THE DarkLight
1st March 2013, 15:30
เป็นวงที่ผมไปเจอเมื่อประมาณ 2-3 วันมานี้น่ะครับ เพลงเขาก็เยอะอยู่แต่ผมยกอันที่แปลแล้วมาให้ฟัง
http://www.youtube.com/watch?v=yywGI1H_oyM
I was sittin in The Thirsty Devil
one sheet hung to the wind
when the bat wings doors creaked open
and a stranger sauntered in
he moved his head from side to side
and glared with a sunken eye
I heard the spin of a rusty spur
as he shook off the dreary night
he lowered his hat, checked his gun
and headed toward the bar
walked on up beside me
I knew he'd traveled far
in a voice as thick as mud
he looked to the 'keep and said...
"one shot of whiskey for myself
and one for my new friend"
the patrons whispered hushed and low
they seemed to be afraid
as if a ghost had stood right up
and walked out of its grave
his face was shallow and dirty
his skin like leather hide
sure he spoke like any man
but something wasn't right
so I twisted on my stool
turned to him and said
"thank you sir, but just the same,
I'm chasin worms instead"
he growled and shoved the drink my way
his eyes cold as death
"I pick the drinks, you knock 'em back
else draw against my hand"
chorus:
when it's six to midnight
and the boney hand of death is nigh
you better drink your drink and shut your mouth
if you draw against his hand, you can never win
go ahead... drink with the living dead
"who the hell do you think you are?"
my patience growin thin
but swallow hard, I had to do,
when the story he began
his lips curled back and words came forth
starting up the tale
and every face inside that bar
turned a shade of pale
"my name is Stanton Cree
and I died three years before
I shot a man to steal his drink
at least that's what they hung me for
now I'm cursed to walk the earth
and challenge every night
a man to match me drink for drink
or by the bullet die"
"now wait a minute, mister,
no one makes me a fool"
I pushed the shot of whiskey
back on over towards the ghoul
"I love a drink like any man
but that's a losin game
to drink or draw against the dead
would only be insane"
Stanton Cree tipped his hat
and laughed a wicked laugh
"you see, the lord cursed my soul
for killin that poor man
there ain't no choice so you must try
to match me shot for shot
if you win, then you'll go free
and I can finally rot"
the barhop nodded slowly
and I knew that I was screwed
if I chose to duel the dead
then I would surely lose
so I took the glass
and threw the shot into my throat
I would match him drink for drink
no matter if I choked
whiskey, tequila, vodka, rum or gin
ain't no man that I can't beat
be him live or dead
so into the morning
I matched him ounce for ounce
til Stanton Cree fell over
and a winner was announced
now he rests in his pine box
and I still walk the streets
but I don't forget the night
when death had chosen me
there ain't no fancy moral
to go with this I fear
unless you aim to kill a man
and drink down his last beer!
ฉันนั่งอยู่ในบาร์ของปีศาจที่หิวกระหาย
แผ่นเหล็กแกว่งไกวไปตามลม
เมื่อประตูปีกค้างคาวเปิดดังเอี๊ยดอ๊าด
และชายแปลกหน้าเดินเตร่เข้ามา
เขาหันหัวไปมา
และถลึงมองด้วยตาลึกโบ๋
ฉันได้ยินเสียงหมุนของเดือยรองเท้าขึ้นสนิม
เหมือนกับว่าเขาสลัดคืนอันน่าเบื่อออกไป
เขาขยับหมวกให้หลุบต่ำ, ตรวจปืนของเขา
และมุ่งหน้ามายังบาร์
เดินมาอยู่ข้างๆฉันนี่แหละ
ฉันรู้ว่าเขาต้องเดินทางมาไกลเลยทีเดียว
เสียงรองเท้าอย่างกะโคลนหนา
เขามองมาแล้วพูดว่า...
