PDA

ดูเวอร์ชั่นเต็ม : survive mission game เกมส์นรกองกรณ์ลับ (มือใหม่มากช่วยติชมด้วย)



winnerau
31st December 2011, 08:02
survive mission game



หมายเหตุ เรื่องทีี่แต่งขึ้นคือเรื่อที่เกิดในความฝันของจขกท.ดังนั้น ถ้าอ่านๆไปแล้วงง(จขกท.จำไม่ได้)อย่าโทษกันนะ


mission.0 จุดเริ่มต้น

กริ๊งๆ!!!!!!!! เสียงหมดเวลาในช่วงโมงสุดท้ายของโรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น ''เฮ้อ... การบ้านเยอะน่าดูเลยแฮะ จะทำเสร็จทันมั้ยเนี่ย'' อู๋ เด็กชายผู้เป็นที่1ของ

สายชั้นม.1เขาเป็นคนเดียวที่สอบผ่านเข้ามาด้วยคะแนนเต็ม100 คะแนน กำลังบ่นอุบอิบอยู่ในห้องเรียน ''อย่าบ่นไปเลยน่า การบ้านเยอะยังไง นายก็จะเล่นเกมส์อยู่ดิสิ''(-[]-) เสียงของมิน

เพื่อนของอู๋ก็พูดสวน ''รู้ทันอีก แต่การบ้านวันนี้มันเยอะนะเว้ย ไหนจะคอม การงาน วิทยาศาสตร์ ไทย คณิต...บลา บลา บลา'' อู๋พูด พร้อมกับหยิบการบ้านวิชาต่างๆออกมาโชว์ให้มินดู

''เออๆ เข้าใจละ ว่าแต่วันนี้ไปเล่นเกมส์อีกปะล่ะ'' มินถามกลับพร้อมทำหน้ากวนอารมย์''(;w;) ''เอ๊ะ!!! ไอ้นี่ บอกแล้วไงว่าการบ้านเยอะ ไม่ไปโว้ย''(-*-) อู๋ตะโกนใส่พร้อมทั้งหยิบกระเป๋า

เตรียมตัวกลับบ้าน ในขณะที่จะเดินกลับบ้านนั้น เขาเห็นชายคนหนึ่งกำลังเดินมาที่เขาและ...ตุบ!!!! อู๋โดนชกเข้าที่ท้องอย่างแรงจนสลบไป...

ณสถานที่แห่งหนึ่ง

''อืม....อา...โอ๊ย... จุก******'' อู๋ได้ตื่นขึ้นมาในห้องแห่งหนึ่ง ซึ่งมีเด็กคนอื่นๆ อีก40คน ''ต้องโทรหาตำรวจก่อนล่ะ'' อู๋พูดพร้อมกับล้วงมือจะไปหยิบโทรศัพท์แต่...''เฮ้ย iphone 3 ตู

หายไปไหนฟระเก็บตังเกือบตายกว่าจะได้''อู๋ตะโกนออกมาดังมาก ทำให้คนอื่นๆตื่นกันหมด ''ที่นี่ที่ไหนอะ'' เสียของเด็กชายคนหนึ่งพูด ''มาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ย'' ...บลา บลา บลา

''ตื่นกันหมดแล้วหรือ''เสียงของชายปริศนาดังขึ้น ''แกเอาโทรศัพท์ชั้นคืนมา ปล่อยพวกเราไปซะ'' อู๋ตะโกนขึ้น ''เห็นทีจะไม่ได้ เพราะพวกเธอทุกคนถูกคัดเลือกให้เข้าsurvive game ซึ่ง

แน่นอนมีจุดเริ่มก็ต้องมีจุดจบเพียงแต่ว่า จุดจบของใครจะึมาถึงก่อนกันแค่นั้นแหละ'' ชายปริศนายังพูดต่อ ''แกเป็นใคร!!!'' อู๋พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักหน่วงยิ่งขึ้น ''วินเทจ...เรียกฉันว่า วินเทจ''

''ผมจะกลับบ้าน!!!!!''เด็กชายคนหนึ่งตะโกนพร้อมทั้งวิ่งออกไปจากห้อง ทันได้นั้นอู๋ก็วิ่งออกไปหน้าประตู จึงสังเกตเห็น ระเบิดเส้นเอ็น!!! อยู่ห่างประมาณ10เมตร ใกล้เด็กชายพอดี อู๋จึง

ตะโกนว่า''ระวัง!!!!'' ตูม!!!! สายไปเสียแล้วร่างของเด็กชายคนหนึ่งถูกแรงดันจากระเบิดจนร่างแหลกเหลว อ๊อกสิเจนในอากาศถูกเผาไหม้ในพริบตา วินเทจ เดินออกมา แล้วพูดว่า

"ถึงจุดจบไปอีก1คนมีใครอยากจบสวยกว่านี้ หรือแย่กว่านี้อีกไหม'' วินเทจพูดพร้อมทำหน้าเย้ยหยัน ''ไอ้สารเลว'' อู๋พูดออกมาอย่างเคียดแค้น

สรุปผลสมาชิกที่เหลือรอด 39 คน





mission 1 เริ่มการเอาชีวิตรอด

ในตอนเช้าเวลา8นาฬิกา ข่าวได้ประกาศว่า มีเด็ก 40คนหายไปอย่างลึกลับซึ่งตำรวจก็ตามหาตัวอยู่...

