โอ้ มหาลัย ~!! <ชีวิต ม.6 ที่กำลังเข้ามหาลัย>

[Pop_PeR]

โอ้มหาลัย ทำไมรู้สึกชิวอะไรเช่นนีึ้ =3= มองไปรอบข้างก็เจอเเต่สังคมที่เเข่งขันกัน เเต่รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในสนามเเข่งขัน เลย โฮ๊ะๆ

เข้าเรื่องเลยเเล้วกัน รู้สึก เครียด นิดๆเกี่ยวกับมหาลัย ล่าสุดไปสอบ มศว. มาครับ ^____^" เหมือนไม่ได้เอาสมองเข้าห้องสอบ เเบบว่าไม่รู้เรื่องเลย 5 55 +

ก็คิดอยู่เเล้วล่ะว่า ไม่ติด เเน่ๆ ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เเต่** ในใจก็คิดว่า เอ๋ อย่างนี้จะไปติดที่ไหนไหมนี่ .. .. :o

ถามว่าสมัครสอบบ้างไม๊ ผมก็สมัครสอบไว้ 2 -3 ที่นะครับ เเต่ ในเมื่อไม่มีความรู้ไปเเข่งกับใคร ก็เหมือนกับ ไปกาข้อสอบเล่นๆ = =

ทุกวันนี้ก็ เอิ่มม ม . .. เล่นโน่นเล่นนี่ ดีดกีต้าร์ โหลดบิต ดูหนัง อ่านการ์ตูน ชีวิตไม่ค่อยจะเหมือนเตรียมตัวเข้ามหาลัยซักเท่าไร
อยากจะอ่านหนังสือนะ เเต่ ทำไมมัน รู้สึก ขี้เกียจยังไงก็ไม่รู้ T^T พยายามเเล้วนะ ~!! ... <ไม่ได้เเตะเลยล่ะ>


ส่วนเรื่องโรงเรียน ตอนนี้ก็จะเข้าสู่ เทอม 2 เเล้ว ^____^" รู้สึกชิวมาก คงไม่ต้องตั้งใจเรียนอะไรมาก เเค่ส่งงานให้ครบก็จบล่ะ

ชีวิต ม.6 ของใครมันจะเหมือนผมมั่งไหมนี่ ชิวมว๊ากาก ก ก

ปล. วันนึงก็อ่านหนังสือ 10 - 20 นาที มันเป็นช่วงเวลาที่ทรมานมาก ก ก ก ก ก หรือบางวันก็ไม่ได้เเตะเลย


ปล2. ไม่มีที่ระบายยย ย ย ย T^T

[peeratpop]

ระบายอะดีแล้วครับ ดีกว่าเก็บไว้ 555 ผมก็ม.6เหมือนกัน หนังสือก็ไม่ค่อยได้อ่าน (อ่านก่อนสอบเอาอิอิ) ยังไงก็สูู้ๆนะครับ ^^

[Mcarmy]

ชีวิตที่เตรียมเข้าสู่ หมาลัย มันเป็นยังไงนะ ดูแล้วน่าเครียดจัง ท่านเองก็แชร์ประสบการณ์ให้ผมฟังก็ได้ครับ
เพราะท่านต้องเข้า อาบน้ำร้อนก่อนผม แต่ผมอีกไม่นานก็จะได้อาบน้ำอุ่นบ้างเหมือนท่าน

โดยเฉพาะชีวิตที่ไม่ได้เตรียมตัวให้หนักหน่วงเหมือนใส่ set +9 เพื่อเตรียม กิลวอร์ อย่างท่าน
มันจะลำบากไหมนะ

[diawnaja]

ผมเพิ่งผ่าน 6 มาอ่านะ จะบอกสรรพคุณตอนอยุ่ ม.6
-หนังสือไม่อ่าน แต่ทำgatบ่อยเพราะชอบ
-เล่นเกมทุกวัน
-เที่ยวกลางคืนบ่อยเป็นพิเศษ
-วาดรูปเป็นกิจวัตรในชีวิต
-ไม่เครียดชิวๆ
-พ่อแม่พี่กดดัน

ผลที่ได้ ติดโควต้าคณะที่ชอบที่อยากเรียน ออกแบบสื่อนวัตกรรม ตั้งแต่เดือน ธันวาคม แล้วก้สบายยยย ยาวๆเลย
ไม่ต้องไปเครียดครับ สบายๆ แค่ตั้งใจถีบตัวเองให้เข้าคณะที่อยากเรียนให้ได้

พอมหาลัยนี่ก็ไม่สบายนะ ขึ้นมาแล้วจะรู้ววววววว

[Spermz]

ไปสอบบางมดมาครับ ไม่ติด

เล่นซะซึมไป หลายวัน

ตอนนี้ลุกขึ้นมา เอาใหม่ เราต้องติดไม่ที่ใดก็ที่หนึ่งครับ....

ผมก็เป็นนะ ดูการ์ตูน อ่านมังงะ เล่นเกม ขนาดก่อนไปสอบ ยังขับ F35 ใน BF3 อยู่เลย


ชีวิตที่เตรียมเข้าสู่ หมาลัย มันเป็นยังไงนะ ดูแล้วน่าเครียดจัง ท่านเองก็แชร์ประสบการณ์ให้ผมฟังก็ได้ครับ
เพราะท่านต้องเข้า อาบน้ำร้อนก่อนผม แต่ผมอีกไม่นานก็จะได้อาบน้ำอุ่นบ้างเหมือนท่าน

โดยเฉพาะชีวิตที่ไม่ได้เตรียมตัวให้หนักหน่วงเหมือนใส่ set +9 เพื่อเตรียม กิลวอร์ อย่างท่าน
มันจะลำบากไหมนะ


อยู่ไม่สุขครับ ไม่อยากเรียน ไม่อยากทำนู่นนี่ เพราะมันไม่สบายใจ ถ้ายังไม่มีที่เรียน เล่นเกมไม่สนุก ดูหนังไม่สนุก ไปเที่ยวไม่สนุก เรียนในห้องก็ยังไม่อยากเลยครับอยากสอบติดมากกว่า 0..o

ถ้าสอบติดแล้วจะเล่าทีหลังว่ามันเป็นไงบ้างหลังจากสอบติด

[boonlismz]

อย่าลืมนะครับ
สอบเข้ามหาลัยว่ายากแล้ว

การอยู่ในมหาลัยนั้นยากยิ่งกว่า

[Rchanglyl]

ตอนนี้ผม ปี3แล้ว เรียนที่วิดคอมลาดกระบัง ตอน ม.ปลายผมอยู่จังหวัดอุดรธานี โรงเรียนบ้านนอกที่หนึ่ง เคยไปสอบ มศว สอบวิดคอม ตอนนั้นไปสอบกับอิพวกห้อง1ห้อง2 มันไปสอบแพทย์ พยาบาล วิดวะ ส่วนผม อยู่ห้อง5 ห้องขี้เหร่ที่สุด แต่ผลสุดท้าย พวกห้อง1ไม่ได้ซักคน มีผม ห้อง5 สอบติดคนเดียว สัมภาษณ์ผ่านด้วย เป็นหน้าเป็นตาให้ห้อง อิอิ

