จิตใจของมนุษย์

[shisaku]

ทกวันนี้ผมพยายามคิด คิดแล้วคิดอีก ถึงเรื่้องจิตใจของมนุษย์

เรากินหมู ปลา เนื้อ ไก่ เป็ด อะไรต่างๆนาๆ โดยไม่รู้ึสึกรู้สาิไร แต่พอมีข่าวหมาถูกเอาไปเป็นอาหารทำไมเราถึงโกรธถึงแค้นนัก

แล้วที่เรากินไปไม่ใช่สิ่งมีชีวิตหรือ หมู ไก่ เป็ด เนื้อ มันก็มีพ่อมีแม่ มันก็อยู่ของมัน มันมีครอบครัว แต่เรากลับไปฆ่ามันเพื่้อเอาเป็นอาหาร โดยที่เรากินอย่างเอร็ดอร่อย ไม่รู็สึกผิดซักนิด
แล้วทำไมพอเห็นข่าว หมาย่างไฟ เราถึงเดือดร้อนใจนัก แต่ในทางตรงกันข้าม พอเราเห็นหมูย่างไฟ เรากลับคิดว่ามันน่าอร่อย ? มันต่างกันตรงไหน มันก็สิ่งมีชีวิตเหมือนกัน เพราะอะไรกัน?

ถ้าจะพูดเรื่องบุญเรื่องบาป ...... ในเมื่อการฆ่าสิ่งมีชีวิตคือบาปทั้งสิ้น งั้นเราฆ่ามด แมลงมันบาปหรือไม่? หรือบาปมันมีระดับ ฆ่ามดบาประดับ1 ฆ่าหมาบาปหนัก ฆ่าคนบาปสุดๆ แบบนี้หรืิอ?

มันคืออะไร ผมพยายามคิดจนปวดหัวก็หาคำตอบกับสิ่งนี้ไม่ได้

เฮ้อออ

[yauzalam]

คุณมองข้าม ความคิด มนุษย์ไม่มีจิตใจ แต่มีความคิดที่แตกต่าง

[pak007]

บางครั้งมันก็ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคนหนะครับ

ถ้ามองอย่างคุณก็ถูก แต่ผมอยากให้ลองมองอีกมุมหนึ่งตามผมและกันนะครับ ((อย่าเพิ่งคิดแย้งผมระหว่างอ่านนะครับให้คิดตามๆไปก่อน))

ลองมองในด้านประโยชน์ของสิ่งมีชีวิตแต่ละชนิดและกันนะครับ เริ่มกันที่หมาก่อนเลยและกันครับ (มองในสายตาคนทั่วๆไปนะครับ)

1.เฝ้าบ้าน
2.รักเจ้านาย
3.เป็นสัตว์เลี้ยง
4.ถือว่าเป็นเพื่อนของคนมาตั้งแต่ยุคสมัยก่อน

ซึ่งใน 4 ข้อที่กล่าวมานี้ ไม่มีข้อไหนที่บอกว่ามันเป็นอาหาร และประโยชน์ของมันมีค่ามากกว่าจะมาเป็นอาหาร หนะครับ

มาดูหมูกันบ้างหนะครับ

1.นำมาปรุงอาหาร (เพราะดูจากทรงแล้วคงไม่น่าเอามาเผ้าบ้านเท่าไหร่)
2.น้อยมากที่จะเห็นว่านำมาเป็นสัตว์เลี้ยง(เห็นได้ตามข่าว)
3.ถือว่าเป็นอาหารสำครับคนในยุคสมัยก่อน(เพราะล่าง่าย)

ซื่งในบางครั้ง บางเหตุผลก็เกิดจากการทำสื่อทอดกันมาตั้งแต่สมัยก่อนจนคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว

ผมคิดว่าน่าจะพอเข้าใจบ้างกันแล้ว แต่ถ้าสำหรับบางคนที่อ่านแล้วไม่เข้าใจงั้นผมจะเปรีบลเทียบอีกวิธีให้และกันครับเพื่อความเข้าใจง่ายๆหน่อย

งั้นผมจะเปรียบเทียบ คนกับคนให้และกันครับ (เพื่อให้ง่ายก็ความเข้าใจ)


นาย ก. กับ นาย ข. ไปสมัครงานที่บริษิทเดียวกัน นาย ก. จบนิเทศการภาพยนต์ นาย ข. จบ ป.4 ซึ่งบริษัทนี้เป็นบริษัท ถ่ายหนัง ถ้าเป็นคุณจะเลือกใคร

ระหว่างนาย ก. กับ นาย ข. น่าจะเดาไม่อยากคงต้องเป็นนาย ก. อ่าว!!! นาย ข.ก็เป็นคนนะทำไมไม่เลือกนาย ข. หละ แล้วเขาจะเอาเงินที่ไหนไปใช้ชีวิตเดี๋ยวเขาก็ตายหลอก

ไม่กลัวบาปกำหรอ บลาๆๆๆๆ

นี้แหละครับคือสิ่งที่ผมอยากให้ดู บางครั้งคนเราก็มองกันที่ประโยชน์มากกว่าหลักการอื่นๆ

