5day-ago
23rd July 2011, 18:10
http://www.youtube.com/watch?v=-VtoMYze0Bk
http://image.free.in.th/z/iw/2hd700x300.jpg
****************************************************************************************************
Two character human-demon
2 บุคลิก ปิศาจและมนุษย์
****************************************************************************************************
http://image.free.in.th/z/if/twocharacterhumandemon.gif
****************************************************************************************************
พูดคุยเล็กน้อย
นี่เป็นการกลับมาลงใหม่ให้จบเรื่องเลยครับ เนื่องจากบอร์ดเก่าล้มโดยที่เรื่องยังไม่จบ ทั้งที่เขียนจบหมดแล้ว จึงกลับมาอีกครั้งครับ
****************************************************************************************************
บทนำ
นี่เป็นเหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นมาบนโลกมนุษย์
-ประมาณ 12,000 ปีก่อน คาดว่าชาวแอตแลนติส สามารถผลิตพลังงานประหลาดออกมาได้ พร้อมกับมีแสงประหลาดจากฟ้าพุ่งลงมาที่แอตแลนติส และจากนั้นไม่นาน ทวีปแอตแลนติส ก็หายไป
-ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 ปี 1942 นักบินของเครื่องบินดำทิ้งระเบิดอเมริกัน หายไป 1 ลำ หลังจากพบว่า มีแสงประหลาด พุ่งเข้ามาหา
-ต่อมาในปี 1974 ซึ่งนานมามากจากยุดแอตแลนติส บนน่านฟ้าของหมู่เล็กบ้านเล็กในฝรั่งเศส มีแสงประหลาดพุ่งเข้าหากัน อย่างรุนแรง จนทำให้ชาวบ้านนั้น ล้มตายเป็นจำนวนมาก
-ในปี 2006 มีข่าวการหายตัวอย่างลึกลับในเวลากลางคืนของผู้หญิงของประเทศในตะวันออกกลาง
-ปี 2007 เกิดขึ้นคลื่นยักษ์ สินามิ ในมหาสมุทรอินเดีย ซึ่งทุกคนคิดว่าสาเหตุมาจากแผ่นดินไหว แต่ผมว่ามันไม่ใช่ เมื่อชาวบ้านในประเทศศรีลังกาคนหนึ่ง เห็นแสงประหลาดสีทองและสีดำ พุ่งเข้าใส่กันกลางมหาสมุทรอินเดีย อย่างรุนแรง จนเกิดเป็นคลื่นยักษ์สินามิ
-ปี 2011 เกิดคลื่นยักษ์สินามิ อีกครั่งที่ญี่ปุ่น คราวนี้หาข้อพิสูจน์ ไม่ได้ว่าเป็นฝีมือของแสงประหลาดพวกนั้น
ผมเป็นใครน่ะหรือ? ผมก็ไม่รู้? แต่พวกเขาเรียกผมว่า Two character human-demon พวกเขาที่ว่านั้นคือใคร? ม่ะผมจะบอกให้ พวกเขาคือ นักล่าปิศาจ
****************************************************************************************************
สารบัญ
Chapter 12 - 20 (http://www.jokergameth.com/board/showthread.php?t=6425&p=58622#2)
Chapter 21 - 25 (http://www.jokergameth.com/board/showthread.php?t=6425&p=58622#3)
Chapter 26-27 (http://www.jokergameth.com/board/showthread.php?t=6425&p=143253#5)
****************************************************************************************************
Chapter 1 The War
ผมเจอหนังสือเล่มหนึ่ง ในนั้นเขียนไว้ว่า
-สงครามระหว่างเทพและปิศาจ มีมานานกว่า 100,000 ล้านปีก่อน และทำสงครามกันอย่างรุนแรง
-ในยุดหิน ฝ่ายปิศาจ ซึ่งนำทัพโดย จอมปิศาจ swallowing soul (กลืนกินวิญญาณ) บุกขึ้นไปใน สวรรค์ และทำลายเหล่าเทพจนแทบหมดสิ้น และทำการกลืนวิญญาญของเหล่าเทพผู้แพ้สงคราม จนหมด เพื่อไม่ให้จุติใหม่ได้
-มีเทพองค์หนึ่งหนีออกมาได้ นามว่า Keeper (ผู้รักษา) เป็นเทพชั้นกลาง พลังไม่มากพอที่จะต่อต้าน เหล่าปิศาจ
-และมีปิศาจตนหนึ่ง พุ่งมาที่โลกอย่างรุนแรง ทำให้เกิดเหตุการณ์วันล้างโลก ที่ทำให้ไดโนเสาร์สุญพันธุ์
-ปิศาจตนนั้น มีนามว่า The Catpion (แคทเปี้ยน) ปิศาจรูปลักษณ์เหมือนแมว ผู้ประกาศต่อต้าน จอมปิศาจ swallowing soul
-สงครามระหว่างปิศาจฝั่งอธรรมกับปิศาจฝั่งธรรมะ ต่อสู้กันยาวนานถึงเหตุการณ์ที่แอตแลนติส The Catpion สามารถ กักขัง swallowing soul ได้ และให้ทวีปแอตแลนติส เป็นที่กักขัง และจมลงไป
- The Catpion ได้ไปมีลูกกับหญิงสาวมนุษย์ และ
ปัง!! (เสียงปิดหนังสือ)
นี่เธอ จะเรียนหนังสือหรือว่าอ่านนิยายหา!! เสียงของคุณครูยังสาวตะโกนด่าผม
เอ่อ ผมพูดอะไรไม่ออก
ไม่เป็นไร ค่ะครู เดี๋ยวหนูดูเอง เสียงของผู้หญิงผู้วัยเดียวกับผม
ดีมาก ครูบอกเสียงแข็ง และสอนต่อไป
เธออ่านอะไรน่ะ เธอตามผม
ไม่รู้ดิเจอมา ผมพูดลอยๆ
.
.
.
เธอคนนั้นชื่อ หยก ครับ อ๋อลืมไป ผมชื่อ เต้ อายุ 16 ปี อยู่ ม.5 เด็กหนุ่มหน้าตาค่อนข้างดี แถมนิสัย รักเพื่อน รักแฟนมาก (ถึงจะไม่มีก็เหอะ) ชีวิตของผมก็เรี่อยๆสบายๆ ไปตามสายลม และมีอยู่ วันหนึ่งที่จะทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไปตลอดกาล
Chapter 2 Demon
ผมเดินอยู่ในซอย ช่วงเวลากลางคืน อยู่ก็มีตัวอะไรไม่รู้โผล่เข้ามา
ผุบ!!
เฮ้ย อะไรวะ ผมร้องออกไป
ข้ามาฆ่าเจ้า ปิศาจตนนั้นพูด
ว้ากกกกกกก ว้ายยย!! ผมทำอะไรไม่ได้แล้วในตอนนั้น ร้องขอความช่วยเหลือให้ดังที่สุด
ปังๆๆๆ
อ้ากกกกกก ปิศาจตนนั้นร้องอย่างโหยหวนแล้วก็สลายหายไป
เชอะ ร้องเป็นผู้หญิงเลย ชายคนนั้นพูด
หา ผมพยายามมองหน้า ดะ เดี๋ยว
ชายคนนั้นวิ่งไปอย่างรวดเร็ว และอยู่ก็วาร์ป หายไป
วันรุ่งขึ้นที่โรงเรียนกรุงเทพ-ภูเก็ตวิทยาลัย
ผมเดินมาที่ห้อง ผมก็เจอ ชายคนหนึ่งนั่งอ่านหนังสืออยู่หลังห้อง ผมจึงตะโกนเรียก เพราะว่าหน้าตาคุ้นๆ เป็นเด็กหนุ่มใส่แว่น อยู่เงียบๆ แต่งานอะไรๆก็ออกมาดีไปหมดทุกอย่าง
นี่นาย ผมเรียกจากหน้าห้อง
ไม่มีเสียงตอบรับ ผมจึงเดินไปหา
อ่านอะไรอยู่น่ะ ผมถาม
หนังสือ เขาตอบกลับมาแบบเย็นชา
อืม ว่าแต่คือคนที่ช่วยฉันเมื่อคืนใช่เปล่า ผมถามแบบตรงไปตรงมา
เปล่านี่ เขาตอบทันที
อ่ะน่ะ ว่าแต่นายชื่ออะไรล่ะ นายถามต่อไปอีก
กราเชียร์ เดอร์ ลามุส เขาตอบแบบเย็นชา หรือว่า กราฟ
เฮ้ยเต้ ไปเตะบอลดีกว่าว่ะ เพื่อนผมเรียก เช้าๆนี่แหละมันส์
เออๆ ผมวิ่งตามไป
เดี๋ยว นายเตรียมตัวให้ดีล่ะ กราฟ พูดและอ่านหนังสือต่อไป
เตรียมตัว? ผมทวนแบบงงๆ
เฮ้ย เต้เร็วๆดิวะ ขาดกองหน้า เพื่อนผมเรียกอีกรอบ
เออๆ ผมตอบ และวิ่งลงไปเตะบอล
.
.
.
Chapter 3 Demon Hunter
เวลา 19:30 นาที
ผมกำลังเดินทางกลับบ้าน ผมรู้สึกว่า บรรยายกาศรอบๆ เย็นลง หมอกลงหนามาก ทั้งๆที่เป็นเมืองไทย
พอผมเดินผ่านสนามเด็กเล่น อยู่ตัวผมก็แข็งไปดื่อๆ
ผุบๆๆ
เหล่าปิศาจโผล่มาจากใต้พิภพ เต็มไปหมด
พวกข้าจะมาฆ่าแก ปิศาจตนหนึ่งพูด
ฆ่าผม? ผมพูด ทำไม!!
เพราะถ้ายังมีแกอยู่ ปิศาจอย่างเราจะไม่สามารถครองโลกได้ ปิศาจอีกตนพูดขึ้น
ตายซะเถอะ!!
(อย่าาาาาาาาา)
(ปังๆๆ)
ชายปริศนาโผล่ออกมา (จากไหนก็ไม่รู้)
อ้ากกกกกก แกเป็นใคร ปิศาจตนหนึ่งถามอย่างโหยหวน
ปัง!!
คุณเป็นใครกันแน่ ผมถาม ชายคนนั้นใส่ ชุดคลุมสีดำตัดขาว ใส่แว่น
ช่วยผมไว้ทำไม
ชายคนนั้นเดินมาดึงผมให้ขึ้นยืน
บอกมาเซ่ ผมตะโกน ผมรุ้สึกค้นหน้ามากๆ
ข้าเป็นนักล่าปิศาจ ชายคนนั้นพูดออกมา
แล้วปิศาจพวกนั้นทำไมต้องมาฆ่าผม ผมถามไป
อีกไม่นาน นายจะรู้เอง ชายคนนั้นพูดและเดินไป
อีกอย่างพรุ่งนี้นายอย่าไปที่ โรงเรียน เป็นอันขาด ชายคนนั้นวิ่งออกไป
เดี๋ยวเซ่ ผมวิ่งตามไป
แต่ชายคนนั้นหายไปอีกแล้ว อะไรคุยไม่ทันรู้เรื่องก็ไปซะแล้ว เฮ้อ ผุบๆโผล่ๆอยู่ได้
.
.
.
Chapter 4 The Catpian?
ผมได้รับคำเตือน จากไอ้หนุ่มปริศนาว่า อย่าไปที่ โรงเรียน เป็นอันขาด
ก็ดีครับ ผมก็ขี้เกียจอยู่พอดี ผมเลยนอนยาว จนถึงเวลา 11:30
จนกระทั่งมารมาผจญ
อ้าว ลูกทำไมไม่ไป โรงเรียนละจ้ะ เสียงของคุณแม่บุตรธรรมผู้อารี
มีคนบอกไม่ให้ไปครับ ผมตอบทันที
ใคร!! แม่บุตรธรรมตะคอกใส่ผม เปลี่ยนจากนางฟ้ากลายจอมมารซะงั้น
เพื่อนอีกล่ะสิ
เอ่อ ผมพูดอะไรไม่ออก
ไปโรงเรียนเดี๋ยวนี้!! คุณแม่บุตรธรรมผู้เแสนดีทำเสียงดุ
เอ่อ มอไซด์ผมน้ำมันหมด ผมพูด
ม่ะ แม่ไปส่งเอง ทันทีที่ได้ยินคำนั้น ผมถึงกับอิ้ง
****านเยอะไม่ใช่เหรอ ผมพูด
ช่างมัน!! คุณแม่บุตรธรรมตะคอก ไปขึ้นรถ
ผมอยู่ในสถานะสตั้น มึนงง ทำตามแม่บุตรธรรมทุกอย่าง ตั้งแต่แต่งชุดนักเรียนและเดินไปขึ้นรถ
แต่ ถ้าผมไปโรงเรียนต้องเจอกับปิศาจแน่ โอ้ย ตายแน่
ณ โรงเรียน
เอ้า เข้าไปสิ แม่บุตรธรรมพูด และขับรถออกไปเลย
บรรยากาศรอบข้างเริ่มเย็นลง
เอ้า มาสายสินะ ไปยืนหน้าเสาธงเลย ครูเวรพูดขึ้น
เอ่อ ครูครับ ผมกำลังจะถาม
อะ ฉึก!!
ครูเวรถูกหอกแทง
ปิศาจอยู่บนดาดฟ้าของอาคารเรียน
เฮ้ย ซวยแล้ว ผมวิ่งออกทันที
เฟี้ยวววว (หอกพุ่งมา)
ปัง!!
ชายปริศนาโผล่มาอีกแล้ว
นายมาโรงเรียนทำไมฟะ ชายคนนั้นถาม ผมได้แต่อิ้ง
ฮ้า แกมาแล้ว กราเชียร์ เดอร์ ลามุส ปิศาจจอมปาหอกพูด แกสินะที่ฆ่าสมุนข้าหมด
ส่งทายาท The Catpian มา!!
กราเชียร์ เดอร์ ลามุส? ผมพูด เฮ้ย นายนี่หว่า
ตายซะ ปิศาจอีกตัวมาโผล่หลังผม
เฮ้ยยยย ผมร้อง
นี่อ่ะนะทายาท The Catpian กราเชียร์ เดอร์ ลามุส พูดก่อนจะกลับตัวมายิงแบบเท่ๆ
ปัง!!
เปิดเพลงนี้ประกอบด้วย ฉากบู๊ของ กราเชียร์ เดอร์ ลามุส
http://www.youtube.com/watch?v=nKs-C7goDBg&feature=player_embedded
อ่ะนี้ กราเชียร์ เดอร์ ลามุส โย่นมีดให้กับผม (มีด!!)
ได้เวลาลุย
กราเชียร์ เดอร์ ลามุส วิ่งไต่อาคารขึ้นไป และต่อยเหล่าสมุนปิศาจ สนับมือที่หุ้มถึงข้อมือ
ตุบๆๆ
และวาร์ปหายตัวไป และไปโผล่บนท้องฟ้า และกระหน่ำยิงปืนลงมา อย่างรุนแรงบนดาดฟ้าที่หัวโจกของปิศาจอยู่ จนทำให้เหล่าครูและนักเรียนต้อง หนีออกมาจากอาคารกันแทบไม่ทัน
บึ้มมมม โครม (อาคารเรียนกล่มลงมา)
เฮ็ย พอแล้วมีคนตายแล้วนะโว้ย!! ผมตะโกน
นายห่วงตัวเองก่อนเถอะ กราเชียร์ เดอร์ ลามุส ตะโกนกลับมา
หา!
ปิศาจโผล่มาข้างหลังผม
เฮ้ย ******แล้วว ผมจึงกระโดดกลับหลังมาปามีด และลงไปบนพื้นอย่างเท่
.
.
.
อ้าว ไม่โดน
ช่วยด้วย กราฟ ผมร้องขอความช่วยเหลือ จากกราเชียร์ เดอร์ ลามุส (กราฟ)
ไม่ทันแล้ว ฮ่าๆ ปิศาจตนนั้นพูด และเอาดาบมาแทงผม แต่ทว่า
เพล้งงง!! ตูมมมม
ดาบของมันแตกสลายและร่างของปิศาจตนนั้นก็สลายหายไป ~!!!
เฮ้ย อะไรเนี้ย แขนขวาของผม กลายแขนของปิศาจสีดำซะงั้น
เอ่อ กราฟเอ่ยขึ้น
ปัง!! เปล้ง!!
ยิงมาที่แขนของผม
เฮ้ย นายทำอะไรฟะ ผมตะโกนออกไป
อย่างงี้ นายก็เป็นปิศาจสินะ กราฟพูดเสียงดุ และเดินไปหยิบท่อนไม้ขึ้นมา
เฮ้ย หรือว่า ผมเริ่มรู้ชะตากรรมของตัวเอง
ตุบ!!
กราฟ ฟาดไปที่หัวของผมอย่างแรง และยกตัวผมไปที่ไหนสักที่หนึ่ง
.
.
.
