ก้อนเมฑ
30th April 2012, 06:07
แม้ว่าเรื่องราวของการกินเนื้อมนุษย์อันน่าสะอิดสะเอียน แต่ก็แปลกที่อุตสาหกรรมหนังก็ส่งมันมาให้คนดูเสพอย่างต่อเนื่อง
อย่าง“ ซาลาเปาเนื้อคนหรือ The Untold Story” หนังฮ่องกงสุดโหดที่ว่าด้วยเรื่องของการเอาเนื้อคนมาทำซาลาเปา
ซึ่งก็สร้างความสั่นสะเทือนให้แก่วงการซาละเปาในยุคนั้นได้เป็นอย่างยิ่ง แถมหลังจากนั้นก็ยังมีเนื้อคนอยู่ในเมนูอาหารออกมาอีกมากมาย
ใน Ebola Syndrome นั้น แอนโธนี่ หว่อง เอาเนื้อคนที่ติดเชื้ออีโบล่าซึ่งเป็นเชื้อโรคสุดหฤโหดมาทำเป็นแฮมเบอร์เกอร์เสิร์ฟคนมากมาย
แถมหลังจากนั้นซีรี่ส์ The Untold Story ก็ยังมีภาค 2 ออกมา ด้วยความโหดพอๆ กัน แถมแทนที่จะเป็นซาลาเปา
เนื้อคนกลับไปอาละวาดอยู่ในเมนูอื่นๆ ด้วยอย่าง ซีโครงย่างไฟแดงในภาค 2 ยังมีเมนูอื่นๆ ในเรื่องอื่นๆ อาทิขนมจีบ และในเกี้ยว
ทางฝรั่งนั้นยุคอดีตก็ส่งเรื่อง เปรตเดินดินกินสมองคน ( Cannibal Holocaust )ซึ่งเป็นหนังอิตาลีที่ชวนช็อกมากที่สุดเรื่องหนึ่งของโลกของ
เรื่องราวของนักศึกษาภาพยนตร์กลุ่มหนึ่งที่ไปศึกษาเผ่ามนุษย์กินคนในป่าอะเมซอน แต่กลับอยากได้ภาพแปลกๆ ก็เลยรังแกเผ่าที่ว่าซะ
สุดท้ายกรรมก็เลยสนองโดยจัดการเสียเองหนังกำกับโดย รักเจโร ดีโอดาโต้ ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นบุคคลที่ให้แรงบันดาลใจต่อหนังตระกูลเปรตมากที่สุด
เพราะ หลังจากนั้นก็มีหนังทำนองนี้ออกมามากมาย ถัดมาโธมัส แฮริส ก็ยังสร้างมนุษย์กินคนสุดฉลาดอย่าง ฮานนิบัล เลคเตอร์ จาก Silence Of The Lamb
ที่เฉือนสมองมาผัดกับเนยขึ้นไปกินบนเครื่องบิน ที่เบาะๆ ก็ยังมีเรื่องของ Sweeny Todd ช่างตัดผมจอมโหดที่ใช้มีดโกนเชือดคนระหว่างที่กำลังตัดผมเพื่อไปทำพายเนื้อมนุษย์
หนังกำกับโดย ทิม เบอร์ตัน
แต่ก็แปลกอีกเหมือนกันที่เมนูโคตรพิศดารเหล่านั้นกลับเรียกให้คนดูเข้าโรงไปดูกันได้ตลอด เรียกว่าทั้งชวนแหวะแต่ก็แอบเปิดตาดูเพราะความสยองไปพร้อมๆ กัน
ในซาลาเปาเนื้อคนนั้น ผู้เขียนบทและผู้กำกับนำเค้าโครงมาจากเรื่องจริงของคดีอาชญากรรมที่ผู้ก่อคดีใช้เหยื่อมาฆ่าเพื่อทำซาละเปา
แล้วก็ขายดิบขายดีโดยที่ไม่ได้บอกว่ามันคือเนื้ออะไร กว่าตำรวจจะปิดคดีได้ก็ใช้เวลาตั้งนานคือ 5 ปี มันแสดงให้เห็นเหมือนกันนะครับว่า
เอาเข้าจริงเนื้อมนุษย์ก็คงอร่อยไม่หยอก
ประเด็นคือมนุษย์เริ่มทดลองลิ้มรสของมนุษย์กันเองเมื่อไหร่ ?
