hero23093060
18th January 2012, 15:01
บทนำ PROLOGUE
ผมมีชื่อว่า มาคุจิ เพื่อนๆชอบเรียกผมว่า มาคุจัง ผมเป็นเด็ก ม.ปลายแสนธรรมดาคนนึง ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไม่มีจุดหมายเป็นเด็กติดเกมส์ออนไลน์เหมือนเด็กทั่วไปวันๆก็นั่งหน้าคอมบางวันก็โดดเรียนเพื่อไปเล่นเกมส์ที่ร้านกับเพื่อนหรือไม่ก็เล่นคนเดียวที่บ้านแต่มาวันนึงผมได้รับข้อความจากนักเล่นเกมส์คนนึงในข้อความมีเนื้อความว่า
เราได้เห็นฝีมือการเล่นเกมส์ของคุณและการทุ่มเทเวลาเอาใจใส่ในตัวละครในเกมส์และการดูแลอย่างดีนิสัยการเล่นของคุณถูกตากรรมการอย่างเรามากเราอยากเสนอให้คุณร่วมทดสอบโปรแกรม TECNOLOGE SEMULATION ONLINE มันจะเป็นการนำผู้ใช้เข้าไปในโลกเกมส์ออนไลน์ที่มีชื่อว่า SWORD OF SOUL ซึ่งตัวผู้ใช้จะโดนดึงไปอีกที่นึงเลยทำให้ไม่ต้องกังวลเรื่องโลกทางนี้แต่ก็มีข้อเสียที่ว่า ถ้าคุณตายในเกมส์นั้นก็หมายความว่าคุณนั้นตายจริงๆ ขอให้ระวังและพิจารณาข้อนี้ด้วย ถ้าคุณรับมันได้ให้กดDOWLOADแล้วจะมีอุปกร์ณไปส่งถึงที่บ้านทันที ถ้าไม่ยอมรับให้กด DELETE ข้อความนี้ทิ้งและเก็บให้เป็นความลับทันทีค่ะขอบคุณค่ะ
ผมจึงไม่ได้คิดอะไรและกด DOWLOAD มันทันทีจากนั้นเสียงกริ๊งหน้าบ้านผมก็ดังผมจึงเดินออกไป ครับหวัดดีครับ ไร้ซึ่งหวี่แววของคนแต่กับมีกล่องพัสดุวางอยู่หน้าบ้านผมผมจึงหยิบมาและพบว่ามันคือ TECNOLOGE SEMULATION ของจริงที่ผมอ่านมาผมจึงไม่รีรอที่จะทดลองทันที วิธีใช้ก็มีมาให้ครบแล้วผมจึงใช้ทันทีทันทีที่ผมใช้ผมรู้สึกเหมือนโดนดึงไปอีกโลกทันที เสียงจากระบบก็ดังมาว่า สวัสดีค่ะคุณคือผู้ถูกเลือกให้เข้ามาในโลกเกมส์ออนไลน์ที่สมจริงที่สุดสำหรับเกมส์เมอร์ตัวจริงมีอะไรจะสอบถามไหมค่ะคุณค่ะ คุณหรอผมพึงนึกได้เราต้องตั้งชื่อสินะผมจึงใช้ชื่อเดิมของผมว่า มาคุจิ ระบบก็ดังมาว่า ผ่านการทดสอบการตั้งชื่อได้รับรางวัลชุดฝึกหัดเริ่มต้น หลังจากสิ้นเสียงผมก็สงสัยผมจะหยิบยังไงผมจึงถามเธอไป เธอในที่นี้ก็คือ NPC นั้นแหละแต่ในโลกนี้ NPC นั้นเป็นคนจริงๆไม่ใช่ระบบ AI เหมือนเดิมนั้นก็แสดงว่าเค้าก็ต้องมีช่วงพักกันมั้งแหละน้า เธอบอกว่าให้นึกภาพกระเป๋าสำภาระขึ้นมา พอผมลองทำก็มีรูปช่องเก็บของโผล่มาในหัวทันทีผมจึงจัดแจงใส่เสื้อผ้าที่ระบบมีมาให้ทันที ผมในฐานะนักเล่นเกมส์ซึ่งก็ต้องเสพเนื้อเรื่องเป็นธรรมดาจึงถามเนื้อเรื่องของเกมส์ไป โดยเนื้อเรื่องมีอยู่ว่า
ในโลกปกรตินั้นมีเกมส์อยู่มากมายให้เราได้เล่นได้สัมผัสแต่ก็มีบางเกมส์ที่บางบริษัทได้ทำการแฝงไวรัสคอมพิวเตอร์เข้าไปจนกระทั่งไวรัสเหล่านี้นั้นเติบใหญ่จนบริษัทรับไม่ไหวและส่งมันมาในอีกโลกนึงของ TECNOLOGE นั้นก็คือเกมส์ที่ผมเล่นนั้นเองโดยจุดมุ่งหมายของเกมส์นี้ก็คือให้เหล่าผู้ถูกคัดเลือกได้มาช่วยกันกำจัดไวรัสทั้งหมดออกไปซึ่งก็มีไม่น้อยเลยทีเดียว แต่กับมีเหตุการ์ณที่ว่าบางคนนั้นจะเอาไวรัสไปใช้เองเลยเกิดการแตกคอไม่ร่วมมือกัน กติกาอะไรนั้นไม่สามารถใช้ที่นี้ได้เพราะทุกคนต้องช่วยตัวเองและดูแลตัวเองเลยเป็นที่มาของเกมส์ชื่อเกมส์ SWORD OF SOUL นั้นแค่บังหน้าแต่ที่จริงแล้วนี้คือ องกร์ณปราบปรามไวรัสที่ใหญ่ที่สุด เลยก็ว่าได้ซึ่งผู้ที่เข้ามานั้นไม่สามารถออกไปได้จนกว่าตัวเองจะมีระดับหรือLEVEL 200 นั้นคือขีดจำกัดที่ทำให้ผมต้องเผชิญอยู่ในโลกของเกมส์ SWORD OF SOUL ONLINE นั้นเอง