เวลา 12:03 ที่โรงเรียน ต่างมีแต่สื่อมวลชน มาทำข่าว ตึกกล่ม ครูและนักเรียนเสียชีวิตทั้งหมด รอดมาได้แค่ 2 คน ซึ่งมาโรงเรียนสาย
แต่ทว่า
ฮึด โครม (มีผู้หญิงยกซากตึกที่ทับตัวเขาออกมา และโยนทิ้งข้างๆ)
นักข่าวไม่รีรอ รีบเร็วมาทำข่าวกับผู้หญิงคนนั้น
น้องๆ ชื่ออะไร นักข่าวคนแรกถาม
หยกค่ะ เธอตอบ
แล้วน้องออกมาได้ไงครับ นักข่าวคนที่สองถามต่อ
ไม่รู้ เหมือนกันค่ะ เธอตอบแบบมีนัย
.
.
.
Chapter 5 Who are you?
โอย ผมตื่นขึ้นมา ณ สถานที่แห่งหนึ่งเป็นห้องกว้างๆ มีชั้นหนังสือเรียงรายอยู่ เต็มไปหมด แต่ไม่บางอย่างไม่ปกติ
แขนขวาของผม เป็นแขนสีดำ เหมือนปิศาจ และอีกอย่างหนึ่ง คือ ผม มีหาง!!
เฮ้ย อะไรเนี้ย ผมตกใจกับหางของตัวเอง
ตื่นแล้วเหรอ ผมมีชื่อว่า อเล็ก ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา พร้อมกับลูกสมุน นับสิบได้
คุณทำอะไรกับผม ผมร้องถาม พร้อมกับเล่นหางของตัวเอง
ฉันไม่ได้ทำ แต่นายต่างหาก อเล็กพูด
ผม?
อ่ะเอานี่ เขาโยนหนังสือเล่มยักษ์ให้กับผม
นี้มัน แฮรี่ พอตเตอร์ ภาคใหม่เหรอ? ผมถามไปด้วยความสงสัย
เฮ้ย จัดการ อเล็ก ส่งสัญญาณให้กับลูกน้องคนหนึ่ง
ลูกน้องคนนั้น เดินมาที่ผม และดึงหางผมแรงๆ
โอ้ย ผมร้อง อย่ายุ่งกับหางนะโว้ย!! ผมเริ่มออกอาการหวงหางตัวเอง
เอ้า อ่านซะสิจะได้รู้ความจริง อเล็กเริ่มทำเสียงดุ
อ่า อืม ผมยอมอ่านแต่โดยดี เพราะลูกสมุนของมันทุกคนเริ่มเอาปืนเล็งมาที่ผม
ชายปริศนาคนนั้น หันไปกระซิบเงียบๆกับลูกสมุนอีกคน แต่ ผมได้ยินซะงั้น ว่า
ถ้าไม่ใช่ ยิง****เลย
ผมจึงอ่านไปแบบช้าๆ และหนังสือเล่มนี้มันเหมือนกับเล่มที่ผมอ่านในตอนที่ 1 เลย เอ้ย อ่านที่โรงเรียนเลย ผมจึงอ่านต่อจากที่อ่านมาแล้ว
- The Catpion ได้ไปมีลูกกับหญิงสาวมนุษย์ และ มีลูกด้วยกันหนึ่งคน นามว่า เอล ปิปี้ กับ เอล กาโว เป็นเด็กผู้หญิงกับเด็กผู้ชาย และเด็กคนนี้ก็มีลูกต่อมาเรื่อยๆ และหนึ่งในนั้น แยกย้ายออกไป
-ในปี 1994 ลูกสมุนคนสนิทของ swallowing soul บุกมาสังหาร The Catpion (ซึ่งอายุ 1000 ปี) และ ทุกคนให้ครอบครัวจนสิ้น ก่อน The Catpion จะตาย เขาได้บอกไว้ว่า พะ พวกเจ้า ไม่ตายดีแน่ บุตรของบุตรชายขะ ข้า ต้องกวาดล้างพวกเจ้า จนสิ้น
-ไม่มีใครรู้ว่า ทายาสคนสุดท้ายของ The Catpion อยู่ที่ไหน
ปัง (เสียงปิดหนังสือ)
อ่านแค่พอล่ะ อเล็กพูดขึ้น
กำลังมันส์เลยนะครับ ผมพูด พยามยามให้เพราะที่สุด จะได้ไม่โดนยิง
ในนั้นเขียนำไว้ว่า ไม่มีใครรู้ว่า ทายาสคนสุดท้ายของ The Catpion อยู่ที่ไหน อเล็กพูดต่อ
แต่ตอนนี้มันรู้แล้วว่า ทายาสของ The Catpion มาอยู่ที่ประเทศไทย เมืองแสนสุข สงบ ไร้ภัย
คุณน่าจะภูมิใจนะ เมืองแสนสุข สงบ ไร้ภัย ผมพูดติดตลก
ปัง!!
โอ้ยยยยย ผมร้อง ยิงขาผมทำไมมมมม
โทษครับ บอส พอดีมันกวนตีน ลูกสมุนคนที่มาดึงหางพูด
เข้าเรื่อง ตอนนี้นายเป็นความหวังสุดท้าย อเล็กพูดต่อ
โอ้ย ผมเนี้ยนะความหวังสุดท้าย ผมพูด เกรด 1 ครั้งแรกยังไม่ได้เลย ซ่อมมาตลอด
ตึง!
โอ้ย ดึงหางทำไมเนี้ย ผมร้องออกมาอย่างรุนแรง
มันกวนอีกแล้ว ครับบอส ลูกน้องคนเดิมเลยที่พูด
ไม่ต้องพูดมาก นายคืนร่างก่อน แล้วไปรับการฝึก อเล็กพูดเสียงดุ
คืนร่างยังไงครับ? ผมถามออกไป
โอ้ย ไรฟะ The Catpion แป๊ะ อะไร(พูดในใจ) อเล็กถอนหายใจครั้งหนึ่งแล้ว แล้วจึงพูดต่อ ครูฝึกของนายเป็นมังกร มองบนฟ้าไว้
ซวยอีกแล้ว มังกรมาสอนผมซะงั้น โลกนี้ช่างโหดร้าย
.
.
.
Chapter 6 The world is really cruel
ผมโดนลากออกมาจากในโกดัง และทิ้งตัวผมลงบนพื้นอย่างแรง ผมนอนแผ่ไปบนพื้น แผลที่ถูกยิง ถูไปกลับพื้น
โอ้ย เจ็บนะโว้ย ผมร้องด้วยความเจ็บปวด
หัดเอาใจเค้ามาใส่ใจเราบ้าง ผมพูดแต่ไม่มีใครฟังเลยสักคน
ผมมองขึ้นไปบนท้องฟ้า นอนรอมังกรที่จะมาฝึกอะไรก็ไม่รู้กับผม เซ็ง มีแขนปิศาจ กับ หาง โผล่ขึ้นมา ผมจึงพยายามลองปล่อยพลังออกไป
ไอ้ แขนบ้านี้ใช้ยังไงฟะ ผมพยายามทำท่าปล่อยพลังหลายๆท่า ทั้งท่าไอ้แมงมุม ท่าหมา ท่านก และถ้าอื่นๆอีก มากมายที่เห็นในหนังซุปเปอร์ต่างๆ
ชาร์ตพลัง แล้วลองกำหมัด ดูครับ คนที่ลากผมออกมาพูดขึ้น
โอเค นายลองเป็นเป้าดูนะ ผมพูด และพยายามยืนขึ้น และทำท่าตามที่มันบอก
เอาล่ะนะ
ย้ากกกกกกก ผมทำท่าเหมือนซุปเปอร์ไซย่าที่เห็นตามการ์ตูน และผมก็ปล่อยไปที่เป้า
ตูมมมมมมม!! (~อ้ากกกกกก!!~)
เฮ้ย ซวยแล้ว ผมพูดพร้อมยกมือขึ้น 2 ข้าง ไม่ได้ตั้งใจนะ
ก่อนที่ทุกคนจะยิงผม โชคก็เข้าข้างผม
เกิดอะไรขึ้นน่ะ หญิงสาวสูง 150 ซม หนัก 35 กิโล มีใบหน้ารูปใข่ ไว้ผมยาวถึงสะโพก สีเงินแสงจันทร์ แถมยังมีปีกมังกรกลางหลังและมีหางของมังกร ใส่ ชุดบีกินนี่ (ชุดว่ายน้ำ สีน้ำตาลแดง) และมี เขางอกออกจากหัวอีกด้วย แถมหน้าตาสวยซะด้วย แต่เสียใจไม่ใช่สเปก ~
นายเป็นใครน่ะ เธอถาม
เอ่อ ผมพูดอะไรไม่ออก เธอมองมาที่แขนกับหางของผม
ครึ่งปิศาจซะด้วย เธอพูด คงจะทายาส The Catpion จอมปิศาจแมวดำผู้ยิ่งใหญ่สินะ
แต่ทายาส ดูห่วยยังไงก็ไม่รู้
เอ่อ คุณมาฝึกผมเหรอ ผมถามไป
ใช่ เธอตอบเสียงแข็ง ฉันมีชื่อว่า มาซากิ ฮิรูมิ
เป็นมังกร
และตอนนี้เธอก็เป็นลูกแมวในกำมือฉันแล้ว
โห ผมอิ้ง ทึ้ง งง พูดอะไรไม่ออก
เอ้า คืนร่างสิ เธอพูด
ทำไงครับ ผมถามออกไป พร้อมกับรับของรางวัล เป็น หมัด
ตุบ!!
โอ้ย ผมพูด โลกนี้ช่างโลกร้าย แต่เธอไม่สนใจ
ตอนนี้ผมรู้สึกว่า แผลที่ถูกยิงเริ่มรักษาตัวเอง ~
พับๆๆๆๆ (เสียงลม)
ฮิรูมิ เป็นร่างเป็นมังงกรยักษ์ มังกร สีฟ้า ดวงตาสีเขียวมรกต มีเขายาวโค่งได้รูป มีสีขาวใต้คางถึงปลายหาง
ขึ้นสิ ฮิรูมิพูด
หา ผมกำลัง งง อย่างแรง
โอ้ย หวังว่านายคงเป็นปิศาจแมวที่น่ารักนะ ฮิรูมิพูดด้วยคำเสียงเซ็งๆ
และเธอก็ใช่หางของเธอ พาผมขึ้นไป และก็ออกบิน
หวอออออ ผมออกอาการเสียวอย่างเห็นได้ชัด เพราะว่าผมกลัวความสูงเข้าไส้
อะ อ๋อ ลืมไป ผะ ผมชื่อ เต้ นะครับ เจ๊ ผมพูดติดๆขัดๆ เหงื่อออกมาเต็มตัว
ใครอนุญาตให้เรียกว่าเจ๊ ฮะ!! ฮิรูมิพูดเสร็จเธอก็ดิ่งลงมาอย่างรวดเร็ว
อ้ากกกกก ผมขอโทษษษษษ ผมตะโกนด้วยความกลัวสุดขีด และก็นอนน็อกไปบนหลังมังกร
.
.
.
อ่อนหัดจริงๆ คงฝึกนานแน่เลย เฮ้อ ฮิรูมิพูดพร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่
Chapter 7 Training
หลังจากที่ผมได้เจอ มังกรสาว มาซากิ ฮิรูมิ เธอต้องมาฝึกให้กับผม สอนยุทธวิธีต่างๆ และบอกเล่า ถึง สงครามระหว่างเทพกับปิศาจ
ซ่า
ฮิรูมิ เอาน้ำมาสาดใส่ตัวผม จนเปียกไปทั้งตัว ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา
อุ้ย ฮิรูมิพูดอุทานออกมาดังๆ
โห เจ๊ ไม่เห็นต้องสาดน้ำเลย ผมพูด นี่บ้านเจ๊เหรอ
ผมเดินสำรวจไปรอบๆบ้านของฮิรูมิ ซึ่งมีของสะสมเป็นวัตถุโบราณ
โถอันนี้ สวยนะเนี้ย ผมยืนโถอันหนึ่งขึ้นดู
นี่ ระ ฮิรูมิกำลังจะพูดพอดี ก็เกิดเหตุสุดวิสัยขึ้น
เพล้ง!!
อุ้ย ผมอุทานเบาๆ เพราะรู้ตัวแล้วว่าตัวเองผิด ไม่ใช่เค้านะ
นี้นาย!! ฮิรูมิตะโกนและพุ่งมาที่ผม ว้ากกกก
ฮิรูมิมาจับที่ปกเสื้อของผม และเขย่าผมอย่างรุนแรง ตายซะๆ
ผม ขอโทษษษษษ
อืม ขอโทษก็ดี แต่ถ้ามีครั้งต่อไปนายตายแน่ ฮิรูมิพูดเสียงดุ
ครับผม ผมยอมแต่โดยดี
ณ ลานหลังบ้านของฮิรูมิ
เป็นลานกว้างๆ มีต้นไม้ใหญ่อยู่ประมาณ 3-4 ต้น และมีเด็กๆกำลังเล่นฟุตบอล ทันทีที่เห็นฮิรูมิ เด็กๆพวกนั้น ก็วิ่งมาที่ฮิรูมิ
พี่ฮิรูมิ พาพวกผมบินหน่อยดิครับ เด็กคนหนึ่งพูดขึ้น
วันนี้พี่ไม่ว่างจ้ะ พี่มีธุระ ฮิรูมิด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
เด็กๆเดินกลับไปและผิดหวังเล็กน้อย
รักเด็กซะด้วย ผมพูดขึ้น
นี่!! ถ้านายยังกวนชั้นอีกล่ะก็ นายตายแน่!! ฮิรูมิพูดเสียงดุดัน
ครับ แล้วจะคืนร่างยังไงเนี้ย ผมเริ่มเข้าเรื่อง
แล้วนาย เอามันมายังไงล่ะ ฮิรูมิถาม
มันมาเองอ่ะ
โอ้ยยย ฮิรูมิเริ่มหมดความอดทน เอางี้ นายปล่อยใจให้สงบ
แล้วใจผมมันไม่สงบยังไงเนี้ย
พวกครึ่ง The Catpion จะมีลักษณะการคืนร่างที่ไม่เหมือนพวกเรา ฮิรูมิพูด อย่างพวกนาย การจะเป็นร่าง หรือคืนร่าง มันขึ้นอยู่กับอารมณ์ โกรธ กลัว ตกใจ และสงบสุข ตอนนี้นายอยู่ภาวะตกใจ
แล้วต้องทำไงเนี้ย ผมถาม
ต้องควบคุม อารมณ์ทั้ง 4 นั้นให้ได้
อืม
ผมจึงไปนั่งสมาธิ เพื่อจิตใจสงบลง และผมรู้สึกเวลามันก็ผ่านไปนานมาก
.
.
.
2 ชม ผ่านไป
ผมลืมตาขึ้นมา และแขนปิศาจกับหาง ค่อยๆหายไป จนเป็นแขนมนุษย์ปกติ ผมจึงมองหาฮิรูมิ แต่
อืม
ฮิรูมิกำลังนั่งเหมือนกำลังเบื่อโลก และน้ำตาก็ออกไหลออกมา
เป็นไรไปเจ๊ ผมถาม
เปล่านี่ เธอยืนขึ้นพร้อมกับเช็ดน้ำตา
เด็กพวกนั้นสินะ ผมถามแบบเข้มขรึม เจ๊ไปหาพวกเขาเถอะ
ชั้นต้องอยู่ฝึกนาย ฮิรูมิพูด
ไม่เป็นไรหรอก ผมพูด ผมต้องไปดูครอบครัวหน่อย
ไม่ได้นะ กำหนดการวันล้างโลก เป็นวันที่ 21 เดือนธันวาคม ค.ศ 2012 นะ
อีกตั้งนาน นี่เป็น 2011 นะ ผมพูด
จอมปิศาจ swallowing soul ไม่ได้หยุดมันได้ง่ายๆนะ!! เธอพูดเสียงแข็ง
อย่ามาตั้งความหวังกับผมเลย ผมพูดและเดินออกไป เดี๋ยวผมกลับมา
ผมเดินกลับไปที่บ้าน พลางคิดไปด้วยว่า (ผมเนี้ยนะ ความหวังสุดท้ายของโลก ในโลกนี้เทพก็มี ปิศาจก็เยอะ ดันมาตั้งความหวังกับผม) ผมยังเดินต่อไปเรื่อยๆ จนถึงหน้าบ้าน
เต้!! เสียงใสๆของผู้หญิงเสียงผม
หยก? ผมหันกลับไป
หยก วิ่งเข้ามาโผล่กอดใส่ผม
เป็นอะไรเนี้ย ผมถาม
อุ้ย เธอเพิ่งรู้ตัว เปล่านี่ๆ
เธอหายไปไหนมา
ที่ไหนก็ไม่รู้แต่ตอนนี้กลับมาแล้ว ผมถาม
แต่มีบางอย่างไม่ปกติ
โครม!! (เสียงดังมาจากในบ้าน)
ผมกับหยกจึงวิ่งเข้าไป และได้ยินเสียงพูดคุยกัน
ข้าบอกเจ้าแล้ว ใครฆ่ามันตั้งแต่ เอล กาโว เอามันมาฝากเลี้ยงแล้ว!! เสียงผู้ชายกำลังตะคอก
หรือว่า เจ้ายังภัภดีต่อ The Catpion!!
