zGanKerz
28th December 2013, 20:09
"วันนี้ผมก็จะมาเสนอเรื่องเล่าสั้นๆที่เกี่ยวกับความพิศวงลึกลับต่างๆซึ่งบางคนอาจจะไม่เคยได้ยินเรื่องเล่าเหล่านี้"
"ย้ำนี่เป็นเรื่องเล่า อาจจะมีเรื่องจริงและเท็จ โปรดใช้วิจรณญาณในการอ่าน"
- เสียงกระซิบจากธรรมชาติ
แคลร์ออเดียนซ์(Clair audience)เป็นความสามารถในการได้ยินเสียงคนตายตัวอย่างที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ คือ เรื่้องของ โจน ออฟ อาร์ก วีรสตรีชาวฝรั่งเศษผู้อ้างว่าได้ยินเสียงร้องจากธรรมชาติที่ปลุกเร้าให้เธอไปช่วยเพื่อนร่วมชาติในการต่อสู้กับกองทัพอังกฤษจนเธอถูกทหารอังกฤษเผาบนไม้กางเขน
- ความปราถนาขอคุณย่า
ครอบครัวหนึ่งเดินทางจากอังกฤษไปฝรั่งเศษในวันหยุดโดนพาคุณย่าผู้ชราไปด้วย คณย่าคร่ำครวญและบ่นไปตลอดทาง จนวันหนึ่งคุณย่าก็เสียชีวิตพวกเขารู้ว่าคุณย่าปราถนาที่จะฝั่งร่างในประเทศอังกฤษแต่พวกเขาไม่อยากเสียเวลาแจ้งเรื่องคนตายที่ด่านผ่านแดน จึงตัดสินใจซ่อนศพคุณย่าด้วยการซื้อพรมแล้วม้วนห่องคุณย่าไว้ข้างในแล้วรัดไว้บนหลังคารถพวกเขาขับรถกลับจากฝรั่งเศษผ่านแสงแดดและสายฝน ข้ามช่องแคบโดยเรือเฟอรี่ ผ่านด่านศุลกากรฝรั่งเศษและอังกฤษไปอย่างราบรื่นเมื่อถึงบ้านหลังจากหลังจากทุกคนเข้าไปทำธุระในบ้านได้ไม่นานก็ต้องตกตะลึงเมื่อพบว่ารถถูกขโมยไป พรม คุณย่าแล้วของทุกอย่างหายไปโดยที่พวกเขาไม่เคยพบอีกเลย
- เชื่อไหม.....!!
ชายคนหนึ่งและหญิงคนหนึ่งเกิดต้องนั่งติดกันบนรถไฟ ฝ่ายหญิงหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมาอ่าน แม้รถไฟจะจอดไปแล้ว 6 สถานี เธอก็ไม่เคยเงยหน้าขึ้นมาเลยสักครั้ง ผู้ชายเฝ้ามองดูเธอมาพักนึงจึงถามขึ้นว่า
"คุณกำลังอ่านอะไร"
"เรื่องผี" เธอบอก "มันดีมากเลย น่ากลัวดี"
"คุณเชื่อว่าผีมีจริงเหรอ" ผู้ชายถาม
"ใช่ ฉันเชื่อ" เธอตอบ "มีผีทุกหนทุกแห่ง"
"ผมไม่เชื่อว่าผีมีจริงหรอก" เขาพูด "มันเป็นแค่เรื่องงมงายตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยเห็นผีสักครั้ง"
"ไม่เคยเลยเหรอ" หญิงสาวกล่าวขึ้น ก่อนที่จะหายไปต่อหน้าต่อตาผู้ชายคนนั้น
- โซป แซลลี่
