[นิยายเรื่องสั้น] Tales of Grim.

[Aliensh]

ผมของเกริ่นหน่อยนะครับ... Tales of Grim. คือนิทานของ Grim ที่ผมแต่งขึ้นเป็นตอนสั้นๆ เป็นเรื่องราว ความรัก ความเศร้า และความผิดหวัง

Grim ในที่นี้ก็คือ Grim reaper หรือ เทพแห่งความตาย

Grim reaper คือ ผู้มีหน้าที่ตัดสายใยสุดท้ายระหว่างวิญญาณและร่างกาย และมีหน้าที่นำผู้ตายไปยังโลกหน้าโดยไม่มีอำนาจใดๆ ต่อการตายของผู้ตาย

ผมจึงได้ใช้ Grim ในการเล่าเรื่องราว ความรัก ความเศร้า และความผิดหวัง ของมนุษย์ให้ทุกๆท่านฟัง ผมขอฝาก Tales of Grim. ไว้ในอ้อมอกผู้อ่านทุกๆท่านด้วยนะครับ :)


Tales of Grim.

Grave 1. : The keeper of the cemetery.

ว่ากันว่า... ยามมนุษย์เราดับสูญลงไปจะมีคนๆนึงคอยจัดการกับร่างที่ไร้วิญญาณของคนเรา คนที่มีชีวิตอยู่ในความมืด คนที่ต้องทำหน้าที่ที่ไม่มีใครอยากจะทำ คนๆนั้นคือ The keeper of the cemetery. หรือ คนเฝ้าสุสาน และนี่ก็คือเรื่องราวของเขา...

ในสมัยก่อนนั้นได้มีการเล่าขานว่า มีชายหนุ่มคนนึงคอยทำหน้าที่เป็น The keeper of the cemetery. เขามีชีวิตอยู่เพียงลำพัง ไม่มีใครสุงสิงหรือกล้าที่จะพูดคุยกับเขาเพียงเพราะบหน้าที่อัปลักษณ์ของเขา เขาจึงต้องอยู่เพียงลำพังคนเดียวในสุสานคอยจัดการกับศพของคนตายในหมู่บ้าน จนอยู่มาวันหนึ่งได้มีคนรักของผู้หญิงคนนึงได้ตายลง ศพของชายหนุ่มคนนั้นถูกฝังอยู่ที่สุสาน เธอได้แต่มานั่งร้องไห้อยู่ที่หลุมศพของเขา แต่แล้วเช้าวันหนึ่งเธอก็พบว่ามีจดหมายฉบับหนึ่งวางอยู่บนหลุมศพของคนรักเธอจึงเปิดอ่านแล้วเธอก็พบว่า จดหมายฉบับนี้คนรักของเธอได้เขียนแล้วฝาก The keeper มาวางไว้ หญิงสาวดีใจมากเธอจึงไปหา The keeper เพื่อถามถึงเรื่องจดหมาย เธอเคาะประตูเรียก The keeper ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ The keeper ก็บอกกับเธอเพียงว่า "เขามีหน้าที่เพียงแค่สนองความต้องการคนตายเท่านั้น" หญิงสาวต้องการที่จะตอบแทน The keeper ทุกๆครั้งที่เธอได้จดหมายเธอก็มักจะมาอ่านจดหมายให้ The keeper ฟัง (แม้จะได้แค่ยืนอ่านแค่หน้าประตูบ้าน - -") เพื่อที่ The keeper จะได้มีเพื่อนบ้าง จนเวลาผ่านไป 2 ปี และแล้วอยู่มาวันหนึ่งเมื่อหญิงสาวมาที่หลุมศพอย่างที่เธอทำมาโดยตลอด เธอก็ไม่พบจดหมายอีกแต่สิ่งที่เธอพบก็คือ ชายหนุ่มที่เธอรักยืนรอเธออยู่ หญิงสาวดีใจมากและได้พาชายหนุ่มไปที่บ้านของ The keeper เพื่อนคนที่เธออ่านจดหมายจากคนรักให้เขาฟังทุกๆวัน เมื่อเธอเข้าไปในบ้านของ The keeper เธอก็พบว่า The keeper ได้ตายไปแล้ว บนโต๊ะได้มีจดหมายที่จ่าหน้าถึงชื่อของเธอ เนื้อหาในจดหมายคือ

