ชาตินี้ผมคงไม่มีอิสระที่จะไปไหนแล้วล่ะ

[boy1616]

ชาตินี้ผมคงไม่มีอิสระที่จะไปไหนแล้วล่ะ

ช่วงนี้ผมก็จะอายุ 20 แล้ว อยากไปไหนเองบ้าง อยากไปอิเว้นต่างจังหวัดบ้าง ไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง
แต่ พ่อแม่ผมไม่ยอมให้ไป ขอแค่ไหน ใช้เหตุผลอยู่แค่ไหน ขอจนจะกราบเท้าแล้วก็ยังไม่ให้ ตอนนี้ก็ยังไม่ให้ พ่อแม่กลัวผมตายขนาดนั้นเลย? งั้นจะให้ผมลองตายดูมั้ยล่ะ? ห่วงอยู่ได้ อยู่ไม่มีความสุขเลย ผมเนี่ย ยากมีอิสระ คนอื่นทำได้ อายุน้อยกว่าผมยังไปไหนเองได้ แต่ทำไมพ่อแม่ไม่ให้ผมทำ ผมไม่เข้าใจพ่อแม่เลย ทำยังกับผมเป็นไจ่ในหินอยู่นั่นแหล่ะ เข้าข่ายพ่อแม่รังแกฉัน
ป.ล.ระบายอารมณ์ โมโหและอิจฉาเด็กที่อายุน้อยกว่าผม

ช่วงนี้ผมไม่เข้าใจผมจะมีชีวิตไปเพื่ออะไร ถ้าพ่อแม่ยังไม่ปล่อยให้ผมเป็นอิสระ

[DeadCarnival]

พ่อแม่ผมตอนผม 20 ขนาดซื้อพวงมาลัย ไปกราบเท้าท่าน แบบว่าอ้อนสุดๆ เขายังไม่ให้ไปต่างจังหวัดกะเพื่อนเลย

อุตส่าห์คิดว่าเนียนแล้ว น่าจะได้แล้วพาเพื่อนไปขอกัน โดนด่ากันระนาว :o

แต่ผมก็เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่นะครับ นี่เมื่อเดือนก่อนลูกพี่ลูกน้องผมก็พึ่งโดนรุมทำร้าย 15 ต่อ 1 พึ่งเสียไปเอง นอนโรง'บาลอยู่ 2-3 สัปดาห์
สภาพมาแรกๆนี่แย่มากครับ โดนฟันหัว หน้าช้ำเขียวไปหมด ฟันทั้งปากเหลืออยู่สองซี่ โดนแทงท้องอีก 2 แผล แค้นแต่ก็ทำไรไม่ได้ ตำรวจก็ตามเรื่องไม่ได้อะไรเลย

ยังไงก็หาวิธีทางดีๆล่ะครับ อย่าคิดน้อยใจไปเลย บางคนหนักกว่า จขกท. ก็มีครับ สู้ๆครับ

[คลังแสง]

คุณทำตัวเหมือนผู้ใหญ่ยังล่ะครับ คุณคิดว่าในสายตา พ่อแม่ ของคุณคุณสามารถมีชีวิตรอดได้ด้วยตัวคนเดียวรึยังล่ะ แนะนำให้ลองทบทวนตัวเองให้ดีก่อนครับ :yes

[Paahod]

21 ผมก็ยังไม่ได้ไปไหนแต่ผมไม่คิดน้อยใจพ่อแม่ดีใจด้วยที่เขาเป็นห่วงเรา โลกภายนอกมันอันตรายพ่อกับแม่เป็นห่วงเราธรรมดา ลองมองเด็กที่พ่อแม่ปล่อยดูสิแว้นขี้ยาสะส่วยพวกไม่มีอนาคต

[nodoka]

ไม่เหมือนผม พ่อแม่ผมอยากให้ออกไปเที่ยวนอกบ้าน ไปเปิดหูเปิดตา แต่ผมชอบอยู่บ้าน รักสันโดษ โลกส่วนตัวสูง (แต่ช่วงหลังๆ มีออกนอกบ้านบ้าง แต่ก็นานๆที)

