PDA

ดูเวอร์ชั่นเต็ม : ''ทำงานที่ตัวเองไม่ชอบแต่ได้เงินเยอะ'' กับ ''ทำงานที่ตัวเองชอบแต่ได้เงินน้อย'' เพื่อนๆจะเลือกแบบไหน??



sattawat1979
9th May 2012, 23:03
อยากสอบถามเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ชาว JKG หน่อยครับว่า

ระหว่างงานที่เราไม่ชอบ ต้องฝืนใจทำ แต่ได้เงินดี กับ งานที่เราชอบทำ ทำแล้วสบายใจ แต่ได้เงินน้อย

จะเลือกอย่างไหนกันครับ??


ผมก็ตกอยู่ในสถานการณ์นั้นอยู่ครับ

ตอนนี้ผมได้งานที่บริษัทอเมริกันแห่งหนึ่ง เงินเดือนดีมาก แต่มันเป็นงานที่ผมไม่ถนัด และไม่ชอบเลย (ผ่านสัมภาษณ์แล้ว ตอนนี้มีมาให้เลือก 2 บริษัท)

อันที่จริงผมอยากค้าขาย แต่ก็ยังมีประสบการณ์น้อย แต่ก็อยากจะทำ มันอิสระดี แต่รายได้มันไม่แน่นอน

ผมก็สองจิตสองใจอยู่ ไม่รู้ว่าผมควรเลือกทางไหนดี



อยากทราบว่าถ้าเป็นเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ชาว JKG จะเลือกทางเดินแบบไหนครับ??

!@#$%^&*
9th May 2012, 23:05
ต้องดูก่อนครับว่างานที่ได้เงินเยอะนั้นเรามีความสุขหรือเปล่า ถ้ามีผมก็ทำอะครับ

hopmbnzatou
9th May 2012, 23:06
คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยากครับ

exodus
9th May 2012, 23:07
เงินสิครับ ทำงานแล้วไม่ได้เงินจะทำไปทำไม คนทำงานก็ทำเอาเงินทั้งนั้น

BoomSuperNoob
9th May 2012, 23:07
เป็นผม [ความคิดเด็กๆ]

ผมจะทำงานที่ได้เงินเยอะๆก่อน

พอเริ่มตั้งตัวได้ดี ก็อาจจะลาออกไปทำสิ่งที่ชอบ

notlovegas
9th May 2012, 23:07
ผมว่างานที่ชอบมันจะดีกว่านะถ้าคุณชอบงานนั้น
แต่ทุกอย่างมันก็แล้วแต่คุณที่จะเลือก

juventusfc001
9th May 2012, 23:08
สำหรับผมขอเลือกงานที่ชอบ แล้วพัฒนาไปเรื่อยๆ เงินช่างมัน

sattawat1979
9th May 2012, 23:08
ต้องดูก่อนครับว่างานที่ได้เงินเยอะนั้นเรามีความสุขหรือเปล่า ถ้ามีผมก็ทำอะครับ

เป็นงานที่ไม่ชอบครับ ต้องฝืนใจทำ เพราะมันไม่ใช่แนวทางของผม แต่เงินเดือนเฉียดครึ่งแสน

ซึ่งผมรู้ดีว่าผมต้องเจอกับอะไรบ้าง :sweat

:-3
9th May 2012, 23:09
เอาเงินเยอะคับ ทำงานเพราะต้องงานเงิน ได้เงินซื้อของที่อยากได้ แล้วก็มีความสุขเอง

nakiann123
9th May 2012, 23:09
ถ้างานเงินเยอะ สุจริต ไม่ผิดกฏหมายย ผมจะเปลี่ยนใจมาชอบทันที :sweat

ปล. หน้าเลือดสุดๆ

!@#$%^&*
9th May 2012, 23:11
เชื่อผมทำงานนั้นไปก่อนครับ ให้มีเงินเยอะ ๆ พอเรามีเงินเยอะเราก็มาทำงานที่คุณอยากทำนั้นคือค้าขาย เพราะการทำ้ค้าขายเราก็ต้องมีเงินเยอะนะครับ

robinkik
9th May 2012, 23:13
อยู่ที่ความ จำเป็น เเละ สถานการณ์
เช่น งานที่ไม่อยากทำ เเต่ได้เงินดี ก็ทำเเค่ 1-2เดือน ก็พอ เเล้วไปทำงานที่ชอบก็ไม่สาย ครับ เมี๊ยว!!

diawnaja
9th May 2012, 23:21
ผมเคยอ่านหนังสือเจอนะ ร้อยละ70 เลือกงานที่รวย ไม่ประสบความสำเร็จเหมือน ร้อยละ30ที่เลือกงานที่รัก และทำงานอย่างมีความสุข ไต่เต้ามาจนประสบความสำเร็จ

ถ้าเป็นผมจะทำงานกับสิ่งที่รักครับ

sattawat1979
9th May 2012, 23:29
จะบอกให้ก็ได้ครับ ผมจบวิศวะมา ทำงานวิศวกรมาหลายปี เปลี่ยนงานบ่อยมาก เพราะเป็นคนไม่ชอบงานแบบนี้

ตอนเรียนมาไม่เลือกคณะให้ดีก่อน = =

แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนที่สัมภาษณ์งานได้แทบทุกที่ที่ไป ทำให้ผมไม่ตกงานครับ ไปที่ไหนก็ได้ที่นั่น แต่ก็ทำไม่ทน แป๊บๆก็ออกละ = ='

บริษัทอเมริกันให้เงินเดือนดี ผมไม่เถียงนะ ผมนี่ก็ได้เกือบๆ 5 หมื่นต่อเดือน แต่ผมก็คงต้องเจอกับระบบงานแบบเดิมๆ ผมอาจจะเป็นเบื่อง่ายล่ะมั้งครับ = =


อายุก็มากขึ้นทุกปี ผมคงทำแบบนี้ได้อีกไม่นาน ก็คงต้องหาหลักแหล่งให้กับชีวิตตัวเองซักที แต่ก็ยังคิดไม่ตก เฮ้อ...:sweat


ปล. อยากรู้เทคนิคการสัมภาษณ์งานขั้นเทพถามผมได้นะ ประสบการณ์เยอะ แหะๆ ^ ^''

chaikaning
9th May 2012, 23:43
ผมขอเลือกทั้งสองอย่างได้มั๊ย แบบว่า ช่วงนี้อยู่ในวัยกำลังกอบโกยสร้างเนื้อสร้างตัวน่ะ ขอเลือกงานที่ตัวเองไม่ชอบแต่ได้เงินเยอะไว้ก่อน พอเราเริ่มมีหลักมีฐาน ค่อยไปหางานที่ตัวเองชอบ

sattawat1979
9th May 2012, 23:58
ผมอยากมีร้านอาหารเป็นของตัวเองครับ :yes

เพราะครอบครัวผมทางพ่อเป็นคนจีนชอบค้าขาย ผมก็อยากค้าขายมั่ง แต่ไม่มีใครเห็นด้วยกับผมเลยที่จะมาค้าขาย - -''

เค้าคงเห็นผมเรียนสูงก็เลยอยากจะให้ทำงานดีๆล่ะมั้ง แต่นั่นมันไม่ใช่ตัวผมเลย :(


ผมเสียดายเวลาที่ผ่านมา ที่ผมไม่ค่อยมีเงินเก็บ เพราะเป็นคนชอบกิน ชอบเที่ยว เงินเดือนออกก็ไปกินไปเที่ยวหมด = ='