เพราะถ้าเอา นาย ข. เข้าบริษัท คงจะไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นแน่นอนมีแต่จะเสียตังไปปล่าว (มุมมองเจ้าของบริษัท)

เหมือนดั่งเช่น หมู ถ้าเอาหมูมาเฝ้าบ้าน คงจะไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นแถมเปลืองข้าวสุกปล่าวๆซ้ำร้ายอาจโดนปล้นบ้านอีก (มุมมองเจ้าของบ้าน)

เห็นไหมหละครับ ความจริงมันเป็นอย่างงี้แหละครับต้องทำใจ

[beer6441]

ฆ่าสัตว์ใหญ่สัตว์เล็กก็บาปเหมือนกันครับ ที่บาปมากบาปน้อยอยู่ที่เจตนาครับ

[jeepthai]

วัฒนธรรม ความเชื่อ

สองสิ่งนี้มีอิทธิพลที่ทำให้จิตใจคิดไปเช่นนั้นครับ

เราไม่ชอบที่ใครทำร้ายสุนัข หรือทานมันเป็นอาหาร แต่ในขณะที่บางที่ บางวัฒนธรรม เห็นว่ามันเป็นอาหาร และไม่ถือว่าผิดศิลธรรมอะไรที่จะทานมัน

สังคมที่เราอาศัยเห็นว่าอะไรบาป สิ่งนั้นแหละครับที่เราควรหลีกเลี่ยงไม่ทำมัน

[boon111]

ฆ่าสัตว์หก็บาปทั้งนั้นแหละครับ แต่ต้องดูคุณและโทษของมัน

[Guilty Crown]

กินเพื่อความอยู่รอด มันเป็นเรื่อ

[[Never]]

ผมว่ามันคงเป็นความคิดต่างอะ :D เปรียบเทียบแบบเด็กๆเลยนะ
ชนเผ่าที่ 1 กิน ไก่,หมู,ปลา,กุ้ง สัตว์เล็กต่างๆนาๆ
ชนเผ่าที่ 2 กิน เนื้อมนุษย์ กินช้างแมมมอส กินศพญาติที่ตาย

พอชนเผ่า 1 รู้มันก็ขยะแขยง อี๋ กิน ไร อะ บ้า อะตัวเธอวว บ้านเค้าไม่กินกันแหวะๆ

ชนเผ่า 2 รู้ แกนั้นแหละกินอะไรกินแต่ของน่าขยะยแขยง บ้านเค้าไม่กินกันแหวะๆ ใครๆเค้าก็ไม่กิน

-_- มั้ง

[dbmusics]

เรื่องการกีนเนื้อสัตว์นี่ จะกินหมา หรือกินหมู มันก็แย่เหมือนๆกัน แต่ยังไงซะคนเราก็ต้องกินเนื้อสัตว์ เพื่อดำรงชีวิตอยู่ (การกินโปรตีนจากพืชไม่เพียงพอสำหรับเด็ก) เราก็เลยทำให้มันมีความทารุณน้อยลงโดยการ ที่ทำฟาร์ม ถ้าจะถามว่าทำไมทำฟาร์มแล้วรู้สึกแย่ลง ผมคงตอบไม่ได้ มันเป็นความรู้สึกนะครับ คิดว่าคนที่รู้สึกแย่เพราะมีคนกินหมา ส่วนหนึ่งเพราะเรารักหมา อีกส่วนหนึ่งเพราะเรารู้ว่าเค้าเลี้ยงแบบที่เราเลี้ยง แต่ก็ยังกินอีก มันเลยเศร้าใจ
สรุปว่า ถ้าจะทำอะไรที่มันผ่านกระบวนการ เพื่อผลิตมาเป็นอาหารโดยเฉพาะ เราจะรู้สึกแย่น้อยลง และเมื่อกินจนชิน เราก็จะไม่รู้สึกอะไรเลย

ส่วนเรื่องฆ่าแมลงต่างๆ ก็มันเป็นบาปนั่นแหละครับ แต่ถ้าเราเลือกไม่ทำแบบนั้น เราก็อาจจะไปทำบาปอย่างอื่นต่อได้อีก แต่ในพุทธศาสนา เราหาทางออกที่ดีกว่านั้นไว้ เช่นหลีกเลี้ยงในที่ที่มันอยู่อยู่แล้ว หรือถ้ามันทำอันตรายเรา ก็จับมันไปไว้ที่อื่นแทนการฆ่าแทนครับ

เสริมนิดนึงว่า บาปมันเป็นความรู้สึก หากเราทำอะไรไม่ดี แล้วรู้สึกแย่นั่นเป็นผลกรรมแล้ว แต่ถ้าเราไม่รู้สึกก็ไม่ผิดนะครับ แต่ห้ามหลอกตัวเองว่าไม่รู้สึกนะ เพราะเวลาเราใกล้ตายเรื่องที่ทำเป็นไม่รู้สึกมันจะกลับเข้ามา ตอนนั้นแหละจะแย่ (เหมือนก่อนสอบที่หลอกตัวเองว่าสอบได้ไม่ต้องอ่านหนังสือ พอจะสอบจริงๆมันก็อ่านไม่ทันซะแล้ว ความรู้สึกประมาณนั้นครับ)