แรกๆผมก็เหมือนคุณแหละ เล่นเกม อ่านนิดๆครึ่งชั่วโมง ชิวๆเหมือนคนทั่วไป พอสมัครไปแล้ว มีความรู้สึกว่า ซักครั้งวะ ให้พ่อแม่ภูมิใจ อยากไปเจอชีวิตที่กรุงเทพด้วย หลังจากนั้นก็เริ่มอ่านเยอะขึ้น
จาก4ทุ่มถึง5ทุ่ม แล้วก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นทีละนิด ตอนเช้าบ่ายว่างๆก็มานั่งอ่านเรื่อยๆตากลมไป แต่ก็ไม่ได้จริงจังขนาดนั้น คืออ่านพอรู้ แล้วก็ไปสอบ มีสอบไทย อังกิด คณิต พื้นฐานคอม ผมสอบคณิตไม่ได้
โค ต ระ ยาก มี20ข้อให้เวลาทำ2ชั่วโมง 555+ หลังจากนั้นผมก็สอบติด สุดท้ายก็ไม่เอาเพราะได้ลาดกระบังด้วย

***ถ้าอยากสบาย รีบหาที่เรียนเถอะครับ อย่าไปรอบแอดมิดชั่น รอบจังไร

[liger0000]

เอาเข้าจริงๆนะ ผมว่าม.ปลายเทอมสุดท้ายอยากให้ใช้ชีวิตให้คุ้มคับ บรรยากาศบางอย่างตอนมัธยมมันจะหายไปตอนขึ้นมหาลัย มหาลัยมันเป็นBig City liittle loveคับเพื่อนแท้หายากในมหาลัย สังคมมันกว้างๆๆๆๆเกิน ขนาดคณะเดียวกันชั้นปีเดียวกัน สาขาเดียวกัน เรียนห้องเดียวกันบางทียังไม่รู้จักกันเลยอาจารย์เองก็ไม่ได้เหมือนแบบโรงเรียน มหาลัยเราต้องรับผิดชอบเอง ขาดสอบก็ขาด Fก็F ดรอปก็ดรอป
ถ้ารักใครก็สารภาพตอนอยู่มัธยมซะ อยู่มหาลัยหรือทำงานมุมมองความรักมันจะเปลี่ยนไปเยอะคับ ความรักมันกลายเป็นสิ่งฉาบฉวย เพื่อนคือศัตรู สุดท้ายมหาลัยคือSelf and You Self ยิ่งทำงานนี้มันกลายเป็นสนามประลองBattle Royalเลยหละ ใครแข็งแกร่งสุดก็ชนะที่เหลือก็ตายเป็นศพไร้ญาติไป นี้หละความโหดร้ายของสังคม

ว่าๆผมก็คิดถึงชีวิตโรงเรียนนะ ตอนอยู่โรงเรียนผมมันเนิร์ด เพราะพ่อแม่บังคับโน้นนี้นั้นด้วยหละ สุดท้ายก็กลายเป็นเด็กเก็บตัว เพื่อนในโรงเรียนก็รังเกียจ-*- ว่าไปก็อยากTime leepจริงๆ

ส่วนเรื่องมหาลัย บอกตรงๆนะมหาลัยรัฐมันก็งั้นๆแหละคับ นอกจากชื่อเสียงที่มันซะสมกันมานาน แต่รุ่นใหม่ๆใช้ว่าจะดีเด่อะไร ค่าเทอมขนาดม.รังสิตที่ว่าแพงนักแพงหนา รัฐศาตร์ก็แค่2หมื่น/เทอม(จุฬา14,500/เทอม) (แต่อุปกรณ์ต่างๆครบนะ เรียนห้องแอร์ด้วย เซอร์วิตดี อาคารสถานที่ค่อนข้างดี มหาลัยอื่นก็ถูกกว่ารังสิตแน่นอน ปล.ยกเว้นหมอ ทันต การบิน พวกนี้แพง คอมอาร์ตรู้สึกจะแพงด้วยมั่งเห็นน้องบ่นอยู่ แต่พวกคณะตึก2-3อย่างพวกผม บัญชี ศิลป์ศาสตร์ รัฐศาสตร์ บริหาร เศรษฐศาสตร์พวกนี้ถูกคับ)การเรียนการสอน อุปกรณ์ก็ครบกว่า อาจารณ์เก่งๆก็มาสอนเยอะเพราะเงินเดือนดีกว่า อุปกรณ์ครบกว่าแน่นอน
ก้ได้ กยศได้

ยกเว้นแต่ว่าอยากเข้าบางบริษัทอย่างปตท ยังไงก็ต้องจุฬา(ระบบอุปถัมป์ก็แบบเนี้ย) เข้ามหาลัยเอกชนก็โอเคนะคับ ตอนนี้ถ้าพูดถึงคุณภาพมันก็แซงแล้วมั่งนะ(ความพร้อมของอุปกรณ์ดีกว่า) หรือไม่มีตังรามก็โออยู่นะคับ อาจารย์ของผมหลายคนใบตรีใบที่2ราม สุโขทัยหลายคน

ปล.เข้ามหาลัยคณะที่ชอบดีที่สุดคับ แต่ระวังบางทีอย่างรัฐศาสตร์ชอบจริงๆแต่ปี3นี้สิปวดกระบาลจบแล้วจะทำอะไร-*-

[gosak2538]

ผมเซ็งยิ่งกว่า อยู่ ปวช.3 อยากสมัครคณะที่เรียนอยู่ ปวช มหาลัยดังๆ(ในเชียงใหม่)ก็ไม่รับ ปวช โลกนี้ช่างโหดร้ายยย เกรดก็ได้ 2.1X เอง เห้อออเหนื่อยใจครับ สู้ๆนะครับทุกคน

[SlienceKill]

ผมก็เหมือนคุณอ่ะนะ วันๆเล่นแต่เกม เรียนก็ไม่เรียน ไม่เตรียมสอบแม้กระทั้ง gat pat ยันจบม.6มาแแบบซ่อมเอา
เพราะตอนเรียนคิดอย่างเดียวว่ายังไงๆก็ต้องได้ ม.บุร ผมยังไม่รู้เลยว่าจะเข้าคณะอ่ะไร รู้แต่ว่าลงอ่ะไรก็ได้เกี่ยวกะคอม
ผลออกมาสอบไม่ติด ไม่ได้เข้ารับตรง ในใจคิดไว้เเล้วว่าจะทำงานรอไปปีนึง พอบอกเเม่ เเม่ให้ไปเรียนศรีปทุม สาขาเทคโนโลยีสารสนเทศเเละการสื่อสาร
เรียนเขียน java ตอนนี้ก็ยังบอกได้ว่ายังขี้เกียจเหมือนเดิม ข้อสอบมาทำไม่ได้ เเต่ก็นะเทอร์มหน้าถ้ายังได้เรียนอยู่ก็คงจะตั้งใจเรียนแบบจริงๆจังๆสักที

[Windtalkers]

เอาเข้าจริงๆนะ ผมว่าม.ปลายเทอมสุดท้ายอยากให้ใช้ชีวิตให้คุ้มคับ บรรยากาศบางอย่างตอนมัธยมมันจะหายไปตอนขึ้นมหาลัย มหาลัยมันเป็นBig City liittle loveคับเพื่อนแท้หายากในมหาลัย สังคมมันกว้างๆๆๆๆเกิน ขนาดคณะเดียวกันชั้นปีเดียวกัน สาขาเดียวกัน เรียนห้องเดียวกันบางทียังไม่รู้จักกันเลยอาจารย์เองก็ไม่ได้เหมือนแบบโรงเรียน มหาลัยเราต้องรับผิดชอบเอง ขาดสอบก็ขาด Fก็F ดรอปก็ดรอป
ถ้ารักใครก็สารภาพตอนอยู่มัธยมซะ อยู่มหาลัยหรือทำงานมุมมองความรักมันจะเปลี่ยนไปเยอะคับ ความรักมันกลายเป็นสิ่งฉาบฉวย เพื่อนคือศัตรู สุดท้ายมหาลัยคือSelf and You Self ยิ่งทำงานนี้มันกลายเป็นสนามประลองBattle Royalเลยหละ ใครแข็งแกร่งสุดก็ชนะที่เหลือก็ตายเป็นศพไร้ญาติไป นี้หละความโหดร้ายของสังคม

ว่าๆผมก็คิดถึงชีวิตโรงเรียนนะ ตอนอยู่โรงเรียนผมมันเนิร์ด เพราะพ่อแม่บังคับโน้นนี้นั้นด้วยหละ สุดท้ายก็กลายเป็นเด็กเก็บตัว เพื่อนในโรงเรียนก็รังเกียจ-*- ว่าไปก็อยากTime leepจริงๆ

ส่วนเรื่องมหาลัย บอกตรงๆนะมหาลัยรัฐมันก็งั้นๆแหละคับ นอกจากชื่อเสียงที่มันซะสมกันมานาน แต่รุ่นใหม่ๆใช้ว่าจะดีเด่อะไร ค่าเทอมขนาดม.รังสิตที่ว่าแพงนักแพงหนา รัฐศาตร์ก็แค่2หมื่น/เทอม(จุฬา14,500/เทอม) (แต่อุปกรณ์ต่างๆครบนะ เรียนห้องแอร์ด้วย เซอร์วิตดี อาคารสถานที่ค่อนข้างดี มหาลัยอื่นก็ถูกกว่ารังสิตแน่นอน ปล.ยกเว้นหมอ ทันต การบิน พวกนี้แพง คอมอาร์ตรู้สึกจะแพงด้วยมั่งเห็นน้องบ่นอยู่ แต่พวกคณะตึก2-3อย่างพวกผม บัญชี ศิลป์ศาสตร์ รัฐศาสตร์ บริหาร เศรษฐศาสตร์พวกนี้ถูกคับ)การเรียนการสอน อุปกรณ์ก็ครบกว่า อาจารณ์เก่งๆก็มาสอนเยอะเพราะเงินเดือนดีกว่า อุปกรณ์ครบกว่าแน่นอน
ก้ได้ กยศได้

ยกเว้นแต่ว่าอยากเข้าบางบริษัทอย่างปตท ยังไงก็ต้องจุฬา(ระบบอุปถัมป์ก็แบบเนี้ย) เข้ามหาลัยเอกชนก็โอเคนะคับ ตอนนี้ถ้าพูดถึงคุณภาพมันก็แซงแล้วมั่งนะ(ความพร้อมของอุปกรณ์ดีกว่า) หรือไม่มีตังรามก็โออยู่นะคับ อาจารย์ของผมหลายคนใบตรีใบที่2ราม สุโขทัยหลายคน

ปล.เข้ามหาลัยคณะที่ชอบดีที่สุดคับ แต่ระวังบางทีอย่างรัฐศาสตร์ชอบจริงๆแต่ปี3นี้สิปวดกระบาลจบแล้วจะทำอะไร-*-

ทำไมมันถึงต่างจากมัธยมหรอครับ ผมนึกว่าจะรู้จักคนหมดห้องเหมือน ตอนม.ปลายซะอีก

หมายถึงอยู่แบบนั้นน่ะครับ

ปล.แถมแอบชอบเพื่อนด้วย สงสัยว่ามหาลัยมันต่างกันยังไงหรอครับกลัวไม่มีโอกาสบอกเธอ

[๛KID1412๛^__^]

ตอนนี้ผม ปี3แล้ว เรียนที่วิดคอมลาดกระบัง ตอน ม.ปลายผมอยู่จังหวัดอุดรธานี โรงเรียนบ้านนอกที่หนึ่ง เคยไปสอบ มศว สอบวิดคอม ตอนนั้นไปสอบกับอิพวกห้อง1ห้อง2 มันไปสอบแพทย์ พยาบาล วิดวะ ส่วนผม อยู่ห้อง5 ห้องขี้เหร่ที่สุด แต่ผลสุดท้าย พวกห้อง1ไม่ได้ซักคน มีผม ห้อง5 สอบติดคนเดียว สัมภาษณ์ผ่านด้วย เป็นหน้าเป็นตาให้ห้อง อิอิ

แรกๆผมก็เหมือนคุณแหละ เล่นเกม อ่านนิดๆครึ่งชั่วโมง ชิวๆเหมือนคนทั่วไป พอสมัครไปแล้ว มีความรู้สึกว่า ซักครั้งวะ ให้พ่อแม่ภูมิใจ อยากไปเจอชีวิตที่กรุงเทพด้วย หลังจากนั้นก็เริ่มอ่านเยอะขึ้น
จาก4ทุ่มถึง5ทุ่ม แล้วก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นทีละนิด ตอนเช้าบ่ายว่างๆก็มานั่งอ่านเรื่อยๆตากลมไป แต่ก็ไม่ได้จริงจังขนาดนั้น คืออ่านพอรู้ แล้วก็ไปสอบ มีสอบไทย อังกิด คณิต พื้นฐานคอม ผมสอบคณิตไม่ได้
โค ต ระ ยาก มี20ข้อให้เวลาทำ2ชั่วโมง 555+ หลังจากนั้นผมก็สอบติด สุดท้ายก็ไม่เอาเพราะได้ลาดกระบังด้วย

***ถ้าอยากสบาย รีบหาที่เรียนเถอะครับ อย่าไปรอบแอดมิดชั่น รอบจังไร
ยินดีด้วยสำหรับรางวัลแห่งความพยายามครับ ตอนนี้ผมก็ขี้เกียจละ ก่อนหน้านี้มีสมัครสอบอะไรก็อ่านเอาอ่านเอา พอว่างก็ไม่อ่านอีกละ แล้วอย่างนี้ผมจะทันไปสอบกับเค้ามั้ยเนี่ย(อยู่ ม.5เทอม 2)

ปล.ผมชอบประโยคสุดท้ายดอกจันสามดวงของคุณมากครับ 555+

[darkperson50]

ม.ปลายสู้ๆครับ แล้วจะรู้ว่า ชีวิตมหาวิทยาลัยไม่ง่ายเลย เพื่อนสนิทก็มีแต่เพื่อนที่ ม.ปลายที่สอบติดที่เดียวกัน
ส่วนเพื่อนในคณะคุณจะรู้ว่า ตอนสอบเขาจะเป็นศัตรูอย่างแท้จริง เพราะระบบคิดเกรดและหลายๆอย่างทำให้ต้องแข่งขัน
ตัวผมเองก็อยู่อันดับท้ายๆของคณะเลยทีเดียว เพราะสู้เขาไม่ค่อยได้ แต่ก็พยายามสู้ต่อไป ขอให้ไม่ติด F ไม่โดนไทร์เป็นพอ T^T

[Mr.BooMz]

ผมก็กำลังอยู่ม.6 ครับ แต่ตอนนี้ติด IT บางมด รอบเรียนดี แล้วครับ ชิวไปอีกเกือบปี อิอิ
แต่ก่อนที่ผมจะไปสอบผมก็อ่านหนังสือหนักมากนะครับ 4ทุ่มถึงเทียงคืนตีหนึ่ง ทุกคืน1อาทิตก่อนสอบ (ช่วงก่อนถึง4ทุ่มก็นั่งเล่นเฟสเล่นเกมโหลดบิทตามปกติ)
ผลออกมาก็ดีใจมากครับ และไม่เสียดายที่ตั้งใจ หลายคนที่ยังไม่มี่ที่เรียนก็ขอให้ตั้งใจนะครับ

[lnw_]

ไอ้น้อง ไม่ต้องคิดไรมากเข้าตอนแรกๆ ชิวๆ สบายๆ ก่อนจบเจอโปรเจคละเงิบเลยเลย

[armakusarecord]