"ถ้าคุณอ่านจดหมายฉบับนี้ ก็แสดงว่าผมได้ตายไปแล้ว ผมรักคุณตั้งแต่แรกเห็น แต่ก็พบว่าคุณมีคนรักอยู่แล้ว ผมจึงแอบเขียนจดหมายว่าเป็นคนรักของคุณเพื่อให้คุณไม่เสียใจ ผมทรมานเหลือเกินราวกับดวงใจจะแตกเป็นชิ้นๆเมื่อเห็นคุณหลั่งน้ำตา เวลาตลอด 2 ปีที่คุณมอบให้ผม ผมต้องขอบคุณจริงๆ และเพื่อตอบแทนและไถ่โทษที่หลอกลวงคุณมาตลอด 2 ปีที่ผ่านมาผมจึงขายวิญญาณให้ลูซิเฟอร์เพื่อที่ให้คนรักของคุณมีชีวิตอีกครั้ง เพราะผมรู้ว่าผม... คงไม่คู่ควรกับคุณ

รักชั่วนิรันดร์
The keeper of the cemetery."

[Aliensh]

ตอนที่ 2 มาเเล้วนะครับบบบ ><


Grave 2. : Soldiers ...

สิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้ยอมมีการ ต่อสู้ แย่งชิง มนุษย์ก็เช่นกันแต่... ก็ใช่ว่ามนุษย์ทุกคนจะมีพละกำลังที่จะต่อสู้ได้ทุกคน พวกเขาจึงได้คัดเลือกคนในหมู่พวกเขาเพื่อฝึกฝน ทั้งด้านต่างๆเพื่อที่จะเป็นกำลังที่จะปกป้องคนที่ไม่สามารถต่อสู้ได้ ต่อมาพวกเขาจึงได้ชื่อว่า Soldiers หรือ ทหาร และนี่คือเรื่องราวของพวกเขา