ประวัติศาสตร์ของการที่มนุษย์กินเนื้อคนกันเองนั้นมีมาตั้งนานแล้ว แถมกระจายอยู่ในทุกทวีปอีกด้วย ในจีนนั้นตำนานปรัมปราเกี่ยวกับการกินเนื้อมนุษย์
นั้นอยู่ในเรื่องไซอิ๋วกี่ที่คนไทยรู้จักกันดี เพราะตลอดเวลาการเดินทางไปเชิญพระคัมภีร์ของพระถังซำจั๋งปรากฏว่าอุปสรรคขนานใหญ่ที่สุดก็คือ บรรดาปีศาจพยายาม
จะจับพระถังมาต้มกินเพราะเนื้อของพระสงฆ์รูปนี้จะทำให้คนทานมีอายุยืนยาวและกลับมาเป็นหนุ่มอีกครั้ง แต่เรื่องจริงมากกว่านั้นก็เกิดขึ้นในสมัยปลายๆ
ของราชวงส์ถังเมื่อ “อันลู่ซาน” กบถชื่อดังล้างแค้นศัตรูของเขาโดยการผ่าหัวใจออกมากินสดๆ ในปี คศ. 755
ขณะที่ทางยุโรปการกินเนื้อมนุษย์ก็มีมานาน หลักฐานที่บันทึกไว้ไกลที่สุดก็คือ ในคัมภีร์ไบเบิล ก็มีเรื่องราวของแม่ที่ทำอาหารด้วยเนื้อมนุษย์
ทางเปอร์เชียอาหรับและแอฟริกามีการพูดถึงการกินเนื้อมนุษย์ทุกครั้งหลังจากที่ทำสงครามได้รับชัยชนะที่ย้อนกลับไปยังศตวรรษที่หกโน่นนะครับ
แต่การกินเนื้อมนุษย์กลายเป็นหัวข้อสำคัญมากในศตรวรรษที่ 16 เมื่อครั้งที่บรรดาประเทศมหาอำนาจในยุโรปออกล่าอาณานิคม
ในช่วงปฏิวัติอุตสาหกรรม สันตปาปาอินโนเซนท์ที่ 4 ประกาศว่าการกินเนื้อมนุษย์เป็นบาปสุดขั้วที่คริสเตียนที่ดีจะต้องกำจั
ด นั่นทำให้เกิดสงครามกันมากมายในการเดินทางล่า เพราะในประเทศบริเวณทะเลแคริบเบียนหลายต่อหลายที่ได้มี
พิธีกรรมที่เรียกกว่ากินเนื้อมนุษย์ขึ้นมา ทั้งกินจริงๆ และกินเพราะเป็นพิธีที่สืบทอด ในชนเผ่าบริเวณแม่น้ำอะเมซอนก็มีมาก
ในพื้นที่ปัจจุบันที่เป็นทั้ง ชิลี เวเนซูเอล่า ในอดีตนั้นเคยมีการกินเนื้อมนุษย์มาแล้วทั้งนั้น
ฝรั่งนั้นเรียกคนที่กินเนื้อคนว่า Cannibal และเรียกลัทธินี้ว่า Cannibalism
เหตุแห่งการกินนั้นฝรั่งสรุปเอาไว้อยู่สองอย่าง ประการแรกก็คือเรื่องของการข่มสะกดเผ่าตรงกันข้าม การกินเนื้อของฝ่ายตรงข้ามนั้น
หมายถึงว่าวิญญาณและเลือดเนื้อได้ตกเป็นของผู้รับประทานโดยสมบูรณ์ ลูกหลานใครต่อใครคิดจะล้างแค้นก็อาจจะทำได้ไม่สะดวกนัก
