Aventador
14th December 2012, 21:30
ผมกลับมาอีกครั้ง หลังจากโพสท์กระทู้ "เคยขี้ราดที่โรงเรียนไหมครับ" ผมก็ได้เล่าประสบการณ์ชีวิต ที่ไม่น่าจดจำเป็นอย่างมาก
มาให้ทุกคนได้รับทราบกันถ้วนหน้า ไม่ว่าจะกลัวห้องน้ำโรงเรียน กางเกงในสีทอง เป็นต้น
วันนี้ผมจะมาความอนาถที่สุดในชีวิตผมครับ คือช่วงนี้แปลกไงชอบโชว์ความอนาถของตัวเอง:cool::cool::cool::cool: ล้อเล่นครับ จริงๆผมว่างต่างหากครับ
นานๆที่จะเห็นผมมาตั้งกระทู้ ถ้าไม่เบื่อจริง
;););)วันนี้พิมม์ยาวหน่อยครับ;););)
นี่เป็นเหตุการณ์ที่ผมรู้สึกอนาถในสภาพตัวเองมากที่สุดในชีวิต
เหตุเกิดวันที่เท่าไหร่ไม่รู้ เดือนไหนไม่รู้ แต่ปีคือ 2552 ตอนบ่าย ตอนอยู่ชั้น มัธยมศึกษาปีที่.1 โรงเรียน....................
ผมก็นั่งเล่นบนห้อง เหมือนทุกๆวัน สักพักเพื่อนก็ให้พวกผม มานั่งรอครูหน้าห้องเรียน ผมก็เดินไปยืนหน้าห้อง
สักพักมีเพื่อนมาผลักผม ผลักแบบเล่นๆซึ่งผมไม่ค่อยเล่นเท่าไหร่ ผมก็กระเด็นลงไปนั่งพิงกับราวกั้น
คือตอนนั้น ทุกคนยืนหมด+กำลังเล่นปล่อยพลังกันอย่างบ้าคลั่ง มีผมเพียงผู้เดียวที่นั่งอยู่
มีเพื่อนกลุ่มนึงมันเล่นกันอยู่ ผมนะนั่งติดขามันเลย มันอ้วนหนัก104 กิโล!!!! (หนักอันดับ2ของระดับชั้น)
ช่วงที่ผมกระเด็นมาตรงกับที่มันโดนเพื่อนคนอื่นผลักมันพอดี (คนที่ผลักมันไม่เห็นผม)
พอผมโดนผลักลงไปนั่งปุ๊บ ไออ้วนนั่นมันหงายหลังมาใส่ผมพอดี
ป๊อก!!!!!!!!!!!!!!
เสียงกระดูกดังลั่น
ผมกับมันกลิ้งลงไปนอนทั้งคู่ ในท่าที่ผมนอนทับขามัน ครูก็มาพอดี
ตอนนั้นผมรู้สึกว่า ช่วงคอกับต้นแขนข้างซ้าย โคตรพ่อโคตรแม่จะปวดเลยครับ
ตอนนั้นคอเคล็ด(คนเคยเป็นจะรู้ตอนตกหมอน แต่ผมปวดกว่านั้น10,000เท่า) ขยับหัวไปประมาณ 2 ชม. ****ปวดยันไขกระดูกสันหลังอะ 555555+ (พูดเล่น)
ตอนนั้นคิดเลย แขนกุเป็นไรไหมว้า?
ไออ้วนนั้น มันคิดว่าผมแกล้งมันไง มันก็จะลุกไปเข้าห้องเรียน
ผมก็บอกไป
"อย่า!!!!! อย่าไปไหนนะ!!" (เสียงที่ไม่ค่อยจะมีแรง)
ตอนนั้นทรมาณโคตรๆ แบบทรมาณจนพูดไม่ได้นะครับ
เพื่อนมันก็ขำ กระชากขากลับตัวมันแล้วลุก แล้วหัวผมละ????