เปล่าค่ะท่าน เสียงผู้หญิงอีกคนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง ข้ารู้สึกว่า รักเจ้าเด็กนั้น
รัก? เพราะคำนี้แหละที่ทำให้ข้าพ่าย The Catpion และเพราะเจ้าไม่ยอมฆ่ามัน เสียงของชายผู้นั้น
เป๊ยะ!! (เสียงตบ)
ถ้ามันกลับมา และเจ้ายังไม่ฆ่ามันอีกละก็ ข้าจะดูดวิญญาณเจ้า!!
หลังจากสถานการณ์ สงบผมกับหยกจึงเข้าไป
แม่? แม่บุตรธรรมกำลังกองอยู่บนพื้น และส่วนแขนกับหน้าเป็นปิศาจสิงห์
จะ เจ้ากลับมาแล้ว เธอพูดขึ้น
เจ้ารู้ไหม บุตรชาย The Catpion นามว่า เอล กาโว ได้เอาเจ้ามาฝากเลี้ยงไว้ที่ข้า
เพราะอะไร ทำไมพ่อผมทำอย่างนี้ ผมถาม
เพราะว่า สายเลือด The Catpion ทุกคนต้องตาย และเขาก็ไว้ใจข้ามาก
แต่
ไม่มีแต่แล้ว รีบหนีไปเร็ว!! สมุนของ swallowing soul มันรู้แล้วว่าเจ้าอยู่ที่นี้
ไป!! เธอตะโกน
อะไร หยกพูดขึ้น ดูเหมือนเธอจะไม่รู้เรื่องเลย
ผมกับหยกออกมาที่หน้า
เธอกลับไปก่อน ผมพูด
อะไร ชั้นไม่เข้าใจ หยกพูด
เอาน่า เดี๋ยวค่อยเล่า ผมพูด
ในเวลาเดียวกัน ข้างในบ้าน
เจ้าทำงานดีมาก ที่เอามันมาที่นี้ สมุนปิศาจตนหนึ่งพูดขึ้น
เหรอ ฝากไปบอกหัวหน้าเจ้าด้วยนะว่า The Catpion ไม่มีวันตาย!! แม่บุตรธรรมของผมพูด
เพื่อ The Catpion
แล้วเธอก็ระเบิดตัวเองอย่างรุนแรง
ตูมมมม!!!
เฮ้ย ไม่มมมมมมม ผมตะโกน หยก ไปเร็ว!!
ก็ได้ หยกพูด
และผมกับหยกก็วิ่งไปคนละทาง
ผมวิ่งมาที่บ้านของฮิรูมิ เหมือนเปลี่ยนไปคนละคน
ก็อกๆ
อ๋อ นายนั้นเอง ไงร้องไห้ขี้มูกโป่งกลับมารึไง ฮะๆ ฮิรูมิพูด ค่อยข้างดูถูก
ผมพร้อมจะฝึกแล้ว ผมพูดเสียงหนักแน่น
Chapter 8 Training combat
ตุบ!!
โอ้ย ผมลงไปนอนก่อนอยู่กับพื้น ณ ลานหลังบ้านฮิรูมิ เบาๆหน่อยดิเจ๊
อะไร แค่ก็ยอมแล้ว ฮิรูมิพูด
ผมเป็นปิศาจมือใหม่นะ ผมพูดพร้อมทำตัวน่าสงสาร
นายก็แปลงร่างสิ ฮิรูมิพูด
แปลงแล้ว ผมพูด
แล้วไหนแขน ไหนขา ฮิรูมิพูดพร้อมมองหาร่างปิศาจของผม
นี่ไง ผมพูดพร้อม ชี้ไปที่หาง
นี่ ไอ้แมวเหมียว!! หัดทำตัวเป็นแมวน่ารักๆหน่อยได้ไหม!! ฮิรูมิ ขึ้นเสียง
ก็ มีหางปิศาจไง ไม่ได้เหรอ ผมพูดทำเสียงน่าสงสาร
แล้วมันช่วยอะไรได้ ฮะ!! ฮิรูมิพูดพร้อมหยิบค้อนปอนออกมา
เอ่อ อ๋อ ผมคิดไอเดียเจ๋งๆเกี่ยวกับหางออก เอาไว้รัดคอไง เจ๋งเปล่า ฮะๆ
ตุบ!!!!!
อ้ากกกกก ผมร้องออกมาและลงไปนอนกองอยู่พื้น นี่มันค้อนนะเจ๊
เลิกกวนชั้นได้ยัง ฮิรูมิเดินมาพูดพร้อมกับดึงหางของผม
ถ้านายยังไม่เลิกกวนชั้นล่ะก็ หางนายขาดแน่~ ฮิรูมิพูดด้วยคำเสียงหวานๆ แต่ดูร้ายกาจ
โอเค คร้าบ ผมยอมแต่โดยดี
ตอนมา คิดว่าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน แต่สุดท้ายเหมือนเดิม ฮิรูมิบ่นออกมา
เอ้า ลองแปลงอีกทีสิ
ครับ
ผมพยายามเปลี่ยนร่างเป็นร่างปิศาจ ด้วยวิธีการต่างๆ ไม่ว่าท่าแปลงร่างของไอมดแดง หรือ อุต้าแมน ก็ไม่สำเร็จสักท่า ผมมองไปที่ฮิรูมิ เห็นเธอหยิบอาวุธออกมาและกำลังเลือก สงสัยเอามีตีผมแน่
ผมหลับตา พยายามดึงพลังออกมาถึงไม่รู้ว่าทำไงก็เถอะ มันก็คงเหมือนที่เอาหางออกมาได้นั้นแหละ
อืม
.
.
.
เฟี้ยววววว (ลมพัดแรงขึ้น)
ท้องฟ้าเริ่มมืด
ฝนเริ่มตก
แวปปปปป
.
.
.
รู้สึกแปลกๆแฮ่ะ ผมพูด
เฮ้ย นายทำได้แล้ว ฮิรูมิพูด
เจ๋งเปล่าล่ะ ผมพูด ฮะ ทำอะไรน่ะ
ฮิรูมิ กำลังเกาคางและลูบหัวผม เป็นปิศาจแมวที่น่ารักแฮ่ะ
หยุดนะ ฮ่าๆ หยุด โอ้ย ฮะๆ ผมล้มลงไปเพราะผมขยับอะไรไม่ได้เลย เพราะฮิรูมิ เธอกำลังเคาคาง เกาพุง ลูบหัว ลูบหลัง ทำทุกอย่างมีแมวชอบ
พะ พอแล้ว จะจะ เจ๊ๆ ผมพยายามพูดออกมา
โอเค ฮิรูมิพูด
อย่าให้ถึงทีผมบ้างนะ ผมพูด
นายจะทำอะไรชั้นได้ ฮิรูมิพูดและหยิบบางอย่างออกมา
ปัง!!
โอ้ย เจ็บนะ ผมพูด
นายทำตัวให้สง่า เหมือน The Catpion ได้ไหม เรามาฝึกกันต่อ
ฮิรูมิสอนให้ผมควบคุมพลังกับการโจมตีด้วยพลัง และการคืนร่าง(รอบที่ 2) เป็นเวลา 2 ชม และสอนวิธีการต่อสู้ ยุทธวิธีต่าง
นายลองกำหมัดแน่นๆสิ และปล่อยพลังไปที่ต้นไม้ดูสิ ฮิรูมิพูด
โอเค ผมลองกำหมัด และรู้สึกว่าพลังมันไหลไปที่หมัด และจึงลองปล่อยมันออกไปดู ย้าก!!
ตูมมมมมมมม!!! ต้นไม้ใหญ่ล้มลงไป
โห แรงอ่ะ ผมอิ้งกับพลังของตนเอง
พี่ฮิรูมิ พาพวกผมบินหน่อยครับ กลุ่มเด็กๆวิ่งเข้ามา หวอ ตัวอะไรน่ะ
อ๋อ สัตว์เลี้ยงของพี่เองจ้ะ ฮิรูมิพูดเธอดูมีความสูขมากๆ ป่ะ ไปเล่นกันดีกว่า
พรุ่งนี้มาประลองกัน ฮิรูมิพูดทิ้งท้าย ก่อนจะกลายเป็นมังกรและมาพวกเด็กบิยขึ้นไปบนฟ้า
ซวยซะแล้วสิ ผมพูด พร้อมกับคืนร่างกลับมาเป็นมนุษย์ แต่
ผมรู้สึกว่ามันยังไม่สมบรูณ์
.
.
.
หวอ หางยังอยู่ ผมพูดแบบเซ็งๆ
พอดีว่างเลยไปอ่านหนังสือ The Catpion ต่อ
ผมเปิดไปเจอบทหนึ่งน่าสนใจมากๆ
- Keeper เทพองค์สุดท้ายที่เหลือรอด ได้ครับความช่วยเหลือจาก The Catpion โดยการร่วมมือกันบุก ช่วยสวรรค์จะการปกครองของสมุนปิศาจของ swallowing soul และตั้ง Keeper เป็นเทพครองโลก ซึ่งเป็นเวลาก่อนแอตแลนติส ไม่กี่เดือน
-จาก The Catpion นำทัพปิศาจผู้ภัภดีของเขาลงไปใต้พิภพ เพื่อต่อกรกับ swallowing soul
ด้วยกองทัพของ The Catpion ถึงแม้จะน้อยแต่เต็มไปด้วยยอดฝีมือ ผิดกับทัพของ swallowing soul ที่แท้จะมีจำนวนมาก แต่อ่อนหัดไร้ฝีมือ
- The Catpion สู้กับ swallowing soul เป็นเวลานานมาก เนื่องจากทั้งคู่ต่างมีพลังที่สูสีคู่คี่ ทั้งสองฝั่งต่างไม่ยอมแพ้ และล้มตายไปเรื่อยๆ
-จนถึงเหตุการณ์ที่แอตแลนติส The Catpion สู้กับ swallowing soul สองต่อสอง โดน swallowing soul ได้ทำการดูดวิญญาณ ของ The Catpion มาส่วนหนึ่งทำให้ The Catpion กลายเป็นรองโดยปริยาย แต่ The Catpion ก็ทำให้ร่างของ swallowing soul ขยับไม่ได้เหมือน ความหวังเดียวของ swallowing soul ไปอยู่ปิศาจสิงห์สาวตนหนึ่ง
.
.
.
ณ แอตแลนติส
ครั้งนี้แกเสร็จข้าแน่ swallowing soul พูดขึ้น
เจ้าไม่มีการชนะหรอก The Catpion พูดแบบหมดแรง
เหรอ วิญญาณที่เหลือของแก คงทำให้ข้าแข็งแกร่งขึ้นอีกมาก ฮ่าๆ swallowing soul พูดและเดินมาที่ The Catpion
หนอย ย้ากกก The Catpion ปล่อยพลังออกไป พลังนี้เป็นพิษผู้ที่โดนจะขยับไม่ได้ เป็นเวลาสองชั่วโมง
The Catpion ลุกขึ้น ไปหยิบดาบขึ้นมา และเดินตรงมาที่ swallowing soul
เอลิน่า เจ้ามัวอะไรอยู่ยิงมันเซ่ swallowing soul ตะโกนไปหาปิศาจสิงห์สาว เจ้าอยากให้มันขังข้ารึ
The Catpion หันไปมอง แล้วพูดว่า ข้าเชื่อใจเจ้า
ฮื่อๆ ข้าหลงรักท่าน Catpion เธอพูดทั้งน้ำตา
เจ้าก็รู้ ข้ารับรักเจ้าไม่ได้ ข้ามีผู้หญิงมนุษย์อยู่แล้ว The Catpion พูด
ฮื่อๆ
ปัง!!!
อึกเจ้า ทำอะไร เอลิน่า หันปืนไปยิง swallowing soul แทน
อืม มาเรื่องของเราต่อดีกว่า The Catpion พูด ข้ารู้ว่าพลังข้าตอนนี้ไม่อาจฆ่าเจ้าได้ แต่ลูกหลานของข้าต้องฆ้าเจ้าได้แน่นอน!!
ฉึก!!
The Catpion เอาดาบปักไปที่ swallowing soul
ดาบแค่นี้ทำอะไรข้าไม่ได้หรอก ฮ่าๆ swallowing soul ดูถูก
ข้าไม่ได้จะข้าเจ้า แต่ข้าจะขังเจ้าไว้ที่ทวีปแห่งนี้ ย้ากกกกกก!!!
วูปปปปปปปป
ตูม ซ่า (ทวีปแอตแลนติส ก็จมลงไปพร้อมกับ swallowing soul)
ทั้ง The Catpion และนางปิศาจสิงห์จึงขึ้นไปที่สวรรค์ เพื่อบอกแก่ Keeper
นี่ท่านจมแอตแลนติส เลยรึ Keeper พูด ท่านทำเช่นนั้นได้ไง
ข้าคงไว้พวกท่านไม่ได้ ทหาร!!
นี่ Keeper ข้าอุตสาหช่วยเจ้ามา The Catpion ขู่ ถึงแม้ว่าพลังข้าจะหายไปครึ่งหนึ่ง แต่ข้าสามารถทำลายพวกเจ้าจนสิ้นได้ พวกเจ้าอยากหายไปเหมือนเทพรุ่นก่อนๆหรือไม่
หลังจากที่ The Catpion ทำให้เหล่าเทพหวาดกลัวจนตัวสั่น ก็ลงมาที่โลกมนุษย์ เพื่อไปหาหญิงผู้เป็นที่รัก
ส่วนนางปิศาจสิงห์ นั้นหายไปอยู่ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้
.
.
.
อุ้ย ผมสะดุงตื่นขึ้นมา ผมฝันเห็นเหตุการณ์ที่แอตแลนติส เป็นฝันที่สุดยอดมาก
บรรพบุรุษของเรา เทพขนาดนั้นเลย
แล้วผมก็หลับไปบนหนังสือ The Catpion
Chapter 9 combat Mission
ชั้นว่าเค้าพร้อมแล้วนะ เสียงปริศนาพูดขึ้น
คิดอย่างงั้นเหรอ เสียงที่สองเสริมขึ้นมาทันที
ใช่ เสียงที่หนึ่งตอบทันที
เป๊ยะ!! (ตบหัว)
จะบ้าเหรอเค้าหลับอยู่ เสียงปริศนาที่สองตะโกนเสียงดัง
เสียง ดังทำไมเนี้ยคนจะหลับจะนอน ผมพูดขึ้นแบบงงๆ
เค้าพร้อมแล้ว
ทั้งสองตนพูดขึ้นพร้อมกัน และเดินมาลากตัวผมออกไปจากห้องสมุด ลากไปเรื่อยๆ ผ่านไปหลายๆห้อง และไปโผล่ที่ลานกว้างๆมีแสงแดดส่องเข้ามาที่ตาผม
ผมจึงลืมตาขึ้น เพื่อมองไปรอบๆ มีผู้คนมายืนอยู่เต็มไปหมด ผมรู้สึกว่าอากาศมันร้อนขึ้นเรื่อยๆ ผมยังคงนอน อยู่บนพื้นตอนต่อ เพราะว่ายัง งงๆ อยู่ และก็เงาของใครสักคนเดินมาที่ผม และมีอีกสอง คนเดินมาดึงผมให้ลุกขึ้นยืน
เป๊ยะ!!
โอ้ย ตบหน้าผมทำไมเนี้ย! ผมเริ่มตั้งสติได้ และมองไปที่ตัวการ อ้าว เจ๊เองเหรอ
จำได้ไหม เมื่อวาน ฮิรูมิถาม
อ๋อ ใช่ๆผมลืมไป ผมพูดพร้อมทำท่าคิดออกแล้ว แต่ผมยังอ่านไม่หมดเลยนะ
ตุบ!!
อุบ!! ผมร้อง ผมผิดตรงไหนที่ยังอ่านไม่หมด
ไม่ใช่เรื่องน้านนนน!! ฮิรูมิตะโกนออกไป ดูเหมือนเธอจะทนไม่ไว้แล้ว
เรื่องการประลองโว้ย
ไม่น่าเชื่อ!! ผมตะโกนกลับไป
อย่ามากวนชั้นนะ!! ใช่ฮิรูมิเธอทนไม่ไว้แล้ว ซวย~
ซวยซะแล้ว ผมพูดพร้อมกับทำท่าตกใจ โดยกับกระโดดถอยไปหนึ่งครั้ง
มีทั้งนักล่าปิศาจและปิศาจผู้ภัภดีต่อ The Catpion มาดูด้วยนะ ฮิรูมิเริ่มอารมณ์เย็นลง
เริ่มกันเลย ฮิรูมิพูด
ผมนึกอะไรไม่ออก เลยเปลี่ยนเป็นอันดับแรกก่อน และที่เหลือค่อยคิด แต่ถ้าผมแพ้พวกปิศาจของภัภดีของ ท่านตาคงหมดกำลังใจเป็นแน่แท้ ผมมองไปเห็น อเล็ก ชายปริศนาที่พบในโกดัง ถ้าอ่านผู้อ่านจำไม่ได้ลองไปอ่านตอนแรกดู เอ้ยพูดผิด
!?!