ถ้าผมเป็นคนเก็บเงินเก่ง ป่านนี้ผมมีเงินเก็บเป็นล้านไปแล้ว คิดแล้วก็น่าเสียดาย :(

LoVEGothic
9th May 2012, 23:58
ผมเลือกงานที่ทำแล้วสบายใจคับ ทำงานเข้ากับคนอื่นได้ เพื่อนร่วมงานยอมรับเราได้ เรายอมรับเขาได้จะทำงานออกมาได้ดีแล้วมีความสุขกับงานครับ ถ้าเลือกทำงานที่เราได้เงินเยอะๆแต่ไม่สบายใจเลยกับงานที่ทำ และทำงานร่วมกับคนอื่นไม่ได้ สุดท้ายงานที่เราทำออกมาก็ไม่ดีครับ โดนเจ้านายด่าอีก สุดท้ายก็ต้องลาออกหรือโดนไล่ออกนั้นละ เชื่อผมผมเจอมาเยอะแล้ว

exodus
10th May 2012, 00:04
เป็นงานที่ไม่ชอบครับ ต้องฝืนใจทำ เพราะมันไม่ใช่แนวทางของผม แต่เงินเดือนเฉียดครึ่งแสน

ซึ่งผมรู้ดีว่าผมต้องเจอกับอะไรบ้าง :sweat

ถ้างั้นก็คุยกับคุณง่ายหละถ้าเคยผ่านงาน ทุกคนมีสิ่งที่ต้องแบกครับ ภาระหน้าที่ ครอบครัว พอโตขึ้นน้อยคนที่จะทำเพื่อตัวเอง เราเองยังมีคนข้างหลัง มีคนรัก มีพ่อแม่ บุตรธิดา
ตั้งแต่เรายังเด็ก เราก็เห็นพ่อแม่บ่น-ตรากตรำทำงาน นั่นคือสิ่งที่เราไม่เคยเข้าใจว่าเขาจะทำไปทำไม ถ้ามันไม่พอใจขนาดนั้น แต่เมื่อถึงจุดหนึ่ง ทุกคนมันต้องเคยเหลียวหลังกลับไปดูคนที่บ้านอยู่แล้ว ต่อให้ที่บ้านมีเงิน แต่ฐานะทางบ้าน มันจะมั่นคงไปได้อีกสักกี่สิบปี ถ้าไม่มีใครจุนเจือ ซักวันคุณเองก็ต้องมีครอบครัว ต้องทำเพื่อภรรยา-ลูก เราไม่ได้อยู่ในโลกเพียงลำพัง และที่สำคัญคือการรู้ตัวว่าเรามีภาระแบกไว้บนบ่าซึ่งมันสำคัญกว่าคำว่าแนวทาง

Arbadius'z
10th May 2012, 00:06
เอาเงินไว้เป็นทุนก่อนครับยอมทำที่ไม่ชอบก่อนแล้วจะลองออกมาทำโดยใช้เงินจากงานเป็นทุนด้วยไม่รู้ว่าจะเจ๊งหรือจะรุ่งแต่ก็ขอให้มีทุนสำรองไว้คอยช่วย:dance

peepanz
10th May 2012, 00:08
ได้เงินน้อยที่ว่านี่คือ พอกินพอใช้เหลือเก็บนิดหน่อยหรือเปล่าครับ ถ้าเป็นอย่างนี้ ผม ขอเลือกข้อ ได้เงินน้อย :yes

skyhot004
10th May 2012, 00:12
ถ้างานเงินเยอะ สุจริต ไม่ผิดกฏหมายย ผมจะเปลี่ยนใจมาชอบทันที :sweat

ปล. หน้าเลือดสุดๆ

เหมือนกันครับ

bararasza
10th May 2012, 00:13
ของสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขครับ

steroids
10th May 2012, 01:45
ของสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขครับ

ได้เงินน้อยช่างมันครับ เข้ากับสังคมที่ทำงานได้กะพอไม่โดดเดี่ยว

Onion
10th May 2012, 08:29
ถ้างั้น คุณลองทำงานที่ได้เงินเดือนดี สร้างฐาน ของงานที่ได้เงินเดือนน้อย และไม่มั่นคงก่อน

เพราะมันจะได้มีใช้ยามฉุกเฉิน !? แต่ถ้าสร้างครอบครัวแล้ว ควรทำงานที่ดีเยอะๆ ก่อน เพราะจะมีเงินใช้เก็บไว้ให้ลูก แล้วค่อยไปทำงานที่ ตัวเองรัก :)

sattawat1979
10th May 2012, 10:19
ได้เงินน้อยที่ว่านี่คือ พอกินพอใช้เหลือเก็บนิดหน่อยหรือเปล่าครับ ถ้าเป็นอย่างนี้ ผม ขอเลือกข้อ ได้เงินน้อย :yes


ได้เงินน้อยแต่ก็พออยู่ได้ล่ะครับ :yes แต่มันก็อดคิดไม่ได้ว่า เฮ้ย เราก็เรียนจบวิศวะมานี่หว่า มีสิทธิที่จะได้งานเงินเดือนดีๆ ทำไมเราไม่เอา = =

แต่งานพวกนั้นผมเคยผ่านมาหมดแล้ว แรกๆมันก็ทำได้ แต่นานๆไปก็เริ่มเบื่อและเบื่อมากขึ้นเรื่อยๆ จนต้องลาออก ทำใจให้รักกับงานไม่ได้ซักที

ออกมาแล้วก็ไม่รู้จะทำอะไร จะไปทำกิจการส่วนตัวก็ไม่มีประสบการณ์ จะไปค้าขายก็ไม่ได้รับการสนับสนุนจากญาติพี่น้อง :(

สุดท้ายก็เลยต้องกลับมาทำงานวิศวะแบบเดิมอีก :sweat ก็มันไม่รู้จะไปไหน แล้วก็ออกอีก วนไปวนมาอยู่ยังเงี้ย - -''

แต่ยังดีที่เงินเดือนผมอัพตามอายุผมนะ ผมเลยไม่กังวลเรื่องเงินเดือน




ผมเลือกงานที่ทำแล้วสบายใจคับ ทำงานเข้ากับคนอื่นได้ เพื่อนร่วมงานยอมรับเราได้ เรายอมรับเขาได้จะทำงานออกมาได้ดีแล้วมีความสุขกับงานครับ ถ้าเลือกทำงานที่เราได้เงินเยอะๆแต่ไม่สบายใจเลยกับงานที่ทำ และทำงานร่วมกับคนอื่นไม่ได้ สุดท้ายงานที่เราทำออกมาก็ไม่ดีครับ โดนเจ้านายด่าอีก สุดท้ายก็ต้องลาออกหรือโดนไล่ออกนั้นละ เชื่อผมผมเจอมาเยอะแล้ว


ใจจริงผมอยากค้าขายครับ ผมชอบงานอิสระ แต่ผมไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง

ไปปรึกษากับทางบ้าน เขาก็ไม่เห็นด้วย เพราะบ้านทางแม่ผมเค้ามองว่าอาชีพค้าขายมันเอาแน่นอนอะไรไม่ได้

และอีกอย่างมันเรื่องศักดิ์ศรีค้ำคอ ด้วยครับ พี่น้องผมจบสูงๆ ทำงานดีๆทั้งนั้น มีหมอ ทนายความ ทำงานธนาคาร อาชีพดีๆทั้งนั้น

ถ้าพวกเขารู้ว่าผมจบวิศวะแล้วไปค้าขาย คิดว่าคงถูกมองด้วยสายตาที่ไม่ดีแน่นอน :sweat

ก็ยังงี้แหละครับ ชีวิตผม T^T




ได้เงินน้อยช่างมันครับ เข้ากับสังคมที่ทำงานได้กะพอไม่โดดเดี่ยว


ผมเคยไปสมัครงานเบาๆแต่เงินเดือนน้อยนะ แต่เค้าไม่รับ เค้าบอกจบวิศวะแล้วมาทำงานแบบนี้ได้ไง ไม่รับ - -