เหตุที่สองก็ว่ากันว่าเป็นเรื่องของการกินเพื่อเป็นยา เคยมีบันทึกของชาวยุโรปที่พูดถึงการกินเนื้อคนและส่วนสำคัญที่สุดก็คือ
สมองมนุษย์นั้น กินกันก็เพื่อป้องการโรคร้าย ผี และ อำนาจมืดที่พ่อมดแม่มดฝ่ายชั่วร้ายส่งลงมา ในประวัติศาสตร์ยุคใหม่มีการศึกษาเรื่องนี้กันอย่าง
จริงจัง ในปี 2003 นิตยสาร แนชั่นแนล จีออกราฟฟิค ตีพิมพ์บทความที่ชื่อว่า “การกินมนุษย์เป็นเรื่องปกติ( Cannibalism Normal?) โดยบอกว่า
ในสมองคนนั้นมีสารบางตัวที่สามารถต่อต้านการติดเชื้อทางสมองได้เผ่าเหล่านั้นก็เลยกินเพื่อกันโรค แต่รายงานดังกล่าวถูกโจมตีมากมายว่าไม่จริง
โดยเฉพาะเนื้อของมนุษย์นั้นเอาเข้าจริงก็สะสมสารพิษไว้มากมาย ถ้าเอามากิน ก็เท่ากับการเอายาพิษเข้าตัวมากกว่าจะรักษา อันนี้ก็ต้องถกเถียงกันต่อไป
เหตุผลสุดท้ายที่เป็นที่มาของการกินมนุษย์ด้วยกันก็คือ ความอร่อย!!
คนที่ยืนยันความอร่อยของเนื้อคนได้ดีที่สุดมีชื่อว่านาย อิสเซะ ซางาวะ ( Sagawa Issei ) ฆาตกรและมนุษย์กินคนตัวจริงที่ปัจจุบันยังมีชีวิตอยู่
และได้รับโทษจากการกินคนด้วยกันด้วยการจำคุกแค่ 15 เดือนเท่านั้น อิสเซะ ก่อคดีนี้กลางมหานครปารีส เพราะเขาเป็นนักศึกษา
ทางด้านภาษาและวรรณคดีที่เก่งกาจ ใหญ่ของเขาด้วยการกิน Renee Hartevelt สาวสวยเพื่อนนักศึกษาชาวดัชท์ที่เขาหลงไหลและปรารถนาที่จะกิน
เขาอาศัยความร่ำรวยของพ่อที่เป็นนักอุตสาหกรรมชื่อดังจ้าง เรเน่ บุคคลที่เขาอยากกินมาสอนบทกวีและภาษาเยอรมันที่อพาร์ตเม้นท์ของเขา
ก่อนที่เขาจะฆ่าเธอ อิสเซะเอาเครื่องบันทึกเสียงให้เธออ่านบทกวีไพเราะภาษาเยอรมันให้ฟัง เมืออ่านเสร็จตามที่เขาต้องการเขาก็เอาปืนออกมายิงเธอตายคาโต๊ะอ่านหนังสือนั่นเอง
หลังจากนั้นอิสเซะก็เริ่มเอามีดปอกสายไฟมาเฉือนเนื้อของเรเน่ออกไปทีละส่วน
เขาบอกว่าส่วนที่อร่อยนั้นจะว่าไปอร่อยเกือบทุกที่ แต่ที่อร่อยที่สุดอยู่ที่ไขมันและหน้าท้อง รสชาติมันเหมือนเนื้อโอโทโร่หรือท้องปลาทูน่าราคาแพง
