bararasza
4th July 2013, 19:52
...Ghost Post...
***กระทู้นี้สร้างขึ้นเพื่อ นำประสบการณ์ขนหัวลุก มาเล่าสู่กันฟัง และทาง จขกท. ขอความกรุณาเรื่องที่จะนำมาเล่านี้ ให้เป็นเรื่องจริงเท่านั้น
เพืิ่อ ความรู้สึก กลัว หลอน ขนหัวลุก ได้อย่าง สมบูรณ์ที่สุด และเพื่อให้ผู้อ่านนั้น รู้สึกและเชื่อ ในสิ่งที่มองไม่เห็น ว่าสิ่งเหล่านี้มีจริง จะได้ไม่ทำชั่ว และละอายต่อการทำบาป ขอบคุณครับ
คำแนะนำ
เพื่อความรู้สึกที่น่ากลัวยิ่งขึ้น ให้จินตนาการ ตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ปิดไฟและเข้าสู่ความมืด
เหลือเพียงแสงจากจอคอมพิวเตอร์ ของท่านให้ได้เห็นบรรยากาศรอบๆตัว เพื่อให้ประสาทสัมผัสของท่าน
ได้จินตนาการ...... และเปิด Sound หลอน ฟังในขณะอ่าน
http://www.youtube.com/watch?v=mIaUefYNEzk&list=PLYEoYt0GBgIMWu5SAoLlTh7m32wO-Rf2w
เรื่องราวของ จขกท.
ก่อนเริ่มเรื่องต่อไปนี้ ผมขอบอกก่อนว่า..ผมเป็นคนที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับสิ่งลี้ลับเหล่านี้ค่อนข้างบ่อย อาจเป็นเพราะผมสามารถสัมผัสสิ่งเหล่านี้ได้
แต่ในรูปแบบ อ่อนๆ
1.เรื่อง:เปิดตาที่โรงพยาบาล
*เรื่องนี้อาจจะเป็นเพียงเรื่องสั้นๆ ครั้งแรกที่ผมสามารถสัมผัสได้ ตอนอายุ 15ปี แหม่.... เบญจเพส
วันนั้น น้องชายผม อายุประมาณ 9 ขวบ ป่วยครับ เป็นไข้เลือดออก น้องของผมก็ได้ ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลเอกชน แห่งหนึ่งในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา
เนื่องจากวันนั้น พ่อ และแม่ ของผมต้องทำงานอยู่ดึก จึงไม่สามารถมาเฝ้าไข้น้องได้ จึงเป็นผมที่ต้องไปดูแลน้อง อยุ่เป็นเพื่อนน้องแทน
หลังจากผมเลิกเรียน ผมก็ไม่รอช้า ที่จะรีบไปหาน้อง เพราะน้องกับผม สนิทกันมาก ผมมาถึงโรงพยาบาล ก็ไปที่ห้องผู้ป่วยของน้องครับ เป็นห้องเดี่ยว
เข้าไปในห้องบรรยากาศที่ผมรู้สึกเลยคืออากาศในห้องเย็นมาก ผมจึงถามน้อง "โหวเห้ยเปิดแอร์เท่าไหร่ว๊ะเนี่ย" ผมก็ไปดูที่รีโมทแอร์ น้องผมเปิดประมาณ20องศา
มันบอกร้อนครับ=_=อาการของน้องผมในเวลานั้นก็ร่าเริงแจ่มใสดี อาการดีขึ้นมาก ไข้ไม่มี เปิดทีวีดู การ์ตูนตอนเย็นดูตามปกติ
** ด้วยที่ผมเหนื่อยจากการเรียนมา ในวันนั้น บวกกับแอร์เย็นๆ โซฟาเฝ้าไข้ นุ่มๆนอนสบาย ผมก็หลับไปครับ
และผมก็ต้องสะดุ้งตื่น ขึ้นมา เพราะว่า มีเสียงกรี๊ด ของผู้หญิง ดังขึ้นมา ดังมากดังอยู่ในหู ดังอยู่ในหัวของผม ผมก็ลืมตาขึ้น เสียงเงียบครับ
แต่! ผมไม่สามารถขยับตัวได้ หูของผมได้ยินเสียง ทีวี ที่เปิดทิ้งไว้ แต่ได้ยิน อู้ๆอื้อๆ แต่ผมไม่สามารถขยับตัวได้เลย ราวกับว่า ร่างกายของผมไร้ความรู้สึก อาการเหมือน นอนทับแขน นานๆ
จนเลือดคลั่งและไม่สามารถขยับได้ แต่มันเป็นทั้งตัวครับ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ผมก็หลับตาลง เท่านั้นแหละครับ เสียงกรี๊ดของทั้งหญิงชาย ก็ร้องโวยวายโหยหวน เจ็บปวด ดังขึ้นมา
เสียงปนเปกันมา มากกว่า 10คน เสียงเหมือน กับคนในคอนเสริ์ต กรี๊ดนักร้องเลยครับ แต่ร้องด้วยความเจ็บปวด ผมรู้สึกกลัวมาก และคิดนี่สินะ ผีอำ ผมก็ สวดมนตร์ บทที่ นักเรียน ม.3
จะสามารถสวดได้ อะละหังสัมมา สัมพุธโท ....... ผมสวดๆๆๆๆ เสียงกรี๊ดร้องโหยหวนนั้นก็ไม่ยอมหาย ผมจึงตัดสินใจลืมตา เสียงเงียบครับ แต่!!
***ภาพที่ผมเห็น คือ ผนัง ของโรงพยาบาล แปลสภาพกายเป็นไม้เก่าๆ แดงๆ สีออกสนิม ไปทั้งแถบเลยครับ ผ่านสายตาที่งัวเงียๆเหมือนตื่นนอนใหม่ๆ
ผมนึกขึ้นได้ว่าเราอยู่กับน้อง ด้วยความกลัวผมจึงพยายามร้องตะโกนให้น้องได้ยินมาช่วยเรา แต่ เหมือนมีแต่ลมครับ ไม่มีเสียงที่ผมพยายามเปร่งออกมาเลย
ผมทำวนไปวนมา อยู่แบบนั้น ประมาณ 3นาทีได้ ผมก็ได้ยินเสียงเคาะประตู ครับ ตึงๆๆๆ ผมจึงลืมตา ประตูเปิดพรวดเข้ามา เป็นนางพยาบาลครับ
จังหวะนั้น ก็เหมือยวูบบบบบ ผมขยับตัวได้ เสียงทุกอย่างหายไปในทันตา ผมโล่งใจมากครับ และพยาบาลก็หันมาพูดกับผม ขอเจาะเลือดผู้ป่วยหน่อยนะคะ
หลังจากพยาบาลออกไปผมก็ไม่กล้านอนต่ออีกเลยครับ จนพ่อแม่ผมมา
เรื่องราวของผมเรื่องแรกก็มีเพียงเท่านี้แหละครับ เปิดตาที่โรงพยาบาล ขอบคุณครับ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2.เรื่อง:นัยตาบริสุทธิ์(สั้น)
*เรื่องนี้เกิดขึ้นในวันที่ ทำบุญให้ตาผม ซึ่งเสียชีวิตไปแล้วด้วยโรคมะเร็งปอด และช่องปาก ผมใช้ภาษาที่ใช้กับพระไม่ถูกต้องยังไงขออภัยด้วยนะครับ
ในวันนั้นทางญาติผมก็ได้ นิมลพระมา ที่บ้าน เพื่อทำพิธี ญาติผมก็ได้จุดธูปเชิญวิญญาณผู้เสียชีวิต ที่เป็นญาติผมทั้งหมดด้วย ก็จะมี อากง(ตา) อาเหล่าม่า(แม่ของตา) อาเหล่ากง(พ่อของตา)