พ่อแม่คงเป็นห่วงและรัก จขกท. มาก ดีแล้วนะแบบนี้ แต่คิดว่าเดี๋ยวพ่อแม่ก็น่าจะยอมให้ไปในอนาคต (มั้ง) ยังไงก็ต้องอดทนเอาหน่อยครับ

และอยากให้นึกไว้เสมอว่า ต่อให้จะอายุมากแค่ไหน ในสายตาพ่อแม่เราก็คือเด็กเสมอ

[Final-Fantasy]

มันคือข้อแตกต่างว่าทำไมฝรั่งถึงดูแลตัวเองได้ แต่คนไทยกับต้องให้พ่อแม่ดูแล บางทีออกไปข้างนอกก็เป็นประสบการณ์ที่พ่อแม่ให้ลูกไม่ได้นะครับ

[campiiy]

ตอนผมอายุ20ตอนนั้นแม่ผมก็ค่อนข้างปล่อยแล้ว ด้วยความที่ผมทำงานไปด้วยเรียนด้วยแม่ผมอาจจะคงเห็นว่าเราไม่ได้เหลวไหล เรามีความรับผิดชอบ กลับบ้านมาก็ไม่ค่อยออกไปไหนอยู่แต่บ้าน

เพราะทำงานกลับมาก็เหนื่อยแล้ว หลังจากที่ได้เงินเดือนมาก็เลี้ยงข้าวท่านบ้างไรบ้าง หลังจากนั้นมาท่านก็ไม่ห้ามอะไรผมแต่ท่านก็ยังเป็นห่วงผมเหมือนเดิม ผมว่าต้องลองถามตัวเองก่อนว่า

เราเข้าใจพ่อ****ากสักแค่ไหน ก่อนที่จะให้เค้ามาเข้าใจเรา ยิ่งถ้าสมมุติว่า จขกท เป็นลูกคนเดียวแล้วด้วยล่ะก็กว่าท่านจะปล่อยไปไหนต่อไหนเผลอๆแก่แล้วแน่ๆลูกคนเดียวท่านต้องรักมากกว่า

ลูกสองคนอยู่แล้วครับ คิดสะว่าเราก็คือแก้วตาดวงใจของคุณ ถ้าคุณเป็นไรไปท่านก็คงจะเอาแต่โทษตัวเองว่า ฉันไม่น่าให้ลูกไปเลยเพราะฉันแท้ๆ เพราะฉะนั้นผมเข้าใจฟิวส์คุณนะครับ แต่

อย่าคิดมากครับ วันนึงเรามีความรับผิดชอบมากกว่านี้ เด่วท่านจะไว้ใจเราเองครับ

[Zaraki Kempaji]

เอ่อ ผม 17 แต่ไม่ค่อยออกจากบ้านเลย นานๆ ทีไป พ่อแม่ยังบอกให้ผมไปหาเล่นกะเพื่อนเลย บางทีจะไปส่งด้วยซ้ำ

คุณลองทำตัวให้พ่อแม่เห็นว่าคุณดูแลตัวเองได้แล้วดูสิครับ เผื่อท่านจะได้ปล่อยๆ ไปบ้าง

[ZirusZa]

ตอนเด็กๆ ถึงอายุ 18 ผมก็เคยเป็นแบบท่าน จขกท. ละ จะไปไหนพ่อแม่ก็ต้องไปส่งตลอด อยากไปเที่ยวกับเพื่อนๆ พ่อแม่ก็ไม่ค่อยอยากให้ไป ต้องให้เพื่อนมาขอก่อน
ถึงจะอนุญาติให้ไปแต่ตอนอายุ 18 จะ 19 แล้ว พ่อบอกจะซื้อรถให้ นั้นละ เจ๋งเลย หลังจากได้รถมา ผมจะไปไหนก็ได้ มีอิสระมาก พ่อแม่ก็เฉยๆ
แต่ไปไหนผมโทรบอกพ่อกับแม่ก่อนเสมอน่ะ เหมือนสร้างความมั่นใจให้เค้า ว่าผมดูแลตัวเองได้ และก็ไม่อยากให้เค้าเป้นห่วงผมมากแค่นั้นเอง

แนะนำเลยครับ ขอพ่อแม่ซื้อรถเลย บอกว่าอยากได้ ผมไม่อยากรบกวนพ่อแม่ หาข้ออ้างเอาครับ :giveheart

