Bandti Smig
8th August 2015, 13:36
3 เหตุผลที่เกมออนไลน์ฟอร์มยักษ์มีโอกาสเข้าบ้านเราน้อยนิดเหลือเกิน
http://img.online-station.net/_news/2015/0805/85664_tos.jpg
เคยไหมครับเวลาเรามองไปยังตลาดเกมออนไลน์ต่างประเทศโดยเฉพาะ เกาหลี, ญี่ปุ่น, อเมริกา หรือแถบๆ ยุโรป เราจะรู้สึกว่าโลกนี้มีเกมน่าเล่นมากมายก่ายกอง ยิ่งมองลองไปหาเทรลเลอร์เกมเพลย์ของมันมาดูก็ยิ่งใจจดใจจ่อกับมัน เฝ้าฝันถึงโอกาสที่จะได้สัมผัสมันสักครั้งในฐานะเกมที่มีบริษัทผู้นำเข้าจากไทย อาจหาญเปิดให้เล่นกันในเซิร์ฟเวอร์ไทยๆ ใกล้ๆ บ้าน ทว่าเมื่อคุณได้ลองหันมองดูรอบข้างถึงเกมออนไลน์ที่เปิดอยู่ในไทยกันสักนิด พินิจถึงความจริงที่กระจ่างแจ้งขึ้นมาราวแสงสว่างที่ลอดแทรกช่องเปลือกตายามเช้าเมื่อมันเปิดขึ้นอันเป็นสัญญาณว่าเราได้ตื่นจากฝันอันแสนไกลแล้วในที่สุด
"อยากเล่นเกมนั้นจังเลย" "ทำไมไม่เอาเกมแจ่มๆ แบบนี้เข้ามาบ้าง?" "เอาแต่เกมอะไรมาเปิดก็ไม่รู็" หลากหลายคำก่นด่าที่สายลมนำพามาเข้าหูนมนานหลายปีดีดัก สะท้อนความต้องการส่วนหนึ่งของเกมเมอร์ถึงคุณภาพอันมาเหนือปริมาณ ซึ่งเป็นด้านตรงข้ามกับตลาดเกมออนไลน์ในบ้านเราปัจจุบันโดยสิ้นเชิง อย่างไรก็ตามเพียงแค่พูดและตั้งคำถามขึ้นลอยๆ นั้นมันเป็นอะไรที่ง่ายดาย ทว่าความจริงแล้วกับเรื่องนี้ ทางเกมเมอร์เองจะไปโทษวิสัยทัศน์การนำเข้าเกมของบริษัทผู้นำเข้าเพียงอย่างเดียวก็เห็นจะไม่สนควรนัก เพราะลึกลงไปในรายละเอียด การจะนำเกมเข้ามาเปิดสักเกมนั้นคงต้องบอกว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะยังมีหลายปัจจัยรวมถึงสาเหตุต่างๆ เข้ามาเกี่ยวข้อง และนี่... คือ 3 เหตุผลหลักๆ ที่สามารถตอบคำถามผู้เล่นได้ว่าเหตุใดเกมออนไลน์ฟอร์มยักษ์ๆ จึงเข้ามาในไทยยากเย็นแสนเข็ญเหลือเกิน
http://img.online-station.net/_news/2015/0805/85664_tos2_1.jpg
1. แพงไป - ทุกสิ่งล้วนมีมูลค่าและมีราคา มีค่าลิขสิทธิ์ทางปัญญาของมัน เกมเองก็มีค่าความคิดสร้างสรรค์และลงแรงของทีมพัฒนาเช่นกัน ดังนั้นมันจึงไม่ใช้ของฟรีที่แค่ใครคิดขอบก็สามารถหยิบฉวยหรือนำไปเปิดได้ง่ายๆ มันมีการดีลกันหลายขั้นตอน ยุ่งยากกว่าที่คิดมาก ยิ่งเกมฟอร์มใหญ่น่าเล่นเท่าไหร่ค่าตัวของมันก็ยิ่งชวนหูฉีกมากขึ้นเท่านั้น ในกรณีนี้ปัจจุบันที่ยกตัวอย่างได้เห็นภาพที่สุดก็น่าจะเป็น Tree of Savior ที่แว่วๆ มาว่าราคาเปิดมาอยู่ในระดับเลข 9 หลักเลยทีเดียว เรียกว่าหงายหลังกันเป็นแถบ เพราะด้วยสภาพเศรษฐกิจรวมถึงตลาดเกมออนไลน์ในปัจจุบันที่อยู่ในช่วงขาลง