ฮิรูมิพุ่งมาที่ผมด้วยค้อนปอน ผมจึงกระโดดหลบออกไปข้างๆ
ตุบ!!
กรรม ผมดันกระโดดไปชนคนดูซะงั้น
อ้าว กราฟ นายนั้นเอง ผมพูด
กลับไปประลองไป!! กราฟพูดพร้อมกับถีบผมเข้าไปในสนาม
ผมไม่รอช้า รีบเปลี่ยนร่างเป็นปิศาจ
เฟี้ยววววว ลมเริ่มพัดแรง มีเฆมครึ้ม พร้อมกับฝนตกเบา บรรยากาศจากที่ร้อนๆ กลายเป็นเย็นไปทันที่
เปรี้ยง!! ฟ้าผ่าลงมาที่ผม
.
.
.
เป็นไง เจ๊เก่งป่ะล่ะ ผมถามฮิรูมิ
ชั้นจำได้ว่าแปลงเป็นร่างเต็มและนิ ฮิรูมิพูด
ก็นี่ไง ร่างเต็ม ผมพูด พร้อมกับสังเกตเห็นแขนซ้ายของตัวเอง ยังเป็นมนุษย์ แต่แขนขวาดันเป็นปิศาจ
เฮ้ย ทำไมมันเป็นแค่ครึ้งเดียวเนี้ย ผมร้องออกมา
[IMG]http://image.free.in.th/z/id/humandeman600x680.jpg
ฮิรูมิบุกโจม ด้วยอาวุธใหม่ ท่อนแหล็ก
เอาอาวุธมาจากไหนเนี้ย
ผมหลบไปข้างๆ และใช่หางของผมรัดของฮิรูมิ พร้อมกับหัวเราะดังๆ แล้วพูดไปว่า
หางใช่รัดคอได้เห็นป่ะ
เออ นายเก่ง
ฮิรูมิดึงหางของผมแรงๆ และใช้ ท่อนเหล็ก ทุบรัวๆ ต่อด้วยการเสยขึ้นไปบนฟ้า ฮิรูมิเปลี่ยนร่างเป็นมังกร บินตามผมขึ้นไป ใช้หางมังกรฟาดผม ลงมาบนพื้นอย่างรุนแรง และเปลี่ยนร่างเป็นกึ่งปิศาจ (มนุษย์มีปีกมังกร) บินตามลงมา และหยิบ ท้อนเหล็ก ที่ตกอยู่ข้างๆขึ้นมา
ทุบๆๆๆ
ตุบ!!!
โดยที่ไม่เคยรู้เลยว่า ผมน็อกไปตั้งโดน ท่อนเหล็ก ทุบตั้งแต่ทีแรกแล้ว
นี่แน่ะๆ รู้สึกว่าฮิรูมิจะตีผม แบบโกรธแค้นมาแต่ชาติบางก่อน
พอแล้วฮิรูมิ อเล็กพูดขึ้น เธอจะฆ่าเต้ารึไง
อุ้ย น็อกไปตั้งแต่เมื่อไรเนี้ย เธอพูด และหันไปบอกผู้ชมว่า เอ่อ ทุกท่านอย่าพึ่งหมดหวังนะค่ะ คือ เค้ายังเป็นปิศาจมือใหม่
แต่เหล่าปิศาจผู้ภัภดีต่อ The Catpion เดินออกไปแบบผิดหวัง บางตนก็วาร์ปหายไป
.
.
.
อ่อนหัดจริงๆ เฮ้อ ฮิรูมิพูด
เธอต้องฝึกให้หนักขึ้นนะ อเล็กพูด นี่เอาผู้ช่วยไปอีกคน
ใครกันค่ะ ฮิรูมิถามกลับไป
ปีเตอร์ เอ็ดมัน อเล็กกล่าวปิดท้าย
Chapter 10 this is war (ผิดพลาด)
ครืนนนนน เสียงฟ้าร้องอย่างรุนแรง ฝนตกหนักราวกับพายุเข้า อุณหภูมิลดลง จนติดลบ -3 องศา ทั้งๆที่เป็นเมืองไทย มันผิดปกติมาก แถมมาเป็นช่วงเดือนเมษาซะด้วย
ครืนนนน ฟ้าร้องอีกครั้ง พร้อมกับแผ่นดินไหวอย่างรุนแรง ประมาณ 7.2 เรกเตอร์ ซึ่งอยู่ในขึ้น รุนแรง ประชาชนไม่รู้จะทำอะไร เพราะเมื่อเกิดแผ่นดินไหว ก็จะมีสินามิตามมา
อืม ผมรู้สึกว่าเปียก ผมเริ่มรู้สึกตัว ลืมตาขึ้นมา ปรากฏว่า ผมยังอยู่ที่ลานกว้างอยู่เลย นอนทั้งที่ เป็นร่างกึ่งปิศาจ
อะไรเนี้ย ไม่ยอมพาเข้าบ้านอีก ผมบ่นออกมาพร้อมกับลุกขึ้นยืน
มีชายคนหนึ่งเดินมาหาผม ถือร่มกันฝน 1 ใบ เป็นชายผมน้ำตาล ใส่แว่นดูเหมือนหมอ
นายคือ The Catpion ชายคนนั้นถาม
The Catpion คือตา ผมชื่อเต้ ผมถามกลับไป
ปีเตอร์ เอ็ดมัน เขาพูด มาเพื่อฝึกนาย
จริงดิ ผมตอบแบบกวนเล็กน้อย เมื่อนายบอกว่าชื่ออะไรน่ะ
ปีเตอร์ เอ็ดมัน ปีเตอร์ตอบ
เฮ้ย!! นาย ผมตะโกน มาจากนาร์เนียเปล่า
แวป กึก!!
นายพยายามกวนชั้น!! ปีเตอร์พูดเสียงดุดัน
เข้าข้างในดีกว่า หนาว ผมเปลี่ยนเรื่องทันที หนาวอยู่คนเดียว
นายรู้ไหม แฟนมันหายากนะ
ปีเตอร์ยังนิ่ง และถือปืนเล็งมาที่ผมต่อ
นี่นายลดปืนน้อย ผมพูด มาคุยเรื่องชีวิตดีกว่า
อืม ปีเตอร์ไม่พูดอะไรและยิงปืนออกไป
ปัง!!
ลูกปืนเฉียวหัวผม
เฮ้ย นายทำไรเนี้ย ผมตะโกนถามแบบไม่พอใจ
เจอตัวแล้ว เสียงที่ดูเย็นชาและชั่วร้ายพูดขึ้น
เฮ้ย
ผมอุทาน และกระโดดออกมา และหันหลังกลับไปเพื่อดูว่าใคร
swallowing soul? ผมพูด
ใช่ ปีเตอร์เสริมทันที และยิงออกไปอีกนัด
ปัง!! แต่กระสุนกลับทะลุร่างไปเฉยๆ
เยี่ยมๆ แกเป็นมนุษย์ที่กล้าหาญมาก swallowing soul พูด อ้าวไงทายาท The Catpion
แกสินะ ที่ฆ่าครอบครัวของชั้น ผมพูดอย่างเข้มขรึม
ใช่ swallowing soul ตอบทันที
อ้าวนี่รอ อะไรอยู่ล่ะ ยิงมันดิ ผมหันมาที่ปีเตอร์
เฮ้ย อะไรฟะ ปีเตอร์พูด โยนมาในเฉย
แกไม่เกี่ยวมนุษย์ นี่ของสงครามของเราปิศาจ this is War!! swallowing soul พูดด้วยเสียงเย็นชา
ใครบอกล่ะ ปีเตอร์พูด
http://www.youtube.com/watch?v=Zcps2fJKuAI&feature=player_embedded
(เสียงประกอบ)
ปัง!!
แต่กระสุนก็ทะลุผ่านร่างออกไปเหมือนเดิม
ข้ายังสู้ใครไม่ได้ swallowing soul พูดพร้อมกับดีดนิ้วและสลายหายไป
เหล่าสมุนปิศาจโผล่มาเยอะแยะเต็มไปหมด และคาดว่าเป็นเรื่องยากที่จะหนีออกไปได้
อืม ทำไงดีล่ะ ปีเตอร์พูดขึ้น
ลุย!! ผมพูดเสียงหนักแน่น
พลังเวทย์มนตร์ของผม ถูกปล่อยออกไปอย่างเต็มที่ และรุนแรง ส่วนปีเตอร์ทิ้งปืนลงและหยิบไม้เท้า ที่สะพายไว้ข้างหลัง และปล่อยเวทย์ ธาตุมืด ตาข้างขวาเป็นสีแดง ตาซ้ายสีฟ้า
สองคนไม่พอหรอก ผมพูด
ไม่ใช่สอง ปีเตอร์พูดออกมา
เฟี้ยวววววววว
มีบางพุ่งลงมาที่พวกเรา
ฟุบบบบ
มาแล้ว!! ฮิรูมิ (มังกร) โผล่ออกมา
เจ๊เป็นไรอ่ะ ผมถาม
อะไรยะ ฮิรูมิถามกลับกับแบบทันที
เอ่อ ที่ขาครับ ปีเตอร์พูดพร้อมชี้ไปที่ขาของฮิรูมิ พลางต่อสู้ไปด้วยมนตร์ต่างๆ
ฮะ อะไรเนี้ย ฮิรูมิตะโกนออกมา ขาของฮิรูมิข้างซ้ายยังเป็นขามังกรอยู่เลย
เห็นไหม เจ๊ยังพลาดเลย แล้วผมจะเหลืออะไร ผมพูดพร้อมกับสู้ไปด้วย
เงียบน่า นายสู้เหมือนเด็กเลย ฮิรูมิพูด
ใช่ครับ แม่คนสวย ปีเตอร์พูด
นี่นาย!! ฮิรูมิหันกลับไป
เฮ้ย This is war จะมาคุยกับทำไม!! สมุนปิศาจตนสุดท้ายร้องทักท้วง
ก็ได้ ทั้งสามคนพูดพร้อมกัน และปล่อยทุกอย่างที่มีใส่ปิศาจตนนั้น
ตูมมมมมมมมมม!!!!
คุณเก่งจังครับ แถมสวยด้วย ปีเตอร์หันไปคุยกับฮิรูมิ ชื่ออะไรครับ
ฮิรูมิผลักปีเตอร์ออกไป พร้อมเตะผ่าหมากหนึ่งครั้ง
มาซากิ ฮิรูมิ แล้วฮิรูมิก็เดินไป
นายซาดิส รึไง ผมถามปีเตอร์ ท่าทางหื่นนะเนี้ย เห็นอย่างงี้
เงียบไม่มีการตอบรับใดๆ เนื่องจากนอนจุกอยู่ข้างล่าง
.
.
.
โครมมมมม ตึกในกรุงเทพ เริ่มถล่มพังลงมา มีการระเบิดเกิดขึ้น เกิดคลืนยักษ์ ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีแดง และไม่ใช่แค่เมืองไทยสิ ทั้งโลกกำลังเข้าสู่สงครามที่มนุษย์ไม่อาจคาดถึงได้
Chapter 11 The attacks of the demon and the return of swallowing soul
ลึกลงไป ในมหาสมุทรแอตแลนติส ณ ซากเมืองแอตแลนติส มีบางสิ่งกำลังอยากออกมา มันมีพลังมหาศาล ยากที่ใครจะเทียบได้ Swallowing soul จอมปิศาจที่ถูกกักขัง
กึกๆ
ดูเหมือนว่าพลังของ The Catpion ที่สะกด Swallowing soul ไว้ในดาบกำลังถดถอยไปเรื่อยๆ
กึกๆ (ดาบสั่น ไปมาอย่างรุนแรง)
ผุบ!!
ดาบของ The Catpion ที่ปักอยู่ หลุดออกมา
ฮ่าๆ Swallowing soul หัวเราะด้วยความชั่วร้าย แกดูถูกข้ามากไปแล้ว The Catpion คิดเหรอว่า พลัง
ชีวิตที่ขอแกจะสะกดข้าไว้ได้ ฮ่าๆ
Swallowing soul พุ่งออกมาจากใต้ทะเล และพุ่งตรงไปที่ กรุงเทพมหานคร
(ปังๆ!!)
ต้องการกำลังเสริม!! ทหารนายหนึ่งพูดขึ้น
กำลังเสริมมาแล้ว กราเชียร์ เดอร์ ลามุส (กราฟ) พูดขึ้น
ต้องการทหารโว้ย ไม่ใช่พลเรือน ทหารคนนั้นพูด
อย่าดูถูกผมนะ พวกคุณสู้มันไม่ได้ กราฟกำลังจะพูดแต่โดนตัดบทโดย
หรอก!! เป็นเสียงหวานๆแต่ดูร้ายกาจของผู้หญิง
เธอเป็นใครกราฟถามไปพร้อมซักปืนขึ้นพร้อมยิง
ชั้นชื่อ มายูริ เธอพูด
โธ่โว้ย ต้องการทหาร ไม่ใช่พลเรือน!! ทหารคนนั้นตะโกน
เงียบน่า!! ทั้งคู่พูดพร้อมกัน
มายูริเป็นปิศาจ นักรบหญิงใส่เกราะถือดาบและโล่ใส่เสื้อคลุมสีดำราวกับผู้ชาย และหน้าตาถือว่าสวยใช้ได้ สัดส่วนร่างกายถือว่า มนุษย์ยุคนี้สวยที่สุด
ทั้งมายูริและกราฟ ก็ไปตั้งรับการบุกของเหล่าปิศาจ
ปังๆ
มายูริถึงจะเป็นผู้หญิง แต่ก็ไม่อ่อนแอ เพลงดาบของเธอไม่มีใครสามารถต้านได้
.
.
.
ตัดมาทางด้าน พระเอกสุดหล่อ เอ้ย ตัวผม
ปีศาจบุกมาแล้ว ผมพูดขึ้น
ใช่ เร็วๆนายยังสู้ไม่ได้ รีบ ฮิรูมิกำลังจะพูด
สู้ไม่ได้รึ ผมพูด ท่าทีเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
เออ!! ฮิรูมิพูดและปีเตอร์ก็เดินมาพอดี
คิดอย่างงั้นรึ ผมถามเสียงเข้ม
เออ!! ฮิรูมิตอบแบบทันที
อืม อ่า ไปเรารีบหนีกันเถอะ ผมพูดและวิ่งไปเก็บข้าวของ
เฮ้ย กวนตีนเหรอฟะ!! ทั้งปีเตอร์และฮิรูมิพูดพร้อมกัน
เหมือนจะไปสู้!! ฮิรูมิตะโกน
ใช่ ปีเตอร์เสริมทันที
พวกเธอสอง เหมาะกันดีแฮะ ผมพูดพร้อมกับเอานิ้วชี้มาใกล้ๆ
เอ่อ นายคิดอย่างเหรอ ปีเตอร์ถ้าทางเขินอายเล็กน้อย
จะบ้าเหรอ ชั้นเนี้ยนะ เหมาะกับไอ้แว่นนั้นน่ะ ฮิรูมิตะโกน
ปีเตอร์ลงไปนั่งอยู่กับพื้น กลายเป็นคนน้อยใจไปซะงั้น
หนีกันดีกว่า ผมพูด
ทั้งสามออกมาจากบ้าน และวิ่งไปที่ลานหลังบ้าน แต่
จะหนีไปไหนๆ เหล่าปิศาจโผล่ออกมาเต็มไปหมด
และอยู่ๆก็มีแสงแดด ส่องลงมา
พวกเราคือทูตสวรรค์ เหล่าเทพลงมาช่วย
พวกเทพตาขาว พวกเราลุย!!
ทั้งปิศาจและเทพก็เปิดฉากโจมตีกันและกัน
ทายาท The Catpion หนีไปพวกเราจัดการเอง อะอ้าว ทูตสวรรค์องค์หนึ่งพูดแต่
ทั้งสามคนหนีไปตั้งแต่ เจอปิศาจแล้ว
.
.
.
ตัดกลับไปที่ใจกลางเมือง
มายูริและกราฟ กำลังสู้กับเหล่าปิศาจอย่างเมามันส์ และปิศาจก็มาแบบไม่มีวันหมด จนเหล่าฑูตสวรรค์ อีกกลุ่มหนึ่งลงมา และเปิดฉากเข้าใส่เหล่าปิศาจอย่างรุนแรง
อ้าวเฮ้ย แย่งบทพวกเราหมดเลย กราฟพูดขึ้น
ใช่ ตอนฟ้องผู้แต่งซะแล้ว เอ้ย ต้องลุยมั้งแล้ว มายูริพูด
ใช่ ลุย!! กราฟพูดขึ้น
ด้าน ฮิรูมิ ปีเตอร์ และผมกำลังหลบหนีออกไป และมายูริกับกราฟ ก็สู่อยู่ที่ใจกลางเมือง
.