"วิกกี้หนึ่งแก้วเพื่อชีวิตของข้า
และอีกแก้วเพื่อสหายใหม่"
ลูกค้ากระซิบกระซาบเสียงแผ่วต่ำ
ดูเหมือนว่าพวกนั้นกลัวๆนะ
ราวกับว่าวิญญาณลุกขึ้นยืนงั้นแหละ
และเดินออกมาจากหลุมศพ
ใบหน้าที่เรียบตึงและสกปรก
ผิวของเขาอย่างกะหนังสัตว์
แน่นอนว่าเขาก็พูดคุยเหมือนคนทั่วไป
แต่มีบางสิ่งที่มันไม่ปกติ
ฉันเลยบิดตัวอยู่บนเก้าอี้
หันไปหาเขาแล้วพูดว่า
"ขอบคุณ, แต่ฉันมีเหล้าอยู่แล้ว
ฉันจะหากับแกล้มมาให้แทนนะ"
เขาคำรามและดันแก้วเหล้ามาทางผม
แววตาของเขาช่างเยือกเย็นราวกับความตาย
"ข้าเลือกเหล้าให้เอ็ง, ไม่ต้องส่งกลับ
อย่ามาหืออือได้ม๊ะ"
เมื่อถึงยามเที่ยงคืน
และมือกระดูกแห่งความตายใกล้เข้ามา
ดื่มเหล้าของคุณไปดีกว่านะและหุบปากตัวเองซะ
ถ้าฝืนลากปะทะกับมือของเขา, ไม่มีทางชนะแน่
ทำต่อไปเหอะ... ดื่มอยู่กับผีลืมหลุม
"เอ็งคิดว่าเอ็งเป็นใครกันวะ?"
ความอดทนของฉันชักน้อยเต็มที
ขยอกกลืนลงไปยากเย็น,แต่ฉันก็ต้องทำ
เมื่อเรื่องราวที่มันได้เริ่มเล่า
ริมฝีปากของเม้มเข้าไปแล้วถ้อยคำก็ปล่อยออกมา
เรื่องเล่าต่างๆก็ไหลพรวด
และสีหน้าของทุกคนที่อยู่ในบาร์
กลายเป็นซีดลงๆ
"ข้าชื่อสแตนตัน ครี
และตายมาแล้วสามปีก่อนหน้านี้
ข้ายิงคนตายเพื่อแย่งเหล้ามันมา
อย่างน้อยที่สุดนั่นคือสิ่งที่ทำให้พวกมันแขวนคอข้า
ตอนนี้ข้าถูกสาปให้มาเดินอยู่บนดิน
และท้าทายอยู่ทุกค่ำคืน
เอ็งมาแข่งดื่มกับข้าแก้วต่อแก้ว
หรือจะตายด้วยลูกปืน"
"รอประเดี๋ยวก่อน,ท่าน
อย่ามาทำให้ฉันเป็นคนโง่นะ"
ฉันดันแก้วเหล้าวิสกี้
กลับคืนให้ผีตนนั้น
"ฉันก็ชอบกินเหล้าเหมือนผู้ชายทั่วไป
แต่นั่นเป็นเกมส์ที่ยังไงก็มีแต่เสีย
จะยอมดื่มหรือจะดึงดันต้านความตาย
ยังไงก็กลายเป็นแค่คนเสียสติอยู่ดี"
สแตนตัน ครีขยับหมวกของมัน
แล้วก็หัวเราะ เป็นเสียงหัวเราะชั่วร้าย
"อย่างที่เห็น, พระเจ้าสาปแช่งวิญญาณของข้า
เพื่อให้ฆ่าชายผู้น่าสงสารคนนั้น
มันไม่มีทางเลือก เพราะงั้นเอ็งก็ต้องลอง
แข่งกับข้าแก้วต่อแก้วมั้ยล่ะ
ถ้าเอ็งชนะ, เอ็งก็จะเป็นอิสระ
และสุดท้ายข้าก็เน่าไปเอง"
พวกขี้เหล้าในบาร์พยักหน้าช้าๆ
และฉันรู้ว่าฉันน่ะเมาแล้ว
ถ้าฉันเลือกสู้ตัวต่อตัว
ฉันต้องแพ้แน่ๆ
ดังนั้นฉันจึงหยิยแก้วมา
แล้วกระดกเหล้าลงคอไป
ฉันจะแข่งกับมันแบบแก้วต่อแก้วเลย
ถ้าฉันจะสำลักก็ช่างหัวมันปะไร
วิสกี้,เตกีล่า,วอดก้า,รัม หรือจะ จิน
ไม่ใช่คนที่ฉันจะเอาชนะได้
มันจะมีชีวิตหรือตายกันแน่
เพราะงั้น ไปจนถึงเช้าวันใหม่
ฉันกับมันต่างกัน
จนกระทั่งสแตนตัน ครี ล้มพับ
และผู้ชนะก็ถูกประกาศออกไป
ตอนนี้มันพักผ่อนอยู่ในโลงไม้สนของมัน
และก็ยังคอยเดินอยู่บนถนน
แต่ผมไม่ลืมคืนนั้นหรอก
เมื่อความตายได้เลือกผม
ไม่มีศีลธรรมอันดีเลยซักนิด
ที่จะอยู่กับมัน ฉันกลัวนะ
เว้นแต่นายมุ่งมั่นที่จะฆ่าคน
แล้วดื่มเบียร์แก้วสุดท้ายของมันให้หมด!