ในพิธีก็มีญาติผมมามากมาย พี่ป้าน้าอา ในพิธีก็มีเด็กหญิง อายุประมาณ 3ขวบ ซึ่งสามารถพูดได้แล้ว เป็นลูกของน้าสาวผม(น้าสาวผมคนนี้ เป็นคนมีเซ๊นท์ เช่นกัน เซ๊นท์แรงมาก ดูดวงให้ผมถูกตลอด)
ในระหว่างที่พระกำลังสวด จู่ๆ น้องสาวผมอายุ 3 ขวบคนนี้ ก็มองไปที่ประตูทางเข้าบ้านในห้องโถงที่พระกำลังสวด ทำหน้าตาเหลอหลา แล้วก็กรี๊ดร้องไห้ออกมา แล้วเอ่ยปากพูดว่า กลัวๆๆๆหนูกลัว
แม่เค้าก็ปลอบ ว่าเป็นอะไรลูก ร้องไห้ทำไม ทุกคนในพิธี ก็ต่างมองกัน ในขณะที่พระยังสวดอยู่
**น้าสาวผมถามลูกของเขาหนูเป็นอะไรลูกหนูเห็นอะไร เด็กหญิงอายุ 3 ขวบ ก็ยังไม่ยอมเลิกร้องพร้อมกับพยายาม จะไปหลบหลังแม่ของเขา พร้อมดึงเสื้อด้วยอาการหวาดกลัว
และเด็กหญิง 3 ขวบ ก็พูดขึ้นว่า คนแก่ คนแก่ ผู้ชาย ญาติผมก็ มองกันว่า คนแก่ผู้ชาย ใช่อากง หรือตาผมหรือเปล่า และยายทวด ของผม อายุ 80 ก็พูดขึ้นมาว่า เหย หรือว่าจะเป็นแม่แก่ว๊ะ ข้าลืมจุดะธูปบอก
แม่แก่คือ แม่ของยายทวด ผมเองนั่นแหละ(ผมเกิดไม่ทันแม่แก่ นะครับแต่ ทวดผมบอกว่า เค้าตัดผมสั้น แบบคนแก่โบราณ ) พระที่สวดอยู่ก็ต้องหยุดสวดก่อน และญาติผมทั้งหมดนั้น ก็พา เด็กหญิง 3 ขวบ ขึ้นไปบนเรือนไม้โบราณ เดินตรงไปที่ รูป ของแม่แก่
เมื่อเด็กหหญิง 3 ขวบเห็นรูป เด็กหญิง ก็ร้องไห้ออกมาด้วยความหวาดกลัวอีก แม่ของเด็กหญิงก็ถามว่า หนูเห็นคนนี้หรอลูก ใช่ไหม เด็กหญิงร้องไห้พร้อมพยักหน้า สรุป คือใช่ครับผม
จากนั้นญาติผมก็ทำการจุดธูปบอกกล่าว และ เริ่มสวด กันใหม่ แหม่ ขนลุกกันท่วนหน้า
***ว่ากันว่าเด็ก ที่จิตใจยังบริสุทธิ์ จะสามารถ พบเจอสิ่งเหล่านี้ได้ และยิ่งเป็นลูกสาวของน้าผมที่มีเซ๊นท์ ก็เป็นไปได้ที่จะพบเจอสิ่งเหล่านี้
เรื่องที่2ของผมก็จบเพียงเท่านี้ แม้เรื่องจะไม่ได้เกิดกับผมเองโดยตรงแต่ บอกได้เลยว่าเหตุการณ์ในวันนั้น มันน่าขนลุกเหลือเกิน ......
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
3.เรื่อง:สัมผัส
*เหตุเกิดที่หอพักแห่งหนึ่งใน กทม. เนี่ยแหละครับ ที่ห้องของผม 519 เพราะผมเข้ามหาลัยใหม่ เรื่องไม่เกี่ยวกับมหาลัยผมขอพูดชื่อมหาลัยเลยละกัน
มหาวิทยาลัยศรีปทุม ครับ ที่ผมอยู่ในปัจจุบัน วันแรกๆ ที่ผมเข้ามา ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมมาอยู่ที่หอพักนี้ ก็ได้บอกกล่าวเจ้าที่ศาลพระภูมิเรียบร้อย
ตามความเชื่อว่าถ้ามาอยู่ใหม่ให้ซื้อเตียง ผมก็ทำครับ นำเหรียญมาวางไว้ที่โครงเหล็กของเตียง และบอกกล่าว ว่าผมขอซื้อเตียงนี้นะครับ
ผ่านไปหลายคืน เตียงก็เริ่มมีปฎิกิริยากับผมแบบแปลกๆครับ นอนอยู่ดีดี เตียงก็สั่น สั่นจนผมตื่น บ้างผมก็โดนอาการแบบผีอำ ขยับตัวไม่ได้ ผมอยู่คนเดียว แน่ล่ะไม่กล้าลืมตา
ได้แต่ภาวนาให้มันผ่านไป เป็นแบบนี้ อยู่ค่อนข้างบ่อย วันนึง ผมก็นอนหลับตามปกติเวลาตอนนั้นคงจะประมาณเที่ยงคืน
มีเสียงเคาะประตู ผมก็ตื่น ลืมตามองดูประตู มองผ่านช่องประตูที่เป็นแสง ตาแมวที่มีแสงรอด ถ้ามีคนเคาะมันก็น่าจะมีเงาบางหน่ะ พอผมคิดได้เท่านั้นแหละ
ลูกบิดประตูที่ถูกล๊อค ก็ถูกบิด เขย่าอย่างแรง กึ่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กึกๆๆๆๆๆๆๆแล้วก็หายไปห้วนๆ ผมจึงตัดสินใจลุกไป แล้วส่องตาแมวดู
ไม่มีใครเลยครับ ถามว่าทำไมไม่เปิด ผมกลัวจะมีคนมาทำร้ายด้วยกลัวผีด้วย โอ่ยๆๆๆๆๆๆวันนั้นก็ผ่านไป
**ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่เจอประสบการณ์แบบนี้ในห้องนี้นะครับ บางวันผมพาสาวมานอน อิอิ^^ ก็มีบ้างน่ะ เข้ามหาลัยใหม่ๆ นอนๆอยู่เตียงสั่น
ทำเอาสาวๆหลอนกันไป แต่ละคน ก็กระโดดกอดผมกันหมด ไม่ว่าใครมานอน โดนหมด
ต่อมาผมเรียนกับคณะเดิมไม่ไหว ผมจึงย้ายคณะ ครับ กว่าจะทำรื่อง อะไรเสร็จ งานก็กองเป็นภูเขาแล้วครับ เพราะ เวลาที่เค้าเรียนกันผ่านไปเป็นอาทิตย์
คณะที่ผมย้ายไปเป็นคณะ ดิจิทัลมีเดียครับ เกี่ยวกับศิลปะ นั่นแหละ งานคอมโพส งานDrawing เพียบ อาจารย์ผมสั่ง ให้ตามเก็บงานทั้งหมดนั้นครับ
ผมก็ไม่รอช้า รีบทำงานให้เสร็จในวันเดียว ผมก็ทำอยู่ดึก จนถึงเวลาประมาณ ตี 2 ระหว่างนั่งทำงานผมก็เปิด The Shock Fm ฟังไปด้วยแหละครับ
เพื่อให้ขนลุก ไม่ให้ง่วง นั่งวาดนั่งเขียน จนที่สุดก็เสร็จ ผมก็ เก็บงานเข้าที่เข้าทาง สีเลอะพื้น ผมก็ตามเช็ดจนพื้นสะอาด และผมก็ไปอาบน้ำ
ออกมาจากห้องน้ำ แต่งตัว ผมหิว จึงลงจาก หอพัก เพื่อไปหาอะไรกินที่ 7-11 ซอยที่ผมอยู่นั้น เงียบมาก ตี2กว่าๆ บรรยากาศเย็นๆ แต่ผมรู้สึกระแวงหน้าระแวงหลังตลอด
***อาจเป็นเพราะผมฟังThe Shock มากไป ผมก็รีบจ้ำๆๆซื้อเสร็จ ก็รีบขึ้นห้อง ขึ้นห้องมาผมก็เข้าห้องน้ำไปล้างเท้าครับ
ผมเดินออกมาเพื่อจะ เข้าไปนั่งเล่น คอม ผมก็ต้อง ผงะ ขนลุกซู่ และยืนมองพื้น ที่ผมเช็ดถูไปแล้ว