ผีที่มีชื่อเสียงที่สุดตนหนึ่งในรัฐทางใต้ของสหรัฐอเมริกา คือ "โซป แซลลี่" ในทศวรรษ 1950 มีหญิงชราทำสบู่ผู้หนึ่งเดินไปตามถนนในหมู่บ้านเพื่อลักพาตัวเด็กและฆ่าพวกเขาเพื่อเอาไขมันในตัวเด็กมาทำสบู่ มีคนจำนวนมากที่ยังคงพบเห็นหญิงชรา แม้ว่าเธอจะตายไปแล้วหลายปีก็ตามทุกครั้งที่เด็กๆหายตัวไปจะมีคนพบ โซป แซลลี่เดินอยู่ตามถนนสะพายกระเป๋าที่เต็มไปด้วยสบู่
- ฉันเสียใจที่รักของฉัน
ในปี คศ. 1922 โรเบิร์ต ทาวน์เซนด์ ไปงานเลี้ยงกับเพื่อนๆและ ได้พบ มิลลี่ หญิงที่สวยที่สดที่เขาเยเห็น เธอมีผมยาวสีน้ำตาลและดวงตาราวมรกต เขาขอเธอเต้นรำและดูเหมือนเธอจะตอบรับอย่างยินดีหลังจากนั้นเขาเดินไปส่งเธอที่บ้าน ฝนกำลังตกเธอจึงขอยืมเสื้อคลุมเขา ทั้งสองจุมพิตกัน วันถัดมาเขาไปที่บ้านของเธอเพื่อรับเสื้อคลุมคืน หญิงผมเทาคนหนึ่งออกมาต้อนรับ เขาจึงถามหามิลลี่ แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับสะอึ้กสะอื้นแล้วพูดว่า "ฉันเสียใจ ลูกสาวของฉันเสียชีวิตไปในวันที่ตรงกับวันนี้เมื่อปีที่แล้ว" โรเบิร์ต อ้าปากค้าง "แต่ผมเพิ่งพบเธอเมื่อวานนี้เอง สุภาพสตรีชรากล่าวว่า "ไปที่สุสานสิ ลงไปตามถนนี้หนึ่งไมล์ และคุณจะพบเธอที่นั่น" โรเบิร์ตพบสุสานที่นั่น เขาค้นหาหลุมศพของหญิงสาว และพบหลุมศพหนึ่งที่มีชื่อเธอ บนหลุมศพมีเสื้อคลุมของเขาวางอยู่เมื่้อเขาหยิบมันขึ้นมาก็มีบันทึกใบเล็กตกลงสู่พื้น ที่เขียนว่า "ฉันเสียใจที่รักของฉัน"
- มีที่ว่างอีกที่หนึ่ง
ปี คศ. 1910 หญิงชราชาวฝรั่งเศษคนหนึ่งได้หยุดพักค้างคืนที่โรงแรมเก่าๆในชนบทเธอได้ยินเสียงฝีเท้าสัตว์กีบ เธอจึงลุกขึ้นและเดินไปดูที่หน้าต่าง เธอเห็นรถลากโลงศพเทียมม้าคันหนึ่งวิ่งควบมาที่ประตูในรถไม่มีโลงศพแต่กลับอัดแน่นไปด้วยผู้คนเมื่อคนลากม้ามาที่หน้าต่าง เขาก็หันมาพูดด้วยเสียงคำรามต่ำๆว่า "มีที่ว่างอีกที่หนึ่ง....." หญิงสาวตกใจกลัวรีบปิดม่านวิ่งกลับขึ้นเตียง รุ่งเช้าเธอไม่แน่ใจว่ามันเป็นความฝันหรือความจริงแต่ก็ดีใจที่ได้ออกจากโรงแรมแห่างนั้น วันรุ่งขึ้น เธอไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าเธอเดินไปที่ลิฟต์เพื่อลงไปชั้นล่างเมื่อเดินมาถึงก็เห็นลิฟต์แออัดไปด้วยคน พนักงานกดลิฟต์หันและกล่าวว่า "มีที่ว่างอีกที่หนึ่ง" หญิงสาวตกใจอย่างมากเพราะใบหน้าของคล้ายกับคนลากรถโลงศพ "ไม่ค่ะ ขอคุณ ฉันจะเดินลง" ทันใดนั้นลิฟต์ก็ปิดเสียงดังสนั่นตามด้วยเสียงโครมครามลั่นปรากฏว่าลิฟต์ตัวนั้นตกและทุกคนในลิฟต์เสียชีวิตหมด!
