gupleum
15th April 2012, 22:12
ตามหัวข้อครับ
คือที่จริงสงกรนต์ปีนี้พ่อแม่ผมจะไปเที่ยววันอังคารที่10แล้วกลับวันศุกร์ที่13ผมก็ชิวสิครับวางแผนเรียนร้อยคืนนี้เที่ยวไหนจะไปร่อนไหนกินเบียร์ที่ไหน
แต่แล้วความซวยบังเกิดครับเที่ยงวันพุธผมตื่นขึ้นมาลงมาทำไรเสร็จก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นผมรับแล้วยายผมบอกว่ารู้มั้ยย่าเสียแล้วเสียเมื่อตอนเช้า
ผมช็อคเลยอะครับทำให้พ่อผมที่ไปเที่ยวอยู่ประจวบวุ่นวายต้องกลับมาสวดที่วัดที่จังหวัดสมุทรสงครามตั่งแต่วันพุดจนถึงวันนี้วันที่15แล้วพรุ่งนี้ก็เผาครับ
แล้ววันนี้วันที่15พ่อผมก็ไปสวดแต่ผมไม่ได้ไปครับขอพ่อไม่ไปพ่อผมโมโหมากเลยครับที่ผมไม่ไปแต่ไม่ใช่ว่าผมไม่รักย่านะครับเพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้เผาผมเต็มใจไปแน่นอน
แต่คือผมไม่อยากนั่งรถอะครับผมอยู่แถวปากเกร็ดนนทบุรีแล้วนั่งไปสมุทรสงครามก็ประมานสองชั่วโมงกว่าๆผมเป็นคนท่นั่งรถนานๆแล้วปวดหัวเวียนหัวเหมือนจะอวกอะครับ
แล้วไปกลับทุกวันมันเหนื่อยอะครับแต่ถึงตอนนี้พ่อเค้าก็ยังโมโหผมอยู่มะกี้โทรหาเค้าก็ไม่รับเค้าให้แม่รับแล้วอีกอย่างผมไม่ค่อยถูกกับพ่ออยู่แล้ววันนึงไม่ค่อยได้คุยกันครับ
ทำให้สงกรานต์ปีนี้เป็นปีที่ซวยที่สุดแล้วแก่วที่สุดในชีวิตครับนอกจากย่าเสียทำให้พ่อผมกลับมากระทันหันผมเลยไม่ชิวแล้วอาทิดหน้าพ่อผมก็หยุดยาวเลยครับ
ทำให้ผมเซ็งเข้าไปใหญ่ (ไม่รู้ท่านอื่นเป็นหรือเปล่าเวลาพ่อแม่อยู่บ้านแล้วจะเซงๆ)
ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่าน
อยากฝากไว้ว่าความตายเป็นสิ่งไม่แน่นอนครับดูแลคนที่เรารักให้ดีๆนะครับ
ขอบคุณครับ
คือที่จริงสงกรนต์ปีนี้พ่อแม่ผมจะไปเที่ยววันอังคารที่10แล้วกลับวันศุกร์ที่13ผมก็ชิวสิครับวางแผนเรียนร้อยคืนนี้เที่ยวไหนจะไปร่อนไหนกินเบียร์ที่ไหน
แต่แล้วความซวยบังเกิดครับเที่ยงวันพุธผมตื่นขึ้นมาลงมาทำไรเสร็จก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นผมรับแล้วยายผมบอกว่ารู้มั้ยย่าเสียแล้วเสียเมื่อตอนเช้า
ผมช็อคเลยอะครับทำให้พ่อผมที่ไปเที่ยวอยู่ประจวบวุ่นวายต้องกลับมาสวดที่วัดที่จังหวัดสมุทรสงครามตั่งแต่วันพุดจนถึงวันนี้วันที่15แล้วพรุ่งนี้ก็เผาครับ
แล้ววันนี้วันที่15พ่อผมก็ไปสวดแต่ผมไม่ได้ไปครับขอพ่อไม่ไปพ่อผมโมโหมากเลยครับที่ผมไม่ไปแต่ไม่ใช่ว่าผมไม่รักย่านะครับเพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้เผาผมเต็มใจไปแน่นอน
แต่คือผมไม่อยากนั่งรถอะครับผมอยู่แถวปากเกร็ดนนทบุรีแล้วนั่งไปสมุทรสงครามก็ประมานสองชั่วโมงกว่าๆผมเป็นคนท่นั่งรถนานๆแล้วปวดหัวเวียนหัวเหมือนจะอวกอะครับ
แล้วไปกลับทุกวันมันเหนื่อยอะครับแต่ถึงตอนนี้พ่อเค้าก็ยังโมโหผมอยู่มะกี้โทรหาเค้าก็ไม่รับเค้าให้แม่รับแล้วอีกอย่างผมไม่ค่อยถูกกับพ่ออยู่แล้ววันนึงไม่ค่อยได้คุยกันครับ
ทำให้สงกรานต์ปีนี้เป็นปีที่ซวยที่สุดแล้วแก่วที่สุดในชีวิตครับนอกจากย่าเสียทำให้พ่อผมกลับมากระทันหันผมเลยไม่ชิวแล้วอาทิดหน้าพ่อผมก็หยุดยาวเลยครับ
ทำให้ผมเซ็งเข้าไปใหญ่ (ไม่รู้ท่านอื่นเป็นหรือเปล่าเวลาพ่อแม่อยู่บ้านแล้วจะเซงๆ)
ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่าน
อยากฝากไว้ว่าความตายเป็นสิ่งไม่แน่นอนครับดูแลคนที่เรารักให้ดีๆนะครับ
ขอบคุณครับ