ปรากฎว่า มันเลอะสีครับ สีน้ำเงิน ที่พื้นห้อง เป็นสีโปสเตอร์ ที่ละลายน้ำ แล้ว เปื้อนเป็นปื้นๆ
ผมน้ำตาไหลเลยครับ จะให้ไปวิ่งหาเพื่อนที่ไหนก็ไม่มี ผมรีบโทรไปหาเพื่อน เพื่อหาเพื่อนคุยปลอบใจเลย
สุดท้ายผมก็ต้องเช็ดพื้นนั้นใหม่ และ จุดธูปไหว้พระ เลยครับ พระพุทธรูปที่ผม ไว้ในห้อง และหาเพื่อนคุย จนเช้าเลยครับ
ผมจึงนอน เรื่องที่3 ก็มีเท่านี้หล่ะครับ สัมผัสและรู้สึกได้ แต่ไม่ได้เห็น ก็ดีแล้วล่ะครับที่ไม่เห็น แค่นี้ผมก็ ขี้เล็ดแล้ว ขอบคุณครับ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4.เรื่อง เสียงปริศนา
*วันนั้นเป็นวันปิดภาคเรียนของผมแหละครับช่วงหน้าฝนพอดีพฤษภา มิถุนา มาเรียน ในกทม. ผมก็ต้องกลับบ้านไปหาพ่อแม่บ้าง เรื่องมันไม่ได้เจอตอนกลับหรอกครับ แต่เจอที่้บ้านผมเนี่ยแหละ
ตกดึกคืนนั้นประมาณ 4ทุ่ม ฝนตกปอยๆ เสียงจิ้งหรีดกำลังร้องระงม เสียงอึ่งอ่างก็คร่ำครวน ผมกำลังนอนอยู่ที่โซฟาติดหน้าต่างดูทีวี รายการอะไรจำไม่ได้ครับ ทางโซฟาอีกข้างนึงแม่ผมก็นอนอยู่ด้วยกัน
แต่แม่ผมหลับไปแล้วบนโซฟา สักพัก มีเสียงแปลกๆ เกิดขึ้น ในบ้านทำให้ผมขนลุกแปลกๆ เสียงกึกๆ กักๆ ในครัว ด้วยผมเป็นคนที่เจอ ค่อนข้างบ่อยใจก็ระแวง เอาอีกแล้วหรือ แต่ผมก็ใจแข็งทำไม่รู้สึกรู้สา
นอนดูทีวีต่อไป เวลาผ่านไปไม่นานจากเสียงที่ได้ยินในครัว ก็มาได้ยินที่หน้าต่างบนหัวโซฟาที่ผมนอน เลยครับ เป็นเสียงเรียกชื่อผม "บีม" "บีม" เสียงสั้นๆหวดๆ จากนอกหน้าต่าง ลักษณะเสียง
ค่อนข้างแก่ เป็นเสียงแก่ๆ ของผู้ชายผมจึงตกใจหันไปมองที่หน้าต่าง เห็นเพียงฟ้ามืดๆแดงๆ กับภายนอกน่าขนลุก เพราะบ้านที่ต่างจังหวัดผม รอบบ้านเป็นสวนพืชสวนครัวลักษณะ อย่างป่าเลยครับ
ผมก็หันกลับมา แล้วก็คิดก็ไม่น่าจะใช่พ่อ เพราะพ่อผมกินเบียร์ และขึ้นไปนอนแล้ว
**ทะนี้ เสียงก็เรียกชื่อผมอีก "บีม" "บีม" ผมก็ไม่หันไปมองแล้วครับ ขนลุก น้ำตาเล็ดอีกแล้ว =_= ผมค่อยๆ คลานหมอบต่ำ อย่างทหารหลบระเบิดหลบกระสุน คลานไปหาแม่ ที่นอนอยู่ข้างๆ
แล้วปลุกแม่ครับ แล้วผมก็พูดกับแม่ว่า แม่ ใครเรียกผมไม่รู้ บีม บีม ผมโครตกลัว แม่ก็ว่า หูฝาดหรือเปล่า ผมก็บอกว่าไม่อะ มันหลายที นอนฟังจนแน่ใจแล้ว แม่ผมไม่กลัว แต่เชื่อ เขาไม่เคยเจอ
ก็ลุกจากโซฟาไปดูให้ผมเลย (ผมป๊อดครับบอกตรงๆ) สรุปว่าก็ไม่มีอะไร แล้วผมตั้งสติได้ ผมก็นึกถึงเสียงนั้น เสียงมันเหมือนเพื่อนเก่าของผมที่บ้านต่างจังหวัด ซึ่งไอ้นี่ หน้ามันจะแก่ๆหน่อยเสียงก็แก่ๆ
บอกตรงๆมันติดสารเสพติดแทบทุกชนิด
มันเคยมาบ้านผมมานั่งเล่นเฮฮากับเพื่อนฝูง ผมก็คิด"เห้ยหรือว่าจะเป็นมันว๊ะมันเป็นอะไรหรือเปล่า ผมจึงโทรไปหามันเลยครับ" ปรากฎว่ามันรับสาย และพูดแบบง่วงนอน
:ฮัลโหลกุนอนแล้วโทรมาทำเชี่ยไร : ผมก็เล่าให้มันฟัง มันก็พูดกับผมประมาณว่า :****เมายาเปล่า 555+ ****หลอนเชี่ยไรกุยังอยู่ดี 5555+: ครับ!! เพื่อนผมคนนี้ปกติดี บ้าทุกวัน
***ผมก็ปล่อยให้มันหายไปกับสภาพจิตใจที่ดีขึ้น ผมก็นึกขึ้นมา เห้ย เสียงนี้ เหมือนกับว่า สมัยผมเด็กๆ พี่ชายผมก็เคยโดน เสียงชายแก่ๆ ตอนที่พี่ผมโดน เขาเล่าให้ฟังหลังจากโดนมาแล้ว คือ
เขาชาวร๊อคครับ เปิดเพลง ว๊ากกกก ลั่นบ้านเลย ได้ยินยัน ปากซอย คือดังมาก แล้วเค้ายังจะได้ยินเสียง เรียกชื่อของเขา บั๊ก บั๊ก บั๊ก เขาก็รีบวิ่งแจ้นจากห้องเขามาที่ห้องแม่กับผมนอนอยู่
น้ำตาไหลเป็นทาง แล้วเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง และถามพ่อของผมว่าได้เรียกหรือเปล่า เค้าก็บอกว่าเปล่าในตอนแรก และพี่ผมก็ หน้าซีดเหวอ แล้วพ่อผมก็พูดใหม่ว่า เออพ่อเรียกเอง แหย่เล่น
เปิดเพลงสะเสียงดังไม่เกรงใจชาวบ้านเลย แต่ลักษณะพ่อผมที่จะพูดแบบนี้ มันไม่ใช่เรื่องจริงแน่นอน พ่อผมโกหกเพื่อให้ลูกสบายใจเท่าที่ผมคิด
สุดท้ายผมคิดว่า เจ้าของเสียงนี้ คงจะเป็น เจ้าที่เจ้าทางที่บ้านผมแหละครับ มาเรียกชื่อ เพื่อเตือนอะไรสักอย่าง ตอนนี้ก็เหลือแต่น้องผมนี่แหละครับ ว่ามันจะโดนเหมือนกันหรือเปล่า หึหึหึ
เรื่องจากผู้เข้าชมกระทู้(ผมจะใส่หน้าไว้ด้านหลังเผื่อจะตามไปขอบคุณผู้เล่าเรื่องนะครับ)[ใครบอกวิธีลิงค์ไปที่โพสนั้นเป็นบอกผมด้วยก็ดีครับขอบคุณ]
1.ดูบอล จากคุณ boomslan03 หน้า1
ขอโพสซักเรื่องนะครับ หลายๆคนอาจจะเห็นผมเล่าไปแล้วนะ
เรื่องนี้เกิดเมื่อวันที่ แมทช์ สเปอร์ส พบ AC มิลาน และ สเปอร์สสามารถคว้าชัยชนะไปได้ 1-0 เมื่อปี 2011
คือวันนั้นผมอดหลับอดนอนเพื่อดูบอลเลยทีเดียว หลังจากที่ผมดูบอลและบอลได้จบการแข่งขันไปแล้วนั้น เวลาตอนจบแชมเปี้ยนส์ลีคก็ประมาณตี 3 เกือบตี 4 ผมก็เปิดทีวีดูหนังต่อ เพราะว่าดีใจมากที่ชนะ แต่.....