ปล. ตอนนี้ผมอยากได้รถยนต์มาก ขอพ่อแม่ซื้ออยู่ ไปไหนสะดวกดี ไม่ต้องกลัวแดดกลัวฝน ไม่ใช่อะไรมันสะดวกดีเวลาไปหาแฟนที่ต่างจังหวัด :D

[Granado]

ลองนับ 1 2 3 ดังๆดูครับ (ล้อเล่นครับ)

เหมือนที่ทุกคนว่านั่นล่ะครับ น่าจะอยู่ที่ห่วงเรื่องการใช้ชีวิตมากกว่า อาจจะอยู่ยากถ้าอยู่คนเดียวข้างนอก อะไรแบบนี้

[bararasza]

ผม 21 หลุดจากอ้อมกอดพ่อแม่ตอน 18

มาอยู่หอ ครับ
อายุ 20 เข้าผับครั้งแรก จะบอกให้ (ก่อนหน้านี้ก็เข้าบาร์มาบ้างแหละ )

ต่างจังหวัดไม่ต้องพูดถึงช่วงที่อยู่ในอ้อมกอด พ่อแม่ ไม่เคยได้รับการอนุญาติ

จนได้มาใช้ชีวิตอยุ่หอพักคนเดียว ไปไหน ผมก็บอกท่านนะ แต่ท่านห้ามผมไม่ได้หรอกเพราะไม่ได้อยู่ใกล้อ้อมกอดแล้ว

ท่านก็โทรเช็คบ่อยๆ พอผมได้ แฟน ท่านก็จะโทรมา แต่นานๆๆๆครั้ง เพราะ พวกท่านแอบห่วงผมผ่านทางแฟนผม

แต่พอผมอายุ 21 เท่าตอนนี้ ช่วงเวลาที่จะได้ไปเฮฮาต่างจังหวัดกับเพื่อนๆผม ก็หมดลงแล้วต่างคนต่างแยกทางกันไป เรียน ทำงาน มีครอบครัว

ซึ่งมันทำให้ผมเป็นคนที่มีเพื่อน ค่อนข้างน้อย คบกัน 2-4คนเท่านั้น และการไปเที่ยวต่างจังหวัดสำหรับผมในอายุเท่านี้ ผมไม่ชอบและไม่อยากรู้ไม่อยากเห็นและไม่อยากออกไปไหน

ผมรู้แล้วว่าการอยู่กับที่พัก สำหรับตัวผมมันสบายที่สุดแล้ว :o


ปัจจุบัน พ่อแม่ไม่ยอมให้ผมขับรถอะไรเลย รู้สึกเป็น ปรมด้อย

เพราะฉะนั้น เหตุการณ์แบบนี้ ไม่ได้เกิดแค่กับท่านหรอก มันเกิดกับลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ของ พ่อแม่ อีกหลายคน

[im111us]

ปวช. 1 ยัน ทำงาน ก็อยู่คนเดียวตลอด เพราะเราสร้างความมั่นใจว่า เราดูแลตัวเอง มีความรับผิดชอบ
ไม่ใช่ว่า มีรถแล้วเค้าจะปล่อย ปากบอกว่าปล่อย คุณพูดได้ แต่คุณไม่รุ้หรอกว่า ตอนอยู่บ้านพวกเค้าคิดยังไงเครียดขนาดไหน
ทำไม เด็ก ตปท. ถึงปล่อยให้เรียนรู้ประสบการณ์ได้ แล้ว เด็กไทย ทำไมต้องอยู่ภายใต้ผู้ปกครอง นั้นคือสิ่งที่พวกคุณทำกับตัวทั้งนั้น
คุณไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ หรือผุ้นำ ตั้งแต่เด็ก ความเชื่อใจก็ไม่มี ซึ่งต่างจาก เด็ก ตปท. มากหลายขุม

อ้างว่า พ่อแม่รังแกฉัน ไม่ได้ครับ กายไม่ปล่อยคุณไม่ใช่ เค้ารังแกคุณ แต่เค้าห่วงคุณ ไอ้การรังแกฉันคือ ตามใจ อยากได้อะไรก็ได้ จบเรื่องด้วยเงิน สุดท้ายทำอะไรไม่เป็น