.
.
http://image.free.in.th/z/iw/2hd700x300.jpg
****************************************************************************************************
Two character human-demon
2 บุคลิก ปิศาจและมนุษย์
****************************************************************************************************
http://image.free.in.th/z/if/twocharacterhumandemon.gif
****************************************************************************************************
พูดคุยเล็กน้อย
นี่เป็นการกลับมาลงใหม่ให้จบเรื่องเลยครับ เนื่องจากบอร์ดเก่าล้มโดยที่เรื่องยังไม่จบ ทั้งที่เขียนจบหมดแล้ว จึงกลับมาอีกครั้งครับ
****************************************************************************************************
บทนำ
นี่เป็นเหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นมาบนโลกมนุษย์
-ประมาณ 12,000 ปีก่อน คาดว่าชาวแอตแลนติส สามารถผลิตพลังงานประหลาดออกมาได้ พร้อมกับมีแสงประหลาดจากฟ้าพุ่งลงมาที่แอตแลนติส และจากนั้นไม่นาน ทวีปแอตแลนติส ก็หายไป
-ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 ปี 1942 นักบินของเครื่องบินดำทิ้งระเบิดอเมริกัน หายไป 1 ลำ หลังจากพบว่า มีแสงประหลาด พุ่งเข้ามาหา
-ต่อมาในปี 1974 ซึ่งนานมามากจากยุดแอตแลนติส บนน่านฟ้าของหมู่เล็กบ้านเล็กในฝรั่งเศส มีแสงประหลาดพุ่งเข้าหากัน อย่างรุนแรง จนทำให้ชาวบ้านนั้น ล้มตายเป็นจำนวนมาก
-ในปี 2006 มีข่าวการหายตัวอย่างลึกลับในเวลากลางคืนของผู้หญิงของประเทศในตะวันออกกลาง
-ปี 2007 เกิดขึ้นคลื่นยักษ์ สินามิ ในมหาสมุทรอินเดีย ซึ่งทุกคนคิดว่าสาเหตุมาจากแผ่นดินไหว แต่ผมว่ามันไม่ใช่ เมื่อชาวบ้านในประเทศศรีลังกาคนหนึ่ง เห็นแสงประหลาดสีทองและสีดำ พุ่งเข้าใส่กันกลางมหาสมุทรอินเดีย อย่างรุนแรง จนเกิดเป็นคลื่นยักษ์สินามิ
-ปี 2011 เกิดคลื่นยักษ์สินามิ อีกครั่งที่ญี่ปุ่น คราวนี้หาข้อพิสูจน์ ไม่ได้ว่าเป็นฝีมือของแสงประหลาดพวกนั้น
ผมเป็นใครน่ะหรือ? ผมก็ไม่รู้? แต่พวกเขาเรียกผมว่า Two character human-demon พวกเขาที่ว่านั้นคือใคร? ม่ะผมจะบอกให้ พวกเขาคือ นักล่าปิศาจ
****************************************************************************************************
สารบัญ
Chapter 12 - 20 (http://www.jokergameth.com/board/showthread.php?t=6425&p=58622#2)
Chapter 21 - 25 (http://www.jokergameth.com/board/showthread.php?t=6425&p=58622#3)
Chapter 26-27 (http://www.jokergameth.com/board/showthread.php?t=6425&p=143253#5)
****************************************************************************************************
Chapter 1 The War
ผมเจอหนังสือเล่มหนึ่ง ในนั้นเขียนไว้ว่า
-สงครามระหว่างเทพและปิศาจ มีมานานกว่า 100,000 ล้านปีก่อน และทำสงครามกันอย่างรุนแรง
-ในยุดหิน ฝ่ายปิศาจ ซึ่งนำทัพโดย จอมปิศาจ swallowing soul (กลืนกินวิญญาณ) บุกขึ้นไปใน สวรรค์ และทำลายเหล่าเทพจนแทบหมดสิ้น และทำการกลืนวิญญาญของเหล่าเทพผู้แพ้สงคราม จนหมด เพื่อไม่ให้จุติใหม่ได้
-มีเทพองค์หนึ่งหนีออกมาได้ นามว่า Keeper (ผู้รักษา) เป็นเทพชั้นกลาง พลังไม่มากพอที่จะต่อต้าน เหล่าปิศาจ
-และมีปิศาจตนหนึ่ง พุ่งมาที่โลกอย่างรุนแรง ทำให้เกิดเหตุการณ์วันล้างโลก ที่ทำให้ไดโนเสาร์สุญพันธุ์
-ปิศาจตนนั้น มีนามว่า The Catpion (แคทเปี้ยน) ปิศาจรูปลักษณ์เหมือนแมว ผู้ประกาศต่อต้าน จอมปิศาจ swallowing soul
-สงครามระหว่างปิศาจฝั่งอธรรมกับปิศาจฝั่งธรรมะ ต่อสู้กันยาวนานถึงเหตุการณ์ที่แอตแลนติส The Catpion สามารถ กักขัง swallowing soul ได้ และให้ทวีปแอตแลนติส เป็นที่กักขัง และจมลงไป
- The Catpion ได้ไปมีลูกกับหญิงสาวมนุษย์ และ
ปัง!! (เสียงปิดหนังสือ)
นี่เธอ จะเรียนหนังสือหรือว่าอ่านนิยายหา!! เสียงของคุณครูยังสาวตะโกนด่าผม
เอ่อ ผมพูดอะไรไม่ออก
ไม่เป็นไร ค่ะครู เดี๋ยวหนูดูเอง เสียงของผู้หญิงผู้วัยเดียวกับผม
ดีมาก ครูบอกเสียงแข็ง และสอนต่อไป
เธออ่านอะไรน่ะ เธอตามผม
ไม่รู้ดิเจอมา ผมพูดลอยๆ
.
.
.
เธอคนนั้นชื่อ หยก ครับ อ๋อลืมไป ผมชื่อ เต้ อายุ 16 ปี อยู่ ม.5 เด็กหนุ่มหน้าตาค่อนข้างดี แถมนิสัย รักเพื่อน รักแฟนมาก (ถึงจะไม่มีก็เหอะ) ชีวิตของผมก็เรี่อยๆสบายๆ ไปตามสายลม และมีอยู่ วันหนึ่งที่จะทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไปตลอดกาล
Chapter 2 Demon
ผมเดินอยู่ในซอย ช่วงเวลากลางคืน อยู่ก็มีตัวอะไรไม่รู้โผล่เข้ามา
ผุบ!!
เฮ้ย อะไรวะ ผมร้องออกไป
ข้ามาฆ่าเจ้า ปิศาจตนนั้นพูด
ว้ากกกกกกก ว้ายยย!! ผมทำอะไรไม่ได้แล้วในตอนนั้น ร้องขอความช่วยเหลือให้ดังที่สุด
ปังๆๆๆ
อ้ากกกกกก ปิศาจตนนั้นร้องอย่างโหยหวนแล้วก็สลายหายไป
เชอะ ร้องเป็นผู้หญิงเลย ชายคนนั้นพูด
หา ผมพยายามมองหน้า ดะ เดี๋ยว
ชายคนนั้นวิ่งไปอย่างรวดเร็ว และอยู่ก็วาร์ป หายไป
วันรุ่งขึ้นที่โรงเรียนกรุงเทพ-ภูเก็ตวิทยาลัย
ผมเดินมาที่ห้อง ผมก็เจอ ชายคนหนึ่งนั่งอ่านหนังสืออยู่หลังห้อง ผมจึงตะโกนเรียก เพราะว่าหน้าตาคุ้นๆ เป็นเด็กหนุ่มใส่แว่น อยู่เงียบๆ แต่งานอะไรๆก็ออกมาดีไปหมดทุกอย่าง
นี่นาย ผมเรียกจากหน้าห้อง
ไม่มีเสียงตอบรับ ผมจึงเดินไปหา
อ่านอะไรอยู่น่ะ ผมถาม
หนังสือ เขาตอบกลับมาแบบเย็นชา
อืม ว่าแต่คือคนที่ช่วยฉันเมื่อคืนใช่เปล่า ผมถามแบบตรงไปตรงมา
เปล่านี่ เขาตอบทันที
อ่ะน่ะ ว่าแต่นายชื่ออะไรล่ะ นายถามต่อไปอีก
กราเชียร์ เดอร์ ลามุส เขาตอบแบบเย็นชา หรือว่า กราฟ
เฮ้ยเต้ ไปเตะบอลดีกว่าว่ะ เพื่อนผมเรียก เช้าๆนี่แหละมันส์
เออๆ ผมวิ่งตามไป
เดี๋ยว นายเตรียมตัวให้ดีล่ะ กราฟ พูดและอ่านหนังสือต่อไป
เตรียมตัว? ผมทวนแบบงงๆ
เฮ้ย เต้เร็วๆดิวะ ขาดกองหน้า เพื่อนผมเรียกอีกรอบ
เออๆ ผมตอบ และวิ่งลงไปเตะบอล
.
.
.
Chapter 3 Demon Hunter
เวลา 19:30 นาที
ผมกำลังเดินทางกลับบ้าน ผมรู้สึกว่า บรรยายกาศรอบๆ เย็นลง หมอกลงหนามาก ทั้งๆที่เป็นเมืองไทย
พอผมเดินผ่านสนามเด็กเล่น อยู่ตัวผมก็แข็งไปดื่อๆ
ผุบๆๆ
เหล่าปิศาจโผล่มาจากใต้พิภพ เต็มไปหมด
พวกข้าจะมาฆ่าแก ปิศาจตนหนึ่งพูด
ฆ่าผม? ผมพูด ทำไม!!
เพราะถ้ายังมีแกอยู่ ปิศาจอย่างเราจะไม่สามารถครองโลกได้ ปิศาจอีกตนพูดขึ้น
ตายซะเถอะ!!
(อย่าาาาาาาาา)
(ปังๆๆ)
ชายปริศนาโผล่ออกมา (จากไหนก็ไม่รู้)
อ้ากกกกกก แกเป็นใคร ปิศาจตนหนึ่งถามอย่างโหยหวน
ปัง!!
คุณเป็นใครกันแน่ ผมถาม ชายคนนั้นใส่ ชุดคลุมสีดำตัดขาว ใส่แว่น
ช่วยผมไว้ทำไม
ชายคนนั้นเดินมาดึงผมให้ขึ้นยืน
บอกมาเซ่ ผมตะโกน ผมรุ้สึกค้นหน้ามากๆ
ข้าเป็นนักล่าปิศาจ ชายคนนั้นพูดออกมา
แล้วปิศาจพวกนั้นทำไมต้องมาฆ่าผม ผมถามไป
อีกไม่นาน นายจะรู้เอง ชายคนนั้นพูดและเดินไป
อีกอย่างพรุ่งนี้นายอย่าไปที่ โรงเรียน เป็นอันขาด ชายคนนั้นวิ่งออกไป
เดี๋ยวเซ่ ผมวิ่งตามไป
แต่ชายคนนั้นหายไปอีกแล้ว อะไรคุยไม่ทันรู้เรื่องก็ไปซะแล้ว เฮ้อ ผุบๆโผล่ๆอยู่ได้
.
.
.
Chapter 4 The Catpian?
ผมได้รับคำเตือน จากไอ้หนุ่มปริศนาว่า อย่าไปที่ โรงเรียน เป็นอันขาด
ก็ดีครับ ผมก็ขี้เกียจอยู่พอดี ผมเลยนอนยาว จนถึงเวลา 11:30
จนกระทั่งมารมาผจญ
อ้าว ลูกทำไมไม่ไป โรงเรียนละจ้ะ เสียงของคุณแม่บุตรธรรมผู้อารี
มีคนบอกไม่ให้ไปครับ ผมตอบทันที
ใคร!! แม่บุตรธรรมตะคอกใส่ผม เปลี่ยนจากนางฟ้ากลายจอมมารซะงั้น
เพื่อนอีกล่ะสิ
เอ่อ ผมพูดอะไรไม่ออก
ไปโรงเรียนเดี๋ยวนี้!! คุณแม่บุตรธรรมผู้เแสนดีทำเสียงดุ
เอ่อ มอไซด์ผมน้ำมันหมด ผมพูด
ม่ะ แม่ไปส่งเอง ทันทีที่ได้ยินคำนั้น ผมถึงกับอิ้ง
****านเยอะไม่ใช่เหรอ ผมพูด
ช่างมัน!! คุณแม่บุตรธรรมตะคอก ไปขึ้นรถ
ผมอยู่ในสถานะสตั้น มึนงง ทำตามแม่บุตรธรรมทุกอย่าง ตั้งแต่แต่งชุดนักเรียนและเดินไปขึ้นรถ
แต่ ถ้าผมไปโรงเรียนต้องเจอกับปิศาจแน่ โอ้ย ตายแน่
ณ โรงเรียน
เอ้า เข้าไปสิ แม่บุตรธรรมพูด และขับรถออกไปเลย
บรรยากาศรอบข้างเริ่มเย็นลง
เอ้า มาสายสินะ ไปยืนหน้าเสาธงเลย ครูเวรพูดขึ้น
เอ่อ ครูครับ ผมกำลังจะถาม
อะ ฉึก!!
ครูเวรถูกหอกแทง
ปิศาจอยู่บนดาดฟ้าของอาคารเรียน
เฮ้ย ซวยแล้ว ผมวิ่งออกทันที
เฟี้ยวววว (หอกพุ่งมา)
ปัง!!
ชายปริศนาโผล่มาอีกแล้ว
นายมาโรงเรียนทำไมฟะ ชายคนนั้นถาม ผมได้แต่อิ้ง
ฮ้า แกมาแล้ว กราเชียร์ เดอร์ ลามุส ปิศาจจอมปาหอกพูด แกสินะที่ฆ่าสมุนข้าหมด
ส่งทายาท The Catpian มา!!
กราเชียร์ เดอร์ ลามุส? ผมพูด เฮ้ย นายนี่หว่า
ตายซะ ปิศาจอีกตัวมาโผล่หลังผม
เฮ้ยยยย ผมร้อง
นี่อ่ะนะทายาท The Catpian กราเชียร์ เดอร์ ลามุส พูดก่อนจะกลับตัวมายิงแบบเท่ๆ
ปัง!!
เปิดเพลงนี้ประกอบด้วย ฉากบู๊ของ กราเชียร์ เดอร์ ลามุส
http://www.youtube.com/watch?v=nKs-C7goDBg&feature=player_embedded
อ่ะนี้ กราเชียร์ เดอร์ ลามุส โย่นมีดให้กับผม (มีด!!)
ได้เวลาลุย
กราเชียร์ เดอร์ ลามุส วิ่งไต่อาคารขึ้นไป และต่อยเหล่าสมุนปิศาจ สนับมือที่หุ้มถึงข้อมือ
ตุบๆๆ
และวาร์ปหายตัวไป และไปโผล่บนท้องฟ้า และกระหน่ำยิงปืนลงมา อย่างรุนแรงบนดาดฟ้าที่หัวโจกของปิศาจอยู่ จนทำให้เหล่าครูและนักเรียนต้อง หนีออกมาจากอาคารกันแทบไม่ทัน
บึ้มมมม โครม (อาคารเรียนกล่มลงมา)
เฮ็ย พอแล้วมีคนตายแล้วนะโว้ย!! ผมตะโกน
นายห่วงตัวเองก่อนเถอะ กราเชียร์ เดอร์ ลามุส ตะโกนกลับมา
หา!
ปิศาจโผล่มาข้างหลังผม
เฮ้ย ******แล้วว ผมจึงกระโดดกลับหลังมาปามีด และลงไปบนพื้นอย่างเท่
.
.
.
อ้าว ไม่โดน
ช่วยด้วย กราฟ ผมร้องขอความช่วยเหลือ จากกราเชียร์ เดอร์ ลามุส (กราฟ)
ไม่ทันแล้ว ฮ่าๆ ปิศาจตนนั้นพูด และเอาดาบมาแทงผม แต่ทว่า
เพล้งงง!! ตูมมมม
ดาบของมันแตกสลายและร่างของปิศาจตนนั้นก็สลายหายไป ~!!!
เฮ้ย อะไรเนี้ย แขนขวาของผม กลายแขนของปิศาจสีดำซะงั้น
เอ่อ กราฟเอ่ยขึ้น
ปัง!! เปล้ง!!
ยิงมาที่แขนของผม
เฮ้ย นายทำอะไรฟะ ผมตะโกนออกไป
อย่างงี้ นายก็เป็นปิศาจสินะ กราฟพูดเสียงดุ และเดินไปหยิบท่อนไม้ขึ้นมา
เฮ้ย หรือว่า ผมเริ่มรู้ชะตากรรมของตัวเอง
ตุบ!!
กราฟ ฟาดไปที่หัวของผมอย่างแรง และยกตัวผมไปที่ไหนสักที่หนึ่ง
.
.
.