ซักพัก มีใครบางคนมาเคาะที่หน้าต่าง " ก๊อกๆ " ผมก็เลยหันไปดูเลยครับ แล้วผมก็ได้พบเข้า ใบหน้าสีดำ ฟันสีขาว ยิ้มมาหาผม คล้ายๆกำลังแกล้งให้ผมตกใจอยู่ แล้วตอนนั้นเป็นตอน ตี 4 ซึ่งแถวบ้านผมนั้นเป็นคล้ายๆ บ้านนอก อ่ะนะ แล้วคนบ้าอะไรวะ****จะมาเดินเพ่นพ่านแถวบ้านคนอื่นตอนตี 4 ผมก็กะว่าจะวิ่งไปเปิดประตูดูแต่ก็กลัว ทำไงได้ เลยวิ่งกลับมาที่นอนแล้วคุมโปลง หลังจากนั้นผมก็รวบรวมความกล้า มองไปที่หน้าต่าง แต่มันก็ได้หายไปแล้ว ผมจึงรีบหลับทันที จากนั้น ก็ไปโรงเรียน จบครัส
ผมว่ามันอาจจะเป็น คนที่เชียร์AC อย่างเต็มพิกัด จนต้องเอาสีมาทาหน้าเชีนร์ กันกับก๊วนเพื่อนหรือเปล่า
2.เรื่องจากคุณ GtXl24o7l3c (เบรคความหลอน) หน้า1
เรื่องมีอยู่ว่า
ผมกำลังเดินทางไปต่างจังหวัดด้วยรถทัวร์ ผมก็นั่งไปตามตามปกติ เอาโทรศัพท์มาเล่นบ้าง ฟังเพลงไปบ้าง
พอถึงเวลาค่ำ ก็เริ่มอยากนอน พอนอนไปได้ซักพัก เริ่มรู้สึกแปลก ๆ ด้วยความสลึมสลือ ก็เลยลุกขึ้นมาดู
พอลุกขึ้นมาดูก็พบว่ารถนั้นได้หยุดไปแล้ว ก็เลยคิดว่าหยุดพักที่ปั้มมั้ง แต่พอสังเกตดี ๆ
เท่านั้นแหละ ตกใจมาก คนในรถหายไปหมด ! พอซักพัก อยู่ดีรถก็เริ่มเคลื่อนที่ไปเอง !
แล้วก็มีเสียงมาจากไหนไม่รู้ ว่า ....
เห้ยมาช่วยเข็นรถหน่อย อย่ากินแรงคนอื่นสิวะ !
อีกซักเรื่อง
หลังจากผมเลิกงานเสร็จก็ดึกมากแล้ว เพราะทำงานล่วงเวลา ผมก็ไปซื้ออาหารมากิน
ตอนแรกก็ว่าจะกลับด้วยวินมอไซตามปกติ แต่มันดึกมากแล้ว ก็เลยว่าจะให้คนที่บ้านมารับ
แต่ทันใดนั้นเอง ผมก็เจอก็มีวินมอไซ เค้าดูท่าทางเหนื่อยมาก ๆ ตอนแรกก็งง ๆ อยู่ ว่าดึกป่านนี้มาทำอะไร
ก็เลยเข้าไปคุย แล้วเข้าก็บอกว่าจะไปส่ง เพราะบ้านอยู่ทางเดียวกัน ตอนกำลังจะขึ้นมอไซ ก็มีเสียงหมาหอน
ผมก็เริ่มใจไม่สู้ดีละ เกิดอาการกลัว ๆ ระหว่างทางเค้าก็บอกว่าจะไปทางลัด ทางนั้นมันเปลี่ยวมาก ไม่มีใครอยู่เลย
แล้วสักพัก เค้าก็พูดขึ้นว่า อยากตายไหม !! ผมตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูกเลย ตอนนั้น แล้วเค้าก็พูกอีกว่า .....
ถ้าไม่อยากตาย เอาถุงก๋วยเตี๋ยวออกไป กูร้อน
3.เรื่องจากคุณ NCIS{Fc}(เต็มๆ) หน้า1
ขอเล่าบ้างละกัน
วันหนึ่งผมไปเลี้ยงส่งเพื่อนไปเรียนต่อเมืองนอก ผมก็ดื่มเบียร์ไปประมาณ3ขวดและดึกมากแล้วก็เลยขอตัวกลับ
ผมก็เลยเดินไปเรื่อยๆเพราะผมหาTAXIไม่ได้ระหว่างนั้นผมก็เจอสาวคนหนึ่งก็ยิ้มให้เธอตามประสาคนดื่มมานิดหน่อย
ผมก็เดินต่อไปไม่สนใจทันใดนั้นผมก็เดินเข้าซอกตึกไปปลดทุกข์เบา แล้วก็ออกมาผมก็เห็นเธอเดินวนไปวนมา
ผมเลยถามเธอว่า"หาอะไรอยู่ครับ" "หาคีย์การ์ดเข้าห้องค่ะ มันหายตอนมาทิ้งขยะ" เธอก็พากลับเข้าซอยบ้านเพื่อน
เธอพาผมไปตรงที่ทิ้งขยะ ผมก็ก้มๆเงยๆช่วยหาอยู่ทันใด้นั้นก็มีเสียงของตกจากที่สูงผมก็หันไปมอง
ทันใดนั้นผมก็เห็นผู้หญิงที่ผมช่วยหาของอยู่คอพับ เลือดท่วมตัวผมรู้ทันทีว่าเจอดีแล้ว ผมเลยบอกกับเธอไปว่าผมจะทำบุญให้ และอโหสิให้ที่เธอมาหลอกผม
แล้วก็เดินไปหารถต่อ
ปล.มีเรื่องเล่าอีกเป็นโหลครับเพราะผมเป็นคนมีsix senses เลยค่อนข้างชิน ไว้เล่าใหม่นะครับ
เรื่องสั้นแต่ถูกใจผมมากเลย เจอเต็ฒๆขนาดนี้หนักกว่าผมอีก O_O
4.เรื่องจากคุณ HANG-ON หน้า1
ขอเล่าบ้าง ไม่ได้เจอเป็นตัว แต่เจอเป็นเสียง
ประมาณกลางปี 2012 พี่ผมสร้างพระไปถวายให้วัดบ้านนอก...เป็นวัดอยู่ไกลตัวเมืองแหละครับ
อยู่ในจังหวัดลำปาง กว่าจะเข้าไปได้ ทางมันค่อนข้างทุรกันดารพอสมควร ตอนไปเตรียมงาน เตรียมพิธีวันแรก
ผมอยู่ช่วยพี่ทำงานจนถึงประมาณ5ทุ่มกว่าๆ ผมก็เข้าห้องน้ำ ซึ่งเป็นห้องน้ำแบบเรียงกันเป็นห้องๆ
มีอยู่ทั้งหมด4ห้อง ว่างทั้ง4ห้อง ผมก็เข้าห้องแรกครับ ตอนเข้าไป ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย ได้ยินแต่เสียงลมพัดเบาๆ ได้ยินแค่นั้นจริงๆ
ห้องน้ำอยู่ห่างจากที่จัดงานประมาณ30เมตร ...ผมก็ทำธุระจนเสร็จกำลังรูดซิบกลับอยู่ ได้ยินเสียงคนตัดน้ำราดส้วมครับ...
ผมก็ตกใจ มีคนอยู่ด้วยเหรอวะ...เฮ้ย ตอนแรกห้องมันว่างหมดเลยนี่หว่า แล้วตอนเข้า ไม่เห็นจะได้ยินเสียงอะไรเลย
เอาล่ะสิ...เสียงราดน้ำยังไม่หายผมก็ตัดสินใจเปิดประตูออกไปดู เสียงหายไปครับ แล้วห้องน้ำก็ยังคงว่างอยู่เหมือนเดิม ไร้วี่แววคนเข้า
ผมเริ่มใจไม่ดีละ จึงรีบเดินกลับไปช่วยงานพี่ต่อ จบแค่นี้ครับ...
5.เรื่องจากคุณ Namies123 หน้า1
ท่าทางน่าสนุกแฮะผมขอเล่ามั่งดีกว่ามี 2 เรื่อง เกี่ยวกับ "กุมารทอง" ทั้งคู่ครับ
เรื่องแรกเป็นเรื่องสั้นครับย้ำว่าสั้นจริงๆ คือที่บ้านผมเนี่ยแม่ผมเค้า่เป็นคนเชื่อเรื่องอะไรแบบนั้นซึ่งเจ้าตัวแกก็เลี้ยงกุมารทองไว้ 2 ตัว
ผมก็เลยเจอเรื่องแปลกบ่อยๆ แต่ที่ชัดสุดๆเห็นจะมี 2 เรื่องตอนนั้นผมอยู่ประมาณ ป.4-ป.5 ตื่นเช้ามาก็อาบน้ำตามปกติจนเสร็จแล้วพอดีผมเปิดไฟ
ทิ้งไว้แล้วลืมปิดก็ไม่ได้สนใจอะไร ขณะที่กำลังเดินออกจากห้องน้ำอีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงห้องนอน แล้วผมหันหลังกลับไปดูก็เพิ่งรู้ตัวว่า
ไฟห้องน้ำไม่ได้ปิดแต่ยังไม่ทันที่ผมจะเดินไปปิดเท่านั้นแหละ.... "แกร๊ก !" สวิตช์ไฟห้องน้ำมันปิดลงต่อหน้าต่อตาผม ! แล้วไฟก็ดับด้วย
แต่พอดีตอนนั้นยังเด็กไม่คิดอะไรมากก็เดินไปแต่งตัวตามปกติ.... (เดี๋ยวมาต่อเรื่อง 2 ครับ)
***กระทู้นี้สร้างขึ้นเพื่อ นำประสบการณ์ขนหัวลุก มาเล่าสู่กันฟัง และทาง จขกท. ขอความกรุณาเรื่องที่จะนำมาเล่านี้ ให้เป็นเรื่องจริงเท่านั้น
เพืิ่อ ความรู้สึก กลัว หลอน ขนหัวลุก ได้อย่าง สมบูรณ์ที่สุด และเพื่อให้ผู้อ่านนั้น รู้สึกและเชื่อ ในสิ่งที่มองไม่เห็น ว่าสิ่งเหล่านี้มีจริง จะได้ไม่ทำชั่ว และละอายต่อการทำบาป ขอบคุณครับ
คำแนะนำ
เพื่อความรู้สึกที่น่ากลัวยิ่งขึ้น ให้จินตนาการ ตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ปิดไฟและเข้าสู่ความมืด
เหลือเพียงแสงจากจอคอมพิวเตอร์ ของท่านให้ได้เห็นบรรยากาศรอบๆตัว เพื่อให้ประสาทสัมผัสของท่าน
ได้จินตนาการ...... และเปิด Sound หลอน ฟังในขณะอ่าน
http://www.youtube.com/watch?v=mIaUefYNEzk&list=PLYEoYt0GBgIMWu5SAoLlTh7m32wO-Rf2w
เรื่องราวของ จขกท.
