PDA

ดูเวอร์ชั่นเต็ม : เดินออกมาไกลมากเเล้ว..........เเต่เรามีค่าพอที่จะกลับไปไหม



SCP
7th July 2014, 01:04
เพลงไม่เกี่ยว

http://www.youtube.com/watch?v=fl-D3s-qFis


เคยอยู่กับเพื่อนกลุ่มนึงครับ เล่นดอท ไปเที่ยวด้วยกันตลอด
เเต่ด้วยความที่บ้านไกลกว่าคนอื่นๆ การเดินทางไปกลับค่อนข้างทำให้ผมรู้สึกว่าโดนทิ้งบ่อยๆ
พอขึ้นม.ปลายมา ผมเลือกสายการเรียนที่ไม่เหมือนในกลุ่ม-เลยโดนเเยกไปตามระเบียบ
ผมก็รู้สึกว่า เเตกต่างจากคนในกลุ่ม ไปไหนมาใหนคนเดียวตลอดทั้งๆที่คนอื่นในกลุ่มเขาไปมาด้วยกันตลอด

ช่วงหนึ่ง ผมยุ่งอยู่กับงานรร.มาก หายหน้าไปเกือบ 2 อาทิตย์(ไม่ได้เปิดคอมเล่น SKYPE+เกม+เจอหน้ากันเลย)
เเต่โทรศัพก็ดันพังอีก Line หายไปหมด เเละมีรุ่นน้องมาจีบ พวกเขาเห็นเลยคิดว่าผมติดหญิง
เหนื่อยมาก งานรร. +งานห้อง การบ้าน ฯลฯ เเต่คนในกลุ่มกลับไปเลี้ยงวันเกิดกันสบายใจ +ไม่ชวนเลย เเละหาว่าผมติดหญิงอีก
ผมน้อยใจมาก ตอนนั้นยิ่งท้อ+เครียดเรื่องสอบมหาลัย เกรดม.6 กีฬาสี กิจกกรม โครงงาน รายงาน GAT PAT ONET
จึงตัดสินใจเดินออกมาจากกลุ่มเลย เสียใจมากเพื่อนกันทำกันได้ลงคอ
เเละพวกเขาก็ไม่ได้ตามอะไร ไม่เคยถามว่าเป็นอะไร หรือว่าหายไปไหน
ตอนนี้ก็เกือบ 1ปีครึ่งเเล้ว ที่ไม่ได้ติดต่ออะไรไป (เห็นหน้า ผมก็เฉยๆไว้ไม่ได้ทักอะไร)


จนมาเร็วๆนี้ เพื่อนใหม่เเละผมลงเเข่ง DOTA2 TGPL เเล้วเเท็กผมลงรูป ในเฟซ
พวกนั้นก็Steam มาถามว่า เเข่งด้วยหรอ ชื่อทีมอะไร อาจจะมีสิทธิเจอกัน (เเม่งโครตรเจ็บ,ลืมกุละยังจะหาคนใหม่มาเเทนอีก)


--------------------------------------
อาจทราบว่าผมควรจะติดต่อกลับไปไหม
ทุกวันนี้ยังน่้อยใจเรื่องที่ไปช่วยงานรร.อยู่เลยทำกันได้ลงคอ

ขอบคุณที่อ่านจ้า
http://upic.me/i/ne/10320595_906063276087506_100408465452407761_n.jpg

John
7th July 2014, 01:26
ไม่เป็นไรครับ อย่างน้อยก็ยังมีผมที่อยู่เป็นเพื่อนคอยดูนมมันแกวตอนตีสามเหมือนกัน

safekung
7th July 2014, 01:39
อ่านแล้วซึ้ง จขกท.เหมือนผมเป๊ะเล่นดอทด้วยกันแต่พอขึ้น ม.ปลายก็ต้องแยกจากกัน

youthgts
7th July 2014, 01:40
ผู้หญิงในรูปเธอบอกจะถอดเสื้อตอน ตี 3 O_____O

เพจ โหดสุด V2 เขาว่างั้น

Mcarmy
7th July 2014, 01:57
คล้ายๆ ผมเลย แฮะ แต่ผมชิวๆ ผมเลือกที่จะ ตัด อดีต ออกไปเลยไม่ต้องมาเสียดาย ฟังนะ ไอ่เหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นกันทุกคนนั่นแหละ
ถ้าไม่ใช่เพื่อนสนิทจริงๆ เพื่อนในห้อง เฮฮามา 3 ปี สุดท้ายทุกคนก็แยกกันออกไปตามทางของตน
--------------------------------------
Mini Story of My Best Friend
--------------------------------------
มีเพียงเพื่อนแท้ ผมคนเดียวที่ยังอยู่ เค้ายอมรับผมทุกอย่าง ผมก็ยอมรับเค้าทุกอย่าง ตั้งกะชอบกัดแขนผม ชอบมาบ้านผมแบบลับๆแล้วกระโดนทับผมขณะนอนหรือไม่ก็เอาน้ำมาเทใส่
เพราะว่า ผมชอบตื่นสาย ชอบพูดเกี่ยวกับเรื่อง สูตรคณิตศาสตร์
(ฟิสิก ดาราศาสตร์ เรื่องวิทยาศาสตร์ ผมชอบอยู่แล้ว เราเลยนั่งเถียงกันหาคำตอบและยอมรับในคำตอบที่เป็นไปได้มากที่สุด) บางทีผมก็ชอบเล่าเรื่องเพ้อฝันให้เค้าฟังแต่ผมชอบเล่าแบบฮาๆปนๆกันไป
ุถ้าเป็นคนทั่วไป หรือ พวกอยู่กันเป็นสังคม เค้าจะมองผมอย่างเป็นเส้นทางเดียวกัน ว่า บ้า ทั้งที่ผมแค่อยากจะเล่าเรื่องตลกๆให้ฟัง แค่เอ่ยก็ด่า เพ้อเจ้อแล้วแหละ
นี่แหละมันคือความแตกต่าง ของ เพื่อนแท้ / เพื่อนกลุ่ม
เพราะงั้น
อย่ายึดติดอยู่กลับอดีตที่ทำให้ขมขื่นเพราะกฏของการอยู่ร่วมสังคมมันก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว จะมีใครมานั่งใส่ใจกันได้ทุกคน
ผมแนะให้เลย แสวงสาสังคม เมื่อคุณมีมิตรไว้ใจเยอะ อนาคต จะเป็นตัวช่วยที่สำคัญในเรื่อง เส้นสาย และ ธุระกิจ

ชีวิตหนอชีวิต เมื่อได้ตายแล้วคงไม่ต้อง คิดอะไรอีกแล้ว ฮ่าๆ ขอบคุณที่อ่าน เดินหน้ารับอนาคตอยู่กับปัจุบันเก็บอดีตที่ดีๆเอาไว้ :victory

ปล.ให้เปรียบเพื่อนผมกับผม ดั่ง หยินและหยาง เพื่อนผมเป็นคนอารมณ์ดี ตรงข้ามกับผมที่ชอบซึมเศร้า เพื่อนผมฉลาดแต่ตรงข้ามกับผมที่ไม่ค่อยฉลาด เพื่อนผมเป็นคน ตรงต่อเวลากับผมที่สายตลอดเวลา เหอะๆ

boat0089
7th July 2014, 02:12
ไม่เป็นไรครับ อย่างน้อยก็ยังมีผมที่อยู่เป็นเพื่อนคอยดูนมมันแกวตอนตีสามเหมือนกัน

ตามนั้นเลยครับ >///<
#ผิดดด

เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตา่ยหายากครับ เดี๋ยวก็เจอครับ