ในสมัยที่สงครามยังเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นทุกที่ เพราะความโลภและความอยากมีของราชาในอาณาจักรต่างๆ อาณาจักรไหนมีกองทัพที่แข็งแกร่งก็จะมีชัยอยู่เหนืออาณาจักรอื่น ซึ่งมีอยู่อาณาจักรหนึ่งที่ไม่เคยพ่ายแพ้ให้แก่อาณาจักรใดเลย นั้นคืออาณาจักรของโรมัน แต่สาเหตุที่อาณาจักรโรมันนั้นชนะในทุกๆศึกไม่ใช่เพราะอาณาจักรมีกองทัพที่แข็งแกร่งแต่เพราะ... อาณาจักรมีเเม่ทัพหนุ่มที่แข็งแกร่งมาก แม่ทัพหนุ่มสามารถปลุกกำลังใจทหารในอาณาจักรที่มีเพียง 500 นายให้ลุกขึ้นสู้กับอาณาจักรอื่นได้ เพราะเขาสามารถทำให้อาณาจักรโรมันมีอาณาเขตกว้างไกล ทุกๆครั้งที่เขานำพาชัยชนะกลับมาสู่อาณาจักรพระราชาก็จะเรียกเขาเข้าไปในปราสาทเพื่อมอบบรรณาการมากมายทั้ง ลาภ ยศ ทรัพยสิน เงินทอง สุรา เเละอิสตรี แต่แม่ทัพหนุ่มนั้นปฎิเสธที่จะไม่รับบรรณาการเหล่านั้นทุกครั้ง เขาบอกกับพระราชาเพียงแค่ว่า
"ทหารมีหน้าที่รับใช้แผ่นดินแม่ที่ให้กำเนิด ถ้าทหารไม่รับใช้แผ่นดินจะมีทหารไปทำไมเล่านายท่าน"
นั้นจึงทำให้พระราชาปลื้มปิติอย่างมาก และในครั้งนี้ก็เช่นกันแม่ทัพได้นำพาชัยชนะกลับมาสู่อาณาจักรอีกครั้ง และก็เช่นเคยพระราชาก็ทรงเรียกแม่ทัพเข้าไปในปราสาทอีกครั้ง แต่ครั้งนี้พระราชาทรงยืนกรานว่าเขาจะต้องรับรางวัลนี้ไป มิเช่นนั้นจะมิให้ออกรบอีกให้อยู่คอยปกป้องอาณาจักรเพียงอย่างเดียว เมื่อแม่ทัพได้ยินเช่นนั้นก็ต้องยอบรับรางวัลของพระราชาและรางวัลนั้นก็คือ นางพยาบาลในวัง แม่ทัพจึงต้องพานางกลับไปที่บ้านของตน เวลาผ่านไปหลายเดือน นางเฝ้าคอยรักษาบาดแผล ทำอาหาร ซ่อมแซมเสื้อผ้านางปฎิบัติกับแม่ทัพด้วยความรัก แต่แม่ทัพหาได้สนใจไม่ ในหัวของเขามีเพียงความรุ่งเรืองของอาณาจักรและแล้วไม่นานนักอาณาจักรโรมันก็รุ่งเรืองที่สุดในแผ่นดิน เขาได้กลับมาอยู่กับภรรยาที่อาณาจัก แต่... ความสงบสุขนั้นก็อยู่ได้ไม่นาน เพราะหลังจากนั้นไม่กี่เดือนภรรยาของเขาก็ป่วยหนักแม่ทัพจึงต้องคอยดูแล แม่ทัพได้ทำทุกๆวิถีทางเพื่อให้ภรรยาของเขาหายดี แต่แม้แต่หมอที่เก่งที่สุดในแผ่นดินก็จนปัญญาที่จะรักษา แม่ทัพหนุ่มที่เก่งกาจชนะมาแล้วทุกๆอาณาจักรกลับมานั่งร่ำไห้อ้อนวอนพระเจ้าให้ภรรยาของเขาหายดี แต่แล้วไม่นานนักนะนางก็สิ้นใจด้วยโรคร้าย ก่อนที่จะสิ้นใจนั้นนางได้บอกกับแม่ทัพว่า
"สามีของข้า ข้ารู้ว่าท่านก็รักข้ามาก ข้าก็รักท่านมากเช่นกันแต่โชคชะตาของเราทั้งคู่คงมาได้แค่นี้ แม้จะเป็นเวลาสั้นๆเพียงไม่กี่เดือนที่เราอยู่ด้วยกันแต่ข้าก็รักท่านมาก" นับตั้งแต่นางสิ้นใจแม่ทัพก็ไม่เคยออกรบอีกเลยเขาแต่ร่ำไห้ทุกค่ำคืน ที่เขาไม่เป็นสามีที่ดีไม่เคยให้ความรัก ไม่เคยให้เวลากับนางเลยจนเรื่องทั้งหมดต้องมาจบลงเช่นนี้

[pa007]

เป็นกำลังใจให้ครับ [อ่านอยู่อิอิ]

[santisook01]

ช่วยทำให้ตัวหนังสือใหญ่ขึ้นกว่านี้ได้ไหมครับ มันอ่านยากจับวรรคต่อไปยากน่ะครับ เอาเป็น size 3 พอดีเลยครับ

ติดตามอีกคนครับ เป็นกำลังใจให้

[Aliensh]

ตอนที่ 3 มาแล้วนะครับ แก้ไขตามคำบอกแล้วนะครับ และขอบคุณสำหรับคำติชมนะครับ >< :heart:heart:heart


Grave 3. : Society of love.

สังคม... ก็เหมือนวังวนชีวิตที่บรรจุไปด้วยด้วยรัก ความเศร้า ความสุข การโกหก และความรู้สึกนึกคิดอีกเป็นล้าน มนุษย์คนใดที่หลงเข้าไปก็ยากนักที่จะถอนตัวออกมา มีเพียงหนทางเดียวเท่านั้นที่จะออกมาจากวังวนนี้นั้นก็คือ.... หมดลมหายใจ