ก่อนเริ่มเรื่องต่อไปนี้ ผมขอบอกก่อนว่า..ผมเป็นคนที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับสิ่งลี้ลับเหล่านี้ค่อนข้างบ่อย อาจเป็นเพราะผมสามารถสัมผัสสิ่งเหล่านี้ได้
แต่ในรูปแบบ อ่อนๆ
1.เรื่อง:เปิดตาที่โรงพยาบาล
*เรื่องนี้อาจจะเป็นเพียงเรื่องสั้นๆ ครั้งแรกที่ผมสามารถสัมผัสได้ ตอนอายุ 15ปี แหม่.... เบญจเพส
วันนั้น น้องชายผม อายุประมาณ 9 ขวบ ป่วยครับ เป็นไข้เลือดออก น้องของผมก็ได้ ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลเอกชน แห่งหนึ่งในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา
เนื่องจากวันนั้น พ่อ และแม่ ของผมต้องทำงานอยู่ดึก จึงไม่สามารถมาเฝ้าไข้น้องได้ จึงเป็นผมที่ต้องไปดูแลน้อง อยุ่เป็นเพื่อนน้องแทน
หลังจากผมเลิกเรียน ผมก็ไม่รอช้า ที่จะรีบไปหาน้อง เพราะน้องกับผม สนิทกันมาก ผมมาถึงโรงพยาบาล ก็ไปที่ห้องผู้ป่วยของน้องครับ เป็นห้องเดี่ยว
เข้าไปในห้องบรรยากาศที่ผมรู้สึกเลยคืออากาศในห้องเย็นมาก ผมจึงถามน้อง "โหวเห้ยเปิดแอร์เท่าไหร่ว๊ะเนี่ย" ผมก็ไปดูที่รีโมทแอร์ น้องผมเปิดประมาณ20องศา
มันบอกร้อนครับ=_=อาการของน้องผมในเวลานั้นก็ร่าเริงแจ่มใสดี อาการดีขึ้นมาก ไข้ไม่มี เปิดทีวีดู การ์ตูนตอนเย็นดูตามปกติ
** ด้วยที่ผมเหนื่อยจากการเรียนมา ในวันนั้น บวกกับแอร์เย็นๆ โซฟาเฝ้าไข้ นุ่มๆนอนสบาย ผมก็หลับไปครับ
และผมก็ต้องสะดุ้งตื่น ขึ้นมา เพราะว่า มีเสียงกรี๊ด ของผู้หญิง ดังขึ้นมา ดังมากดังอยู่ในหู ดังอยู่ในหัวของผม ผมก็ลืมตาขึ้น เสียงเงียบครับ
แต่! ผมไม่สามารถขยับตัวได้ หูของผมได้ยินเสียง ทีวี ที่เปิดทิ้งไว้ แต่ได้ยิน อู้ๆอื้อๆ แต่ผมไม่สามารถขยับตัวได้เลย ราวกับว่า ร่างกายของผมไร้ความรู้สึก อาการเหมือน นอนทับแขน นานๆ
จนเลือดคลั่งและไม่สามารถขยับได้ แต่มันเป็นทั้งตัวครับ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ผมก็หลับตาลง เท่านั้นแหละครับ เสียงกรี๊ดของทั้งหญิงชาย ก็ร้องโวยวายโหยหวน เจ็บปวด ดังขึ้นมา
เสียงปนเปกันมา มากกว่า 10คน เสียงเหมือน กับคนในคอนเสริ์ต กรี๊ดนักร้องเลยครับ แต่ร้องด้วยความเจ็บปวด ผมรู้สึกกลัวมาก และคิดนี่สินะ ผีอำ ผมก็ สวดมนตร์ บทที่ นักเรียน ม.3
จะสามารถสวดได้ อะละหังสัมมา สัมพุธโท ....... ผมสวดๆๆๆๆ เสียงกรี๊ดร้องโหยหวนนั้นก็ไม่ยอมหาย ผมจึงตัดสินใจลืมตา เสียงเงียบครับ แต่!!
***ภาพที่ผมเห็น คือ ผนัง ของโรงพยาบาล แปลสภาพกายเป็นไม้เก่าๆ แดงๆ สีออกสนิม ไปทั้งแถบเลยครับ ผ่านสายตาที่งัวเงียๆเหมือนตื่นนอนใหม่ๆ
ผมนึกขึ้นได้ว่าเราอยู่กับน้อง ด้วยความกลัวผมจึงพยายามร้องตะโกนให้น้องได้ยินมาช่วยเรา แต่ เหมือนมีแต่ลมครับ ไม่มีเสียงที่ผมพยายามเปร่งออกมาเลย
ผมทำวนไปวนมา อยู่แบบนั้น ประมาณ 3นาทีได้ ผมก็ได้ยินเสียงเคาะประตู ครับ ตึงๆๆๆ ผมจึงลืมตา ประตูเปิดพรวดเข้ามา เป็นนางพยาบาลครับ
จังหวะนั้น ก็เหมือยวูบบบบบ ผมขยับตัวได้ เสียงทุกอย่างหายไปในทันตา ผมโล่งใจมากครับ และพยาบาลก็หันมาพูดกับผม ขอเจาะเลือดผู้ป่วยหน่อยนะคะ
หลังจากพยาบาลออกไปผมก็ไม่กล้านอนต่ออีกเลยครับ จนพ่อแม่ผมมา
เรื่องราวของผมเรื่องแรกก็มีเพียงเท่านี้แหละครับ เปิดตาที่โรงพยาบาล ขอบคุณครับ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2.เรื่อง:นัยตาบริสุทธิ์(สั้น)
*เรื่องนี้เกิดขึ้นในวันที่ ทำบุญให้ตาผม ซึ่งเสียชีวิตไปแล้วด้วยโรคมะเร็งปอด และช่องปาก ผมใช้ภาษาที่ใช้กับพระไม่ถูกต้องยังไงขออภัยด้วยนะครับ
ในวันนั้นทางญาติผมก็ได้ นิมลพระมา ที่บ้าน เพื่อทำพิธี ญาติผมก็ได้จุดธูปเชิญวิญญาณผู้เสียชีวิต ที่เป็นญาติผมทั้งหมดด้วย ก็จะมี อากง(ตา) อาเหล่าม่า(แม่ของตา) อาเหล่ากง(พ่อของตา)
ในพิธีก็มีญาติผมมามากมาย พี่ป้าน้าอา ในพิธีก็มีเด็กหญิง อายุประมาณ 3ขวบ ซึ่งสามารถพูดได้แล้ว เป็นลูกของน้าสาวผม(น้าสาวผมคนนี้ เป็นคนมีเซ๊นท์ เช่นกัน เซ๊นท์แรงมาก ดูดวงให้ผมถูกตลอด)
ในระหว่างที่พระกำลังสวด จู่ๆ น้องสาวผมอายุ 3 ขวบคนนี้ ก็มองไปที่ประตูทางเข้าบ้านในห้องโถงที่พระกำลังสวด ทำหน้าตาเหลอหลา แล้วก็กรี๊ดร้องไห้ออกมา แล้วเอ่ยปากพูดว่า กลัวๆๆๆหนูกลัว
แม่เค้าก็ปลอบ ว่าเป็นอะไรลูก ร้องไห้ทำไม ทุกคนในพิธี ก็ต่างมองกัน ในขณะที่พระยังสวดอยู่