แต่ที่อยากกินไม่รู้เบื่อคือเนื้อส่วนต้นขา ส่วนอื่นๆ ก็กินได้ทั้งแบบดิบๆ และสุก โดยเฉพาะนมนั้นแล่บางๆ กินแบบซาชิมิได้ดีมาก
ไอ้หมอนี่เชือดและแทะเลือดเนื้อกระดูกกันหนึ่งวันหนึ่งคืนจนศพเริ่มอืด สุดท้ายเมื่อเขาเลาะเนื้อและหัวของเรเน่เอาแช่ตู้เย็นเพื่อจะได้กินนานๆ
เขาก็เอากระดูกและส่วนก้น (อิสเซะบอกว่าเหม็นจนทนไม่ไหว) รวมถึงกระเพาะที่มีกรดทำให้เขาแสบมือใส่กระเป๋าเดินทางเรียกแท็กซี่ไปทิ้งที่สวนสาธารณะ
สองวันถัดมาอิสเซะถูกจับได้ ตำรวจเข้าตรวจอพาร์ตเม้นท์ท่ามกลางรอยยิ้ม เพราะอิสเซะต้อนรับตำรวจอย่างดี พร้อมเตรียมเสิร์ฟอาหารที่เรียงอยู่บนโต๊ะ
มีทั้งเนื้อมนุษย์ต้มเค็มหวาน สตูว์น้ำข้น ผัดกับเนย ผัดกับวาซาบิ หรือจะกินสดอิสเซะก็บอกให้ตำรวจไปเอาในตู้เย็นเล่นเอาตำรวจผงะเพราะเจอหัวของเหยื่อปากแหว่ง
และไม่มีเปลือกตารออยู่ในตู้เย็น อิสเซะรับว่าที่แหว่งเพราะเขากินมันสดๆ ด้วยความอร่อย เมื่อขึ้นสู่กระบวนการยุติธรรม ศาลบอกว่าจากหลักฐานฆาตกรเป็นบ้าชัดๆ
จิตแพทย์สามคนก็มาลงความเห็นว่าเขาเป็นบ้าเขาถูกส่งไปบำบัด แต่ไม่นานนักเขาก็โดนย้ายกลับมาอยู่โรงพยาบาลบ้าที่ญี่ปุ่นดี พ่อของเขาวิ่งเต้นอยู่ไม่นาน
สุดท้ายศาลก็ต้องปล่อยตัวให้เป็นอิสระ ในปี 1985 เพราะทางศาลฝรั่งเศสไม่ได้ส่งหลักฐานมาให้ แถมสภาพจิตบอกว่าอิสเซะเป็นบ้าเขาก็เลยปล่อยตัว
สรุปอิสเซะอยู่ในเงื้อมมือกฏหมายแค่ 4 ปีเศษที่เหลือก็แค่บำบัดอีก 5 ปีเท่านั้น
สังคมญี่ปุ่นเฮโลกับอิสเซะอยู่พักหนึ่ง เขากลายเป็นคนดัง กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องการกินมนุษย์และนักชิมตามภัตตาคาร เขาเล่นหนังโป๊ประเภทพิงค์ฟิล์มอยู่หลายเรื่อง
และมีนิยายเรื่อง In The Fog ที่เขาเขียนเหตุการณ์ที่กินคนออกขายด้วยยอดพิมพ์สูงมากถึง 2 แสนเล่ม แต่ปัจจุบันสิ่งเหล่านั้นไม่อยู่กับเขา
อิสเซะกลายเป็นคนตกงานและไม่ได้รับการเหลียวแลจากครอบครัว เขาอยู่คนเดียวและลำบากกับการหาอาหารกินไปวันๆ
แต่ทุกครั้งที่ให้สัมภาษณ์กับสื่ออิสเซะยืนยันอย่างหนักแน่นว่าเนื้อมนุษย์เป็นเนื้อสัตว์ที่อร่อยที่สุดในโลก!!