คนที่แปลคือพี่ออย @nuriotts นะครับ ผมเอามาเรียบเรียงตามประสาของผมเอง ฮ่าๆๆ
http://www.youtube.com/watch?v=yywGI1H_oyM
I was sittin in The Thirsty Devil
one sheet hung to the wind
when the bat wings doors creaked open
and a stranger sauntered in
he moved his head from side to side
and glared with a sunken eye
I heard the spin of a rusty spur
as he shook off the dreary night
he lowered his hat, checked his gun
and headed toward the bar
walked on up beside me
I knew he'd traveled far
in a voice as thick as mud
he looked to the 'keep and said...
"one shot of whiskey for myself
and one for my new friend"
the patrons whispered hushed and low
they seemed to be afraid
as if a ghost had stood right up
and walked out of its grave
his face was shallow and dirty
his skin like leather hide
sure he spoke like any man
but something wasn't right
so I twisted on my stool
turned to him and said
"thank you sir, but just the same,
I'm chasin worms instead"
he growled and shoved the drink my way
his eyes cold as death
"I pick the drinks, you knock 'em back
else draw against my hand"
chorus:
when it's six to midnight
and the boney hand of death is nigh
you better drink your drink and shut your mouth
if you draw against his hand, you can never win
go ahead... drink with the living dead
"who the hell do you think you are?"
my patience growin thin
but swallow hard, I had to do,
when the story he began
his lips curled back and words came forth
starting up the tale
and every face inside that bar
turned a shade of pale
"my name is Stanton Cree
and I died three years before
I shot a man to steal his drink
at least that's what they hung me for
now I'm cursed to walk the earth
and challenge every night
a man to match me drink for drink
or by the bullet die"
"now wait a minute, mister,
no one makes me a fool"
I pushed the shot of whiskey
back on over towards the ghoul
"I love a drink like any man
but that's a losin game
to drink or draw against the dead
would only be insane"
Stanton Cree tipped his hat
and laughed a wicked laugh
"you see, the lord cursed my soul
for killin that poor man
there ain't no choice so you must try
to match me shot for shot
if you win, then you'll go free
and I can finally rot"
the barhop nodded slowly
and I knew that I was screwed
if I chose to duel the dead
then I would surely lose
so I took the glass
and threw the shot into my throat
I would match him drink for drink
no matter if I choked
whiskey, tequila, vodka, rum or gin
ain't no man that I can't beat
be him live or dead
so into the morning
I matched him ounce for ounce
til Stanton Cree fell over
and a winner was announced
now he rests in his pine box
and I still walk the streets
but I don't forget the night
when death had chosen me
there ain't no fancy moral
to go with this I fear
unless you aim to kill a man
and drink down his last beer!
ฉันนั่งอยู่ในบาร์ของปีศาจที่หิวกระหาย
แผ่นเหล็กแกว่งไกวไปตามลม
เมื่อประตูปีกค้างคาวเปิดดังเอี๊ยดอ๊าด
และชายแปลกหน้าเดินเตร่เข้ามา
เขาหันหัวไปมา
และถลึงมองด้วยตาลึกโบ๋
ฉันได้ยินเสียงหมุนของเดือยรองเท้าขึ้นสนิม
เหมือนกับว่าเขาสลัดคืนอันน่าเบื่อออกไป
เขาขยับหมวกให้หลุบต่ำ, ตรวจปืนของเขา
และมุ่งหน้ามายังบาร์
เดินมาอยู่ข้างๆฉันนี่แหละ
ฉันรู้ว่าเขาต้องเดินทางมาไกลเลยทีเดียว
เสียงรองเท้าอย่างกะโคลนหนา
เขามองมาแล้วพูดว่า...
"วิกกี้หนึ่งแก้วเพื่อชีวิตของข้า
และอีกแก้วเพื่อสหายใหม่"
ลูกค้ากระซิบกระซาบเสียงแผ่วต่ำ
ดูเหมือนว่าพวกนั้นกลัวๆนะ
ราวกับว่าวิญญาณลุกขึ้นยืนงั้นแหละ
และเดินออกมาจากหลุมศพ
ใบหน้าที่เรียบตึงและสกปรก
ผิวของเขาอย่างกะหนังสัตว์
แน่นอนว่าเขาก็พูดคุยเหมือนคนทั่วไป
แต่มีบางสิ่งที่มันไม่ปกติ
ฉันเลยบิดตัวอยู่บนเก้าอี้
หันไปหาเขาแล้วพูดว่า
"ขอบคุณ, แต่ฉันมีเหล้าอยู่แล้ว
ฉันจะหากับแกล้มมาให้แทนนะ"
เขาคำรามและดันแก้วเหล้ามาทางผม
แววตาของเขาช่างเยือกเย็นราวกับความตาย
"ข้าเลือกเหล้าให้เอ็ง, ไม่ต้องส่งกลับ
อย่ามาหืออือได้ม๊ะ"
เมื่อถึงยามเที่ยงคืน
และมือกระดูกแห่งความตายใกล้เข้ามา
ดื่มเหล้าของคุณไปดีกว่านะและหุบปากตัวเองซะ
ถ้าฝืนลากปะทะกับมือของเขา, ไม่มีทางชนะแน่
ทำต่อไปเหอะ... ดื่มอยู่กับผีลืมหลุม
"เอ็งคิดว่าเอ็งเป็นใครกันวะ?"