ตอนนี้แนะนำได้แค่ว่า สร้างความเชื่อใจให้เค้า ว่าผมไปกี่วันที่ไหนยังไง ถ้าไม่ได้ก็ไม่ต้องไป อีกอย่างผมก็ไม่รู้พ่อแม่สมัยนี้เป็นยังไง ด้วย ถ้าสมัยก่อนเค้าจะให้ดูแลตัวเองมากกว่าจะอยู่กับเค้า

[ballba]

เขายังมองเราเป็นเด็กครับ

เป็นเรื่องธรรมดา ที่เขาจะห่วง แต่ผมก็อิสระ มาแต่เด็กแล้ว

เพราะพ่อแม่ผม เขาเข้าใจ และรู้ว่าผมเป็นคนยังไง

แม้ตอนนี้ บางครั้งยังมองผมเป็นเด็กเลย

ซื้อขนม ช็อคโกแลต ขนมถุง ทอฟฟี่ ซื้อเสื้อผ้า อะไรๆ มาให้ตลอด

ในสายตาแม่ผม แม่ผมบอกว่า ก็ยังมองผมเป็นลูกน้อย ของแม่เสมอครับ

ลูกอยากกินอะไร แม่ก็จะหา อยากไปไหนก็จะพาไป

ตัวจะโตแค่ไหนก็ยังอยากอุ้มกอดเสมอ นี่หละครับแม่ผม

น้ำตาจะไหล ไปกอดแม่แปป :o

[alimitedking]

รออีกนิด อายุ 21 สมัครทหารเลยคับ เอาแบบ 6 เดือนเด้อ แต่ถ้าอยากนานก็ จับใบเลยเอาใบแดงด้วยนะจะได้ 1ปี หรือ 2 ปี แล้วแต่***เลยคับ 55555+
ปล. สมใจ***แน่นอนอ่ะคับ พ่อ แม่ด่า***ไม่ได้แน่นอน ตอบแทนแผ่นดินเกิด ลูกเป็นทหาร พ่อ แม่ ภูมิใจ

[kurolykan]

ทำใจแล้วหาทางอ้อนเอาล่ะกันเด้อ แต่พ่อแม่ผม เขาไม่ค่อยยอมให้ผมทำอะไรมากหรอก แต่เรื่องออกไปนอกบ้านเคยโดนไล่ให้ไปเปิดหูเปิดตาบ้าง แต่ไม่ล่ะนั่งอยู่หน้าคอมเฝ้าหน้าร้านต่อไปดีกว่า แถวบ้านผมนี่ชนบทแท้ๆ เลย ออกไปก็ไม่รู้จะเที่ยวไหน

แต่กรณีของคุณไปต่างจังหวัดนินะ ก็นับว่าพอดูอยู่แหละ สำหรับพ่อแม่ประเภทห่วงจัดๆ จขกท. ลูกคนเดียวรึป่าวนิ

[nakiann123]

ผมออกไปไหนเองตั้งแต่อายุ 16 17 ละมั้ง

แต่ทำอะไรก็บอกท่านไว้ ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร

ท่านอาจจะมองว่าผมเป็นคนที่ค่อนข้างดูแลตัวเองได้มั้ง

ตอนนี้อยู่คนเดียวมาก็นานแล้วละครับ แต่ก็ไปมาหาสู่ท่านทุกวัน แต่ยังไม่มีเมียสักที

วันๆสิงอยู่แต่กับร้านเหล้า จะจีบเด็กเสิร์ฟก็กลัวผัวเขากระทืบเอา 55555+

[ezbird]

ถามก่อนว่า จขกท. เป็นลูกคนเดียวรึเปล่าครับถ้าใช่ก็ทำใจครับ ลูกคนเดียวพ่อเเม่ไม่อยากให้ออกไปไหนอยู่เเล้ว ถึงไปได้ก็ไม่อยากให้ไป ไกลหูไกลตาเค้า เเต่ถ้าไม่ได้เป็นลูกคนเดียวก็เเล้วเเต่บ้านเเล้วอะครับ

[kadajjang7]

