Papyrus มหากาพย์ ตัวแบนบุกโลก!

[diippyjas]

Update
อาจไม่ได้อัพเดทตอนใหม่วันนี้ครับผม เพราะหวัดกินครับผม ดูแล้วอย่าลืมโพสนะครับ^ ^

สวัสดีครับ ผม DiippyJas หรือ diippy คนเก่าของบอร์ดเดิมครับผม ชื่อเล่น เก่ง นะครับ วันนี้จะมาลองแต่งนิยายดู เพราะเห็นคนอื่นๆหลายๆท่านได้แต่งนิยายให้อ่านแล้ว รู้สึกอยากแต่งบ้าง เลยลองแต่ดูครับผมถ้ามีผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วยครับ:)

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรก จะขอใช้ชื่อว่า Papyrus หรือแปลเป็นไทยว่า ต้นกก=_= แต่ความจริงแล้ว เป็นความหมายอื่นครับ คือ เป็นกระดาษชนิดแรกในโลก(รึป่าวนะ) ซึ่งตัวละครจะเป็นกระดาษ คือ ตัวแบนๆครับผม (ลอกเกม paperman มาแต่ง ฮ่าๆ) เอาล่ะครับ เสียเวลามาหลายนาทีแล้ว ไปอ่านกันเลยดีกว่า!
*นิยายนี้ อาจมีการอ้างอิงชื่อจริงมาจากผู้แต่งและเรื่องที่เคยผ่านมา เพื่อการแต่งนิยาย ถ้ามีการไม่พอใจ ก็ขออภัยด้วยครับผม

Intro

ณ อาณาจักร Papyrus เป็นอาณาจักรเก่าแก่ของโลกในอีกมิติหนึ่ง ที่เต็มไปด้วยต้นกก หรือต้น Papyrus ซึ่งผู้คนพื้นเมืองที่นี่ผูกพันกับกระดาษจากต้นนี้มาก บ้านเมืองของที่นี้ จึงเป็นกระดาษทั้งหมด แต่เป็นกระดาษที่ผ่านการผลิตมาเป็นอย่างดี ซึ่งแข็งแรงเท่ากับปูนซีเมนต์ในโลกจริง
โลกแห่งนี้เต็มไปด้วยมิตรภาพและความสามัคคีของคนในโลก แต่แล้ววันหนึ่ง ก็ได้มีเหตุการณ์ประหลาดขึ้น เมื่อมีของลึกลับจากโลกจริง คือ "ปืน"
ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์แล้วร้ายขึ้น เมื่อมีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง ได้ตั้งลัทธิ "Sun" ซึ่งตั้งตนเป็นศัตรูกับคนทิ้งโลก และได้ผลิตปืนขึ้นมามากมาย และทำการปล้นสะดมผู้คนมากมาย และขยายเขตของตนเองออกไปอย่างกว้างขวาง จนวันหนึ่งผู้คนได้ทำอาวุธ ปืน ขึ้นมาเพื่อต่อสู้ จึงเป็นชนวนเหตุของสงครามขึ้น จนวันหนึ่ง เป็นวันที่มีสงครามใหญ่ที่สุดที่เคยมีมา ทั้ง 2 ฝ่ายต่างนำกำลังพลเข้าปะทะกัน มีการสูญเสียขึ้นมากมาย จนมีวีรบุรุษคนหนึ่ง ได้ทำการสละชีวิต เพื่อปิดกั้นให้ทั้ง 2 ฝั่ง ตัดขาดแยกจากกัน เป็นคนละโลก การสูญเสียครั้งนี้ ทำให้โลกไม่เหมือนเดิม มีอาวุธที่หลงเหลือจากสงครามมากมาย ซึ่งทำลายเท่าไรก็ไม่หมด จึงมีแนวคิดที่จะสร้างเกมให้กับผู้สนใจในการยิงปืน จึงมีการสร้างเกมขึ้นมาเกมหนึ่ง ที่ชื่อว่า

"Papyrus War"

บทที่ 1 Start Game!!

ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง ห้อง ม.2/1

"มณรัตน์" "มาครับ" "ปิยภัทร์" "มาครับ" "ธนกร" เสียงของคุณครูท่านหนึ่ง ทำการเช็คชื่อนักเรียน

"เห้ออ เด็กคนนี้โดดเรียนอีกแล้วหรอนี่ น่าหนักใจจริง" ครูของเขาบ่นในใจ พร้อมกับขีด x ลงบนช่องเช็คชื่อ

"หัดชิ้ววว!!" เสียงเด็กชายคนหนึ่งจาม "ใครนินทาเรารึป่าวเนี่ย" เขาคิดในใจ "เห้ออ.." เด็กหนุ่มทอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย พร้อมหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งขึ้นมา "ถ้าเราเป็นกระดาษก็ดีสิ... ห้าววว"

ณ อีกที่หนึ่ง ในเวลาเดียวกัน

"เด็กชายคนนี้น่ะหรือ..." เสียงลึกลับที่ดูน่ากลัวน่าเกรงขามดังขึ้น

"ใช่แล้วครับท่าน เด็กคนนี้ ภายนอกอาจจะดูงี่เง่า แต่ส่วนลึกของเขา มีพลังงานลึกลับซ่อนอยู่" เสียงที่เหมือนเป็นลูกน้องได้พูดตอบ

"อืมม.. งั้น พาเขามายังโลกของเราได้"

"ครับผม.." ..

ฟิ้ววว..ววว เสียงวัตถุบางอย่างกำลังพุ่งมาทางเด็กชายคนนั้น ห้าววว..วว เห? เย้ยย! อะไรฟะนั้น ว๊ากกกก! ตูมมม

.....

"ท..ที่นี่ที่ไหน? ฉันอยู่ที่ไหน?" เด็กชายคนนั้นได้คิดขึ้นมา ในห้วงเวลาเหมือนตอนโดราเอม่อนย้อนเวลา(เอิ้กๆ)

ปิ้งงง! แสงสว่างที่อยู่ตรงหน้าของเด็กชาย ได้ดูดเขาเข้าไป

"ว๊ากกก!!"

บทที่ 2 Welcome To Papyrus!!

"ว๊ากกก!!" แกร๊กๆ(เสียงกิ่งไม้หัก) ตุบ! "อูยยย ซี๊ดดด" เสียงก้นของเขากระแทกกับพื้นอย่างแรง

"ตูดหักแล้วมั่งเนี่ยฉัน = = แล้ว... ฉันอยู่ที่ไหนนี่?" ชายหนุ่มถามตัวเองอย่างงุนงง

"นี่มันกลางป่านี่เห้ย! แล้วฉันจะกลับบ้านยังไงกันนน!"

"แล้วนั้นมันอะไรกัน.. ถ้ำ?" ชายหนุ่มหันไปเห็นถ้ำที่ดูลึกลับ พร้อมกับเดินเขาไป

"หือ? มีอะไรเขียนอยู่ด้วย ภาษาอะไรฟะ = =" เขาสังเกตุเห็นป้ายป้ายหนึ่ง ซึ่งมีภาษาที่เขาไม่รู้จักเขียนอยู่

"อย่าไปสนใจเลย ลองเข้าไปสำรวจดีกว่า..." กึก! ทันทีที่เขาก้าวเข้าไปในถ้ำ เขารู้สึกได้ว่าเขาได้เหยียบกลไกอะไรบางอย่าง

แว๊บบบ!! ได้มีแสงส่องมาที่ตัวเขาไปมา และได้ดับไป พร้อมกับปรากฏคบไฟติดอยู่ที่ผนังเป็นทางเดิน

"เห้ย! อะไรกันนี่ มีแบบนี้ด้วย" เขาตกใจเล็กน้อย พร้อมกับเดินเขาไปอย่างช้าๆ

ทางเดินที่เขาเดินอยู่นั้น เป็นทางบันไดวนลงไปด้านล่างเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด

"เมื่อไรจะสุดกันนะ บันไดนี้น่ะ.." เขาเดินต่อไปเรื่อยๆ โดยมีหยุดพักบ้างเล็กน้อย

"หือ? เราลงมาถึงข้างล่างสุดแล้วสินะ ลึกขนาดไหนกันนี่"

ข้างหน้าของเขาคือประตูไม้เก่าๆขนาดใหญ่

"ข้างในจะมีอะไรนะ.." เขากังวลอยู่ซักครู่

"ของแบบนี้มันต้องลอง" เขาได้ตัดสินใจ และยื่นมือไปเปิดประตู

แกร๊ก! แอ๊ดด...

ทันใดนั้นเอง!

บทที่ 3Destiny

แอ๊ดด...

"เห? ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่ มืดก็มืด" เขาได้เดินเข้าไปในห้องอย่างช้าๆ

พรึ่บ! ไฟรอบห้องได้ติดขึ้นมาอย่างกระทันหัน สิ่งที่เขาเห็นคือ "โรงศพ" ขนาดใหญ่ ที่ดูเก่าแก่มาก

"น..นี่.. โรงศพ" เขารู้สึกตกใจเล็กน้อย

"เอ๋? มีหีบเก่าๆอยู่ด้วย" เขาสังเกตุเห็นหีบเก่าๆตั้งอยู่ที่หน้าโรงศพ ที่มีการสลักชื่อไว้ด้านบนว่า

"DPJ"

"ข้างในจะมีอะไรนะ" เขายืนมือไปเปิดหีบเก่าๆใบนั้น

กึก..