การ Survival มหาลัยนี่ไม่ง่ายนะครับ ถ้าเกิดเข้าได้ก็ปรับตัวซะนะ

[Beam-GuitarPro]

แหม พี่สอบ Math แต่ละตัวนี้ อ่านหนังสือเหมือนสอบเข้ามหาลัยอะ ที่ยากกว่านั้นคือเป็นข้อเขียนหมด พลาดคือ F เพราะไม่มีคะแนนช่วย คะแนนสอบล้วนๆ 100 %
ก็ยังไงอย่าประมาทหล่ะ ก็เตรียมตัวไว้บ้างก็ดี เพราะจะสอบเข้ามหาลัยก็น่าจะยากสำหรับเด็ก ม.6 แล้ว แต่การเรียนในมหาลัยนั้นมันสุดยอดยิ่งกว่า ต้องเจอกับตัวถึงรู้

[Tohan-kun]

เห็นว่าไปสอบ มศว มา ขอให้โชคดีนะ ทางนี้เรียนปีสุดท้ายแล้ว เวลาที่จขกทเข้ามหาลัย(หวังว่าคงเข้าได้น่อ)เราก็คง จบไปแล้วล่ะน่อ

[Rchanglyl]

ตอนนี้ผม ปี3แล้ว เรียนที่วิดคอมลาดกระบัง ตอน ม.ปลายผมอยู่จังหวัดอุดรธานี โรงเรียนบ้านนอกที่หนึ่ง เคยไปสอบ มศว สอบวิดคอม ตอนนั้นไปสอบกับอิพวกห้อง1ห้อง2 มันไปสอบแพทย์ พยาบาล วิดวะ ส่วนผม อยู่ห้อง5 ห้องขี้เหร่ที่สุด แต่ผลสุดท้าย พวกห้อง1ไม่ได้ซักคน มีผม ห้อง5 สอบติดคนเดียว สัมภาษณ์ผ่านด้วย เป็นหน้าเป็นตาให้ห้อง อิอิ

แรกๆผมก็เหมือนคุณแหละ เล่นเกม อ่านนิดๆครึ่งชั่วโมง ชิวๆเหมือนคนทั่วไป พอสมัครไปแล้ว มีความรู้สึกว่า ซักครั้งวะ ให้พ่อแม่ภูมิใจ อยากไปเจอชีวิตที่กรุงเทพด้วย หลังจากนั้นก็เริ่มอ่านเยอะขึ้น
จาก4ทุ่มถึง5ทุ่ม แล้วก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นทีละนิด ตอนเช้าบ่ายว่างๆก็มานั่งอ่านเรื่อยๆตากลมไป แต่ก็ไม่ได้จริงจังขนาดนั้น คืออ่านพอรู้ แล้วก็ไปสอบ มีสอบไทย อังกิด คณิต พื้นฐานคอม ผมสอบคณิตไม่ได้
โค ต ระ ยาก มี20ข้อให้เวลาทำ2ชั่วโมง 555+ หลังจากนั้นผมก็สอบติด สุดท้ายก็ไม่เอาเพราะได้ลาดกระบังด้วย

***ถ้าอยากสบาย รีบหาที่เรียนเถอะครับ อย่าไปรอบแอดมิดชั่น รอบจังไร

ยินดีด้วยสำหรับรางวัลแห่งความพยายามครับ ตอนนี้ผมก็ขี้เกียจละ ก่อนหน้านี้มีสมัครสอบอะไรก็อ่านเอาอ่านเอา พอว่างก็ไม่อ่านอีกละ แล้วอย่างนี้ผมจะทันไปสอบกับเค้ามั้ยเนี่ย(อยู่ ม.5เทอม 2)

ปล.ผมชอบประโยคสุดท้ายดอกจันสามดวงของคุณมากครับ 555+

ผมมาเสริมอีกนิดนึง บางที บางคณะมันในแต่ละที่มันไม่เปิดรับตรง ต้องรอแอดมิดชันนะครับ
สุดท้ายเหมือนเดิมครับ รีบๆสอบให้ได้รีบๆมีชื่อติดในมหาลัย แล้วตอนสุดท้ายของ ม.ปลาย คุณจะรู้สึกว่า ชิววว ... กรุบินได้ 555

[ta123]

เพิ่งผ่านมาครับ

สำหรับผม ผมเป็นเด็กที่ตอนนั้นชิวเวอร์อะ คิดว่าสอบ ไม่ยากหรอก

เลยลองเลยครับ ทุนเพชรพระจอมเกล้าบางมด เยสเข้ ผมติดผ่านเข้าไป แล้วรอยื่นผลงานกับสัมภาษณ์555มันรับคสาขาหรือคณะละคน ผมก็จำไม่ได้

เรียนฟรี4ปี ไม่ติด- -* ซึมเลยครับ กลับมาบ้านชิวๆไปเรื่อยจนกระทั้ง เห้ยกุจบม.6ยังไม่มีทีเรียนไอสาดปูเสื่อ
ผมเลย สอบตรงเข้า ราชมงคลพระนคร****เบยย ปัจจุบันยุปี1ครับ คณะสื่อสารมวลชน สาขาเทคโนโลยีมัลติมีเดีย

เรียนไม่ยากมหาลัยแต่การบ้านพาเครียดกว่ามัธยม2-3เท่าได้เลย

[pondsif01]

สนุกกับชีวิต มปลาย ให้เยอะๆครับแล้วก็เลือกคณะที่เราอยากเรียน ไม่ใช่คณะที่คะแนนเข้าถึง เดี๋ยวจะเรียนแล้วไม่มีความสุข

[Wimpy Kid]

ผมเหมือนจขกทเลยครับ ตอนนี้ชิวมากหนังสือไม่อ่านเรียนพิเศษไม่เรียน

รู้สึกขี้เกรียจยังไงไม่รู้ 5555

[cantaloupes]

ตอน ม.ปลาย เป็นอะไรที่สนุกที่สุดแล้วครับ

การเข้ามหาลัยอ่ะครับ ผมว่ามันง่ายนะ

แต่การที่จะอยู่ให้ได้ต่อไปเนี่ย ยากมากครับ สิ่งแวดล้อม เพื่อนใหม่ ฯลฯ ทำให้ออกทะเลได้หมดแหละ

[ta123]

เออลืมบอกสังคมมหาลัย

ผมว่า มันกว้างมาก รู้จักเยอะมากมายกว่า ม.ปลายอีก แต่มักไม่สนิทครับ มีกลุ่มมีก้อน แต่ความรู้สึกต่างจากเพื่อน ม.ปลาย

มันเหมือนรักกันเพื่อนผลประโยชน์มากกว่า มีไม่กี่คนหรอก มหาลัย ขอให้โชคดีเจอเพื่อนๆดีละกันครับ สังคมในนั้น ลับหลังมันโหดร้าย

คุณจะกลายเป็นตัวตลก เป็นที่นินทาของพวกใครหลายคนครับ

[pkill1994]

มหาลัยเนี่ยพอเข้ามาแล้ว ปรับตัวกันไม่ทันเลยทีเดียว

ตอน ม.ปลาย ไม่ส่งการบ้านก็ยังชิลๆ พอ มหาลัย ไม่สงที F ลอยมาแต่ไกล

แถมสอบก็ไม่ใช่ง่ายๆ เพื่อนก็ไม่เหมือน ม.ปลาย เห็นแก่ตัวซะส่วนมาก มีน้อยจริงๆที่จะสนิทกัน

อยากกลับไปเป็นเด็ก ม.ต้น ใหม่อีกครั้งจริ๊ง

[whitebaa555]