ทำงานเงินเดือนหลักพันเค้าไม่เอา ต้องไปทำงานเงินเดือนหลักหมื่น = ='

solowking2
10th May 2012, 10:23
ทำงานที่ตัวเองไม่ชอบให้ตายมันก็ไม่รุ่งหรอกครับ สู้ไปทำงานที่ตัวเองมีใจรักและพัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆจะดีกว่า

sattawat1979
10th May 2012, 10:46
ถ้างั้นก็คุยกับคุณง่ายหละถ้าเคยผ่านงาน ทุกคนมีสิ่งที่ต้องแบกครับ ภาระหน้าที่ ครอบครัว พอโตขึ้นน้อยคนที่จะทำเพื่อตัวเอง เราเองยังมีคนข้างหลัง มีคนรัก มีพ่อแม่ บุตรธิดา
ตั้งแต่เรายังเด็ก เราก็เห็นพ่อแม่บ่น-ตรากตรำทำงาน นั่นคือสิ่งที่เราไม่เคยเข้าใจว่าเขาจะทำไปทำไม ถ้ามันไม่พอใจขนาดนั้น แต่เมื่อถึงจุดหนึ่ง ทุกคนมันต้องเคยเหลียวหลังกลับไปดูคนที่บ้านอยู่แล้ว ต่อให้ที่บ้านมีเงิน แต่ฐานะทางบ้าน มันจะมั่นคงไปได้อีกสักกี่สิบปี ถ้าไม่มีใครจุนเจือ ซักวันคุณเองก็ต้องมีครอบครัว ต้องทำเพื่อภรรยา-ลูก เราไม่ได้อยู่ในโลกเพียงลำพัง และที่สำคัญคือการรู้ตัวว่าเรามีภาระแบกไว้บนบ่าซึ่งมันสำคัญกว่าคำว่าแนวทาง


ผมก็เข้าใจที่พูดมานะ อาจจะเป็นเพราะผมไม่มีความอดทนพอและเป็นคนขี้เบื่ออะไรง่ายๆล่ะมั้ง เพราะยังงี้ผมถึงไม่มีครอบครัวไง ผมกลัวการมีภาระมาก

ผมอยากใช้ชีวิตให้มีความสุขเพราะชีวิตเรามันแสนสั้น ไม่อยากทนฝืนกับอะไรนานๆ

แต่ดูเหมือนมันจะเป็นไปไม่ได้ ด้วยอะไรหลายๆอย่าง ทำให้ต้องกลับไปเข้าสู่ระบบ วงจรเดิมๆ - -''



ปล. อย่าว่าแต่เรื่องงานเลย เรื่องเล่นเกมก็เหมือนกัน เล่นได้แป๊บๆ เบื่อ!! เปลี่ยนเกมอีกละ ซื้อเกมมากองไว้จนเต็มบ้าน 5555

มีแฟนก็เปลี่ยนหลายคน มันเบื่อ!! 5555 เซ็งชีวิต

topten002
10th May 2012, 13:12
ส่วนตัวนะครับผมจะทำงานที่ชอบนะครับ เพราะถ้าเราทำงานที่เราไม่ชอบแล้วจะทำไปทำไมครับทำแล้วไม่มีความสุขก็อย่าทำเลยครับ

Palm1212
10th May 2012, 13:16
ทำงานที่ชอบครับ ......
แต่ไปต่างประเทศก็ดีเหมือนกันนะ ...(ไม่เคยไป อิอิ)

hierophants
10th May 2012, 13:30
แนะนำให้เอางานนี้เลยครับ เงินอาจไม่ใช่ปัจจัยที่สำคัญที่สุดในชีวิต แต่การที่จะทำอะไรซักอย่างที่เราชอบมันก็จำเป็นต้องใช้เงินนะครับ
แล้วบนโลกนี้คงไม่มีงานอะไรที่เราชอบ และโดนใจที่สุดหรอก มันก็เป็นแบบนี้แหละ

ถ้าอยากจะเปิดกิจการของตัวเอง แต่ไม่มีประสบการณ์ ก็ทำเป็นงานอดิเรกไปก่อนก็ได้นะครับ
ค่อย ๆ ปูทางโดนใช้เงินทุนจากงานหลัก ไปเรื่อย ๆ จนคุณคิดว่าสามารถสลับงานนี้เป็นงานหลักได้ ค่อยลาออกจากงานเดิมดีกว่านะ

แล้วถ้าใครพูดว่า ออกไปเสี่ยงเลยดีกว่า ดูตัวอย่างเหมือนคนดังหลาย ๆ คนที่บางคนเรียนไม่จบแต่ไปเปิดธุรกิจเอง แล้วดังเป็นพลุแตก
อย่าไปคิดทำตามนะครับ คนพวกนั้นเขามากับดวง ซึ่งมันน้อยมากที่หลาย ๆ คนจะเอามาเป็นตัวอย่างได้นะ

ononoGamer
10th May 2012, 14:12
ทำสิ่งที่ชอบแม้มันจะได้รับผลตอบแทนที่ไม่คุ้มค่าก็ตาม
อย่างน้อยก็ยังได้รู้ว่าเราเคยก้าวไป

จากเพลงความเชื่อ
"ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม...แต่ก็ยังดีที่อย่างน้อยได้จดจำว่า...ครั้งหนึ่งเคยก้าวไป"


บางคนก็สามารถทำสิ่งที่เราชอบแม้อาจจะลำบากเขาก็ยอมทำเพราะมันเป็นสิ่งที่เขารักแม้เขาต้องเสียหรือได้ผลกลับมาไม่คุ้มก็ตามจะยังไงเขาก็ยังจะทำถามเขาว่าทำไม?
เขาตอบแค่ว่าก็เขาชอบ

Low-Techz
10th May 2012, 14:32
ถ้าเป็นสมัยวัยรุ่นคงจะทำงานประเภทที่ได้เงินเยอะครับ เพราะว่าชีวิตมันมีอิสระไม่มีอะไรมาบีบ
แถมเรายังได้เงินส่วนนั้นมาใช้ตามที่ต้องการได้อีก
แต่ตอนนี้อยากทำงานที่ชอบมากกว่า จะได้ไม่ต้องไปกดดันชีวิตให้มันเครียดเพิ่มขึ้น
แต่มองจากความเป็นจริง ตอนนี้(****)ทำงานที่ไม่ชอบแถมได้เงินน้อยอีก (เครียดๆๆๆ):dash

20strange
10th May 2012, 14:34
ข้าวของแพงขึ้น

เอาเงินไว้ก่อน

sattawat1979
10th May 2012, 20:30
แนะนำให้เอางานนี้เลยครับ เงินอาจไม่ใช่ปัจจัยที่สำคัญที่สุดในชีวิต แต่การที่จะทำอะไรซักอย่างที่เราชอบมันก็จำเป็นต้องใช้เงินนะครับ
แล้วบนโลกนี้คงไม่มีงานอะไรที่เราชอบ และโดนใจที่สุดหรอก มันก็เป็นแบบนี้แหละ

ถ้าอยากจะเปิดกิจการของตัวเอง แต่ไม่มีประสบการณ์ ก็ทำเป็นงานอดิเรกไปก่อนก็ได้นะครับ
ค่อย ๆ ปูทางโดนใช้เงินทุนจากงานหลัก ไปเรื่อย ๆ จนคุณคิดว่าสามารถสลับงานนี้เป็นงานหลักได้ ค่อยลาออกจากงานเดิมดีกว่านะ