**น้าสาวผมถามลูกของเขาหนูเป็นอะไรลูกหนูเห็นอะไร เด็กหญิงอายุ 3 ขวบ ก็ยังไม่ยอมเลิกร้องพร้อมกับพยายาม จะไปหลบหลังแม่ของเขา พร้อมดึงเสื้อด้วยอาการหวาดกลัว
และเด็กหญิง 3 ขวบ ก็พูดขึ้นว่า คนแก่ คนแก่ ผู้ชาย ญาติผมก็ มองกันว่า คนแก่ผู้ชาย ใช่อากง หรือตาผมหรือเปล่า และยายทวด ของผม อายุ 80 ก็พูดขึ้นมาว่า เหย หรือว่าจะเป็นแม่แก่ว๊ะ ข้าลืมจุดะธูปบอก
แม่แก่คือ แม่ของยายทวด ผมเองนั่นแหละ(ผมเกิดไม่ทันแม่แก่ นะครับแต่ ทวดผมบอกว่า เค้าตัดผมสั้น แบบคนแก่โบราณ ) พระที่สวดอยู่ก็ต้องหยุดสวดก่อน และญาติผมทั้งหมดนั้น ก็พา เด็กหญิง 3 ขวบ ขึ้นไปบนเรือนไม้โบราณ เดินตรงไปที่ รูป ของแม่แก่
เมื่อเด็กหหญิง 3 ขวบเห็นรูป เด็กหญิง ก็ร้องไห้ออกมาด้วยความหวาดกลัวอีก แม่ของเด็กหญิงก็ถามว่า หนูเห็นคนนี้หรอลูก ใช่ไหม เด็กหญิงร้องไห้พร้อมพยักหน้า สรุป คือใช่ครับผม
จากนั้นญาติผมก็ทำการจุดธูปบอกกล่าว และ เริ่มสวด กันใหม่ แหม่ ขนลุกกันท่วนหน้า
***ว่ากันว่าเด็ก ที่จิตใจยังบริสุทธิ์ จะสามารถ พบเจอสิ่งเหล่านี้ได้ และยิ่งเป็นลูกสาวของน้าผมที่มีเซ๊นท์ ก็เป็นไปได้ที่จะพบเจอสิ่งเหล่านี้
เรื่องที่2ของผมก็จบเพียงเท่านี้ แม้เรื่องจะไม่ได้เกิดกับผมเองโดยตรงแต่ บอกได้เลยว่าเหตุการณ์ในวันนั้น มันน่าขนลุกเหลือเกิน ......
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
3.เรื่อง:สัมผัส
*เหตุเกิดที่หอพักแห่งหนึ่งใน กทม. เนี่ยแหละครับ ที่ห้องของผม 519 เพราะผมเข้ามหาลัยใหม่ เรื่องไม่เกี่ยวกับมหาลัยผมขอพูดชื่อมหาลัยเลยละกัน
มหาวิทยาลัยศรีปทุม ครับ ที่ผมอยู่ในปัจจุบัน วันแรกๆ ที่ผมเข้ามา ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมมาอยู่ที่หอพักนี้ ก็ได้บอกกล่าวเจ้าที่ศาลพระภูมิเรียบร้อย
ตามความเชื่อว่าถ้ามาอยู่ใหม่ให้ซื้อเตียง ผมก็ทำครับ นำเหรียญมาวางไว้ที่โครงเหล็กของเตียง และบอกกล่าว ว่าผมขอซื้อเตียงนี้นะครับ
ผ่านไปหลายคืน เตียงก็เริ่มมีปฎิกิริยากับผมแบบแปลกๆครับ นอนอยู่ดีดี เตียงก็สั่น สั่นจนผมตื่น บ้างผมก็โดนอาการแบบผีอำ ขยับตัวไม่ได้ ผมอยู่คนเดียว แน่ล่ะไม่กล้าลืมตา
ได้แต่ภาวนาให้มันผ่านไป เป็นแบบนี้ อยู่ค่อนข้างบ่อย วันนึง ผมก็นอนหลับตามปกติเวลาตอนนั้นคงจะประมาณเที่ยงคืน
มีเสียงเคาะประตู ผมก็ตื่น ลืมตามองดูประตู มองผ่านช่องประตูที่เป็นแสง ตาแมวที่มีแสงรอด ถ้ามีคนเคาะมันก็น่าจะมีเงาบางหน่ะ พอผมคิดได้เท่านั้นแหละ
ลูกบิดประตูที่ถูกล๊อค ก็ถูกบิด เขย่าอย่างแรง กึ่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กึกๆๆๆๆๆๆๆแล้วก็หายไปห้วนๆ ผมจึงตัดสินใจลุกไป แล้วส่องตาแมวดู
ไม่มีใครเลยครับ ถามว่าทำไมไม่เปิด ผมกลัวจะมีคนมาทำร้ายด้วยกลัวผีด้วย โอ่ยๆๆๆๆๆๆวันนั้นก็ผ่านไป
**ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่เจอประสบการณ์แบบนี้ในห้องนี้นะครับ บางวันผมพาสาวมานอน อิอิ^^ ก็มีบ้างน่ะ เข้ามหาลัยใหม่ๆ นอนๆอยู่เตียงสั่น
ทำเอาสาวๆหลอนกันไป แต่ละคน ก็กระโดดกอดผมกันหมด ไม่ว่าใครมานอน โดนหมด
ต่อมาผมเรียนกับคณะเดิมไม่ไหว ผมจึงย้ายคณะ ครับ กว่าจะทำรื่อง อะไรเสร็จ งานก็กองเป็นภูเขาแล้วครับ เพราะ เวลาที่เค้าเรียนกันผ่านไปเป็นอาทิตย์
คณะที่ผมย้ายไปเป็นคณะ ดิจิทัลมีเดียครับ เกี่ยวกับศิลปะ นั่นแหละ งานคอมโพส งานDrawing เพียบ อาจารย์ผมสั่ง ให้ตามเก็บงานทั้งหมดนั้นครับ
ผมก็ไม่รอช้า รีบทำงานให้เสร็จในวันเดียว ผมก็ทำอยู่ดึก จนถึงเวลาประมาณ ตี 2 ระหว่างนั่งทำงานผมก็เปิด The Shock Fm ฟังไปด้วยแหละครับ
เพื่อให้ขนลุก ไม่ให้ง่วง นั่งวาดนั่งเขียน จนที่สุดก็เสร็จ ผมก็ เก็บงานเข้าที่เข้าทาง สีเลอะพื้น ผมก็ตามเช็ดจนพื้นสะอาด และผมก็ไปอาบน้ำ
ออกมาจากห้องน้ำ แต่งตัว ผมหิว จึงลงจาก หอพัก เพื่อไปหาอะไรกินที่ 7-11 ซอยที่ผมอยู่นั้น เงียบมาก ตี2กว่าๆ บรรยากาศเย็นๆ แต่ผมรู้สึกระแวงหน้าระแวงหลังตลอด
***อาจเป็นเพราะผมฟังThe Shock มากไป ผมก็รีบจ้ำๆๆซื้อเสร็จ ก็รีบขึ้นห้อง ขึ้นห้องมาผมก็เข้าห้องน้ำไปล้างเท้าครับ
ผมเดินออกมาเพื่อจะ เข้าไปนั่งเล่น คอม ผมก็ต้อง ผงะ ขนลุกซู่ และยืนมองพื้น ที่ผมเช็ดถูไปแล้ว
ปรากฎว่า มันเลอะสีครับ สีน้ำเงิน ที่พื้นห้อง เป็นสีโปสเตอร์ ที่ละลายน้ำ แล้ว เปื้อนเป็นปื้นๆ
ผมน้ำตาไหลเลยครับ จะให้ไปวิ่งหาเพื่อนที่ไหนก็ไม่มี ผมรีบโทรไปหาเพื่อน เพื่อหาเพื่อนคุยปลอบใจเลย
