kadajjang7
1st July 2014, 10:20
สืบเนื่องมาจากกระทู้นี้คะ >>> http://www.jokergameth.com/board/showthread.php?t=228972
จากที่อึดอัดมาเป็นเดือนๆ ก็ได้ตัดสินใจว่าเคลียร์ไปเลยจะได้ไม่อึดอัด
ตอนนี้เรารู้สึกทำใจไม่ได้จริงๆ เพิ่งเปลี่ยนสถานะกลายเป็นเพื่อนกันเมื่อสองวันก่อน
มันรู้สึกเหมือนเศร้าตลอดเวลา พยายามหาอะไรทำแล้วก็ยังรู้สึก (ช่วงนี้เป็นช่วงรองานด้วยนะคะเลยต้องอยู่บ้านเพื่อเตรียมย้ายไปอยู่ที่อื่นตามที่ทำงาน)
ช่วงนี้อะไรมันก็ดูแย่ไปหมด ดูเหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้า เพราะครอบครัวต่างต้องแยกไปอยู่กันคนละที่ด้วย
ดันต้องมาตัดสินใจช่วงนี้คะ เราสองคนจากกันด้วยดี ลดสถานะกลายเป็นเพื่อน
ที่จริงความรู้สึกมันยังคงอยู่แต่ตัวเขาบอกว่าเขาทำงานหนักไหนจะเรียนและอะไรอีกหลายๆอย่างสังคมที่ดีขึ้นเลยทำให้เขาไม่คิดถึงเราไปแล้ว
เรารู้สึกเสียใจมันหวิวๆเราเลยคิดว่าปล่อยให้เค้ามีโอกาสได้เจอคนที่ดีกว่าเรา และอยู่ด้วยกันกับเขาดีกว่า
เพราะตัวเขาแล้วต้องการคนที่เขาอยู่ด้วยกันได้เจอกันทุกวันได้นะคะ อีกอย่างเราห่างกันมันเลยทำให้อะไรๆดูเปลี่ยนไป
แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมา 1 ปีเรามีความสุขมาก ที่ได้คุยกันรับรู้และปรึกษากันและกัน มันทำให้ปักใจอยู่
เวลาเท่านั้นที่จะช่วยได้ซินะคะ เราคิดว่าจะตัดจากเขาทุกอย่างแต่เขาขอเราแอดเฟสเป็นเพื่อนเราก็ยอม เเต่ก็รู้สึกเจ็บอยู่ดี T^T
เมื่อวานเขาก็โทรมาขอร้องให้แอดเฟส และคุยกันถามเรื่องสารทุกข์สุขดิบ เรายอมเจ็บเองเพราะเราตัดสินใจเองเราถามเขาเขาไม่ยอมตอบเราอะไรเลยเลยคิดว่าต้องทำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับความรู้สึกเลยต้องลดมันมากลายเป็นเพื่อน
ทำไมต้องพูดว่าไม่อยากเสียเราไป ทำไมต้องพูดว่าช่วงเวลาที่ผ่านมาขอแช่แข็งไว้ได้ไหม เราเป็นคนที่น่าจดจำ
แล้วก็บอกว่าถ้าได้มาที่เค้าบอกเขาด้วยนะ
...เเต่เราเข้าใจว่าเขามีอะไรที่ต้องทำเยอะและยังไม่พร้อม
สำหรับเราแล้วเรายอมให้เค้าไปเจอคนที่ใช่และคนที่อยู่กับเค้าได้จริงๆดีกว่า
มันเป็นสิ่งที่เราไม่อยากคิดและมันทำร้ายเราเสมอ
เราคิดว่าถ้าเวลาผ่านไปมันก็จะหายไปเอง เราปล่อยเค้า เราทำได้แค่นี่และดีที่สุดแล้วคะตอนนี้
ขออนุญาตระบายนะคะ...มันไม่ไหวจริงๆ อยากลืม คือพรบตามันทำให้รู้สึกเศร้ามากจริงๆ
ไม่เคยมีความรู้สึกเสียใจอะไรขนาดนี้เลยตั้งแต่เลิกกับคนก่อนหน้านี้ยังไม่รู้สึกมากขนาดนี้เลยคะ
พอดีอึดอัด..เพราะตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับอยู่คนเดียว ตอนนี้รอให้ตัวเองได้ไปทำงานและอยู่ที่อื่นคงจะค่อยๆลืมไป
อยากกลับมาเข้มเเข็งเร็วๆคะ อยากลืม อยากกลับไปเป็นคนเดิมให้ไว รู้สึกมันเคว้งคว้างมากจริงๆ
ตอนนี้เหนื่อยแล้วคะเรื่องรักๆขอพับเก็บไว้ไม่อยากเอาออกมาอีกเลย
