ขอคำแนะนำจากชาวโจ๊กเกอร์หน่อยนะขอรับ - -''

[ShushI]

มีปัญหามาให้ช่วยอีกแล้วคับผม (เจ้าเก่า :dance ) ผมได้ชอบเพื่อนอยู่คนนึงแต่ไม่ได้บอกมานานแล้ว แล้วเมื่อวันเสาร์เค้าชวนผมไปเที่ยวที่ พาราก้อน ผมก็ถามเค้าว่าแล้วไม่พาเพื่อนไปหรอ เค้าก็บอกว่าไปกับเพื่อนอีก 2 คนผู้หญิงทั้งนั้นเลย อยากหาผู้ชายไปด้วยคนหน่ะ ผมก็ดีใจมากเลยที่เขามาชวนผมไปเที่ยว :inlove:inlove ผมก็ตอบตกลง ซึ่งผมก็รอมา 3 - 4 ปีแล้ว วันนี้หล่ะโอกาสของผมแล้วผมก็ถามเค้าว่าพาเพื่อนไปอีกคนได้มั้ย ( ตอนหลังไอเพื่อนพาแผนเสียหมดอยากโดดกัดหูให้นอนจมกองเลือดตายไปเลย :mad3 ) ผมก็ไปกัน เดืนดูนู้นนิด ดูนี่หน่อย จนถึงเที่ยง ๆ ผมก็ชวนเค้าไปกินข้าว แล้วพอสั่งข้าวมากิน เพื่อนเขาก็ไปเข้าห้องน้ำกัน แล้วลากเพื่อนผมไปด้วย - -'' แล้วเขาก็มากระซิบผมว่า เร็ว ๆ นะ เดี๋ยวมา ผมก็ไม่เข้าใจว่ามันยังไงกัน :confused: ผมก็ชวนเค้าคุยปกติ เพราะไม่ได้เจอหน้ากันเลย ต่างคนต่างย้ายไปเรียน ผมก็ถามเค้าว่า ไปเรียนที่ใหม่ตั้งนานมีแฟนมาหลายคนแล้วสิ เค้าก็บอกผมว่า ไม่มีหรอก กำลังรออะไรนิดหน่อยหน่ะ ( ตอนนั้นไม่ทันคิดว่าเค้ารออะไรเพราะหิวข้าวมาก นอนก็ไม่ได้นอน มัวตื่นเต้นที่เค้าชวนไปเที่ยว ข้าวไม่ได้กินเลย ฮะ ๆ :eek: ) ผมก็เลยตั้งหน้าตั้งตาจะกินข้าวอย่างเดียว แล้วเพื่อนเค้าก็กลับมากัน เพื่อนผมคงไปรู้อ่ะไรมาเห็นมันเดินยิ้ม ๆ กลับมา ( ขากลับกัน 2 คนมันแซวผมใหญ่เลย มันบอก ไอ่โง่ โอกาสมาถึงหน้า ตั้งอยู่ข้างหน้าทำไมไม่คว้าว้า ก็ผมไม่รู้หนินา คนมันหิวข้าว :dntknw ) ก็เที่ยวกันปกติ ขากลับก็ต่างคนต่างกลับ ผมก็ไปส่งเค้าที่บ้าน ก็เดินคุยกันเรื่อยเปื่อยปกติ จนถึงวันนี้ผมพึ่งคิดได้ ( นานไปหน่อยนะเอ็ง :hehe ) ว่าผมควรจะบอกเค้าไปแล้ว อาจจะได้คำตอบมายังไงก็บอกเขาไปเถอะ

ผมกะว่า น่าจะลองชวนเค้าไปเที่ยวดูอีกซักรอบ บอกให้แน่นอนไปเลย คราวนี้ไป 2 คนพอ :dance:dance

ผมก็เลยอยากจะถามว่า ผมควรจะทำตอนนี้เลยมั้ย รึรอให้เวลามันผ่านไปอีกซักนิดหน่อย ใครมีความคิดดี ๆ ก็ถือซะว่าช่วยผู้ร่วมโลกตัวน้อย ๆ คนนี้หน่อยนะขอรับ :victory:victory

[ballba]

ผมแนะนำว่าไม่ต้องรอใครมาตัดริบบิ้นฮะ ^^


อ้อ ขอบคุณมากเลยขอรับผม แต่มันติดอยู่นิดเดียว .... พอเห็นหน้าเธอแล้ว มันไม่กล้า ทำอะไรไม่ถูกเลยอ่ะคับผม :dash