ก็ทำให้แทบมั่นใจได้เลยว่าไม่น่าจะมีบริษัทไหนในไทยที่อาจหาญชาญชัยตบมันมาเปิดเป็นเซิร์ฟเวอร์ไทยได้ครับ นอกจากนี้ในหลายๆ ครั้งการดีลเกมมาเปิดมันก็กลายเป็นสงครามทั้งเชิงธุรกิจและจิตวิทยาบนโต๊ะเจรจาเช่นกัน เพราะฝ่ายผลิตก็ต้องการขายของออกไปให้ได้ราคาที่สุด ขณะที่ฝ่ายต้องการซื้อก็อยากจะดั๊มพ์ราคาลงมาเพื่อไม่ให้เจ็บตัวมากนัก นอกจากนั้นแล้วการที่ฝ่ายซื้อกล้าทุ่มหรือไม่กับเกมของฝ่ายขายมันก็จะนำไปสู่การพิจารณาในกรณีที่ 2 และที่ 3 อีกด้วย เช่นว่าถึงแพงเท่าไหร่คุณในฐานะฝ่ายซื้อก็ต้องการจะตบมาเปิดให้บริการในประเทศคุณให้ได้ อันนี้ก็จะสร้างความเชื่อมั่นให้ฝ่ายขายว่าคุณคงจะพาเกมของเขาไปรอดในประเทศที่เขาไม่ได้รู้จักตลาดมากนัก
http://img.online-station.net/_news/2015/0805/85664_gallery_70_6_480788_1.jpg
2. โมเดลธุรกิจไม่เข้าท่า - ประเทศไทยนิยมเกมที่เป็นโมเดลธุรกิจแบบ Free to Play เอาจริงๆ ก็ไม่ใช่แค่ไทยแต่เทรนด์โลกก็กำลังเปลี่ยนสู่ยุคของเกมที่สามารถ "จ่ายเมื่อสมัครใจ" เช่นกัน กระนั้นการเป็น Free to Play ของมันก็ยังถูกแบ่งแยกออกมาอีกทอด นั่นคือการที่ตัวเกมมีไอเทมมอลล์ซึ่งขายของในรูปแบบใด อย่างหลายๆ เกมในไทยเราก็จะคุ้นเคยกับการขายไอเทมซึ่ง + สเตตัสผู้ใช้ ทำให้มั่นใจได้ว่าเงินที่จ่ายไปนั้นจะทำให้ตัวเราเก่งขึ้นแน่นอน ขณะที่บางเกมในต่างประเทศจะขายแต่พวก Skin หรือของตกแต่งสวยงามซึ่งไม่มีการ + สเตตัสเพิ่มอะไรทั้งสิ้น อันนี้ก็น่าจะขายยากในไทยขึ้นมาหน่อย เพราะถึงเกมอาจจะได้รับคำชมว่าไม่มีการเสียสมดุลย์จากกลุ่มชน Pay to Win แต่การที่โมเดลธุรกิจไม่ได้ตรงกับความนิยมมวลรวมของประเทศ ก็เป็นการยากเหลือเกินที่จะนำพาเกมสุดเจ๋งซึ่งเคลือบคำนิยมงดงามสวยหรูให้ไปรอดได้เช่นกัน
http://img.online-station.net/_news/2015/0805/85664_Aion_TheTowerofEternityfull727856_1.jpg
3. ต่างประเทศไม่ยอมขายให้ - หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ยอมปล่อยให้อันนี้จะเห็นได้ชัดๆ เลยจากพวกเกมฝั่งญี่ปุ่นเสียเป็นส่วนใหญ่ครับ กรณีนี้ก็อาจเป็นไปได้ว่า พวกเขาไม่มีนโยบายขายเกมออกนอกประเทศ, ไม่มีความมั่นใจในบริษัทที่จะซื้อไปเปิด หรืออาจจะเก็บไว้เปิดเป็นแบบ World Wide เซิร์ฟเวอร์ International เสียเอง ในข้อแรก "ไม่มีนโยบาย" ก็อาจจะมาจากวัฒนธรรมองค์กรหรือของประเทศนั้นๆ ที่มีความเป็นชาตินิยมอยู่มาก หรือไม่ต้องการเสียค่า Localize และมั่นใจว่าเพียงแค่ในประเทศก็ขายได้ ตรงนี้จะค่อนข้างละเอียดอ่อนนิดหนึ่งครับ อย่างไรเสียในฐานะผู้ผลิตเขาก็มีสิทธิ์เต็มที่ที่จะขายหรือไม่ขายน่ะนะ บ่นได้แต่ก็อยากให้เข้าใจกันหน่อยเน้อ สำหรับข้อต่อมา "ไม่มีความมั่นใจในผู้ซื้อ" อันนี้ก็ตามตัวเลยครับ บริษัทที่จะเข้าไปซื้อเกมเขามาเปิดจำต้องมีเครดิตในระดับหนึ่งและให้ความมั่นใจว่าจะดูแลเกมของเขาได้ในระดับหนึ่ง ข้อสุดท้ายคือ "กั๊กไว้ทำเอง" สืบเนื่องจากในยุคปัจจุบันที่อินเตอร์เน็ตค่อนข้างกว้างไกลกว่ายุคก่อนๆ การล็อกอินเล่นเกมจากเซิร์ฟเวอร์ที่ตั้งอยู่คนละทวีปไม่ใช่เรื่องเลวร้ายขนาดชวนแจกฟักเสมือนเก่าก่อนอีกต่อไป ทำให้ผู้ผลิตหลายเจ้าเลือกจะเปิดเซิร์ฟเวอร์อินเตอร์เอง เพราะแน่นอนว่าหนทางนี้ทำรายได้ให้ตัวผู้ผลิตเองโดยตรง และยังสามารถดูแลตัวเกมในด้านคุณภาพและภาพลักษณ์ง่ายดายกว่ากันเยอะครับ
http://img.online-station.net/_news/2015/0805/85664_tera03uc3_1.jpg
อันที่จริงแล้ว เหตุผลอาจจะมีมากมายกว่านี้ ทว่านี่คือ 3 เหตุผลหลักๆ ที่ทำให้เกมออนไลน์ฟอร์มยักษ์หลายๆ ตัวไม่มีโอกาสได้เข้าไทยครับ จะเห็นได้ว่ามันมีอะไรที่มากกว่าการบอกว่า 'อยากได้แล้ว ดีลเลย' อยู่พอสมควร ดังนั้นผมก็หวังว่าบทความนี้จะช่วยให้เกมเมอร์หลายๆ คนเข้าใจข้อจำกัดของการซื้อเกมมาเปิดมากขึ้นนะครับผม!
:Credit: http://www.online-station.net/feature/feature/16020
http://img.online-station.net/_news/2015/0805/85664_tos.jpg
เคยไหมครับเวลาเรามองไปยังตลาดเกมออนไลน์ต่างประเทศโดยเฉพาะ เกาหลี, ญี่ปุ่น, อเมริกา หรือแถบๆ ยุโรป เราจะรู้สึกว่าโลกนี้มีเกมน่าเล่นมากมายก่ายกอง ยิ่งมองลองไปหาเทรลเลอร์เกมเพลย์ของมันมาดูก็ยิ่งใจจดใจจ่อกับมัน เฝ้าฝันถึงโอกาสที่จะได้สัมผัสมันสักครั้งในฐานะเกมที่มีบริษัทผู้นำเข้าจากไทย อาจหาญเปิดให้เล่นกันในเซิร์ฟเวอร์ไทยๆ ใกล้ๆ บ้าน ทว่าเมื่อคุณได้ลองหันมองดูรอบข้างถึงเกมออนไลน์ที่เปิดอยู่ในไทยกันสักนิด พินิจถึงความจริงที่กระจ่างแจ้งขึ้นมาราวแสงสว่างที่ลอดแทรกช่องเปลือกตายามเช้าเมื่อมันเปิดขึ้นอันเป็นสัญญาณว่าเราได้ตื่นจากฝันอันแสนไกลแล้วในที่สุด
"อยากเล่นเกมนั้นจังเลย" "ทำไมไม่เอาเกมแจ่มๆ แบบนี้เข้ามาบ้าง?" "เอาแต่เกมอะไรมาเปิดก็ไม่รู็" หลากหลายคำก่นด่าที่สายลมนำพามาเข้าหูนมนานหลายปีดีดัก สะท้อนความต้องการส่วนหนึ่งของเกมเมอร์ถึงคุณภาพอันมาเหนือปริมาณ ซึ่งเป็นด้านตรงข้ามกับตลาดเกมออนไลน์ในบ้านเราปัจจุบันโดยสิ้นเชิง อย่างไรก็ตามเพียงแค่พูดและตั้งคำถามขึ้นลอยๆ นั้นมันเป็นอะไรที่ง่ายดาย ทว่าความจริงแล้วกับเรื่องนี้ ทางเกมเมอร์เองจะไปโทษวิสัยทัศน์การนำเข้าเกมของบริษัทผู้นำเข้าเพียงอย่างเดียวก็เห็นจะไม่สนควรนัก เพราะลึกลงไปในรายละเอียด การจะนำเกมเข้ามาเปิดสักเกมนั้นคงต้องบอกว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะยังมีหลายปัจจัยรวมถึงสาเหตุต่างๆ เข้ามาเกี่ยวข้อง และนี่... คือ 3 เหตุผลหลักๆ ที่สามารถตอบคำถามผู้เล่นได้ว่าเหตุใดเกมออนไลน์ฟอร์มยักษ์ๆ จึงเข้ามาในไทยยากเย็นแสนเข็ญเหลือเกิน
http://img.online-station.net/_news/2015/0805/85664_tos2_1.jpg
1. แพงไป - ทุกสิ่งล้วนมีมูลค่าและมีราคา มีค่าลิขสิทธิ์ทางปัญญาของมัน เกมเองก็มีค่าความคิดสร้างสรรค์และลงแรงของทีมพัฒนาเช่นกัน ดังนั้นมันจึงไม่ใช้ของฟรีที่แค่ใครคิดขอบก็สามารถหยิบฉวยหรือนำไปเปิดได้ง่ายๆ มันมีการดีลกันหลายขั้นตอน ยุ่งยากกว่าที่คิดมาก ยิ่งเกมฟอร์มใหญ่น่าเล่นเท่าไหร่ค่าตัวของมันก็ยิ่งชวนหูฉีกมากขึ้นเท่านั้น ในกรณีนี้ปัจจุบันที่ยกตัวอย่างได้เห็นภาพที่สุดก็น่าจะเป็น Tree of Savior ที่แว่วๆ มาว่าราคาเปิดมาอยู่ในระดับเลข 9 หลักเลยทีเดียว เรียกว่าหงายหลังกันเป็นแถบ เพราะด้วยสภาพเศรษฐกิจรวมถึงตลาดเกมออนไลน์ในปัจจุบันที่อยู่ในช่วงขาลง ก็ทำให้แทบมั่นใจได้เลยว่าไม่น่าจะมีบริษัทไหนในไทยที่อาจหาญชาญชัยตบมันมาเปิดเป็นเซิร์ฟเวอร์ไทยได้ครับ นอกจากนี้ในหลายๆ ครั้งการดีลเกมมาเปิดมันก็กลายเป็นสงครามทั้งเชิงธุรกิจและจิตวิทยาบนโต๊ะเจรจาเช่นกัน เพราะฝ่ายผลิตก็ต้องการขายของออกไปให้ได้ราคาที่สุด ขณะที่ฝ่ายต้องการซื้อก็อยากจะดั๊มพ์ราคาลงมาเพื่อไม่ให้เจ็บตัวมากนัก นอกจากนั้นแล้วการที่ฝ่ายซื้อกล้าทุ่มหรือไม่กับเกมของฝ่ายขายมันก็จะนำไปสู่การพิจารณาในกรณีที่ 2 และที่ 3 อีกด้วย เช่นว่าถึงแพงเท่าไหร่คุณในฐานะฝ่ายซื้อก็ต้องการจะตบมาเปิดให้บริการในประเทศคุณให้ได้ อันนี้ก็จะสร้างความเชื่อมั่นให้ฝ่ายขายว่าคุณคงจะพาเกมของเขาไปรอดในประเทศที่เขาไม่ได้รู้จักตลาดมากนัก
http://img.online-station.net/_news/2015/0805/85664_gallery_70_6_480788_1.jpg
2. โมเดลธุรกิจไม่เข้าท่า - ประเทศไทยนิยมเกมที่เป็นโมเดลธุรกิจแบบ Free to Play เอาจริงๆ ก็ไม่ใช่แค่ไทยแต่เทรนด์โลกก็กำลังเปลี่ยนสู่ยุคของเกมที่สามารถ "จ่ายเมื่อสมัครใจ" เช่นกัน กระนั้นการเป็น Free to Play ของมันก็ยังถูกแบ่งแยกออกมาอีกทอด นั่นคือการที่ตัวเกมมีไอเทมมอลล์ซึ่งขายของในรูปแบบใด อย่างหลายๆ เกมในไทยเราก็จะคุ้นเคยกับการขายไอเทมซึ่ง + สเตตัสผู้ใช้ ทำให้มั่นใจได้ว่าเงินที่จ่ายไปนั้นจะทำให้ตัวเราเก่งขึ้นแน่นอน