John Marston
9th April 2013, 10:29
นี่หรือ..เด็กไทยสมัยนี้ ?
เล่าสู่กันฟัง... ผมเคยมองว่าเด็กไทยสมัยนี้ เปลี่ยนไปตามยุคสมัย ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของธรรมชาติ แต่สิ่งที่ผมพบเห็น และได้สัมผัส กลับทำให้มุมมองเด็กวัยรุ่นพวกนี้ เป็นไปในทางแง่ลบ ดังเช่นเรื่องที่ผมจะเล่าสู่เรื่องจริงให้ฟัง
เหตุเกิด เมื่อไม่กี่เดือนก่อน ใกล้ๆบ้านของผม บ้านของผมนั้นตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา แถวบ้าน จะมีเด็กช่าง เยอะแยะเต็มไปหมด เพราะ ติดกับมหาวิทยาลัย และ โรงเรียน ซอยบ้านผมจึงเป็นเหมือนแหล่งชุมนุมของวัยรุ่น ที่ต้องการแอบมาดูดยา มาเด็กผู้หญิงมากอดรัดฟัดเหวี่ยง และ ลงเล่นน้ำ ซึ่งผมอยู่มาหลายปี จนชินและเบื่อหน่ายกับ เสียงที่รบกวน
http://board.postjung.com/data/669/669982-img-1365430163-1.jpg
อยู่มาวันนึง มีวัยรุ่นแถวบ้านมาเคาะประตูเสียงดัง โวยวาย ร้องเรียกให้ช่วย ผมก็ตกใจวิ่งออกไปเปิดประตู ถามว่ามีอะไร ? ถึงส่งเสียงดังแบบนี้ วัยรุ่นมันบอกผมว่า มีเด็กจมน้ำให้ลงไปช่วยหน่อย ผมก็รีบวิ่งไปริมน้ำ จะกระโดดลงไปช่วย ซึ่งตอนที่ดู ไม่รู้ว่าเด็กคนนั้น จมหายไปไหนแล้ว วัยรุ่นบอกผมว่าน่าจะแถวๆนี้ ผมก็กระโดดลงไป งมหา หลังจากค้นหาซักพัก ก็ได้ตัวเด็กมา โชคดีที่ เด็กมันไปติดก่อผักตบชวา เลยไม่ไหลไปตามกระแสน้ำ ผมก็ปฐมพยาบาลเบื้องต้น ขณะที่ อุ้มเด็ก ว่ายน้ำเข้าผั่ง พ่อของเด็กคนนั้นตกใจมาก เพราะพึ่งรู้ว่าลูกตกน้ำ เลยรีบวิ่งมารอรับเด็กที่ผมไปช่วยมา พอผมว่ายถึงฝั่งก็ อุ้มให้ พ่อเด็ก ซึ่งผมก็ ภูมิใจที่ได้ช่วยเด็ก เพราะอย่างน้อยเด็กก็ไม่เป็นอะไร แค่สำลักน้ำเฉยๆ
แต่ประเด็นของเรื่องที่ผมจะเล่าให้ฟัง มันทำร้ายจิตใจผมมาก
หลังจากที่ผมช่วยเด็กจมน้ำและคืนให้พ่อของเด็ก ซึ่ง ผมไม่ได้เป็นคนคิดบุญคุณคน ไม่เคยต้องการสิ่งตอบแทนในการช่วยเหลือผู้อื่น ผมก็แค่เห็นคนเดือนร้อนแล้ว ถ้าอะไรที่ผมช่วยได้ ผมก็จะช่วยโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน แต่ ผมพึ่งจะสังเกตุเห็นว่า แถวนั้นมีเด็กช่างนั่งดูดกัญชา(ผมไม่แน่ใจว่าดูดกัญชาหรือป่าวนะครับ แต่ในมือเป็นบ้อง และมีลักษณะตาม บ้องที่เอาไว้ดูดกัญชา) เด็กช่างประมาณ 8 คน เป็นผู้ชาย 5 คน และผู้หญิง 3 คน ยืนหัวเราะชอบใจ น้ำเสียงหัวเราะเย้ยๆ และ เด็กช่างพูดกันในหมู่เพื่อน ว่า "ดูดิ ทำเป็นเท่ แค่ช่วยเด็กแค่นี้ ถุ้ย !!!" มันคิดว่าผมไม่ได้ยินมั้ง มันคิดผิด ผมได้ยินเต็มสองหูเลย แต่ภาพของ พ่ออุ้มลุกที่เกือบตายมันทำให้ผมลืมคำพูดนั้น จากนั้นผมก็เดินเข้าบ้านมาพร้อมคำถามที่เต็มหัว แต่ ผมไม่คิดอะไรมากกับคำพูดพวกนั้น
http://board.postjung.com/data/669/669982-img-1365430163-2.jpg
คำถามในหัวคือ
1. ทำไมพวกมันไม่ลงไปช่วยเด็กที่จมน้ำ ทั้งๆที่อยู่ต่อหน้าแท้ๆ ทำไมต้องลงทุนวิ่งมาให้ผมไปช่วย ?