[kibakanun]

ผมอยากบอกว่า จขกท คิดเหมือนเมทผมเลย

[G-man]

ทกวันนี้ผมพยายามคิด คิดแล้วคิดอีก ถึงเรื่้องจิตใจของมนุษย์

เรากินหมู ปลา เนื้อ ไก่ เป็ด อะไรต่างๆนาๆ โดยไม่รู้ึสึกรู้สาิไร แต่พอมีข่าวหมาถูกเอาไปเป็นอาหารทำไมเราถึงโกรธถึงแค้นนัก

แล้วที่เรากินไปไม่ใช่สิ่งมีชีวิตหรือ หมู ไก่ เป็ด เนื้อ มันก็มีพ่อมีแม่ มันก็อยู่ของมัน มันมีครอบครัว แต่เรากลับไปฆ่ามันเพื่้อเอาเป็นอาหาร โดยที่เรากินอย่างเอร็ดอร่อย ไม่รู็สึกผิดซักนิด
แล้วทำไมพอเห็นข่าว หมาย่างไฟ เราถึงเดือดร้อนใจนัก แต่ในทางตรงกันข้าม พอเราเห็นหมูย่างไฟ เรากลับคิดว่ามันน่าอร่อย ? มันต่างกันตรงไหน มันก็สิ่งมีชีวิตเหมือนกัน เพราะอะไรกัน?

ถ้าจะพูดเรื่องบุญเรื่องบาป ...... ในเมื่อการฆ่าสิ่งมีชีวิตคือบาปทั้งสิ้น งั้นเราฆ่ามด แมลงมันบาปหรือไม่? หรือบาปมันมีระดับ ฆ่ามดบาประดับ1 ฆ่าหมาบาปหนัก ฆ่าคนบาปสุดๆ แบบนี้หรืิอ?

มันคืออะไร ผมพยายามคิดจนปวดหัวก็หาคำตอบกับสิ่งนี้ไม่ได้

เฮ้อออ


อย่าคิดมาก

โลกนี้มันก็เป็นงี้แหละ

สิ่งที่คนอื่่นทำ มันผิดหมด

สิ่งที่ตัวเองทำ มันถูกหมด

ก็คือเห็นแก่ตัวนั่นเอง

[Innes]

กลางๆไว้ครับ เราต้องกินอาหารเพื่อเอาตัวรอด ถ้ากินแต่ผักก็ไม่ได้สารอาหารและพลังงานที่มีแต่ในเนื้อ

ส่วนพระพุทธเจ้าก็ไม่ได้ห้ามกินเนื้อ นั้นก็คือเราก็กินเนื้อได้ไม่ต้องกลัวปาบ

[babymaster]

ฆ่าสัตว์ใหญ่สัตว์เล็กก็บาปเหมือนกันครับ ที่บาปมากบาปน้อยอยู่ที่เจตนาครับ

บาปมากน้อย เอาอะไรมาวัด?

[Blackened]

คนศาสนาอื่น หรือไม่นับถือศาสนา ไม่เห็นมานั่งซีเรียสว่ากินอะไรบาปไม่บาปเลย
กินๆไปเถิดครับ หรือไม่ก็ระลึกไว้ว่าต้องยอมบาปเพื่อประทังชีวิตให้อยู่รอด เดิมทีมนุษย์เราก็ล่าเพื่อประทังชีวิต

ผมสงสัยว่า การทำไร่พืชผักผลไม้เป็นการบุกรุกป่า ทำให้แหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ลดลง เกษตรกรจำเป็นต้องมีการใช้ยาฆ่าแมลง มีการกำจัดศัตรูพืช เพื่อให้ผลผลิตออกมาดี
คุณว่ากินผัก-ผลไม้บาปไหม?

การซื้อเนื้อหมู ทำให้เกิดdemandในเนื้อหมูมากขึ้น ทำให้ต้องฆ่าหมูเพิ่ม ผู้บริโภคบาปไหม? ถ้าซื้อไปถวายพระ พระบาปไหมที่เป็นตัวการ?

ตราบใดที่ยังไม่รู้ชัดเจนถึงความหมาย,นิยามที่แท้จริงของ บาป,บุญ ผมว่าถกกันไปก็ไม่ได้อะไรขึ้่นมา



บาปมากน้อย เอาอะไรมาวัด?
สังฆทาน ดอกไม้ ธูป เทียน

[RO|me'Oz]

ผมยึดคำนี้นะ บาปอิ่มกับบาปอดจะเลือกอะไร

[BoonTew]

ผักก็มีชีวิตนะครับ แถมน้ำที่เรากินก็ยังมีจุลชีพอาศัยอยู่มากมาย

ถ้านับบาปที่จำนวนเมื่อคืนผมบาปหนาเลย กินยาคูลท์ไปขวดนึงสังหารหมู่จุลินทรีย์ไป 8000 ล้านตัว

[kabukiput]

คิดเหมือนกันเลยฮะจขกท. เมื่อก่อนผมจะรำคาญมากพวกไม่กินสัตว์ใหญ่ ถ้าเป็นพวกนับถือเจ้าแม่กวนอิมผมไม่ว่าเค้านะ แต่พวกแบบไม่กินเพระาสงสาร ไปกินทำไมนู่นนี่นี่นั่น อยากถามจริงๆแล้วเอ็งกินไก่กินหมูกินปลาทำไมวะ

[AUTcher]

= = โลกมันก็ไม่พ้นเรื่องแบบนี้หรอกครับ สุดท้ายแม้เเต่คนกันเอง ถ้ามันถึงที่สุดมันก็กินกันเอง ..

