คนห่วยๆ
17th July 2017, 19:52
ตอนนี้กำลังขึ้นปี3 ย้อนกลับมาดูตัวผมเอง ผ่านมา2ปี มีสนุก ทุกข์ เศร้า เฮฮา ปนกันไป แต่แล้วก็มานึกดู เพื่อนสนิทในมหาลัยเรายังไม่มีเลยว่ะ คนอื่นๆเค้าจะสนิทกันเป็นกลุ่ม คือตัวผมเองก็มีกลุ่มครับ แต่ช่วงนั้นผมมีปัญหานึดหน่อย ผมก็ลืมแล้วว่าเรื่องอะไร แล้วที่นี้ผมก็ห่างจากกลุ่ม
น่าจะเหมือนกับว่า ผมจะเป็นคนรอเพื่อน แต่คนในกลุ่มกลับไม่มีใครรอผมเลย รู้สึกแปลกแยก จนตอนนี้ผมก็เหมือนอยู่คนเดียว แต่ยังดีที่มีเพื่อนรูมเมทที่ยังคุยอยู่ในห้อง ไม่โดดเดียว แต่ก็คนละเซค ตอนเรียนผมก็นั่งด้วยกันแหละ แต่ผมก็ไม่ค่อยได้ไปคุยมาก คือเดิมที
แล้ว ผมเป็นคนคุยไม่เก่งนอกจากจะสนิท และขี้อายด้วย ยิ่งคนเยอะก็ผมไม่กล้าทำอะไร อายๆเขินๆ ง่ายๆไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เอาจริงๆผมก็มีร้องไห้เล็กน้อยบางครั้ง คือมันไม่ใช่ในมหาลัยอย่างเดียวนะครับ ในม.ปลาย ผมก็ทะเลาะกับเพื่อน มีปัญหาถึงขนาดเลิกคบกัน จากคนที่ผมคิดว่าเป็น
เพื่อนสนิทที่สุด ตอนนี้ไม่เคยคุย ไม่ได้รู้จักกัน ช่วงนั้นผมก็เศร้าๆ เซ็ง จนปัจจุบันก็ยังเป็นแบบนี้ ผมก็รู้ว่าผมเองก็ผิดต่อเพื่อนหลายเรื่อง ผมควรจะทำยังไงดีครับ คือช่วงมหาลัยถ้าจับกลุ่มแล้ว พอกลุ่มแตก แล้วไปอยู่กลุ่มอื่น มันยากมากครับ คือจะรับเข้ากลุ่มยากมาก
น่าจะเหมือนกับว่า ผมจะเป็นคนรอเพื่อน แต่คนในกลุ่มกลับไม่มีใครรอผมเลย รู้สึกแปลกแยก จนตอนนี้ผมก็เหมือนอยู่คนเดียว แต่ยังดีที่มีเพื่อนรูมเมทที่ยังคุยอยู่ในห้อง ไม่โดดเดียว แต่ก็คนละเซค ตอนเรียนผมก็นั่งด้วยกันแหละ แต่ผมก็ไม่ค่อยได้ไปคุยมาก คือเดิมที
แล้ว ผมเป็นคนคุยไม่เก่งนอกจากจะสนิท และขี้อายด้วย ยิ่งคนเยอะก็ผมไม่กล้าทำอะไร อายๆเขินๆ ง่ายๆไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เอาจริงๆผมก็มีร้องไห้เล็กน้อยบางครั้ง คือมันไม่ใช่ในมหาลัยอย่างเดียวนะครับ ในม.ปลาย ผมก็ทะเลาะกับเพื่อน มีปัญหาถึงขนาดเลิกคบกัน จากคนที่ผมคิดว่าเป็น
เพื่อนสนิทที่สุด ตอนนี้ไม่เคยคุย ไม่ได้รู้จักกัน ช่วงนั้นผมก็เศร้าๆ เซ็ง จนปัจจุบันก็ยังเป็นแบบนี้ ผมก็รู้ว่าผมเองก็ผิดต่อเพื่อนหลายเรื่อง ผมควรจะทำยังไงดีครับ คือช่วงมหาลัยถ้าจับกลุ่มแล้ว พอกลุ่มแตก แล้วไปอยู่กลุ่มอื่น มันยากมากครับ คือจะรับเข้ากลุ่มยากมาก