เพื่อให้ได้อรรถรสยิ่งขึ้นเมื่ออ่านถึง พอผทลองทำก็มีรูปช่องเก็บของขึ้นมานับตั้งแต่บันทรรนี้ยันจบให้ฟังเพลงนี้ไปด้วย http://www.youtube.com/watch?v=GS7EIeZ05_M คลิกเข้าไปครับไม่อยากแปะ
บทที่ 1 การทำเควสครั้งแรก และเพื่อนใหม่
หลังจากที่ มาคุจิ นั้นได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดก็พึ่งรู้ว่าเกมส์ออนไลน์นั้นได้มีการฝั่งไวรัสเอาไว้หาผลประโยช์นด้วยเช่นกันจึงคิดว่าจะทำการกำจัดให้ได้เยอะที่สุดเท่าที่ทำได้ก่อน LEVEL 200 เค้าจึงถาม NPC ผู้แนะนำมือใหม่ที่อยู่ข้างหน้าเค้าว่ามีภารกิจอะไรให้ทำมั้งไหม NPC ก็เลยมอบภารกิจหาเพื่อนใหม่มาให้ เพราะในโลกของ SWORD OF SOUL นั้นตัวคนเดียวไปไม่รอดเด็ดขาด มาคุจิ รับภารกิจมาและทำการหาเพื่อนทันที หลังจากที่เดินหาอยู่นานแสนนานเค้าก็ดูที่เวลาบนนาฬกาของเมืองอยู่ตรงจุดศูนย์กลางแล้วเค้าก็นึกขึ้นมาได้ ว่ายังไม่มีแผนที่แล้วจะหาจากไหนระบบก็ตอบกับมาทันทีว่า ต้องผ่านเควสนี้แล้วจะมีเควสต่อไปให้ทำ เค้าจึงคิดว่าอยากเจอใครก็ได้ที่บ้าพอจะทำตัวเด่นจะได้ไปตีสนิทง่ายๆหน่อย คิดยังไม่ทันได้พูดก็มีเสียงเพลงร็อคออกมาจากทางตะวันออกของเมืองเค้าจึงรีบเดินทางไปทันที ปรากฏว่าเค้าเจอ ชายสวมชุดสูทสีดำดูมีระดับและใส่หูฟัง ผมยาวถึงคอสีชมพู กำลังเปิดเพลงร็อคลักษณะเหมือนเป็น DJ รายการวิทยุเลยรีบเดินไปหาและทักทายทันที เมื่อคุยกันได้นิดหน่อยก็ทราบว่าเค้าชื่อ Michael Andriy Palrenko (ไมเคิล อังเดร พาวเร็นโก้) เป็นชาวอังกฤษ ได้รับจดหมายเชิญชวนให้มาทดสอบระบบเกมส์ที่สมจริงที่สุดจึงได้ลองมาและพบว่าถ้าจะออกไปต้องมี LEVEL 200 เช่นกันจึงไม่มีทางเลือกที่จะอยู่ทั้งคู่จึงแอดเพื่อน เพื่อจะได้ทราบเวลาอยู่ไหนหรือทำอะไร เมื่อตรวจสอบเลเวลนั้นก็พบว่า ไมเคิลนั้นมี LEVEL 2 ส่วน มาคุจินั้นยังอยู่ที่ LEVEL 1 แต่เมื่อหาเพื่อนเสร็จระบบก็ดังมาว่า คุณได้สำเร็จเควสเพื่อนคนแรกเรียบร้อยได้รับรางวัล EXP 50 และ GOLD 100 ค่ะ แล้วระบบก็ดังมาอีกว่าทักษะการสื่อสารเลื่อนระดับเป็นระดับ 2 LEVEL เลื่อนเป็น LEVEL 2 มาคุจิ ถึงกับตกใจที่ว่ามันสามารถเลื่อนระดับแบบนี้นี้เองทว่าทำไมมันถึงไม่มีอาชีพ มาคุจิจึงขอตรวจสอบระดับของ ไมเคิลหน่อย ระบบก็แจ้งมาว่า ผู้เล่น ไมเคิล อังเดร พาวเร็นโก้ ระดับทักษะการสื่อสารระดับ 35 LEVEL 2 EXP 150 GOLD 3500 ระดับนอกนั้นยังระดับ 1 ผมไม่แปลกใจเลยที่ ไมเคิล มีระดับสื่อสารตั้ง 35 เพราะเค้าเอาแต่เปิดเพลงให้ชาวบ้านฟังทั้งๆที่ไม่มีใครอยากจะฟัง ส่วน LEVEL นั้นคงได้มาจากการมีคนมาทักขอเป็นเพื่อนแน่นอนเหมือนผมนี้แหละมั้ง จากนั้น มาคุจิ จึงชวน