เครดิต : manager.co.th
เรียงเรียงลง jkg : ผมเองกราฟฟ
ปล. ช่ำขออภัยผมเห็นว่าข่าวนี้หน้าสนใจเลยเอามาลงให้คนอืนที่ยังไม่ได้อ่าน เพื่อนำไปเป็นความรู้ :o
อย่าง“ ซาลาเปาเนื้อคนหรือ The Untold Story” หนังฮ่องกงสุดโหดที่ว่าด้วยเรื่องของการเอาเนื้อคนมาทำซาลาเปา
ซึ่งก็สร้างความสั่นสะเทือนให้แก่วงการซาละเปาในยุคนั้นได้เป็นอย่างยิ่ง แถมหลังจากนั้นก็ยังมีเนื้อคนอยู่ในเมนูอาหารออกมาอีกมากมาย
ใน Ebola Syndrome นั้น แอนโธนี่ หว่อง เอาเนื้อคนที่ติดเชื้ออีโบล่าซึ่งเป็นเชื้อโรคสุดหฤโหดมาทำเป็นแฮมเบอร์เกอร์เสิร์ฟคนมากมาย
แถมหลังจากนั้นซีรี่ส์ The Untold Story ก็ยังมีภาค 2 ออกมา ด้วยความโหดพอๆ กัน แถมแทนที่จะเป็นซาลาเปา
เนื้อคนกลับไปอาละวาดอยู่ในเมนูอื่นๆ ด้วยอย่าง ซีโครงย่างไฟแดงในภาค 2 ยังมีเมนูอื่นๆ ในเรื่องอื่นๆ อาทิขนมจีบ และในเกี้ยว
ทางฝรั่งนั้นยุคอดีตก็ส่งเรื่อง เปรตเดินดินกินสมองคน ( Cannibal Holocaust )ซึ่งเป็นหนังอิตาลีที่ชวนช็อกมากที่สุดเรื่องหนึ่งของโลกของ
เรื่องราวของนักศึกษาภาพยนตร์กลุ่มหนึ่งที่ไปศึกษาเผ่ามนุษย์กินคนในป่าอะเมซอน แต่กลับอยากได้ภาพแปลกๆ ก็เลยรังแกเผ่าที่ว่าซะ
สุดท้ายกรรมก็เลยสนองโดยจัดการเสียเองหนังกำกับโดย รักเจโร ดีโอดาโต้ ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นบุคคลที่ให้แรงบันดาลใจต่อหนังตระกูลเปรตมากที่สุด
เพราะ หลังจากนั้นก็มีหนังทำนองนี้ออกมามากมาย ถัดมาโธมัส แฮริส ก็ยังสร้างมนุษย์กินคนสุดฉลาดอย่าง ฮานนิบัล เลคเตอร์ จาก Silence Of The Lamb
ที่เฉือนสมองมาผัดกับเนยขึ้นไปกินบนเครื่องบิน ที่เบาะๆ ก็ยังมีเรื่องของ Sweeny Todd ช่างตัดผมจอมโหดที่ใช้มีดโกนเชือดคนระหว่างที่กำลังตัดผมเพื่อไปทำพายเนื้อมนุษย์
หนังกำกับโดย ทิม เบอร์ตัน
แต่ก็แปลกอีกเหมือนกันที่เมนูโคตรพิศดารเหล่านั้นกลับเรียกให้คนดูเข้าโรงไปดูกันได้ตลอด เรียกว่าทั้งชวนแหวะแต่ก็แอบเปิดตาดูเพราะความสยองไปพร้อมๆ กัน
ในซาลาเปาเนื้อคนนั้น ผู้เขียนบทและผู้กำกับนำเค้าโครงมาจากเรื่องจริงของคดีอาชญากรรมที่ผู้ก่อคดีใช้เหยื่อมาฆ่าเพื่อทำซาละเปา
แล้วก็ขายดิบขายดีโดยที่ไม่ได้บอกว่ามันคือเนื้ออะไร กว่าตำรวจจะปิดคดีได้ก็ใช้เวลาตั้งนานคือ 5 ปี มันแสดงให้เห็นเหมือนกันนะครับว่า
เอาเข้าจริงเนื้อมนุษย์ก็คงอร่อยไม่หยอก
ประเด็นคือมนุษย์เริ่มทดลองลิ้มรสของมนุษย์กันเองเมื่อไหร่ ?