แล้วถ้าใครพูดว่า ออกไปเสี่ยงเลยดีกว่า ดูตัวอย่างเหมือนคนดังหลาย ๆ คนที่บางคนเรียนไม่จบแต่ไปเปิดธุรกิจเอง แล้วดังเป็นพลุแตก
อย่าไปคิดทำตามนะครับ คนพวกนั้นเขามากับดวง ซึ่งมันน้อยมากที่หลาย ๆ คนจะเอามาเป็นตัวอย่างได้นะ


นั่นสิครับ ผมก็กลัวออกไปทำธุรกิจส่วนตัวแล้วเจ๊งนี่แหละ = =' เพราะไม่มีประสบการณ์

เป็นมนุษย์เงินเดือนมันดีตรงได้เงินแน่นอนทุกๆเดือน แต่ชีวิตไม่ค่อยมีอิสระ เพราะถูกล้อมกรอบด้วยกฎ ระเบียบทางสังคมมากมาย

ถ้ายังคิดอะไรไม่ออก ผมคงต้องเป็นมนุษย์เงินเดือนต่อไปมั้งครับ




ทำงานที่ชอบครับ ......
แต่ไปต่างประเทศก็ดีเหมือนกันนะ ...(ไม่เคยไป อิอิ)


ตรงข้ามกับผมเลย ผมไม่อยากไปต่างประเทศ -0-''

ตำแหน่งผมต้องไปต่างประเทศซะด้วย ผมพูดอังกฤษไม่ค่อยแข็งแรง กลัวจะไปประหม่าให้พวกฝรั่งมันดูถูกเอา :(

ถ้าเป็นไปได้ทำงานแค่ในไทยนี่แหละดีแล้ว ^ ^''

Fanta'xd
10th May 2012, 20:54
เป็นผม [ความคิดเด็กๆ]

ผมจะทำงานที่ได้เงินเยอะๆก่อน

พอเริ่มตั้งตัวได้ดี ก็อาจจะลาออกไปทำสิ่งที่ชอบ

ตามนั้นเลยครับลุง

Fanta'xd
10th May 2012, 20:56
นั่นสิครับ ผมก็กลัวออกไปทำธุรกิจส่วนตัวแล้วเจ๊งนี่แหละ = =' เพราะไม่มีประสบการณ์

เป็นมนุษย์เงินเดือนมันดีตรงได้เงินแน่นอนทุกๆเดือน แต่ชีวิตไม่ค่อยมีอิสระ เพราะถูกล้อมกรอบด้วยกฎ ระเบียบทางสังคมมากมาย

ถ้ายังคิดอะไรไม่ออก ผมคงต้องเป็นมนุษย์เงินเดือนต่อไปมั้งครับ






ตรงข้ามกับผมเลย ผมไม่อยากไปต่างประเทศ -0-''

ตำแหน่งผมต้องไปต่างประเทศซะด้วย ผมพูดอังกฤษไม่ค่อยแข็งแรง กลัวจะไปประหม่าให้พวกฝรั่งมันดูถูกเอา :(

ถ้าเป็นไปได้ทำงานแค่ในไทยนี่แหละดีแล้ว ^ ^''

ถ้าไม่เก่งภาษาอย่าไปเลยครับ ฝรั่งมันดูถูกเราขึ้นทุกวัน ๆ แต่ถ้าเงินเดือนดีมันก้น่าคิดนะ น้า(เรียกน้าดีกว่า 55)ถ้าครอบครัวไม่ลำบากมีสิทธิจะเลือกเลือกที่ชอบดีกว่านะ
แต่ถ้าการเงินไม่ดีผมว่าน่าจะเลือกเงินเดือนดีแต่ของยังงี้อยู่ที่ใจครับสู้ ๆ ครับ :victory

joomn007
10th May 2012, 21:02
ทํางานที่ได้เงินเยอะก่อนสิครับ ตั้งตัวได้มีครอบครัว อายุมากจะได้ไม่ลําบากเรื่องเงิน แถมีเงินอัพคอมด้วย

sattawat1979
10th May 2012, 21:07
ถ้าไม่เก่งภาษาอย่าไปเลยครับ ฝรั่งมันดูถูกเราขึ้นทุกวัน ๆ แต่ถ้าเงินเดือนดีมันก้น่าคิดนะ น้า(เรียกน้าดีกว่า 55)ถ้าครอบครัวไม่ลำบากมีสิทธิจะเลือกเลือกที่ชอบดีกว่านะ
แต่ถ้าการเงินไม่ดีผมว่าน่าจะเลือกเงินเดือนดีแต่ของยังงี้อยู่ที่ใจครับสู้ ๆ ครับ :victory


ผมพอคุยกับฝรั่งได้ครับ แต่ไม่ค่อยเก่ง ^ ^'' บางคนมันพูดเร็ว เราก็ฟังไม่ทัน แต่บางคนพูดช้าผมก็ฟังแล้วโต้ตอบได้ครับ :yes

แต่ที่เซ็งกว่านั้นคือพวกสิงคโปร์พูดอังกฤษครับ แม้งฟังโคตรยาก ผมเคยเจอมาแล้ว :sweat และตำแหน่งผมอาจต้องไปสิงคโปร์บ่อยๆเพราะเป็นลูกค้า มันเลือกที่จะไม่ไปไม่ได้ครับ

ที่บอกว่าผมไม่ชอบงานแบบนี้ก็เพราะแบบนี้ด้วยแหละครับ มันต้องติดต่อพูดคุยกับลูกค้าชาวต่างชาติบ่อยๆ :(

แต่เงินเดือนราวๆ 5 หมื่นครับ มันก็น่าสนใจดี แต่ไม่อยากพูดคุยกับคนต่างชาติ = ='

sattawat1979
10th May 2012, 21:22
ทํางานที่ได้เงินเยอะก่อนสิครับ ตั้งตัวได้มีครอบครัว อายุมากจะได้ไม่ลําบากเรื่องเงิน แถมีเงินอัพคอมด้วย


จะพยายามครับ เก็บเงินได้เยอะๆแล้วผมลาออกแน่ อยากมีร้านอาหารเป็นของตัวเอง ^ ^'' แต่เงินทุนตอนนี้ยังไม่มากพอ ประกอบกับประสบการณ์ยังน้อย

Minecraft
10th May 2012, 21:22
ผมก็คงแนะนำให้พี่ลองไปซื้อหนังสือพวกเกี่ยวกับเรื่องเงินกับพวกแนวเสริมชีวิตตัวเอง [จำพวกให้กำลังใจ] มาอ่านอ่ะครับ แหะ ๆ ผมว่าน่าจะช่วยให้พี่มีไอเดียคิดมากขึ้น

ถ้าเรื่องเงิน ๆ ก็ ยกตัวอย่างที่ผมเคยอ่าน ก็ รวยได้ในปีเดียว [รูปปกเล่มเหมือนตู้ที่เค้ากดกันตามคาสิโน ตรงตัวเลขครับ 2011 แล้วเลขกำลังหมุนไป 2012]
ส่วนใหญ่เค้าจะยกตัวอย่าง ชีวิต จากคนธรรมดา ตอนคิดหางานทำให้รุ่งละดับรวยมาก ๆ เลย อิอิ

ไม่ก็ลองอ่าน ไอ้แป๊ก [iPag] ดูก็ได้ครับสนุกดีของ สมคิด สำนึกพิมพ์ กุโสดอ อ่ะครับ

https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/538873_320722891322342_138518899542743_866826_2126407316_n.jpg
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=320722891322342&set=a.298889683505663.71077.138518899542743&type=3&theater

แล้วก็หนังสือพวก สร้างกำลังใจให้ตัวเอง ว่าเราก็ ทำได้ อะไรทำนองนี้อ่ะครับ :cool:
เห็นพี่ต้องการทำพวกธรุกิจ ผมก็คงแนะนำได้อีกทีลองไปซื้อหนังสือแนวนี้มาอ่าน [ กรรม 5555 ] ผมเชื่อว่าช่วยได้เยอะเลยล่ะครับ :pleasantry

ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันว่าชีวิตการทำงานมันเป็นยังไง ก็พูดแบบเต็มปากไม่ได้ เพราะยังไม่เคยเจอกับตัวเอง (พวกความกดดัน ความเครียดและหลาย ๆ อย่าง) TT"

ผิดพลาดอะไรสำหรับกระทู้ขออภัยด้วยเน้ออออ :thank

ถ้าอยากสนุกแบบโรคจิตนิด ๆ ก็ลองหาพวกจิตวิทยามาอ่าน ครับผมว่าสนุกดีน่ะ แอบจับคนทำนู้นทำนี้ xD

sattawat1979
10th May 2012, 21:25
^
^
ขอบคุณสำหรับหนังสือดีๆนะครับ ^ ^

maxonline17
10th May 2012, 21:42
ทำงานที่ชอบน่าจะดีกว่านะครับ มันทำให้ไม่เบื่อ ทำได้เรื่อยๆ

mai
10th May 2012, 21:43
ถ้าทำที่ชอบก่อนก็จะได้ดีเอง
แต่ถ้าไม่ชอบก็จะทำไม่ใหวหรอกครับ
อย่างให้ไปแบกของ กับอาชีพในฝันอย่างนี้นี่ จะเลือกอะไร

LeBronJames
10th May 2012, 21:54
ผมว่า ทำสิ่งทีชอบดีสุดครับ เพราะเราสามารถทำสิ่งนั้นได้ดีเพราะเราถนัด และเราก็จะไม่เบื่อมันด้วย

DkTaP82
10th May 2012, 21:56
ผมว่าคุณไปแสวงหาตนจะดีกว่า.. ไม่ต้องไปยึดติดอายตนะภายนอก... ใช้ชีวิตทางโลกมาจนเบื่อหน่ายแล้ว

ควรที่จะไปแสวงหาความสุขที่แท้จริงดีกว่า.. มองโลกนี้เป็นธรรมดาช่างน่าเบื่อหน่าย มีทุกข์สุขอยู่ร่ำไป

บางคนรวยบางคนจน สมหวังผิดหวัง เกิดแก่เจ็บตายอย่างนี้อยู่เป็นนิจ ย่อมเบื่อหน่าย.. ท่านควรหาอริยะทรัพย์อันประเสริฐ์ดีกว่า

ใช้ชีวิตที่เหลือให้หลุดพ้นจากรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อานิสงฆ์ของการออกบวชคือ ทุกข์นี้จะดับไป ทุกข์อื่นจะไม่เกิดขึ้น

และวันหนึ่งจะตอบตนเองได้ว่า เกิดมาทำไม?... เกิดมาเป็นคน คำว่าคนก็เวียนวนเสียจริง ท่านไม่เบื่อหน่ายบ่ายหรือ...

เพิ่มเติม.. สิ่งที่ท่านแสวงหานั้นไม่เที่ยง นั้นไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ของเขา ไม่ใช่ของของเรา ไม่ใช่ของของเขา ไม่ใช่ตัวตนของเรา ไม่ใช่ตัวตนของเขา

เมื่อถึงเวลาคุณก็ต้องคืนกลับไป.. อย่าเสพสุขรอบตัวที่เกิดจากการปรุงแต่งขึ้นเลย นั้นไม่เที่ยงแท้ นั้นไม่แน่นอน ไม่มีสิ่งใดน่ายินดี...

รูปที่เห็นในสตรีนารีแสนงามนั้น ก็ไม่เที่ยงแท้ไม่วายที่จะแก่เฒาเน่าเหม็น ทรัพสมบัติมีเท่าไหร่ในโลกมนุษย์เมื่อคุณตายไปมันก็ไม่ใช่ของของเรา..

อริยะทรัพย์จึงเป็นสิ่งที่ควรค่าที่ควรหยิบเอาไป ผู้ใดได้ไปก็จะไม่ยากจน มีคนที่มีประโยชน์ยิ่งนัก กุศลกรรมที่ทำก็ติดไปถึงภพหน้าจะดีกว่าไหม??

ที่พูดขึ้นมาเพราะผมก็รู้สึกเบื่อหน่ายเหมือนกัน ทำไมต้องยากได้ อยากมี อยากครอบครอง ทำไมบางคนต้องทนทุกข์อยู่ร่ำไป เป็นวิบากกรรมไม่จบสิ้น

เพราะอย่างนี้จึงมาบอกกล่าว..

Rukawa
10th May 2012, 21:56
ไปหางานที่ชอบแล้วได้เงินเยอะ

gsuhplyf
10th May 2012, 22:01
ผมให้คำปรึกษาไม่ได้แฮะ ผมยังเป็นนักศึกษาอยู่เลย ^^ แต่ถ้าให้ผมเลือก ถ้าเป็นระยะแรกที่ยังไม่มีเงินเก็บ ผมยอมทำงานที่ผมไม่ชอบแล้วเงินดีละครับ
ขอเก็บเงินก่อน พอได้สักระยะพอมีเงินเก็บเยอะๆ ค่อยทำสิ่งที่ชอบ ถ้าทำสิ่งที่ชอบแล้วมันไม่ค่อยจะเจริญซักเท่าไหร่ ก็กลับไปทำงานเดิมแหละครับ
เพราะอย่างน้อยๆความรู้มันอยู่คู่เราไปตลอดชีวิต(ถ้าไม่สมองเสื่อม)

อืม... งั้นผมขอถามกลับบ้างได้เปล่าครับ จบวิดวะนี่ทำงานอะไรประมาณไหนครับ ต้องใช้ความรู้การคำนวนเหมือนตอนที่เรียนเปล่า
ถามจารย์ จารย์ก็บอกว่าเวลาไปทำงานจริงๆ มันก็ต้องไปศึกษาอุปกรณ์ต่างๆของเค้าใหม่หมดนั่นแหละ เพราะที่วิทยาลัย
มันมีอุปกรณ์แบบนั้นซะที่ไหน

puttert1
10th May 2012, 22:04
ถ้าต้องการเงินจริงๆคงต้องไปทำที่อเมริกันแหละครับ แถมได้ภาษาด้วยนะคับ

sattawat1979
10th May 2012, 22:29
ผมให้คำปรึกษาไม่ได้แฮะ ผมยังเป็นนักศึกษาอยู่เลย ^^ แต่ถ้าให้ผมเลือก ถ้าเป็นระยะแรกที่ยังไม่มีเงินเก็บ ผมยอมทำงานที่ผมไม่ชอบแล้วเงินดีละครับ
ขอเก็บเงินก่อน พอได้สักระยะพอมีเงินเก็บเยอะๆ ค่อยทำสิ่งที่ชอบ ถ้าทำสิ่งที่ชอบแล้วมันไม่ค่อยจะเจริญซักเท่าไหร่ ก็กลับไปทำงานเดิมแหละครับ
เพราะอย่างน้อยๆความรู้มันอยู่คู่เราไปตลอดชีวิต(ถ้าไม่สมองเสื่อม)

อืม... งั้นผมขอถามกลับบ้างได้เปล่าครับ จบวิดวะนี่ทำงานอะไรประมาณไหนครับ ต้องใช้ความรู้การคำนวนเหมือนตอนที่เรียนเปล่า
ถามจารย์ จารย์ก็บอกว่าเวลาไปทำงานจริงๆ มันก็ต้องไปศึกษาอุปกรณ์ต่างๆของเค้าใหม่หมดนั่นแหละ เพราะที่วิทยาลัย
มันมีอุปกรณ์แบบนั้นซะที่ไหน