เห็นว่า 3-4 ปีแล้ว ถ้าไม่ลองสักครั้งก็ไม่รู้หรอกครับ เราก็จะกลัวอยู่อย่างนั้น ถ้าคิดจะรักใครต้องกล้าไว้ครับ

พูดง่ายๆเลยนะ แต่ก่อนผมก็ขี้อาย ตายห่ายังไม่กล้าเจอหน้าหญิงเลยอ่ะ เหงื่อตกท่วม หน้าแดงหลบตลอด

เรียนโรงเรียนชายล้วนอีกไม่ค่อยสนิทกับหญิง เจอเขาอยู่บนรถ จะไม่ขึ้นเลย 555

ตอนนั้น ผมหมดความเป็นลูกผู้ชายมาก ขาดความมั่นใจ รู้ว่าตัวเองหน้าตาก็ไม่มี

ไม่เคยคิดว่าจะมีคนรักด้วยซ้ำอ่ะ แต่เพราะผมไม่รู้ไม่ลองลงมือทำซักที ทำให้ผมไม่เปลี่ยนเป็นคนที่กล้า

เปรียบเหมือนกับการโดดหออ่ะ ตอนแรกก็กลัว พอโดดบ่อยๆก็เฉยชาชินไปเอง

เรื่องความรักก็เหมือนกัน

จนผมได้ลองซักครั้ง มันก็เป็นผลดีกับตัวผมเอง ทำให้ใจเปิดกว้างขึ้นกล้าที่จะทำอะไรหลายๆอย่าง

มีความมั่นใจและกำลังใจ เพราะความกลัวเนี่ยมันก็ไม่เห็นจะเป็นผลดีอะไรกับชีวิตเราเลย

ถ้ากลัวไปจนตายชีวิตนี้ก็ไม่ได้อะไรครับ เกิดมาทั้งที่อยากทำอะไรก็ทำ กล้าคิดกล้าทำดีกว่า

ชอบก็ทัก รักก็บอกไป ส่วนใครปฎิเสธมาก็คงไม่ทำให้เราตายฮะ

อย่างน้อยแค่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการก็พอ :)

กว่ามาเป็น ballba วันนี้ได้ ถ้าไม่กล้าก็ไม่มีวันนี้

ทุกวันนี้จนจะเป็นคนบ้าคลั่งอยู่หละ เรื่องที่ผ่านมาก็ไม่เคยมีอะไรดีเลย

มีลูกมั่ง เมียแอบไปทำแท้ง ติดยา เข้าคุกบ้าง

จากผมแค่เด็กหัวเกรียน นั่งเรียนไปวันๆ ติดเกมส์อีกตังหาก ไม่เคยถ่ายรูปออกสื่ออ่ะ

เอ๋อติ่งมาก สมองช้า โดนเขาด่าประจำ เวรกรรมตามตลอด

เพื่อนหญิงสักคนยังไม่มีซักคน แต่ก่อนขึ้นรถเจอคนน่ารัก

กลับบ้านมา จิตนาการเอา ว่าได้กับเขา

ไม่เคยคิดที่จะจีบจะรักจะบอกจะชอบเขาเลย นั่นหละ ผมแต่ก่อน 55555

แล้วผมเป็นที่รู้จักทั่วไป ก็ไม่ใช่เพราะอะไร เพราะความกล้าเนี่ยหละ

2ปีก่อน คนในบอร์ดบางคนจะรู้ว่าผมทำความกล้าและวีรกรรมอะไรไว้บ้าง

เอารูปมีอะไรกับเมีย มาลง jkg เลยหละตอนนั้น

กล้าไหมหละ 5555 ไม่ใช่สิ บ้าเลยหละ 555

[ShushI]

ผมแนะนำว่าไม่ต้องรอใครมาตัดริบบิ้นฮะ ^^

อ้อ ขอบคุณมากเลยขอรับผม แต่มันติดอยู่นิดเดียว .... พอเห็นหน้าเธอแล้ว มันไม่กล้า ทำอะไรไม่ถูกเลยอ่ะคับผม :dash

[Battlefield3]

ผมแนะนำว่าไม่ต้องรอใครมาตัดริบบิ้นฮะ ^^
ใช่ครับ ตามตา บอลบ้านี่เลย รอได้อะไร?