ไมเคิลไปหาภารกิจทำกันซึ่ง ไมเคิล ก็ยอมไปแต่โดยดีเพราะเค้าไม่มีอะไรจะทำอยู่แล้ว ระบบจึงบอกให้ไปหา NPC Francesco Illution (ฟรานเชสโก้ อิลลูชั่น) ซึ่งเควสขั้นต่ำนั้นอยู่ที่เลเวล 3 ซึ่งหมายความว่าพวกเค้าต้องไปเก็บ LEVEL กันก่อน ซึ่งข้างๆเมืองก็มีรัง มด อยู่ด้วย แต่ มาคุจิ ก็ทักไปว่ามดมันตัวเล็กไม่ใช่หรอ ไมเคิลเลยพาไป ความจริงนี้คือเกมส์ยังไงก็เกมส์มันวันยังค่ำนั้นแหละ มดตัวใหญ่เท่าตึก1ชั้นแต่ LEVEL กับแค่ 4 มาคุจิ กับ ไมเคิล เลยทำการปาร์ตี้และเก็บ LEVEL กันที่นี้จน LEVEL 3 แล้วไปหา NPC Francesco Illution (ฟรานเชสโก้ อิลลูชั่น) ที่อยู่ทางด้านหน้าโรงตีเหล็ก เมื่อไปก็โดนทักทันทีเลยว่า ทำไมถึงมาช้ากันแบบนี้ มาคุจิ คิดเลยว่า NPC คนนี้ต้องโหดมากถึงมากที่สุดแน่นอนเลย เลยหันกลับไปพูดว่า พวกเรา แต่พูดยังไม่ทันจบ ไมเคิล ที่มีนิสัยตบมุกก็แทรกขึ้นมา เพราะผมใช้ บรีชเอ็กเซล์ ครับ ฟรานเชสโก้ ทักกลับมามันเกี่ยวยังไงกันฟร่ะไอหนู ไม่ทันขาดคำ ไมเคิล ก็ตอบมาทันใด เพราะผมลืมไปเลยว่ามี คาบ รับภารกิจกับคุณไงครับ ......... มาคุจิได้แต่เงียบและเตรียมใจที่จะโดน ฟรานเชสโก้ ด่าให้แบบเต็มเหนี่ยวแต่ก็ได้ยินเสียงหัวเราะออกมาจาก ฟรานเชสโก้ เพราะว่า ฟรานเชสโก้ นั้นมีนิสัยกวนบาทาใครหลายคนและยังใจดีพร้อมช่วยเหลือถึงจะมีรูปร่างและเสียงที่น่ากลัวก็เถอะ มาคุจิเลยขอโทษไปก่อนและถามถึงเรื่องภารกิจ
มาคุจิ:มีภารกิจอะไรมั้งไหมครับเพราะระบบทำให้ผมต้องมาหาคุณน่ะครับคุณฟรานเชสโก้
ฟรานเชสโก้:ต้องมาหาหรอ พูดเหมือนไม่อยากมาเลยนะไอหนุ่ม เอานี้ไป(ยื่นกระดาษที่มีรายละเอียดเควสอยู่ เป็นซองจดหมาย) ในนั้นมีรายระเอียดเควสอยู่ลองอ่านมันสิแล้วถ้าทำเสร็จก็มาหาฉันที่นี้ละกันนะไอหนุ่ม
ไมเคิล:ขอบคุณมากเลยตาลุง เสียงออกจะดุแต่ใจดีเหมือนกันนะลุงเนี่ย
ฟรานเชสโก้:ฮะฮะฮะฮะ ไม่เป็นไรฉันยินดีช่วยเหลือพอพวกเธอ LEVEL 200 ก็อย่าลืมมาบอกลากันมั้งละเข้าใจไหม
หลังพูดคุยเสร็จ ไมเคิล และ มาคุจิ ก็เดินทางออกมาพร้อมกับอ่านจดหมายที่ ฟรานเชสโก้ให้มา รายระเอียดในจดหมายก็คือ
เควสสกิลพื้นฐาน LV 3 : ไปฆ่า วัวแปดหางหกขา มา 5 ตัว Reward : Exp 200 เงินรางวัล 400 เลือกเรียนสกิลได้ 1 สกิลดังนี้ 1 : กระโดดเตะ 2 : พุ่งชน (ทำให้ติด Stun) 3 : วิ่งเร็วขั้น1 4 : สกิลนอน ฟื้นฟู HP และ MP ได้ 10 % จากเริ่มต้น 5 %
สกิลพื้นฐานหรอ มาคุจิ พูดออกมาเพราะเค้าไม่คิดว่าเกมส์เน้นสมจริงแบบนี้จะต้องใช้พวกเวทย์มนต์อะไรนั้นด้วยแต่ ไมเคิล ก็บอกว่าในเกมส์นี้นั้นไม่ได้ใช้ค่า MP หรือ MEGIC POINT แต่เป็นค่าร่างกาย HP HEAHT POINT นั้นแหละค่านั้นไม่ใช่เลือดแต่เป็นค่าการใช้ความสามารถ ส่วน MP นั้น ก็คือ MEGIC POINT เอาไว้ใช้ตอนนายตีอาวุธหรือทำการอ่านตำราศึกษาวิชานั้นแหละ นั้นก็หมายความว่าถ้าฝึกร่างกายบ่อยๆก็จะทำให้ใช้ความสามารถได้เยอะขึ้นแต่ติดที่ว่าเกมส์นี้ไม่มีการอัพ สเตตัส ใช้ความชำนาญหรือการฝึกฝนร่วนๆ เช่น ถ้าอ่านตำราบ่อยๆก็จะได้ทักษะนักศึกษาเพึ่มขึ้น