มหาลัยเนี่ยพอเข้ามาแล้ว ปรับตัวกันไม่ทันเลยทีเดียว

ตอน ม.ปลาย ไม่ส่งการบ้านก็ยังชิลๆ พอ มหาลัย ไม่สงที F ลอยมาแต่ไกล

แถมสอบก็ไม่ใช่ง่ายๆ เพื่อนก็ไม่เหมือน ม.ปลาย เห็นแก่ตัวซะส่วนมาก มีน้อยจริงๆที่จะสนิทกัน

อยากกลับไปเป็นเด็ก ม.ต้น ใหม่อีกครั้งจริ๊ง


อันนี้ผมเห็นด้วยอย่างแร็ง ฮ่า ๆ ๆ ๆ ตอนนี้ีมีแต่เพื่อนสนิทสมัยมัธยมอย่างเดียวเลย T^T

[Pop_PeR]

ผมก็กำลังอยู่ม.6 ครับ แต่ตอนนี้ติด IT บางมด รอบเรียนดี แล้วครับ ชิวไปอีกเกือบปี อิอิ
แต่ก่อนที่ผมจะไปสอบผมก็อ่านหนังสือหนักมากนะครับ 4ทุ่มถึงเทียงคืนตีหนึ่ง ทุกคืน1อาทิตก่อนสอบ (ช่วงก่อนถึง4ทุ่มก็นั่งเล่นเฟสเล่นเกมโหลดบิทตามปกติ)
ผลออกมาก็ดีใจมากครับ และไม่เสียดายที่ตั้งใจ หลายคนที่ยังไม่มี่ที่เรียนก็ขอให้ตั้งใจนะครับ

อ๊าก ติด IT ด้วย


ม.ปลายสู้ๆครับ แล้วจะรู้ว่า ชีวิตมหาวิทยาลัยไม่ง่ายเลย เพื่อนสนิทก็มีแต่เพื่อนที่ ม.ปลายที่สอบติดที่เดียวกัน
ส่วนเพื่อนในคณะคุณจะรู้ว่า ตอนสอบเขาจะเป็นศัตรูอย่างแท้จริง เพราะระบบคิดเกรดและหลายๆอย่างทำให้ต้องแข่งขัน
ตัวผมเองก็อยู่อันดับท้ายๆของคณะเลยทีเดียว เพราะสู้เขาไม่ค่อยได้ แต่ก็พยายามสู้ต่อไป ขอให้ไม่ติด F ไม่โดนไทร์เป็นพอ T^T

ขอบคุณครับ ได้รู้อะไรเย๊อะเลย


ตอนนี้ผม ปี3แล้ว เรียนที่วิดคอมลาดกระบัง ตอน ม.ปลายผมอยู่จังหวัดอุดรธานี โรงเรียนบ้านนอกที่หนึ่ง เคยไปสอบ มศว สอบวิดคอม ตอนนั้นไปสอบกับอิพวกห้อง1ห้อง2 มันไปสอบแพทย์ พยาบาล วิดวะ ส่วนผม อยู่ห้อง5 ห้องขี้เหร่ที่สุด แต่ผลสุดท้าย พวกห้อง1ไม่ได้ซักคน มีผม ห้อง5 สอบติดคนเดียว สัมภาษณ์ผ่านด้วย เป็นหน้าเป็นตาให้ห้อง อิอิ

แรกๆผมก็เหมือนคุณแหละ เล่นเกม อ่านนิดๆครึ่งชั่วโมง ชิวๆเหมือนคนทั่วไป พอสมัครไปแล้ว มีความรู้สึกว่า ซักครั้งวะ ให้พ่อแม่ภูมิใจ อยากไปเจอชีวิตที่กรุงเทพด้วย หลังจากนั้นก็เริ่มอ่านเยอะขึ้น
จาก4ทุ่มถึง5ทุ่ม แล้วก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นทีละนิด ตอนเช้าบ่ายว่างๆก็มานั่งอ่านเรื่อยๆตากลมไป แต่ก็ไม่ได้จริงจังขนาดนั้น คืออ่านพอรู้ แล้วก็ไปสอบ มีสอบไทย อังกิด คณิต พื้นฐานคอม ผมสอบคณิตไม่ได้
โค ต ระ ยาก มี20ข้อให้เวลาทำ2ชั่วโมง 555+ หลังจากนั้นผมก็สอบติด สุดท้ายก็ไม่เอาเพราะได้ลาดกระบังด้วย

***ถ้าอยากสบาย รีบหาที่เรียนเถอะครับ อย่าไปรอบแอดมิดชั่น รอบจังไร

เหมือนว่า ติดไม่ติด อยู่ที่ดวงเลย T^T

[Kellidev]

มาแชร์ประสบการณ์ ม.ปลายของผมครับ มันมีทั้งความรันทดและความดีใจ

ม.4 มีความรัก รู้สึกจะจีบใครจริงๆจังๆ การเรียนเอ้อระเหย ชอบคณิตแต่สอบตกแล้วตกอีก
เพื่อนส่วนใหญ่นิสัยเสียแต่อาจน้อยกว่าผม แต่ตอนนั้นผมหลงค่อนข้างหลงตัวเองเลยมองว่ามันแย่กว่า 555
ม.5 การเรียนเริ่มเรียนพิเศษ เน้นคณิต ฟิสิกส์ เคมี เพราะผมอยากเข้าวิศวะ เจอคนที่ชอบที่เรียนพิเศษอีก
เลยตัดสินใจจีบแต่ก็อกหัก หลังจากนั้นจิตตกสักพักก่อนจะเกิดใหม่เลิกทำตัวไร้สาระ เลิกหลงตัวเองทำอะไรจริงๆจังๆ
ม.6 เลิกเรียนพิเศษเพราะไม่ช่วยอะไร แค่ปกติผมยังไม่ชอบเรียนนับประสาอะไรกับเรียนพิเศษยิ่งเจอคนที่ชอบอีกนี่...
จากนั้นผมซื้อหนังสือคณิตและความถนัดวิศวะมานั่งอ่าน ความถนัดวิศวะนี่ไม่เข้าหัวอ่านแล้วอยากเผาทิ้ง แต่เลขนี่
มันมีความชอบเดิมอยู่ถึงแม้จะไม่เก่งไม่รู้เรื่องแต่ผมก็อ่านซ้ำทวนพื้นฐานจนกลายเป็นเทพคณิตตอน ม.6 สอบได้เต็มเกือบทุกครั้ง(จากตกเกือบทุกครั้ง)
ตอนนี้คบเพื่อนทุกคนเลิกมองส่วนเสียคนอื่นละ เริ่มทำตัวดีขึ้น(เพราะอกหักแท้ๆเปลี่ยนคนได้จริงๆ 555)

มาถึงเรื่องเข้ามหาลัย สำหรับผมที่ไหนผมไม่อยากเข้าผมไม่ไปสอบ เปลืองเงินเปลืองเวลา สนามแรกผมศิลปากร ติด!(สอบอีก2ที่ติดทุกที่)
คนแรกของห้อง ชิลตั้งแต่กลางเทอม 1 แต่ด้วยเหตุนี้ทำให้พวกเด็กเรียนทั้งหลายเกลียดผมมาก คนที่แย่ๆไม่ตั้งใจเรียนหลับในห้อง
เอาแต่โดด ติดเกมอีก(แต่ตอนนี้เลิกหมดละ) ผมไม่ใช่คนที่ใครๆคิดว่าจะติดคนแรก พวกเด็กเรียนๆส่วนมากมองแต่จุฬาอะไรก็จุฬา
สำหรับผมนะในตอนนั้นผมว่าพวกนี้ส่วนใหญ่เป็นพวกสร้างภาพว่าตัวเองขยัน ไม่สุงสิงกับสิ่งไม่ดีไม่คบคน"อย่างผม" มีเป้าหมายสูงส่ง
ตอนผมสอบติดผมกรองได้ง่ายๆเลยคือคนที่ไม่คุยกับผมอีกเลย แต่ที่ตั้งใจจริงมีหัวในการเรียน(ส่วนใหญ่ก็ผู้หญิงเรียนๆอะ)พวกนี้เห็นว่าผมเก่งเลข
เลยเข้ามาเก็บเกี่ยว ให้ผมติว ให้สอนการบ้าน :blushโคตรเขิน!! ทั้งชีวิตไม่เคยคิดว่าจะมีอะไรแบบนี้