- ลงสถานีหน้าดีกว่า
ในปี คศ. 1948 อีดิท วิลส์ นั่งรถไฟใต้ดินของกรุงลอนดอนเธอนั่งตรงข้ามกับคน 3 คนในขบวนรถที่รวมเธอแล้วมีเพียง 4 คนเมื่อเธอนั่งและเงยขึ้นมองก็เห็นผู้หญิงที่นั่งตรงข้ามกำลังจ้องเธออยู่ อีดิทจึงหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน แต่ทุกครั้งที่เงยหน้าขึ้นเธอจะเห็นผู้หญิงคนนั้นจ้องเขม็งมาที่เธอ เมื่อรถไฟจอดที่สถานี มีชายผู้หนึ่งขึ้นมาและนั่งติดกับเธอเมื่อรถไฟเคลื่อนออกจากสถานีเขาเอนพิงพนักและกระซิบข้างหูของเธอว่า "ถ้าคุณรู้ว่าอะไรดีสำหรับคุณลงสถานีหน้ากับผมดีกว่า" อีดิท รู้สึกกลัวแต่ก็ตัดสินใจลงจากรถ เธออกจากรถไฟพร้อมกับชายผู้นั้นที่สถานีถัดมา ชายผู้นั้นกล่าวว่า "ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณกลัว ผมเป็นหมอ และผู้หญิงที่นั่งตรงข้ามคุณเสียชีวิตแล้วแน่นอน โดยผู้ชายคนข้างนั่งยึดตัวเธอไว้"
ที่จริงมีอีกหลายเรื่องที่อยากจะลง แต่พอดีวันนี้ผมไม่ค่อยสบาย ไว้โอกาศหน้าจะนำเรื่องน่าสนใจมาเสนออีกครับ :bye
อ่านต่อภาค 2 ได้ที่นี่ จ้า >>>> : http://www.jokergameth.com/board/showthread.php?t=212352
ข้อมูลจาก : หนังสือนานมีบุคเล่มเล็ก ปริศนาพิศวง
"ย้ำนี่เป็นเรื่องเล่า อาจจะมีเรื่องจริงและเท็จ โปรดใช้วิจรณญาณในการอ่าน"
- เสียงกระซิบจากธรรมชาติ
แคลร์ออเดียนซ์(Clair audience)เป็นความสามารถในการได้ยินเสียงคนตายตัวอย่างที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ คือ เรื่้องของ โจน ออฟ อาร์ก วีรสตรีชาวฝรั่งเศษผู้อ้างว่าได้ยินเสียงร้องจากธรรมชาติที่ปลุกเร้าให้เธอไปช่วยเพื่อนร่วมชาติในการต่อสู้กับกองทัพอังกฤษจนเธอถูกทหารอังกฤษเผาบนไม้กางเขน
- ความปราถนาขอคุณย่า
ครอบครัวหนึ่งเดินทางจากอังกฤษไปฝรั่งเศษในวันหยุดโดนพาคุณย่าผู้ชราไปด้วย คณย่าคร่ำครวญและบ่นไปตลอดทาง จนวันหนึ่งคุณย่าก็เสียชีวิตพวกเขารู้ว่าคุณย่าปราถนาที่จะฝั่งร่างในประเทศอังกฤษแต่พวกเขาไม่อยากเสียเวลาแจ้งเรื่องคนตายที่ด่านผ่านแดน จึงตัดสินใจซ่อนศพคุณย่าด้วยการซื้อพรมแล้วม้วนห่องคุณย่าไว้ข้างในแล้วรัดไว้บนหลังคารถพวกเขาขับรถกลับจากฝรั่งเศษผ่านแสงแดดและสายฝน ข้ามช่องแคบโดยเรือเฟอรี่ ผ่านด่านศุลกากรฝรั่งเศษและอังกฤษไปอย่างราบรื่นเมื่อถึงบ้านหลังจากหลังจากทุกคนเข้าไปทำธุระในบ้านได้ไม่นานก็ต้องตกตะลึงเมื่อพบว่ารถถูกขโมยไป พรม คุณย่าแล้วของทุกอย่างหายไปโดยที่พวกเขาไม่เคยพบอีกเลย
- เชื่อไหม.....!!