ช่วยทำให้ค่า MP เป็นตามระดับทุกๆ 1 ระดับจะเพิ่ม 10 MP การอ่านตำรา 1 เล่มใช้ 1 MP มันก็เหมือนชีวิตจริงนั้นแหละ ไมเคิล อธิบายจบ มาคุจิ ก็เข้าใจและเดินทางไปวัวแปดหางซึ่งอยู่ใกล้ๆแค่หน้าเมืองห่างไป 2 เมตรนิดหน่อยเอง แต่สิ่งที่เค้าสงสัยคือทำไม มอนเตอร์ระดับ 3 แบบนี้มันถึงได้เก่งกว่าเจ้า มด ในลานฝึกที่ตั้งระดับ 4 แต่ก็เพราะมันคือของจริงกับการฝึกมันเลยแตกต่างกัน จากนั้นเสียงจากระบบก็ดังขึ้น มาคุจิ ระดับทักษะการค้นหาเพิ่มเป็นระดับ 2 ค่าเชี่ยวชาญการค้นหาเพิ่ม 1 แต้ม ทักษะเพิ่มขึ้นงั้นหรอหมายความว่าไง ระบบก็ตอบกับมาว่า เพราะคุณหามอนเตอร์ของเควสเจอโดยไม่ใช่แผนที่ทำให้ระดับทักษะเพิ่มขึ้นไงละค่ะ เดินหามอนเตอร์นี้นะอะไรมันจะง่ายขนาดนั้น ไม่ทันไร ไมเคิล ก็จัดแจง เก็บ วัวแปดหางเรียบร้อยไปแล้ว 5 ตัว ภายในแปบเดียว มาคุจิสังเกตุที่อาวุธของ ไมเคิล เค้าใช้ ดาบ KATANA คู่ ทำให้ความเชี่ยวชาญดาบ และ อาวุธคู่ของ ไมเคิล เพิ่มขึ้นเป็นอย่างละ ระดับ 2 ส่วน มาคุจิ ยังใช้ดาบฝึกหัดเก่าๆอยู่ที่มีพลังโจมตีแค่ 1 จุด ส่วน KATANA ของ ไมเคิลนั้นพลังโจมตีอยู่ที่ 12 จุด 12*2 เท่ากับ 24 นั้นก็หมายความว่าสามารถเก็บ LEVEL สบายๆได้เลยด้วยตัวคนเดียว มาคุจิเลยถามว่า
มาคุจิ:นายไปเอาไอดาบสุดแรงและเท่นั้นมาจากไหนกันหน่ะ
ไมเคิล:อ๋อฉันปล้นชาวบ้านที่เดินผ่านมาน่ะ
มาคุจิ:จริงหรอมันปล้นง่ายขนาดนั้นเลยหรอ
ไมเคิล:จะบ้าหรอฉันล้อเล่น พอดีตอนฉันเปิดเพลงมีคนระดับ 100 มาสนใจน่ะเลยบริจาคดาบให้ฉันเค้าบอก ดาบมันก็ไม่ได้ดีอะไรเลยยกให้เลย ฉันก็รับไว้แบบเต็มใจ
มาคุจิ:เอ็งนี้โชคดีไปแล้วนะ
ไมเคิล:555+ คนมันมีเสนห์ทำใจหน่อยไอหนู
มาคุจิ:เอ่อๆชมเข้าไปตัวเองหน่ะ
หลังจากคุยกันเสร็จ มาคุจิ ก็ต้องไปฟาดฟันกับ วัวแปดหางอยู่ 1 ชั่วโมง เนื่องจากดาบของ มาคุจิ นั้นมีพลังแค่ 1 จุด มันถึงนานขนาดนี้ นานพอที่จะทำให้ ไมเคิล หลับไปหนึ่งตื่นเลยทีเดียว หลังจากนั้นพวกเค้าก็เดินทางกลับไปหา ฟรานเชสโก้ แต่เมื่อกลับมาถึงเมืองก็พบว่าไม่มีใครอยู่ในเมืองเลย เมืองเงียบเหมือนเมืองร้าง มาคุจิ เลยนั่งคุยกับไมเคิล
มาคุจิ:เฮ้นี้มันอะไรกันเนี่ยคนหายไปไหนกันหมด
ไมเคิล:ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะปกรติฉันเปิดเพลงทั้งคืนนั้นแหละ 5555
มาคุจิ:เอ็งนี้มันบ้ามากเลยนะเนี่ยแล้วทำไมฉันง่วงหว่า
ไมเคิล:อ๋อนึกออกแล้วคนไปนอนหมดแล้วร่วมถึงNPCด้วย
มาคุจิ:หานอนเนี่ยนะนี้มันเกมส์นะเราไม่ต้องนอนมีเกมส์ที่ไหนเราต้องนอนกันมั้งเหล่า
ไมเคิล:นายลืมแล้วหรอเกมส์นี้มีระบบสเหมือนจริงนั้นก็แปลว่าเรามีหิวมีง่วงมีเจ็บมีป่วยเหมือนกันนะอย่าลืมสิ
มาคุจิ:เอ่อนั้นสิขอโทษฉันลืมที่ระบบเคยบอกไว้ แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าเราจะนอนที่ไหนกันดีละคืนนี้
สิ้นเสียงนั้นทั้ง 2 ก็ยังนั่งคิดกันอยู่
เมื่ออ่านถึงช่วงหลังจากคุยกันเสร็จให้ฟังเพลงนี้ครับ http://www.youtube.com/watch?v=GS7EIeZ05_M เพลงปิดของนิยายผม