หลังจากนั้นชีวิตโค้งสุดท้ายในม.ปลายของผม ผมก็ได้ทำสิ่งต่างๆที่ยังไม่เคยทำ สำรวจนั่นนี่ ตำนานอะไร เรื่องลี้ลับ(ว่างจัดๆ)
ทำสิ่งที่พลาดไป ที่อยากจะทำ เพื่อไม่ให้มาเสียดายทีหลังแต่สิ่งเดียวที่เสียดายอยู่ตอนนี้ที่ไม่ได้ทำ คือขอคืนดีกับคนที่ชอบ - -'' ทุกวันนี้ยังโดนเกลียดอยู่(มั้ง)

เป็นกำลังใจให้ครับ ไม่ว่าชีวิตคุณจะดูชิลขนาดไหนแต่ถ้ามีอ่านหนังสือบ้างแม้จะแค่ 5 นาทีต่อวัน ผมมาเรียน 7.45เข้าแถว 7.55 ผมก็อ่าน
แค่นั้นแหละก่อนเข้าแถวทุกวันเสาร์อาทิตย์เล่นเกม ยังไงก็มีที่เรียนครับ แต่ถ้าใครคิดว่าชีวิตนี้สายไปแล้วที่จะมีที่เรียนดีๆแบบคนอื่นเขา
ถ้ายอมแพ้ก็คงเป็นอย่างนั้นครับ เพราะผมเองก็พวกไม่ตั้งใจโดดๆเรียนๆ สอบตก แต่ผมฟิตเลขกลับมาได้ตัวนึง ฟิสิกส์นิดๆ สอบวิศวะติดหมดอะ
ตอนนี้ก็อยู่มหาลัยดังที่นึง(ร้านเหล้าเยอะ) รีบชิวตอนนี้ดีกว่าครับ อ่านน้อยแต่ก็ขอให้อ่าน สักพักก็คงจะสอบติด

[killfriend]

เอาใจช่วยทุกคนเลย ผมจบมา 2 ปี ทำงานแล้ว ชีวิตมหาลัยมีความสุขที่สุด พยายามเก็บเกี่ยวทุกอย่างไว้ ให้มากที่สุด ผมยังอยากหลับไปเรียนมหาลัยอีกรอบ 555+ ทำงานไม่มีปิดเทอมเลย เอาใจช่วย ทุกคน

[black-pheonix]

เราก็อยู่ ม.6 เหมือนกัน จะบอกว่าเราก็ชิวๆ พอๆ กับนายอ่ะแหละ -.- บางครั้งก็คิดเหมือนจขกท.นะ

ว่าเรานี่ทำตัวเหลวแหลกไปป่าววะ ? :dash 555+ พิเศษไม่เรียน หนังสือไม่ค่อยจะอ่าน นอนทั้งวัน ฯลฯ :)

พรุ่งนี้ก็เริ่มสมัครสอบ GAT-PAT แล้ว :mad3 เวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว :(

เอาใจช่วยนะ สู้ๆ เว้ย :bye

[liger0000]

ทำไมมันถึงต่างจากมัธยมหรอครับ ผมนึกว่าจะรู้จักคนหมดห้องเหมือน ตอนม.ปลายซะอีก

หมายถึงอยู่แบบนั้นน่ะครับ

ปล.แถมแอบชอบเพื่อนด้วย สงสัยว่ามหาลัยมันต่างกันยังไงหรอครับกลัวไม่มีโอกาสบอกเธอ

คณะใหญ่ๆบางคณะ มีเป็น1000คนนะ สาขาหนึ่งก็100คน+
ทุกคนมีหน้าที่รับผิดชอบตัวเอง 4ปี
กลุ่มเราอาจมีเพื่ิอน5คน
ปี1เทอม2ซิวไป1คน
ปี2ย้ายสาขาไป1คน
ปี3ความชอบไม่เหมือนกันเลิกคบไป1คน
ปี4มันชิงจบก่อน

ขนาดน้องผมเพื่อนเยอะมากสุดท้ายเหลือเพื่อนคนเดียว พวกเรียนคนเดียวนี้เยอะมากนะ เพราะระบบลงทะเบียนหลายคนก็ต้องลงตามสะดวกความชอบของตัวเอง สังคมมหาลัยมันใหญ่มากๆๆ มีคนเป็นหมื่นคน สมมุติมีผู้หญิงที่คุณชอบ1คน คุณไปมหาลัยทุกวันบางทีคุณอาจเจอเธอครั้งเดียวแล้วไม่เจออีกเลย หรือเรียนตัวนอกตัวเดียวกันแล้วก็ไม่เคยเจออีกเลย อยู่ต่างคณะนี้กาสนิตสนมกันเป็นอะไรที่ยากมากนะ
แต่โรงเรียนเนี้ยต่อให้คนเยอะแค่ไหนแต่สังคมก็ยังถือว่าเล็ก ห้องเรียนหนึ่งต่อให้50คนแต่50คนยังไงก็ต้องเจอทุกวันต่อไปอีก3ปี มหาลัย50คนบางปีทั้งปีไม่เจอเลยก็มี

[blackop]

ผมหนักกว่า จขกท. อีก ม.6แล้ว นส.ไม่เคยแตะตั้งแต่ ม.5 เลย สอบมิดสอบไฟนอล ไม่เคยแตะ นส.
วันๆฟังเพลง - เล่นดนตรี - เล่นเกม - ดูหนัง - ศึกษาเรื่องอื่นที่ไม่ใช่เรื่องเรียน - ไถสเก็ต เรียนพิเศษอย่างเดียวคือภาษาอังกฤษ เพราะชอบ
ยังไม่รู้เลยว่าจะจบพร้อมคนอื่นหรือเปล่า หรืออาจจะเรียน ม.เอกชนก็ได้เพราะสาขาที่ผมชอบมันดังแต่ของเอกชน แล้วช่วงปิดเทอมไปทำงานเมืองนอก แบกเงินมาจ่ายค่าเทอม ฮ่าๆๆ

[TAnwa1219]

มันก็ตามลำดับแหละครับ ประถมวัยไม่คิดไร ทำไรก็ทำ
มัธยมวัยเริ่มอยากรู้อยากลอง
มัธยมปลายวัย เริ่มเป้นตัวของตัวเอง มีความคิด(ความคิดไม่ใช่ความรู้นะ)
มหาลัยเริ่มรับผิดชอบ เริ่มเป็นผู้ใหญ่
ทำงานเริ่มแก่ 555

[Wanatsawin]

ถ้าเราไม่ค้นพบความถนัดของเรา มันจะลำบากหน่อยครับ
แต่ถ้าค้นพบแล้ว ว่าเราชอบอะไร ก็อย่ากังวลมากครับ
รู้ว่าเราชอบอะไร ก็รู้เป้าหมายคณะที่จะเรียน จากนั้นก็อ่านหนังสือในสาขาวิชา
ที่เราต้องไปสอบ ถ้ามันเกี่ยวกับสิ่งที่เราชอบ เราจะมีความสุขนะ