ฟุ่บ! ฝุ่นที่อัดอยู่ข้างในหีบได้พุ่งออกมา และควันขโมงไปทั่วห้อง

"แค่กๆ! โอยย.. ไม่ได้เปิดหีบมากี่ล้านปีเนี่ย ฝุ่นเยอะอย่างกับลูกอ๊อด" เขาบ่นพึมพัมหลังจากโดนฝุ่นอัดเข้าหน้าอย่างจัง

เมื่อฝุ่นจางลง เขาสังเกตุเห็น แสงที่เล็ดลอดออกมาจากหีบใบนั้น

มันคือ สร้อยคอที่สลักเป็นตัว "P"

" สร้อยคออะไรนี่ เรืองแสงได้ด้วย แต่ข้างในยังมีของอยู่เลยนิ" เขาได้เอื้อมมือไปหยิบของที่เหลืออยู่ในหีบ

ของที่เขาหยิบขึ้นมาก็คือปืนพกโบราณเก่าๆ

"อย่างกับปืนบางระจันเลยแหะ=_="

ทันทีที่เขาจับปืนนั้นกระชับแน่น ก็ได้เกิดแสงสว่างขึ้นบนโรงศพ

"แย่แล้ว!! อะไรกันนี่! แสงนี้มันมาจากไหนกัน!" เขาได้ยกมือขึ้นมาบังแสงที่ส่องเข้าตาเขา

เขาสังเกตุเห็นคนรูปร่างสูงอยู่ข้างในแสงนั้น

"เจ้าคือ ผู้ที่จะช่วยโลกใบนี้ ในวันข้างหน้าที่จะมาถึง พวกนั้นจะกลับมาชิงทุกอย่างไปจากนาย" เสียงลึกลับที่ไม่มีที่มา ได้พูดกับชายคนนั้น

"อะไรนะ..? ผมถูกเลือกงั้นหรือ? แล้วทำไมต้องเป็นผม ผมไม่เห็นเข้าใจที่คุณพูดเลย? แล้วใครจะมาหรอ?" ชายหนุ่มถามกลับไปอย่างงุนงง

"ชะตาจะเป็นผู้กำหนดเจ้า หมดหน้าที่ของข้าแล้ว ขอให้เจ้าจงโชคดี" ทันทีที่สิ้นเสียงลึกลับนั้น เสียงนั้นได้ดูดชายหนุ่มเข้าไปในแสงนั้น

อ๊าาา...!!


To be continued...


บทที่ 4 My name is Ai !![/SIZE]

อ๊าา..!! ตุบ!!

"อูยย.. อะไรนักหนาฟะเนี่ยวันนี้" เขาบ่นพึมพัมหลังจากตกลงมาจากท้องฟ้า ลงมาในกลางถนนของเมืองๆหนึ่ง ที่ไม่มีคนอยู่

"ว่าแต่... ทำไมมันไม่รู้สึกเจ็บเลยนะ" เขาสำรวจร่างกายอย่างละเอียด

"หือ? อะจ๊ากก!! ทำไมตัวฉันแบนเป็นกระดาษเนี่ย!!" เขาร้องด้วยความตกใจ

"เห? ทำไมฉันมีสร้อยคอด้วยล่ะ? ฉันไม่เคยใส่นิ" เขาสังเกตุได้ถึงสิ่งของที่ห้อยอยู่ที่คอของเขา

"อ่าว.. สร้อยที่ฉันเจอในหีบนิ แล้วทำไมมันใสกิ๊งกว่าตอนที่เจอเนี่ย แล้วไอปืนนี่มันบ้าจี้ใหม่ตามมาอีก = ="เขาสังเกตุเห็นสร้อยคอที่ห้อยอยู่ และปืนที่เขาเจอในหีบในมือเขา

ทันใดนั้นเอง เขาก็รู้สึกได้ถึงบางสิ่งบางอย่างด้านหลังเขา

"ใครน่ะ!!" เขาหันไปพร้อมกับชี้ปืนไป

สิ่งที่เขาเห็นก็คือ ผู้หญิงผมสีเหลืองกึ่งสั้นกึ่งยาว(ไม่รู้จะอธิบายยังไง O..O) ใส่เสื้อสีชมพู กางเกงสีดำขาสั้น เข็มขีดสีชมพู กำลังชี้ปืนมาทางเขา

ทั้งสองคนต่างมองหน้ากันอย่างเย็นชา

"นายเป็นใคร!" ผู้หญิงคนนั้นได้เอ่ยถามขึ้น

"เธอก็บอกฉันมาก่อนสิ"เขาตอบ

"เห้อ..ฉันว่าเราสองคนลดปืนลงก่อนดีกว่า" หญิงคนนั้นได้ถอนหายใจ พร้อมกับลดปืนลง

"..." ชายคนนั้นไม่ได้พูดอะไร แต่ก็ลดปืนลงตาม

"ฉันชื่อ Ai ฉันเป็นผู้เล่นระดับ A เป็นรองหัวหน้า ทีม Rainbow แล้วนายล่ะ" ไอตอบพร้อมกลับถามชายหนุ่มบ้าง

"ฉัน เก่ง เป็นสุดยอดของผู้เล่น FPS นาม DiippyJas *0*" เก่งตอบไปแบบกวนๆ พร้อมกับชื่อลับของเขา

"DiippyJas!? หรือว่านาย..!" ไอมีอาการตกใจเล็กน้อย

"เห?" เก่งรู้สึกงงเล็กน้อย

ทันใดนั้นเอง มีผู้ชาย 3 คนได้เดินมาจากเนินดินที่อยู่ห่างจากพวกเขาประมาณ 20 เมตร

2คนแรกเป็นชายธรรมดา แต่ชายอีกคนเป็นชาย รูปร่างคล้ายแมวเดิน 2 ขา = = (ฮาไหมล่ะ ฮ่าๆ)

"เห้ย! พวกมันอยู่นั้น! ยิงเลย!!" ชายรูปร่างคล้ายแมวได้สั่งพวกอีก 2 คน พร้อมกับยิงมาทางพวกเขา

"แย่แล้ว! มาได้ไงกันนี่ หลบเร็ว!" ไอได้ลากเก่งวิ่งหนีไปหมอบอยู่ที่เนินดินใกล้ตัวพวกเขา

"มากกว่าพวกเราแค่คนเดียว สบายมาก นายว่าไหม" ไอได้ถามเก่ง

แต่ว่า...

"จ๊ากกก!!! ตายแน่ๆ!! พวกมันมีปืนด้วย!!" เก่งได้ร้องออกมาอย่างปอดแหกกลัวตาย

"จะรอดไหมนี่ = =" ไอคิดในใจ

"เห้ย มันหลบอยู่ รีบใส่กระสุนเร็ว!" ชายรูปร่างแมวได้สั่งอีกครั้ง

"นี่มันแค่เกม อย่าไปคิดมาก ยิงไปแล้วพวกเขาก็ไปเกิดที่จุดเกิดเองแหละ เจ้างั่ง! " ไอได้พูดกับเก่ง พร้อมตบกระบาลไป 1 โบก

"จ๊าก! เกมงั้นหรอ.? งั้นก็สบายหมู แล้วเราจะกำจัดยังไงล่ะ?"เก่งได้เอ่ยปากถามไอเกี่ยวกับวิธีกำจัด

"แล้วปืนที่อยู่ในมือนายล่ะ!? เอ๋?" ไอได้ชี้ไปที่ปืนพกที่อยู่ในมือเก่ง แต่ไอกลับชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นปืน

"อ่าว ฉันก็มีนิ = = งั้นลุยเลยละกัน!" เก่งได้พุ่งพรวดออกจากที่กำบัง พร้อมกับยิงใส่ชาย 3 คนนั้น ที่กำลังใส่กระสุนอยู่

"เสร็จฉันล่ะ!" เก่งได้ยิงใส่กลุ่มชาย 3 คนนั้น

"จ๊ากก!! อ๊ากก!! อู้ววOoO!!" ชายคนแรกได้ถูกยิงที่ลำตัว ได้สลายไปในทันที ชายคนที่สองโดน headshot เต็มกระบาล แต่..

ชายรูปร่างคล้ายแมว.. "โอ้.. ฉันเห็นนกบินอยู่ แฮ่ๆๆ" ถูกยิงที่ลูกน้อยของเขา พร้อมกับกลายเป็นกระดาษขาดๆปลิวอยู่

"โอ้.. ชนะแล้ว ฮ่าๆ"เก่งได้ร้องออกมาด้วยความดีใจ

"หืม.. อ้อ ชนะพอดีเลยแหะพวกเรา" ไอได้มองบนท้องฟ้า ที่มีตัวเลขและตัวหนังสือกำกับอยู่

50:37
Rainbow Team Win

"โอ้โหแหะ มีอย่างนี้ด้วย" เก่งได้พูดออกมาเหมือนกับเด็กได้ของเล่นใหม่

"นี่..นายน่ะ.. กลับไปแล้วฉันมีเรื่องต้องคุยกับนายเยอะเลยนะ" ไอได้พูดกับเก่ง พร้อมกับยื่นมือไปหา

"ยินดีที่ได้รู้จัก" ไอพูด

"หือ? อา ยินดีที่ได้รู้จักนะ" เก่งได้ตอบ พร้อมกับยื่นมือไปจับมือของไอ

แว๊บบ! ....

credit : DiippyJas

[ฤดูร้อน]

แต่งได้ดีมากครับ แต่ ธนกรเนี่ย ชื่อคุ้นๆ นะ หุหุ

[diippyjas]

อย่าให้รู้นะว่าใคร :D

ปล.จองพื้นที่

[Stormwind]

พี่ดิ๊ปปี้ กรี๊ดดดดดดดดดดดด ว๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

By STORMWIND [Female]

[diippyjas]

พี่ดิ๊ปปี้ กรี๊ดดดดดดดดดดดด ว๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

By STORMWIND [Female]

ว้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาได้ไงพี่ ฮ่าๆ

[Skyshoz]

ขอให้ได้วางแผง ไวๆนะครับ

_Skyshoz_

[diippyjas]

อัพเดทตอน 13 ครับ

บทที่ 5Don't mess she

"หรอ..แล้วคนที่นี่เขาอยู่กันยังไงหรอ" เก่งถามไอหลังจากที่เดินคุยมาได้ซักพัก

"ก็เหมือนกับอยู่โลกของนายไงล่ะ อาหารการกินก็เหมือนกัน" ไอตอบ

"แล้ว อาวุธที่นี่ไม่ผิดกฏหมายหรอ" เก่งถามต่อ

"ผิดสิ ถ้าไม่ฝากไว้ที่ธนาคารนะ.. ว่าแต่.. นายได้ปืนนั้นมาจากไหนล่ะ ที่เจอกันตอนแรก"ไอตอบเก่งพร้อมกับถามคำถามใหม่