2. มันจะเป็นไปได้เหรอที่ 8 คน จะไม่มีใครว่ายน้ำเป็นเลยซักคน ?
3. ที่มันหัวเราะและด่าผม เป็นเพราะ ผลของการดูดกัญชา หรือป่าว ?
หลังจากนั้น ผมเริ่มสังเกตพฤษติกรรมต่างๆได้ข้อสรุป ประมาณนี้ครับ
1.พ่อของเด็กที่จมน้ำ เป็นเหมือนแกนนำดูดกัญชา เป็นหัวหน้าใหญ่ในการรวมเด็กช่างมา ซ่องสุม กินเหล้า เมายา หนีตำรวจ เปิดบ้านให้มั่วสุม ในตอนเช้าๆ ถ้าเด็กโดดเรียนก็จะมาที่รวมกันที่นี่
2. ตำรวจเคยมาไล่จับ 2-3 รอบ แต่ก็จับไม่ได้ เพราะ เด็กพวกนี้ กระโดดลงแม่น้ำ และตำรวจไม่ตามต่อ พอเห็นกระโดดลงแม่น้ำ ตำรวจก็เลิกตามและกลับไปเลย
3. เด็กวัยรุ่นที่กระโดดหนีตำรวจลงน้ำจะ ขึ้นมาตามบ้านคนที่อยู่ในซอย และชาวบ้านในซอย จะพยายามช่วยเหลือให้หนีตำรวจให้สำเร็จ โดยการให้แอบในบ้านของตน และดูทางหนีทีไล่ให้
4.หน้าปากซอย จะมีอีกกลุ่มนึง ที่คอยเป็นหูเป็นตาตลอด 24 ชั่วโมง คอยดูว่าใครแปลกหน้าเข้ามาในซอย ถ้าเป็นตำรวจจะรีบ ส่งข่าวถึงกันให้ระวังตัว
นี่เป็นประสบการณ์ส่วนหนึ่งที่พบเจอ และสื่งที่เล่ามานั้นล้วนเป็นความสัตย์จริงตามสิ่งที่เห็นมาด้วยตาของผมเอง และยังมีอีกมากมายที่ยังนึกไม่ออก แต่ล้วนแล้วแต่ประสบ และพบเจอ
อยากจะฝากไปถึง ผู้ดูแลรับผิดชอบเรื่องพวกนี้ให้เข้มงวดกวดขันหน่อยครับ สังคมสมัยนี้ วัยรุ่นขาดวุฒิภาวะ ขาดความยั้งคิด แยกแยะความดี ความชั่วไม่ออก คิดว่าเป็นการหาประสบการณ์ชีวิต ซึ่ง ในการหาประสบการณ์ชีวิตนั้น เราไม่จำเป็นต้องลองทุกอย่าง ไม่จำเป็นต้องลอง ยาบ้า ว่าเป็นยังไง ไม่จำเป็นต้องลองกินเหล้า ไม่จำเป็นต้องลองสัก ไม่จำเป็นต้องทำทุกอย่างที่คิดว่าเท่ ไม่จำเป็นว่าต้องฟันหญิงให้เยอะๆ ไม่จำเป็นต้องแต่งรถ ไม่จำเป็นว่าต้องไม่เรียนหนังสือ สิ่งเหล่านั้นมันเป็นประสบการณ์ก็จริง แต่คนที่ลองแล้วผ่านมันมาได้ แล้วนำอดีตเหล่านั้นมาสั่งสอน บอกต่อถึงประสบการณ์ ให้เป็นตัวอย่างศึกษาแก่คนรุ่นหลัง มันก็ดีไป แต่คนที่ผ่านมันมาไม่ได้ นั้นแหละปัญหา
http://board.postjung.com/data/669/669982-img-1365430163-3.jpg
สุดท้ายนี้ ขอให้ผู้ปกครองทุกท่านใส่ใจกับบุตรหลานให้มากๆนะครับ
จากคุณ Love Sowhat จากเว็บพันทิป ห้องศาลาประชาคม
http://pantip.com/topic/30340152
ที่มา sanook
อ้างอิงจาก http://board.postjung.com/669982.html
เล่าสู่กันฟัง... ผมเคยมองว่าเด็กไทยสมัยนี้ เปลี่ยนไปตามยุคสมัย ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของธรรมชาติ แต่สิ่งที่ผมพบเห็น และได้สัมผัส กลับทำให้มุมมองเด็กวัยรุ่นพวกนี้ เป็นไปในทางแง่ลบ ดังเช่นเรื่องที่ผมจะเล่าสู่เรื่องจริงให้ฟัง