[Real men cry]

เพราะมันเป็นสิ่งที่เราไม่เคยกินไงครับ.นอกจากนี้สุนัขยังเป็นคู่ซี้ของมนุษย์มาหลายพันปีแล้วครับ .^^

[Moozoo]

ถ้ากินก็ควรระลึกถึงเขาที่เขาให้เราได้อิ่มท้อง จะเป็นการแผ่เมตตาไปด้วยครับ สิ่งทุกสิ่งเกิดเพื่อหน้าที่ของมันบุญกรรมชาติก่อน ไม่ต้องคิดมากหรอกครับ (พระอาจารณ์สอนมา)

[BoonTew]

คิดเหมือนกันเลยฮะจขกท. เมื่อก่อนผมจะรำคาญมากพวกไม่กินสัตว์ใหญ่ ถ้าเป็นพวกนับถือเจ้าแม่กวนอิมผมไม่ว่าเค้านะ แต่พวกแบบไม่กินเพระาสงสาร ไปกินทำไมนู่นนี่นี่นั่น อยากถามจริงๆแล้วเอ็งกินไก่กินหมูกินปลาทำไมวะ

แฟนผมก็ไม่กินสัตว์ใหญ่แถมยังให้ผมเลิกกินด้วย ทั้งๆที่ผมชอบเสพเนื้อวัวมากเลยนะ ยังแซวแฟนเล่นๆเลย ถ้ากินลูกมันจะถือว่าเป็นสัตว์เล็กมั้ย

[pamzar5546]

ไม่ใช่เรื่องบุญบาป ไม่ใช่เรื่องใครถูกใครผิด มันอยู่ที่มุมมองของคุณต่างหาก มุมมองของคนมันไม่เหมือนกัน

ส่วนตัวผมก็เคยคิดเหมือนคุณแหละ แต่เดี๋ยวนี้ผมเฉยๆ เสพดราม่า อยู่ตรงกลาง นั่งดูคนด่ากัน ทะเลาะกัน

แล้วก็เรียนรู้ ว่าเรื่องไหนควร เรื่องไหนๆไม่ควร

เราเปลี่ยนอะไรไม่ได้หรอก พูดไปก็ไม่มีใครฟัง ก็ได้แค่ก้มหน้าก้มตาใช้ชีวิตต่อไป

[tsted5u7]

บางครั้งมันก็ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคนหนะครับ

ถ้ามองอย่างคุณก็ถูก แต่ผมอยากให้ลองมองอีกมุมหนึ่งตามผมและกันนะครับ ((อย่าเพิ่งคิดแย้งผมระหว่างอ่านนะครับให้คิดตามๆไปก่อน))

ลองมองในด้านประโยชน์ของสิ่งมีชีวิตแต่ละชนิดและกันนะครับ เริ่มกันที่หมาก่อนเลยและกันครับ (มองในสายตาคนทั่วๆไปนะครับ)

1.เฝ้าบ้าน
2.รักเจ้านาย
3.เป็นสัตว์เลี้ยง
4.ถือว่าเป็นเพื่อนของคนมาตั้งแต่ยุคสมัยก่อน

ซึ่งใน 4 ข้อที่กล่าวมานี้ ไม่มีข้อไหนที่บอกว่ามันเป็นอาหาร และประโยชน์ของมันมีค่ามากกว่าจะมาเป็นอาหาร หนะครับ

มาดูหมูกันบ้างหนะครับ

1.นำมาปรุงอาหาร (เพราะดูจากทรงแล้วคงไม่น่าเอามาเผ้าบ้านเท่าไหร่)
2.น้อยมากที่จะเห็นว่านำมาเป็นสัตว์เลี้ยง(เห็นได้ตามข่าว)
3.ถือว่าเป็นอาหารสำครับคนในยุคสมัยก่อน(เพราะล่าง่าย)

ซื่งในบางครั้ง บางเหตุผลก็เกิดจากการทำสื่อทอดกันมาตั้งแต่สมัยก่อนจนคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว

ผมคิดว่าน่าจะพอเข้าใจบ้างกันแล้ว แต่ถ้าสำหรับบางคนที่อ่านแล้วไม่เข้าใจงั้นผมจะเปรีบลเทียบอีกวิธีให้และกันครับเพื่อความเข้าใจง่ายๆหน่อย

งั้นผมจะเปรียบเทียบ คนกับคนให้และกันครับ (เพื่อให้ง่ายก็ความเข้าใจ)


นาย ก. กับ นาย ข. ไปสมัครงานที่บริษิทเดียวกัน นาย ก. จบนิเทศการภาพยนต์ นาย ข. จบ ป.4 ซึ่งบริษัทนี้เป็นบริษัท ถ่ายหนัง ถ้าเป็นคุณจะเลือกใคร