"อ๋อ.. ปืนเก่าๆนั้นน่ะหรอ.. ตอนฉันมาที่นี่ ฉันอยู่ในป่าที่ไหนซักแห่งนี่แหละ แล้วฉันไม่รู้จะไปไหน ฉันก็เลยเข้าไปในถ้ำๆหนึ่ง มีป้ายอะไรเขียนก็ไม่รู้ ฉันอ่านไม่ออก" เก่งตอบ

"หรอ..แล้วยังไงต่อ?"ไอเหมือนจะสนใจเรื่องที่เก่งเล่ามาก

"ก็..พอเข้าไป มันมีแสงอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน มาส่องที่ตัวฉัน จากนั้นไฟก็จุดที่คบเพลิง ที่ติดอยู่ตามผนัง เป็นทางลงไปด้านล่าง ฉันเดินลงไปลึกมากๆเลยล่ะ ลึกขนาดที่ฉันเองต้องนั่งพักเป็นบางที่เลยล่ะ แล้วฉันก็ลงไปจนล่างสุด เจอกับประตูใหญ่ๆเก่าๆด้วยล่ะ"เก่งตอบ

"แล้วจากนั้นล่ะ!"ไอได้ถามต่อ โดยที่เก่งไม่ทันพักหายใจ

"เหย.. ให้ฉันหยุดหายใจมั่งสิ ฮ่ะๆ" เก่งหัวเราะ

"นั้นสิเนอะ เดี๋ยวเธอขาดใจตายก่อน ฉันฟังไม่จบ ฮ่ะๆ" ไอหัวเราะตาม

"เห้ย!!" เสียงตะโกนที่เหมือนนักเลงได้ดังมาจากด้านหน้าของทั้งสองคน

"แกทำอะไรกับผู้หญิงคนนั้นวะ?"เสียงนั้นได้ถามต่อ

"เห?"เก่งงงเล็กน้อย

"นายนั่นแหละ!! ฉันคุยกับนาย!! เจ้าคนแปลกหน้า!!" เสียงนั้นเหมือนเริ่มโมโหมากกว่าเดิม

"ฉันหรอ?"เก่งได้ย้อนถามไปแบบกวนๆ

"หึ้ยย! วอนซะแล้วแก!"ชายคนนั้น ได้ถลาเข้าหาเก่ง

"หยุดนะ! ทั้งคู่เลย!" ไอได้เข้ามาแทรก

"นายจะทำอะไรของนายน่ะ ริค!!" ไอได้ตะคอกใส่ชายหนุ่มที่เข้ามาหาเรื่อง ที่ชื่อริค

"ฉันไม่ได้คุยกับเธอ ไอ! ฉันคุยกับเจ้างั่งนั้น!! อยู่ทีมอะไรกันล่ะ ฉันจะถล่มทีมแกให้เละเลย!!"ริคได้ตะโกนด่าเก่ง

"ทีมหรอ?"เก่ง งง

"จริงสิ เก่งยังไม่มีทีมนิ" ไอกล่าว

"โง่ๆแบบนี้เขาไม่รับเข้าทีมหรอก ฮ่าๆๆ" ริคเยาะเย้ยใส่เก่ง

"นี่..ตะกี้แกว่าไงนะ?" เก่งดูเย็นชามาก

"ปล่าวนิ หึหึ"ริคกล่าว

"งั้น.. มาวัดกันหน่อยไหม" เก่งได้ท้าริค แต่ดูเหมือนเก่งเปลี่ยนไปจากเมื่อกี้มาก หน้าตาที่เย็นชา กับกลายเป็นหน้าตาที่ร่าเริง

"เก่ง.. ฉันว่าอย่าเลยนะ ริคน่ะ เขาเป็นหัวหน้าทีมของฉันเอง แถมเป็นนักแม่นปืนอีก" ไอพยายามห้ามเก่ง

"อ่า.. งั้นดีเลยสิ เจอคนเก่งแบบนี้น่ะ ฮ่ะๆ" เก่งไม่รู้สึกกังวลเลยสักนิด

"งั้น.. เตรียมตัวเตรียมใจไว้ให้ดีล่ะ แล้วเจอกันล่ะ ไออ่อนหัด ฮ่าๆๆ" ริคพูดพร้อมกับเดินจากไป

"ว้า..นึกว่าตอนนี้ซะอีก ฉันพร้อมตลอดเวลาเลยล่ะ" เก่งรู้สึกเซ็งเล็กน้อย

เพี๊ยะ!

"พูดอะไรของนาย! ท้าเจ้านั้นมีแต่ตายกับตาย ยังไม่มีใครเคยชนะเจ้านั้นเลยนะ!" ไอตบหน้าเก่งอย่างแรงพร้อมกับตะคอกใส่

"อ๋อย..เอาน่า ลูกผู้ชายก็ต้องวัดกันแบบนี้แหละ" เก่งตอบ

"ปืนก็มีแต่ปืนเก่าๆนั้น จะไปชนะได้ยังไง ไปหาปืนที่เหมาะกับนายดีกว่า เผื่อจะได้ยิงเขาได้มั่ง"ไอตอบ พร้อมเดินนำ

"โอเค ฉันจะได้ชนะเจ้านั้นเป็นคนแรก ฮ่ะๆ"เก่งตอบ พร้อมเดินตามไอ

บทที่ 6Before the game

"อืมมม..ยังไม่มีปืนถูกใจเลยหรอครับนายท่าน" เจ้าของร้านปืนได้ถามเก่ง

"ยังเลยน้า บางกระบอกมันก็ดีอยู่หรอก แต่มันยาวเกิน ผมชอบแอบๆด้วย ฮ่ะๆ" เก่งตอบ

"นี่มันก็จะหมดร้านน้าแล้วนะนิ = = แต่ยังเหลืออีกหนึ่ง ไม่รู้ว่าจะพอใจรึปล่าวนะ ตามน้ามา"เจ้าของร้านให้เกงเดินตาม

"นายนี่เรื่องมากจริงๆ" ไอบ่นพึมพัมกับเก่ง

"ก็จะหาปืนที่มันเหมาะๆหน่อยไง ใช้นานๆใช้คุ้มๆ ฮ่ะๆ" เก่งตอบ

"เอ้านี่ ลองดู" เจ้าของร้านปืนได้ยื่นปืนให้เก่ง

"โอ๊ะ พอดีมือเลยน้า ไม่สั้นไม่ยาว แถมไม่หนักมากด้วย ชื่อปืนอะไรหรอน้า" เก่งถามอย่างสนใจ

"ปืนอะไรน้า.. เดี๋ยวนี้เขาไม่ค่อยผลิตกันแล้วล่ะ อืมม.. ชื่ออะไรน้าา" เจ้าของร้านก็ยังจำชื่อไม่ค่อยได้

"Famas G2" ไอได้แซกเข้ามา

" โอ้ Famas G2 งั้นหรอ งั้นเอากระบอกนี้แหละน้า" เก่งได้สั่งปืน

"โอ้ ดีเลย มาใหม่ด้วยสินะ น้าให้ฟรีเลย ไหนๆก็กระบอกสุดท้ายละ โชคดีนะ" เจ้าของร้านได้มอบปืนให้เก่งแบบ ฟรีฟรี๊

"โอ้ ขอบคุณมากครับน้า เดี๋ยวน้าคอยดูผมได้เลย ผมจะเป็นที่หนึ่งของเกมนี้ให้ดูเลย ฮ่ะๆ" เก่งได้ขอบคุณกับเจ้าของร้าน

....

หลายนาทีต่อมา

"แล้วนัดเจอเจ้านั้นที่ไหนล่ะ" เก่งถามไอเกี่ยวกับนัดที่ริคได้ท้าเอาไว้

"ก็ต้องไปเจอที่จุดปล่อยตัวน่ะ" ไอตอบเก่ง

"หรอ งั้นไปรอที่นั้นเลยละกัน"

เมื่อเก่งและไอได้เดินมาถึงจุดปล่อยตัว ก็ได้เจอกับริค ที่กำลังเตรียมการอยู่ (กว่าจะพิมพ์บรรทัดนี้ได้ คนเขียนจะกดเว้นบรรทัด แต่ไปกด shift ตั้งนาน 55)

"โอ้ มาแล้วงั้นรึ เตรียมใจไว้เลยไอน้อง" ริคได้เยาะเย้ยเก่งโดยที่ยังไม่ได้พูดคุยกัน

"นี่ฉันขออะไรอย่างนะ ถ้าฉันชนะนาย ฉันขอเข้าทีมด้วยนะ ฉันเหงาง่ายน่ะ ฮ่ะๆ" เก่งพูด

"หึ ได้เลย แต่ถ้าแกแพ้ แกต้องไสหัวไป อย่าให้ฉันเห็นหน้านะ หึหึ" ริคได้พนันกับเก่ง

"ได้เลย"เก่งได้ตอบรับการพนันของริค

"จะบ้าหรอ! ถ้านายจะชนะเจ้านั้นได้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายนะ!" ไอได้พยายามห้าม

"อะไรที่ยากๆ ฉันจะทำให้ง่ายให้ดู" เก่งได้หันมาบอกไอและยิ้ม

"หะ.." ไอทำหน้าแดง

"เป็นอะไรรึปล่าวน่ะ หน้าแดง" เก่งได้ถามไอ

"ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" ไอได้ขอตัวเก่งไปเข้าห้องน้ำ

"แปลกแหะ.." เก่งคิดในใจ

"เห้ยย! จะไปได้ยังวะ!?"ริคที่รอเก่งอยู่ ได้เข้ามาเร่ง

"รอไอก่อนได้ไหม เธอไปเข้าห้องน้ำน่ะ" เก่งบอกริค

"ก็ได้ แต่อย่าให้นานนักล่ะ ฉันอยากยิงแกให้พรุนเต็มทีแล้ว"ริคได้เยาะเย้ยเก่ง ก่อนเดินไปล่วงหน้า

"โอ๊ะ มาพอดีเลย เร็วสิไอ ริคเขารอเรานานแล้วนะ" เก่งได้เร่งไอ พร้อมกับเดินไปลากตัว

"อ..อื้อ" ไอได้เพียงแค่ตอบเบาๆ

"แล้วจะต้องทำยังไงบ้างล่ะ" เก่งถามไอเกี่ยวกับการเล่น

"ก..ก็ นายกับริคจะไปเข้าเครื่องย้ายมวลสาร แล้วจะไปเจอกันที่สนาม ฉันจะตามไปที่ห้องสังเกตุการณ์ทีหลัง" ไอตอบ

