chaihuad
28th April 2012, 00:11
คือ จะเรียกว่าอาการหรืออะไรดีมันแบบว่าผมอายุ 13 นะ เป็นผู้ชายที่ไม่มีไรมากแต่ผมมีสิ่งหนึ่งที่ไม่เคยบอกคือ อาการผมไปเจออะไรมาหรือโกรธอะไรมา ปกติก็เป็นคนโกรธง่ายหายเร็วอยู่แล้ว
แต่พอสมุมติเราเกลียดคนนี้เข้าไส้ช่วงเวลา เช้า ๆ ผมก้จะฝังใจว่าผมเกลียดมัน ผมจะไม่ทำไรให้ (ยกเว้นพ่อแม่นะ) และที่ผมแปลกใจคือ เวลากลางคืนผมจะหายโกรธคนนั้นแบบหายปลิดทิ้งไปเลย
และในหัวก็จะคิดเรื่องของแต่ละคนที่เจอมาในแต่ละวันแล้วมานอนนึก ผมกลับรู้สึกว่าคน ๆ นั้นน่าสงสาร (คนที่ผมโกรธอะ) หรือคนที่ผมไปเจอมาแต่ละคนมันแบบสงสารมากอะ ยิ่งถ้าไปเจอพวกขอทานนะตอนที่เจอผมไม่รู้สึกอะไรแต่พอตอนก่อนนอน (ผมนอนหลับยาก) มันเอามาคิดในแง่ ที่น่าสงสาร ผมเป็นแบบนี้ทุกคืนครับ มันจะเป็นผลดีหรือป่าวที่เรามีจิตเมตตาแก่คนอื่น มีสำนึก อะไรประมาณนี้ไหมครับ
และเวลาผมไปไหนหรือมีเพื่อนพ้องอะไรพวกนี้ เพื่อน ๆ จะติดผม และผมชอบคิดอะไรแบบสุด ๆ แบบมองของอย่างนึงคิดได้หมดเลยครับ สมมุติมองพวกเครื่องบินผมก้จะจิตนาการไปทั่ว เริ่มนอกเรื่องละ
ผมเป็นคนเงียบเวลาอยู่ในโรงเรียน
อยากทราบว่ามีใครเป็นเหมือนผมบ้างครับ ? หาเพื่อนแนวเดียวกันอยู่
คนมาอ่านประมาณครึ่งนึงจะ งง มากนะผมว่า ขอโทษนะครับที่เขียนให้ งง
ขอบคุณมากครับ
แต่พอสมุมติเราเกลียดคนนี้เข้าไส้ช่วงเวลา เช้า ๆ ผมก้จะฝังใจว่าผมเกลียดมัน ผมจะไม่ทำไรให้ (ยกเว้นพ่อแม่นะ) และที่ผมแปลกใจคือ เวลากลางคืนผมจะหายโกรธคนนั้นแบบหายปลิดทิ้งไปเลย
และในหัวก็จะคิดเรื่องของแต่ละคนที่เจอมาในแต่ละวันแล้วมานอนนึก ผมกลับรู้สึกว่าคน ๆ นั้นน่าสงสาร (คนที่ผมโกรธอะ) หรือคนที่ผมไปเจอมาแต่ละคนมันแบบสงสารมากอะ ยิ่งถ้าไปเจอพวกขอทานนะตอนที่เจอผมไม่รู้สึกอะไรแต่พอตอนก่อนนอน (ผมนอนหลับยาก) มันเอามาคิดในแง่ ที่น่าสงสาร ผมเป็นแบบนี้ทุกคืนครับ มันจะเป็นผลดีหรือป่าวที่เรามีจิตเมตตาแก่คนอื่น มีสำนึก อะไรประมาณนี้ไหมครับ
และเวลาผมไปไหนหรือมีเพื่อนพ้องอะไรพวกนี้ เพื่อน ๆ จะติดผม และผมชอบคิดอะไรแบบสุด ๆ แบบมองของอย่างนึงคิดได้หมดเลยครับ สมมุติมองพวกเครื่องบินผมก้จะจิตนาการไปทั่ว เริ่มนอกเรื่องละ
ผมเป็นคนเงียบเวลาอยู่ในโรงเรียน
อยากทราบว่ามีใครเป็นเหมือนผมบ้างครับ ? หาเพื่อนแนวเดียวกันอยู่
คนมาอ่านประมาณครึ่งนึงจะ งง มากนะผมว่า ขอโทษนะครับที่เขียนให้ งง
ขอบคุณมากครับ