ร่วงลงพื้นดัง"ปึ้ก"จนหน้าห้องมีผมนอน อยู่คนเดียว
ถ้าถามว่า"จะนอนทำไมวะ ทำไมลุกไปเรียน" ขอตอบว่า
"แรงจะพูดยังไม่มีเลย จะให้มาลุกเดินเนี่ยนะ?????"
สภาพของผมตอนนั้นนะเหรอะครับ
แขนหัก+นอนทับแขนที่หักด้วยน้ำหนัก40กว่าโล
คอเคล็ด+นอนเอียงหัว
ทรมาณจนพูดไม่ได้เลย นอนอือๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่างเดียว
ร้องให้อย่าง เอาเป็นเอาตาย ทำไงได้ครับ ทรมาณจนทนไม่ไหวแล้วโว้ย แต่ก็ต้องนอนหน้าห้อง+พูดอะไรไม่ได้เลย
ตอนนั้นรู้สึกอยากจะบ้ามาก เอา Lamborghini Bugatti มาให้ฟรีๆก็ไม่เอา ถ้าปล่อยให้กุโดนแบบนี้!!!!!!!
แล้วครูละ ทำอะไรอยู่.????
"ปล่อยมัน เดี๋ยวมันก็ลุกเดินเข้ามาเรียนเองแหละ" ครูตอบเลย
"เฮ้ย!!! เป็นอะไรป่าว???" เพื่อนก็ถามผม
"บอกให้ปล่อยมัน!!!!" ครูก็บอกอีก
ตอนนั้น
ผมนอนร้องให้หน้าห้องคนเดียว ขณะที่ในห้องเรียนกันอย่างปกติ ห้องอื่นก็ไม่สนใจผม
ระเบียงตอนนั้นโล่งหมด
นึกภาพครับ มีคนนอนทุรนทุราย อยู่หน้าห้องคนเดียว+กับเสียงห้องเรียนที่ปกติสุข
สักพัก
"เฮ้ย!! เป็นไรป่าว?? กุช่วยไหม?? ทำไมไม่ตอบละ" (น้ำเสียงมันเริ่มจะกังวลและ) เพื่อนทับผมถามผมด้วยรางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยจะดี
"อือออออ อาาาา อือออือออ !!!!!!" ผมพยายามพูดแต่เสียงมันออกมาแบบนี้
"ปล่อยมัน มันทำเรียกร้องความสนใจ" เพื่อนที่พลักไออ้วนบอก
ผมโคตรโมโหมันเลย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้พูดก็ไม่ได้ นอนร้องให้อย่างเดียว
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ครูเดินออกมาหาผมหน้าห้อง
ครู เฮ้ย ทำไมไม่ลุก??? ไม่งั้นจะโทรไปตามครูประจำชั้นมานะ!!!
ผม อือออืออออืออ !!!!!!
ครูก็โทรแล้วเดินไปสอนต่อ:cool::cool::cool::cool::cool:
ส่วนผมนอนต่อ:sweat:sweat:sweat:sweat:sweat
สักพักภารโรงมา ผ่านมาถูพื้น มาเจอผมนอนอยู่
"เป็นอะไรเหรอหนู???" แล้วก็เดินถูต่อไป
ป้าภารโรง ป้าแกเยือกเย็นมากอะ ผมนับถือแกเลย ผมนอนคว่ำหน้าร้องให้อยู่ น้ำลาย+น้ำตา นองพื้นเหมือนทำถังน้ำล้ม
แกถามแบบสงสัยแล้ว ไม่ถามครูอะไรเลยนะ ถ้าถามครูก็คงจะรู้ ว่าครูมันจะตอบว่าอะไร
จนเวลาผ่านไปครบ 1 ชั่วโมง หมดคาบ!!!!!
ครูคนนั้นเดินมาหน้าห้อง ครูประจำชั้นผมมาพอดี
ผมก็คิดว่าครูจะมาช่วยผม ที่ไหนได้ มาด่าผม!!!!!!
