Instinger_Zone
8th September 2011, 22:32
ผลงานเรื่องสั้นชิ้นต่อไปนี้เกิดมาจากความคิดที่เกิดขึ้นมาแบบฉับพลันของตัวกระผม นาย Instinger_Zone ดังนั้นเนื้อเรื่องจึงไม่ค่อยจะสมบูรณ์เท่าไรนะครับ ขออภัยด้วย
ผู้อ่านท่านใดอ่านแล้วติดขัดตรงไหนหรือเนื้อเรื่องยังไม่ดีพออย่างไรก็สามารถบอกกล่าวผ่านกระทู้นี้ได้นะครับ
แกล้งโง่
แต่งโดย Instinger_Zone
...เช้าวันหนึ่ง...
กริ๊งงง!! เสียงเสียงเรียกเข้าสุดคลาสสิคของโทรศัพท์มือถือเครื่องหนึ่งดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มที่ดูท่าว่าจะหลับใหลดูในนิทราได้ตื่นขึ้น
แล้วเขาก็คว้าโทรศัพท์มือถือไว้ทันที ติ๊ด! ชายหนุ่มรีบกดรับสายทันทีโดยที่ยังไม่ได้ดูชื่อคนที่โทรมาหาเขาเลย "ซาหวัดดีคับ" เขาพูดพลางขยี้ตา
"ไอ้ล้ง จำชั้นได้รึป่าว" เสียงปริศนาพูดทักทายพร้อมเตือนความจำ 'ล้ง'
"นั่นใครคับ" ล้งยังคงเรียกสติกลับคืนมาได้ไม่เต็มร้อย เลยถามกลับไป
"ชั้นเอง 'บอส' ไง รูมเมทแกตอนเข้ามหาลัยใหม่ๆไง" บอสพยายามเตือนความจำล้งมากขึ้น
"อ๋อ ว่าไงบอส มีอะไรให้ชั้นช่วยรึป่าว" ล้งถามเหมือนรู้ทันพลางลุกจากเตียงเพื่อเดินไปยังห้องน้ำ
"เดาได้เก่งหนิ พอดีชั้นน่ะกำลังหาคนไปอยู่เป็นเพื่อนน้องสาวชั้นที่หอพักฤดีน่ะ คือชั้นกับน้องสาวชั้นพักอยู่ที่หอพักฤดี อยู่ห้องข้างๆกันนั่นแหละ และที่ชั้นต้องอยู่ที่หอพักเนี่ยเพราะต้องคอยเฝ้าดูน้องชั้น เพราะชั้นเป็นห่วงมัน แต่คราวนี้ชั้นจะต้องไปทำงานไกลน่ะสิ คิดว่าคงไม่ได้นอนที่หอพักฤดีอีกยาวเลย แกก็รู้ใช่มั้ยสาววัยรุ่น ม.ปลาย น่ะมันต้องคอยเฝ้าระวังหน่อย ดังนั้นตอนชั้นไม่อยู่ชั้นก็เลยอยากได้คนไปเฝ้ามันแทนชั้นน่ะ คิดไปคิดมา...ชั้นก็นึกถึงแกพอดี แกช่วยชั้นหน่อยได้มั้ย" พอบอสพูดจบล้งก็เสร็จธุระในห้องน้ำพอดี
"ได้ดิ ว่าแต่ไอ้หอพักฤดีนี่มันอยู่ที่ไหนล่ะ ชั้นจะได้รีบไป"
"โอ้ย ไม่ต้องไปไหนไกลหรอก พอดีชั้นผ่านมาหน้าบ้านแกพอดีเลย ไปด้วยกันกับชั้นตอนนี้เลยมั้ย"
"ได้ๆ งั้นรอแปปนะ" พูดจบล้งก็วางสายแล้วก็รีบทำธุระที่ค้างคาอยู่ให้เสร็จ
...ไม่กี่นาทีต่อมา...