"หรอ งั้นฉันไปก่อนนะ" เก่งได้บอกไอ พร้อมกับวิ่งไปที่เครื่องย้ายมวลสาร

"ฉันเป็นอะไรกันนี่..ทำไมถึงรู้แบบนี้" ไอได้คิดในใจ เพราะเธอมีอาการแปลกๆ

ไม่กี่นาทีต่อมา

"เข้าไปรอข้างในเลยค่ะ อาวุธของท่านจะอยู่กับท่านเมื่อไปถึงแล้วนะค่ะ ขอให้สนุกนะค่ะ" พนักงานได้บอกเก่งหลังจากเก่งเข้าไปในเครื่องย้ายมวลสาร

"พนักงานที่นี่นิสัยดีเนอะ"เก่งได้บอกริค ที่เข้ามาก่อนหน้านี้และ

"หึ อย่าทำเป็นดีใจไป เพราะอีกหน่อยแกจะเละไม่มีชิ้นดีเลย" ริคได้ขู่เก่ง

"ฮ่ะๆ ตลกดีเนอะมุขนายน่ะ" เก่งไม่ได้เข้าใจที่ริคพูดเลย

ทันใดนั้น เครื่องย้ายมวลสารก็ได้บีบเข้ามา

"เห้ เดี่ยวก็แบนเป็นปลากระป๋องหรอก เขาเล่นอะไรกับรึปล่าวเรานี่" เก่งรู้สึกตื่นเต้นที่ได้ใช้เครื่องนี้เป็นครั้งแรก

หลังจากเครื่องนั้นได้ทับตัวเก่งจนแบนเป็นกระดาษ เครื่องย้ายมวลสารก็ได้ย้ายเก่งกับริคไปอีกที่หนึ่ง

แว๊บบบ..!

บทที่ 7 Between the game

แว๊บบ..

"อ้าว ที่เดียวกับที่ฉันมาครั้งแรกนิ" เก่งจำสถานที่ ที่มาครั้งแรกได้

"ฮัลโหล เก่ง ได้ยินรึปล่าว" เสียงไอดังมาจากวิทยุ

"ชัดแจ๋วเลย เกมนี้เจ๋งดีเนอะ พอมาแล้วของอยู่ครบหมดเลย" เก่งรู้สึกตื่นเต้นที่ของที่เก่งจัดมา ได้ใส่เรียบร้อยแล้ว

"ฟังนะเก่ง นี่เป็นการเล่นแบบตายแพ้ ถ้าฝั่งไหนตายหมดก่อนอีกฝั่งจะชนะ แต่ในที่นี้มีแต่นายกับริคอยู่คนละฝั่ง หมายถึงว่าถ้าใครตายก่อนจะแพ้นะ ระวังตัวด้วย" ไอได้อธิบายกับโหมดการเล่น

"1-1 งั้นหรอ.. งั้นก็สนุกเลยสิ" เก่งได้เตรียมตัวพร้อมแล้ว

"การแข่งขันมี 3 รอบ ใครได้ 2ใน3ก่อนชนะ จากนี้ไปฉันคุยกับนายไม่ได้แล้วนะ ต้องรอจบรอบก่อน อย่าให้แพ้ขาดลอย"ไอได้กล่าวลาเก่ง

"ชนะขาดลอยเลยดีกว่านะ ฮ่ะๆ" เก่งตอบ

"การแข่งขันจะเริ่มใน 5 วินาที 4 3 2 1.."เสียงที่ไม่มีที่มาได้ดังขึ้น

"0!! ปี๊ดด!" การแข่งขันได้เริ่มต้นขึ้น

"เอาล่ะ มีกระสุนสำรอง 4 แม็ก ระเบิดธรรมดา 1 ลูก กับมีดพก แล้วก็ตัวเบาเป็นกระดาษ" เก่งได้คิดแผนการในใจ

"เมืองนี้คงใหญ่น่าดู ต้องสำรวจเส้นทางก่อน"เก่งได้ลงมือสำรวจเส้นทาง พร้อมกับระวังตัวไปด้วย

ทางฝั่งริค

"หึหึ ที่เหลือก็แค่ รอมันโผล่หัวออกมาเฉยๆ" ริคได้มั่นใจอย่างมากว่าจะชนะ

หลายนาทีต่อมา ทางฝั่งเก่ง

"โอย.. เดินจนเหนื่อยเลยเรา แต่เราก็รู้พื้นที่หมดแล้ว ก็ไม่ใหญ่เท่าไร" เก่งได้สำรวจเส้นทางเสร็จแล้ว

"แล้วเจ้านั้น มันแอบอยู่ที่ไหนนะ" เก่งได้บ่นพึมพัม และมองหาจุดที่ริคซ่อนตัวอยู่

"ช่างเหอะ พักซักหน่อยดีกว่า"เก่งได้นั่งลงกับเก้าอี้ข้างๆ

ทันใดนั้น

"หือ?" เก่งได้รู้สึกบางอย่าง

เปรี้ยง!

เสียงปืนได้ดังขึ้น พร้อมกับทะลุเก้าอี้ที่เก่งนั่ง ห่างจากตัวเขาไม่มาก

"แย่แล้ว!" เก่งได้กระโดดหลบไปที่ด้านหลังรูปปั้นหินที่อยู่ห่างจากเขาไปไม่มาก

"หนอย.. สไนเปอร์งั้นรึ?" เก่งได้รู้ถึงปืนที่ริคใช้

"หึ เฉียดหัวใจไปนิดเดียวเอง"ริคได้บนพึมพัม หลังจากที่เขายิงไม่โดนเก่ง

"โอย เจ็บเป็นบ้า" เก่งได้รู้สึกเจ็บที่แขนซ้าย

"เป็นรูเลยแหะ สมแล้วที่เป็นกระดาษ" เขาสังเกตุเห็นรูตรงจุดที่เขาถูกยิง

"จุดที่เจ้านั้นซุ่มอยู่ เป็นตึกนั้นสินะ" เก่งได้รู้จุดที่ริคซ่อน

"ไม่ไกลเท่าไร ยิงขู่แล้ววิ่งละกัน" เก่งได้คิดแผนที่จะไปจุดซ่อนตัวของริค

"เอาล่ะ.. เข้ามาเลย!!"เก่งได้พุ่งออกจากที่กำบัง พร้อมยิงใส่จุดที่ริคซ่อน

ปัง ปัง ปัง ปัง!!

"มุขนี้เจอบ่อยแล้ว" ริคไม่ได้กลัวอะไรเลย

ปัง!

"อ้ะ" เก่งรู้สึกได้บางอย่าง

"เราพลาดรึนี่.." เก่งได้ล้มลงไปหลักจากโดนยิงที่ท้อง

ขณะเดียวกันทางฝั่งของ ไอ

"เก่ง.."

แว๊บบ..

"รอบที่สอง จะเริ่มใน 1 นาที" เสียงที่ไม่มีที่มาได้ดังอีกครั้ง

"โอ๊ะ ยังไม่ตายรึนี่เรา" เก่งรู้สึกตัวอีกครั้ง

"เก่ง บอกแล้วใช่ไหม ว่าอย่าไปท้ากับริคน่ะ เห็นฝีมือเขารึยัง!"ไอตะคอกใส่วิทยุ ที่เก่งฟังอยู่

"ถ้านี่เป็นฝีมือจริงของเขาล่ะก็ เตรียมยิ้มได้เลยฉัน ฮ่ะๆ" เก่งได้หัวเราะขึ้นมา

"หมายความว่ายังไง?"ไอถามเก่ง

"ก็เมื่อกี้น่ะ ฉันลองเชิงเจ้าหมอนั้นดูน่ะ " เก่งตอบ

"...."

"รอบที่ 2 จะเริ่มใน 5 วินาที" เสียงนั้นดังอีกครั้ง

รอบที่ 2 ได้เริ่มขึ้นแล้ว

"หึ คราวนี้ฉันจะเจาะหัวเจ้านั้นให้ดู"ริคได้คิดในใจ พร้อมกัยไปที่จุดซ่อนอีกจุด

"เอาล่ะ จากนี้แค่รอว่า เจ้านั้นจะโผล่มาทางไหน แล้วก็จบเกมเลยละกัน" ริคได้รอเก่งที่จุดซุ่มอีกจุด คือตึกฝั่งตรงข้าม ที่เขาซุ่มเมื่อกี้

"ฉันกะแล้วเชียว" เสียงเก่งได้ดังมาจากข้างหลัง

"สไนเปอร์น่ะ ถ้าคนอื่นรู้จุดแล้วคงไม่ซ่อนอยู่ที่จุดเดิมหรอกนะ จริงไหม" เก่งได้บอกริค

"นี่มัน รู้แผนของเราแล้วหรือนี่" ริคคิดในใจ

"ก็นะ มีจุดซุ่มอยู่แค่ 2 จุดในเมืองนี้" เก่งได้เดินเข้ามาพร้อมกับยกปืนของขึ้นขึ้นมาประทับบ่า

"ไม่อยู่ฝั่งนี้ ก็ฝั่งนั้นแหละ"

ปัง!

"รอบสุดท้าย จะเริ่มขึ้นใน 1 นาที"

"นายทำได้ไงน่ะ! รู้แผนของเขาด้วย!" ไอรู้สึกทึ่ง ที่เก่งเอาชนะริคได้

"มันก็ไม่ยากหรอก ใครจะบ้ารอให้คนที่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนขึ้นไปยิงง่ายๆหรอก" เก่งบอก

"แต่ว่าคราวนี้น่ะ ไม่เหมือนรอบเมื่อกี้ที่ผ่านมาแล้วนะ ฉันรู้สึกว่าริคเอาจริงแล้ว"ไอบอกเก่ง

"ทำไมหรอ?" เก่งถาม

"ก็เขาน่ะ.. ใช้ปืนประจำของเขาแล้วน่ะสิ" ไอตอบเก่ง

ทางฝั่งริค

"ชิ เจ้าบ้าเอ้ย ได้ดีแค่รอบเดียวทำเป็นอวด คราวนี้น่ะ มันของจริงแล้วเว้ย!"