อาจารย์พูดถูกต้องครับ วิศวะจบไปไม่ค่อยได้ใช้ความรู้เท่าไหร่หรอก แต่ที่จะได้ใช้บ่อยๆก็คือ ''ภาษาอังกฤษ'' และ ''การเขียนแบบวิศวกรรม'' ทั้งสองอย่างนี้ได้ใช้แน่นอนครับ

แต่นอกนั้นไม่ค่อยมีโอกาสได้ใช้เท่าไหร่นัก แต่พวก AutoCAD , Solid Edge อะไรพวกนี้ได้ใช้แน่ๆ หัดเขียนให้เก่งๆไว้เลย :)

สำหรับในวิชาชีพวิศวกรรมแล้ว นักศึกษาวิศวะจบใหม่ก็เหมือนเด็กน้อยที่ไม่รู้อะไรเลยครับ เพราะต้องมาเรียนรู้ใหม่หมดอยู่ดี เพราะในมหาลัยไม่มีเครื่องจักรที่ทันสมัยขนาดนั้น

อย่างมหาลัยดีๆ อย่างมากก็มีแค่เครื่อง CNC แต่ในโรงงานใหญ่ๆมันมีมากกว่านั้นเยอะครับ ต้องเรียนรู้กันอีกเยอะมากๆ

เด็กจบใหม่สมัยนี้ควรทำเกรดให้สูงๆไว้นะครับ มีโอกาสได้งานสูง เพราะสมัยนี้นายจ้างส่วนใหญ่จะจ้างแต่คนมีประสบการณ์ทั้งนั้นครับ :)



ปล. เรื่องบุคลิกภาพก็สำคัญครับ ตำแหน่งนี้ส่วนใหญ่จะเป็นหัวหน้างาน ต้องวางตัวดีๆ เรื่องแบบนี้มันไม่มีสอนครับ มันต้องเรียนรู้เอง

gsuhplyf
10th May 2012, 22:33
อ๋อ ขอบคุณมากครับ แต่ผมยังไม่เริ่มเรียนเลย ฮ่าๆ เปิดเทอม 6 มิถุนาครับ ผมก็อยากเก่งภาษาอังกฤษนะต้อนรับประชาคมอาเซียนหน่อย
หากินลำบากจริงๆอีก 4 ปีข้างหน้า รู้ภาษาอังกฤษนี่ได้เปรียบโคตรๆ

communism
10th May 2012, 22:35
'ทำงานที่ตัวเองชอบแต่ได้เงินน้อย'' ผมเลือกแบบนี้ ผมว่าการที่เราจะทำงานที่ได้ผลตอบแทนเยอะๆ แต่เราไม่ชอบมันไม่มีแรงจูงใจให้ทำ การทำงานประสิทธิภาพมันจะลดลงๆ แต่ ถ้ามาทำงาน ที่เราชอบ แล้วได้ผลตอบแทนน้อย แต่เราสิ่งที่ชอบ มันจะดีขึ้นไปเรื่อยๆ ยิ่งทำยิ่งมีความสุข สนุกกับการทำงาร มันจะทำให้มีประสิทธิภาพในการทำงานอยู่ในขั้นสูง และอาจสามารถพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆไม่อยู่กับที่ เหมือนงานที่เราไม่ชอบแต่เงินดีก็เถอะ

blackbible
10th May 2012, 22:40
จงทำงานที่ได้เงินเยอะไว้ก่อน ซัก 1 ปีขึ้นไป เพื่อเป็นหลักประกันตอนตกงาน

เขีัยนไว้เท่านี้แหละครับ นอกนั้นผมแนะอะไรให้ไม่ได้ เพราะผมเป็นคนที่ล้มเหลวด้านตามความฝันไปแล้ว

apipu1039
10th May 2012, 22:48
งานที่ชอบแต่เงินน้อยครับ เพราะงานที่เราทำเราจะต้องทำไปจนอายุ60 ผมคงไม่ทนทำงานอย่างนั้นหรอกครับ

sattawat1979
10th May 2012, 23:20
ผมว่าคุณไปแสวงหาตนจะดีกว่า.. ไม่ต้องไปยึดติดอายตนะภายนอก... ใช้ชีวิตทางโลกมาจนเบื่อหน่ายแล้ว

ควรที่จะไปแสวงหาความสุขที่แท้จริงดีกว่า.. มองโลกนี้เป็นธรรมดาช่างน่าเบื่อหน่าย มีทุกข์สุขอยู่ร่ำไป

บางคนรวยบางคนจน สมหวังผิดหวัง เกิดแก่เจ็บตายอย่างนี้อยู่เป็นนิจ ย่อมเบื่อหน่าย.. ท่านควรหาอริยะทรัพย์อันประเสริฐ์ดีกว่า

ใช้ชีวิตที่เหลือให้หลุดพ้นจากรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อานิสงฆ์ของการออกบวชคือ ทุกข์นี้จะดับไป ทุกข์อื่นจะไม่เกิดขึ้น

และวันหนึ่งจะตอบตนเองได้ว่า เกิดมาทำไม?... เกิดมาเป็นคน คำว่าคนก็เวียนวนเสียจริง ท่านไม่เบื่อหน่ายบ่ายหรือ...

เพิ่มเติม.. สิ่งที่ท่านแสวงหานั้นไม่เที่ยง นั้นไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ของเขา ไม่ใช่ของของเรา ไม่ใช่ของของเขา ไม่ใช่ตัวตนของเรา ไม่ใช่ตัวตนของเขา

เมื่อถึงเวลาคุณก็ต้องคืนกลับไป.. อย่าเสพสุขรอบตัวที่เกิดจากการปรุงแต่งขึ้นเลย นั้นไม่เที่ยงแท้ นั้นไม่แน่นอน ไม่มีสิ่งใดน่ายินดี...

รูปที่เห็นในสตรีนารีแสนงามนั้น ก็ไม่เที่ยงแท้ไม่วายที่จะแก่เฒาเน่าเหม็น ทรัพสมบัติมีเท่าไหร่ในโลกมนุษย์เมื่อคุณตายไปมันก็ไม่ใช่ของของเรา..

อริยะทรัพย์จึงเป็นสิ่งที่ควรค่าที่ควรหยิบเอาไป ผู้ใดได้ไปก็จะไม่ยากจน มีคนที่มีประโยชน์ยิ่งนัก กุศลกรรมที่ทำก็ติดไปถึงภพหน้าจะดีกว่าไหม??

ที่พูดขึ้นมาเพราะผมก็รู้สึกเบื่อหน่ายเหมือนกัน ทำไมต้องยากได้ อยากมี อยากครอบครอง ทำไมบางคนต้องทนทุกข์อยู่ร่ำไป เป็นวิบากกรรมไม่จบสิ้น

เพราะอย่างนี้จึงมาบอกกล่าว..