"ตื่นๆได้แล้วตื่นได้แล้ว" เสียงของวินเทจดังออกมาจากทีวีที่อยู่นอกกรงขัง "เอาล่ะๆ วันนี้จะเริ่มsurvive เกมส์แรกซึ่งก็คือ a bombertrap ทุกคนจะได้รับแผนที่ ซึ่งต้องมุ่งหน้าไปทางอาคารอีกฟากหนึ่งของตึกนี้"
อู๋จังหยิบแผนที่ขึ้นมาดู "เห้ย 2 กิโลเมตร จะฆ่าเด็กหรือไงกันวะ "ใจเย็นๆก่อน" วินเทจพูดขึ้น "ระหว่างทางจะเป็นพื้นที่ที่ หญ้ารกร้าง และมีกับระเบิดอยู่เต็มไปหมด หากใครอยากถึงจุดจบก็จงเหยียบกับระเบิดซะ" วินเทจพูดด้วยน้ำเสียงอันโหด*****ม
"หากใครคิดหนี ก็จงรู้ไว้ซะว่าที่นี่เป็นเกาะ และขอเตือนไว้ก่อนเลยว่า ระเบิดเส้นเอ็นน่ะ มันไม่ได้มีแค่ในห้องหรอกนะ มันมีอยู่ทั่วเกาะเลยล่ะ ฉนั้น จงสนุกกับเกมส์ของฉันเสียเถอะ 555"

แล้ว tvก็ดับไป ปล่อยให้อู๋นั่งกำหมัดด้วยความเคียดแค้น จากนั้น ประตูกรงก็เปิดขึ้น อู๋ถึงได้รู้ว่า ทุกคนมีกรงส่วนตัวกันคนละกรง เพื่อไม่ให้สมรู้ร่วมคิดกันหนี ว่าแล้วอู๋ก็สังเกตเห็นเพื่อนอีกคนนึง "นั่นมัน.. คลาว!!!!" อู๋ตะโกนดังลั่น ทำให้คลาวหันมา "นายคือ... อู๋ใช่ไหม?" คลาวพูดขึ้น ''ใช่ๆ ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ" อู๋พูดตอบ "ชั้นก็ไปเรียนพิเศษอยู่ดีๆ ก็มีใครมาทุบท้ายทอยชั้นก็ไม่รู้"คลาวอธิบายด้วยความเจ็บใจ "จากนั้นฉันก็มาฟื้นอยู่ที่ห้องแคบๆเมื่อวานนี้แหละ" "ปะไปกันเถอะ ไปสู้เพื่อชีวิตของเรา" อู๋พูดขึ้น "อื้อ" คลาวตอบ หลังจากที่วิ่งไปได้ซักพัก อู๋ก็มี

อาการเหนื่อยหอบ "แฮก...แฮก.. ทำไมนายไม่รู้สึกเหนื่อยมั่งฟระ" อู๋ถามคลาว "ก็นายเป็นที่1ด้านการใช้สมองชั้นเป็นอันดับ1ด้านกีฬา มันจะเหมือนกันได้ยังไงเล่า" =w= คลาวตอบ หลังจากที่อู๋พักเหนื่อยได้ซักพัก ก็วิ่งต่อ "นี่อู๋นายคิดว่าจะมีซักคนที่ไม่รอดชีวิตมั้ยวะ"คลาวถาม "เจ้าวินเทจคงหลอกไปงั้นเองล่ะมั้งยังไม่เห็นได้ยินอะไรเลย"ตู้ม"!!!!!!! เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว "เห้ย อะไรวะ"อู๋ตะโกนขึ้น "มีใครสักคนเหยียบกับระเบิดเข้าน่ะสิ" คลาวตอบ "คลาว!!!! ระวัง!!!!" "อะไร!!!" "ขี้หมาอยู่ข้างๆเท้านายอะ" - - "ปะรีบไปกันเหอะ"

เวลา 18 นาฬิกา

มากันครบแล้วนะ วินเทจพูดขึ้น เราพบศพเด็กผู้หน้าสงสาร3คน คนแรกเหยียบกับระเบิด ตายในสนาม อีก2คนคิดหนี ศพกระเด็นออกไปนอกชายฝั่ง ยินดีด้วยที่3คนนี้ไปถึงจุดจบได้เร็วกว่าที่เราคิดไว้ ลาก่อน ช่วงนี้เวลาอิสระ จะทำอะไรก็ได้ในห้องของตัวเอง แต่อย่าคิดหนีเชียวนะ 555 วินเทจพูดอย่างโหด*****ม ปล่อยให้เด็กผู้รอดชีวิตนั่งคิดถึงอนาคตตัวเอง "แก!!!!!!" อู๋ตะโกนขึ้นก่อนที่วินเทจจะเดินจากไป...


สรุปผลสมาชิกที่เหลือรอด 36 คน

wachisawit
29th January 2012, 17:44
ติดตามครับๆ

vongolex555
29th January 2012, 17:58
ไหมต้องเป็นชื่ออู๋อ่ะครับ:sweat(ชื่อผมเอง)
สนุกดีครับติดตาม

winnerau
1st February 2012, 21:45
อู๋(ผมเอง) กับมิน(เพื่อนผม) เป็นตัวละครที่มีอยู่จริงครับ ส่วนคลาวเป็นตัวละครสมมติ

Stormwind
1st February 2012, 22:05
ใช้ได้เลยนะคะ

แต่น่าจะสื่ออารมณ์มากกว่านี้อีกหน่อย

By STORMWIND [Female]

ezygamelink
4th February 2012, 22:20
เจ๋งดีครับ สนุกๆ

Zerg
5th February 2012, 20:40
น่าจะเว้นบรรทัดให้ดีกว่านี้หน่อยนะครับ อาจช่วยให้อ่านเข้าใจง่ายขึ้น เเละก็คำพูดของการเเสดงอารมณ์ พยายามเว้นช่วงหน่อยก็ดีนะครับ บางครั้งผมว่ามันติดกันเกินไป