idoggtribe
25th March 2012, 10:14
บทนำ ภายในห้องสี่เหลี่ยมจัตุรัสมีแสงไฟสีขาวสลัวจากจอคอมพิวเตอร์ ด้านหน้าจอคอมพิวเตอร์มีมนุษย์เพศชายนั่งอยู่ สีหน้าเค้าเคร่งเครียด วิตกกังวล และตื่นเต้นอย่างชัดเจน เหงือเริ่มซึมแืทรกผ่านรูขุมขน เด็กหนุ่มหน้าตาดีกำลังนั่งลุ้นเกรดอย่างใจจดใจจ่อนั่นเอง ทุกวินาทีที่โหลดหน้าเว็บใจของเขาเต้นรัว ดั่งหางงูหางกระดิ่ง ใจจดจ่อการโหลดหน้าเว็บทุก byte เลยทีเดียว !!!:eek: มะๆไม่ เกรดออกมาแล้ว ทุกวิชาของเทอมนี้เรียงสวยด้วยอักษรตัวที่ 2 ภาษาอังกฤษและตัวที่ 3สลับกันไปมาอย่างสวยงาม ตะๆแต่ทันใดนั่นก็เหลือบไปมองเห็นตัวอักษรไม่พึงประวงค์เห็นของเด็ก มหาลัย มัน มัน มันคือ F !! ใช่แล้วครับผมติด เอฟ แต่ผมติดเอฟวิชาที่ผมเป๊ะแล้วก็เชื่อล้ะว่าผมเก่งไม่แพ้ใครเลยในสาขาปี1 เนี่ย วิชา ออกแบบและเขียนแบบเครื่องกล (ผมจบ ช่างกลมาน่ะครับ เลยได้เรียนมาก่อน 3-4ตัวกับเขียนแบบ) เอาล่ะมาเข้าเรื่องเลยละกัน
ก็คือว่าตอนระหว่างเรียนนั้น เนื่องด้วยที่ผมเคยเรียนมาแล้ว เวลาอาจารย์สอน ( Dr. จบไหม่ )ผมก็นิ่งไม่พูดหรือแสดงกิริยาอะไรเลย อาจารย์ก็จะสอนพื้นฐานไห้กับพวก สาย ม.6 ตอนเรียนเพื่อนไม่เข้าใจก็ถามผมผมก็ช่วยบอก จารก็ชอบพูดลอยๆประชดผมประมา๊ โอยเก่งจิงเล้ย ไม่มาสมัครสอนเลยหว๊า / ยังงี้ครูก็ตกงานหมดม๊างเนี่ย
พอมาก่อนกลางเทอม อาจารย์ก็สอนในสิ่งที่ผมก็พอมีความรู้ จำได้วันนี้อาจารย์สอนเรื่องการคำณวนโมดูลหาค่าฟันเฟืองและแตกแรงกลศาสตร์พวกนี้แหละ ผมก็เลยยกมือถามอาจารย์ว่า จารครับคือผมทำอีกวิธีที่ผมเข้าใจได้ไหมครับ คือผมเคยเรียนพื้นฐานมาก่อนและผมเข้าใจ ณ ตรงนั้น จะได้ไหมครับ โดยที่ผมไม่ได้มีเจตนาว่าเก่งหรืออวดดีเลย ก็ประมาณถามว่าแสดงวิธีทำในแบบของเราได้ไหม แค่นั้น
Dr. เอ้าเลย เก่งก็เอาเลย แล้วคุณอย่ามาถามผมล่ะ ไหนผมจะดูหน่อยดิว่าจะเก่งเหมือนปากรึปล่าว
ผม. ผมไมไ่ด้หมายความยังงั้นครับ จารผมแค่ถามว่าแสดงวิธีทำในแบบที่ผมเข้าใจ เองนะครับ
Dr. ก็เอาสิ คุณเก่งกว่าผมแล้ว คุณเข้าใจแล้วจะเรียนทำไม แล้วแม้งก็เชิญผมออกห้อง เฉยๆ เลยอะ
ผม. ผม ปรี๊ดมากและคิดว่าแม้งไร้สาระสุดๆ
คาบต่อมา
