ballpoi007
11th March 2013, 01:20
วันนี้ผมก็กลับบ้าน จากการปั่นจักรยานกับเพื่อนปกตินี้ละครับเวลาประมาณ4-5ทุ่มได้
ผมได้ปั่น ผ่านบางพลัด จอดตรง3แยก มันมีเซ่เว่น เซ่เว่นหนึ่งซึ้งผมกะจะซื้อของเข้าไปกินในบ้าน แบบเล่นคอมไปกินไป
ผมก็จอดรถฟิกเกียร์ผมไว้นอกเซ่เว่น ผมสังเกตุว่า มีชาย2คน ขับมอไซค์ จำไม่ได้ว่ารถอะไร ฟีโน่หรือเปล่า มองผมก่อนจะเข้าไป
ผมก็อืมมสัญชาติญาณมันบอกว่า มันมองไม่ดี แต่ผมไม้คิดอะไรเข้าไปในเซ่เว่น มันก็ยังมองผมทะลุกระจกมองมาที่ผม
ผมก็เอ๊ะ มันมีอะไรกับกูฟระ แล้วผมก็ต้องคอย มองรถกลัวหายด้วย ผมก็พยายามถ่วงเวลา เลือกให้นานที่สุดๆ ทั้งๆที่ตั้งใจจะมาซื้อเลย์กินสัก3ห่อ
ผมก็ซื้อแล้วก็ออกไปปรากฏว่า มันก็ยังอยู่หน้าเซ่เว่น ผมก็นะไม่คิดอะไรปั่นจักรยานออกไป แต่ครับมันเริ่มแล้ว มันขี่มอไซค์ตามผม
แต่ผมก็ยังไม่คิดอะไร เดียวมันก็คงขับแซงไป ในขณะนั้นรถแถวนั้นแทบไม่มีเลยครับ มืดด้วย
แต่ มันกลับไม่แซงรถจักรยานผม ทั้งๆที่ผมขับไม่เร็วความเร็วประมาณ 21กม/ชั่วโมง แบบช้าๆ ผมคิดในใจ กูโดนแล้ว
ผมก็ยังคิดในแง่ดี อาจจะแค่มองๆมัง แต่ผมปั่นไปครับ ยันไปถึง ถนนตัดใหม่ ที่เขาเพิ่งทำ ตรงนั้น เขาไม่เปิดไฟครับ ไฟทางหลวงอ่าครับไม่รู้ทำไหม
รถก็แทบไม่มีเวลานั้น ไม่มีเลยละ ผมคิดในใจถ้ากูไปต่อ ต้องโดนแน่ๆเลย เพราะมันยังตามผมแบบ ช้าๆ คิดดูขับช้าๆ มอไซค์ เป็นไปไม่ได้หรอกครับ
เพราะรถแถวนั้นก็ไม่มีแซงผม ก็แซงได้ง่ายๆแน่นอน เพราะผมออกข้าง ให้เขาแซง
ผมก็ตัดสินใจโทรศัพท์ฟอร์ม เลยว่าแม่โทรมา กำลังกลับบ้านนะ โทรมาทำไหม
ผมขับรถช้าลง คราวนี้พวกมันแซงผมครับ ผมรู้สึกอืมดีๆ ปลอดภัยละมางงง
แต่ มันก็ยังขับช้าๆเหมือนรอผม คราวนี้ครับ ผมก็เลยลองแซงมันบ้าง ความเร็วตอนนั้น น่าจะซัก30/ชั่วโมง ปั่นกำลังดี ตอนนั้นรถไม่มีครับ
แต่แล้ว มันก็เร่งความเร็ว ประกบข้างผม นั้นผมคิดในใจ ***ต่อยกูล้ม กูก็คงสวนด้วยศอกแล้วปั่นหนี แบบสุดๆละวะ
มันเริ่มเข้าใก้ลครับ เริ่มเข้ามา แต่!!! ผมโชคดีมาก มีรถยนต์ผ่านมาทางนั้นพอดี ส่องไฟมามันก็กลับไปยุหลังผมเหมือนเดิมจังหวะนั้นละครับ
ผมเอาถุงเลย์3ห่อเก็บเข้ากระเป๋าด้านหลังผม แล้วเปลี่ยนมาจับแฮนด์ แล้วปั่นสุดชีวิต ผมไม่รู้ว่าเร็วเท่าไร แต่ผมปั่นเทียบกับรถ ยนต์คันหนึ่งในถนนที่โล่ง- -*
แล้วผมก็เลี้ยวเข้าซอยที่มีคนมันก็เลี้ยวไปอีกทางเลยครับ เฮ้ออออ รอดครับ
แต่!!! หลังจากที่ไอ2คนนั้นไป ผมก็เห็นกลุ่มเด็กแว๊นซ์ แถวบ้านผม แว๊นซ์มาแต่ไกลพร้อมคำว่า
*** ตำรวจ 555 ตามให้ทันสิว่ะ พร้อมรถตำรวจเปิดไฟ วอร์- -* ผมก็เลยเลี้ยวเข้าซอย เพื่อเข้าบ้านไม่สนใจอะไร
จากเหตุการณ์ มันเป็นสิ่งเตือนใจให้ผมได้อย่างดีว่าควรไม่ประมาท
จากใจครับ คนที่ปั่นจักรยานตอนกลางคืน ถ้าปั่นกลับบ้านควรมีเพื่อนนะครับ ยิ่งซอยเปลี่ยวๆ ยิ่งไว้ใจไม่ได้