[liberate01]

อย่าหมดหวังครับ ผมเกรดไม่ถึง 2.50 สอบตรงก็ไม่ได้ไปสอบกับชาวบ้าน สุดท้ายผมยังติดเกษตรเลยครับ

[plafe]

เฮ้ นาย ชีวิตมหาลัย สนุกดีนะ ได้.......กับ ญ ง่ายจะตาย และ ถ้าเจอชีวิตทำงาน จะเปลี่ยนความคิดไปเลยว่า กรูเกิดมาทำไมวะ ทำไมไม่รวย เยอะแยะ

[Previously]

ผมเหมือนคุณเลยอะ การใช้ชีวิตตอนนีี้ - -

[Buffalo]

ม.6 เหมือนกันครับ หนังสืออ่านแค่ช่วงแรกๆ ช่วงนี้รู้สึกหมดไฟยังไงไม่รู้ เพราะไม่รู้จะเดินไปทางไหนแล้ว
คณะที่เคยหวังไว้ เปอร์เซ็นต์การได้งานทำก็ต่ำเตี้ยติดดิน ถ้าไม่เก่งแบบโคตรพ่อโคตรแม่จริงๆ ก็คงจะต้องเดินเตะฝุ่น
จะเปลี่ยนเป้าหมายก็ไม่รู้จะไปทางไหน เหมือนหลงอยู่ในเขาวงกตอย่างไงยังงั้นเลย

[pluggioo]

การสอบใน มหาลัย 1 วิชา อ่านเหมือน แอตใหม่ 1 ครั้ง..... เทอมนึ่ง 4-6 ตัว

....เพื่อนของผมกล่าวไว้

[unsignmer]

พอเข้ามหาลัยมาแล้ว คิดอีกที รู้งี้เข้า ปวส ดีกว่า **** ไม่สบายอย่างที่คิดเล้ย Y Y

[liger0000]

เฮ้ นาย ชีวิตมหาลัย สนุกดีนะ ได้.......กับ ญ ง่ายจะตาย และ ถ้าเจอชีวิตทำงาน จะเปลี่ยนความคิดไปเลยว่า กรูเกิดมาทำไมวะ ทำไมไม่รวย เยอะแยะ
ระวังเหอะเอง ง่ายๆระวังเจอตอ +ติดโรคนะ AIDS รักษาไม่หายนะเฟย

ปล.ง่ายจริงงะผม 21แล้ว ปี3จะขึ้นเทอม2แล้วด้วย ยังซิงอยู่เลย
ปล.2 ก็นะโอทาคุฮิกกี้ติดเกมยาจกอย่างผมหญิงไม่สนหรอก

ปล.เรื่องอ่านหนังสือแล้วแต่คณะด้วย วิทย์ นิติ หมอพวกนี้อ่านไปเหอะ รัฐศาสตร์ นิเทศ พวกนี้สบายเขียนดริฟแถๆให้มันตรงประเด็นหน่อยก็ได้ละ

[[In]TerLight'z]

กรี๊ด ผม ปีหน้าก็ ม.6 แล้ว TT

[colliinz]

เกณให้ะแนนตอนอยู่มหาลัย จะเป็น เข้าห้อง 10 ส่งงาน 10 mid 30,35 final 30,35 ที่เหลือก็พวกรายงานอ่ะครับ

ถ้าเข้ามหาลัยแล้วผมอยากให้ระวังเรื่องเที่ยวกลางคืนซะมากกว่า เพราะพออยู่มหาลัย มีออิสระ หลายๆคนอาจไปเรียนที่ใกลบ้าน

สิ่งที่ต้องระวังคือ แสงสี จากตัวเมือง เพราะเพื่อนผมหลายคนซิ่ว และรีไทร์ไปเพราะเรื่องเที่ยวนี่แหล่ะครับ

[xbox]

มาถึงตาผมแล้ว ทีนี้มาฟังเรื่องของผมบ้าง ตอนนี้ผมก็อยู่ ม.6เหมือนกัน ยังคิดไม่ออกเลยว่าตัวเองอยากเรียนอะไร ชอบอะไร และยังไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย และผมก็ยังไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับพวกนี้ด้วย
ว่ามีคณะอะไร มีวิชาอะไรบ้างที่ตัวเองชอบ เพราะตอนนี้ผมบวชเรียนอยู่ กะว่าสึกแล้วค่อยหาที่เรียน แต่ในความรู้สึกของผม ผมคิดว่าเราจะเอาตัวรอดได้หรอ เพราะเราอยู่ในผ้าเหลืองนานเลยยังไม่ค่อยรู้จักโลกภายนอก ว่าต้องเตรียมตัวอะไรบ้าง แล้วเราจะตามทันคนอื่นไหม เวลาเพื่อนที่บวชเรียนมาด้วยกันแต่เค้าสึกตอนผมอยู่ มอ.4 มาเล่นด้วยเค้าถามผมว่าจะเรียนต่อที่ไหน จะเรียนอะไร ตอนนั้นมันทำให้ผมคิดขึ้นมาว่า
เราจะทำยังไงดี มันเหมือนเป็นอะไรที่กำหนดชีวิตในอนาคตของเรายังไงยังงั้น ผมเลยนั้งคิดทั้งวัน มันรู้สึกเสียใจที่ตัวเองไม่เอาไหน ไปโรงเรียนก็งั้นๆเหมือนมาเล่นไปวันๆ ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลย และเราก็ยังไม่พร้อมที่จะผเชิญโลกภายนอก แต่ผมก็อยากออกไปจากสิ่งที่เป็นอยู่ในตอนนี้ เพราะรู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่ลำบากมาก เพราะต้องคอยระวังการกระทำของตัวเอง และต้องคอยทำในสิ่งที่ไม่ใช่คำสอนจริงๆ
เช่นการประกอบพิธีกรรมในศาสนาทุกวันนี้ ล้วนแล้วแต่เป็นของศาสนาพรามณ์ทั้งนั้น แต่จะทำไงได้ก็ปัจจุบันเรายึดถือกันอย่างนี้ แต่อย่างน้อยผมก็ได้รู้ว่าพระพุทธศาสนาที่แท้ จริงต้องปฏิบัติกันอย่างไร
เพราะงั้นผมจึงคิดที่จะสึกออกมา และใช้ชีวิตวัยรุ่นที่เหลืออยู่ให้ดีที่สุด เพราะเราต้องคอยอดทนกับสิ่งที่เราอยากทำเหมือนข้างนอก แต่ผมก็รู้สึกภูมิใจอย่างหนึ่งว่า เราคือผู้อยู่รอด เพราะตอนที่เรียนอยู่ มอ.1
ทั้งห้องมี 42 รูป แต่บางคนก็อยู่ไม่ได้ เพราะผู้หญิงบ้าง เพราะสิ่งที่ยั่วยุทั้งหลายในโลกถายนอกบ้าง ปัจจุบัน นี้เหลือ แค่ 3คน ที่เรียนมาด้วยกั้นตั้งแต่อยู่มอ.1 ผมคิดว่าผมมีคนคอยควบคุม คอยดูแลคอยสั่งสอนผม ผมเลยอยู่มาได้ถึงตอนนี้ แต่พอมาเห็น กระทู้นี้ผมรู้สึกว่า ผมต้องรีบแล้วเพราะเวลาใกล้เข้ามาทุกที ถ้าเป็นอยู่อย่างทุกวันนี้คงสู้คนข้างนอกไม่ได้แน่ๆ