ผมก็มาเรียนอีก ผมเข้าสาย 2 นาที ปกติไห้สายได้ 15 นาทีอะนะครับ แล้วนิแม้งไม่เชคชื่อผม แต่เชคคนอื่นที่มาสายกว่าผมเปน 10 นาที
ผมก็ทนเรียนแบบไม่พุดมาก เงียบๆ ของผมแบบเชคชื่อบ้างไม่เชคไห้บ้างตามอารมณ์ ดอกเตอร์วัยรุ่น จนก่อนสอบ final จารไห้ทำรายงานส่ง ซึ่งวันนั้นผมใบงานไม่ครบ เลยต้องกลับไปเอาที่หอ ซึ้งหอผมก็คนละฟากจาก มหาลัยเลย สุดท้ายผมก็เย็บเข้าแล่มเสร็จหมดเกือบห้าร้อย แล้วเรียบเข้ามาส่ง เย่ผมมาทัน จารอยุ่ในห้อง ผมก็เดินเข้าไปส่ง !!แล้วคำพุดที่ทำไห้ผมสติแตกก็มาถึง
Dr. หมดเวลาส่งแล้ว ผมไมไ่ห้คุณส่งแล้ว
ผม. อึ้ง ! จารครับยังไม่ถึงบ่าย2เลยนะครับนี่แค่บ่ายโมงกว่าเอง แล้วอาจารย์ก็อยุ่ด้วย ทำไมผมส่งไมไ่ด้ครับ
Dr. ก็ผมไม่ไห้ึคุณส่งไง หมดเวลาแล้วผมเปนคนออกกฏเรื่องเวลา
ผม. ไหนๆผมก็ทำมาแล้วขอส่งไว้ละกันนะครับจาร แล้วก็เดินออกมา
อิก 4 วันก็สอบ และ5วันก่อนเกรดออกผมเห็นเกรดเลย ตกใจและแปลกใจมากทำไมวิชาที่ผมเข้าเรียนครบ งานครบ จะไม่ครบก็รายงานถ้าจารไม่ไห้คะแนนผมอะนะ
ผมเลยคุยกับเพื่อนว่าจะไปเคลียกับอาจารย์ สรุปผมเลยตามหาจาร เจออาจารย์ไปคุมสอบพอดี ผมก็รอจนสอบเสร็จจารออกจากห้อง ผมเลยขอคุยด้วย
.. จารครับ ทำไมไห้ผม เอฟ ครับ
-- ก็คุณไม่ส่งรายงานผมนิ ทำไงได้ (ด้วยน้ำเสียงเฉยชา )
.. จารครับ ผมก็ส่งแล้วที่โตํะจารก็อยุ่ ไงครับ เวลาเรียนงานผมก็ครับ สอบผมก็ได้เยอะอยุ่ ไห้ผม เอฟ แบบนี้ไม่ แฟร์เลยครับ
-- ส่ง คุณส่งรายงานแล้วผมอณุมัติแล้วหรอ คิดจะส่งก็ส่งหรอไม่ได้
.. (ผมคิด ไม่ไหวแล้วจริง โมโหมาก ) ผมถาม จาร มีปันหาส่วนตัวกับผมไหมครับ ทำไมถึงแกล้งผมครับ
-- ผมน่ะเหรอแกล้งคุณ ปล่าวนี่ คุณเก่งแล้วคุณก็ช่วยเหลือตัวเองได้หนิ๊
.. ไอ้*****เอ้ย !!! (ตะโกนออกมาจน สาวๆตึกวิทยาการหันมาหมดเลย เท่านั้นแหละครับ ผมไม่ไหวแล้วจริง )
ก็ชกหน้าแม้งเลยดอกแรกเบ้าตา เลยขอจังๆ ดอกสองต่อยเข้าลำคอกะไห้แม้งสำลักน้ำลายตัวเองซะหน่อย แล้วเพื่อนก็มาห้ามไว้ ผมก็เลยกลับมา ตั้งวงกินเบียร์ย้อมใจกับเพื่อนหมดไป 3ลัง โฮ่ ถึงเช้าเมา****** 4คน
ถึงตอนนี้ผมชิงลาออกก่อนเลย ก่อนเรื่องเข้าถึงคณะแล้วผมจะไมไ่ด้เรียนต่อที่มหาลัย...