"มาแล้วๆ ขอบคุณครับพี่เค็ม เอ่อ...ป้าโจวช่วยจัดการที่เหลือต่อให้ทีนะครับ" ล้งรีบเดินออกมาจากบ้านพร้อมคนรับใช้อีกสองคนพลางพูดเหมือนสั่งการคนรับใช้ทั้งสอง
จากนั้นคนรับใช้ทั้งสองของล้งก็เปิดประตูให้ล้ง หลังจากล้งพ้นประตูออกมาแล้ว ก็รีบเดินไปยังรถเก๋งสีเทาที่จอดอยู่หน้าบ้านทันที
"ป่ะ ไปกัน" ล้งที่ตอนนี้แต่งตัวดูภูมิฐานแถมยังใส่แว่นกรอบหนาสีดำที่ดูเข้ากับชุดสีเขียวอ่อน-เทาและทรงผมที่ดูเรียบร้อยมาก เขารีบเปิดประตูแล้วขึ้นไปนั่งบนเบาะหลังรถคันนั้น
"แล้วนี่คิดยังไงถึงได้ถึงได้มาช่วยชั้นในเรื่องนี้เนี่ย?" บอสถามล้งเพราะคิดว่าคนอย่างล้งไม่น่าจะให้ความช่วยเหลือเขาได้ถึงขนาดนี้
"ก็ชั้นไม่มีอะไรทำหนิอยู่บ้านไปวันๆไม่รู้จะทำอะไรดี ได้มาช่วยแกหน่อยก็ถือว่าได้ออกกำลังหลายอย่างล่ะ" ล้งตอบบอสไปซึ่งบอสก็พยักหน้าเป็นการตอบรับ
"แล้วกระเป๋าเสื้อผ้าล่ะ?"
"จะให้พี่เค็มกับป้าโจวขนใส่หลังรถนายหน่อยน่ะ" พูดจบ บอสก็เปิดประตูหลังรถให้ทันที และเมื่อทุกอย่างพร้อม บอสก็ออกรถทันที
...ณ หอพักฤดี...
บอส : "เอ้า ห้องนี้แหละ นี่กุญแจนะ ในห้องมีของที่น่าจะพร้อมสำหรับแกเตรียมไว้ให้ละ แล้วแกแน่ใจแล้วเหรอที่จะจ่ายค่าเช่าเองน่ะ"
ล้ง : "อื้ม นายไม่ต้องลำบากหรอก ...ที่นี่บรรยากาศแปลกไปอีกแบบนะ ต่างจากบ้านชั้นมากๆเลย"
บอส : "เดี๋ยวก็ชินไปเองแหละ อ้อ! แล้วห้องน้องสาวชั้นอยู่ทางขวาถัดจากห้องนี้แหละนะ ...ไม่มีเวลาแล้วแฮะ ชั้นต้องรีบไปละเดี๋ยวจะไม่ทัน งั้นชั้นไปก่อนนะเว้ย"
ล้ง : "อืมๆ"
...หลังจากที่ล้งเข้าไปจัดเตรียมข้าวของในห้องเสร็จแล้ว...
ก็อก! ก็อก! ก็อก! เสียงเคาะประตูดังขึ้นจนทำให้เด็กสาวคนหนึ่งต้องเปิดประตูออกมาดู
"มีอะไรรึป่าวคะ" เด็กสาวพูด ล้งพยายามมองเด็กสาวคนนั้นตั้งแต่หัวจรดเท้า "สวัสดีดีคับ พี่ชื่อล้งนะครับ มาทำหน้าที่แทนพี่ชายของเรานะ" เด็กสาวเริ่มสงสัยหลังจากล้งพูดจบ
"แล้วทำไมพี่บอสเค้าถึงให้พี่มาทำหน้าที่แทนเค้าล่ะ" เด็กสาวพูด "อ๋อ พี่บอสของเรา เค้าไปดีแล้ว" คำพูดนั้นถึงกับทำให้เด็กสาวช็อคสุดขีด "หา!!! พี่บอสเป็นอะไรอ่ะพี่!! พี่บอสเป็นอะไร!!" "เค้าเป็นคนที่กำลังจะได้งานคับ เค้ารีบไปทำงานเลยนะหลังจากมาส่งพี่ที่นี่อ่ะ" คำพูดนี่ทำให้เด็กสาวโล่งใจ "เฮ้อ! นึกว่าพี่บอสเป็นอะไรซะอีก แต่เอ๊ะ! ไหงพี่มาพูดว่า 'พี่บอสไปดีแล้ว' หละ เกิดเค้าเป็นอะไรขึ้นมาพี่ผิดเต็มๆเลยนะ" "พี่คิดคำพูดอื่นไม่ออกน่ะ โทดทีนะ" เด็กสาวถึงกับคอตกและกำลังนึกในใจว่าเธอกำลังคุยกับไอ้บ้าไหนก็ไม่รู้อยู่
ล้ง : "แล้วเราชื่ออะไรหละ พี่จะได้เรียกถูก"
เหมียว : "ชั้นชื่อเหมียว แล้วพี่หละ"
ล้ง : "พี่ชื่อล้ง"
เหมียว : "แล้วพี่มาทำหน้าที่แทนพี่บอสเนี่ย หน้าที่ประเภทไหนเหรอ"
ล้ง : "มาเฝ้าดูแลเหมียวนี่แหละ"
เหมียว : "เฝ้าดูตลอดเวลาเลยเหรอ"
ล้ง : "หรือจะให้พี่ยกเว้นตอนเหมียวอาบน้ำกับเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ได้นะ"
เหมียว : "นั่นมันควรจะยกเว้นตั้งแต่แรกแล้ว!!!! ไอ้พี่ล้งบ้า!!!!"