"นี่!!! ถ้ายังทำสำออยนอนอยู่ ครูจะไม่สนใจเองแล้วนะ:mad3:mad3:mad3:mad3:mad3"
จากนางฟ้าเป็นโคตรปีศาจเลย
สักพัก มีครูคนนึงเดินผ่านมาพอดี ครูเขาช่วงผมพยุงตัวผมขึ้นมา ยกตัวผมยน เพื่อนในห้องก็ ฮา ผมใหญ่:sweat:sweat:sweat:sweat แล้วเพื่อนที่ผลักไออ้วน กับไออ้วน
ก็พาผมส่งห้องพยาบาล ไออ้วนก็ขอโทษผมใหญ่เลย แล้วห้องโรงพยาบาลก็พาผมส่งโรงพยาบาล ศรีวิชัย ศึ่งปัจจุบันกลายเป็น วิชัยเวชไปแล้ว
ในรถพยาบาล
"แขนผมจะเป็นอะไรไหมครับ???" ผมถามพยาบาล
"น่าจะหัก" พยาบาลตอบ
"เขาจะดัดแขนผมมั้ยครับ???" (แบบใน FarCry3 เวลากดQรักษาแผล บางครั้งก็จะเอามือมาดัดแขนที่หัก ดัง แกร็บ!!!!) ผมถามต่อ
"ดัดค่ะ :p:p:p:p:p:p:p:p" พยาบาลตอบอย่างมั่นใจ
เวรละ!!! ตายแน่กุ ทำงี้ฉีดยาสลบเลยดีกว่า
ถึงโรงพยาบาล
รถจอดปุ๊บ รถเข็นมารอเลย ผมก็นั่งแล้วเขาก็พอผมไปห้องฉุกเฉิน เจอคนโดนฟันหน้าเหวอะด้วย:cool::cool::cool::cool: นั่งสักพักก็ให้ถอดเสื้อผ้า ไปX-Ray :cool::cool::cool::cool:
นั่งรถเข็นไปห้องX-Ray คนร้อยละร้อยที่นั่งรอยา มองผมทุกคน ย้ำ Everybody see to me พอX-Ray เสร็จ หมอบอก
"กระดูกแขนหัก"
555555+ เป็นเรื่องแล้วไง แล้วจะเรียนทันไหม????
หมอพาผมไปเข้าเฝือกต่อเลย แต่น่าเสียดายผมมมองไม่เห็นแขนตัวเอง
เพราะปวดคอโคตรๆ :sweat:sweat:sweat
แค่ก้มก็ปวดจี๊ดขึ้นสมองแล้ว!!!!
จากนั้นกลับมาที่โรงเรียน ครูก็เอาเรื่องที่ผมแขนหักมาแฉอย่างบ้าคลั่ง
ตอนอยู่บ้าน ระหว่างใส่เฝือก โคตรทรมาณเลย อาบน้ำไม่ได้ แขนโคตรจะเหม็นเลย
เผลอเอาน้ำหอมแบรนด์เนม ฉีดเข้าไป2-3ครั้ง กลิ่นตีกัน เหม็นx2 :sweat:sweat:sweat:sweat:sweat:sweat:sweat
ต้องใส่อย่างงั้น1-2เดือน แล้วก็หายปกติ
ปล. ถ้าผมนั่งห่างจากไออ้วนไปหน่อย ผมมั่นใจได้เลยครับว่า ผมคอหักตายแน่ๆ เพราะแค่นี้ยังเกือบหักเลย ดีนี่แค่เคล็ด
สรุป: วันนั้นโดนเพื่อนหนัก100กว่าโลทับอย่างจัง+ถูกชาวบ้านชาวช่องเมินเหมือนศพมดที่ถูกเหียบตาย ด้วยเหตุนี้จึงกลายเป็นวันที่น่าอนาถที่สุดในชีวิต
ทั้งหมดที่ผมพิมม์มาเป็นเหตุการณ์จริงทั้งหมดครับ
ใครอ่านจบต้องขอขอบคุณมากๆ ที่สละเวลามาอ่านเรื่องของผมครับ
อนาถแท้อะนาย T^T