ประวัติศาสตร์ของการที่มนุษย์กินเนื้อคนกันเองนั้นมีมาตั้งนานแล้ว แถมกระจายอยู่ในทุกทวีปอีกด้วย ในจีนนั้นตำนานปรัมปราเกี่ยวกับการกินเนื้อมนุษย์
นั้นอยู่ในเรื่องไซอิ๋วกี่ที่คนไทยรู้จักกันดี เพราะตลอดเวลาการเดินทางไปเชิญพระคัมภีร์ของพระถังซำจั๋งปรากฏว่าอุปสรรคขนานใหญ่ที่สุดก็คือ บรรดาปีศาจพยายาม
จะจับพระถังมาต้มกินเพราะเนื้อของพระสงฆ์รูปนี้จะทำให้คนทานมีอายุยืนยาวและกลับมาเป็นหนุ่มอีกครั้ง แต่เรื่องจริงมากกว่านั้นก็เกิดขึ้นในสมัยปลายๆ
ของราชวงส์ถังเมื่อ “อันลู่ซาน” กบถชื่อดังล้างแค้นศัตรูของเขาโดยการผ่าหัวใจออกมากินสดๆ ในปี คศ. 755
ขณะที่ทางยุโรปการกินเนื้อมนุษย์ก็มีมานาน หลักฐานที่บันทึกไว้ไกลที่สุดก็คือ ในคัมภีร์ไบเบิล ก็มีเรื่องราวของแม่ที่ทำอาหารด้วยเนื้อมนุษย์
ทางเปอร์เชียอาหรับและแอฟริกามีการพูดถึงการกินเนื้อมนุษย์ทุกครั้งหลังจากที่ทำสงครามได้รับชัยชนะที่ย้อนกลับไปยังศตวรรษที่หกโน่นนะครับ
แต่การกินเนื้อมนุษย์กลายเป็นหัวข้อสำคัญมากในศตรวรรษที่ 16 เมื่อครั้งที่บรรดาประเทศมหาอำนาจในยุโรปออกล่าอาณานิคม
ในช่วงปฏิวัติอุตสาหกรรม สันตปาปาอินโนเซนท์ที่ 4 ประกาศว่าการกินเนื้อมนุษย์เป็นบาปสุดขั้วที่คริสเตียนที่ดีจะต้องกำจั
ด นั่นทำให้เกิดสงครามกันมากมายในการเดินทางล่า เพราะในประเทศบริเวณทะเลแคริบเบียนหลายต่อหลายที่ได้มี
พิธีกรรมที่เรียกกว่ากินเนื้อมนุษย์ขึ้นมา ทั้งกินจริงๆ และกินเพราะเป็นพิธีที่สืบทอด ในชนเผ่าบริเวณแม่น้ำอะเมซอนก็มีมาก
ในพื้นที่ปัจจุบันที่เป็นทั้ง ชิลี เวเนซูเอล่า ในอดีตนั้นเคยมีการกินเนื้อมนุษย์มาแล้วทั้งนั้น
ฝรั่งนั้นเรียกคนที่กินเนื้อคนว่า Cannibal และเรียกลัทธินี้ว่า Cannibalism
เหตุแห่งการกินนั้นฝรั่งสรุปเอาไว้อยู่สองอย่าง ประการแรกก็คือเรื่องของการข่มสะกดเผ่าตรงกันข้าม การกินเนื้อของฝ่ายตรงข้ามนั้น
หมายถึงว่าวิญญาณและเลือดเนื้อได้ตกเป็นของผู้รับประทานโดยสมบูรณ์ ลูกหลานใครต่อใครคิดจะล้างแค้นก็อาจจะทำได้ไม่สะดวกนัก