ในยุคที่มุนษย์สามารถสื่อสารกันได้อย่างอิสระเสรีผ่านระบบสื่อสารที่เจริญก้าวหน้่า นั้นจึงทำให้เกิดสังคมใหม่ๆขึ้นมาอีกหนึ่งสังคม นั้นจึงทำให้ชายหญิงบางคนสามารถหาคนรักได้ในสังคมนี้เช่นกัน
ชายหนุ่มคนหนึ่งก็เช่นกัน เขาพยายามที่จะหาความรักในสังคมนี้ แล้วเขาก็พบรักกับผู้หญิงคนหนึ่ง เขารักเธอมากแม้จะเป็นการพูดคุยผ่านตัวอักษรก็ตามเขารู้สึกว่า "เธอคนนี้นี่ละที่จะเป็นคนรักของเขา" เขาพูดคุยกับเธอทุกๆวัน ยิ่งคุยเขาก็ยิ่งรักมากขึ้น เขารีบกลับจากที่ทำงานเพื่อมาคุยกับเธอ พยายามลดน้ำหนัก
พยายามทำให้ตัวเองดูดีที่จะคู่ควรกับเธอ... ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังอยู่ในห้วงแห่งความสุขนั้นเขาไม่รู้เลยแม้แต่น้อยว่า หญิงสาวนั้นเพียงแค่หลอกใช้เขาให้คนรักเก่าของเธอกลับมาเท่านั้นเอง การพูดคุยของทั้งคู่ดำเนินมาอย่างยาวนานจากวันเป็นอาทิตย์ จากอาทิตย์เป็นเดือน ชายหนุ่มเริ่มที่จะคิดบอกรักกับหญิงสาวแต่แล้ว.... ความฝันที่เขาวาดไว้ก็จบลงเมื่อเขาพบว่าคนรักเก่าของหญิงสาวกลับมา นั้นจึงทำให้เขารู้สึกเสียใจจนแทบบ้า ผ่านไปนานวันเขาก็ยิ่งมีจิตใจทรุดโทรมลงเรื่อยๆ ในหัวมีแต่เรื่องของหญิงสาวคนเดิม... แต่แล้วไม่นานนักในหัวของเขาก็เหลืออยู่เพียงเรื่องเดียวนั้นคือ... "ตายๆไปซะดีกว่า" ในวันสุดท้ายที่เขาตั้งใจจะจบชีวิตของเขาลงเขาก็ได้เปิดเข้าไปในสังคมการสื่อสารอีกครั้ง และโพสข้อความสุดท้ายทิ้งเอาไว้ แต่เล้วทันใดนั้นเพื่อนหญิงในสังคม ของเขาก็ทักเขาเธอพูดคุยกับชายหนุ่มพยายามให้กำลังใจจนในวันนั้น ชายหนุ่มเลิกล้มที่จะจบชีวิตของตน และลองที่จะเริ่มรักผู้หญิงคนนี้ดู ครั้งนี้ก็เช่นกันเขารีบกลับมาบ้านหลังจากเสร็จงานเพื่อมาคุยกับเธอ แต่.... ก็ใช่ว่าทุกอย่างจะเหมือนครั้งแรก บางครั้งที่เขาทักไปเธอก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง จนเวลาผ่านไปหลายอาทิตย์ ชายหนุ่มหารู้ไม่ว่า ได้เกิดความรำคาญมากขึ้นในใจของหญิงสาว เธอพยายามที่จะไม่ตอบข้อความของเขา ถึงตอบก็ตอบแบบผ่านๆไปที แต่ชายหนุ่มก็ไม่ยอมแพ้เขาพยายามคิดในแง่มุมที่ดี และแล้วความอดทนของเธอก็สิ้นสุดลง ในวันนั้นชายหนุ่มเหนื่อยมากจากการทำงานและปัญหาที่รุมเร้าจากครอบครัว เมื่อเขาถึงบ้านเขาก็อยากจะเข้าไปขอกำลังจากหญิงสาวที่รัก แต่สิ่งที่เขาได้กลับมานั้นไม่ใช่กำลังอย่างเคยแต่เป็นคำขับไล่ หญิงสาวขับไล่ชายหนุ่มไปจากชีวิตของเธอราวกับขยะที่ไม่มีใครต้องการถึงตายไปก็ไม่มีใครสนใจ นั้นจึงทำให้เขาพบว่าตัวของเขาคงไม่มีใครต้องการอีกแล้วและในคืนนั้นชายหนุ่มก็หายไปจากชีวิตของเธอ... เมื่อเวลาผ่านไปหญิงสาวก็คิดได้ว่าเธอคงพูดแรงไป เธอจึงอยากจะกลับไปขอโทษชายหนุ่มแต่... ก็คงสายเกินไปเสียแล้วเพราะขยะก้อนนั้นนั้นได้ไปจากโลกใบนี้แล้ว.....