ไว้อาลัยให้ผมสัก1วินาทีได้ไหมครับ:blush:blush:blush:blush:blush
มาให้ทุกคนได้รับทราบกันถ้วนหน้า ไม่ว่าจะกลัวห้องน้ำโรงเรียน กางเกงในสีทอง เป็นต้น
วันนี้ผมจะมาความอนาถที่สุดในชีวิตผมครับ คือช่วงนี้แปลกไงชอบโชว์ความอนาถของตัวเอง:cool::cool::cool::cool: ล้อเล่นครับ จริงๆผมว่างต่างหากครับ
นานๆที่จะเห็นผมมาตั้งกระทู้ ถ้าไม่เบื่อจริง
;););)วันนี้พิมม์ยาวหน่อยครับ;););)
นี่เป็นเหตุการณ์ที่ผมรู้สึกอนาถในสภาพตัวเองมากที่สุดในชีวิต
เหตุเกิดวันที่เท่าไหร่ไม่รู้ เดือนไหนไม่รู้ แต่ปีคือ 2552 ตอนบ่าย ตอนอยู่ชั้น มัธยมศึกษาปีที่.1 โรงเรียน....................
ผมก็นั่งเล่นบนห้อง เหมือนทุกๆวัน สักพักเพื่อนก็ให้พวกผม มานั่งรอครูหน้าห้องเรียน ผมก็เดินไปยืนหน้าห้อง
สักพักมีเพื่อนมาผลักผม ผลักแบบเล่นๆซึ่งผมไม่ค่อยเล่นเท่าไหร่ ผมก็กระเด็นลงไปนั่งพิงกับราวกั้น
คือตอนนั้น ทุกคนยืนหมด+กำลังเล่นปล่อยพลังกันอย่างบ้าคลั่ง มีผมเพียงผู้เดียวที่นั่งอยู่
มีเพื่อนกลุ่มนึงมันเล่นกันอยู่ ผมนะนั่งติดขามันเลย มันอ้วนหนัก104 กิโล!!!! (หนักอันดับ2ของระดับชั้น)
ช่วงที่ผมกระเด็นมาตรงกับที่มันโดนเพื่อนคนอื่นผลักมันพอดี (คนที่ผลักมันไม่เห็นผม)
พอผมโดนผลักลงไปนั่งปุ๊บ ไออ้วนนั่นมันหงายหลังมาใส่ผมพอดี
ป๊อก!!!!!!!!!!!!!!
เสียงกระดูกดังลั่น
ผมกับมันกลิ้งลงไปนอนทั้งคู่ ในท่าที่ผมนอนทับขามัน ครูก็มาพอดี
ตอนนั้นผมรู้สึกว่า ช่วงคอกับต้นแขนข้างซ้าย โคตรพ่อโคตรแม่จะปวดเลยครับ
ตอนนั้นคอเคล็ด(คนเคยเป็นจะรู้ตอนตกหมอน แต่ผมปวดกว่านั้น10,000เท่า) ขยับหัวไปประมาณ 2 ชม. ****ปวดยันไขกระดูกสันหลังอะ 555555+ (พูดเล่น)
ตอนนั้นคิดเลย แขนกุเป็นไรไหมว้า?
ไออ้วนนั้น มันคิดว่าผมแกล้งมันไง มันก็จะลุกไปเข้าห้องเรียน
ผมก็บอกไป
"อย่า!!!!! อย่าไปไหนนะ!!" (เสียงที่ไม่ค่อยจะมีแรง)
ตอนนั้นทรมาณโคตรๆ แบบทรมาณจนพูดไม่ได้นะครับ
เพื่อนมันก็ขำ กระชากขากลับตัวมันแล้วลุก แล้วหัวผมละ????
ร่วงลงพื้นดัง"ปึ้ก"จนหน้าห้องมีผมนอน อยู่คนเดียว
ถ้าถามว่า"จะนอนทำไมวะ ทำไมลุกไปเรียน" ขอตอบว่า
"แรงจะพูดยังไม่มีเลย จะให้มาลุกเดินเนี่ยนะ?????"
