noomha
11th June 2016, 18:54
ผมมีเรื่องจะมาเล่า อยากให้กูรูเรื่องรักในบอร์ดนี้แนะนำหน่อยครับ ไม่รู้จะไปปรึกษาที่ไหน
คืองี้ครับ ผมเป็นคนไม่หล่อ ไม่ได้ดูดี ไม่เคยจีบใคร บอกรักใคร เคยแอบรักตอนประถมอยู่ครั้งเดียวแค่นั้น5555 ความรักก็เป็นศูนย์มาตลอด
เรื่องมันมีอยู่ว่าผมอะไปฝึกงานตั้งแต่ต้นปี ก็ทำงานๆไปไม่มีปัญหาอะไร ทำไปเรื่อยๆ จนมีน้องผู้หญิงคนนึงเข้ามาเป็นพนักงานประจำ เป็นคนหน้าตาธรรมดาๆ อวบๆ แต่สวยเวลาถ่ายรูปนะ
น้องเขาอายุน้อยกว่าผมประมาณ 2-3ปี เจอครั้งแรกไม่มีความรู้สึกชอบ หรือถูกใจเลยครับ คุยกันบ้างนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยซักนิดจริงๆ ที่ฝึกงานเป็นออฟฟิดเล็กๆครับ พนักงานทั้งหมดรวมผมรวมหัวหน้า ยังไม่ถึง10เลย555 แต่เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะเกิดการย้ายตำแหน่งที่โต๊ะนั้งกันครับ ย้ายไปย้ายมาทำให้โต๊ะของผมกับน้องเขาติดกัน แบบแค่เงยหน้าเหนือจอคอมผมก็สามารถเห็นเขามุมข้างๆได้เลยอ่ะ น้องเขาเป็นติงเกาหลีครับ ติ่งแท้ๆเลย และเป็นคนชอบพูด ร่าเริงครับ ซึ่งผมก็ยังไม่ได้คิดอะไรหรอก
และช่วงเมษา จนถึง พฤษภานี่แระครับ ที่งานจะมีเยอะมากๆๆๆ จนทุกคนต้องย้ายมานอนที่บ้านพักของบริษัท ทำให้เจอหน้ากันทั้งวันทั้งคืน ช่วงนั้นรู้สึกสนิทกันมากครับ ผมเริ่มรู้สึกชอบเธอก็ตอนนี้แหละ รู้สึกแค่ว่าแค่แบบเธอก็พอแล้ว มันค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆอย่างบอกไม่ถูก มีหลายเหตุการณที่ทำให้ผมรู้สึกว่า เธอดี เธอน่ารัก หลังจากนั้นผมก็แอบบมองหน้าเธอมาตลอด มองแล้วเพลินดี ใจเต้น ไม่ง่วง เลิกงานตีสอง เดินกลับบ้านพักด้วยกันสองคน มีความสุขจนกลัว กลัวว่าหมดฝึกงานแล้วผมจะตัดใจยังไง ผมควรบอกดีไหมว่าผมชอบเธอ ช่วงนั้นทั้งอาทิตย์ผมนอนน้อยมากครับ กินไม่ได้นอนไม่รับ รู้สึกอึดอัดตลอดเวลา การแอบรักจริงๆมันเป็นแบบนี้นี่เอง555 ช่วงอาทิตสุดท้ายคือช่วงที่งานหนักมากๆครับ ผมตัดสินใจไว้ว่าจะบอกเธอก่อนไปเนี่ยแระว่าชอบ ก็แอบมองหน้า สบตาเธอเหมือนเดิมเธอก็เหมือนจะรู้ละครับ พอช่วงกลับบ้านพักเนี่ยแหละ 555 บอกเลยแต่บอกทางไลน์นะ พยายามบอกต่อหน้าแล้วแต่ใจมันไม่กล้า ผมบอกว่าชอบไป แต่ เธอส่งสติกเกอร์หัวเราะมา และก็บอก "ไปนอนนาจา" ผมก็"เออๆ" รวมกันทั้งหมดไม่กี่ประโยค5555 จบ คืนนั้นผมรู้สึกโล่งมากที่ได้บอกไป กังวลนิดหน่อย แต่พอมาตอนเช้าผมรู้สึกได้เลยว่าเธอเปลี่ยนไป ไม่คุยกับผมเลย จนผมจ๋อยไปเลย ผมไม่กล้าแอบมองเธอ ผมรู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจผิดไปที่ไปบอกชอบเธอ แอบชอบต่อไปคงจะดีกว่านี้
มันเป็นช่วงเวลาประมาณ 4 วัน แห่งความเหงาในใจ ผมพยายามทำตัวให้เป็นปกติมากที่สุด พยายามตัดใจเพราะจะไปแล้วนี่แระ แต่หัวหน้าเขาบอกให้ทำต่อจนเปิดเทอม ผมก็โอเครแบบไม่ต้องคิดเลย คิดแค่ว่าแค่มาแอบมองเธอก็พอละ5555
ผ่านมาหลังจากเหตุการณ์ข้างบนมาถึงวันนี้ก็เกือบ 10กว่าวันละเริ่มจะคุยกันแบบเพื่อนเหมือนเดิม ใจอยากจะจีบจะแซว แต่มันไม่มีความกล้าเลย กลัวโดนหนีห่าง 555