เวลา 12:03 ที่โรงเรียน ต่างมีแต่สื่อมวลชน มาทำข่าว ตึกกล่ม ครูและนักเรียนเสียชีวิตทั้งหมด รอดมาได้แค่ 2 คน ซึ่งมาโรงเรียนสาย
แต่ทว่า
ฮึด โครม (มีผู้หญิงยกซากตึกที่ทับตัวเขาออกมา และโยนทิ้งข้างๆ)
นักข่าวไม่รีรอ รีบเร็วมาทำข่าวกับผู้หญิงคนนั้น
น้องๆ ชื่ออะไร นักข่าวคนแรกถาม
หยกค่ะ เธอตอบ
แล้วน้องออกมาได้ไงครับ นักข่าวคนที่สองถามต่อ
ไม่รู้ เหมือนกันค่ะ เธอตอบแบบมีนัย
.
.
.
Chapter 5 Who are you?
โอย ผมตื่นขึ้นมา ณ สถานที่แห่งหนึ่งเป็นห้องกว้างๆ มีชั้นหนังสือเรียงรายอยู่ เต็มไปหมด แต่ไม่บางอย่างไม่ปกติ
แขนขวาของผม เป็นแขนสีดำ เหมือนปิศาจ และอีกอย่างหนึ่ง คือ ผม มีหาง!!
เฮ้ย อะไรเนี้ย ผมตกใจกับหางของตัวเอง
ตื่นแล้วเหรอ ผมมีชื่อว่า อเล็ก ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา พร้อมกับลูกสมุน นับสิบได้
คุณทำอะไรกับผม ผมร้องถาม พร้อมกับเล่นหางของตัวเอง
ฉันไม่ได้ทำ แต่นายต่างหาก อเล็กพูด
ผม?
อ่ะเอานี่ เขาโยนหนังสือเล่มยักษ์ให้กับผม
นี้มัน แฮรี่ พอตเตอร์ ภาคใหม่เหรอ? ผมถามไปด้วยความสงสัย
เฮ้ย จัดการ อเล็ก ส่งสัญญาณให้กับลูกน้องคนหนึ่ง
ลูกน้องคนนั้น เดินมาที่ผม และดึงหางผมแรงๆ
โอ้ย ผมร้อง อย่ายุ่งกับหางนะโว้ย!! ผมเริ่มออกอาการหวงหางตัวเอง
เอ้า อ่านซะสิจะได้รู้ความจริง อเล็กเริ่มทำเสียงดุ
อ่า อืม ผมยอมอ่านแต่โดยดี เพราะลูกสมุนของมันทุกคนเริ่มเอาปืนเล็งมาที่ผม
ชายปริศนาคนนั้น หันไปกระซิบเงียบๆกับลูกสมุนอีกคน แต่ ผมได้ยินซะงั้น ว่า
ถ้าไม่ใช่ ยิง****เลย
ผมจึงอ่านไปแบบช้าๆ และหนังสือเล่มนี้มันเหมือนกับเล่มที่ผมอ่านในตอนที่ 1 เลย เอ้ย อ่านที่โรงเรียนเลย ผมจึงอ่านต่อจากที่อ่านมาแล้ว
- The Catpion ได้ไปมีลูกกับหญิงสาวมนุษย์ และ มีลูกด้วยกันหนึ่งคน นามว่า เอล ปิปี้ กับ เอล กาโว เป็นเด็กผู้หญิงกับเด็กผู้ชาย และเด็กคนนี้ก็มีลูกต่อมาเรื่อยๆ และหนึ่งในนั้น แยกย้ายออกไป
-ในปี 1994 ลูกสมุนคนสนิทของ swallowing soul บุกมาสังหาร The Catpion (ซึ่งอายุ 1000 ปี) และ ทุกคนให้ครอบครัวจนสิ้น ก่อน The Catpion จะตาย เขาได้บอกไว้ว่า พะ พวกเจ้า ไม่ตายดีแน่ บุตรของบุตรชายขะ ข้า ต้องกวาดล้างพวกเจ้า จนสิ้น
-ไม่มีใครรู้ว่า ทายาสคนสุดท้ายของ The Catpion อยู่ที่ไหน
ปัง (เสียงปิดหนังสือ)
อ่านแค่พอล่ะ อเล็กพูดขึ้น
กำลังมันส์เลยนะครับ ผมพูด พยามยามให้เพราะที่สุด จะได้ไม่โดนยิง
ในนั้นเขียนำไว้ว่า ไม่มีใครรู้ว่า ทายาสคนสุดท้ายของ The Catpion อยู่ที่ไหน อเล็กพูดต่อ
แต่ตอนนี้มันรู้แล้วว่า ทายาสของ The Catpion มาอยู่ที่ประเทศไทย เมืองแสนสุข สงบ ไร้ภัย
คุณน่าจะภูมิใจนะ เมืองแสนสุข สงบ ไร้ภัย ผมพูดติดตลก
ปัง!!
โอ้ยยยยย ผมร้อง ยิงขาผมทำไมมมมม
โทษครับ บอส พอดีมันกวนตีน ลูกสมุนคนที่มาดึงหางพูด
เข้าเรื่อง ตอนนี้นายเป็นความหวังสุดท้าย อเล็กพูดต่อ
โอ้ย ผมเนี้ยนะความหวังสุดท้าย ผมพูด เกรด 1 ครั้งแรกยังไม่ได้เลย ซ่อมมาตลอด
ตึง!
โอ้ย ดึงหางทำไมเนี้ย ผมร้องออกมาอย่างรุนแรง
มันกวนอีกแล้ว ครับบอส ลูกน้องคนเดิมเลยที่พูด
ไม่ต้องพูดมาก นายคืนร่างก่อน แล้วไปรับการฝึก อเล็กพูดเสียงดุ
คืนร่างยังไงครับ? ผมถามออกไป
โอ้ย ไรฟะ The Catpion แป๊ะ อะไร(พูดในใจ) อเล็กถอนหายใจครั้งหนึ่งแล้ว แล้วจึงพูดต่อ ครูฝึกของนายเป็นมังกร มองบนฟ้าไว้
ซวยอีกแล้ว มังกรมาสอนผมซะงั้น โลกนี้ช่างโหดร้าย
.
.
.
Chapter 6 The world is really cruel
ผมโดนลากออกมาจากในโกดัง และทิ้งตัวผมลงบนพื้นอย่างแรง ผมนอนแผ่ไปบนพื้น แผลที่ถูกยิง ถูไปกลับพื้น
โอ้ย เจ็บนะโว้ย ผมร้องด้วยความเจ็บปวด
หัดเอาใจเค้ามาใส่ใจเราบ้าง ผมพูดแต่ไม่มีใครฟังเลยสักคน
ผมมองขึ้นไปบนท้องฟ้า นอนรอมังกรที่จะมาฝึกอะไรก็ไม่รู้กับผม เซ็ง มีแขนปิศาจ กับ หาง โผล่ขึ้นมา ผมจึงพยายามลองปล่อยพลังออกไป
ไอ้ แขนบ้านี้ใช้ยังไงฟะ ผมพยายามทำท่าปล่อยพลังหลายๆท่า ทั้งท่าไอ้แมงมุม ท่าหมา ท่านก และถ้าอื่นๆอีก มากมายที่เห็นในหนังซุปเปอร์ต่างๆ
ชาร์ตพลัง แล้วลองกำหมัด ดูครับ คนที่ลากผมออกมาพูดขึ้น
โอเค นายลองเป็นเป้าดูนะ ผมพูด และพยายามยืนขึ้น และทำท่าตามที่มันบอก
เอาล่ะนะ
ย้ากกกกกกก ผมทำท่าเหมือนซุปเปอร์ไซย่าที่เห็นตามการ์ตูน และผมก็ปล่อยไปที่เป้า
ตูมมมมมมม!! (~อ้ากกกกกก!!~)
เฮ้ย ซวยแล้ว ผมพูดพร้อมยกมือขึ้น 2 ข้าง ไม่ได้ตั้งใจนะ
ก่อนที่ทุกคนจะยิงผม โชคก็เข้าข้างผม
เกิดอะไรขึ้นน่ะ หญิงสาวสูง 150 ซม หนัก 35 กิโล มีใบหน้ารูปใข่ ไว้ผมยาวถึงสะโพก สีเงินแสงจันทร์ แถมยังมีปีกมังกรกลางหลังและมีหางของมังกร ใส่ ชุดบีกินนี่ (ชุดว่ายน้ำ สีน้ำตาลแดง) และมี เขางอกออกจากหัวอีกด้วย แถมหน้าตาสวยซะด้วย แต่เสียใจไม่ใช่สเปก ~
นายเป็นใครน่ะ เธอถาม
เอ่อ ผมพูดอะไรไม่ออก เธอมองมาที่แขนกับหางของผม
ครึ่งปิศาจซะด้วย เธอพูด คงจะทายาส The Catpion จอมปิศาจแมวดำผู้ยิ่งใหญ่สินะ
แต่ทายาส ดูห่วยยังไงก็ไม่รู้
เอ่อ คุณมาฝึกผมเหรอ ผมถามไป
ใช่ เธอตอบเสียงแข็ง ฉันมีชื่อว่า มาซากิ ฮิรูมิ
เป็นมังกร
และตอนนี้เธอก็เป็นลูกแมวในกำมือฉันแล้ว
โห ผมอิ้ง ทึ้ง งง พูดอะไรไม่ออก
เอ้า คืนร่างสิ เธอพูด
ทำไงครับ ผมถามออกไป พร้อมกับรับของรางวัล เป็น หมัด
ตุบ!!
โอ้ย ผมพูด โลกนี้ช่างโลกร้าย แต่เธอไม่สนใจ
ตอนนี้ผมรู้สึกว่า แผลที่ถูกยิงเริ่มรักษาตัวเอง ~
พับๆๆๆๆ (เสียงลม)
ฮิรูมิ เป็นร่างเป็นมังงกรยักษ์ มังกร สีฟ้า ดวงตาสีเขียวมรกต มีเขายาวโค่งได้รูป มีสีขาวใต้คางถึงปลายหาง
ขึ้นสิ ฮิรูมิพูด
หา ผมกำลัง งง อย่างแรง
โอ้ย หวังว่านายคงเป็นปิศาจแมวที่น่ารักนะ ฮิรูมิพูดด้วยคำเสียงเซ็งๆ
และเธอก็ใช่หางของเธอ พาผมขึ้นไป และก็ออกบิน
หวอออออ ผมออกอาการเสียวอย่างเห็นได้ชัด เพราะว่าผมกลัวความสูงเข้าไส้
อะ อ๋อ ลืมไป ผะ ผมชื่อ เต้ นะครับ เจ๊ ผมพูดติดๆขัดๆ เหงื่อออกมาเต็มตัว
ใครอนุญาตให้เรียกว่าเจ๊ ฮะ!! ฮิรูมิพูดเสร็จเธอก็ดิ่งลงมาอย่างรวดเร็ว
อ้ากกกกก ผมขอโทษษษษษ ผมตะโกนด้วยความกลัวสุดขีด และก็นอนน็อกไปบนหลังมังกร
.
.
.
อ่อนหัดจริงๆ คงฝึกนานแน่เลย เฮ้อ ฮิรูมิพูดพร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่
Chapter 7 Training
หลังจากที่ผมได้เจอ มังกรสาว มาซากิ ฮิรูมิ เธอต้องมาฝึกให้กับผม สอนยุทธวิธีต่างๆ และบอกเล่า ถึง สงครามระหว่างเทพกับปิศาจ
ซ่า
ฮิรูมิ เอาน้ำมาสาดใส่ตัวผม จนเปียกไปทั้งตัว ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา
อุ้ย ฮิรูมิพูดอุทานออกมาดังๆ
โห เจ๊ ไม่เห็นต้องสาดน้ำเลย ผมพูด นี่บ้านเจ๊เหรอ
ผมเดินสำรวจไปรอบๆบ้านของฮิรูมิ ซึ่งมีของสะสมเป็นวัตถุโบราณ
โถอันนี้ สวยนะเนี้ย ผมยืนโถอันหนึ่งขึ้นดู
นี่ ระ ฮิรูมิกำลังจะพูดพอดี ก็เกิดเหตุสุดวิสัยขึ้น
เพล้ง!!
อุ้ย ผมอุทานเบาๆ เพราะรู้ตัวแล้วว่าตัวเองผิด ไม่ใช่เค้านะ
นี้นาย!! ฮิรูมิตะโกนและพุ่งมาที่ผม ว้ากกกก
ฮิรูมิมาจับที่ปกเสื้อของผม และเขย่าผมอย่างรุนแรง ตายซะๆ
ผม ขอโทษษษษษ
อืม ขอโทษก็ดี แต่ถ้ามีครั้งต่อไปนายตายแน่ ฮิรูมิพูดเสียงดุ
ครับผม ผมยอมแต่โดยดี
ณ ลานหลังบ้านของฮิรูมิ
เป็นลานกว้างๆ มีต้นไม้ใหญ่อยู่ประมาณ 3-4 ต้น และมีเด็กๆกำลังเล่นฟุตบอล ทันทีที่เห็นฮิรูมิ เด็กๆพวกนั้น ก็วิ่งมาที่ฮิรูมิ
พี่ฮิรูมิ พาพวกผมบินหน่อยดิครับ เด็กคนหนึ่งพูดขึ้น
วันนี้พี่ไม่ว่างจ้ะ พี่มีธุระ ฮิรูมิด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
เด็กๆเดินกลับไปและผิดหวังเล็กน้อย
รักเด็กซะด้วย ผมพูดขึ้น
นี่!! ถ้านายยังกวนชั้นอีกล่ะก็ นายตายแน่!! ฮิรูมิพูดเสียงดุดัน
ครับ แล้วจะคืนร่างยังไงเนี้ย ผมเริ่มเข้าเรื่อง
แล้วนาย เอามันมายังไงล่ะ ฮิรูมิถาม
มันมาเองอ่ะ
โอ้ยยย ฮิรูมิเริ่มหมดความอดทน เอางี้ นายปล่อยใจให้สงบ
แล้วใจผมมันไม่สงบยังไงเนี้ย
พวกครึ่ง The Catpion จะมีลักษณะการคืนร่างที่ไม่เหมือนพวกเรา ฮิรูมิพูด อย่างพวกนาย การจะเป็นร่าง หรือคืนร่าง มันขึ้นอยู่กับอารมณ์ โกรธ กลัว ตกใจ และสงบสุข ตอนนี้นายอยู่ภาวะตกใจ
แล้วต้องทำไงเนี้ย ผมถาม
ต้องควบคุม อารมณ์ทั้ง 4 นั้นให้ได้
อืม
ผมจึงไปนั่งสมาธิ เพื่อจิตใจสงบลง และผมรู้สึกเวลามันก็ผ่านไปนานมาก
.
.
.
2 ชม ผ่านไป
ผมลืมตาขึ้นมา และแขนปิศาจกับหาง ค่อยๆหายไป จนเป็นแขนมนุษย์ปกติ ผมจึงมองหาฮิรูมิ แต่
อืม
ฮิรูมิกำลังนั่งเหมือนกำลังเบื่อโลก และน้ำตาก็ออกไหลออกมา
เป็นไรไปเจ๊ ผมถาม
เปล่านี่ เธอยืนขึ้นพร้อมกับเช็ดน้ำตา
เด็กพวกนั้นสินะ ผมถามแบบเข้มขรึม เจ๊ไปหาพวกเขาเถอะ
ชั้นต้องอยู่ฝึกนาย ฮิรูมิพูด
ไม่เป็นไรหรอก ผมพูด ผมต้องไปดูครอบครัวหน่อย
ไม่ได้นะ กำหนดการวันล้างโลก เป็นวันที่ 21 เดือนธันวาคม ค.ศ 2012 นะ
อีกตั้งนาน นี่เป็น 2011 นะ ผมพูด
จอมปิศาจ swallowing soul ไม่ได้หยุดมันได้ง่ายๆนะ!! เธอพูดเสียงแข็ง
อย่ามาตั้งความหวังกับผมเลย ผมพูดและเดินออกไป เดี๋ยวผมกลับมา
ผมเดินกลับไปที่บ้าน พลางคิดไปด้วยว่า (ผมเนี้ยนะ ความหวังสุดท้ายของโลก ในโลกนี้เทพก็มี ปิศาจก็เยอะ ดันมาตั้งความหวังกับผม) ผมยังเดินต่อไปเรื่อยๆ จนถึงหน้าบ้าน
เต้!! เสียงใสๆของผู้หญิงเสียงผม
หยก? ผมหันกลับไป
หยก วิ่งเข้ามาโผล่กอดใส่ผม
เป็นอะไรเนี้ย ผมถาม
อุ้ย เธอเพิ่งรู้ตัว เปล่านี่ๆ
เธอหายไปไหนมา
ที่ไหนก็ไม่รู้แต่ตอนนี้กลับมาแล้ว ผมถาม
แต่มีบางอย่างไม่ปกติ
โครม!! (เสียงดังมาจากในบ้าน)
ผมกับหยกจึงวิ่งเข้าไป และได้ยินเสียงพูดคุยกัน
ข้าบอกเจ้าแล้ว ใครฆ่ามันตั้งแต่ เอล กาโว เอามันมาฝากเลี้ยงแล้ว!! เสียงผู้ชายกำลังตะคอก
หรือว่า เจ้ายังภัภดีต่อ The Catpion!!
