ขอถามความคิดเห็นเพื่อนๆหน่อยครับ

[sattawat1979]

อยากถามเพื่อนๆว่า ระหว่าง...

1. พักอาศัยอยู่บ้านญาติ คือ เจ้าของบ้านเป็นชื่อญาติ แต่ให้เราอยู่ฟรีๆ ไม่ต้องเป็นหนี้ อยู่ไปเรื่อยๆ และเค้าไม่มาอยู่ด้วย ให้เราอยู่ตามลำพัง ระหว่างที่อยู่บ้านก็สามารถทำงานเก็บเงินซื้อบ้านต่อจากญาติได้ในราคาเท่าเดิม ไม่มีดอกเบี้ย

แต่มีความเสี่ยงว่า บ้านไม่ใช่ชื่อเรา ญาติอาจจะเปลี่ยนใจขายทิ้งตอนไหนก็ได้ แต่ดีตรงที่ไม่มีหนี้

2. มีบ้านเป็นชื่อของตัวเอง แต่ต้องเป็นหนี้ธนาคารประมาณ 3 ล้านกว่าบาท และต้องผ่อนธนาคารเดือนละ 2 หมื่น เป็นเวลา 30 ปี

ดีตรงที่มีบ้านเป็นของตัวเองจริงๆ แต่ต้องแบกรับภาระหนี้ 3 ล้านกว่าบาท หากขาดส่ง โดยยึดบ้าน ขายทอดตลาด ดำเนินคดี บลาๆๆๆๆ


อยากทราบว่า เพื่อนๆอยากเลือกข้อไหนครับ :yes ถามดูเฉยๆ

[ko555555]

ผมว่าข้อแรกดูดีนะครับ เว้นแต่ว่าคุณจะไม่ชอบบ้านญาติหลังนั้นด้วยเหตุผลบางประการ

[sattawat1979]

ผมว่าข้อแรกดูดีนะครับ เว้นแต่ว่าคุณจะไม่ชอบบ้านญาติหลังนั้นด้วยเหตุผลบางประการ


เป็นผมก็เลือกข้อแรกครับ เพราะผมไม่อยากเป็นหนี้

[ko555555]

ถ้าห่วงเรื่องญาติเปลี่ยนใจก็ตกลงกันไว้ดีๆละกันครับ

ยังไงสร้างบ้านใหม่มันก็น่าจะใช้เงินเยอะกว่าอยู่ดี

ถ้าเวลาผ่านไปยังเก็บเงินไว้ซื้อบ้านต่อจากญาติอยู่แล้วญาติเกิดเปลี่ยนใจก็ยังมีเงินเก็บ

[sattawat1979]

ถ้าห่วงเรื่องญาติเปลี่ยนใจก็ตกลงกันไว้ดีๆละกันครับ

ยังไงสร้างบ้านใหม่มันก็น่าจะใช้เงินเยอะกว่าอยู่ดี

ถ้าเวลาผ่านไปยังเก็บเงินไว้ซื้อบ้านต่อจากญาติอยู่แล้วญาติเกิดเปลี่ยนใจก็ยังมีเงินเก็บ


นั่นสิครับ ผมก็คิดแบบนี้เหมือนกัน ผมเลยเลือกข้อแรก คุยกับญาติยังพออะลุ่มอล่วยได้ แต่กับธนาคารนี่ไม่ได้เลย ดอกเบี้ยขึ้นเป็นรายวัน

แล้วดอกเบี้ยบ้านมันโหด ใครเคยผ่อนแล้วจะรู้ ผมนี้เคยมาแล้ว เข็ดเลย

ตอนนี่้ขอเป็นแค่ผู้อาศัยก็แล้วกัน เรื่องใครจะเป็นเจ้าของบ้านมันเรื่องเล็ก แต่หนี้มันเรื่องใหญ่ :o

[ekapat]

แบบนี้เลือกอยู่บ้านญาติ แล้วเก็บเงินไปก่อน พอมีเงินเก็บซักหน่อย (แต่ปกติยากนะไม่มีแรงกระตุ้น) รอให้เรามีหน้าที่การงาน มีรายรับดีๆ ค่อยออกมาหาซื้อบ้านก็ยังไม่สายครับ
ลองคุยกับญาติดูก่อนถ้าญาติยังไม่ขายใน 1-2 ปีนี้ ก็น่าสนครับ ถือว่าช่วยเขาดูแลบ้านไปด้วย