เหตุเกิด เมื่อไม่กี่เดือนก่อน ใกล้ๆบ้านของผม บ้านของผมนั้นตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา แถวบ้าน จะมีเด็กช่าง เยอะแยะเต็มไปหมด เพราะ ติดกับมหาวิทยาลัย และ โรงเรียน ซอยบ้านผมจึงเป็นเหมือนแหล่งชุมนุมของวัยรุ่น ที่ต้องการแอบมาดูดยา มาเด็กผู้หญิงมากอดรัดฟัดเหวี่ยง และ ลงเล่นน้ำ ซึ่งผมอยู่มาหลายปี จนชินและเบื่อหน่ายกับ เสียงที่รบกวน
http://board.postjung.com/data/669/669982-img-1365430163-1.jpg
อยู่มาวันนึง มีวัยรุ่นแถวบ้านมาเคาะประตูเสียงดัง โวยวาย ร้องเรียกให้ช่วย ผมก็ตกใจวิ่งออกไปเปิดประตู ถามว่ามีอะไร ? ถึงส่งเสียงดังแบบนี้ วัยรุ่นมันบอกผมว่า มีเด็กจมน้ำให้ลงไปช่วยหน่อย ผมก็รีบวิ่งไปริมน้ำ จะกระโดดลงไปช่วย ซึ่งตอนที่ดู ไม่รู้ว่าเด็กคนนั้น จมหายไปไหนแล้ว วัยรุ่นบอกผมว่าน่าจะแถวๆนี้ ผมก็กระโดดลงไป งมหา หลังจากค้นหาซักพัก ก็ได้ตัวเด็กมา โชคดีที่ เด็กมันไปติดก่อผักตบชวา เลยไม่ไหลไปตามกระแสน้ำ ผมก็ปฐมพยาบาลเบื้องต้น ขณะที่ อุ้มเด็ก ว่ายน้ำเข้าผั่ง พ่อของเด็กคนนั้นตกใจมาก เพราะพึ่งรู้ว่าลูกตกน้ำ เลยรีบวิ่งมารอรับเด็กที่ผมไปช่วยมา พอผมว่ายถึงฝั่งก็ อุ้มให้ พ่อเด็ก ซึ่งผมก็ ภูมิใจที่ได้ช่วยเด็ก เพราะอย่างน้อยเด็กก็ไม่เป็นอะไร แค่สำลักน้ำเฉยๆ
แต่ประเด็นของเรื่องที่ผมจะเล่าให้ฟัง มันทำร้ายจิตใจผมมาก
หลังจากที่ผมช่วยเด็กจมน้ำและคืนให้พ่อของเด็ก ซึ่ง ผมไม่ได้เป็นคนคิดบุญคุณคน ไม่เคยต้องการสิ่งตอบแทนในการช่วยเหลือผู้อื่น ผมก็แค่เห็นคนเดือนร้อนแล้ว ถ้าอะไรที่ผมช่วยได้ ผมก็จะช่วยโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน แต่ ผมพึ่งจะสังเกตุเห็นว่า แถวนั้นมีเด็กช่างนั่งดูดกัญชา(ผมไม่แน่ใจว่าดูดกัญชาหรือป่าวนะครับ แต่ในมือเป็นบ้อง และมีลักษณะตาม บ้องที่เอาไว้ดูดกัญชา) เด็กช่างประมาณ 8 คน เป็นผู้ชาย 5 คน และผู้หญิง 3 คน ยืนหัวเราะชอบใจ น้ำเสียงหัวเราะเย้ยๆ และ เด็กช่างพูดกันในหมู่เพื่อน ว่า "ดูดิ ทำเป็นเท่ แค่ช่วยเด็กแค่นี้ ถุ้ย !!!" มันคิดว่าผมไม่ได้ยินมั้ง มันคิดผิด ผมได้ยินเต็มสองหูเลย แต่ภาพของ พ่ออุ้มลุกที่เกือบตายมันทำให้ผมลืมคำพูดนั้น จากนั้นผมก็เดินเข้าบ้านมาพร้อมคำถามที่เต็มหัว แต่ ผมไม่คิดอะไรมากกับคำพูดพวกนั้น
http://board.postjung.com/data/669/669982-img-1365430163-2.jpg
คำถามในหัวคือ
1. ทำไมพวกมันไม่ลงไปช่วยเด็กที่จมน้ำ ทั้งๆที่อยู่ต่อหน้าแท้ๆ ทำไมต้องลงทุนวิ่งมาให้ผมไปช่วย ?