ระหว่างนาย ก. กับ นาย ข. น่าจะเดาไม่อยากคงต้องเป็นนาย ก. อ่าว!!! นาย ข.ก็เป็นคนนะทำไมไม่เลือกนาย ข. หละ แล้วเขาจะเอาเงินที่ไหนไปใช้ชีวิตเดี๋ยวเขาก็ตายหลอก

ไม่กลัวบาปกำหรอ บลาๆๆๆๆ

นี้แหละครับคือสิ่งที่ผมอยากให้ดู บางครั้งคนเราก็มองกันที่ประโยชน์มากกว่าหลักการอื่นๆ

เพราะถ้าเอา นาย ข. เข้าบริษัท คงจะไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นแน่นอนมีแต่จะเสียตังไปปล่าว (มุมมองเจ้าของบริษัท)

เหมือนดั่งเช่น หมู ถ้าเอาหมูมาเฝ้าบ้าน คงจะไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นแถมเปลืองข้าวสุกปล่าวๆซ้ำร้ายอาจโดนปล้นบ้านอีก (มุมมองเจ้าของบ้าน)

เห็นไหมหละครับ ความจริงมันเป็นอย่างงี้แหละครับต้องทำใจ

เสริมเรื่องหมู ไก่ โค กระบือ จระเข้ อีกนิดหน่อยนะครับ ใช่ว่า พวกนี้ใช่ว่าจะไม่มีประโยชน์ เอาซะเลย ขึ้นอยู่กับการประยุกต์ใช้งาน จะพูดกึ่งๆ ว่าถูกก็ไม่เชิงซะทีเดียวหรอก
แต่ปัจจุบัน เขาเอาหมู หรือ ไก่ที่เขาเลี้ยงกันมาเก็บกินเศษอาหารที่เหลือกัน เช่นถ้าร้านอาหารในย่านต่างจังหวัดเหลือประมาณข้าวหรือกับข้าวเยอะหาที่ระบายไม่ได้ ทิ้งไปก็เสียของเลยเอามาประโยชน์ดีกว่า ถ้าเลี้ยงหมู แล้วได้อะไรคำตอบก็ได้ตัวหมู และ มูลสัตว์ด้วย ซึ่งนั้นหมายถึง อาจจะได้ปุ๋ยชีวภาพ (ถ้ามีหมูเยอะ ก็นำมูลไปพัฒนาเพื่อส่งขายปุ๋ย แต่ถ้า มีธุระกิจเรื่องการปลูกพืชสวน ก็อาจนำมาพัฒนาเป็นสารชีวภาพเพื่อเร่งการเจริญเติบโต) ส่วนหมูที่โตแล้วก็เอามาขายเป็นอาหารอีก ซึ่งลักษณะนี้ถือเป็นหลักวงจร ที่เราเรียกกันว่า "หลักเศษรฐกิจพอเพียง" และคำว่าพอเพียงนี้ไม่ได้หมายถึงทำอย่างไรถึงจะเลี้ยงตัวเราอยู่รอด แต่ ใจความของมันก็คือ เรื่องของ การนำสิ่งที่เหลือใช้นำมาทำให้เป็นประโยชน์ให้สูงสุด เพื่อ ขยายแนวทางของตัวเอง

แต่ผมมองว่า โดยเรื่องการกินของมนุษย์ที่อยู่บนจุดยอดของห่วงโซ่อาหาร(สัตว์แบบไหน มนุษย์ก็ล่าได้ทั้งนั้น แม้กระทั่งฉลาม หรือ สัตว์มีพิษอย่างปลาปักเป้า คนก็ยังหม่ำได้อยู่ดี) และตัวมนุษย์เองก็พยายามคัดสรรหาสิ่งที่ตัวเองพอใจมากที่สุดด้วยเช่นกัน
ถ้าพูดถึงเรื่องรสชาติยิ่งแล้วใหญ่ เพราะคนโดยทั่วไป จะแยก ออกจากความเป็นศีลธรรม หรือ ความว่าเห็นสมควร ออกจากเรื่องรสชาติ แต่ถ้าแยกกันไม่ได้ ก็จะเกิดการยอมรับไม่ได้อีกเช่นกัน เช่น อสุจิปลา, อสุจิกบ, (ปลา)หมึกเต้นระบำ คนบางกลุ่มมันก็ยังกินแถมบอกว่าอร่อยอีกด้วย รวมถึงเมนูเปิบพิศดารอย่าง แมลงสาบ ตลอดจน ปลาสองแผ่นดิน(เมนูนี้หาดูได้ ตามแถบในอีสานบ้านเราหรือฝั่งลาว) หรือ คนกินคนกันเอง(เช่นซีอุ่ย) ทั้งหมดนี้ล้วนเกิดจากความต้องการของมนุษย์ ซึ่งอาจเกิดจาก ความอดอยากแล้วต้องการอาหาร ความพอใจในการได้ลิ้มรส การที่คิดว่าเป็นยาเสริมสรรพคุณทางร่างกาย