ทางฝั่งเก่งและไอ

"เอ่อ..เก่ง คราวนี้ถ้านายชนะ คงดังไปทั่วแน่.." ไอบอกเก่ง

"ทำไมหรอ?" เก่งถาม

"ก็.. มีคนเข้ามาดูการแข่งของนายเพียบเลยน่ะสิ หลังจากที่นายชนะรอบเมื่อกี้" ไอบอกเก่ง

"ง่ะ!" เก่งเริ่มรู้สึกอาย เพราะเก่งไม่ชอบที่มีคนมากๆมาจ้องมองเขา

"เอาน่า อย่าเกร็ง คิดซะว่าฉันล้อเล่นละกัน" ไอได้บอก

"อา โอเค" เก่งตอบ

"รอบสุดท้าย.."

"เริ่ม!!"

บทที่ 8 After the game

"รอบสุดท้าย.."

"เริ่ม!!"

การแข่งขันรอบสุดท้ายของพวกเขา ได้เริ่มขึ้นแล้ว

ทางฝั่งไอ

"รอบสุดท้ายแล้ว ใครชนะก่อนกัน ระหว่างเด็กใหม่ กับ เทพริค แทงมาได้เลย" ชายหนุ่มคนหนึ่งที่อยู่ในห้องสังเกตุการณ์ได้พูดเล่นกับคนอื่นๆที่ดูด้วย

"เก่ง..ชนะมาให้ได้นะ.."

ทางฝั่งเก่งและริค

"ปืนกลทั้งคู่เลยหรอ.. คงระห่ำมากแน่รอบนี้ "เก่งคิด

"ไปทางตรงนี่แหละ สไนเปอร์ไม่มีแล้ว แต่ต้องระวังให้มาก" เก่งได้วางแผนพร้อมกับปฏิบัติโดยทันที

"หือ? มาแล้วหรอ" เก่งได้มองเห็นคนกำลังเดินมาอยู่ข้างหน้าของเขา

ริค ที่กำลังเดินอยู่ มีสีหน้าที่ดูน่าเกรงขาม และดูเหมือนแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมมาก

"ฉันจะปล่อยให้แกได้หน้าคนเดียวไม่ได้!!" ริคได้ตะโกนขึ้นมาพร้อมกับยกปืนของเขาขึ้นมา M1A1 thompson

ปัง ปัง ปัง!!

"สงสัยโกรธจริงซะแล้วสิ" เก่งคิดในใจ พร้อมกระโดดหลบไปที่มุมตึก พร้อมกับวิ่งหนีไปอีกฝั่งของ ถนน

"จะหนีฉันไปไหน ไอขี้ขลาด!!"ริคตะโกน พร้อมกับวิ่งตาม

ทันทีที่ริควิ่งไปถึงมุมตึก ที่เก่งเข้าไป ริคก็ได้เห็นเก่งกำลังเล็งปืนมากทางเขา

ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง!!

ทั้ง 2 คนยิงสวนกัน และต่างคนต่างหลบที่กำแพง

"โดนมั่งไหมนะ" เก่งได้คิดในใจ พร้อมกับบรรจุแม็กใหม่

"มันยังไม่หมดแค่นี้หรอก!!" ริคคิดในใจ พร้อมกับดึกระเบิดออกมาจากกระเป๋าของเขา

"มันต้องลองอีกซักตั้ง" เก่งได้คิดในใจ พร้อมกับดึงสไลด์ปืนขึ้น

ตึก..

"ระเบิด!" เก่งได้มองเห็นระเบิดเด้งออกมาจากซอย

ตูมมม!!

ทางฝั่งไอ

"โหว้ว! เละแล้วมั้งนั้น อยู่ใต้เท้าพอดี" คนที่อยู่ในห้องสังเกตุการณ์ ได้ร้องออกมาพร้อมกัน

"เก่ง.."ไอได้น้ำตาคลอ

ทางฝั่งเก่ง

ตึก.. ตึก.. ตึก..

ริคได้เดินออกมาจากซอย

"หึ ยังไม่เละอีกหรอ สงสัยต้องซ้ำ" ริคได้มองเห็นเก่งนอนตะแคงอยู่ ห่างจากที่เขายืนอยู่ไม่มาก

"น่าเสียดายนะ ที่นายยังทำอะไรฉันไม่ได้" ริคได้พูด พร้อมกับดึงปืนพกออกมาจากซองที่ติดอยู่ที่ต้นขาของเข้า

"สุดท้ายแล้ว.. แกก็ยังอ่อนหัดอยู่ดี" ริคได้พูด พร้อมกับดึงสไลด์ปืนขึ้น

"เอาล่ะ บอกลาทุกคนได้เลย " ริคได้เอาเท้าตัวเองเขี่ยเก่งให้นอนหงาย

ทันทีที่เก่งนอนหงาย..

"Hello!" เก่งได้ยิ้มพร้อมกับพูดทักทายริค และเขากำปืนพกของเขาที่อยู่ในมือ

"เ*ยอะไรวะ!!"ได้ได้ตกใจอย่างมาก พร้อมกับลืมเรื่องที่เขาจะทำ

เปรี้ยง!..

ทางฝั่งไอ

"เห้ย! มีใครอัดช่วงเมื่อกี้มั่งวะ? ฉันขำตอนเจ้านั้นพูด "Hello" ว่ะ ฮ่าๆๆๆ" คนในห้องสังเกตุการณ์ได้หัวเราะออกมา

"เก่ง.. ชนะแล้ว!" ไอดีใจอย่างมาก ถึงกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ไหว

"พวกเรา ไปรับฮีโร่คนใหม่กันเร็ว"คนในห้อง ได้พากันออกไปรับเก่ง ที่กำลังกลับจากเมืองที่เขาไปแข่ง

แว๊บ!..

"วู้ว สนุกดีเนอะเกมนี้น่ะ" เก่งได้พูดกับริค ที่ยืนเศร้าอยู่ด้านหลังเขา

"ฉัน..ฉันแพ้นายรึนี่.. นี่เป็นความแพ้ครั้งแรกของฉัน.." ริคได้พูดออกมา

ฟุ่บ.. เก่งได้เดินมาจับไหล่ของริค

"ไม่เป็นไร นายไม่ต้องไปยึดติดกับมันมาก ถ้าฉันไม่ชนะชายวันนี้ อาจจะมีคนอื่นมาชนะนายในวันข้างหน้าแทนฉันก็ได้" เก่งได้พูดปลอบใจริค

"ไม่เป็นไรน่า คิดซะว่า มันเป็นประสบการณ์ละกัน ไปกันเถอะ ไปหาเพื่อนๆของเรากัน" เก่งพูด พร้อมกับจะดันให้ริคเดินไป

"อ..อืม งั้น ตามสัญญา นายได้เข้าร่วมทีมของฉันแล้ว " ริคได้พูดพร้อมกับทำตามสัญญา

"ฉันว่า.. ฉันอยากไปตั้ง "ทีม" ใหม่ของฉันเองมากกว่า" เก่งได้พูดออกมา

"แต่ว่า ทีมของนายกับฉัน จะเป็นพันธมิตรกัน เดินหน้าไปพร้อมๆกัน นายว่าดีไหม" เก่งได้ถามริค

"ถ้านายต้องการอย่างนั้น ก็ได้ แต่ว่า นายจะตั้งชื่อทีมว่าอะไรล่ะ ทีมก็ต้องมีชื่อจริงไหม" ริคได้บอกเก่ง พร้อมกับให้เก่งตั้งชื่อ

"อืม.. ฉันว่า เดี๋ยวค่อยคิดกันดีกว่า กลับไปหาเพื่อนๆกันก่อนเถอะ" เก่งพูด พร้อมกับเดินนำ

"นั้นสิ พวกเขาคงรอเรานานแล้ว ไปกันเถอะ" ริคพูด พร้อมเดินตาม

ทันทีที่เก่งเดินออกมา..

"เฮ้ ฮีโร่คนใหม่มาแล้วโว้ยย!" ผู้คนที่ยืนรออยู่ ได้กรูเข้ามาหาเก่ง

"โอ๊ะ นี่ทุกคนเห็นฉันหมดเลยหรอ? ไหงเยอะจังง่ะ" เก่งได้รู้สึกอาย

ตึกๆ.. มีคนบางคน มาสะกิดที่ไหล่เก่ง

"หือ?" เก่งได้หันไป

เพี๊ยะ!

"จ๊ากกกก!" เก่งได้ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

"ปล่อยให้ฉันลุ้นอยู่ตั้งนาน.." ไอได้บอกกับเก่ง

"ฮ่ะๆ โทษทีนะ โอ๋ๆอย่าร้องไห้(แต่ไหงเจอกันทีไรต้องโดนตบฟะ= =)"เก่งได้เข้าไปปลอบไอ

"ว่าแต่ หัวหน้าเราหายไปไหนแล้ว" คนที่อยู่ในห้องสังเกตุการณ์เมื่อครู่ ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นลูกน้องของริค ได้ถามขึ้นมา

"อยู่นี่!!" ริคซึ่งยืนดูพวกเขาอยู่นาน ได้พูดออกมา

"หนอย..ฉันยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ตั้งนาน ไม่สนใจฉันเลยนะแก!!" ริคได้ยั้วขึ้นมา พร้อมกับตะคอกใส่ลูกน้องของเขา

"จ๊ากก! ขอโทษคร้าบบT T ว่าแต่ หัวหน้ารับเขาเข้าทีมเรารึยังล่ะ" ลูกน้องของริคได้ถาม

"เรื่องนั้น.. เขาจะไปตั้งทีมเองน่ะ" ริคได้บอกกับลูกน้องของเขา

"จริงหรอ? งั้นดีเลยสิ ขอพวกผมร่วมทีมด้วยได้ไหมครับบบบ!"ลูกน้องของริค ได้ขอเก่งเข้าทีม

"อ่าว! ทิ้งฉันเลยนะพวกแก!!" ริคได้ตะโกนใส่

"ฮ่ะๆ ได้ทุกคนเลย แต่ฉันมาคิดดูอีกที.. ริค นายก็มารวมทีมกับเราเลยสิ เราจะได้มีครอบครัวใหญ่ๆ จะได้อบอุ่นไง" เก่งได้บอกริค

"งั้นหรอ..แล้วทีมเก่าของฉันล่ะ" ริคถาม

"ทีมเก่าของนาย อืม..ก็.. ตั้งให้คนที่มีฝีมือน้อยๆได้เข้าสิ แล้วก็ปั้นพวกเขาให้เก่งขึ้น แล้วจัดคนให้เขาดูแลกันเอง เป็นไง" เก่งบอก

"ดีเลยเลย ขอบใจนะ" ริคพูด

"แต่ เราจะตั้งชื่อว่าอะไรล่ะ" ไอถามเก่ง

"อืม.. ไม่รู้สิ แต่ว่าเราไปฉลองกันดีกว่า ฉันหิวแล้วล่ะ" เก่งบอก

"เดี๋ยวพวกเราเลี้ยงเองครับ ไปเลยพวกเรา!"