เราก็เป็นเหมือน จขกท. นะ อย่าคิดมากเลย พ่อแม่เค้าเป็นห่วงอ่ะ
บางทีเธอต้องทำให้ตัวเองสามารถเลี้ยงดูตัวเองได้อ่ะจริงๆอย่างเริ่มแรกคือการขอออกไปทำงานไรงี้อ่ะ
เรานะเมื่อก่อนก็ไม่ได้ออกไปไหนกันนั้นนี่จนไม่มีเพื่อนเลย เพราะเราติดพ่อแม่เสมอ แต่พอเราได้ลองขอท่านทำงานมีเงินใช้เองแม่เราเลยปล่อยเรา
แต่ทุกอย่างเราต้องกันตัวเองเสมอ คือมีอะไรเราต้องรับผิดชอบตัวเอง ออกไปข้างนอกดูตัวเองดีๆ ส่วนต่างจังหวัดอ่ะ
พ่อแม่เป็นห่วงธรรมดาขนาดเราจะไปเองยังมีพี่สาวเราไปด้วยเลย ตัวคนเดียวมันลำบากนะ 20 ต้นๆหรือจะอายุมากเท่าไรก็เถอะ
ในสายตาพ่อแม่อ่ะเค้าจะมองว่าเราเป็นเด็กเสมอ หมายถึงว่าไม่มีวันไหนที่เขาไม่ห่วงใยลูกแบบนี้ คิดในเเง่ดีนะ จขกท. อย่าคิดว่าพ่อแม่ทำร้ายเราเลย
ไม่ดีนะ บาปด้วย เอาไว้สักพักเราลองขออีกที ลองคุยกันด้วยเหตุผลว่าเราดูแลตัวเองได้หรือลองให้อะไรมันเข้าที่เข้าทางอีกนิดค่อยขอนะ
สู้ๆจขกท. อย่าคิดมากๆ :yes:yes:yes

[CanDiiZ]

เลี้ยงลูกอยู่ในกรงมากไป เจอโลกจริงเดี๋ยวจะซึ้ง

ผมเริ่มไปนู่นไปนี่ก็ ม ปลาย ไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง สังสรรค์ ค้างบ้านเพื่อนห้องเพื่อน

แอบไปเที่ยวกลางคืนก็มี (แต่แอบไปเที่ยวนี่ ไม่บอกอยู่แล้วอ่ะนะ :o)

พอมหาลัยก็อิสระ ไปไหนก็ไปแค่บอกว่าจะไปให้รับรู้ไว้แค่นั้น รู้สึกแบบ อาห์ . . . ชีวิต

ตอนนี้ก็มาทำงานไกลบ้าน มาเริ่มคิดถึงบ้านตอนหลังๆนี่แหละ อยากกลับไปทำงานแถวบ้าน ใกล้ๆบ้าน

ก็เจออะไรมาเยอะเหมือนกัน เหตุการณ์เยอะ คนเยอะ แทบทุกประเภทแล้วมั้ง

การใช้ชีวิตมันเป็นประสบการณ์ ต้องได้ลอง ต้องได้เจอ อยู่แต่ในกรงไม่ช่วยให้ไม่เจอคนไม่ดีหรอก

[Wimpy Kid]

หัวอกเดียวกันกับผมเลยแฮะ แต่ผมอายุ18 อยากจะไปเที่ยวกับเพื่อนที่ต่างจังหวัดบ้าง แต่ไม่เคยได้ไปเลย :sweat

[karukuk]

น่าสงสารและเห็นใจนะ....แต่บางคนไม่มี "พ่อและแม่" มาเป็นห่วงเหมือนน้องนะ...
ส่วนเรื่องที่ว่าจะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรอันนี้ก็แล้วแต่นะ ชีวิตของน้อง น้องลิขิตมันได้เอง แต่เอาเป็นว่าถ้าต้องตายไปก่อนที่จะได้ทำตามความฝัน(ที่น้องอาจจะหลงเหลืออยู่)
พี่ว่าแม่_งโคตรน่าเสียดายเลย.....ตายไปทั้งที่ไม่มีใครจะจดจำเราได้ ยกเว้นก็แต่ "พ่อและแม่" ของน้องนะ...........

[panaddas06]

ผม 14 พ่อแม่ก็ปล่อยนิดหน่อยอ่ะครับ ผมว่าพ่อแม่ของพี่ก็รักพี่เป็นห่วงนั่นแหละครับ ผมคิดว่าพี่ลองกลับมามองตัวเองว่าทำได้ทุกอย่าง มีวุฒิภาวะ ไม่ได้ทำตัวเป็นเด็กแน่น่ะครับ??