ที่ผมทำอะ ผิด เต็มๆ เลยล้ะผมอารมณ์ร้อนซึ่งปกติผมเย็นและมีเหตุผลมาก แต่กับ คนๆนั้นผมไมไ่หวแล้วจริงๆ ผมดีใจแล้วที่ได้ต่อยหน้าไอ้คนที่ว่า วัยรุ่นเห่อวุฒิการศึกษาชอบมาตัดสินคนอื่นเช่นมัน น้องๆที่อ่านก็อย่าทำตามนะ ดูสิผลที่ตามมาจากผมต่อยก้ไม่ดีเลย ออกจากสาขา มีเื่รื่องทันบน มหาลัย คณะบดีเรียกคุยประจำ ซึ่งผมไมไ่หวแล้วไงเนอะ
<<< สุดท้าย ขอบคุณที่อ่านจบนะ ผมเซ็งมากเลยแหละ และโล่งใจในส่วนนึงที่ได้ระบายกับเพื่อนๆ JKG ครับ >>>
ก็คือว่าตอนระหว่างเรียนนั้น เนื่องด้วยที่ผมเคยเรียนมาแล้ว เวลาอาจารย์สอน ( Dr. จบไหม่ )ผมก็นิ่งไม่พูดหรือแสดงกิริยาอะไรเลย อาจารย์ก็จะสอนพื้นฐานไห้กับพวก สาย ม.6 ตอนเรียนเพื่อนไม่เข้าใจก็ถามผมผมก็ช่วยบอก จารก็ชอบพูดลอยๆประชดผมประมา๊ โอยเก่งจิงเล้ย ไม่มาสมัครสอนเลยหว๊า / ยังงี้ครูก็ตกงานหมดม๊างเนี่ย
พอมาก่อนกลางเทอม อาจารย์ก็สอนในสิ่งที่ผมก็พอมีความรู้ จำได้วันนี้อาจารย์สอนเรื่องการคำณวนโมดูลหาค่าฟันเฟืองและแตกแรงกลศาสตร์พวกนี้แหละ ผมก็เลยยกมือถามอาจารย์ว่า จารครับคือผมทำอีกวิธีที่ผมเข้าใจได้ไหมครับ คือผมเคยเรียนพื้นฐานมาก่อนและผมเข้าใจ ณ ตรงนั้น จะได้ไหมครับ โดยที่ผมไม่ได้มีเจตนาว่าเก่งหรืออวดดีเลย ก็ประมาณถามว่าแสดงวิธีทำในแบบของเราได้ไหม แค่นั้น
Dr. เอ้าเลย เก่งก็เอาเลย แล้วคุณอย่ามาถามผมล่ะ ไหนผมจะดูหน่อยดิว่าจะเก่งเหมือนปากรึปล่าว
ผม. ผมไมไ่ด้หมายความยังงั้นครับ จารผมแค่ถามว่าแสดงวิธีทำในแบบที่ผมเข้าใจ เองนะครับ
Dr. ก็เอาสิ คุณเก่งกว่าผมแล้ว คุณเข้าใจแล้วจะเรียนทำไม แล้วแม้งก็เชิญผมออกห้อง เฉยๆ เลยอะ
ผม. ผม ปรี๊ดมากและคิดว่าแม้งไร้สาระสุดๆ
คาบต่อมา
ผมก็มาเรียนอีก ผมเข้าสาย 2 นาที ปกติไห้สายได้ 15 นาทีอะนะครับ แล้วนิแม้งไม่เชคชื่อผม แต่เชคคนอื่นที่มาสายกว่าผมเปน 10 นาที
ผมก็ทนเรียนแบบไม่พุดมาก เงียบๆ ของผมแบบเชคชื่อบ้างไม่เชคไห้บ้างตามอารมณ์ ดอกเตอร์วัยรุ่น จนก่อนสอบ final จารไห้ทำรายงานส่ง ซึ่งวันนั้นผมใบงานไม่ครบ เลยต้องกลับไปเอาที่หอ ซึ้งหอผมก็คนละฟากจาก มหาลัยเลย สุดท้ายผมก็เย็บเข้าแล่มเสร็จหมดเกือบห้าร้อย แล้วเรียบเข้ามาส่ง เย่ผมมาทัน จารอยุ่ในห้อง ผมก็เดินเข้าไปส่ง !!แล้วคำพุดที่ทำไห้ผมสติแตกก็มาถึง
