fatporing
7th April 2013, 00:36
คือผมไม่รู้จะพูดกับใครก็ขอให้เพื่อนๆชาว jkgรับฟังเรื่องของผมทีนะครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเป็นเพื่อนกับผู้หญิงคนนึงเราคุยกันทุกวันจนเป็นเพื่อนสนิทกัน จนโดนเพื่อนในกลุ่มมันล้อว่าชอบ ผมก็บอกเพื่อนกันเฉยๆในใจก็คิดอย่างนั้นนะแต่พอมาถึงช่วงเวลานึงผมก็เริ่มมาคิดๆดู ก็คิดได้ว่าผมรักเค้าแน่ๆ แต่ก็ไม่ได้บอกใครเพรระเค้ามีแฟนอยู่แล้ว จนตอนช่วงใกล้เรียนจบเค้าเลิกกับแฟน ผมก็ให้คำปรึกษาเค้า ออกไปเที่ยวกับเค้าปกติปล่อยเวลาผ่านไปเรื่อยๆ เพราะว่าคิดว่าเป็นแบบนี้มันก็okแล้วมันคงจะไม่ดีถ้าจะทำอะไรในตอนนี้เพราะใจนึงผมก็กลัวครับ จนพอเรียนจบขึ้นมหาลัยก็ยังติดต่ออยู่แต่ไม่ทุกวันผมก็ไม่รู้เป็นอะไโอกาสมีแฟนเยอะแยะผมก็ไม่เอาไม่ทำมองแต่เค้าคนเดียวจนมาช่ววนี้ผมจะขึ้นปี2เพิ่งจะมารู้จากเพื่อนอีกคนว่าเพื่อนสนิทผมกับเค้าคุยๆกันดูชอบๆกันอยู่ ไอผมก็จุกเลยครับคนที่ผมรักทั้งคู่ แต่สุดท้ายผมก็เออ ไม่พูดอะไรดีกว่าดีแล้วอย่างน้อยก็ยังเป็นเพื่อนสนิทเรา แต่ถ้าให้พูดจริงๆแล้วมันเจ็บนะครับ เพราะสุดท้ายมันก็เกิดจากการที่ผม"เก็บ" ทุกอย่างไว้ในใจตลอดมา 3ปีกว่าที่เรารู้ตัวว่ารักเค้าไปแล้วตอนนีก็ยังเหมือนเดิม บางคนอาจจะมองว่าผมไม่กล้า ขี้ขลาด โมั พระเอกเว่อ ผมอาจจะเป็นอย่างนั้น แต่ว่าผมมก็ดีใจครับที่สุดท้ายคนที่ผมรักทั้งสองคนยังอยู่กับผม ถึงแม้มันจะเจ็บมากๆก็ตาม และขอพูดไว้เลยว่าเรื่องข้างต้นเป็นเรื่องจริงทุกประการ หวังว่าเพื่อนๆจะไม่ทำผิดพลาดเหมือนผมหรืออาจจะเป็นแนวทางสำหรับคนที่เจอแบบผมก็ได้นะใครจะรู้ แต่ขอบอกไว้ว่าเดินทางเดียวกับผมมันเจ็บมากๆนะครับ ขอบคุณทีอ่านจนจบครับ ขอบคุณครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเป็นเพื่อนกับผู้หญิงคนนึงเราคุยกันทุกวันจนเป็นเพื่อนสนิทกัน จนโดนเพื่อนในกลุ่มมันล้อว่าชอบ ผมก็บอกเพื่อนกันเฉยๆในใจก็คิดอย่างนั้นนะแต่พอมาถึงช่วงเวลานึงผมก็เริ่มมาคิดๆดู ก็คิดได้ว่าผมรักเค้าแน่ๆ แต่ก็ไม่ได้บอกใครเพรระเค้ามีแฟนอยู่แล้ว จนตอนช่วงใกล้เรียนจบเค้าเลิกกับแฟน ผมก็ให้คำปรึกษาเค้า ออกไปเที่ยวกับเค้าปกติปล่อยเวลาผ่านไปเรื่อยๆ เพราะว่าคิดว่าเป็นแบบนี้มันก็okแล้วมันคงจะไม่ดีถ้าจะทำอะไรในตอนนี้เพราะใจนึงผมก็กลัวครับ จนพอเรียนจบขึ้นมหาลัยก็ยังติดต่ออยู่แต่ไม่ทุกวันผมก็ไม่รู้เป็นอะไโอกาสมีแฟนเยอะแยะผมก็ไม่เอาไม่ทำมองแต่เค้าคนเดียวจนมาช่ววนี้ผมจะขึ้นปี2เพิ่งจะมารู้จากเพื่อนอีกคนว่าเพื่อนสนิทผมกับเค้าคุยๆกันดูชอบๆกันอยู่ ไอผมก็จุกเลยครับคนที่ผมรักทั้งคู่ แต่สุดท้ายผมก็เออ ไม่พูดอะไรดีกว่าดีแล้วอย่างน้อยก็ยังเป็นเพื่อนสนิทเรา แต่ถ้าให้พูดจริงๆแล้วมันเจ็บนะครับ เพราะสุดท้ายมันก็เกิดจากการที่ผม"เก็บ" ทุกอย่างไว้ในใจตลอดมา 3ปีกว่าที่เรารู้ตัวว่ารักเค้าไปแล้วตอนนีก็ยังเหมือนเดิม บางคนอาจจะมองว่าผมไม่กล้า ขี้ขลาด โมั พระเอกเว่อ ผมอาจจะเป็นอย่างนั้น แต่ว่าผมมก็ดีใจครับที่สุดท้ายคนที่ผมรักทั้งสองคนยังอยู่กับผม ถึงแม้มันจะเจ็บมากๆก็ตาม และขอพูดไว้เลยว่าเรื่องข้างต้นเป็นเรื่องจริงทุกประการ หวังว่าเพื่อนๆจะไม่ทำผิดพลาดเหมือนผมหรืออาจจะเป็นแนวทางสำหรับคนที่เจอแบบผมก็ได้นะใครจะรู้ แต่ขอบอกไว้ว่าเดินทางเดียวกับผมมันเจ็บมากๆนะครับ ขอบคุณทีอ่านจนจบครับ ขอบคุณครับ