[chanwitpop]

พ่อแม่เค้าเป็นห่วงคุณนะครับ

สำหรับผมพ่อแม่ปล่อยตั้งแต่15 แต่ผมจะไปใหนผมก็จะบอกและขอพ่อแม่ก่อนเสมอ
ให้เค้ารู้ว่าเราจะไปที่ใหนจะกลับเมื่อไหร่ ถ้าเค้าบอกไม่ให้ไปผมก็ไม่ไปแค่นั้น ถ้าไปก็กลับตามเวลาที่เราบอกกับท่าน


จขกท ต้องย้อนกลับไปมองตัวเองว่าตัวคุณมีความรับผิดชอบดีพอแล้วหรือยัง
ไม่ใช่ว่าอายุ20แล้วจะมีความรับผิดชอบเพิ่มขึ้นตามอายุนะครับ

[pond29856]

ชาตินี้คุณมีอิสระแน่ไม่ต้องห่วงหรอกครับ เขาอะเข้าใจเราครับแต่อธิบายสิ่งที่ตัวเองเข้าใจให้เราฟังได้ยากมากกับสิ่งที่ห้ามหรือเตือน แต่เราจะเข้าใจผู้ใหญ่ได้ยากยิ่งกว่าเพราะ เราเพิ่งได้เริ่มเข้าสู่วัยนี้ พูดง่ายๆคือยังขาดประสบการณ์ ถ้าคุยไม่ได้ผล ก็ทำให้เขาเห็นว่าเราสามารถที่จะดูแลตัวเองได้เราโตแล้ว ส่วนผมจำไม่ได้แล้วว่าอยู่กับพ่อแม่เป็นยังไง ผมอายุ 21 เกือบทั้งชีวิตผมอยู่กับปู่กับย่า เมื่อก่อนผมออกบ้านดึกไม่ได้ นอนดึกไม่ได้ ไปเที่ยวไหนไม่ได้ จนถึงตอนนี้บางสิ่งก็ยังมีอยู่ แต่มันเริ่มๆที่จะเบาลง ตอนนี้ผมจะไปไหนผมก็บอกเขาส่วนใหญ่ก็ให้ไปแต่ห้ามขับรถไปเองเท่านั้น เขาเจออะไรมากมายมาก่อนเราครับ "อธิบายไม่ได้ก็ทำให้เขาเห็น" อิสระมีแน่นอนครับ ไม่ต้องห่วง

[aliveplus]

ผมว่าส่วนสำคัญขึ้นอยู่กับตัวเราเองด้วยนะครับ ว่าเราเป็นคนแบบไหน มีความรับผิดชอบแค่ไหน ผมเป็นลูกชายคนเดียว แต่พ่อแม่ก็ปล่อยให้จัดการอะไรต่างๆด้วยตัวเองตั้งแต่ ม.ต้น อยากไปไหน ไปค้างบ้านเพื่อน ก็ขอได้ แต่ต้องบอกเวลากลับที่แน่นอน แล้วก็ทำตามนั้น ท่านก็เชื่อใจ แล้วยิ่งไม่เคยทำอะไรให้ท่านเดือดร้อนด้วยเลยผ่านฉลุย พอมหาลัยท่านไปหาแค่ 3 ครั้ง คือตอนไปส่ง ไปเยี่ยมแล้วก็ตอนไปขนของกลับ
ตอนมหาลัยนี่สนุกสุด เรียนอยู่สงขลาแต่ไปค่ายเชียงใหม่ ไปกรุงเทพ ไปไหนต่อไหนไม่เคยว่าครับ แต่ก็บอกท่านว่าไปที่ไหน อะไรยังไงแล้วก็ทำตามนั้น ตอนนี้เรียนจบแล้วก็เลือกทำงานใกล้บ้าน ท่านก็เป็นห่วงไม่เคยเปลี่ยนไปจากตอนเด็กๆ ถึงบางครั้งจะอึดอัดบ้าง แต่ก็ด้วยความเป็นห่วงเพราะในสายตาท่านเราก็เป็นแค่เด็กผู้ชายตัวเล็กๆของท่านอยู่ละครับ
ค่อยเป็นค่อยไปนะครับ จขกท อย่าน้อยใจไปเลย ค่อยๆสร้างความเชื่อใจให้ท่านเห็นว่าเรารับผิดชอบและดูแลตัวเองได้ ทุกอย่างคงดีขึ้นนะครับ สู้ๆ