ผมก็เคยเบื่อกับงานที่ทำมามากแล้วครับ เพราะรู้สึกมันไม่ชอบเอาซะเลย ต้องฝืนตัวตนที่เป็นอยู่

จริงๆผมเป็นคนที่เงียบเก็บตัว แต่งานที่ผมทำมันต้องติดต่อกับคนรอบตัว มีปฎิสัมพันธ์กับคนอื่นให้ดี

ต้องมีความเป็นผู้นำสูง ซึ่งสำหรับผมแล้วมันไม่ใช่เลย - -''


ผมเคยท้อแท้อยากคิดออกไปบวชเหมือนกัน ไม่อยากอยู่กับสังคมที่มีแต่การแข่งขันแบบนี้

ไม่แน่นะ อนาคตผมอาจจะบวชก็ได้ เพราะผมไม่คิดมีครอบครัวอยู่แล้ว ไม่มีภาระต้องดูแล มีแต่พ่อแม่เท่านั้นที่ผมต้องเลี้ยงดู

ถ้าพ่อแม่ผมตายไป ผมก็อาจจะบวชนะครับ :yes

venom_naja
8th August 2018, 09:54
ผมคือคนที่ทำงาน ได้เงินเดือนเกิน ครึ่งแสนต่อเดือน ดูที่ความจำเป็น เป็นหลักครับ ถ้าจำเป็นต้องใช้เงิน ฝืนใจยังไงก็ต้องทำครับ ถ้าไม่ติดปัญหาอะไร ไปงานที่ชอบเลยครับ ไปลองเรียนรู้ด้วยตัวเอง เริ่มก้าวมาลองไว ผิดพลาดยังไงจะได้มีแรงทำสิ่งที่ชอบต่อครับ

อยากทำอะไรก็ทำครับเราเลือกเอง อย่าไปฟังเสียงนกเสียงกา มีหลายคนครับ จบมาไม่ได้ทำงานตรงสาย ของผมจบมัลติมีเดีย ไปๆมาทำงานบัญชีและการเงิน ใน casino ที่ ปอยเปต ครับ คนอื่นได้แค่มองกับวิจาร แต่เค้าไมไ่ด้ช่วยเราหาเงินครับ

L4ST7T4ND
27th August 2018, 02:03
คนรู้จักที่งาน Consult ของ Bain&Co (ที่นี้เหมือน Google ของสายเศรษฐศาสตร์ครับ (McKinsey, Bain&CO, B&G, ...)
พวกนี้สตาร์ทปตรีไม่มีประสบการณ์ 120,000 ไม่รวมสวัสดิการครับ (ข้อมูลปี 2016) มีสาขาเปิดในไทยด้วย
เสิรจ pantip ได้เลย บริษัทพวกนี้จ่ายเยอะขนาดนี้จริงๆ

ครับ ต่อ

เพื่อนผมคนนี้ก็ออกครับ (ไปทำงานด้านอุตสาตกรรมดนตรี)
มันบอกว่าเวลาว่างๆก็มองกำแพง มองออกไปนอกหน้าต่าง มองท้องฟ้า เลื่อนลอย ทำงานให้ใครก็ไม่รู้ มีคำถามประเภท What If I.. หรือ If I Were.. มากมายขึ้นมา
รู้สึกว่า 'มันไม่ตอบโจทย์ชีวิตครับ' คนที่ไม่รวยก็คงอาจจะเข้าใจตรงนี้ยากหน่อย แต่คาดว่าจขกทน่าจะเข้าใจดีครับ
สำหรับผม เงินแทบจะเป็นทุกอย่างก็จริงอยู่ แต่มันไม่ใช่ทุกอย่างอยู่ดีครับ

่ง่ายๆก็ไปดูคนที่ประสบความสำเร็จครับ (ในที่นี้เอาเงินเป็นตัววัดนะครับ) ไม่มีใครเอาเงินเป็นหลักสักคน

ekapat
28th August 2018, 15:42
งงว่าทำไมค้าขายได้เงินน้อยครับ

https://pantip.com/topic/33031625

ผมมองว่าไม่มีใครอยากทำงานหรอกครับ อยากอยู่เฉยๆ จะทำอะไรก็ทำ ไม่ต้องมีใครมาสั่ง ไม่ต้องคอยคิดว่าจะเจออะไรต่อไป ไม่ต้องกังวลอนาคต ผมค้าขายไม่เก่ง ไม่อยากล้ม ล้มแล้วหลายๆคนที่ต่อจากผมไปเขาจะลำบาก

แต่ที่ต้องทำงานก็เพื่อหาเงิน ถ้ารวยอยู่แล้ว ทรัพย์สมบัติเยอะ ลูกหลานกินใช้ไม่มีวันหมด ก็ไม่ต้องทำงานก็ได้จริงไหมครับ อาจจะแค่ไปสมัครงานเพื่อ "เข้าสังคม"

ผมเป็นคนที่ไม่มีอันจะกิน ต้องทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัว ใครครอบครัวผมทำงานคนเดียวครับ ส่งเงินให้พ่อกับแม่ ให้ท่านมีกินใช้ ต้องผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ค่าใช้จ่ายภรรยา ลูก ค่าเทอม เยอะแยะมากมาย แต่ละเดือนต้องหมุนเงินจ่ายค่าบัตรเครดิตให้หัวหมุน ภาระหนักอึ้ง ถ้าเราไม่หาเงินพ่อเรา แม่เรา ภรรยาเรา ลูกเรา หลานเรา จะอยู่กันยังไง เวลาผ่านไปแก่ตัวลงก็ไม่อยากเป็นภาระให้ลูกต้องมาหาเลี้ยง

ผมเลือกงานที่ได้เงิน เคยมีคนถามว่าจะไปทำๆไม ลำบาก อยู่ที่เดิมก็สบายอยู่แล้ว ผมตอบไปว่า ผมไม่กลัวงานหนัก ไม่กลัวงานที่ท้าทาย ไม่กลัวงานที่ต้องแข่งขัน แต่กลัวสิ่งที่ผมกล่าวมาข้างบน

มุมมองชีวิตแต่ละคนไม่เหมือนกันครับ คำตอบผมอาจจะไม่สามารถตอบคำถามในใจคุณได้ แต่อย่างน้อยก็ตอบคำถามนี้ให้กับตัวผมเองได้

สุดท้ายต้องบอกว่า ขอบคุณสำหรับคำถามครับ :)

sattawat1979
28th August 2018, 16:32
โอ้ กระทู้เมื่อ 6 ปีที่แล้ว นานจนผมใจหายเลยครับ :o

6 ปีที่ผ่านมามีความเปลี่ยนแปลงในชีวิตผมครั้งใหญ่มากๆ และตอนนี้ผมก็ได้ออกจากงานประจำมาได้ซักพักใหญ่แล้ว ตอนนี้ว่างงานครับ :)

สิ่งที่ผมได้เรียนรู้คือ ''การไม่มีหนี้ เป็นลาภอันประเสริฐ'' จริงๆครับ ตอนนี้ผมผ่อนบ้าน ผ่อนรถ หมดแล้ว ไม่มีหนี้สินแล้ว เป็นอิสระทางการเงินจริงๆ ไม่ต้องจ่ายรายเดือนอะไรอีก นอกจาก ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเน็ต :)

เมื่อไม่มีหนี้ ชีวิตก็ง่ายขึ้นเยอะครับ ออกแบบชีวิตได้ง่ายขึ้น ด้วยเงินเก็บที่มี ผมสามารถอยู่บ้านเฉยๆได้ 2 ปี แต่ก็ฟุ่มเฟือยไม่ได้อ่ะนะ ใช้เท่าที่จำเป็นก็อยู่ได้

ผมอายุุใกล้จะ 40 ละ จะหางานใหม่ก็คงลำบากแล้ว แต่ก็ไม่ซีเรียสอะไร เพราะไม่มีหนี้ ก็คงทำมาค้าขายแล้วก็เก็บเงินไว้ใช้ตอนแก่ :)


สุดท้ายอยากจะบอกว่า เลือกทำงานที่ชอบดีที่สุดครับ ทำแล้วมีความสุขก็ทำได้นาน เกิดมาครั้งเดียวถ้าต้องทนทำงานที่เกลียดไปตลอดชีวิต ก็น่าเสียดายนะ

และถ้าไม่จำเป็นจริงๆ อย่าสร้างหนี้นะครับ หลายคนที่ติดกับดักหนี้ ก็ต้องทนทำงานที่เกลียดก็เพราะหนี้ นี่แหละ พอหนี้เยอะๆแล้วก็ต้องทนทำงานไม่กล้าลาออก มันเครียด