สภาพของผมตอนนั้นนะเหรอะครับ
แขนหัก+นอนทับแขนที่หักด้วยน้ำหนัก40กว่าโล
คอเคล็ด+นอนเอียงหัว
ทรมาณจนพูดไม่ได้เลย นอนอือๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่างเดียว
ร้องให้อย่าง เอาเป็นเอาตาย ทำไงได้ครับ ทรมาณจนทนไม่ไหวแล้วโว้ย แต่ก็ต้องนอนหน้าห้อง+พูดอะไรไม่ได้เลย
ตอนนั้นรู้สึกอยากจะบ้ามาก เอา Lamborghini Bugatti มาให้ฟรีๆก็ไม่เอา ถ้าปล่อยให้กุโดนแบบนี้!!!!!!!
แล้วครูละ ทำอะไรอยู่.????
"ปล่อยมัน เดี๋ยวมันก็ลุกเดินเข้ามาเรียนเองแหละ" ครูตอบเลย
"เฮ้ย!!! เป็นอะไรป่าว???" เพื่อนก็ถามผม
"บอกให้ปล่อยมัน!!!!" ครูก็บอกอีก
ตอนนั้น
ผมนอนร้องให้หน้าห้องคนเดียว ขณะที่ในห้องเรียนกันอย่างปกติ ห้องอื่นก็ไม่สนใจผม
ระเบียงตอนนั้นโล่งหมด
นึกภาพครับ มีคนนอนทุรนทุราย อยู่หน้าห้องคนเดียว+กับเสียงห้องเรียนที่ปกติสุข
สักพัก
"เฮ้ย!! เป็นไรป่าว?? กุช่วยไหม?? ทำไมไม่ตอบละ" (น้ำเสียงมันเริ่มจะกังวลและ) เพื่อนทับผมถามผมด้วยรางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยจะดี
"อือออออ อาาาา อือออือออ !!!!!!" ผมพยายามพูดแต่เสียงมันออกมาแบบนี้
"ปล่อยมัน มันทำเรียกร้องความสนใจ" เพื่อนที่พลักไออ้วนบอก
ผมโคตรโมโหมันเลย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้พูดก็ไม่ได้ นอนร้องให้อย่างเดียว
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ครูเดินออกมาหาผมหน้าห้อง
ครู เฮ้ย ทำไมไม่ลุก??? ไม่งั้นจะโทรไปตามครูประจำชั้นมานะ!!!
ผม อือออืออออืออ !!!!!!
ครูก็โทรแล้วเดินไปสอนต่อ:cool::cool::cool::cool::cool:
ส่วนผมนอนต่อ:sweat:sweat:sweat:sweat:sweat
สักพักภารโรงมา ผ่านมาถูพื้น มาเจอผมนอนอยู่
"เป็นอะไรเหรอหนู???" แล้วก็เดินถูต่อไป
ป้าภารโรง ป้าแกเยือกเย็นมากอะ ผมนับถือแกเลย ผมนอนคว่ำหน้าร้องให้อยู่ น้ำลาย+น้ำตา นองพื้นเหมือนทำถังน้ำล้ม
แกถามแบบสงสัยแล้ว ไม่ถามครูอะไรเลยนะ ถ้าถามครูก็คงจะรู้ ว่าครูมันจะตอบว่าอะไร
จนเวลาผ่านไปครบ 1 ชั่วโมง หมดคาบ!!!!!
ครูคนนั้นเดินมาหน้าห้อง ครูประจำชั้นผมมาพอดี
ผมก็คิดว่าครูจะมาช่วยผม ที่ไหนได้ มาด่าผม!!!!!!