ส่วนเรื่องปลาสองแผ่นดิน อธิบายคร่าวคือ นำปลาเป็นมาทอดเพียงครึ่งตัวขณะที่มันหายใจอยู่แล้ว ทอดให้ สุกครึ่งตัว อีกเครื่องตัวยังเป็นๆ ปลาหายใจพงาบๆ ซึ่งคนกลุ่นนี้มีความเชื่อว่ากินอาหารในลักษณะนี้จะไม่ศูนย์เสียคุณค่าทางโภชนาการมากเพราะไม่ได้ทำให้สุก กับที่ยังคงรสชาติวัตถุดิบไว้ได้คงเดิมให้ลิ้มรสกันอีก

ถ้ามีคนทำมาแล้วไม่บอกว่าเป็นอะไรมาให้ทานแล้วเกิดอร่อยขึ้นมาและอยากกินอีกก็เพราะว่าชอบนี่ แล้วพอผมถามคนทำขึ้นมาว่า มันคืออะไร เขาตอบผมว่า จระเข้หรือสุนัขขึ้นมา อันนี้ผมอาจจะทำให้ผมกลายเป็นคนที่ชอบทานจระเข้ หรือ สุนัขก็ได้ เพราะไม่ได้เกิดความเกลียดกลัว ชิงชัง และรักมัน เป็นกรณีพิเศษ แต่ถ้าให้รู้มาก่อนว่าว่าเนี้ยเนื้อสุนัข ผมก็เลือกที่จะไม่กินเหมือนกัน
ในทางกลับกันถ้าผมรักกระต่ายมากถึงมากที่สุดแล้วเขาบอกว่าเนี่ยเนื้อกระต่าย อร่อยไหมครับ ก็อาจจะทำให้เอาอ๊วกได้เหมือนกันและอาจเข็ดจนไม่ทานอีกเลยก็ได้ เพราะเราไม่ได้มีความรู้สึกที่อยากจะทานมันตั้งแต่แรก

[๐Rexion๐]

จิตใจกับความรู้เป็นสิ่งที่ขับเคลื่อนโลกนี้ครับ ว่าแต่ปวดหัวมั้ยน่ะ เหมือนคุณจะคิดมากไปนะครับ = ="

[Volcanus]

ก็คล้ายๆกับที่ว่า คนไทยชอบหาว่าญี่ปุ่นชอบกินอะไรดิบๆเช่นปลาดิบหนะแหละ แต่คนต่างชาติชอบมองว่าเราชอบกินของเน่าๆเช่นปลาร้า 555+

[Buffalo]

คำตอบคือ จิตใจมนุษย์ครับ ใช่ เหมือนหัวมู้ท่านนั่นแหละ

มุมมองและจิตใจของมนุษย์(ส่วนใหญ่)นั้นถูกปลูกฝังมาว่า สุนัขคือสัตว์เลี้ยง สุนัขคือเพื่อน
เมื่อท่านตื่นเช้าขึ้นมาถึงบ้านท่านจะไม่ได้เลี้ยงหมา แต่พอเดินออกมาจากบ้าน ก็จะเจอละ คนพาหมามาเดินเล่น หมาจรจัดที่เดินอยู่ตามถนน ฯลฯ
แต่ท่านคงจะไม่มีทางได้เห็น คนพาหมู,ไก่,ปลา,มาเดินเล่น หรือหมู,ไก่,ปลาจรจัด ใช่ไหมล่ะครับ

นั่นแหละครับ เนื่องด้วยวัฒนธรรมของเรามันเป็นแบบนี้ สุนัข,แมว ก็เลยกลายเป็นเหมือนส่วนหนึ่งของสังคมมนุษย์ไปโดยปริยาย
ดังนั้นก็ไม่แปลกที่คนส่วนใหญ่จะมองว่าการนำพวกมันมาเป็นอาหารเป็นเรื่องที่ผิดวิสัยมนุษย์

[topperioz]

มันทำเพื่อความสะใจ ทำร้ายหมา ไม่ได้เอามากิน แบบนี้มันชั่วโดยสันดารครับ
ถ้าฆ่าหมู ไก่ เป็ด เอามากิน เพื่อหล่อเลี้ยงชีวิต อันนี้ถือว่าทำบาปเพราะจำเป็น

เจตนามันต่างกัน


เหมือนฆ่าคนเพราะความสะใจ เพราะอยากข่มขืนแต่ไม่ได้
กับ ฆ่าคนด้วยความจำเป็นอะครับ สู้กับโจร ถ้าไม่ฆ่าเขา เขาจะฆ่าเรา
คิดว่าแบบไหนจะบาปกว่ากันล่ะ

ทุกอย่างมันต้องดูที่ เจตนา

อย่าไปคิดให้มันซับซ้อน
common sense อยู่แล้วเรื่องนี้

[freewar666]

ไม่รู้สิ ผมกินเพื่ออยู่นะครับ ผมไม่มานั่งคิดเล็กคิดน้อยหรอกว่าอะไรบาปไม่บาป
ผมกินเพราะว่า ผมชอบกับไม่ชอบเท่านั้นเองครับผมกิน หมู วัว ปลา ไก่ กุ้ง ปลาหมึก หอย
อะไรพวกนี้ครับ อื่นๆนอกจากนี้ผมเลือกได้ก็จะไม่กินครับและจะไม่พยายามอยากรู้อยากลองด้วย