ผมกว่าจะผ่อนบ้าน ผ่อนรถ หมดนี้ก็แทบตายเหมือนกัน แต่พอหมดแล้วโล่ง ลาออกชิวๆเลย :o ชีวิตที่เหลือขอเลือกทำแต่สิ่งที่ชอบครับ :yes

ekapat
28th August 2018, 18:51
โอ้ กระทู้เมื่อ 6 ปีที่แล้ว นานจนผมใจหายเลยครับ :o

6 ปีที่ผ่านมามีความเปลี่ยนแปลงในชีวิตผมครั้งใหญ่มากๆ และตอนนี้ผมก็ได้ออกจากงานประจำมาได้ซักพักใหญ่แล้ว ตอนนี้ว่างงานครับ :)

สิ่งที่ผมได้เรียนรู้คือ ''การไม่มีหนี้ เป็นลาภอันประเสริฐ'' จริงๆครับ ตอนนี้ผมผ่อนบ้าน ผ่อนรถ หมดแล้ว ไม่มีหนี้สินแล้ว เป็นอิสระทางการเงินจริงๆ ไม่ต้องจ่ายรายเดือนอะไรอีก นอกจาก ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเน็ต :)

เมื่อไม่มีหนี้ ชีวิตก็ง่ายขึ้นเยอะครับ ออกแบบชีวิตได้ง่ายขึ้น ด้วยเงินเก็บที่มี ผมสามารถอยู่บ้านเฉยๆได้ 2 ปี แต่ก็ฟุ่มเฟือยไม่ได้อ่ะนะ ใช้เท่าที่จำเป็นก็อยู่ได้

ผมอายุุใกล้จะ 40 ละ จะหางานใหม่ก็คงลำบากแล้ว แต่ก็ไม่ซีเรียสอะไร เพราะไม่มีหนี้ ก็คงทำมาค้าขายแล้วก็เก็บเงินไว้ใช้ตอนแก่ :)


สุดท้ายอยากจะบอกว่า เลือกทำงานที่ชอบดีที่สุดครับ ทำแล้วมีความสุขก็ทำได้นาน เกิดมาครั้งเดียวถ้าต้องทนทำงานที่เกลียดไปตลอดชีวิต ก็น่าเสียดายนะ

และถ้าไม่จำเป็นจริงๆ อย่าสร้างหนี้นะครับ หลายคนที่ติดกับดักหนี้ ก็ต้องทนทำงานที่เกลียดก็เพราะหนี้ นี่แหละ พอหนี้เยอะๆแล้วก็ต้องทนทำงานไม่กล้าลาออก มันเครียด

ผมกว่าจะผ่อนบ้าน ผ่อนรถ หมดนี้ก็แทบตายเหมือนกัน แต่พอหมดแล้วโล่ง ลาออกชิวๆเลย :o ชีวิตที่เหลือขอเลือกทำแต่สิ่งที่ชอบครับ :yes

:victory เยี่ยมครับ ผมก็รอให้ผ่อนหมดอยู่ ไม่หมดซะที 555

sattawat1979
28th August 2018, 20:16
:victory เยี่ยมครับ ผมก็รอให้ผ่อนหมดอยู่ ไม่หมดซะที 555

หนี้บ้านเป็นหนี้ที่ยาวนานที่สุดครับ ถ้าหมดเมื่อไหร่ ชีวิตเปลี่ยนเลยครับ :yes มีเงินเก็บแน่นอน

ที่ผ่อนหมดเร็วเพราะผมเลือกบ้านที่ราคาไม่แพงด้วยแหละ แค่ 2 ล้านกว่าๆเอง แต่ผมก็ต้องทนทำงานที่ไม่ชอบแต่เงินดี เกือบ 10 ปีแน่ะ ทนมาตลอด เก็บเงิน ไม่กิน ไม่เที่ยว ไม่มีลูก

พอโปะบ้านหมด ผมก็ลาออกเลย ทนมานาน :o ถึงตอนนี้ตกงานก็ไม่เป็นไร เพราะรายจ่ายน้่อย นอนเล่นเกมดูหนังไปก่อน เดี๋ยวอีก 2-3 เดือนว่าจะออกมาค้าขาย คงไม่กลับไปเป็นมนุษย์เงินเดือนแล้วล่ะ

PeoPleWithNoName
24th September 2018, 16:50
การใช้ชีวิตของผมคล้ายๆพี่เหมือนกัน ทำงานประจำ อายุเกือบ 30 แต่ไม่คิดจะมีบ้าน(ในกรุงเทพฯ) คำนวนดูแล้ว ยังไงก็แบกไม่ไหว เงินเดือนหมื่นห้า เก็บเงิน ไม่กิน ไม่เที่ยว ไม่มีแฟน รถยังต้องยืมพี่ที่ทำงานอยู่เลย (ฮา) ตอนนี้วางแผนเก็บตังค์เช่าหอใกล้ๆที่ทำงาน กับซื้อรถมอไซค์ประจำตัวไปทำงานก่อน

sattawat1979
27th September 2018, 18:58
การใช้ชีวิตของผมคล้ายๆพี่เหมือนกัน ทำงานประจำ อายุเกือบ 30 แต่ไม่คิดจะมีบ้าน(ในกรุงเทพฯ) คำนวนดูแล้ว ยังไงก็แบกไม่ไหว เงินเดือนหมื่นห้า เก็บเงิน ไม่กิน ไม่เที่ยว ไม่มีแฟน รถยังต้องยืมพี่ที่ทำงานอยู่เลย (ฮา) ตอนนี้วางแผนเก็บตังค์เช่าหอใกล้ๆที่ทำงาน กับซื้อรถมอไซค์ประจำตัวไปทำงานก่อน


ถ้ามีบ้านที่ต่างจังหวัด ทำงานเก็บเงินซักก้อนแล้วกลับไปอยู่บ้านดีกว่าครับ ซื้อบ้านในกรุงเทพไม่ไหวหรอก ตอนนี้ราคาที่ดินมันพุ่งไปไกลมาก เงินเดือนขึ้นตามไม่ทันแล้ว เช่าห้องอยู่ดีกว่า

แค่คอนโดก็ราคาไป 2-3 ล้านแล้วล่ะครับ ไม่ต้องพูดถึงบ้านเดี่ยวเลย เกินเอื้อมไปมากแล้ว

ถ้าจะซื้อบ้านเดี่ยว ก็ต้องซื้อแถวชานเมือง และก็ต้องมีรายได้อย่างน้อยๆก็ต้อง 5-6 หมื่นขึ้นไป ยิ่งถ้าต้องผ่อนรถด้วย มีครอบครัว มีลูกด้วย ก็ต้องมีรายได้เฉียดแสน ถึงจะอยู่แบบสุขสบายได้ แค่คิดก็เหนื่อยแล้วครับ :heat

L4ST7T4ND
8th October 2018, 11:59
55 ดีใจด้วยท่าน
ผมเหลือแค่รถอย่างเดียวอีก 4 ปีแหน่ะ.. รอวันครับ ตอนนั้นก็อายุ 28 พอดี..

ในกรุงเทพนี้มัน ผมว่ารถมันจำเป็นจริงๆนะ

ทั้งแผนผังเมือง
ทั้งระบบขนส่งมวลชน
ทั้งความปลอดภัย

จริงๆมันไม่มีก็ได้ แต่ผมว่ามีรถแล้วชีวิตดีขึ้นอะ จริงๆ
คือมาแท็กบ่อยๆก็ไม่ไหว รถติดเอาๆ มิเตอรกระจาย
ขนส่งก็รอแบบ นาน เสียเวลาชีวิต สกปรกอีก คุณภาพก็แย่