เปล่าค่ะท่าน เสียงผู้หญิงอีกคนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง ข้ารู้สึกว่า รักเจ้าเด็กนั้น
รัก? เพราะคำนี้แหละที่ทำให้ข้าพ่าย The Catpion และเพราะเจ้าไม่ยอมฆ่ามัน เสียงของชายผู้นั้น
เป๊ยะ!! (เสียงตบ)
ถ้ามันกลับมา และเจ้ายังไม่ฆ่ามันอีกละก็ ข้าจะดูดวิญญาณเจ้า!!
หลังจากสถานการณ์ สงบผมกับหยกจึงเข้าไป
แม่? แม่บุตรธรรมกำลังกองอยู่บนพื้น และส่วนแขนกับหน้าเป็นปิศาจสิงห์
จะ เจ้ากลับมาแล้ว เธอพูดขึ้น
เจ้ารู้ไหม บุตรชาย The Catpion นามว่า เอล กาโว ได้เอาเจ้ามาฝากเลี้ยงไว้ที่ข้า
เพราะอะไร ทำไมพ่อผมทำอย่างนี้ ผมถาม
เพราะว่า สายเลือด The Catpion ทุกคนต้องตาย และเขาก็ไว้ใจข้ามาก
แต่
ไม่มีแต่แล้ว รีบหนีไปเร็ว!! สมุนของ swallowing soul มันรู้แล้วว่าเจ้าอยู่ที่นี้
ไป!! เธอตะโกน
อะไร หยกพูดขึ้น ดูเหมือนเธอจะไม่รู้เรื่องเลย
ผมกับหยกออกมาที่หน้า
เธอกลับไปก่อน ผมพูด
อะไร ชั้นไม่เข้าใจ หยกพูด
เอาน่า เดี๋ยวค่อยเล่า ผมพูด
ในเวลาเดียวกัน ข้างในบ้าน
เจ้าทำงานดีมาก ที่เอามันมาที่นี้ สมุนปิศาจตนหนึ่งพูดขึ้น
เหรอ ฝากไปบอกหัวหน้าเจ้าด้วยนะว่า The Catpion ไม่มีวันตาย!! แม่บุตรธรรมของผมพูด
เพื่อ The Catpion
แล้วเธอก็ระเบิดตัวเองอย่างรุนแรง
ตูมมมม!!!
เฮ้ย ไม่มมมมมมม ผมตะโกน หยก ไปเร็ว!!
ก็ได้ หยกพูด
และผมกับหยกก็วิ่งไปคนละทาง
ผมวิ่งมาที่บ้านของฮิรูมิ เหมือนเปลี่ยนไปคนละคน
ก็อกๆ
อ๋อ นายนั้นเอง ไงร้องไห้ขี้มูกโป่งกลับมารึไง ฮะๆ ฮิรูมิพูด ค่อยข้างดูถูก
ผมพร้อมจะฝึกแล้ว ผมพูดเสียงหนักแน่น
Chapter 8 Training combat
ตุบ!!
โอ้ย ผมลงไปนอนก่อนอยู่กับพื้น ณ ลานหลังบ้านฮิรูมิ เบาๆหน่อยดิเจ๊
อะไร แค่ก็ยอมแล้ว ฮิรูมิพูด
ผมเป็นปิศาจมือใหม่นะ ผมพูดพร้อมทำตัวน่าสงสาร
นายก็แปลงร่างสิ ฮิรูมิพูด
แปลงแล้ว ผมพูด
แล้วไหนแขน ไหนขา ฮิรูมิพูดพร้อมมองหาร่างปิศาจของผม
นี่ไง ผมพูดพร้อม ชี้ไปที่หาง
นี่ ไอ้แมวเหมียว!! หัดทำตัวเป็นแมวน่ารักๆหน่อยได้ไหม!! ฮิรูมิ ขึ้นเสียง
ก็ มีหางปิศาจไง ไม่ได้เหรอ ผมพูดทำเสียงน่าสงสาร
แล้วมันช่วยอะไรได้ ฮะ!! ฮิรูมิพูดพร้อมหยิบค้อนปอนออกมา
เอ่อ อ๋อ ผมคิดไอเดียเจ๋งๆเกี่ยวกับหางออก เอาไว้รัดคอไง เจ๋งเปล่า ฮะๆ
ตุบ!!!!!
อ้ากกกกก ผมร้องออกมาและลงไปนอนกองอยู่พื้น นี่มันค้อนนะเจ๊
เลิกกวนชั้นได้ยัง ฮิรูมิเดินมาพูดพร้อมกับดึงหางของผม
ถ้านายยังไม่เลิกกวนชั้นล่ะก็ หางนายขาดแน่~ ฮิรูมิพูดด้วยคำเสียงหวานๆ แต่ดูร้ายกาจ
โอเค คร้าบ ผมยอมแต่โดยดี
ตอนมา คิดว่าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน แต่สุดท้ายเหมือนเดิม ฮิรูมิบ่นออกมา
เอ้า ลองแปลงอีกทีสิ
ครับ
ผมพยายามเปลี่ยนร่างเป็นร่างปิศาจ ด้วยวิธีการต่างๆ ไม่ว่าท่าแปลงร่างของไอมดแดง หรือ อุต้าแมน ก็ไม่สำเร็จสักท่า ผมมองไปที่ฮิรูมิ เห็นเธอหยิบอาวุธออกมาและกำลังเลือก สงสัยเอามีตีผมแน่
ผมหลับตา พยายามดึงพลังออกมาถึงไม่รู้ว่าทำไงก็เถอะ มันก็คงเหมือนที่เอาหางออกมาได้นั้นแหละ
อืม
.
.
.
เฟี้ยววววว (ลมพัดแรงขึ้น)
ท้องฟ้าเริ่มมืด
ฝนเริ่มตก
แวปปปปป
.
.
.
รู้สึกแปลกๆแฮ่ะ ผมพูด
เฮ้ย นายทำได้แล้ว ฮิรูมิพูด
เจ๋งเปล่าล่ะ ผมพูด ฮะ ทำอะไรน่ะ
ฮิรูมิ กำลังเกาคางและลูบหัวผม เป็นปิศาจแมวที่น่ารักแฮ่ะ
หยุดนะ ฮ่าๆ หยุด โอ้ย ฮะๆ ผมล้มลงไปเพราะผมขยับอะไรไม่ได้เลย เพราะฮิรูมิ เธอกำลังเคาคาง เกาพุง ลูบหัว ลูบหลัง ทำทุกอย่างมีแมวชอบ
พะ พอแล้ว จะจะ เจ๊ๆ ผมพยายามพูดออกมา
โอเค ฮิรูมิพูด
อย่าให้ถึงทีผมบ้างนะ ผมพูด
นายจะทำอะไรชั้นได้ ฮิรูมิพูดและหยิบบางอย่างออกมา
ปัง!!
โอ้ย เจ็บนะ ผมพูด
นายทำตัวให้สง่า เหมือน The Catpion ได้ไหม เรามาฝึกกันต่อ
ฮิรูมิสอนให้ผมควบคุมพลังกับการโจมตีด้วยพลัง และการคืนร่าง(รอบที่ 2) เป็นเวลา 2 ชม และสอนวิธีการต่อสู้ ยุทธวิธีต่าง
นายลองกำหมัดแน่นๆสิ และปล่อยพลังไปที่ต้นไม้ดูสิ ฮิรูมิพูด
โอเค ผมลองกำหมัด และรู้สึกว่าพลังมันไหลไปที่หมัด และจึงลองปล่อยมันออกไปดู ย้าก!!
ตูมมมมมมมม!!! ต้นไม้ใหญ่ล้มลงไป
โห แรงอ่ะ ผมอิ้งกับพลังของตนเอง
พี่ฮิรูมิ พาพวกผมบินหน่อยครับ กลุ่มเด็กๆวิ่งเข้ามา หวอ ตัวอะไรน่ะ
อ๋อ สัตว์เลี้ยงของพี่เองจ้ะ ฮิรูมิพูดเธอดูมีความสูขมากๆ ป่ะ ไปเล่นกันดีกว่า
พรุ่งนี้มาประลองกัน ฮิรูมิพูดทิ้งท้าย ก่อนจะกลายเป็นมังกรและมาพวกเด็กบิยขึ้นไปบนฟ้า
ซวยซะแล้วสิ ผมพูด พร้อมกับคืนร่างกลับมาเป็นมนุษย์ แต่
ผมรู้สึกว่ามันยังไม่สมบรูณ์
.
.
.
หวอ หางยังอยู่ ผมพูดแบบเซ็งๆ
พอดีว่างเลยไปอ่านหนังสือ The Catpion ต่อ
ผมเปิดไปเจอบทหนึ่งน่าสนใจมากๆ
- Keeper เทพองค์สุดท้ายที่เหลือรอด ได้ครับความช่วยเหลือจาก The Catpion โดยการร่วมมือกันบุก ช่วยสวรรค์จะการปกครองของสมุนปิศาจของ swallowing soul และตั้ง Keeper เป็นเทพครองโลก ซึ่งเป็นเวลาก่อนแอตแลนติส ไม่กี่เดือน
-จาก The Catpion นำทัพปิศาจผู้ภัภดีของเขาลงไปใต้พิภพ เพื่อต่อกรกับ swallowing soul
ด้วยกองทัพของ The Catpion ถึงแม้จะน้อยแต่เต็มไปด้วยยอดฝีมือ ผิดกับทัพของ swallowing soul ที่แท้จะมีจำนวนมาก แต่อ่อนหัดไร้ฝีมือ
- The Catpion สู้กับ swallowing soul เป็นเวลานานมาก เนื่องจากทั้งคู่ต่างมีพลังที่สูสีคู่คี่ ทั้งสองฝั่งต่างไม่ยอมแพ้ และล้มตายไปเรื่อยๆ
-จนถึงเหตุการณ์ที่แอตแลนติส The Catpion สู้กับ swallowing soul สองต่อสอง โดน swallowing soul ได้ทำการดูดวิญญาณ ของ The Catpion มาส่วนหนึ่งทำให้ The Catpion กลายเป็นรองโดยปริยาย แต่ The Catpion ก็ทำให้ร่างของ swallowing soul ขยับไม่ได้เหมือน ความหวังเดียวของ swallowing soul ไปอยู่ปิศาจสิงห์สาวตนหนึ่ง
.
.
.
ณ แอตแลนติส
ครั้งนี้แกเสร็จข้าแน่ swallowing soul พูดขึ้น
เจ้าไม่มีการชนะหรอก The Catpion พูดแบบหมดแรง
เหรอ วิญญาณที่เหลือของแก คงทำให้ข้าแข็งแกร่งขึ้นอีกมาก ฮ่าๆ swallowing soul พูดและเดินมาที่ The Catpion
หนอย ย้ากกก The Catpion ปล่อยพลังออกไป พลังนี้เป็นพิษผู้ที่โดนจะขยับไม่ได้ เป็นเวลาสองชั่วโมง
The Catpion ลุกขึ้น ไปหยิบดาบขึ้นมา และเดินตรงมาที่ swallowing soul
เอลิน่า เจ้ามัวอะไรอยู่ยิงมันเซ่ swallowing soul ตะโกนไปหาปิศาจสิงห์สาว เจ้าอยากให้มันขังข้ารึ
The Catpion หันไปมอง แล้วพูดว่า ข้าเชื่อใจเจ้า
ฮื่อๆ ข้าหลงรักท่าน Catpion เธอพูดทั้งน้ำตา
เจ้าก็รู้ ข้ารับรักเจ้าไม่ได้ ข้ามีผู้หญิงมนุษย์อยู่แล้ว The Catpion พูด
ฮื่อๆ
ปัง!!!
อึกเจ้า ทำอะไร เอลิน่า หันปืนไปยิง swallowing soul แทน
อืม มาเรื่องของเราต่อดีกว่า The Catpion พูด ข้ารู้ว่าพลังข้าตอนนี้ไม่อาจฆ่าเจ้าได้ แต่ลูกหลานของข้าต้องฆ้าเจ้าได้แน่นอน!!
ฉึก!!
The Catpion เอาดาบปักไปที่ swallowing soul
ดาบแค่นี้ทำอะไรข้าไม่ได้หรอก ฮ่าๆ swallowing soul ดูถูก
ข้าไม่ได้จะข้าเจ้า แต่ข้าจะขังเจ้าไว้ที่ทวีปแห่งนี้ ย้ากกกกกก!!!
วูปปปปปปปป
ตูม ซ่า (ทวีปแอตแลนติส ก็จมลงไปพร้อมกับ swallowing soul)
ทั้ง The Catpion และนางปิศาจสิงห์จึงขึ้นไปที่สวรรค์ เพื่อบอกแก่ Keeper
นี่ท่านจมแอตแลนติส เลยรึ Keeper พูด ท่านทำเช่นนั้นได้ไง
ข้าคงไว้พวกท่านไม่ได้ ทหาร!!
นี่ Keeper ข้าอุตสาหช่วยเจ้ามา The Catpion ขู่ ถึงแม้ว่าพลังข้าจะหายไปครึ่งหนึ่ง แต่ข้าสามารถทำลายพวกเจ้าจนสิ้นได้ พวกเจ้าอยากหายไปเหมือนเทพรุ่นก่อนๆหรือไม่
หลังจากที่ The Catpion ทำให้เหล่าเทพหวาดกลัวจนตัวสั่น ก็ลงมาที่โลกมนุษย์ เพื่อไปหาหญิงผู้เป็นที่รัก
ส่วนนางปิศาจสิงห์ นั้นหายไปอยู่ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้
.
.
.
อุ้ย ผมสะดุงตื่นขึ้นมา ผมฝันเห็นเหตุการณ์ที่แอตแลนติส เป็นฝันที่สุดยอดมาก
บรรพบุรุษของเรา เทพขนาดนั้นเลย
แล้วผมก็หลับไปบนหนังสือ The Catpion
Chapter 9 combat Mission
ชั้นว่าเค้าพร้อมแล้วนะ เสียงปริศนาพูดขึ้น
คิดอย่างงั้นเหรอ เสียงที่สองเสริมขึ้นมาทันที
ใช่ เสียงที่หนึ่งตอบทันที
เป๊ยะ!! (ตบหัว)
จะบ้าเหรอเค้าหลับอยู่ เสียงปริศนาที่สองตะโกนเสียงดัง
เสียง ดังทำไมเนี้ยคนจะหลับจะนอน ผมพูดขึ้นแบบงงๆ
เค้าพร้อมแล้ว
ทั้งสองตนพูดขึ้นพร้อมกัน และเดินมาลากตัวผมออกไปจากห้องสมุด ลากไปเรื่อยๆ ผ่านไปหลายๆห้อง และไปโผล่ที่ลานกว้างๆมีแสงแดดส่องเข้ามาที่ตาผม
ผมจึงลืมตาขึ้น เพื่อมองไปรอบๆ มีผู้คนมายืนอยู่เต็มไปหมด ผมรู้สึกว่าอากาศมันร้อนขึ้นเรื่อยๆ ผมยังคงนอน อยู่บนพื้นตอนต่อ เพราะว่ายัง งงๆ อยู่ และก็เงาของใครสักคนเดินมาที่ผม และมีอีกสอง คนเดินมาดึงผมให้ลุกขึ้นยืน
เป๊ยะ!!
โอ้ย ตบหน้าผมทำไมเนี้ย! ผมเริ่มตั้งสติได้ และมองไปที่ตัวการ อ้าว เจ๊เองเหรอ
จำได้ไหม เมื่อวาน ฮิรูมิถาม
อ๋อ ใช่ๆผมลืมไป ผมพูดพร้อมทำท่าคิดออกแล้ว แต่ผมยังอ่านไม่หมดเลยนะ
ตุบ!!
อุบ!! ผมร้อง ผมผิดตรงไหนที่ยังอ่านไม่หมด
ไม่ใช่เรื่องน้านนนน!! ฮิรูมิตะโกนออกไป ดูเหมือนเธอจะทนไม่ไว้แล้ว
เรื่องการประลองโว้ย
ไม่น่าเชื่อ!! ผมตะโกนกลับไป
อย่ามากวนชั้นนะ!! ใช่ฮิรูมิเธอทนไม่ไว้แล้ว ซวย~
ซวยซะแล้ว ผมพูดพร้อมกับทำท่าตกใจ โดยกับกระโดดถอยไปหนึ่งครั้ง
มีทั้งนักล่าปิศาจและปิศาจผู้ภัภดีต่อ The Catpion มาดูด้วยนะ ฮิรูมิเริ่มอารมณ์เย็นลง
เริ่มกันเลย ฮิรูมิพูด
ผมนึกอะไรไม่ออก เลยเปลี่ยนเป็นอันดับแรกก่อน และที่เหลือค่อยคิด แต่ถ้าผมแพ้พวกปิศาจของภัภดีของ ท่านตาคงหมดกำลังใจเป็นแน่แท้ ผมมองไปเห็น อเล็ก ชายปริศนาที่พบในโกดัง ถ้าอ่านผู้อ่านจำไม่ได้ลองไปอ่านตอนแรกดู เอ้ยพูดผิด
!?!
