กลอน

[nusisnusza]

คนคนนี้แหละคน

คนคนนี้แหละคน คือมวลชนอันไพศาล
เข้มแข็งแกร่งแรงงาน โลกก้าวมาด้วยมือคน


หลายยุคคนต่อสู้ กับศัตรูประชาชน
รู้เล่ห์อุบายกล อันต่ำช้าที่ล่ามกาย


คนนี้จะยอมตัว ยอมเอาหัวเป็นถวาย
เพื่อโค่นสังคมร้าย สร้างยุคใหม่ให้ระบิล


ถึงร้อยที่ร้อยคำ จะเหยียบย่ำให้จมดิน
ก่นโคตรให้แหลกสิ้น แต่คนยังประกาศตัว


ถึงเกือกกระทืบทับ จนแหลกยับก็ไม่กลัว
น้ำเลือดที่นองตัว จะดื่มกินให้สาใจ


ถึงปืนก็เถอะปืน เจ้าข่มขืนก็เพียงกาย
แต่ใจนี้สู้ตาย ไม่ยอมแพ้แก่ปลายปืน


ถึงคุกก็เถอะคุก เจ้าฝากทุกข์ก็ชั่วคืน
กฎปืนอำนาจปืน จะแข็งขืนจนยามตาย


ฟ้ามืดกาฬทมิฬ จะโหดหินสักเพียงใด
กดหัวให้กลัวตาย อา...เจ้าหมิ่นความเป็นคน


เล่ห์ร้ายอันกาลี คนหรือมีจะอับจน
คนคนนี้แหละคน จะกัดฟันสู้จนตาย

- รวี โดมพระจันทร์ -
๒๐ มิถุนายน ๒๕๑๗
(จากเล่มตื่นเถิดเสรีชน ๒๕๓๓)

---------------------------------