(ผมได้ระบายความรู้สึกซะที โล่งซะไม่มี ) ขอบคุณ เจ้าของกระทู้ และทุกคนในที่นี้ด้วยครับที่ให้ข้อคิดหรือแนวทาง ต่างๆ

[jabbawockeez70]

ปีหน้าผมก็ ม.6ล่ะครับ ไม่รู้จะเริ่มอ่านหนังสืออะไรยังไง กลัวๆเหมือนกันว่าจะไม่มีที่เรียน ป.ตรี - -"

[mini_bank]

ผ่านช่วงเวลานั้นมาหลายสิบปีแล้ว โชคดีที่สมัยผมไม่มีสอบนู่นนี่เยอะแบบตอนนี้ เข้ามหาลัยสอบเอนครั้งเดียวจบ ส่วนมากแอบไปเหล่สาวมากกว่า อิอิ

[kurolykan]

รุ่นผมยังดี มันมีโควต้า มีรับตรง แต่รุ่นหลังๆนี่สิ เจอ Admission อย่างเดียวเพียวๆ

แต่พูดถึงเรื่องระบบการศึกษาไทยมันก็น่าเศร้าเกินไป ขี้เกียจสาทยาย หากประเทศนี้ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไร อีกไม่นาน ชนชั้นกลางก็จะหายไปและกลายเป็นคนยากจนมากขึ้น และคนรวยก็จะรวยยิ่งๆ ขึ้นไป แนวโน้มนี้ดูได้จากอาชีพของคนยุคนี้ และรายจ่ายที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และรายได้ที่กำลังจะน้อยลง เพราะอัตราการหมุนเวียนเงินจะช้าลง และประเทศที่จะเป็นหนี้ถึง 50 ปีเป็นอย่างต่ำ

"คุณสอบเข้ามหาลัยว่ายากแล้ว" "แต่การจบจากมหาลัยนั้นยากกว่า"

"คุณว่าจบจากมหาลัยนั้นยากแล้ว" "แต่การหางานทำนั้นยากกว่า"

"คุณว่าการหางานทำนั้นยากแล้ว" "แต่การทำงานให้มั่นคงนั้นยากยิ่งกว่า"

จากคำพูดเหล่านี้ และประสบการณ์ของมนุษย์เงินเดือนหลายๆ คนที่จบนอก ทั้งเอก ทั้งโท มากมายสิ่งสุดท้ายของคนที่ยังอยู่ในงานแบบนี้ เอาเท่าที่ผมรู้จัก จบไม่สวยซักคน ตำแหน่งจะสูงแค่ไหน จะเป็นผู้บริหารระดับอะไร เมื่อบริษัทลงความเห็นว่าคุณไม่มีความสำคัญอีกต่อไป คุณก็ทำได้แค่เดินออกจากบริษัทก็เท่านั้น คุณอาผมก็คนหนึ่ง ที่มีผลงานยอดเยี่ยม ร่วมสร้างร่วมบริหารห้างสรรพสินค้ามากมาย เรียกได้ว่าเป็นผุ้บุกเบิกคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ แต่พอมาวันหนึ่ง เขาหมดสภาพปวดเป็นมะเร็งลำไส้ สิ่งเดียวที่ได้จากเจ้านาย คือปากกาหรูหรา เป็นของสัมนาคุณเพียงด้ามเดียว

จริงอยู่ที่มหาลัยมันเป็นทางผ่านของชีวิตทางหนึ่ง แต่มันก็ไม่ได้ดีที่สุดสำหรับทุกคน ผมว่าคุณควรมองหาอาชีพที่จะทำแบบไม่ต้องเป็นลูกจ้างใครเป็นเป้าหมายใหญ่ไว้ดีกว่า เดี๋ยวเส้นทางที่จะไปถึงจุดนั้นจะคิดได้เอง แต่วันนี้ยุคนี้ผมไม่แนะนำให้ลงทุนใดๆ ทั้งสิ้นอย่างน้อยๆ ก็ขอให้พ้นปี 2013 ไปก่อนถ้าไม่รีบร้อนมากนักไม่งั้นคุณอาจล้มไม่เป็นท่า เพราะพิษเศรษฐกิจ และประเทศจีนที่ตัดสินใจ ชะลอ การเติบโตของประเทศลงเพื่อปรับสมดุลทางเศรษฐกิจ

[LAZT]

รอรับน้องๆอยู่นะ****

[l2el3irtl4]

ชีวิตผม ก็โออะมั้ง ม.4บ้าบอ ม.5ก็เริ่มเรียน แต้ยังบ้าเกมอยู่ ม.6ก็ยังเรียนโดยไม่ทิ้งการเล่นเกม ขนาดเล่นเกมมากขนาดนี้ก็ยังโชคดีติดหมอมาได้ ก็อยากจะบอกน้องๆแค่ว่า ม.ปลายใช้ให้คุ้มค่าเถอะคับ ผมก็ยังเสียดายที่หลายครั้งไม่ได้ไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อน เพราะต้องเรียนบ้าง อ่านหนังสือบ้าง แต่ก็ยังมีเวลาว่างเยอะพอให้เราใช้สอยตามใจน่ะใจตอนนั้น พอมาเรียนหมอที่นี่ (ที่ๆหนักที่สุดที่นึงเลยละมั้ง)ตอนปี1ก็ชิวนะ พอปี2เท่านั้นแหละ หาคำว่าเวลาว่างแทบไม่ได้ละครับ สมัยก่อนผมเขาjkgทุกๆวัน แต่หลังจากเรียนที่นี่ เสาร์อาทิตย์ยังแทบไม่ได้เข้าเลย เกมเด่วนี้ก็แทบไม่ได้เล่นละ เล่นก็เล่นไม่ค่อยจะจบ เพราะ****สอบทุกอาทิตย์ อ่านหนังสือกันหัวจะแตกและ -.- ตอนนี้ก็ดีหน่อยปิดเทอมเล่นเกม****24/7 แต่พระเจ้าปิดแค่1อาทิตย์ครึ่งเอง หักลบกิจกรรมภายนอก ภายในไป กับหายใจอีกฟืดนึงก็หมดละครับ T^T ม.ปลายชิวสุดแร้วว แต่พูดไปก็นะ สิ่งที่กำลังเผชิญอยู่ตรงหน้ามันก็มักจะดูเหนื่อยยากเสมอแหละคับ ผ่านมันไปให้ได้ แล้วมองกลับมามันก็ชิวๆละ :P แต่จะเจอภาระใหม่ที่หนักหนากว่าเดิม... (ระบายครับ ขอบคุณครับ)

[finaleak]

ไม่ได้อ่าน ข้อความเลย แต่อ่านหัวกระทู้ ชีวิตมหาลัย บอกคำเดียว ใช้ให้คุ่ม 4 ปี มันเร็วมาก

เรื่องเรียนผมไม่รู้คุณบริหารเอง แต่ที่แนะนำคือ "ใช้ให้คุ่ม เพราะจบไปแล้วไม่สามารถกลับมาใช้ชีวิตแบบนี้ได้อีก ปี้หญิงซะให้คุ่ม ทำงานก็ไม่มีเวลาแล้ว เที่ยวกลางคืนมันไม่มันส์เท่า แฟนเก่าสมัยมหาลัยหรอก ประสบการณ์ต่างๆ มันหาซื้อไม่ได้ ผมยังปี้ไม่คุ่มเลย 555+ :o

นอกเรื่องโทษที

[liger0000]

"ความรู้ไม่สำคัญ สำคัญที่วิสัยทัศและจินตนาการ"

ปล.อยากหาแฟนได้ก่อนจบมหาลัยจัง-*-