เลิกคิดมากเหอะครับ ไม่อยากกินเนื้อสัตว์ก็หันไป กินผักแทน ง่ายๆจะตาย
คิดมากกันเกินไปนะครับ

[ton07252270]

เคยฟัง ดร. ท่านนึงไม่ขอเอยนานนะครับ ..ท่านว่าถ้าเราส่องกล้องลงไปจนถึงถึงอะตอมเล็กที่สุดนะครับ เราก็เหมือนๆกันกับสิ่งต่างๆ ที่จริงแล้วเราเหมือนกับสิ่งอื่นๆไม่ว่า จะเป็นต้นไม้ สัตว์ ดิน แค่เซลล์ของสิ่งต่างๆเรียงตัวใหม่แค่นั้นเองนะครับเลยออกมาเป็นรูปแบบต่างๆ..แต่จิตใจมันจับต้องไม่ได้และ เป็นของใครของมันครับ ผมเลยคิดว่าความคิดของบุคคลเป็นตัวกำหนดครับ...(โปรดใช้วิจารณญาณ)

[akeprime1]

ก็ในเมื่อเราเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องพรากชีวิตเขา เพื่อความอยู่รอดของเรา งั้นเรามาทำชีวิตเราให้เป็นคนดี มีคุณค่า มีประโยชน์ต่อสังคมกันดีกว่า ชีวิตพวกเขาจะได้ไม่สูญเปล่า:giveheart

[golflover]

ผมคิดว่า คุณกำลังมองเรื่องนี้จากการที่ตัวเราเป็นมนุษย์ แต่ผมอยากให้คุณลองมองจากมุมของสัตว์ที่มีความคิดความอ่านชนิดหนึ่ง
โดยยกเอาเรื่องความเชื่อและ หลักจริยธรรมที่คุณถือครองอยู่ออกไป แล้วมองในมุมของธรรมชาติก่อนเป็นอันดับแรก

พูดตามหลักของธรรมชาติแล้วคุณคงนึกถึงห่วงโซ่อาหารออก สิ่งที่เราทำนี้เป็นนิสัยของสัตว์แต่ละชนิด แต่ละเผ่าพันธ์กัน
การที่เราฆ่าสัตว์เพื่อกินสัตว์นั้นก็เป็นนิสัยของสัตว์ที่กินสัตว์อื่นเป็นอาหาร ซึ่งก็เป็นธรรมดาของธรรมชาติ

แต่ธรรมชาติก็มีข้อจำกัดบางอย่างที่ทำให้สัตว์เหล่านั้นกินสัตว์บางชนิด และไม่กินสัตว์บางชนิด ซึ่งเราจะพูดว่าสัตว์ใหญ่กินสัตว์เล็กอย่างเดียวไม่ได้
เพราะว่าสัตว์เล็กอย่างงู สามารถกิน จระเข้ หรือกวางได้ หรือปิรันย่า สามารถกินเนื้อจระเข้ที่ตัวใหญ่กว่ามันถึงสิบเท่าได้ หรือคน ที่สามารถฆ่าแมมอสเพื่อประทังชีวิตได้ในอดีต หรือปลาวาฬ
ดังนั้น ด้วยคำถามที่คุณถามว่าเพราะอะไรกัน ข้อจำกัดเหล่านี้เอง คือคำตอบ เพราะสิ่งเหล่านั้นเป็นพื้นฐานของการเลือกที่จะกิน

ที่นี้คุณลองยกตัวเองเข้ามาใหม่ แล้วมองจากฐานะของสัตว์ที่พัฒนาแล้วอย่างมนุษย์ หรือตัวคุณเอง
ในกรณีที่สัตว์เผ่าพันธ์ใดมีความคิดความอ่าน และเริ่มมีวัฒนธรรม สิ่งที่ตามมาคือการพัฒนาทางด้านจิตใจ จนกลายมาเป็นจริยธรรมอย่างที่เราๆเรียกกัน
แต่กลไกในการขัดเกลาจริยธรรมเหล่านั้นของเหล่าผู้เจริญในอารยะแล้วนั้นก็คือ ศาสนา ในสิ่งที่คุณถามเรื่องของบาปบุญนั้น ศาสนาจะเป็นตัวกำหนดว่าอะไรบาป อะไรบุญ
ในขณะที่จะมีข้อยกเว้นในบางข้อ เพื่อที่เราสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้โดยที่ไม่เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมบางอย่าง
อย่างในคำถามนี้คือการกิน เรากินสัตว์นี้ได้ เรากินสัตว์นี้ไม่ได้ โดยมีบาปบุญคุณโทษมาเป็นตัวกำหนดในการกินของเรา

จะเห็นได้ว่ามันมีบางอย่างที่คล้ายกันของพฤติกรรมเหล่านี้ ในขณะที่คุณพูดถึงจิตใจมนุษย์ ความจริงแล้วมันเป็นเพียงนิสัยของสัตว์ชนิดหนึ่งแค่นั้นเอง ถ้ามองจากมุมของธรรมชาติ
ผมบอกไม่ได้ว่าจิตใจของมนุษย์ปัจจุบันมันเป็นอะไรไป เพราะด้วยสภาวะแวดล้อมของแต่ละที่อยู่อาศัย หรือการรับรู้ของแต่ละคน ทำให้เรื่องแบบนี้
แตกออกไปกลายเป็นความคิดเห็นของแต่ละคนโดยอัตโนมัติ

งงไหม??