ชายคนหนึ่งและหญิงคนหนึ่งเกิดต้องนั่งติดกันบนรถไฟ ฝ่ายหญิงหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมาอ่าน แม้รถไฟจะจอดไปแล้ว 6 สถานี เธอก็ไม่เคยเงยหน้าขึ้นมาเลยสักครั้ง ผู้ชายเฝ้ามองดูเธอมาพักนึงจึงถามขึ้นว่า
"คุณกำลังอ่านอะไร"
"เรื่องผี" เธอบอก "มันดีมากเลย น่ากลัวดี"
"คุณเชื่อว่าผีมีจริงเหรอ" ผู้ชายถาม
"ใช่ ฉันเชื่อ" เธอตอบ "มีผีทุกหนทุกแห่ง"
"ผมไม่เชื่อว่าผีมีจริงหรอก" เขาพูด "มันเป็นแค่เรื่องงมงายตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยเห็นผีสักครั้ง"
"ไม่เคยเลยเหรอ" หญิงสาวกล่าวขึ้น ก่อนที่จะหายไปต่อหน้าต่อตาผู้ชายคนนั้น
- โซป แซลลี่
ผีที่มีชื่อเสียงที่สุดตนหนึ่งในรัฐทางใต้ของสหรัฐอเมริกา คือ "โซป แซลลี่" ในทศวรรษ 1950 มีหญิงชราทำสบู่ผู้หนึ่งเดินไปตามถนนในหมู่บ้านเพื่อลักพาตัวเด็กและฆ่าพวกเขาเพื่อเอาไขมันในตัวเด็กมาทำสบู่ มีคนจำนวนมากที่ยังคงพบเห็นหญิงชรา แม้ว่าเธอจะตายไปแล้วหลายปีก็ตามทุกครั้งที่เด็กๆหายตัวไปจะมีคนพบ โซป แซลลี่เดินอยู่ตามถนนสะพายกระเป๋าที่เต็มไปด้วยสบู่
- ฉันเสียใจที่รักของฉัน
ในปี คศ. 1922 โรเบิร์ต ทาวน์เซนด์ ไปงานเลี้ยงกับเพื่อนๆและ ได้พบ มิลลี่ หญิงที่สวยที่สดที่เขาเยเห็น เธอมีผมยาวสีน้ำตาลและดวงตาราวมรกต เขาขอเธอเต้นรำและดูเหมือนเธอจะตอบรับอย่างยินดีหลังจากนั้นเขาเดินไปส่งเธอที่บ้าน ฝนกำลังตกเธอจึงขอยืมเสื้อคลุมเขา ทั้งสองจุมพิตกัน วันถัดมาเขาไปที่บ้านของเธอเพื่อรับเสื้อคลุมคืน หญิงผมเทาคนหนึ่งออกมาต้อนรับ เขาจึงถามหามิลลี่ แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับสะอึ้กสะอื้นแล้วพูดว่า "ฉันเสียใจ ลูกสาวของฉันเสียชีวิตไปในวันที่ตรงกับวันนี้เมื่อปีที่แล้ว" โรเบิร์ต อ้าปากค้าง "แต่ผมเพิ่งพบเธอเมื่อวานนี้เอง สุภาพสตรีชรากล่าวว่า "ไปที่สุสานสิ ลงไปตามถนนี้หนึ่งไมล์ และคุณจะพบเธอที่นั่น" โรเบิร์ตพบสุสานที่นั่น เขาค้นหาหลุมศพของหญิงสาว และพบหลุมศพหนึ่งที่มีชื่อเธอ บนหลุมศพมีเสื้อคลุมของเขาวางอยู่เมื่้อเขาหยิบมันขึ้นมาก็มีบันทึกใบเล็กตกลงสู่พื้น ที่เขียนว่า "ฉันเสียใจที่รักของฉัน"
- มีที่ว่างอีกที่หนึ่ง