ฮิรูมิพุ่งมาที่ผมด้วยค้อนปอน ผมจึงกระโดดหลบออกไปข้างๆ
ตุบ!!
กรรม ผมดันกระโดดไปชนคนดูซะงั้น
อ้าว กราฟ นายนั้นเอง ผมพูด
กลับไปประลองไป!! กราฟพูดพร้อมกับถีบผมเข้าไปในสนาม
ผมไม่รอช้า รีบเปลี่ยนร่างเป็นปิศาจ
เฟี้ยววววว ลมเริ่มพัดแรง มีเฆมครึ้ม พร้อมกับฝนตกเบา บรรยากาศจากที่ร้อนๆ กลายเป็นเย็นไปทันที่
เปรี้ยง!! ฟ้าผ่าลงมาที่ผม
.
.
.
เป็นไง เจ๊เก่งป่ะล่ะ ผมถามฮิรูมิ
ชั้นจำได้ว่าแปลงเป็นร่างเต็มและนิ ฮิรูมิพูด
ก็นี่ไง ร่างเต็ม ผมพูด พร้อมกับสังเกตเห็นแขนซ้ายของตัวเอง ยังเป็นมนุษย์ แต่แขนขวาดันเป็นปิศาจ
เฮ้ย ทำไมมันเป็นแค่ครึ้งเดียวเนี้ย ผมร้องออกมา
[IMG]http://image.free.in.th/z/id/humandeman600x680.jpg
ฮิรูมิบุกโจม ด้วยอาวุธใหม่ ท่อนแหล็ก
เอาอาวุธมาจากไหนเนี้ย
ผมหลบไปข้างๆ และใช่หางของผมรัดของฮิรูมิ พร้อมกับหัวเราะดังๆ แล้วพูดไปว่า
หางใช่รัดคอได้เห็นป่ะ
เออ นายเก่ง
ฮิรูมิดึงหางของผมแรงๆ และใช้ ท่อนเหล็ก ทุบรัวๆ ต่อด้วยการเสยขึ้นไปบนฟ้า ฮิรูมิเปลี่ยนร่างเป็นมังกร บินตามผมขึ้นไป ใช้หางมังกรฟาดผม ลงมาบนพื้นอย่างรุนแรง และเปลี่ยนร่างเป็นกึ่งปิศาจ (มนุษย์มีปีกมังกร) บินตามลงมา และหยิบ ท้อนเหล็ก ที่ตกอยู่ข้างๆขึ้นมา
ทุบๆๆๆ
ตุบ!!!
โดยที่ไม่เคยรู้เลยว่า ผมน็อกไปตั้งโดน ท่อนเหล็ก ทุบตั้งแต่ทีแรกแล้ว
นี่แน่ะๆ รู้สึกว่าฮิรูมิจะตีผม แบบโกรธแค้นมาแต่ชาติบางก่อน
พอแล้วฮิรูมิ อเล็กพูดขึ้น เธอจะฆ่าเต้ารึไง
อุ้ย น็อกไปตั้งแต่เมื่อไรเนี้ย เธอพูด และหันไปบอกผู้ชมว่า เอ่อ ทุกท่านอย่าพึ่งหมดหวังนะค่ะ คือ เค้ายังเป็นปิศาจมือใหม่
แต่เหล่าปิศาจผู้ภัภดีต่อ The Catpion เดินออกไปแบบผิดหวัง บางตนก็วาร์ปหายไป
.
.
.
อ่อนหัดจริงๆ เฮ้อ ฮิรูมิพูด
เธอต้องฝึกให้หนักขึ้นนะ อเล็กพูด นี่เอาผู้ช่วยไปอีกคน
ใครกันค่ะ ฮิรูมิถามกลับไป
ปีเตอร์ เอ็ดมัน อเล็กกล่าวปิดท้าย
Chapter 10 this is war (ผิดพลาด)
ครืนนนนน เสียงฟ้าร้องอย่างรุนแรง ฝนตกหนักราวกับพายุเข้า อุณหภูมิลดลง จนติดลบ -3 องศา ทั้งๆที่เป็นเมืองไทย มันผิดปกติมาก แถมมาเป็นช่วงเดือนเมษาซะด้วย
ครืนนนน ฟ้าร้องอีกครั้ง พร้อมกับแผ่นดินไหวอย่างรุนแรง ประมาณ 7.2 เรกเตอร์ ซึ่งอยู่ในขึ้น รุนแรง ประชาชนไม่รู้จะทำอะไร เพราะเมื่อเกิดแผ่นดินไหว ก็จะมีสินามิตามมา
อืม ผมรู้สึกว่าเปียก ผมเริ่มรู้สึกตัว ลืมตาขึ้นมา ปรากฏว่า ผมยังอยู่ที่ลานกว้างอยู่เลย นอนทั้งที่ เป็นร่างกึ่งปิศาจ
อะไรเนี้ย ไม่ยอมพาเข้าบ้านอีก ผมบ่นออกมาพร้อมกับลุกขึ้นยืน
มีชายคนหนึ่งเดินมาหาผม ถือร่มกันฝน 1 ใบ เป็นชายผมน้ำตาล ใส่แว่นดูเหมือนหมอ
นายคือ The Catpion ชายคนนั้นถาม
The Catpion คือตา ผมชื่อเต้ ผมถามกลับไป
ปีเตอร์ เอ็ดมัน เขาพูด มาเพื่อฝึกนาย
จริงดิ ผมตอบแบบกวนเล็กน้อย เมื่อนายบอกว่าชื่ออะไรน่ะ
ปีเตอร์ เอ็ดมัน ปีเตอร์ตอบ
เฮ้ย!! นาย ผมตะโกน มาจากนาร์เนียเปล่า
แวป กึก!!
นายพยายามกวนชั้น!! ปีเตอร์พูดเสียงดุดัน
เข้าข้างในดีกว่า หนาว ผมเปลี่ยนเรื่องทันที หนาวอยู่คนเดียว
นายรู้ไหม แฟนมันหายากนะ
ปีเตอร์ยังนิ่ง และถือปืนเล็งมาที่ผมต่อ
นี่นายลดปืนน้อย ผมพูด มาคุยเรื่องชีวิตดีกว่า
อืม ปีเตอร์ไม่พูดอะไรและยิงปืนออกไป
ปัง!!
ลูกปืนเฉียวหัวผม
เฮ้ย นายทำไรเนี้ย ผมตะโกนถามแบบไม่พอใจ
เจอตัวแล้ว เสียงที่ดูเย็นชาและชั่วร้ายพูดขึ้น
เฮ้ย
ผมอุทาน และกระโดดออกมา และหันหลังกลับไปเพื่อดูว่าใคร
swallowing soul? ผมพูด
ใช่ ปีเตอร์เสริมทันที และยิงออกไปอีกนัด
ปัง!! แต่กระสุนกลับทะลุร่างไปเฉยๆ
เยี่ยมๆ แกเป็นมนุษย์ที่กล้าหาญมาก swallowing soul พูด อ้าวไงทายาท The Catpion
แกสินะ ที่ฆ่าครอบครัวของชั้น ผมพูดอย่างเข้มขรึม
ใช่ swallowing soul ตอบทันที
อ้าวนี่รอ อะไรอยู่ล่ะ ยิงมันดิ ผมหันมาที่ปีเตอร์
เฮ้ย อะไรฟะ ปีเตอร์พูด โยนมาในเฉย
แกไม่เกี่ยวมนุษย์ นี่ของสงครามของเราปิศาจ this is War!! swallowing soul พูดด้วยเสียงเย็นชา
ใครบอกล่ะ ปีเตอร์พูด
http://www.youtube.com/watch?v=Zcps2fJKuAI&feature=player_embedded
(เสียงประกอบ)
ปัง!!
แต่กระสุนก็ทะลุผ่านร่างออกไปเหมือนเดิม
ข้ายังสู้ใครไม่ได้ swallowing soul พูดพร้อมกับดีดนิ้วและสลายหายไป
เหล่าสมุนปิศาจโผล่มาเยอะแยะเต็มไปหมด และคาดว่าเป็นเรื่องยากที่จะหนีออกไปได้
อืม ทำไงดีล่ะ ปีเตอร์พูดขึ้น
ลุย!! ผมพูดเสียงหนักแน่น
พลังเวทย์มนตร์ของผม ถูกปล่อยออกไปอย่างเต็มที่ และรุนแรง ส่วนปีเตอร์ทิ้งปืนลงและหยิบไม้เท้า ที่สะพายไว้ข้างหลัง และปล่อยเวทย์ ธาตุมืด ตาข้างขวาเป็นสีแดง ตาซ้ายสีฟ้า
สองคนไม่พอหรอก ผมพูด
ไม่ใช่สอง ปีเตอร์พูดออกมา
เฟี้ยวววววววว
มีบางพุ่งลงมาที่พวกเรา
ฟุบบบบ
มาแล้ว!! ฮิรูมิ (มังกร) โผล่ออกมา
เจ๊เป็นไรอ่ะ ผมถาม
อะไรยะ ฮิรูมิถามกลับกับแบบทันที
เอ่อ ที่ขาครับ ปีเตอร์พูดพร้อมชี้ไปที่ขาของฮิรูมิ พลางต่อสู้ไปด้วยมนตร์ต่างๆ
ฮะ อะไรเนี้ย ฮิรูมิตะโกนออกมา ขาของฮิรูมิข้างซ้ายยังเป็นขามังกรอยู่เลย
เห็นไหม เจ๊ยังพลาดเลย แล้วผมจะเหลืออะไร ผมพูดพร้อมกับสู้ไปด้วย
เงียบน่า นายสู้เหมือนเด็กเลย ฮิรูมิพูด
ใช่ครับ แม่คนสวย ปีเตอร์พูด
นี่นาย!! ฮิรูมิหันกลับไป
เฮ้ย This is war จะมาคุยกับทำไม!! สมุนปิศาจตนสุดท้ายร้องทักท้วง
ก็ได้ ทั้งสามคนพูดพร้อมกัน และปล่อยทุกอย่างที่มีใส่ปิศาจตนนั้น
ตูมมมมมมมมมม!!!!
คุณเก่งจังครับ แถมสวยด้วย ปีเตอร์หันไปคุยกับฮิรูมิ ชื่ออะไรครับ
ฮิรูมิผลักปีเตอร์ออกไป พร้อมเตะผ่าหมากหนึ่งครั้ง
มาซากิ ฮิรูมิ แล้วฮิรูมิก็เดินไป
นายซาดิส รึไง ผมถามปีเตอร์ ท่าทางหื่นนะเนี้ย เห็นอย่างงี้
เงียบไม่มีการตอบรับใดๆ เนื่องจากนอนจุกอยู่ข้างล่าง
.
.
.
โครมมมมม ตึกในกรุงเทพ เริ่มถล่มพังลงมา มีการระเบิดเกิดขึ้น เกิดคลืนยักษ์ ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีแดง และไม่ใช่แค่เมืองไทยสิ ทั้งโลกกำลังเข้าสู่สงครามที่มนุษย์ไม่อาจคาดถึงได้
Chapter 11 The attacks of the demon and the return of swallowing soul
ลึกลงไป ในมหาสมุทรแอตแลนติส ณ ซากเมืองแอตแลนติส มีบางสิ่งกำลังอยากออกมา มันมีพลังมหาศาล ยากที่ใครจะเทียบได้ Swallowing soul จอมปิศาจที่ถูกกักขัง
กึกๆ
ดูเหมือนว่าพลังของ The Catpion ที่สะกด Swallowing soul ไว้ในดาบกำลังถดถอยไปเรื่อยๆ
กึกๆ (ดาบสั่น ไปมาอย่างรุนแรง)
ผุบ!!
ดาบของ The Catpion ที่ปักอยู่ หลุดออกมา
ฮ่าๆ Swallowing soul หัวเราะด้วยความชั่วร้าย แกดูถูกข้ามากไปแล้ว The Catpion คิดเหรอว่า พลัง
ชีวิตที่ขอแกจะสะกดข้าไว้ได้ ฮ่าๆ
Swallowing soul พุ่งออกมาจากใต้ทะเล และพุ่งตรงไปที่ กรุงเทพมหานคร
(ปังๆ!!)
ต้องการกำลังเสริม!! ทหารนายหนึ่งพูดขึ้น
กำลังเสริมมาแล้ว กราเชียร์ เดอร์ ลามุส (กราฟ) พูดขึ้น
ต้องการทหารโว้ย ไม่ใช่พลเรือน ทหารคนนั้นพูด
อย่าดูถูกผมนะ พวกคุณสู้มันไม่ได้ กราฟกำลังจะพูดแต่โดนตัดบทโดย
หรอก!! เป็นเสียงหวานๆแต่ดูร้ายกาจของผู้หญิง
เธอเป็นใครกราฟถามไปพร้อมซักปืนขึ้นพร้อมยิง
ชั้นชื่อ มายูริ เธอพูด
โธ่โว้ย ต้องการทหาร ไม่ใช่พลเรือน!! ทหารคนนั้นตะโกน
เงียบน่า!! ทั้งคู่พูดพร้อมกัน
มายูริเป็นปิศาจ นักรบหญิงใส่เกราะถือดาบและโล่ใส่เสื้อคลุมสีดำราวกับผู้ชาย และหน้าตาถือว่าสวยใช้ได้ สัดส่วนร่างกายถือว่า มนุษย์ยุคนี้สวยที่สุด
ทั้งมายูริและกราฟ ก็ไปตั้งรับการบุกของเหล่าปิศาจ
ปังๆ
มายูริถึงจะเป็นผู้หญิง แต่ก็ไม่อ่อนแอ เพลงดาบของเธอไม่มีใครสามารถต้านได้
.
.
.
ตัดมาทางด้าน พระเอกสุดหล่อ เอ้ย ตัวผม
ปีศาจบุกมาแล้ว ผมพูดขึ้น
ใช่ เร็วๆนายยังสู้ไม่ได้ รีบ ฮิรูมิกำลังจะพูด
สู้ไม่ได้รึ ผมพูด ท่าทีเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
เออ!! ฮิรูมิพูดและปีเตอร์ก็เดินมาพอดี
คิดอย่างงั้นรึ ผมถามเสียงเข้ม
เออ!! ฮิรูมิตอบแบบทันที
อืม อ่า ไปเรารีบหนีกันเถอะ ผมพูดและวิ่งไปเก็บข้าวของ
เฮ้ย กวนตีนเหรอฟะ!! ทั้งปีเตอร์และฮิรูมิพูดพร้อมกัน
เหมือนจะไปสู้!! ฮิรูมิตะโกน
ใช่ ปีเตอร์เสริมทันที
พวกเธอสอง เหมาะกันดีแฮะ ผมพูดพร้อมกับเอานิ้วชี้มาใกล้ๆ
เอ่อ นายคิดอย่างเหรอ ปีเตอร์ถ้าทางเขินอายเล็กน้อย
จะบ้าเหรอ ชั้นเนี้ยนะ เหมาะกับไอ้แว่นนั้นน่ะ ฮิรูมิตะโกน
ปีเตอร์ลงไปนั่งอยู่กับพื้น กลายเป็นคนน้อยใจไปซะงั้น
หนีกันดีกว่า ผมพูด
ทั้งสามออกมาจากบ้าน และวิ่งไปที่ลานหลังบ้าน แต่
จะหนีไปไหนๆ เหล่าปิศาจโผล่ออกมาเต็มไปหมด
และอยู่ๆก็มีแสงแดด ส่องลงมา
พวกเราคือทูตสวรรค์ เหล่าเทพลงมาช่วย
พวกเทพตาขาว พวกเราลุย!!
ทั้งปิศาจและเทพก็เปิดฉากโจมตีกันและกัน
ทายาท The Catpion หนีไปพวกเราจัดการเอง อะอ้าว ทูตสวรรค์องค์หนึ่งพูดแต่
ทั้งสามคนหนีไปตั้งแต่ เจอปิศาจแล้ว
.
.
.
ตัดกลับไปที่ใจกลางเมือง
มายูริและกราฟ กำลังสู้กับเหล่าปิศาจอย่างเมามันส์ และปิศาจก็มาแบบไม่มีวันหมด จนเหล่าฑูตสวรรค์ อีกกลุ่มหนึ่งลงมา และเปิดฉากเข้าใส่เหล่าปิศาจอย่างรุนแรง
อ้าวเฮ้ย แย่งบทพวกเราหมดเลย กราฟพูดขึ้น
ใช่ ตอนฟ้องผู้แต่งซะแล้ว เอ้ย ต้องลุยมั้งแล้ว มายูริพูด
ใช่ ลุย!! กราฟพูดขึ้น
ด้าน ฮิรูมิ ปีเตอร์ และผมกำลังหลบหนีออกไป และมายูริกับกราฟ ก็สู่อยู่ที่ใจกลางเมือง
.
.
.