สุดท้ายผมก็ต้องเช็ดพื้นนั้นใหม่ และ จุดธูปไหว้พระ เลยครับ พระพุทธรูปที่ผม ไว้ในห้อง และหาเพื่อนคุย จนเช้าเลยครับ
ผมจึงนอน เรื่องที่3 ก็มีเท่านี้หล่ะครับ สัมผัสและรู้สึกได้ แต่ไม่ได้เห็น ก็ดีแล้วล่ะครับที่ไม่เห็น แค่นี้ผมก็ ขี้เล็ดแล้ว ขอบคุณครับ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4.เรื่อง เสียงปริศนา
*วันนั้นเป็นวันปิดภาคเรียนของผมแหละครับช่วงหน้าฝนพอดีพฤษภา มิถุนา มาเรียน ในกทม. ผมก็ต้องกลับบ้านไปหาพ่อแม่บ้าง เรื่องมันไม่ได้เจอตอนกลับหรอกครับ แต่เจอที่้บ้านผมเนี่ยแหละ
ตกดึกคืนนั้นประมาณ 4ทุ่ม ฝนตกปอยๆ เสียงจิ้งหรีดกำลังร้องระงม เสียงอึ่งอ่างก็คร่ำครวน ผมกำลังนอนอยู่ที่โซฟาติดหน้าต่างดูทีวี รายการอะไรจำไม่ได้ครับ ทางโซฟาอีกข้างนึงแม่ผมก็นอนอยู่ด้วยกัน
แต่แม่ผมหลับไปแล้วบนโซฟา สักพัก มีเสียงแปลกๆ เกิดขึ้น ในบ้านทำให้ผมขนลุกแปลกๆ เสียงกึกๆ กักๆ ในครัว ด้วยผมเป็นคนที่เจอ ค่อนข้างบ่อยใจก็ระแวง เอาอีกแล้วหรือ แต่ผมก็ใจแข็งทำไม่รู้สึกรู้สา
นอนดูทีวีต่อไป เวลาผ่านไปไม่นานจากเสียงที่ได้ยินในครัว ก็มาได้ยินที่หน้าต่างบนหัวโซฟาที่ผมนอน เลยครับ เป็นเสียงเรียกชื่อผม "บีม" "บีม" เสียงสั้นๆหวดๆ จากนอกหน้าต่าง ลักษณะเสียง
ค่อนข้างแก่ เป็นเสียงแก่ๆ ของผู้ชายผมจึงตกใจหันไปมองที่หน้าต่าง เห็นเพียงฟ้ามืดๆแดงๆ กับภายนอกน่าขนลุก เพราะบ้านที่ต่างจังหวัดผม รอบบ้านเป็นสวนพืชสวนครัวลักษณะ อย่างป่าเลยครับ
ผมก็หันกลับมา แล้วก็คิดก็ไม่น่าจะใช่พ่อ เพราะพ่อผมกินเบียร์ และขึ้นไปนอนแล้ว
**ทะนี้ เสียงก็เรียกชื่อผมอีก "บีม" "บีม" ผมก็ไม่หันไปมองแล้วครับ ขนลุก น้ำตาเล็ดอีกแล้ว =_= ผมค่อยๆ คลานหมอบต่ำ อย่างทหารหลบระเบิดหลบกระสุน คลานไปหาแม่ ที่นอนอยู่ข้างๆ
แล้วปลุกแม่ครับ แล้วผมก็พูดกับแม่ว่า แม่ ใครเรียกผมไม่รู้ บีม บีม ผมโครตกลัว แม่ก็ว่า หูฝาดหรือเปล่า ผมก็บอกว่าไม่อะ มันหลายที นอนฟังจนแน่ใจแล้ว แม่ผมไม่กลัว แต่เชื่อ เขาไม่เคยเจอ
ก็ลุกจากโซฟาไปดูให้ผมเลย (ผมป๊อดครับบอกตรงๆ) สรุปว่าก็ไม่มีอะไร แล้วผมตั้งสติได้ ผมก็นึกถึงเสียงนั้น เสียงมันเหมือนเพื่อนเก่าของผมที่บ้านต่างจังหวัด ซึ่งไอ้นี่ หน้ามันจะแก่ๆหน่อยเสียงก็แก่ๆ
บอกตรงๆมันติดสารเสพติดแทบทุกชนิด
มันเคยมาบ้านผมมานั่งเล่นเฮฮากับเพื่อนฝูง ผมก็คิด"เห้ยหรือว่าจะเป็นมันว๊ะมันเป็นอะไรหรือเปล่า ผมจึงโทรไปหามันเลยครับ" ปรากฎว่ามันรับสาย และพูดแบบง่วงนอน
:ฮัลโหลกุนอนแล้วโทรมาทำเชี่ยไร : ผมก็เล่าให้มันฟัง มันก็พูดกับผมประมาณว่า :****เมายาเปล่า 555+ ****หลอนเชี่ยไรกุยังอยู่ดี 5555+: ครับ!! เพื่อนผมคนนี้ปกติดี บ้าทุกวัน
***ผมก็ปล่อยให้มันหายไปกับสภาพจิตใจที่ดีขึ้น ผมก็นึกขึ้นมา เห้ย เสียงนี้ เหมือนกับว่า สมัยผมเด็กๆ พี่ชายผมก็เคยโดน เสียงชายแก่ๆ ตอนที่พี่ผมโดน เขาเล่าให้ฟังหลังจากโดนมาแล้ว คือ
เขาชาวร๊อคครับ เปิดเพลง ว๊ากกกก ลั่นบ้านเลย ได้ยินยัน ปากซอย คือดังมาก แล้วเค้ายังจะได้ยินเสียง เรียกชื่อของเขา บั๊ก บั๊ก บั๊ก เขาก็รีบวิ่งแจ้นจากห้องเขามาที่ห้องแม่กับผมนอนอยู่
น้ำตาไหลเป็นทาง แล้วเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง และถามพ่อของผมว่าได้เรียกหรือเปล่า เค้าก็บอกว่าเปล่าในตอนแรก และพี่ผมก็ หน้าซีดเหวอ แล้วพ่อผมก็พูดใหม่ว่า เออพ่อเรียกเอง แหย่เล่น
เปิดเพลงสะเสียงดังไม่เกรงใจชาวบ้านเลย แต่ลักษณะพ่อผมที่จะพูดแบบนี้ มันไม่ใช่เรื่องจริงแน่นอน พ่อผมโกหกเพื่อให้ลูกสบายใจเท่าที่ผมคิด
สุดท้ายผมคิดว่า เจ้าของเสียงนี้ คงจะเป็น เจ้าที่เจ้าทางที่บ้านผมแหละครับ มาเรียกชื่อ เพื่อเตือนอะไรสักอย่าง ตอนนี้ก็เหลือแต่น้องผมนี่แหละครับ ว่ามันจะโดนเหมือนกันหรือเปล่า หึหึหึ
เรื่องจากผู้เข้าชมกระทู้(ผมจะใส่หน้าไว้ด้านหลังเผื่อจะตามไปขอบคุณผู้เล่าเรื่องนะครับ)[ใครบอกวิธีลิงค์ไปที่โพสนั้นเป็นบอกผมด้วยก็ดีครับขอบคุณ]
1.ดูบอล จากคุณ boomslan03 หน้า1
ขอโพสซักเรื่องนะครับ หลายๆคนอาจจะเห็นผมเล่าไปแล้วนะ
เรื่องนี้เกิดเมื่อวันที่ แมทช์ สเปอร์ส พบ AC มิลาน และ สเปอร์สสามารถคว้าชัยชนะไปได้ 1-0 เมื่อปี 2011
คือวันนั้นผมอดหลับอดนอนเพื่อดูบอลเลยทีเดียว หลังจากที่ผมดูบอลและบอลได้จบการแข่งขันไปแล้วนั้น เวลาตอนจบแชมเปี้ยนส์ลีคก็ประมาณตี 3 เกือบตี 4 ผมก็เปิดทีวีดูหนังต่อ เพราะว่าดีใจมากที่ชนะ แต่.....