...To be Continued...


จองเร็บไว้อัพเดทตอนครับ
ไอดีเก่าหายก็ต้องมาเพิ่มตอนที่ไอดีใหม่แทนละกัน - - อัพเดทตอนแล้วนะจ้ะ

[Piussun]

ส่งปัญหาให้แอดมินแล้วนะครับ ได้ความมาดังนี้



อาจเป็นไปได้ว่า user นั้นโพสต์ข้อความช่วงก่อนเวลา Database มีปัญหาไม่นานนัก และ Backup เก่าของเรายังไม่มีข้อมูลนั้นครับ ยังไงเดี๋ยวพี่ตรวจสอบให้อีกครั้งนึงให้ ขอบคุณที่แจ้งให้พี่ทราบครับ

เอาเป็นว่าหากไม่ได้ยูสเก่าคืนมา ผมก็จะรวมเรปของยูสใหม่ กับยูสเก่า เป็นเรปเดียวกัน โดยให้อยู่ภายใต้ชื่อของยูสใหม่ เพียงแค่นี้ก็สามารถเข้าไป Edit ข้อความได้แล้วครับ

[diippyjas]

ส่งปัญหาให้แอดมินแล้วนะครับ ได้ความมาดังนี้

เอาเป็นว่าหากไม่ได้ยูสเก่าคืนมา ผมก็จะรวมเรปของยูสใหม่ กับยูสเก่า เป็นเรปเดียวกัน โดยให้อยู่ภายใต้ชื่อของยูสใหม่ เพียงแค่นี้ก็สามารถเข้าไป Edit ข้อความได้แล้วครับ
ครับผม ขอบคุณมากครับ

บทที่ 9 Excuse Me

"แล้วพวกเราจะเอาชื่อแนวไหนดีล่ะ" ริคกล่าวออกมา

"อืมม.. แบบ ครอบครัว เป็นไง House ไปเลยเป็นไง" เก่งพูดชื่อทีมที่จะตั้งขึ้นมา

"ไม่ได้ ชื่อนั้นมีแล้ว" ไอบอก

"อืม.." เก่งนั่งครุ่นคิดชื่อทีมของเขา

"ไม่นึกเลยว่าตั้งชื่อทีมจะยากขนาดนี้" เก่งพูดออกมา

"แหงล่ะ กว่าริคจะตั้งทีมได้ ไม่ออกจากบ้านตั้ง 2 วัน" ไอพูดแซวริค

"เธอลองมาคิดเองไหมล่ะ!!" ริคตะคอกใส่ไอ

"แหม จีบกันอยู่ได้ สองคนนี้" เก่งพูดแซวทั้งสองคน

"อะไรของนาย หน้าอย่างยัยนี้ ไม่อยู่ในสายตาฉันหรอก!"ริคพูด

"เหรอออ.. แล้วใครล่ะที่อยู่ในสายตานาย "นานะ" งั้นหรอ?" ไอแซวริค

"เห้ย!! ฉันกลับแล้วล่ะ! เบื่อหน้ายัยขี้เหร่!" ริคหน้าแดง พร้อมเดินออกไปอย่าวรวดเร็ว

"หน้าแดงแบบนี้ สงสัยใช่แหะ โฮะๆๆๆ" ไอหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์

"สงสัยสองคนนี้ไม่ถูกกันแหะ" เก่งคิดในใจ

"แล้วเธอล่ะ ชอบใครบ้างรึยัง" เก่งถามไอบ้าง

"อุ๊!" ไอหยุดหัวเราะพร้อมตัวแข็ง

"ไม่มีอะไรถามรึไง!" ไอหันมาด่าเก่งพร้อมหน้าแดง

"หยอกเล่นไงฮ่ะๆ" เก่งพูดแก้ตัว

"แล้วคืนนี้ฉันไปพักที่ไหนล่ะ?" เก่งพูดถาม

"นั้นสิ นายไม่มีที่พักด้วย ริคก็กลับไปแล้ว" ไอพูด

"งั้น.. มาพักที่บ้านฉันก็ได้" ไอบอกเก่ง

"หะ? จะดีหรอ?" เก่งพูด

"งั้นก็นอนข้างถนนละกัน ฉันไปล่ะ!" ไอตะคอกใส่พร้อมกับเดินหนี

"อ้าว!? ก็ได้ๆ ฉันพักบ้านเธอก็ได้ อย่าเดินหนีสิ เห้!" เก่งพูดพร้อมวิ่งตาม

หลายนาทีต่อมา

กิ๊ก

"นี่แหละบ้านฉัน" ไอพูด

"โห ใหญ่ดีนี่ แล้วอยู่คนเดียวหรอ?" เก่งถาม

"ปล่าว อยู่กับน.." ขณะที่ไอยังพูดไม่จบ ก็มีผู้หญิงกระโดดลงมาจากชั้นสอง

"กรี๊ดดด! พี่พาผู้ชายเข้าบ้านได้ยังไง!!" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งได้ดังขึ้น

"ง..เงียบไปเลย! ยัยนานะ! เขาเพิ่งมาใหม่ยังไม่มีที่อยู่ ฉันเลยให้มาพักชั่วคราวเท่านั้น! อีกอย่าง ไม่ได้นอนห้องเดียวกับฉันซักหน่อย!" ไอพูดแก้ตัว

"นานะเป็นน้องของเธองั้นหรอ" เก่งพูดถาม

"เงียบไปเลย!!" เสียงทั้งสองคนตะคอกใส่เก่ง

"ทำไมโหดกันทั้งบ้านเลยT T"เก่งพูดในใจ

"แล้ว..เจ้านี่เป็นใครล่ะ?" นานะถามไอ

"เป็นหัวหน้าทีมคนใหม่น่ะสิ แค่แข่งรอบก็ชนะริคได้แล้ว"ไอบอก

"หา! ชนะริคได้งั้นหรอ! ไหนเรื่องเป็นยังไง เล่าให้ฉันฟังมั่งสิ!" นานะถามอย่างสนใจ

"เดี๋ยวเข้านอนแล้วฉันเล่าให้ฟัง วันนี้ฉันเมื่อยแล้ว!" ไอพูดพร้อมเดินเข้าไป

"ให้เจ้านั้นพักที่ห้องใต้บรรไดแล้วกัน" ไอพวดส่งท้ายก่อนเดินขึ้นชั้น 2 ไป

"เจ้านี่หรอ? ชื่ออะไรล่ะ" นานะถามเก่ง

"อ..เอ่อ ชื่อเก่ง" เก่งพูด

"อืมม.." นานะมองหน้าเก่งอยู่นาน

"งั้นๆ!" จู่ๆนานะก็พูดอะไรบางอย่างออกมา

"หะ?" เก่ง งง

"ห้องนอนนายอยู่นี่ ขดตัวนอนหน่อยละกัน" นานะเดินไปเปิดประตูห้องใต้บรรได

"อ..อา ขอบใจนะ แล้วฉันจะอาบน้ำยังไงล่ะ"เก่งถามต่อ

"เดี๋ยวฉันไปบอกพี่ฉันให้ เรื่องมากจริง" นานะพูดพร้อมบ่นพึมพัมเบาๆ

"อา"เก่งพูดตอบ พร้อมกับเดินไปดูที่ห้อง

"ก็ไม่เล็กเกินไป ถ้าจัดของหน่อยก็อยู่สบาย" เก่งพูดพร้อมเดินไปจัดห้องใต้บรรใด

หลายนาทีต่อมา

"เห้อ..เสร็จซักที" เก่งพูดหลังจากที่จัดของเสร็จ

"แล้วสองคนนั้นหายไปไหนแล้วนะ ฉันจะอาบน้ำยังไงล่ะนี่" เก่งพูดพร้อมเปิดประตูออกไป

เก่งได้เห็นไอยืนอยู่ในชุดนอน

"อ้าว มาพอดีเลย แล้วฉันจะ.."ในขณะที่เก่งยังพูดไม่จบ

ฟุ่บ!

"นี่ชุดของนาย ห้องน้ำอยู่ชั้นบน ซ้ายสุด" ไอพูดพร้อมกับเดินนำ

"อ..อา" เก่งพูดพร้อมกับเดินตาม

"ห้องนี้แหละ ฉันไปนอนก่อนละ ชุดของนายไว้ในครัวละกัน ห้าวว.." ไอพูดพร้อมเดินไปที่ห้องตัวเอง

"ขอบใจนะ" เก่งพูดในใจ พร้อมกับเดินเข้าห้องน้ำไป

หลายนาทีต่อมา

"แล้วไงต่อล่ะ?" นานะถามไอเกี่ยวกับเก่ง

"ภายนอกเขาอาจจะดูนิ่งๆ แต่ความจริงแล้วใจดีมากเลยล่ะ" ไอพูด

"พี่เลยชอบเขาใช่ไหมล่ะ?" นานะถาม

"ก..ก็" ไอไม่ได้พูดแต่หน้าแดง

"อ..อื้ม"ไอตอบ

"ชอบได้ไง หน้าตาก็ไม่ได้ดีตรงไหน" นานะพูด

"แหม ดีกว่าริคของเธอละกัน" ไอพูดแซวกลับ

"บ..บ้า นอนได้แล้ว!" นานะหน้าแดง

กิ๊ก..

บทที่ 10 Name?

"คร่อกก.." เสียงกรนดังขึ้นในห้องใต้บันได

แกร๊ก..แอ๊ดด..