เหตุที่สองก็ว่ากันว่าเป็นเรื่องของการกินเพื่อเป็นยา เคยมีบันทึกของชาวยุโรปที่พูดถึงการกินเนื้อคนและส่วนสำคัญที่สุดก็คือ
สมองมนุษย์นั้น กินกันก็เพื่อป้องการโรคร้าย ผี และ อำนาจมืดที่พ่อมดแม่มดฝ่ายชั่วร้ายส่งลงมา ในประวัติศาสตร์ยุคใหม่มีการศึกษาเรื่องนี้กันอย่าง
จริงจัง ในปี 2003 นิตยสาร แนชั่นแนล จีออกราฟฟิค ตีพิมพ์บทความที่ชื่อว่า “การกินมนุษย์เป็นเรื่องปกติ( Cannibalism Normal?) โดยบอกว่า
ในสมองคนนั้นมีสารบางตัวที่สามารถต่อต้านการติดเชื้อทางสมองได้เผ่าเหล่านั้นก็เลยกินเพื่อกันโรค แต่รายงานดังกล่าวถูกโจมตีมากมายว่าไม่จริง
โดยเฉพาะเนื้อของมนุษย์นั้นเอาเข้าจริงก็สะสมสารพิษไว้มากมาย ถ้าเอามากิน ก็เท่ากับการเอายาพิษเข้าตัวมากกว่าจะรักษา อันนี้ก็ต้องถกเถียงกันต่อไป
เหตุผลสุดท้ายที่เป็นที่มาของการกินมนุษย์ด้วยกันก็คือ ความอร่อย!!
คนที่ยืนยันความอร่อยของเนื้อคนได้ดีที่สุดมีชื่อว่านาย อิสเซะ ซางาวะ ( Sagawa Issei ) ฆาตกรและมนุษย์กินคนตัวจริงที่ปัจจุบันยังมีชีวิตอยู่
และได้รับโทษจากการกินคนด้วยกันด้วยการจำคุกแค่ 15 เดือนเท่านั้น อิสเซะ ก่อคดีนี้กลางมหานครปารีส เพราะเขาเป็นนักศึกษา
ทางด้านภาษาและวรรณคดีที่เก่งกาจ ใหญ่ของเขาด้วยการกิน Renee Hartevelt สาวสวยเพื่อนนักศึกษาชาวดัชท์ที่เขาหลงไหลและปรารถนาที่จะกิน
เขาอาศัยความร่ำรวยของพ่อที่เป็นนักอุตสาหกรรมชื่อดังจ้าง เรเน่ บุคคลที่เขาอยากกินมาสอนบทกวีและภาษาเยอรมันที่อพาร์ตเม้นท์ของเขา
ก่อนที่เขาจะฆ่าเธอ อิสเซะเอาเครื่องบันทึกเสียงให้เธออ่านบทกวีไพเราะภาษาเยอรมันให้ฟัง เมืออ่านเสร็จตามที่เขาต้องการเขาก็เอาปืนออกมายิงเธอตายคาโต๊ะอ่านหนังสือนั่นเอง
หลังจากนั้นอิสเซะก็เริ่มเอามีดปอกสายไฟมาเฉือนเนื้อของเรเน่ออกไปทีละส่วน
เขาบอกว่าส่วนที่อร่อยนั้นจะว่าไปอร่อยเกือบทุกที่ แต่ที่อร่อยที่สุดอยู่ที่ไขมันและหน้าท้อง รสชาติมันเหมือนเนื้อโอโทโร่หรือท้องปลาทูน่าราคาแพง
แต่ที่อยากกินไม่รู้เบื่อคือเนื้อส่วนต้นขา ส่วนอื่นๆ ก็กินได้ทั้งแบบดิบๆ และสุก โดยเฉพาะนมนั้นแล่บางๆ กินแบบซาชิมิได้ดีมาก