จบบทที่ 1 เควสแรก และ พ้องเพื่อน
ผมมีชื่อว่า มาคุจิ เพื่อนๆชอบเรียกผมว่า มาคุจัง ผมเป็นเด็ก ม.ปลายแสนธรรมดาคนนึง ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไม่มีจุดหมายเป็นเด็กติดเกมส์ออนไลน์เหมือนเด็กทั่วไปวันๆก็นั่งหน้าคอมบางวันก็โดดเรียนเพื่อไปเล่นเกมส์ที่ร้านกับเพื่อนหรือไม่ก็เล่นคนเดียวที่บ้านแต่มาวันนึงผมได้รับข้อความจากนักเล่นเกมส์คนนึงในข้อความมีเนื้อความว่า
เราได้เห็นฝีมือการเล่นเกมส์ของคุณและการทุ่มเทเวลาเอาใจใส่ในตัวละครในเกมส์และการดูแลอย่างดีนิสัยการเล่นของคุณถูกตากรรมการอย่างเรามากเราอยากเสนอให้คุณร่วมทดสอบโปรแกรม TECNOLOGE SEMULATION ONLINE มันจะเป็นการนำผู้ใช้เข้าไปในโลกเกมส์ออนไลน์ที่มีชื่อว่า SWORD OF SOUL ซึ่งตัวผู้ใช้จะโดนดึงไปอีกที่นึงเลยทำให้ไม่ต้องกังวลเรื่องโลกทางนี้แต่ก็มีข้อเสียที่ว่า ถ้าคุณตายในเกมส์นั้นก็หมายความว่าคุณนั้นตายจริงๆ ขอให้ระวังและพิจารณาข้อนี้ด้วย ถ้าคุณรับมันได้ให้กดDOWLOADแล้วจะมีอุปกร์ณไปส่งถึงที่บ้านทันที ถ้าไม่ยอมรับให้กด DELETE ข้อความนี้ทิ้งและเก็บให้เป็นความลับทันทีค่ะขอบคุณค่ะ
ผมจึงไม่ได้คิดอะไรและกด DOWLOAD มันทันทีจากนั้นเสียงกริ๊งหน้าบ้านผมก็ดังผมจึงเดินออกไป ครับหวัดดีครับ ไร้ซึ่งหวี่แววของคนแต่กับมีกล่องพัสดุวางอยู่หน้าบ้านผมผมจึงหยิบมาและพบว่ามันคือ TECNOLOGE SEMULATION ของจริงที่ผมอ่านมาผมจึงไม่รีรอที่จะทดลองทันที วิธีใช้ก็มีมาให้ครบแล้วผมจึงใช้ทันทีทันทีที่ผมใช้ผมรู้สึกเหมือนโดนดึงไปอีกโลกทันที เสียงจากระบบก็ดังมาว่า สวัสดีค่ะคุณคือผู้ถูกเลือกให้เข้ามาในโลกเกมส์ออนไลน์ที่สมจริงที่สุดสำหรับเกมส์เมอร์ตัวจริงมีอะไรจะสอบถามไหมค่ะคุณค่ะ คุณหรอผมพึงนึกได้เราต้องตั้งชื่อสินะผมจึงใช้ชื่อเดิมของผมว่า มาคุจิ ระบบก็ดังมาว่า ผ่านการทดสอบการตั้งชื่อได้รับรางวัลชุดฝึกหัดเริ่มต้น หลังจากสิ้นเสียงผมก็สงสัยผมจะหยิบยังไงผมจึงถามเธอไป เธอในที่นี้ก็คือ NPC นั้นแหละแต่ในโลกนี้ NPC นั้นเป็นคนจริงๆไม่ใช่ระบบ AI เหมือนเดิมนั้นก็แสดงว่าเค้าก็ต้องมีช่วงพักกันมั้งแหละน้า เธอบอกว่าให้นึกภาพกระเป๋าสำภาระขึ้นมา พอผมลองทำก็มีรูปช่องเก็บของโผล่มาในหัวทันทีผมจึงจัดแจงใส่เสื้อผ้าที่ระบบมีมาให้ทันที ผมในฐานะนักเล่นเกมส์ซึ่งก็ต้องเสพเนื้อเรื่องเป็นธรรมดาจึงถามเนื้อเรื่องของเกมส์ไป โดยเนื้อเรื่องมีอยู่ว่า
ในโลกปกรตินั้นมีเกมส์อยู่มากมายให้เราได้เล่นได้สัมผัสแต่ก็มีบางเกมส์ที่บางบริษัทได้ทำการแฝงไวรัสคอมพิวเตอร์เข้าไปจนกระทั่งไวรัสเหล่านี้นั้นเติบใหญ่จนบริษัทรับไม่ไหวและส่งมันมาในอีกโลกนึงของ TECNOLOGE นั้นก็คือเกมส์ที่ผมเล่นนั้นเองโดยจุดมุ่งหมายของเกมส์นี้ก็คือให้เหล่าผู้ถูกคัดเลือกได้มาช่วยกันกำจัดไวรัสทั้งหมดออกไปซึ่งก็มีไม่น้อยเลยทีเดียว แต่กับมีเหตุการ์ณที่ว่าบางคนนั้นจะเอาไวรัสไปใช้เองเลยเกิดการแตกคอไม่ร่วมมือกัน กติกาอะไรนั้นไม่สามารถใช้ที่นี้ได้เพราะทุกคนต้องช่วยตัวเองและดูแลตัวเองเลยเป็นที่มาของเกมส์ชื่อเกมส์ SWORD OF SOUL นั้นแค่บังหน้าแต่ที่จริงแล้วนี้คือ องกร์ณปราบปรามไวรัสที่ใหญ่ที่สุด เลยก็ว่าได้ซึ่งผู้ที่เข้ามานั้นไม่สามารถออกไปได้จนกว่าตัวเองจะมีระดับหรือLEVEL 200 นั้นคือขีดจำกัดที่ทำให้ผมต้องเผชิญอยู่ในโลกของเกมส์ SWORD OF SOUL ONLINE นั้นเอง