ความอดทนของฉันชักน้อยเต็มที
ขยอกกลืนลงไปยากเย็น,แต่ฉันก็ต้องทำ
เมื่อเรื่องราวที่มันได้เริ่มเล่า
ริมฝีปากของเม้มเข้าไปแล้วถ้อยคำก็ปล่อยออกมา
เรื่องเล่าต่างๆก็ไหลพรวด
และสีหน้าของทุกคนที่อยู่ในบาร์
กลายเป็นซีดลงๆ
"ข้าชื่อสแตนตัน ครี
และตายมาแล้วสามปีก่อนหน้านี้
ข้ายิงคนตายเพื่อแย่งเหล้ามันมา
อย่างน้อยที่สุดนั่นคือสิ่งที่ทำให้พวกมันแขวนคอข้า
ตอนนี้ข้าถูกสาปให้มาเดินอยู่บนดิน
และท้าทายอยู่ทุกค่ำคืน
เอ็งมาแข่งดื่มกับข้าแก้วต่อแก้ว
หรือจะตายด้วยลูกปืน"
"รอประเดี๋ยวก่อน,ท่าน
อย่ามาทำให้ฉันเป็นคนโง่นะ"
ฉันดันแก้วเหล้าวิสกี้
กลับคืนให้ผีตนนั้น
"ฉันก็ชอบกินเหล้าเหมือนผู้ชายทั่วไป
แต่นั่นเป็นเกมส์ที่ยังไงก็มีแต่เสีย
จะยอมดื่มหรือจะดึงดันต้านความตาย
ยังไงก็กลายเป็นแค่คนเสียสติอยู่ดี"
สแตนตัน ครีขยับหมวกของมัน
แล้วก็หัวเราะ เป็นเสียงหัวเราะชั่วร้าย
"อย่างที่เห็น, พระเจ้าสาปแช่งวิญญาณของข้า
เพื่อให้ฆ่าชายผู้น่าสงสารคนนั้น
มันไม่มีทางเลือก เพราะงั้นเอ็งก็ต้องลอง
แข่งกับข้าแก้วต่อแก้วมั้ยล่ะ
ถ้าเอ็งชนะ, เอ็งก็จะเป็นอิสระ
และสุดท้ายข้าก็เน่าไปเอง"
พวกขี้เหล้าในบาร์พยักหน้าช้าๆ
และฉันรู้ว่าฉันน่ะเมาแล้ว
ถ้าฉันเลือกสู้ตัวต่อตัว
ฉันต้องแพ้แน่ๆ
ดังนั้นฉันจึงหยิยแก้วมา
แล้วกระดกเหล้าลงคอไป
ฉันจะแข่งกับมันแบบแก้วต่อแก้วเลย
ถ้าฉันจะสำลักก็ช่างหัวมันปะไร
วิสกี้,เตกีล่า,วอดก้า,รัม หรือจะ จิน
ไม่ใช่คนที่ฉันจะเอาชนะได้
มันจะมีชีวิตหรือตายกันแน่
เพราะงั้น ไปจนถึงเช้าวันใหม่
ฉันกับมันต่างกัน
จนกระทั่งสแตนตัน ครี ล้มพับ
และผู้ชนะก็ถูกประกาศออกไป
ตอนนี้มันพักผ่อนอยู่ในโลงไม้สนของมัน
และก็ยังคอยเดินอยู่บนถนน
แต่ผมไม่ลืมคืนนั้นหรอก
เมื่อความตายได้เลือกผม
ไม่มีศีลธรรมอันดีเลยซักนิด
ที่จะอยู่กับมัน ฉันกลัวนะ
เว้นแต่นายมุ่งมั่นที่จะฆ่าคน
แล้วดื่มเบียร์แก้วสุดท้ายของมันให้หมด!
คนที่แปลคือพี่ออย @nuriotts นะครับ ผมเอามาเรียบเรียงตามประสาของผมเอง ฮ่าๆๆ