ทำยังไงดีคะ...เหมือนมันตามมาหลอกหลอนตลอด
จากที่อึดอัดมาเป็นเดือนๆ ก็ได้ตัดสินใจว่าเคลียร์ไปเลยจะได้ไม่อึดอัด
ตอนนี้เรารู้สึกทำใจไม่ได้จริงๆ เพิ่งเปลี่ยนสถานะกลายเป็นเพื่อนกันเมื่อสองวันก่อน
มันรู้สึกเหมือนเศร้าตลอดเวลา พยายามหาอะไรทำแล้วก็ยังรู้สึก (ช่วงนี้เป็นช่วงรองานด้วยนะคะเลยต้องอยู่บ้านเพื่อเตรียมย้ายไปอยู่ที่อื่นตามที่ทำงาน)
ช่วงนี้อะไรมันก็ดูแย่ไปหมด ดูเหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้า เพราะครอบครัวต่างต้องแยกไปอยู่กันคนละที่ด้วย
ดันต้องมาตัดสินใจช่วงนี้คะ เราสองคนจากกันด้วยดี ลดสถานะกลายเป็นเพื่อน
ที่จริงความรู้สึกมันยังคงอยู่แต่ตัวเขาบอกว่าเขาทำงานหนักไหนจะเรียนและอะไรอีกหลายๆอย่างสังคมที่ดีขึ้นเลยทำให้เขาไม่คิดถึงเราไปแล้ว
เรารู้สึกเสียใจมันหวิวๆเราเลยคิดว่าปล่อยให้เค้ามีโอกาสได้เจอคนที่ดีกว่าเรา และอยู่ด้วยกันกับเขาดีกว่า
เพราะตัวเขาแล้วต้องการคนที่เขาอยู่ด้วยกันได้เจอกันทุกวันได้นะคะ อีกอย่างเราห่างกันมันเลยทำให้อะไรๆดูเปลี่ยนไป
แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมา 1 ปีเรามีความสุขมาก ที่ได้คุยกันรับรู้และปรึกษากันและกัน มันทำให้ปักใจอยู่
เวลาเท่านั้นที่จะช่วยได้ซินะคะ เราคิดว่าจะตัดจากเขาทุกอย่างแต่เขาขอเราแอดเฟสเป็นเพื่อนเราก็ยอม เเต่ก็รู้สึกเจ็บอยู่ดี T^T
เมื่อวานเขาก็โทรมาขอร้องให้แอดเฟส และคุยกันถามเรื่องสารทุกข์สุขดิบ เรายอมเจ็บเองเพราะเราตัดสินใจเองเราถามเขาเขาไม่ยอมตอบเราอะไรเลยเลยคิดว่าต้องทำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับความรู้สึกเลยต้องลดมันมากลายเป็นเพื่อน
ทำไมต้องพูดว่าไม่อยากเสียเราไป ทำไมต้องพูดว่าช่วงเวลาที่ผ่านมาขอแช่แข็งไว้ได้ไหม เราเป็นคนที่น่าจดจำ
แล้วก็บอกว่าถ้าได้มาที่เค้าบอกเขาด้วยนะ
...เเต่เราเข้าใจว่าเขามีอะไรที่ต้องทำเยอะและยังไม่พร้อม
สำหรับเราแล้วเรายอมให้เค้าไปเจอคนที่ใช่และคนที่อยู่กับเค้าได้จริงๆดีกว่า
มันเป็นสิ่งที่เราไม่อยากคิดและมันทำร้ายเราเสมอ
เราคิดว่าถ้าเวลาผ่านไปมันก็จะหายไปเอง เราปล่อยเค้า เราทำได้แค่นี่และดีที่สุดแล้วคะตอนนี้
ขออนุญาตระบายนะคะ...มันไม่ไหวจริงๆ อยากลืม คือพรบตามันทำให้รู้สึกเศร้ามากจริงๆ
ไม่เคยมีความรู้สึกเสียใจอะไรขนาดนี้เลยตั้งแต่เลิกกับคนก่อนหน้านี้ยังไม่รู้สึกมากขนาดนี้เลยคะ
พอดีอึดอัด..เพราะตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับอยู่คนเดียว ตอนนี้รอให้ตัวเองได้ไปทำงานและอยู่ที่อื่นคงจะค่อยๆลืมไป
อยากกลับมาเข้มเเข็งเร็วๆคะ อยากลืม อยากกลับไปเป็นคนเดิมให้ไว รู้สึกมันเคว้งคว้างมากจริงๆ
ตอนนี้เหนื่อยแล้วคะเรื่องรักๆขอพับเก็บไว้ไม่อยากเอาออกมาอีกเลย
ทำยังไงดีคะ...เหมือนมันตามมาหลอกหลอนตลอด