Dr. หมดเวลาส่งแล้ว ผมไมไ่ห้คุณส่งแล้ว
ผม. อึ้ง ! จารครับยังไม่ถึงบ่าย2เลยนะครับนี่แค่บ่ายโมงกว่าเอง แล้วอาจารย์ก็อยุ่ด้วย ทำไมผมส่งไมไ่ด้ครับ
Dr. ก็ผมไม่ไห้ึคุณส่งไง หมดเวลาแล้วผมเปนคนออกกฏเรื่องเวลา
ผม. ไหนๆผมก็ทำมาแล้วขอส่งไว้ละกันนะครับจาร แล้วก็เดินออกมา
อิก 4 วันก็สอบ และ5วันก่อนเกรดออกผมเห็นเกรดเลย ตกใจและแปลกใจมากทำไมวิชาที่ผมเข้าเรียนครบ งานครบ จะไม่ครบก็รายงานถ้าจารไม่ไห้คะแนนผมอะนะ
ผมเลยคุยกับเพื่อนว่าจะไปเคลียกับอาจารย์ สรุปผมเลยตามหาจาร เจออาจารย์ไปคุมสอบพอดี ผมก็รอจนสอบเสร็จจารออกจากห้อง ผมเลยขอคุยด้วย
.. จารครับ ทำไมไห้ผม เอฟ ครับ
-- ก็คุณไม่ส่งรายงานผมนิ ทำไงได้ (ด้วยน้ำเสียงเฉยชา )
.. จารครับ ผมก็ส่งแล้วที่โตํะจารก็อยุ่ ไงครับ เวลาเรียนงานผมก็ครับ สอบผมก็ได้เยอะอยุ่ ไห้ผม เอฟ แบบนี้ไม่ แฟร์เลยครับ
-- ส่ง คุณส่งรายงานแล้วผมอณุมัติแล้วหรอ คิดจะส่งก็ส่งหรอไม่ได้
.. (ผมคิด ไม่ไหวแล้วจริง โมโหมาก ) ผมถาม จาร มีปันหาส่วนตัวกับผมไหมครับ ทำไมถึงแกล้งผมครับ
-- ผมน่ะเหรอแกล้งคุณ ปล่าวนี่ คุณเก่งแล้วคุณก็ช่วยเหลือตัวเองได้หนิ๊
.. ไอ้*****เอ้ย !!! (ตะโกนออกมาจน สาวๆตึกวิทยาการหันมาหมดเลย เท่านั้นแหละครับ ผมไม่ไหวแล้วจริง )
ก็ชกหน้าแม้งเลยดอกแรกเบ้าตา เลยขอจังๆ ดอกสองต่อยเข้าลำคอกะไห้แม้งสำลักน้ำลายตัวเองซะหน่อย แล้วเพื่อนก็มาห้ามไว้ ผมก็เลยกลับมา ตั้งวงกินเบียร์ย้อมใจกับเพื่อนหมดไป 3ลัง โฮ่ ถึงเช้าเมา****** 4คน
ถึงตอนนี้ผมชิงลาออกก่อนเลย ก่อนเรื่องเข้าถึงคณะแล้วผมจะไมไ่ด้เรียนต่อที่มหาลัย...
ที่ผมทำอะ ผิด เต็มๆ เลยล้ะผมอารมณ์ร้อนซึ่งปกติผมเย็นและมีเหตุผลมาก แต่กับ คนๆนั้นผมไมไ่หวแล้วจริงๆ ผมดีใจแล้วที่ได้ต่อยหน้าไอ้คนที่ว่า วัยรุ่นเห่อวุฒิการศึกษาชอบมาตัดสินคนอื่นเช่นมัน น้องๆที่อ่านก็อย่าทำตามนะ ดูสิผลที่ตามมาจากผมต่อยก้ไม่ดีเลย ออกจากสาขา มีเื่รื่องทันบน มหาลัย คณะบดีเรียกคุยประจำ ซึ่งผมไมไ่หวแล้วไงเนอะ
<<< สุดท้าย ขอบคุณที่อ่านจบนะ ผมเซ็งมากเลยแหละ และโล่งใจในส่วนนึงที่ได้ระบายกับเพื่อนๆ JKG ครับ >>>