เพื่อให้ได้อรรถรสยิ่งขึ้นเมื่ออ่านถึง พอผทลองทำก็มีรูปช่องเก็บของขึ้นมานับตั้งแต่บันทรรนี้ยันจบให้ฟังเพลงนี้ไปด้วย http://www.youtube.com/watch?v=GS7EIeZ05_M คลิกเข้าไปครับไม่อยากแปะ
บทที่ 1 การทำเควสครั้งแรก และเพื่อนใหม่
หลังจากที่ มาคุจิ นั้นได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดก็พึ่งรู้ว่าเกมส์ออนไลน์นั้นได้มีการฝั่งไวรัสเอาไว้หาผลประโยช์นด้วยเช่นกันจึงคิดว่าจะทำการกำจัดให้ได้เยอะที่สุดเท่าที่ทำได้ก่อน LEVEL 200 เค้าจึงถาม NPC ผู้แนะนำมือใหม่ที่อยู่ข้างหน้าเค้าว่ามีภารกิจอะไรให้ทำมั้งไหม NPC ก็เลยมอบภารกิจหาเพื่อนใหม่มาให้ เพราะในโลกของ SWORD OF SOUL นั้นตัวคนเดียวไปไม่รอดเด็ดขาด มาคุจิ รับภารกิจมาและทำการหาเพื่อนทันที หลังจากที่เดินหาอยู่นานแสนนานเค้าก็ดูที่เวลาบนนาฬกาของเมืองอยู่ตรงจุดศูนย์กลางแล้วเค้าก็นึกขึ้นมาได้ ว่ายังไม่มีแผนที่แล้วจะหาจากไหนระบบก็ตอบกับมาทันทีว่า ต้องผ่านเควสนี้แล้วจะมีเควสต่อไปให้ทำ เค้าจึงคิดว่าอยากเจอใครก็ได้ที่บ้าพอจะทำตัวเด่นจะได้ไปตีสนิทง่ายๆหน่อย คิดยังไม่ทันได้พูดก็มีเสียงเพลงร็อคออกมาจากทางตะวันออกของเมืองเค้าจึงรีบเดินทางไปทันที ปรากฏว่าเค้าเจอ ชายสวมชุดสูทสีดำดูมีระดับและใส่หูฟัง ผมยาวถึงคอสีชมพู กำลังเปิดเพลงร็อคลักษณะเหมือนเป็น DJ รายการวิทยุเลยรีบเดินไปหาและทักทายทันที เมื่อคุยกันได้นิดหน่อยก็ทราบว่าเค้าชื่อ Michael Andriy Palrenko (ไมเคิล อังเดร พาวเร็นโก้) เป็นชาวอังกฤษ ได้รับจดหมายเชิญชวนให้มาทดสอบระบบเกมส์ที่สมจริงที่สุดจึงได้ลองมาและพบว่าถ้าจะออกไปต้องมี LEVEL 200 เช่นกันจึงไม่มีทางเลือกที่จะอยู่ทั้งคู่จึงแอดเพื่อน เพื่อจะได้ทราบเวลาอยู่ไหนหรือทำอะไร เมื่อตรวจสอบเลเวลนั้นก็พบว่า ไมเคิลนั้นมี LEVEL 2 ส่วน มาคุจินั้นยังอยู่ที่ LEVEL 1 แต่เมื่อหาเพื่อนเสร็จระบบก็ดังมาว่า คุณได้สำเร็จเควสเพื่อนคนแรกเรียบร้อยได้รับรางวัล EXP 50 และ GOLD 100 ค่ะ แล้วระบบก็ดังมาอีกว่าทักษะการสื่อสารเลื่อนระดับเป็นระดับ 2 LEVEL เลื่อนเป็น LEVEL 2 มาคุจิ ถึงกับตกใจที่ว่ามันสามารถเลื่อนระดับแบบนี้นี้เองทว่าทำไมมันถึงไม่มีอาชีพ มาคุจิจึงขอตรวจสอบระดับของ ไมเคิลหน่อย ระบบก็แจ้งมาว่า ผู้เล่น ไมเคิล อังเดร พาวเร็นโก้ ระดับทักษะการสื่อสารระดับ 35 LEVEL 2 EXP 150 GOLD 3500 ระดับนอกนั้นยังระดับ 1 ผมไม่แปลกใจเลยที่ ไมเคิล มีระดับสื่อสารตั้ง 35 เพราะเค้าเอาแต่เปิดเพลงให้ชาวบ้านฟังทั้งๆที่ไม่มีใครอยากจะฟัง ส่วน LEVEL นั้นคงได้มาจากการมีคนมาทักขอเป็นเพื่อนแน่นอนเหมือนผมนี้แหละมั้ง จากนั้น มาคุจิ จึงชวน ไมเคิลไปหาภารกิจทำกันซึ่ง ไมเคิล