[reverse7777]

ผมว่าอย่าไปว่าพ่อแม่เลยครับ ถ้าเขาเห็นคุณเป็นผู้ใหญ่และสามารถดูแลตัวเองได้ เขาก็จะปล่อยคุณเอง ถ้าคุณไปต่างจังหวัดหรือไปไหนเกิดมีอุบัติเหตุหรือมีอันตรายเกิดขึ้นกับคุณ คนที่เดือดร้อนคือพ่อแม่นะครับ ผมเคยแอบบหนีไปเที่ยวเป็นกลุ่มแล้วไปมีเรื่องจนตั้งเข้าโรงพัก เดือดร้อนพ่อแม่เลยครับ แต่ช่วงหลังๆ ผมก็พูดคุยกับท่านดีๆจะไปไหนกลับกี่โมงไปกับใครบ้าง พยายามอย่าใช้อารมย์อธิบายครับ ให้ใช้เหตุผลใจเย็นๆ แล้วคุณบอกไม่มีความสุข มีคนอีกเยอะที่ไม่มีพ่อแม่ บางคนไม่เหลือใครเลยต้องดินรนหาเลี้ยงตัวเอง คุณลองมองย้อนกลับในแง่ดีครับ ชีวิตคนเราเกิดมามีพ่อแม่คอยเป็นห่วงมันดีแค่ไหนแล้ว ผมเข้าใจอารมย์ของคุณนะ ใจเย็นๆไว้ครับ ยังไงต้องมีซํกวันที่เราจะได้เลือกใช้ชีวิตของเราเองอยู่ดีครับ

[atopot001]

จขกท.อยากลองตายเหรอ ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก ลองจินตนาการตอนจะตายสิว่า จะตายยังไง จะโดนอะไรตาย จะเจ็บมากแค่ไหนถ้าเกิดอุบัติเหตุแบบตูมแล้วตายเลยก็ยังดี เพราะไม่รู้สึกอะไร แต่ลองคิดว่าถ้าตูมแล้วเรายังไม่ตายหละแต่ร่างกายเละๆบอบช้ำ มันจะทรมานขนาดไหน นั้นแหละคือสิ่งที่พ่อแม่คิดเขาเป็นห่วง เขาถึงไม่อยากให้ไป ลองดูพวกที่เรือสำราญเกาหลีล่มสิเด็กนักเรียนทั้งนั้นบางคนพ่อแม่ไม่อยากให้ไปแต่ก็จะไปสุดท้ายใครหละเสียใจ คุณไม่เสียใจหรอกตายแล้วนิแต่คนที่เสียใจคือคนที่ยังอยู่ มันจะเป็นตราบาปของเขาไปตลอดชีวิตเลยนะว่าทำไมถึงปล่อยให้ลูกไปตาย ทำไมไม่ห้ามลูก รู้ครับว่าใครๆก็อยากมีอิสระในการไปเที่ยว แต่เราก็ต้องคิดถึงเหตุการณ์พวกนี้เผื่อด้วย แล้วก็ลองทำตัวให้เขาเชื่อว่าเราพอจะดูแลตัวเองได้แล้ว เดี๋ยวเขาก็อนุญาติเองแหละ เป็นกำลังใจให้ครับ ปล.จขกท ก็คล้ายๆผมแหละแต่แม่ผมปล่อยมากกว่า:thank

[DkTaP82]

ทำตัวเป็นผู้ใหญ่สิครับ 555+

ผม 22+ ไปไหนมาได้ปกติ

1.มีงานทำเป็นหลักแหล่ง 2.มีเงินทองใช้ 3.ดูแลตนเองได้ 4.มีเมีย!!!!!!! เห้ยฅ

เอาใจช่วยครับรู้จักไปรู้จักเที่ยวมีขอบเขต ไม่มุ่งอบาย ไม่อยู่ที่อับครจร ชีีวิตปลอดภัยครับ