PDA

ดูเวอร์ชั่นเต็ม : ไม่รู้เป็นอะไร



Yukikaze
28th April 2013, 19:25
มันเกี่ยวกับความรักอะแหละ ขอเล่าเลยละกันคือผมเป็นคนที่เงียบไม่ค่อยพูดจากับใครนักแต่กับเพื่อนหรือคนที่รู้จักก็จะคุยกันปกติแต่ไม่มากเท่าไร แล้วมีผู้ญิงคนนึงที่เคยเป็นเพือนร่วมชั้นกับผมตอน ม.4 เขามาขอพินผม ตอนน้ันผมย้ายไปอยู่ รร อื่นแล้วเขาก็ทักมาหาผมอยู่ตลอดเกือบทั้งวันเลย ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรมากครับ แต่ก็รู้สึกแหม่งๆว่าเขาคิดอะไรกับผมรึเปล่า เราคุยกันทุกวันครับ คุยจนสนิทกัน และหลังจากที่บีบีผมหายผมก็ไม่ค่อยได้กับเขาไปหลายเดือนเพราะ ตอนน้ันผมยังไม่ได้คิดอะไรครับ แต่เขาก็ทักที่เฟสผมบ่อยๆแทน จนผมเริ่มคิดแล้วรู้สึกตัวว่าผมเริ่มชอบเขาแล้วละเลยตัดสินใจซื้อบีบีมาเมื่อปลายปีที่แล้ว เลยให้เขาแอดมา แต่สิ่งที่ผมเห็นในสเตตัสของเขาก็คือเขามีแฟนแล้ว(แป่ว) แต่ผมก้ไม่ได้อะไรมากครับเพราะความรู้สึกมันยังไม่หนักเท่าไร ตั้งแต่นั้ันมาผมกับเขาก็คุยกันตลอดจนมันรู้สึกผูกพันกันวันไหนที่ผมไม่ได้คุยกับเขาผมจะรู้สึกเหมือนขาดอะไรไป เขาทำให้ผผมรู้จักมั่นใจในตัวเอง ให้ผมร้สึกว่าผมก็เป็นคนที่พูดนะ ผมเลยเริ่มมีใจให้กับเขาเพราะผมคิดว่าเขาคนนี้แหละที่เข้าใจผม แล้วอยู่มาวันนึงเขาก็สารภาพว่าชอบผมครับ ผมก็เลยตอบกลับว่าก็ชอบเขาเหมือนกัน แต่เขามีแฟนแล้ว ผมก็พยายามทำใจครับ แต่มันเริ่มมีความรู้สึกเจ็บขึ้นมาละ เพราะเราได้เปิดใจให้กันและกันแล้วผมไม่รู้จะต้องทำยังไง ในยามที่เขาเสียใจที่แฟนคนน้ันทำไม่ดีกับเขาๆก็จะมาปรึกษาผม ผมห็ปลอบใจเขาอยู่ตลอด ทำไงได้ผมพยายามคิดไว้ว่าผมเป็นเพื่อนก็ต้องช่วยเหลือกันและกัน จนอยู่มาวันนึงผมไปดูงานแข่งกีฬากับเขาเขาก็ได้เจอตัวผมจริงๆครับ ทตั้งแต่คุยกันมาไม่ค่อยได้เจอกันสักเท่าไร ซึ่งผมได้เกริ่นไปแล้วว่าผมเป็นคนที่พูดน้อยครับ แต่เวลาผมคุยกับเขามันก็ไมม่ได้เยอะอะไรมากมายเท่าไรเป็นเพราะผมอายเขารึเปล่้าก็ไม่รู้ หลังวันน้ันครับ เขาก็ไม่ได้คุยอะไรกับผมบ่อยแบบเมื่อก่อนอีกเลย อย่างมากก็แค่ 4-5 ประโยค ผมเลยรู้สึกว่าเขาเป็นอะไรไปนะ เลยถามเขาครับ เขาบอกเป็นเพื่อนกันเถอะผมก็ยอมรับได้นะว่าเป็นเพื่อนกัน แต่เขาบอกอีกครับว่าผม "ไม่ใช่" เขาชอบคนพูดเก่ง ชวนเขาคุยครับ ผมก็ยอมรับนะว่าผมเป็นคนพูดน้อยแต่ผมไม่เข้าใจครับ ว่าทำไมตอนแรกที่เราได้รู้จักกันเขาบอกว่าเข้าใจและรับตัวผมได้ ตอนนี้เราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยครับผมก็พอทำใจได้บ้างแล้ว แต่พอผมเห็นเธอทีไรผมก็รู้สึกเศร้าขึ้นมาอยู่ดีและเจ็บใจที่ทำไมผมถึงเป็นคนพูดน้อย เพราะผมมีโลกส่วนตัวเยอะไปหรือเปล่า ตอนนี้เขาก้คบกับแฟนเขาอย่างมีความสุขครับ แต่ตัวผมกลับรู้สึกว่าที่เราผุกพันมามาตั้งแต่แรกมันสูญเปล่ามันกลายเป็รอดีตที่ยอนคิดกลับไปแล้วมันเจ็บปวดครับ ผมควรทำยังไงดี มันลืมไม่ได้จริงๆครับ และความรู้สึกก็ยังไม่หายไปด้วย ตอนนี้เป็นเพื่อนกันก็จริงแต่ผมรู้สึกแบบเขาไม่ได้สนใจอะไรผมอีกต่อไปแล้ว เหมือนคนที่รู้จักกันแค่น้ันเอง