"ฮิฮิ"

30นาทีผ่านมา

"งืม.. ฮ้าววว.. ห้องใต้บบันไดมันเงียบดีจริงๆ" เสียงเก่งตื่น

แกร๊ก

"ฮ้าวว..มีอะไรกินรึปล่าวเนี่ย" เก่งพูดพร้อมเดินไปในครัว

"หือ? อ้าว ไอ.. สวัสดี" เก่งพูดทักทายไอที่นั่งงัวเงียอยู่ในครัว

"ฮ้าวว. เก่ง.. สวั.. อุ่ย!" ทันทีที่ไอยังพูดไม่จบ ไอก็เกิดตกใจบางอย่างขึ้นมา

"คิกคิกคิก" ไอแอบหัวเราะ

"หัวเราะอะไรของเธอ หน้าฉันมีอะไรติดรึไง" เก่ง งง กับที่สิ่งที่ไอทำ

"ปล่าวนี่ คิกคิก ชุดนายฉันให้นานะซื้อมาให้ตอนเช้า แขวนอยู่ในห้องน้ำนะ คิกคิก" ไอพูด

"แปลกคนแหะ" เก่งพูด พร้อมกับเดินไปห้องน้ำ

กึ้ง..แกร๊ก

"ฮ้าวว.. ชื่อทีมยังไม่ได้ตั้งเลย เห?" เก่งสังเกตุเห็นสิ่งที่ผิดปกติบางอย่าง

"จ๊ากก!! ทำไมหน้าฉันเละแบบนี้เนี่ย" เก่งได้ร้องออกมา หลังจากที่เห็นหน้าตัวเองมีรู้ที่เขียนด้วยปากกามากมาย

"สงสัยยัยไอแกล้งฉันแน่เลย เดี๋ยวเถอะ อย่าให้ออกไปนะ!"เก่งพูดกับตัวเอง ก่อนจะรีบอาบน้ำ

.
.

"กลับมาแล้ว" เสียงนานะพูดหลังจากกลับมาจากห้าง

"คิกคิกคิก" ไอที่ยังนั่งหัวเราะอยู่ในครัวยังไม่หาย

"อ้าว..ขำอะไรหรอพี่" นานะถาม

"คิกคิก เธอน่ะ..แกล้งเก่งรึปล่าว" ไอถามนานะ

"อุ๊บ.. ฉันเองแหละ คิกคิกคิก" นานะพูดก่อนจะหัวเราะตาม

"ขำไรกัน!" เก่งตะโกนมาจากชั้น 2

"ไอ.. เธอใช่ไหมที่แกล้งฉันน่ะ!!" เก่งตะโกนใส่ไอ

"ปล่าวนะ นานะต่างหาก" ไอแก้ตัว

"เอ๋..ฉันไม่ได้ทำซักหน่อย" นานะพูด

"พอเลย.. แล้วอย่าไปเล่าให้ใครฟังด้วย ไม่งั้น.." เก่งพูด ก่อนจะต่อยมือตัวเอง

"ผู้หญิงฉันก็ไม่เว้น.." เก่งพูดพร้อมมองทั้งสองด้วยสายตาที่น่ากลัว

"น..น่ากลัวกว่าที่คิดแหะ" นานะกระซิบกับไอ

"ช่างเถอะ..ยังไงก็ต้องคิดชื่อทีมก่อน โอย ปวดหัวๆ" เก่งพูดเปลี่ยนเรื่อง

"เดี๋ยวฉันไปหาที่นั่งเงียบๆคิดชื่อดีกว่า" เก่งพูดพร้อมเดินไปเปิดประตู

"เฮ้ ให้ฉันไปด้วยสิ เดี๋ยวนายหลงทางนะ" ไอพูดพร้อมจะเดินตาม

"ไม่ต้องหรอก ฉันจำทางได้หมดแล้วล่ะ" เก่งพูดพร้อมปิดประตู

"เห? เจ้านั้นจะตั้งทีมหรอ แล้วทีมเก่าเราล่ะ?" นานะถามไอ

"อ๋อ เก่งเขาจะใช้ทีมเก่าเป็นทีมไว้ให้คนอื่นๆมาซ้อมน่ะ เก่งจะเป็นคนสอนให้ แล้วก็ตั้งทีมใหม่ ริคก็เห็นด้วยนะ สนใจไหมล่ะ?" ไอพูดตอบ

"สนใจสิ ขอเข้าด้วยละกัน" นานะพูดตอบอย่างดีใจ

"สนใจทีม หรือสนใจริคล่ะ โฮะๆๆ" ไอแซว

"บ..บ้า! ฉันไปยิงคนดีกว่า!" นานะพูด พร้อมเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

"เอ่อ..เหลือคนเดียวเลยแฮะเรา" ไอคิดในใจ

หลายนาทีต่อมา

"เฮ้อ..ชื่อนี้ก็ไม่ดี" เก่งพูด

"ชื่ออะไรดีนะ..ที่มันเหมาะกับเรา" เก่งพูด พร้อมมองไปบนท้องฟ้า

"นก.."

" เบิร์ดงั้นรึ..ไม่ดีกว่า" เก่งพูดพร้อมถอนหายใจ

"ท้องฟ้า...Sky..."

"อ๋อ!!"

บทที่ 11 Frist enemy

ณ จุดหนึ่งในเมือง

ตึก ตึก ตึก..

"ได้ชื่อทีมแล้ว!! ต้องรีบไปบอกไอ!" เก่งพูดในใจพร้อมวิ่งไปอย่างรวดเร็ว

ตึก..

"เห้ย!"

ตุบ!

"เอ้ย! ขอโทษครับบ!" เก่งได้วิ่งชนผู้ชายคนหนึ่งที่เดินออกมาจากซอยอย่างรวดเร็ว

"...."
.
.
.


"บุรุษที่เป็นผู้ควบคุมชะตาของโลก จะได้รับมองสิ่งที่บรรพบุรุษของโลกเราเคยครอบครอง และเขาเป็นคนเดียว ที่สิ่งนั้น จะทำตามคำสั่ง"

"และสิ่งนั้น เป็นเพียงแค่รูปลักษณ์ภายนอก ที่ปกปิดความจริงไว้ รูปลักษณ์ที่แท้จริง จะปรากฏในวันที่ชะตาของโลกถึงจุดเปลี่ยน"

"แต่..เราจะแน่ใจได้ยังไง..ว่าเก่งเป็นเจ้าของสร้อยคอกับปืนนั้น.." เสียงไอพูดกับตัวเองในห้องเก็บของ หลังจากอ่านหนังสือเก่าๆเล่มหนึ่ง

"มันต้องมีวิธีพิสูจน์สิ.." ไอได้เดินออกมาจากห้องเก็บของ

"เฮ้อ..ข้างในร้อนขนาดนั้น..เก่งนอนได้ยังไงกัน = ="

"ไอ!! นานะ!! ฉันคิดชื่อทีมได้แล้ว!!" เก่งวิ่งพรวดเข้ามาในบ้านด้วยความดีใจ

"หะ?" ไอหันมาแบบงงๆ

"นี่! ฉันคิดชื่อทีมได้แล้ว(โว้ย)!!" เก่งตะโกนใส่สุดเสียง

"ว๊ายย! หูจะแตกแล้ว!" ไอตะโกนพร้อมตบหน้าสุดแรง

เพี๊ยะ!

"จ๊ากก!" เก่งร้อง

"คิดชื่อได้แล้วหรอ? แล้วชื่ออะไรล่ะ?" ไอถามอย่างตื่นเต้น

"อ๋อ.. ชื่อ..." ทันทีที่เก่งพูดไม่จบ

กิ๊ง~..ก่องง~

"อ่าว..มาขัดซะงั้น" ไอพูดก่อนจะเดินไปเปิดประตู

"ใครนะมาขัดจังหวะสำคัญ เฮ้อ.." ไอพูดแบบเบื่อหน่ายก่อนจะมองไปที่ช่องตาแมว

"เห?"

"ใครหรอไอ?" เก่งถาม

แกร๊ก!

"แกมาทำอะไรของแก!!" ไอเปิดประตูพร้อมตะคอกใส่คนที่อยู่หน้าประตู

"อ้าววว..ไหงต้อนรับกับแขกแบบนี้ล่ะ? นิสัยเก่ายังแก้ไม่หายเลยนะ~" เสียงผู้ชายที่อยู่หน้าประตูได้ดังขึ้น

"มีธุระอะไร!" ไอพูด

"เห็นเจ้าผู้ชายหน้าตาแปลกๆผ่านมาทางนี้รึปล่าว? ที่ผมสั้นๆใส่เสื้อสีขาวแขนสีเหลืองน่ะ?" ชายคนนั้นได้ถามอีก

"เสื้อสีขาว?? เดี๋ยวก่อนนะ" ไอพูดก่อนจะหันไปมองข้างหลัง

"หะ?" เก่งทำหน้างง

"นี่ๆ..มานี่เดี๋ยวนึงสิ.." ไอพูดให้เก่งเดินมา

"มีอะไรหรอ?"

"ใช่แบบนี้รึปล่าว?" ไอถาม

"อืมม..เจ้านี้แหละ" ชายคนนั้นบอก

"เอ่อ..อ้าว คนที่ผมวิ่งชนเมื่อกี้นี่ ขอโทษด้วยนะครับ พอดีผมรีบไปหน่อย ขอโทษจริงๆครับ" เก่งกล่าวขอโทษชายที่เขาเพิ่งวิ่งชนเมื่อกี้

"ขอโทษงั้นหรอ..มันจะช้าไปหน่อยละมั้งง~" ชายคนนั้นได้พูด

"แล้วอีกอย่างนะ..แกรู้รึปล่าว..ว่าฉันเป็นใคร" ท่าทีของชายคนนั้นเริ่มเปลี่ยนแปลง

"เอ่อ..ใครหรอครับ?" เก่งถาม

"ฉัน..หัวหน้าทีม Soul Bowl..."

"คิริน.."

บทที่ 12 New member

"งั้น คุณคิรินครับ ผมขอโทษจริงๆครับที่ผมชนคุณ ผมไม่ทันตั้งตัวจริงๆครับ" เก่งพยายามพูดเจรจา

"งั้น..ครั้งนี้ผมไม่เอาเรื่องละกัน แต่คราวหลังละก็.." คิรินพูด

"ผมจะจับคุณลงขวดนะครับ" คิรินพูดอย่างเป็นปริศนา พร้อมเดินจากไป

"เอ่อ.." เก่งงงกับคำพูด พร้อมจะเปิดปากถาม

"เก่ง อย่าเลย " ไอมาห้ามเก่ง

"อ่าว ทำไมหรอ" ถามพูดถาม

"เจ้านั้นน่ะ..พูดถูกแล้วล่ะ" ไอตอบ

"มีคนบอกกันว่า เจ้านั้นใช้มนต์ดำอะไรซักอย่าง ถ้าหากพ้เข้านั้นแล้ว คนที่แพ้จะมีอาการต่างจากเดิม จะย้ายไปอยู่ทีมเจ้าหมอนั้น" ไอพูดเสริม

"ว่ากันว่า เจ้านั้นมันจะใช้ขวดอะไรซักอย่าง จากนั้นก็ไม่มีใครรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นอีก.."

"งั้นเหรอ..." เก่งพูด

"จริงสิ! ฉันคิดชื่อทีมใหม่ได้แล้ว!!" เก่งพูดเปลี่ยนเรื่อง

"จริงหรอ! แล้วชื่ออะไรล่ะ บอกมาเร็วๆ!" ไอพูดอย่างสนใจ

"ทีมใหม่ของเราชื่อ.."

ปึ๊ง!!

"แย่แล้ว! เกิดเรื่องแล้วพวกเรา!" นานะกับริคเปิดประตูเข้ามาอย่างรวดเร็ว

"เจ้าพวกนักเลงประจำถิ่นมันมาหาเรื่องพวกเราอีกแล้ว" ริคพูดเสริม

"อ้าว..เป็นอะไรไปล่ะสองคนนี้" นานะเริ่มสังเกตุเห็นเก่งและไอยืนมองมาด้วยสายตาเยือกเย็น

"เรื่องอะไรอีกหรออออ" ไอพูด

"ก็พวกนั้นมันทำร้ายสมาชิกใหม่ทีมเราน่ะสิ" นานะพูด

"ทำร้ายรึ.." เก่งพูด

"นำทางให้ฉันหน่อย.."

"อ้าว..แล้วชื่อทีมล่ะ?" ไอพูดถามถึงเรื่องที่ค้างไว้

"ไม่มีเพื่อน..ไม่มีทีม.."

"แล้วจะไปกันได้รึยัง?"เก่งพูดถาม

"อ..อื้อ!" นานะพูดตอบ ก่อนจะวิ่งนำหน้าไป

"เก่ง..."

บทที่ 13 Thank you

ณ กลางเมืองแห่งหนึ่ง

"ไปกินข้าวกับฉันดีกว่านะ" เสียงนักเลงคนหนึ่งพูด

"อย่าแตะฉันนะ!" เสียงหญิงสาวคนหนึ่งพูด ก่อนจะเดินถอยห่างออกมา

"โอ๊ะโอ๋~ เล่นตัวเหรอน้องสาว"

"ถ้าแกเข้ามาอีก..ฉันชกแกจริงๆนะ"หญิงสาวพูดก่อนจะยกมือตั้งการ์ด

"นี่ ลูกพี่ น้องเค้ามีแค่คนเดียว จะลุมเรารึปล่าวเนี่ยพี่" เสียงชายอีกคนหนึ่งดังขึ้น

"ฉันชอบจริงๆ ผู้หญิงชอบความรุนแรงเนี่ย ฮ่าๆๆ"

บึ๊ก!

"ฉันเตือนแล้วนะ!" หญิงสาวพูด หลังจากที่ต่อยไปที่หน้าของนักเลงอย่างแรง

"โอ้ว ลูกพี่เจ็บรึปล่าว~"

"แค่นี้จิ๊บจ๊อยว่ะ แต่.."

"ขนาดผู้หญิงยังกล้าต่อยฉัน ฉันก็กล้าต่อยผู้หญิงวะ!" นักเลงคนนั้นพูด ก่อนจะพุ่งหมัดไปที่เธอ

"กรี๊ดดด!"

ตึก ตึก ตึก..

ผั้ว..

"โอ้ย.." เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งร้องขึ้นมา

"เหย! อะไรวะเนี่ย!" นักเลงที่ต่อยถึงกับตกใจ กับภาพที่เห็นตรงหน้า

"ต่อยอะไรของแก? แรงอย่างกับเด็กน้อยเลยว่ะ" เก่งได้พูดขึ้นหลังจากปาดเลือดที่ปาก

"มันต้องอย่างนี้สิวะ!"

ตูมม!

"อ้าก!" นักเลงคนนั้นกระเด็นไปตามหมัด

"เห้ย! ลูกพี่ แก!" นักเลงอีกคนได้วิ่งตรงเข้ามาหาเก่ง

"หือ?"

"แกตาย!" นักเลงคนนั้นได้ปล่อยหมัดเข้ามา

ฟุ่บ..

"อะไรหรอ?"

ผั้ว!

ได้ได้หลบหมัดพร้อมกับต่อยไปที่ท้อง

"อ๊อก!" นักเลงคนนั้นสลบไปในทันที

"โอย แก! แกเจอลูกพี่ใหญ่ของฉันแน่! ฝากไว้ก่อน!" นักเลงอีกคนได้ลุกขึ้นมาหลังจากที่หายเมาหมัดของเก่ง

"ฝากนี่ให้ลูกพี่ใหญ่คนเก่งของแกด้วยละ" เก่งพูด ก่อนจะโยนร่างของชายอีกคนให้

"หึ้ย! ฝากไว้ก่อน!" นักเลงคนนั้นได้ได้วิ่งหนีไป

"เฮ้อ..เจอบ่อยจนชินแล้วล่ะ.." เก่งพูด พร้อมกับปัดฝุ่นที่เสื้อ

"เก่ง! วิ่งไม่รอกันเลย!" ไอได้ตะโกนขึ้นมาหลังจากที่วิ่งตามเก่งที่นำมาก่อนแล้ว

"โทษที พอดีฉันวิ่งเร็วไปหน่อย" เก่งพูด

"แหม๋ๆ อย่าทำเป็นชมตัวเองเลย" นานะพูดแซวเก่ง

"ก็มันจริงนี่!"เก่งพูดแก้ตัว

"เอ่อ..คือ.."

"ขอบคุณนะ"หญิงสาวคนนั้นพูดขอบคุณเก่ง

"หะ..เอ่อ..ครับ ไม่เป็นไรครับ" เก่งพูด

"ฟิว! เป็นอะไรรึปล่าว" นานะเข้ามาดูหญิงสาวที่เก่งช่วยไว้

"ฉันไม่เป็นอะไรมากหรอก ถ้าผู้ชายคนนี้ไม่ช่วยฉันไว้ แต่.."

"อ้อ คุณฟิวหรอครับ ผมเก่งนะครับ ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ แค่เลือดออกนิดหน่อ.. จ๊าก!" เก่งพูดก่อนจะโดนไอดึงหู

"ไม่เป็นบ้าอะไร เลือดโชกขนาดนี้!" ไอพูดพร้อมกับบิดหูอย่างแรง


"จ๊ากกก~!"


To Be Continued

[diippyjas]

วันพรุ่งนี้อาจจะเพิ่มใหม่ซัก 2-3 ตอนนะครับ พอดีหยุด1วัน ดูแล้วโพสติชมบ้างนะครับผม จะได้แก้ไขถูก ฮ่ะๆ

[DarkLife]

สนุกมากครับ แต่งอีกน่ะครับ :)

[ZcrifeR]

ก็อบ ป่าวๆ

[diippyjas]

ก็อบ ป่าวๆ

ก๊อบ? หาเหตุผลหน่อยสิครับผม

[Piussun]

ถึงคุณผู้แต่ง
ขออภัยที่ไม่สามารถรวมกระทู้ได้ เนื่องจากว่าชื่อยูสเซอร์มีความเหมือนกันทุกประการ จึงทำให้ไม่สามารถเอายูสใหม่มาแทนที่ยูสเก่าที่หายไปได้
ก็คงต้องใช้วิธี Edit เนื้อเรื่องเพิ่มตรงเรปของยูสใหม่แล้วล่ะครับ แต่ถ้าอยากจะแก้ไขเนื้อเรื่องที่อยู่ในเรปแรกจริงๆ ก็ส่งอันที่แก้ไขมาทาง PM ละกันนะ
เดี๋ยวผมจะเข้าไปแก้ไขในส่วนนั้นได้

[diippyjas]

ถึงคุณผู้แต่ง
ขออภัยที่ไม่สามารถรวมกระทู้ได้ เนื่องจากว่าชื่อยูสเซอร์มีความเหมือนกันทุกประการ จึงทำให้ไม่สามารถเอายูสใหม่มาแทนที่ยูสเก่าที่หายไปได้
ก็คงต้องใช้วิธี Edit เนื้อเรื่องเพิ่มตรงเรปของยูสใหม่แล้วล่ะครับ แต่ถ้าอยากจะแก้ไขเนื้อเรื่องที่อยู่ในเรปแรกจริงๆ ก็ส่งอันที่แก้ไขมาทาง PM ละกันนะ
เดี๋ยวผมจะเข้าไปแก้ไขในส่วนนั้นได้

ออครับ ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณที่ช่วยครับ:yes

[diippyjas]

อัพเดทตอนใหม่ หลังจากไม่ได้อัพเดทนานครับ แขนเริ่มหายดีแล้ว แต่ยังเจ็บอยู่ ไม่ค่อยมีแรง

[DarkLife]

ขอสมัครตัวละครละกันน่ะครับ ^-^
ชื่อ นิก
รูปร่าง ตัวสูงปานกลาง ตัวดูไม่ผอมแต่ก็ไม่อ้วน ทรงผม แบบเดียวกับสึนะ จาก Reborn :pleasantry
นิสัยชอบเล่นเกมเปนบางครั้ง ยิงปืนแม่นปานกลาง แต่เคลื่อนไหวเร็ว
เป็นคนจากโลก


ปล.จากแฟนคลับ Diippyjas

[diippyjas]

จองที่ครับ พรุ่งนี้ว่างจะลงตอนใหม่