ไม่มีแผนจะไปทางไหนต่อ กะว่าจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปคงจะดีแล้ว......จริงๆหรอ
คืองี้ครับ ผมเป็นคนไม่หล่อ ไม่ได้ดูดี ไม่เคยจีบใคร บอกรักใคร เคยแอบรักตอนประถมอยู่ครั้งเดียวแค่นั้น5555 ความรักก็เป็นศูนย์มาตลอด
เรื่องมันมีอยู่ว่าผมอะไปฝึกงานตั้งแต่ต้นปี ก็ทำงานๆไปไม่มีปัญหาอะไร ทำไปเรื่อยๆ จนมีน้องผู้หญิงคนนึงเข้ามาเป็นพนักงานประจำ เป็นคนหน้าตาธรรมดาๆ อวบๆ แต่สวยเวลาถ่ายรูปนะ
น้องเขาอายุน้อยกว่าผมประมาณ 2-3ปี เจอครั้งแรกไม่มีความรู้สึกชอบ หรือถูกใจเลยครับ คุยกันบ้างนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยซักนิดจริงๆ ที่ฝึกงานเป็นออฟฟิดเล็กๆครับ พนักงานทั้งหมดรวมผมรวมหัวหน้า ยังไม่ถึง10เลย555 แต่เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะเกิดการย้ายตำแหน่งที่โต๊ะนั้งกันครับ ย้ายไปย้ายมาทำให้โต๊ะของผมกับน้องเขาติดกัน แบบแค่เงยหน้าเหนือจอคอมผมก็สามารถเห็นเขามุมข้างๆได้เลยอ่ะ น้องเขาเป็นติงเกาหลีครับ ติ่งแท้ๆเลย และเป็นคนชอบพูด ร่าเริงครับ ซึ่งผมก็ยังไม่ได้คิดอะไรหรอก
และช่วงเมษา จนถึง พฤษภานี่แระครับ ที่งานจะมีเยอะมากๆๆๆ จนทุกคนต้องย้ายมานอนที่บ้านพักของบริษัท ทำให้เจอหน้ากันทั้งวันทั้งคืน ช่วงนั้นรู้สึกสนิทกันมากครับ ผมเริ่มรู้สึกชอบเธอก็ตอนนี้แหละ รู้สึกแค่ว่าแค่แบบเธอก็พอแล้ว มันค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆอย่างบอกไม่ถูก มีหลายเหตุการณที่ทำให้ผมรู้สึกว่า เธอดี เธอน่ารัก หลังจากนั้นผมก็แอบบมองหน้าเธอมาตลอด มองแล้วเพลินดี ใจเต้น ไม่ง่วง เลิกงานตีสอง เดินกลับบ้านพักด้วยกันสองคน มีความสุขจนกลัว กลัวว่าหมดฝึกงานแล้วผมจะตัดใจยังไง ผมควรบอกดีไหมว่าผมชอบเธอ ช่วงนั้นทั้งอาทิตย์ผมนอนน้อยมากครับ กินไม่ได้นอนไม่รับ รู้สึกอึดอัดตลอดเวลา การแอบรักจริงๆมันเป็นแบบนี้นี่เอง555 ช่วงอาทิตสุดท้ายคือช่วงที่งานหนักมากๆครับ ผมตัดสินใจไว้ว่าจะบอกเธอก่อนไปเนี่ยแระว่าชอบ ก็แอบมองหน้า สบตาเธอเหมือนเดิมเธอก็เหมือนจะรู้ละครับ พอช่วงกลับบ้านพักเนี่ยแหละ 555 บอกเลยแต่บอกทางไลน์นะ พยายามบอกต่อหน้าแล้วแต่ใจมันไม่กล้า ผมบอกว่าชอบไป แต่ เธอส่งสติกเกอร์หัวเราะมา และก็บอก "ไปนอนนาจา" ผมก็"เออๆ" รวมกันทั้งหมดไม่กี่ประโยค5555 จบ คืนนั้นผมรู้สึกโล่งมากที่ได้บอกไป กังวลนิดหน่อย แต่พอมาตอนเช้าผมรู้สึกได้เลยว่าเธอเปลี่ยนไป ไม่คุยกับผมเลย จนผมจ๋อยไปเลย ผมไม่กล้าแอบมองเธอ ผมรู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจผิดไปที่ไปบอกชอบเธอ แอบชอบต่อไปคงจะดีกว่านี้
มันเป็นช่วงเวลาประมาณ 4 วัน แห่งความเหงาในใจ ผมพยายามทำตัวให้เป็นปกติมากที่สุด พยายามตัดใจเพราะจะไปแล้วนี่แระ แต่หัวหน้าเขาบอกให้ทำต่อจนเปิดเทอม ผมก็โอเครแบบไม่ต้องคิดเลย คิดแค่ว่าแค่มาแอบมองเธอก็พอละ5555
ผ่านมาหลังจากเหตุการณ์ข้างบนมาถึงวันนี้ก็เกือบ 10กว่าวันละเริ่มจะคุยกันแบบเพื่อนเหมือนเดิม ใจอยากจะจีบจะแซว แต่มันไม่มีความกล้าเลย กลัวโดนหนีห่าง 555
ไม่มีแผนจะไปทางไหนต่อ กะว่าจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปคงจะดีแล้ว......จริงๆหรอ