ซักพัก มีใครบางคนมาเคาะที่หน้าต่าง " ก๊อกๆ " ผมก็เลยหันไปดูเลยครับ แล้วผมก็ได้พบเข้า ใบหน้าสีดำ ฟันสีขาว ยิ้มมาหาผม คล้ายๆกำลังแกล้งให้ผมตกใจอยู่ แล้วตอนนั้นเป็นตอน ตี 4 ซึ่งแถวบ้านผมนั้นเป็นคล้ายๆ บ้านนอก อ่ะนะ แล้วคนบ้าอะไรวะ****จะมาเดินเพ่นพ่านแถวบ้านคนอื่นตอนตี 4 ผมก็กะว่าจะวิ่งไปเปิดประตูดูแต่ก็กลัว ทำไงได้ เลยวิ่งกลับมาที่นอนแล้วคุมโปลง หลังจากนั้นผมก็รวบรวมความกล้า มองไปที่หน้าต่าง แต่มันก็ได้หายไปแล้ว ผมจึงรีบหลับทันที จากนั้น ก็ไปโรงเรียน จบครัส
ผมว่ามันอาจจะเป็น คนที่เชียร์AC อย่างเต็มพิกัด จนต้องเอาสีมาทาหน้าเชีนร์ กันกับก๊วนเพื่อนหรือเปล่า
2.เรื่องจากคุณ GtXl24o7l3c (เบรคความหลอน) หน้า1
เรื่องมีอยู่ว่า
ผมกำลังเดินทางไปต่างจังหวัดด้วยรถทัวร์ ผมก็นั่งไปตามตามปกติ เอาโทรศัพท์มาเล่นบ้าง ฟังเพลงไปบ้าง
พอถึงเวลาค่ำ ก็เริ่มอยากนอน พอนอนไปได้ซักพัก เริ่มรู้สึกแปลก ๆ ด้วยความสลึมสลือ ก็เลยลุกขึ้นมาดู
พอลุกขึ้นมาดูก็พบว่ารถนั้นได้หยุดไปแล้ว ก็เลยคิดว่าหยุดพักที่ปั้มมั้ง แต่พอสังเกตดี ๆ
เท่านั้นแหละ ตกใจมาก คนในรถหายไปหมด ! พอซักพัก อยู่ดีรถก็เริ่มเคลื่อนที่ไปเอง !
แล้วก็มีเสียงมาจากไหนไม่รู้ ว่า ....
เห้ยมาช่วยเข็นรถหน่อย อย่ากินแรงคนอื่นสิวะ !
อีกซักเรื่อง
หลังจากผมเลิกงานเสร็จก็ดึกมากแล้ว เพราะทำงานล่วงเวลา ผมก็ไปซื้ออาหารมากิน
ตอนแรกก็ว่าจะกลับด้วยวินมอไซตามปกติ แต่มันดึกมากแล้ว ก็เลยว่าจะให้คนที่บ้านมารับ
แต่ทันใดนั้นเอง ผมก็เจอก็มีวินมอไซ เค้าดูท่าทางเหนื่อยมาก ๆ ตอนแรกก็งง ๆ อยู่ ว่าดึกป่านนี้มาทำอะไร
ก็เลยเข้าไปคุย แล้วเข้าก็บอกว่าจะไปส่ง เพราะบ้านอยู่ทางเดียวกัน ตอนกำลังจะขึ้นมอไซ ก็มีเสียงหมาหอน
ผมก็เริ่มใจไม่สู้ดีละ เกิดอาการกลัว ๆ ระหว่างทางเค้าก็บอกว่าจะไปทางลัด ทางนั้นมันเปลี่ยวมาก ไม่มีใครอยู่เลย
แล้วสักพัก เค้าก็พูดขึ้นว่า อยากตายไหม !! ผมตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูกเลย ตอนนั้น แล้วเค้าก็พูกอีกว่า .....
ถ้าไม่อยากตาย เอาถุงก๋วยเตี๋ยวออกไป กูร้อน
3.เรื่องจากคุณ NCIS{Fc}(เต็มๆ) หน้า1
ขอเล่าบ้างละกัน
วันหนึ่งผมไปเลี้ยงส่งเพื่อนไปเรียนต่อเมืองนอก ผมก็ดื่มเบียร์ไปประมาณ3ขวดและดึกมากแล้วก็เลยขอตัวกลับ
ผมก็เลยเดินไปเรื่อยๆเพราะผมหาTAXIไม่ได้ระหว่างนั้นผมก็เจอสาวคนหนึ่งก็ยิ้มให้เธอตามประสาคนดื่มมานิดหน่อย
ผมก็เดินต่อไปไม่สนใจทันใดนั้นผมก็เดินเข้าซอกตึกไปปลดทุกข์เบา แล้วก็ออกมาผมก็เห็นเธอเดินวนไปวนมา
ผมเลยถามเธอว่า"หาอะไรอยู่ครับ" "หาคีย์การ์ดเข้าห้องค่ะ มันหายตอนมาทิ้งขยะ" เธอก็พากลับเข้าซอยบ้านเพื่อน
เธอพาผมไปตรงที่ทิ้งขยะ ผมก็ก้มๆเงยๆช่วยหาอยู่ทันใด้นั้นก็มีเสียงของตกจากที่สูงผมก็หันไปมอง
ทันใดนั้นผมก็เห็นผู้หญิงที่ผมช่วยหาของอยู่คอพับ เลือดท่วมตัวผมรู้ทันทีว่าเจอดีแล้ว ผมเลยบอกกับเธอไปว่าผมจะทำบุญให้ และอโหสิให้ที่เธอมาหลอกผม
แล้วก็เดินไปหารถต่อ
ปล.มีเรื่องเล่าอีกเป็นโหลครับเพราะผมเป็นคนมีsix senses เลยค่อนข้างชิน ไว้เล่าใหม่นะครับ
เรื่องสั้นแต่ถูกใจผมมากเลย เจอเต็ฒๆขนาดนี้หนักกว่าผมอีก O_O
4.เรื่องจากคุณ HANG-ON หน้า1
ขอเล่าบ้าง ไม่ได้เจอเป็นตัว แต่เจอเป็นเสียง
ประมาณกลางปี 2012 พี่ผมสร้างพระไปถวายให้วัดบ้านนอก...เป็นวัดอยู่ไกลตัวเมืองแหละครับ
อยู่ในจังหวัดลำปาง กว่าจะเข้าไปได้ ทางมันค่อนข้างทุรกันดารพอสมควร ตอนไปเตรียมงาน เตรียมพิธีวันแรก
ผมอยู่ช่วยพี่ทำงานจนถึงประมาณ5ทุ่มกว่าๆ ผมก็เข้าห้องน้ำ ซึ่งเป็นห้องน้ำแบบเรียงกันเป็นห้องๆ
มีอยู่ทั้งหมด4ห้อง ว่างทั้ง4ห้อง ผมก็เข้าห้องแรกครับ ตอนเข้าไป ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย ได้ยินแต่เสียงลมพัดเบาๆ ได้ยินแค่นั้นจริงๆ
ห้องน้ำอยู่ห่างจากที่จัดงานประมาณ30เมตร ...ผมก็ทำธุระจนเสร็จกำลังรูดซิบกลับอยู่ ได้ยินเสียงคนตัดน้ำราดส้วมครับ...
ผมก็ตกใจ มีคนอยู่ด้วยเหรอวะ...เฮ้ย ตอนแรกห้องมันว่างหมดเลยนี่หว่า แล้วตอนเข้า ไม่เห็นจะได้ยินเสียงอะไรเลย
เอาล่ะสิ...เสียงราดน้ำยังไม่หายผมก็ตัดสินใจเปิดประตูออกไปดู เสียงหายไปครับ แล้วห้องน้ำก็ยังคงว่างอยู่เหมือนเดิม ไร้วี่แววคนเข้า
ผมเริ่มใจไม่ดีละ จึงรีบเดินกลับไปช่วยงานพี่ต่อ จบแค่นี้ครับ...
5.เรื่องจากคุณ Namies123 หน้า1
ท่าทางน่าสนุกแฮะผมขอเล่ามั่งดีกว่ามี 2 เรื่อง เกี่ยวกับ "กุมารทอง" ทั้งคู่ครับ
เรื่องแรกเป็นเรื่องสั้นครับย้ำว่าสั้นจริงๆ คือที่บ้านผมเนี่ยแม่ผมเค้า่เป็นคนเชื่อเรื่องอะไรแบบนั้นซึ่งเจ้าตัวแกก็เลี้ยงกุมารทองไว้ 2 ตัว
ผมก็เลยเจอเรื่องแปลกบ่อยๆ แต่ที่ชัดสุดๆเห็นจะมี 2 เรื่องตอนนั้นผมอยู่ประมาณ ป.4-ป.5 ตื่นเช้ามาก็อาบน้ำตามปกติจนเสร็จแล้วพอดีผมเปิดไฟ
ทิ้งไว้แล้วลืมปิดก็ไม่ได้สนใจอะไร ขณะที่กำลังเดินออกจากห้องน้ำอีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงห้องนอน แล้วผมหันหลังกลับไปดูก็เพิ่งรู้ตัวว่า
ไฟห้องน้ำไม่ได้ปิดแต่ยังไม่ทันที่ผมจะเดินไปปิดเท่านั้นแหละ.... "แกร๊ก !" สวิตช์ไฟห้องน้ำมันปิดลงต่อหน้าต่อตาผม ! แล้วไฟก็ดับด้วย
แต่พอดีตอนนั้นยังเด็กไม่คิดอะไรมากก็เดินไปแต่งตัวตามปกติ.... (เดี๋ยวมาต่อเรื่อง 2 ครับ)