กลัวแค่ว่าถึงอยู่บ้านญาติ แต่ก็เก็บเงินไม่ได้ เพราะปกติแล้วถ้าเราเป็นหนี้ เราจะกดดันและจะขยันมากขึ้น (คือพยายามหาเงินหลายๆช่องทาง) แต่ถ้าเราค่าใช้จ่ายน้อยเราก็จะไม่พยายามหาเพิ่มเพราะอยู่ตัวแล้ว

[ballba]

ผมเป็นคนยิ่งใช้ชีวิตสบายไม่แบกรับอะไร มันทำให้ผมดูอ่อนแอลงทุกวัน

ผมขอเลือกรับความกดดันแบบที่สอง

[F.Syndome]

การไม่มีหนี้เป็นลาภอันประเสริฐ ครับ (เกี่ยวกันไหมนี้ :sweat)
ขอเลือกข้อ 1 ครับ
แต่ถ้า จขกท. กลัวจะหมดไฟ เพราะความสบาย
ก็อาจจะประมาณว่า เขียนสัญญา ขึ้นมา อาจจะระบุประมาณว่า ข้าพเจ้าประสงค์จะขอซื้อบ้านหลังนี้ โดยในเบื้องต้น เจ้าของบ้านได้อนุญาตให้ข้าพเจ้ามาอยู่อาศัย ชั่วคราว ก็ใส่เงื่อนไข โน้น นี่ นั้น ลงไป
โดยข้าพเจ้าจะขอสัญญาว่าจะนำเงินสด/หรือผ่อน ครบกำหนดในวันที่ ....... ก็ระบุลงไป อาจจะใส่ระเวลาที่อยากจะกดดันตัวเอง ลงไป อะไรประมาณนั้น
ฮ่า ๆ (ฟังดูไร้สาระจริงๆ) เอาเป็นว่าผมเลือกข้อ 1 ครับ

[sattawat1979]

การไม่มีหนี้เป็นลาภอันประเสริฐ ครับ (เกี่ยวกันไหมนี้ :sweat)
ขอเลือกข้อ 1 ครับ
แต่ถ้า จขกท. กลัวจะหมดไฟ เพราะความสบาย
ก็อาจจะประมาณว่า เขียนสัญญา ขึ้นมา อาจจะระบุประมาณว่า ข้าพเจ้าประสงค์จะขอซื้อบ้านหลังนี้ โดยในเบื้องต้น เจ้าของบ้านได้อนุญาตให้ข้าพเจ้ามาอยู่อาศัย ชั่วคราว ก็ใส่เงื่อนไข โน้น นี่ นั้น ลงไป
โดยข้าพเจ้าจะขอสัญญาว่าจะนำเงินสด/หรือผ่อน ครบกำหนดในวันที่ ....... ก็ระบุลงไป อาจจะใส่ระเวลาที่อยากจะกดดันตัวเอง ลงไป อะไรประมาณนั้น
ฮ่า ๆ (ฟังดูไร้สาระจริงๆ) เอาเป็นว่าผมเลือกข้อ 1 ครับ


จริงครับ ความไม่มีหนี้เป็นลาภอันประเสริฐจริงๆ เป็นหนี้อย่างอื่นยังพอว่า แต่เป็นหนี้บ้านแบบผ่อน 30ปีนี่ไม่ไหวครับ 5555

ขนาดรูดบัตรเครดิตผ่อน 0% 10 เดือน ผมยังไม่อยากทำเลย ขึ้นชื่อว่าหนี้ ยังไงก็ต้องหามาใช้ครับ

แล้วคิดดูบ้านเดี่ยวสมัยนี้แพงโคตร อย่างต่ำๆก็ 3 ล้าน แค่นี้ก็ผ่อนเดือนละ 2 หมื่นกว่าแล้ว ดอกเบี้ยก็เยอะ อยากหมดเร็วๆก็ต้องรีบโปะ ยิ่งช้ายิ่งเสียดอกเบี้ยบาน

ไหนยังจะมีค่าใช้จ่ายอื่นๆ ค่ากิน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทสับ ค่าเน็ต ค่าน้ำมันรถ ค่าสันทนาการต่างๆ บลาๆๆ บางคนเป็นหนี้บัตรเครดิตอีก ไปกันใหญ่ แค่คิดก็เครียดแล้วครับ 55555

ต้องเร่งหาเงินอย่างหนัก ผมว่าชีวิตแบบนี้มันไม่มีความสุขน่ะครับ อาศัยบ้านเค้าอยู่แล้วทำงานเก็บเงินไปดีกว่า :yes

[BoonTew]

เลือกข้อ1 แต่เก็บเงินในแบบข้อ2