ขณะที่บางเกมในต่างประเทศจะขายแต่พวก Skin หรือของตกแต่งสวยงามซึ่งไม่มีการ + สเตตัสเพิ่มอะไรทั้งสิ้น อันนี้ก็น่าจะขายยากในไทยขึ้นมาหน่อย เพราะถึงเกมอาจจะได้รับคำชมว่าไม่มีการเสียสมดุลย์จากกลุ่มชน Pay to Win แต่การที่โมเดลธุรกิจไม่ได้ตรงกับความนิยมมวลรวมของประเทศ ก็เป็นการยากเหลือเกินที่จะนำพาเกมสุดเจ๋งซึ่งเคลือบคำนิยมงดงามสวยหรูให้ไปรอดได้เช่นกัน
http://img.online-station.net/_news/2015/0805/85664_Aion_TheTowerofEternityfull727856_1.jpg
3. ต่างประเทศไม่ยอมขายให้ - หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ยอมปล่อยให้อันนี้จะเห็นได้ชัดๆ เลยจากพวกเกมฝั่งญี่ปุ่นเสียเป็นส่วนใหญ่ครับ กรณีนี้ก็อาจเป็นไปได้ว่า พวกเขาไม่มีนโยบายขายเกมออกนอกประเทศ, ไม่มีความมั่นใจในบริษัทที่จะซื้อไปเปิด หรืออาจจะเก็บไว้เปิดเป็นแบบ World Wide เซิร์ฟเวอร์ International เสียเอง ในข้อแรก "ไม่มีนโยบาย" ก็อาจจะมาจากวัฒนธรรมองค์กรหรือของประเทศนั้นๆ ที่มีความเป็นชาตินิยมอยู่มาก หรือไม่ต้องการเสียค่า Localize และมั่นใจว่าเพียงแค่ในประเทศก็ขายได้ ตรงนี้จะค่อนข้างละเอียดอ่อนนิดหนึ่งครับ อย่างไรเสียในฐานะผู้ผลิตเขาก็มีสิทธิ์เต็มที่ที่จะขายหรือไม่ขายน่ะนะ บ่นได้แต่ก็อยากให้เข้าใจกันหน่อยเน้อ สำหรับข้อต่อมา "ไม่มีความมั่นใจในผู้ซื้อ" อันนี้ก็ตามตัวเลยครับ บริษัทที่จะเข้าไปซื้อเกมเขามาเปิดจำต้องมีเครดิตในระดับหนึ่งและให้ความมั่นใจว่าจะดูแลเกมของเขาได้ในระดับหนึ่ง ข้อสุดท้ายคือ "กั๊กไว้ทำเอง" สืบเนื่องจากในยุคปัจจุบันที่อินเตอร์เน็ตค่อนข้างกว้างไกลกว่ายุคก่อนๆ การล็อกอินเล่นเกมจากเซิร์ฟเวอร์ที่ตั้งอยู่คนละทวีปไม่ใช่เรื่องเลวร้ายขนาดชวนแจกฟักเสมือนเก่าก่อนอีกต่อไป ทำให้ผู้ผลิตหลายเจ้าเลือกจะเปิดเซิร์ฟเวอร์อินเตอร์เอง เพราะแน่นอนว่าหนทางนี้ทำรายได้ให้ตัวผู้ผลิตเองโดยตรง และยังสามารถดูแลตัวเกมในด้านคุณภาพและภาพลักษณ์ง่ายดายกว่ากันเยอะครับ
http://img.online-station.net/_news/2015/0805/85664_tera03uc3_1.jpg
อันที่จริงแล้ว เหตุผลอาจจะมีมากมายกว่านี้ ทว่านี่คือ 3 เหตุผลหลักๆ ที่ทำให้เกมออนไลน์ฟอร์มยักษ์หลายๆ ตัวไม่มีโอกาสได้เข้าไทยครับ จะเห็นได้ว่ามันมีอะไรที่มากกว่าการบอกว่า 'อยากได้แล้ว ดีลเลย' อยู่พอสมควร ดังนั้นผมก็หวังว่าบทความนี้จะช่วยให้เกมเมอร์หลายๆ คนเข้าใจข้อจำกัดของการซื้อเกมมาเปิดมากขึ้นนะครับผม!
:Credit: http://www.online-station.net/feature/feature/16020