PDA

ดูเวอร์ชั่นเต็ม : MY LIFE



bolingza
18th July 2011, 04:02
เรื่องนี้ผมแต่เล่นมีคำหยาบขออภัย

บทนำ

วันที่ 10 มีนาคม 2554 มีเด็ก ม.ต้น นั่งสวดอะไรก็ไม่รู้ #@!%^#&

''เอ้า เลขที่ 35 เข้ามาดูผมสอบได้แล้ว'' เสียงครูชั้นมัธยมศึกษาปี่ที่3 เรียกให้เป็น ม.ต้นที่นั่งสวดอะไรก็ไม่รู้เข้าไปดูผลสอบ

''นะโมตัสสะ นะโมตัสสะ'' เสียงสวดจากเด็ก ม.ต้นดังขึ้นเรื่อยๆ

เด็กม.ต้นคนนั้นหยิบกระดาษบนโต๊ะครู แล้วปิดผลสอบไว้

เด็กม.ต้นคนนั้นค่อยๆเลือนกระดาษลงทีละนิด ทีละนิด พร้อมกับบ่นอะไรพรึมพรำๆ

เมื่อเด็กม.ต้นคนนั้นดูเสร็จก็เดินออกจากห้องไป พร้อมกับทำหน้าเศร้า

''เห้ยไอโหมด ตกป่ะวะ'' เพื่อนของเด็กม.ต้นถามพร้อมกับทำหน้ามั่นใจว่าตัวเองจะไม่ตกแน่ๆ

''กูไม่ตกโว้ย ว่ะ555555'' เด็กม.ต้นตะโกนแต่ไม่ถึงกับดังมากพร้อมกับทำหน้าตาดีใจสุดๆ

เด็กม.ต้นคนนั้นรีบนั่งรถกลับบ้านเพื่อบอกข่าวดีให้กับ บิดาและมารดาของเขา

--------------------------------------------------------------------------------------------

เวลาผ่านไป 2 เดือนครึ่ง

ถึงเวลาปฐมนิเทศ ของนักเรียนชั้น ม.4

เด็กม.ต้น เอ้ยไม่ได้สิ เด็กม.ปลายคนนั้นมา รร. แต่เช้าเพื่อดูว่าตัวเองได้อยู่ห้องไหน

แต่แล้วเขาก็ต้องช็อคและอุทานว่า เชี่ยยย

เพราะเขาได้อยู่ห้องศิลป์จีน

ต่อมาถึงเวลาปฐมนิเทศ เด็กม.ปลายนั่งบ่นพรึมพรำและทำหน้าเป็นตูด

มีชายหนุ่มสูงประมาณ175 เดินมาหาเด็กม.ปลายคนนั้น และพูดว่า ''เห้ย! ไอโหมด''

เด็กม.ปลายคนนั้นหันมองอย่างรวดเร็วและพูดว่า ''ไอเชี่ยยม''

และแล้วเด็กม.ปลายคนนั้นก็เริ่มมีชีวิตชีวาขึ้นเมื่อได้รู้ว่า เพื่อนสนิทตั้งแต่ป.3-ป.6

อยู่รร.เดียวกันและอยู่ห้องเดียวกันด้วย

และแล้วชีวิตของเป็นม.ปลาย ซึ่งมีนามว่าโหมด ก็เริ่มขึ้น แต่นแต้น~