ก็ยอมไปแต่โดยดีเพราะเค้าไม่มีอะไรจะทำอยู่แล้ว ระบบจึงบอกให้ไปหา NPC Francesco Illution (ฟรานเชสโก้ อิลลูชั่น) ซึ่งเควสขั้นต่ำนั้นอยู่ที่เลเวล 3 ซึ่งหมายความว่าพวกเค้าต้องไปเก็บ LEVEL กันก่อน ซึ่งข้างๆเมืองก็มีรัง มด อยู่ด้วย แต่ มาคุจิ ก็ทักไปว่ามดมันตัวเล็กไม่ใช่หรอ ไมเคิลเลยพาไป ความจริงนี้คือเกมส์ยังไงก็เกมส์มันวันยังค่ำนั้นแหละ มดตัวใหญ่เท่าตึก1ชั้นแต่ LEVEL กับแค่ 4 มาคุจิ กับ ไมเคิล เลยทำการปาร์ตี้และเก็บ LEVEL กันที่นี้จน LEVEL 3 แล้วไปหา NPC Francesco Illution (ฟรานเชสโก้ อิลลูชั่น) ที่อยู่ทางด้านหน้าโรงตีเหล็ก เมื่อไปก็โดนทักทันทีเลยว่า ทำไมถึงมาช้ากันแบบนี้ มาคุจิ คิดเลยว่า NPC คนนี้ต้องโหดมากถึงมากที่สุดแน่นอนเลย เลยหันกลับไปพูดว่า พวกเรา แต่พูดยังไม่ทันจบ ไมเคิล ที่มีนิสัยตบมุกก็แทรกขึ้นมา เพราะผมใช้ บรีชเอ็กเซล์ ครับ ฟรานเชสโก้ ทักกลับมามันเกี่ยวยังไงกันฟร่ะไอหนู ไม่ทันขาดคำ ไมเคิล ก็ตอบมาทันใด เพราะผมลืมไปเลยว่ามี คาบ รับภารกิจกับคุณไงครับ ......... มาคุจิได้แต่เงียบและเตรียมใจที่จะโดน ฟรานเชสโก้ ด่าให้แบบเต็มเหนี่ยวแต่ก็ได้ยินเสียงหัวเราะออกมาจาก ฟรานเชสโก้ เพราะว่า ฟรานเชสโก้ นั้นมีนิสัยกวนบาทาใครหลายคนและยังใจดีพร้อมช่วยเหลือถึงจะมีรูปร่างและเสียงที่น่ากลัวก็เถอะ มาคุจิเลยขอโทษไปก่อนและถามถึงเรื่องภารกิจ
มาคุจิ:มีภารกิจอะไรมั้งไหมครับเพราะระบบทำให้ผมต้องมาหาคุณน่ะครับคุณฟรานเชสโก้
ฟรานเชสโก้:ต้องมาหาหรอ พูดเหมือนไม่อยากมาเลยนะไอหนุ่ม เอานี้ไป(ยื่นกระดาษที่มีรายละเอียดเควสอยู่ เป็นซองจดหมาย) ในนั้นมีรายระเอียดเควสอยู่ลองอ่านมันสิแล้วถ้าทำเสร็จก็มาหาฉันที่นี้ละกันนะไอหนุ่ม
ไมเคิล:ขอบคุณมากเลยตาลุง เสียงออกจะดุแต่ใจดีเหมือนกันนะลุงเนี่ย
ฟรานเชสโก้:ฮะฮะฮะฮะ ไม่เป็นไรฉันยินดีช่วยเหลือพอพวกเธอ LEVEL 200 ก็อย่าลืมมาบอกลากันมั้งละเข้าใจไหม
หลังพูดคุยเสร็จ ไมเคิล และ มาคุจิ ก็เดินทางออกมาพร้อมกับอ่านจดหมายที่ ฟรานเชสโก้ให้มา รายระเอียดในจดหมายก็คือ
เควสสกิลพื้นฐาน LV 3 : ไปฆ่า วัวแปดหางหกขา มา 5 ตัว Reward : Exp 200 เงินรางวัล 400 เลือกเรียนสกิลได้ 1 สกิลดังนี้ 1 : กระโดดเตะ 2 : พุ่งชน (ทำให้ติด Stun) 3 : วิ่งเร็วขั้น1 4 : สกิลนอน ฟื้นฟู HP และ MP ได้ 10 % จากเริ่มต้น 5 %
สกิลพื้นฐานหรอ มาคุจิ พูดออกมาเพราะเค้าไม่คิดว่าเกมส์เน้นสมจริงแบบนี้จะต้องใช้พวกเวทย์มนต์อะไรนั้นด้วยแต่ ไมเคิล ก็บอกว่าในเกมส์นี้นั้นไม่ได้ใช้ค่า MP หรือ MEGIC POINT แต่เป็นค่าร่างกาย HP HEAHT POINT นั้นแหละค่านั้นไม่ใช่เลือดแต่เป็นค่าการใช้ความสามารถ ส่วน MP นั้น ก็คือ MEGIC POINT เอาไว้ใช้ตอนนายตีอาวุธหรือทำการอ่านตำราศึกษาวิชานั้นแหละ นั้นก็หมายความว่าถ้าฝึกร่างกายบ่อยๆก็จะทำให้ใช้ความสามารถได้เยอะขึ้นแต่ติดที่ว่าเกมส์นี้ไม่มีการอัพ สเตตัส ใช้ความชำนาญหรือการฝึกฝนร่วนๆ เช่น ถ้าอ่านตำราบ่อยๆก็จะได้ทักษะนักศึกษาเพึ่มขึ้น ช่วยทำให้ค่า MP