มันเอาแน่ครับ ผมยังโชคดี ไปละครับ
ผมได้ปั่น ผ่านบางพลัด จอดตรง3แยก มันมีเซ่เว่น เซ่เว่นหนึ่งซึ้งผมกะจะซื้อของเข้าไปกินในบ้าน แบบเล่นคอมไปกินไป
ผมก็จอดรถฟิกเกียร์ผมไว้นอกเซ่เว่น ผมสังเกตุว่า มีชาย2คน ขับมอไซค์ จำไม่ได้ว่ารถอะไร ฟีโน่หรือเปล่า มองผมก่อนจะเข้าไป
ผมก็อืมมสัญชาติญาณมันบอกว่า มันมองไม่ดี แต่ผมไม้คิดอะไรเข้าไปในเซ่เว่น มันก็ยังมองผมทะลุกระจกมองมาที่ผม
ผมก็เอ๊ะ มันมีอะไรกับกูฟระ แล้วผมก็ต้องคอย มองรถกลัวหายด้วย ผมก็พยายามถ่วงเวลา เลือกให้นานที่สุดๆ ทั้งๆที่ตั้งใจจะมาซื้อเลย์กินสัก3ห่อ
ผมก็ซื้อแล้วก็ออกไปปรากฏว่า มันก็ยังอยู่หน้าเซ่เว่น ผมก็นะไม่คิดอะไรปั่นจักรยานออกไป แต่ครับมันเริ่มแล้ว มันขี่มอไซค์ตามผม
แต่ผมก็ยังไม่คิดอะไร เดียวมันก็คงขับแซงไป ในขณะนั้นรถแถวนั้นแทบไม่มีเลยครับ มืดด้วย
แต่ มันกลับไม่แซงรถจักรยานผม ทั้งๆที่ผมขับไม่เร็วความเร็วประมาณ 21กม/ชั่วโมง แบบช้าๆ ผมคิดในใจ กูโดนแล้ว
ผมก็ยังคิดในแง่ดี อาจจะแค่มองๆมัง แต่ผมปั่นไปครับ ยันไปถึง ถนนตัดใหม่ ที่เขาเพิ่งทำ ตรงนั้น เขาไม่เปิดไฟครับ ไฟทางหลวงอ่าครับไม่รู้ทำไหม
รถก็แทบไม่มีเวลานั้น ไม่มีเลยละ ผมคิดในใจถ้ากูไปต่อ ต้องโดนแน่ๆเลย เพราะมันยังตามผมแบบ ช้าๆ คิดดูขับช้าๆ มอไซค์ เป็นไปไม่ได้หรอกครับ
เพราะรถแถวนั้นก็ไม่มีแซงผม ก็แซงได้ง่ายๆแน่นอน เพราะผมออกข้าง ให้เขาแซง
ผมก็ตัดสินใจโทรศัพท์ฟอร์ม เลยว่าแม่โทรมา กำลังกลับบ้านนะ โทรมาทำไหม
ผมขับรถช้าลง คราวนี้พวกมันแซงผมครับ ผมรู้สึกอืมดีๆ ปลอดภัยละมางงง
แต่ มันก็ยังขับช้าๆเหมือนรอผม คราวนี้ครับ ผมก็เลยลองแซงมันบ้าง ความเร็วตอนนั้น น่าจะซัก30/ชั่วโมง ปั่นกำลังดี ตอนนั้นรถไม่มีครับ
แต่แล้ว มันก็เร่งความเร็ว ประกบข้างผม นั้นผมคิดในใจ ***ต่อยกูล้ม กูก็คงสวนด้วยศอกแล้วปั่นหนี แบบสุดๆละวะ
มันเริ่มเข้าใก้ลครับ เริ่มเข้ามา แต่!!! ผมโชคดีมาก มีรถยนต์ผ่านมาทางนั้นพอดี ส่องไฟมามันก็กลับไปยุหลังผมเหมือนเดิมจังหวะนั้นละครับ
ผมเอาถุงเลย์3ห่อเก็บเข้ากระเป๋าด้านหลังผม แล้วเปลี่ยนมาจับแฮนด์ แล้วปั่นสุดชีวิต ผมไม่รู้ว่าเร็วเท่าไร แต่ผมปั่นเทียบกับรถ ยนต์คันหนึ่งในถนนที่โล่ง- -*
แล้วผมก็เลี้ยวเข้าซอยที่มีคนมันก็เลี้ยวไปอีกทางเลยครับ เฮ้ออออ รอดครับ
แต่!!! หลังจากที่ไอ2คนนั้นไป ผมก็เห็นกลุ่มเด็กแว๊นซ์ แถวบ้านผม แว๊นซ์มาแต่ไกลพร้อมคำว่า
*** ตำรวจ 555 ตามให้ทันสิว่ะ พร้อมรถตำรวจเปิดไฟ วอร์- -* ผมก็เลยเลี้ยวเข้าซอย เพื่อเข้าบ้านไม่สนใจอะไร
จากเหตุการณ์ มันเป็นสิ่งเตือนใจให้ผมได้อย่างดีว่าควรไม่ประมาท
จากใจครับ คนที่ปั่นจักรยานตอนกลางคืน ถ้าปั่นกลับบ้านควรมีเพื่อนนะครับ ยิ่งซอยเปลี่ยวๆ ยิ่งไว้ใจไม่ได้
มันเอาแน่ครับ ผมยังโชคดี ไปละครับ