darkperson50
28th April 2013, 19:42
ผมว่าท่านน่าจะเป็นคนที่คุยต่อหน้าตรงๆไม่เก่งมั้งครับ ผมก็เคยเป็นนะ คุยในเฟสอะไรงี้เก่งเชียว เจอหน้ากันจริงหงอเลยพูดอะไรไม่ออก
เป็นแบบนี้เป็นใครก็เซ็งนะครับ เค้าก็คงหวังที่จะได้คุยกับคนที่รอมานาน แต่ดูจากที่เล่ามาภายหลังนี่ ดูแล้วเหมือนเค้าแค่เหงารึเปล่าเลยมาบอกชอบคุณคั่นเวลา
ถ้าเค้ารับเราไม่ได้ก็ปล่อยไปเถอะครับ แล้วเค้าก็มีแฟนแล้วด้วย คนมีแฟนแล้วเราอย่าไปยุ่งเลยครับ อะไรๆไม่แน่นอน ...

Yukikaze
28th April 2013, 20:11
ผมไม่รู้ว่าเค้าคิดคยังไงนะครับแต่เค้าบอกว่าเริ่มสนใจผมมาตั้งแต่ ม.3 แล้วครับเพราะผมเงียบนี่แหละ เขาเลยอยากจะรู้ว่าตัวผมจริงๆเป็นยังไงพอเรารู้จักกันมากพอเขาก็สรุปเองเลยว่าผมไม่ได้เงียบอย่างที่เขาคิด ใช่มันไม่ได้เงียบเท่าไรเพราะเรายังไม่ได้เจอหน้ากันไงครับ แต่พอได้เจอหน้ากันก้ง้อยละครับ แต่ก็ทำให้ผมพอคุ้นเคยกับเขาบ้างนะถ้าเขาจะชวนผมไปทำอะไรอีกผมคงพูดได้มากกว่านี้แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วละ

Wakeup
28th April 2013, 20:22
ไม่ได้เรื่องหรอกคุยกันใน BB หรือ โซเชียลเน็ตเวิร์คทั้งหลายแหลอ่ะ มันจะทำให้คนเข้าใจกันได้ไง ความรู้สึกที่ได้จากการแชทมันจอมปลอมทั้งนั้นครับ

krisana
28th April 2013, 20:29
มันก็เป็นธรรมชาติของความรักแหละครับ บางทีเรารู้สึกว่าเราเปลี่ยนแปลง เราได้ทำอะไรๆที่เป็นครั้งแรกในชีวิตโดยที่มีคนๆนึงที่อยู่กับเราตอนนั้น
เราก็จะรู้สึกผูกพันมากเป็นธรรมดา แต่บางทีคนตรงนั้นก็ไม่ได้อยู่กับเราตลอดไป อาจจะรู้สึกว่าเสียใจที่..อะไรๆที่เคยมีตอนนี้มันไม่มี เราก็ทำได้เพียงต้อง
ทำใจ และยอมรับมันไปให้ได้ หลายๆคนที่เจ็บๆเศร้าๆกับความรัก นี่ก็เป็นอีกสาเหตุนึง....แล้ว..เขาก็มีแฟนแล้ว ไม่ควรยุ่งอย่างยิ่ง ..~

Yukikaze
28th April 2013, 20:51
ครับผมก็ยอมรับนะแต่มันยังรู้สึกอยู่ คงต้องใช้เวลาสักพัก เรื่องนี้มันครั้งแรกในชีวิตผมจริงๆ