เป็นตามระดับทุกๆ 1 ระดับจะเพิ่ม 10 MP การอ่านตำรา 1 เล่มใช้ 1 MP มันก็เหมือนชีวิตจริงนั้นแหละ ไมเคิล อธิบายจบ มาคุจิ ก็เข้าใจและเดินทางไปวัวแปดหางซึ่งอยู่ใกล้ๆแค่หน้าเมืองห่างไป 2 เมตรนิดหน่อยเอง แต่สิ่งที่เค้าสงสัยคือทำไม มอนเตอร์ระดับ 3 แบบนี้มันถึงได้เก่งกว่าเจ้า มด ในลานฝึกที่ตั้งระดับ 4 แต่ก็เพราะมันคือของจริงกับการฝึกมันเลยแตกต่างกัน จากนั้นเสียงจากระบบก็ดังขึ้น มาคุจิ ระดับทักษะการค้นหาเพิ่มเป็นระดับ 2 ค่าเชี่ยวชาญการค้นหาเพิ่ม 1 แต้ม ทักษะเพิ่มขึ้นงั้นหรอหมายความว่าไง ระบบก็ตอบกับมาว่า เพราะคุณหามอนเตอร์ของเควสเจอโดยไม่ใช่แผนที่ทำให้ระดับทักษะเพิ่มขึ้นไงละค่ะ เดินหามอนเตอร์นี้นะอะไรมันจะง่ายขนาดนั้น ไม่ทันไร ไมเคิล ก็จัดแจง เก็บ วัวแปดหางเรียบร้อยไปแล้ว 5 ตัว ภายในแปบเดียว มาคุจิสังเกตุที่อาวุธของ ไมเคิล เค้าใช้ ดาบ KATANA คู่ ทำให้ความเชี่ยวชาญดาบ และ อาวุธคู่ของ ไมเคิล เพิ่มขึ้นเป็นอย่างละ ระดับ 2 ส่วน มาคุจิ ยังใช้ดาบฝึกหัดเก่าๆอยู่ที่มีพลังโจมตีแค่ 1 จุด ส่วน KATANA ของ ไมเคิลนั้นพลังโจมตีอยู่ที่ 12 จุด 12*2 เท่ากับ 24 นั้นก็หมายความว่าสามารถเก็บ LEVEL สบายๆได้เลยด้วยตัวคนเดียว มาคุจิเลยถามว่า
มาคุจิ:นายไปเอาไอดาบสุดแรงและเท่นั้นมาจากไหนกันหน่ะ
ไมเคิล:อ๋อฉันปล้นชาวบ้านที่เดินผ่านมาน่ะ
มาคุจิ:จริงหรอมันปล้นง่ายขนาดนั้นเลยหรอ
ไมเคิล:จะบ้าหรอฉันล้อเล่น พอดีตอนฉันเปิดเพลงมีคนระดับ 100 มาสนใจน่ะเลยบริจาคดาบให้ฉันเค้าบอก ดาบมันก็ไม่ได้ดีอะไรเลยยกให้เลย ฉันก็รับไว้แบบเต็มใจ
มาคุจิ:เอ็งนี้โชคดีไปแล้วนะ
ไมเคิล:555+ คนมันมีเสนห์ทำใจหน่อยไอหนู
มาคุจิ:เอ่อๆชมเข้าไปตัวเองหน่ะ
หลังจากคุยกันเสร็จ มาคุจิ ก็ต้องไปฟาดฟันกับ วัวแปดหางอยู่ 1 ชั่วโมง เนื่องจากดาบของ มาคุจิ นั้นมีพลังแค่ 1 จุด มันถึงนานขนาดนี้ นานพอที่จะทำให้ ไมเคิล หลับไปหนึ่งตื่นเลยทีเดียว หลังจากนั้นพวกเค้าก็เดินทางกลับไปหา ฟรานเชสโก้ แต่เมื่อกลับมาถึงเมืองก็พบว่าไม่มีใครอยู่ในเมืองเลย เมืองเงียบเหมือนเมืองร้าง มาคุจิ เลยนั่งคุยกับไมเคิล
มาคุจิ:เฮ้นี้มันอะไรกันเนี่ยคนหายไปไหนกันหมด
ไมเคิล:ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะปกรติฉันเปิดเพลงทั้งคืนนั้นแหละ 5555
มาคุจิ:เอ็งนี้มันบ้ามากเลยนะเนี่ยแล้วทำไมฉันง่วงหว่า
ไมเคิล:อ๋อนึกออกแล้วคนไปนอนหมดแล้วร่วมถึงNPCด้วย
มาคุจิ:หานอนเนี่ยนะนี้มันเกมส์นะเราไม่ต้องนอนมีเกมส์ที่ไหนเราต้องนอนกันมั้งเหล่า
ไมเคิล:นายลืมแล้วหรอเกมส์นี้มีระบบสเหมือนจริงนั้นก็แปลว่าเรามีหิวมีง่วงมีเจ็บมีป่วยเหมือนกันนะอย่าลืมสิ
มาคุจิ:เอ่อนั้นสิขอโทษฉันลืมที่ระบบเคยบอกไว้ แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าเราจะนอนที่ไหนกันดีละคืนนี้
สิ้นเสียงนั้นทั้ง 2 ก็ยังนั่งคิดกันอยู่
เมื่ออ่านถึงช่วงหลังจากคุยกันเสร็จให้ฟังเพลงนี้ครับ http://www.youtube.com/watch?v=GS7EIeZ05_M เพลงปิดของนิยายผม
จบบทที่ 1 เควสแรก และ พ้องเพื่อน