2. มันจะเป็นไปได้เหรอที่ 8 คน จะไม่มีใครว่ายน้ำเป็นเลยซักคน ?
3. ที่มันหัวเราะและด่าผม เป็นเพราะ ผลของการดูดกัญชา หรือป่าว ?
หลังจากนั้น ผมเริ่มสังเกตพฤษติกรรมต่างๆได้ข้อสรุป ประมาณนี้ครับ
1.พ่อของเด็กที่จมน้ำ เป็นเหมือนแกนนำดูดกัญชา เป็นหัวหน้าใหญ่ในการรวมเด็กช่างมา ซ่องสุม กินเหล้า เมายา หนีตำรวจ เปิดบ้านให้มั่วสุม ในตอนเช้าๆ ถ้าเด็กโดดเรียนก็จะมาที่รวมกันที่นี่
2. ตำรวจเคยมาไล่จับ 2-3 รอบ แต่ก็จับไม่ได้ เพราะ เด็กพวกนี้ กระโดดลงแม่น้ำ และตำรวจไม่ตามต่อ พอเห็นกระโดดลงแม่น้ำ ตำรวจก็เลิกตามและกลับไปเลย
3. เด็กวัยรุ่นที่กระโดดหนีตำรวจลงน้ำจะ ขึ้นมาตามบ้านคนที่อยู่ในซอย และชาวบ้านในซอย จะพยายามช่วยเหลือให้หนีตำรวจให้สำเร็จ โดยการให้แอบในบ้านของตน และดูทางหนีทีไล่ให้
4.หน้าปากซอย จะมีอีกกลุ่มนึง ที่คอยเป็นหูเป็นตาตลอด 24 ชั่วโมง คอยดูว่าใครแปลกหน้าเข้ามาในซอย ถ้าเป็นตำรวจจะรีบ ส่งข่าวถึงกันให้ระวังตัว
นี่เป็นประสบการณ์ส่วนหนึ่งที่พบเจอ และสื่งที่เล่ามานั้นล้วนเป็นความสัตย์จริงตามสิ่งที่เห็นมาด้วยตาของผมเอง และยังมีอีกมากมายที่ยังนึกไม่ออก แต่ล้วนแล้วแต่ประสบ และพบเจอ
อยากจะฝากไปถึง ผู้ดูแลรับผิดชอบเรื่องพวกนี้ให้เข้มงวดกวดขันหน่อยครับ สังคมสมัยนี้ วัยรุ่นขาดวุฒิภาวะ ขาดความยั้งคิด แยกแยะความดี ความชั่วไม่ออก คิดว่าเป็นการหาประสบการณ์ชีวิต ซึ่ง ในการหาประสบการณ์ชีวิตนั้น เราไม่จำเป็นต้องลองทุกอย่าง ไม่จำเป็นต้องลอง ยาบ้า ว่าเป็นยังไง ไม่จำเป็นต้องลองกินเหล้า ไม่จำเป็นต้องลองสัก ไม่จำเป็นต้องทำทุกอย่างที่คิดว่าเท่ ไม่จำเป็นว่าต้องฟันหญิงให้เยอะๆ ไม่จำเป็นต้องแต่งรถ ไม่จำเป็นว่าต้องไม่เรียนหนังสือ สิ่งเหล่านั้นมันเป็นประสบการณ์ก็จริง แต่คนที่ลองแล้วผ่านมันมาได้ แล้วนำอดีตเหล่านั้นมาสั่งสอน บอกต่อถึงประสบการณ์ ให้เป็นตัวอย่างศึกษาแก่คนรุ่นหลัง มันก็ดีไป แต่คนที่ผ่านมันมาไม่ได้ นั้นแหละปัญหา
http://board.postjung.com/data/669/669982-img-1365430163-3.jpg
สุดท้ายนี้ ขอให้ผู้ปกครองทุกท่านใส่ใจกับบุตรหลานให้มากๆนะครับ
จากคุณ Love Sowhat จากเว็บพันทิป ห้องศาลาประชาคม
http://pantip.com/topic/30340152
ที่มา sanook
อ้างอิงจาก http://board.postjung.com/669982.html