ล้ง : "อ้าว เหรอ พี่ไม่รู้"
เหมียว : "พี่ไม่รู้หรือแกล้งโง่กันแน่เนี่ย ...แล้วเราจะยืนคุยกันตรงนี้อีกนานมั้ย"
ล้ง : "งั้นไปคุยกันในห้องพีเหมียวก่อนละกัน"
จากนั้นล้งก็เดินไปบิดลูกบิดประตูเพื่อจะเข้าห้อง
เหมียว : "มีอะไรอ่ะพี่ล้ง"
ล้ง : "ห้องมันล็อกอ่ะ"
เหมียว : "เอ๊า! นี่พี่แกล้งโง่รึป่าวเนี่ย ทำไมไม่เอากุญแจไขล่ะ"
ล้ง : "พี่เอากุญแจไว้ในกระเป๋าเสื้อแขนยาว แล้วพี่ก็แขวนเสื้อไว้ในห้อง แล้วกุญแจก็อยู่ที่เสื้อที่อยู่ในห้องนั่นแหละ"
เหมียว : "นี่ตกลงพี่ล้งโง่หรือแกล้งโง่กันแน่เนี่ย?"
ทั้งเหมียวและล้งคงต้องเผชิญอะไรอีกหลายอย่างแน่ๆ แต่ที่สำคัญคือเหมียวจะสามารถทนล้งที่ โง่ หรือ แกล้งโง่ แบบนี้ต่อไปได้หรือไม่
คอยเอาใจช่วยเหมียวและล้งด้วยนะครับ...
แกล้งโง่
แต่งโดย Instinger_Zone
ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านครับ
ผู้อ่านท่านใดอ่านแล้วติดขัดตรงไหนหรือเนื้อเรื่องยังไม่ดีพออย่างไรก็สามารถบอกกล่าวผ่านกระทู้นี้ได้นะครับ
แกล้งโง่
แต่งโดย Instinger_Zone
...เช้าวันหนึ่ง...
กริ๊งงง!! เสียงเสียงเรียกเข้าสุดคลาสสิคของโทรศัพท์มือถือเครื่องหนึ่งดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มที่ดูท่าว่าจะหลับใหลดูในนิทราได้ตื่นขึ้น
แล้วเขาก็คว้าโทรศัพท์มือถือไว้ทันที ติ๊ด! ชายหนุ่มรีบกดรับสายทันทีโดยที่ยังไม่ได้ดูชื่อคนที่โทรมาหาเขาเลย "ซาหวัดดีคับ" เขาพูดพลางขยี้ตา
"ไอ้ล้ง จำชั้นได้รึป่าว" เสียงปริศนาพูดทักทายพร้อมเตือนความจำ 'ล้ง'
"นั่นใครคับ" ล้งยังคงเรียกสติกลับคืนมาได้ไม่เต็มร้อย เลยถามกลับไป
"ชั้นเอง 'บอส' ไง รูมเมทแกตอนเข้ามหาลัยใหม่ๆไง" บอสพยายามเตือนความจำล้งมากขึ้น
"อ๋อ ว่าไงบอส มีอะไรให้ชั้นช่วยรึป่าว" ล้งถามเหมือนรู้ทันพลางลุกจากเตียงเพื่อเดินไปยังห้องน้ำ
"เดาได้เก่งหนิ พอดีชั้นน่ะกำลังหาคนไปอยู่เป็นเพื่อนน้องสาวชั้นที่หอพักฤดีน่ะ คือชั้นกับน้องสาวชั้นพักอยู่ที่หอพักฤดี อยู่ห้องข้างๆกันนั่นแหละ และที่ชั้นต้องอยู่ที่หอพักเนี่ยเพราะต้องคอยเฝ้าดูน้องชั้น เพราะชั้นเป็นห่วงมัน แต่คราวนี้ชั้นจะต้องไปทำงานไกลน่ะสิ คิดว่าคงไม่ได้นอนที่หอพักฤดีอีกยาวเลย แกก็รู้ใช่มั้ยสาววัยรุ่น ม.ปลาย น่ะมันต้องคอยเฝ้าระวังหน่อย ดังนั้นตอนชั้นไม่อยู่ชั้นก็เลยอยากได้คนไปเฝ้ามันแทนชั้นน่ะ คิดไปคิดมา...ชั้นก็นึกถึงแกพอดี แกช่วยชั้นหน่อยได้มั้ย" พอบอสพูดจบล้งก็เสร็จธุระในห้องน้ำพอดี