ไอ้หมอนี่เชือดและแทะเลือดเนื้อกระดูกกันหนึ่งวันหนึ่งคืนจนศพเริ่มอืด สุดท้ายเมื่อเขาเลาะเนื้อและหัวของเรเน่เอาแช่ตู้เย็นเพื่อจะได้กินนานๆ
เขาก็เอากระดูกและส่วนก้น (อิสเซะบอกว่าเหม็นจนทนไม่ไหว) รวมถึงกระเพาะที่มีกรดทำให้เขาแสบมือใส่กระเป๋าเดินทางเรียกแท็กซี่ไปทิ้งที่สวนสาธารณะ
สองวันถัดมาอิสเซะถูกจับได้ ตำรวจเข้าตรวจอพาร์ตเม้นท์ท่ามกลางรอยยิ้ม เพราะอิสเซะต้อนรับตำรวจอย่างดี พร้อมเตรียมเสิร์ฟอาหารที่เรียงอยู่บนโต๊ะ
มีทั้งเนื้อมนุษย์ต้มเค็มหวาน สตูว์น้ำข้น ผัดกับเนย ผัดกับวาซาบิ หรือจะกินสดอิสเซะก็บอกให้ตำรวจไปเอาในตู้เย็นเล่นเอาตำรวจผงะเพราะเจอหัวของเหยื่อปากแหว่ง
และไม่มีเปลือกตารออยู่ในตู้เย็น อิสเซะรับว่าที่แหว่งเพราะเขากินมันสดๆ ด้วยความอร่อย เมื่อขึ้นสู่กระบวนการยุติธรรม ศาลบอกว่าจากหลักฐานฆาตกรเป็นบ้าชัดๆ
จิตแพทย์สามคนก็มาลงความเห็นว่าเขาเป็นบ้าเขาถูกส่งไปบำบัด แต่ไม่นานนักเขาก็โดนย้ายกลับมาอยู่โรงพยาบาลบ้าที่ญี่ปุ่นดี พ่อของเขาวิ่งเต้นอยู่ไม่นาน
สุดท้ายศาลก็ต้องปล่อยตัวให้เป็นอิสระ ในปี 1985 เพราะทางศาลฝรั่งเศสไม่ได้ส่งหลักฐานมาให้ แถมสภาพจิตบอกว่าอิสเซะเป็นบ้าเขาก็เลยปล่อยตัว
สรุปอิสเซะอยู่ในเงื้อมมือกฏหมายแค่ 4 ปีเศษที่เหลือก็แค่บำบัดอีก 5 ปีเท่านั้น
สังคมญี่ปุ่นเฮโลกับอิสเซะอยู่พักหนึ่ง เขากลายเป็นคนดัง กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องการกินมนุษย์และนักชิมตามภัตตาคาร เขาเล่นหนังโป๊ประเภทพิงค์ฟิล์มอยู่หลายเรื่อง
และมีนิยายเรื่อง In The Fog ที่เขาเขียนเหตุการณ์ที่กินคนออกขายด้วยยอดพิมพ์สูงมากถึง 2 แสนเล่ม แต่ปัจจุบันสิ่งเหล่านั้นไม่อยู่กับเขา
อิสเซะกลายเป็นคนตกงานและไม่ได้รับการเหลียวแลจากครอบครัว เขาอยู่คนเดียวและลำบากกับการหาอาหารกินไปวันๆ
แต่ทุกครั้งที่ให้สัมภาษณ์กับสื่ออิสเซะยืนยันอย่างหนักแน่นว่าเนื้อมนุษย์เป็นเนื้อสัตว์ที่อร่อยที่สุดในโลก!!
เครดิต : manager.co.th
เรียงเรียงลง jkg : ผมเองกราฟฟ
ปล. ช่ำขออภัยผมเห็นว่าข่าวนี้หน้าสนใจเลยเอามาลงให้คนอืนที่ยังไม่ได้อ่าน เพื่อนำไปเป็นความรู้ :o