[Artificial]

ผมคิดว่ามันเป็นค่านิยมของสังคมนะครับ ว่าจะจัดสรรให้กินอะไร ไม่กินอะไร
เรื่องบุญบาปผมไม่เชื่อนะครับ ก็ไม่ขอพูดถึง

[thanakom03]

การตั้งคำถาม อาจมีคำตอบ ตำตอบที่ควรรู้ก็น่าจะรู้ บางคำตอบที่น่าจะมีมันกลับไม่ใช่ความจริง ความจริงอาจกลับเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น

[muchinw]

เชื่อผมช่างมันเหอะครับ เรื่องบุญ เรื่องบาป เรื่องความคิดคนอื่น

แค่เราคิดจะทำดีกับผู้อื่นมันก็พอแล้ว ไม่ต้องรออะไรหรือตามใคร :rose

[zupermax]

บางครั้งก็จำเป็นต้องกินเพื่อเอาชีวิตรอด มุมมองสัตว์แต่ละอย่างมันมองต่างกัน

[Wanatsawin]

อาจเพราะ ทั้งหมด อยู่ที่เจตนาและความคิด หรือแม้กระทั่งค่านิยมของมนุษย์ที่ถูกปลูกฝัง ..ที่ว่า สัตว์ไหนควรนำมาทำอะไร
เพื่ออะไร ..

[zerokoza]

ผมก็อยากให้หลายๆ คนลองคิดเเบบนี้มั้งน่ะ

หลายๆ คนคงเคยไปงานบวชหรืองานบุญอื่นๆ เขาก็มักจะมีการฆ่าหมู วัว เพื่อมาทำอาหารซึ่งผมไม่เข้าใจว่ามางานบุญตกลงได้บุญหรือบาปกันเเน่

ที่ผมคิดคือที่ข่าวหมามาฮือฮาคงเพราะคนปกติเขาไม่นิยมกินมากกว่าไม่ใช่กินไม่ได้

เนื้อคนจริงๆ ก็กินได้น่ะเเค่ไม่มีใครนิยมกินกัน จริงๆ ในโลกสิ่งที่ถูกผิดจริงๆ คืออะไรกันเเน่

สำหรับผมมันเป็นสิ่งที่มนุษย์กำหนดกฏเกณฑ์ขึ้นมาก็เท่านั้นเพื่อจุดประสงค์เเละคำพูดที่สวยหรูว่า '' เพื่อความเรียบร้อยของสังคม ''

โลกเรายังมีความคิดหลายอย่างที่ไม่ลงรอยกันเเละหาข้อต่างๆ มาหักล้างยังไม่ได้...

เราก็คงต้องมีชึวิตเเบบนี้เรีื่อยทำใจให้ชินครับ!!!

[theover]

ที่เคยคิดไว้ว่ามนุษย์เป็นส่วนเกินของโลกหรือเปล่า เพราะสิ่งที่มนุษย์ค้นพบแรกๆ ก็อาวุธต่อมาก็ไฟ ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ทำลายและทำร้าย สิ่งมีชีวิตอื่นและก็โลก

[tonkaw456]

มันขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคนคับ แต่ถ้าดูไปถึงจิตแสดงว่าคุณยังมีความสงสารมันอยู่
ส่วนพวกหมู ไก่ อะไรนั่นเรากินมันจนเราคิดว่าเป็นเป็นอาหารไปแล้วจึงไม่รู้สึกสงสารหรือเจ็บแค้นอะไร
เพราะเราได้มองมันเป็นอย่างอื่นไม่ได้มองว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความรู้สึกและทุกข์เป็น
แต่หมานี้สิจะเห็นได้เฉพาะที่ซึ่งบางที่ก็เอาไปทำอาหารบางทีก็เอามาเลี้ยงบ้าง
ถ้าพูดถึงบาปเราก็บาปเหมือนกันเพราะเรากินมันเข้าไป ถึงแม้เราจะไม่บาปเท่าคนที่ฆ่ามัน
แต่มันก็บาปอยู่ดี(ถ้าคิดตามศาสนาพุทธ) ส่วนศาสนาคริสนั้นถือว่าไม่บาปเพราะพระเจ้า
สร้างสัตว์พวกนี้ให้มนุษย์กิน เราจึงไม่บาป

[psychogunz]

เอาง่ายๆเลยนะครับ เจ้าของกระทู้ลองลืมเรื่องศาสนาไปซิครับ ไม่มีบุญ บาป มีแต่อยู่ หรือ ตาย กิน หรือ ถูกกิน คุณจะสบายใจขึ้นครับ เลือกเอาว่าคุณอยากเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดไหน....