Eucliwood Hellscythe
25th March 2016, 23:10
ความรู้สึกในวันที่เจ็บมานั่นก็คือ การสาปแช่ง
เมื่อผมได้รับบาดเจ็บแล้วผมมักจะคิดอะไรทำนองนั้น
ตอนที่ผมมีผ้าพันแผลอยู่ที่ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย ผมจะแค้น
และจะเกลียดชังทุกคนที่มีความสุขในขณะนั้น เมื่อเราเข้าวัดในขณะที่กายกำลังเจ็บ
จิตใจกำลังลุกเป็นไฟ คุกเข่าลงต่อหน้าพระพุทธรูป พนมมือ แล้วอธิฐานว่า
"เมื่อข้าพเจ้าไม่มีความสุข ก็อย่าให้เห็นผู้ใดมีความสุขเลย ขอสาปแช่งให้ผู้คนทั้งหลายเจ็บแบบเดียวกับที่ข้าพาเจ้าเจ็บ"
ถึงแม้วันนี้ความรู้สึกที่ว่ามานี้จะจางลงพร้อมกับรอยแผล แต่หากแผลเป็นย้งคงอยู่ก็อาาจะคิดเช่นนี้ในบางเวลา
เอาละเรื่องมันก็หลายปีมาแล้วแต่อยากเล่าให้ฟังเพราะความแค้นที่มีมันมากมายจริงๆ
เมื่อผมได้รับบาดเจ็บแล้วผมมักจะคิดอะไรทำนองนั้น
ตอนที่ผมมีผ้าพันแผลอยู่ที่ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย ผมจะแค้น
และจะเกลียดชังทุกคนที่มีความสุขในขณะนั้น เมื่อเราเข้าวัดในขณะที่กายกำลังเจ็บ
จิตใจกำลังลุกเป็นไฟ คุกเข่าลงต่อหน้าพระพุทธรูป พนมมือ แล้วอธิฐานว่า
"เมื่อข้าพเจ้าไม่มีความสุข ก็อย่าให้เห็นผู้ใดมีความสุขเลย ขอสาปแช่งให้ผู้คนทั้งหลายเจ็บแบบเดียวกับที่ข้าพาเจ้าเจ็บ"
ถึงแม้วันนี้ความรู้สึกที่ว่ามานี้จะจางลงพร้อมกับรอยแผล แต่หากแผลเป็นย้งคงอยู่ก็อาาจะคิดเช่นนี้ในบางเวลา
เอาละเรื่องมันก็หลายปีมาแล้วแต่อยากเล่าให้ฟังเพราะความแค้นที่มีมันมากมายจริงๆ