"นี่!!! ถ้ายังทำสำออยนอนอยู่ ครูจะไม่สนใจเองแล้วนะ:mad3:mad3:mad3:mad3:mad3"
จากนางฟ้าเป็นโคตรปีศาจเลย
สักพัก มีครูคนนึงเดินผ่านมาพอดี ครูเขาช่วงผมพยุงตัวผมขึ้นมา ยกตัวผมยน เพื่อนในห้องก็ ฮา ผมใหญ่:sweat:sweat:sweat:sweat แล้วเพื่อนที่ผลักไออ้วน กับไออ้วน
ก็พาผมส่งห้องพยาบาล ไออ้วนก็ขอโทษผมใหญ่เลย แล้วห้องโรงพยาบาลก็พาผมส่งโรงพยาบาล ศรีวิชัย ศึ่งปัจจุบันกลายเป็น วิชัยเวชไปแล้ว
ในรถพยาบาล
"แขนผมจะเป็นอะไรไหมครับ???" ผมถามพยาบาล
"น่าจะหัก" พยาบาลตอบ
"เขาจะดัดแขนผมมั้ยครับ???" (แบบใน FarCry3 เวลากดQรักษาแผล บางครั้งก็จะเอามือมาดัดแขนที่หัก ดัง แกร็บ!!!!) ผมถามต่อ
"ดัดค่ะ :p:p:p:p:p:p:p:p" พยาบาลตอบอย่างมั่นใจ
เวรละ!!! ตายแน่กุ ทำงี้ฉีดยาสลบเลยดีกว่า
ถึงโรงพยาบาล
รถจอดปุ๊บ รถเข็นมารอเลย ผมก็นั่งแล้วเขาก็พอผมไปห้องฉุกเฉิน เจอคนโดนฟันหน้าเหวอะด้วย:cool::cool::cool::cool: นั่งสักพักก็ให้ถอดเสื้อผ้า ไปX-Ray :cool::cool::cool::cool:
นั่งรถเข็นไปห้องX-Ray คนร้อยละร้อยที่นั่งรอยา มองผมทุกคน ย้ำ Everybody see to me พอX-Ray เสร็จ หมอบอก
"กระดูกแขนหัก"
555555+ เป็นเรื่องแล้วไง แล้วจะเรียนทันไหม????
หมอพาผมไปเข้าเฝือกต่อเลย แต่น่าเสียดายผมมมองไม่เห็นแขนตัวเอง
เพราะปวดคอโคตรๆ :sweat:sweat:sweat
แค่ก้มก็ปวดจี๊ดขึ้นสมองแล้ว!!!!
จากนั้นกลับมาที่โรงเรียน ครูก็เอาเรื่องที่ผมแขนหักมาแฉอย่างบ้าคลั่ง
ตอนอยู่บ้าน ระหว่างใส่เฝือก โคตรทรมาณเลย อาบน้ำไม่ได้ แขนโคตรจะเหม็นเลย
เผลอเอาน้ำหอมแบรนด์เนม ฉีดเข้าไป2-3ครั้ง กลิ่นตีกัน เหม็นx2 :sweat:sweat:sweat:sweat:sweat:sweat:sweat
ต้องใส่อย่างงั้น1-2เดือน แล้วก็หายปกติ
ปล. ถ้าผมนั่งห่างจากไออ้วนไปหน่อย ผมมั่นใจได้เลยครับว่า ผมคอหักตายแน่ๆ เพราะแค่นี้ยังเกือบหักเลย ดีนี่แค่เคล็ด
สรุป: วันนั้นโดนเพื่อนหนัก100กว่าโลทับอย่างจัง+ถูกชาวบ้านชาวช่องเมินเหมือนศพมดที่ถูกเหียบตาย ด้วยเหตุนี้จึงกลายเป็นวันที่น่าอนาถที่สุดในชีวิต
ทั้งหมดที่ผมพิมม์มาเป็นเหตุการณ์จริงทั้งหมดครับ
ใครอ่านจบต้องขอขอบคุณมากๆ ที่สละเวลามาอ่านเรื่องของผมครับ
อนาถแท้อะนาย T^T
ไว้อาลัยให้ผมสัก1วินาทีได้ไหมครับ:blush:blush:blush:blush:blush