13th
16th October 2012, 19:25
ลิงค์เสียแล้วนะ...............................

Prince.NO9
16th October 2012, 21:41
เอาลงสินาย

suradet55
17th October 2012, 10:02
ลิงค์เสียแล้วนะ...............................

ยังไม่เสียเลยครับอัพสดๆร้อนๆ --"

suradet55
17th October 2012, 10:05
ดันครับแก้ไขแล้ว

Wievykung
18th November 2012, 06:53
ผมว่าเวลาตัวละคร เค้าพูดกันน่าจะเขียนแบบนี้น้ะครับ ผมว่าน่าอ่านขึ้น (ละมั้ง 5555)

''โอ้วว มิยาบิเธอช่างสวยซะจริงๆ
''หญิงสาวมองดูชายหนุ่มที่แปลกน่าที่ไม่เคยรู้จะกันมาก่อน...
''เฮ .... กระจู๋นายพูดอยู่กับใครอ่ะ เอ๊ะ นี่เลยว่าแฟนนาย
''หญิงสาวเลยตอบว่า จะบ้าหรอใครแฟน หมอนี่กันหะ !
''ชายหนุ่มที่ถาม ทำหน้าเข้ใส่ // อะไรว่ััะหน้่าเข้ คนเขียนก้ งง เหมือนกัน 5555

ผมแนะนำให้แบ่งเป็น Character เพราะคนหลายคนคงไม่ค่อยจะอ่านกัน ผมคนหนึ่งเจอแบบนี้ก้เครียดเหมือนกันครับ
แบ่งเป็นช่วงๆ

bulakorn123
18th November 2012, 07:10
อ่านจบแล้วครับ ผมว่าก็เนื้อเรื่องก็น่าสนใจทีเดียว ตัวละครออกซื่อๆ อ่านเพลินๆ แต่ก็มีคำผิดอยู่บ้าง ตอนจบก็น่าลุ้นมากเลยทีเดียว

suradet55
20th November 2012, 19:08
ขอบคุณมากครับ ผมจะนำไปปรับปรุงแล้วลับมาอย่างยิ่งใหญ่

benz1230
20th November 2012, 20:10
ทำไมตอนแรกมองผ่านๆ ผมเห็นเป็น อสุจิผจญภัย = =

suradet55
25th November 2012, 07:36
งั้นเดี๋ยวแต่งใหม่เลยละกันครับ ได้เนื้อเรื่องใหม่พอดี คอยติดตามอ่านกันนะครับ ^^

LIVE
25th November 2012, 20:14
ทำไมตอนแรกมองผ่านๆ ผมเห็นเป็น อสุจิผจญภัย = =

เหมือนกันเลย อสุจิผจญภัย - -

theing003
12th December 2012, 17:56
"15 วัน 9 ชั่วโมง 45 นาที กับ... ลูอิสมองนาฬิกานิดหน่อยก่อนจะพูด ...16 วินาที"
ถ้านายจะละเอียดขนาดนี้นะ - -