ปี คศ. 1910 หญิงชราชาวฝรั่งเศษคนหนึ่งได้หยุดพักค้างคืนที่โรงแรมเก่าๆในชนบทเธอได้ยินเสียงฝีเท้าสัตว์กีบ เธอจึงลุกขึ้นและเดินไปดูที่หน้าต่าง เธอเห็นรถลากโลงศพเทียมม้าคันหนึ่งวิ่งควบมาที่ประตูในรถไม่มีโลงศพแต่กลับอัดแน่นไปด้วยผู้คนเมื่อคนลากม้ามาที่หน้าต่าง เขาก็หันมาพูดด้วยเสียงคำรามต่ำๆว่า "มีที่ว่างอีกที่หนึ่ง....." หญิงสาวตกใจกลัวรีบปิดม่านวิ่งกลับขึ้นเตียง รุ่งเช้าเธอไม่แน่ใจว่ามันเป็นความฝันหรือความจริงแต่ก็ดีใจที่ได้ออกจากโรงแรมแห่างนั้น วันรุ่งขึ้น เธอไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าเธอเดินไปที่ลิฟต์เพื่อลงไปชั้นล่างเมื่อเดินมาถึงก็เห็นลิฟต์แออัดไปด้วยคน พนักงานกดลิฟต์หันและกล่าวว่า "มีที่ว่างอีกที่หนึ่ง" หญิงสาวตกใจอย่างมากเพราะใบหน้าของคล้ายกับคนลากรถโลงศพ "ไม่ค่ะ ขอคุณ ฉันจะเดินลง" ทันใดนั้นลิฟต์ก็ปิดเสียงดังสนั่นตามด้วยเสียงโครมครามลั่นปรากฏว่าลิฟต์ตัวนั้นตกและทุกคนในลิฟต์เสียชีวิตหมด!
- ลงสถานีหน้าดีกว่า
ในปี คศ. 1948 อีดิท วิลส์ นั่งรถไฟใต้ดินของกรุงลอนดอนเธอนั่งตรงข้ามกับคน 3 คนในขบวนรถที่รวมเธอแล้วมีเพียง 4 คนเมื่อเธอนั่งและเงยขึ้นมองก็เห็นผู้หญิงที่นั่งตรงข้ามกำลังจ้องเธออยู่ อีดิทจึงหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน แต่ทุกครั้งที่เงยหน้าขึ้นเธอจะเห็นผู้หญิงคนนั้นจ้องเขม็งมาที่เธอ เมื่อรถไฟจอดที่สถานี มีชายผู้หนึ่งขึ้นมาและนั่งติดกับเธอเมื่อรถไฟเคลื่อนออกจากสถานีเขาเอนพิงพนักและกระซิบข้างหูของเธอว่า "ถ้าคุณรู้ว่าอะไรดีสำหรับคุณลงสถานีหน้ากับผมดีกว่า" อีดิท รู้สึกกลัวแต่ก็ตัดสินใจลงจากรถ เธออกจากรถไฟพร้อมกับชายผู้นั้นที่สถานีถัดมา ชายผู้นั้นกล่าวว่า "ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณกลัว ผมเป็นหมอ และผู้หญิงที่นั่งตรงข้ามคุณเสียชีวิตแล้วแน่นอน โดยผู้ชายคนข้างนั่งยึดตัวเธอไว้"
ที่จริงมีอีกหลายเรื่องที่อยากจะลง แต่พอดีวันนี้ผมไม่ค่อยสบาย ไว้โอกาศหน้าจะนำเรื่องน่าสนใจมาเสนออีกครับ :bye
อ่านต่อภาค 2 ได้ที่นี่ จ้า >>>> : http://www.jokergameth.com/board/showthread.php?t=212352
ข้อมูลจาก : หนังสือนานมีบุคเล่มเล็ก ปริศนาพิศวง