"ได้ดิ ว่าแต่ไอ้หอพักฤดีนี่มันอยู่ที่ไหนล่ะ ชั้นจะได้รีบไป"
"โอ้ย ไม่ต้องไปไหนไกลหรอก พอดีชั้นผ่านมาหน้าบ้านแกพอดีเลย ไปด้วยกันกับชั้นตอนนี้เลยมั้ย"
"ได้ๆ งั้นรอแปปนะ" พูดจบล้งก็วางสายแล้วก็รีบทำธุระที่ค้างคาอยู่ให้เสร็จ
...ไม่กี่นาทีต่อมา...
"มาแล้วๆ ขอบคุณครับพี่เค็ม เอ่อ...ป้าโจวช่วยจัดการที่เหลือต่อให้ทีนะครับ" ล้งรีบเดินออกมาจากบ้านพร้อมคนรับใช้อีกสองคนพลางพูดเหมือนสั่งการคนรับใช้ทั้งสอง
จากนั้นคนรับใช้ทั้งสองของล้งก็เปิดประตูให้ล้ง หลังจากล้งพ้นประตูออกมาแล้ว ก็รีบเดินไปยังรถเก๋งสีเทาที่จอดอยู่หน้าบ้านทันที
"ป่ะ ไปกัน" ล้งที่ตอนนี้แต่งตัวดูภูมิฐานแถมยังใส่แว่นกรอบหนาสีดำที่ดูเข้ากับชุดสีเขียวอ่อน-เทาและทรงผมที่ดูเรียบร้อยมาก เขารีบเปิดประตูแล้วขึ้นไปนั่งบนเบาะหลังรถคันนั้น
"แล้วนี่คิดยังไงถึงได้ถึงได้มาช่วยชั้นในเรื่องนี้เนี่ย?" บอสถามล้งเพราะคิดว่าคนอย่างล้งไม่น่าจะให้ความช่วยเหลือเขาได้ถึงขนาดนี้
"ก็ชั้นไม่มีอะไรทำหนิอยู่บ้านไปวันๆไม่รู้จะทำอะไรดี ได้มาช่วยแกหน่อยก็ถือว่าได้ออกกำลังหลายอย่างล่ะ" ล้งตอบบอสไปซึ่งบอสก็พยักหน้าเป็นการตอบรับ
"แล้วกระเป๋าเสื้อผ้าล่ะ?"
"จะให้พี่เค็มกับป้าโจวขนใส่หลังรถนายหน่อยน่ะ" พูดจบ บอสก็เปิดประตูหลังรถให้ทันที และเมื่อทุกอย่างพร้อม บอสก็ออกรถทันที
...ณ หอพักฤดี...
บอส : "เอ้า ห้องนี้แหละ นี่กุญแจนะ ในห้องมีของที่น่าจะพร้อมสำหรับแกเตรียมไว้ให้ละ แล้วแกแน่ใจแล้วเหรอที่จะจ่ายค่าเช่าเองน่ะ"
ล้ง : "อื้ม นายไม่ต้องลำบากหรอก ...ที่นี่บรรยากาศแปลกไปอีกแบบนะ ต่างจากบ้านชั้นมากๆเลย"
บอส : "เดี๋ยวก็ชินไปเองแหละ อ้อ! แล้วห้องน้องสาวชั้นอยู่ทางขวาถัดจากห้องนี้แหละนะ ...ไม่มีเวลาแล้วแฮะ ชั้นต้องรีบไปละเดี๋ยวจะไม่ทัน งั้นชั้นไปก่อนนะเว้ย"
ล้ง : "อืมๆ"
...หลังจากที่ล้งเข้าไปจัดเตรียมข้าวของในห้องเสร็จแล้ว...
ก็อก! ก็อก! ก็อก! เสียงเคาะประตูดังขึ้นจนทำให้เด็กสาวคนหนึ่งต้องเปิดประตูออกมาดู
"มีอะไรรึป่าวคะ" เด็กสาวพูด ล้งพยายามมองเด็กสาวคนนั้นตั้งแต่หัวจรดเท้า "สวัสดีดีคับ พี่ชื่อล้งนะครับ มาทำหน้าที่แทนพี่ชายของเรานะ" เด็กสาวเริ่มสงสัยหลังจากล้งพูดจบ
"แล้วทำไมพี่บอสเค้าถึงให้พี่มาทำหน้าที่แทนเค้าล่ะ" เด็กสาวพูด "อ๋อ พี่บอสของเรา เค้าไปดีแล้ว" คำพูดนั้นถึงกับทำให้เด็กสาวช็อคสุดขีด "หา!!! พี่บอสเป็นอะไรอ่ะพี่!! พี่บอสเป็นอะไร!!" "เค้าเป็นคนที่กำลังจะได้งานคับ เค้ารีบไปทำงานเลยนะหลังจากมาส่งพี่ที่นี่อ่ะ" คำพูดนี่ทำให้เด็กสาวโล่งใจ "เฮ้อ! นึกว่าพี่บอสเป็นอะไรซะอีก แต่เอ๊ะ! ไหงพี่มาพูดว่า 'พี่บอสไปดีแล้ว' หละ เกิดเค้าเป็นอะไรขึ้นมาพี่ผิดเต็มๆเลยนะ" "พี่คิดคำพูดอื่นไม่ออกน่ะ โทดทีนะ" เด็กสาวถึงกับคอตกและกำลังนึกในใจว่าเธอกำลังคุยกับไอ้บ้าไหนก็ไม่รู้อยู่
ล้ง : "แล้วเราชื่ออะไรหละ พี่จะได้เรียกถูก"
เหมียว : "ชั้นชื่อเหมียว แล้วพี่หละ"
ล้ง : "พี่ชื่อล้ง"
เหมียว : "แล้วพี่มาทำหน้าที่แทนพี่บอสเนี่ย หน้าที่ประเภทไหนเหรอ"
ล้ง : "มาเฝ้าดูแลเหมียวนี่แหละ"
เหมียว : "เฝ้าดูตลอดเวลาเลยเหรอ"
ล้ง : "หรือจะให้พี่ยกเว้นตอนเหมียวอาบน้ำกับเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ได้นะ"
เหมียว : "นั่นมันควรจะยกเว้นตั้งแต่แรกแล้ว!!!! ไอ้พี่ล้งบ้า!!!!"
ล้ง : "อ้าว เหรอ พี่ไม่รู้"
เหมียว : "พี่ไม่รู้หรือแกล้งโง่กันแน่เนี่ย ...แล้วเราจะยืนคุยกันตรงนี้อีกนานมั้ย"
ล้ง : "งั้นไปคุยกันในห้องพีเหมียวก่อนละกัน"
จากนั้นล้งก็เดินไปบิดลูกบิดประตูเพื่อจะเข้าห้อง
เหมียว : "มีอะไรอ่ะพี่ล้ง"
ล้ง : "ห้องมันล็อกอ่ะ"
เหมียว : "เอ๊า! นี่พี่แกล้งโง่รึป่าวเนี่ย ทำไมไม่เอากุญแจไขล่ะ"
ล้ง : "พี่เอากุญแจไว้ในกระเป๋าเสื้อแขนยาว แล้วพี่ก็แขวนเสื้อไว้ในห้อง แล้วกุญแจก็อยู่ที่เสื้อที่อยู่ในห้องนั่นแหละ"
เหมียว : "นี่ตกลงพี่ล้งโง่หรือแกล้งโง่กันแน่เนี่ย?"
ทั้งเหมียวและล้งคงต้องเผชิญอะไรอีกหลายอย่างแน่ๆ แต่ที่สำคัญคือเหมียวจะสามารถทนล้งที่ โง่ หรือ แกล้งโง่ แบบนี้ต่อไปได้หรือไม่
คอยเอาใจช่วยเหมียวและล้งด้วยนะครับ...
แกล้งโง่
แต่งโดย Instinger_Zone
ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านครับ