rockpooh
19th May 2012, 17:14
ฟังเพลงเพื่อให้ได้อารมในการอ่าน ครับ
http://www.youtube.com/watch?v=lFvNW0pgEy8&lc=OlPLvtyucJMH-jKvNELC1cODzccvt_P5KNtHtvZ75_0&feature=inbox
มีวันที่ 1 ผมต้องไปเรียนพิเศษอยู่ที่ โรงเรียน ฉัดแก้ว เพราะผมใกล้จะเข้า ม.1 อยู่แล้ว พ่อกับแม่เลยคิดว่าผมนั้นอาจจะไม่พร้่อมที่จะเข้าโรงเรียนนั้นจึงให้ผมไปเรียนพิเศษ
ผมก็เรียนได้สักระยะ ประมาณ 2 อาทิตย์ เศษๆ ตอนนั้นพ่อกับแม่ผมท่านพากันไปต่างจังหวัด ผมจึงต้องเดินไปที่โรงเรียนพิเศษคนเดียว ผมจึงแวะร้าน น้ำปั่น @Milk
ระหว่างที่ผมเดินไป ซึ้งใกล้จะถึงแล้วละ ประมาณ สัก 600 เมตร เสียงจักยานสะกูดเตอร์ มาแต่ไกล "วิด...วิด....วิด.....วิด...วิด" "ตุ้บ...แค็ก"
ขณะที่ผมกำลังเหลี่ยวมอง ก็เกิดเหตุการไม่คาดฝัน รถจักยานคันนี่นขับมาชนหลังผมอย่างจัง แต่ไม่เป็นไรแค่แผล ถลอกๆ นิดหน่อย
"ขอโทษค่ะ ไม่เป็นไรนะ เราขอโทษจริงๆที่ขับรถชน พอดีเรารีบ อะนี้นามบัตรเราถ้ามีปัญหาอะไรโทรมานะ" เสียงเด็กผู้หญิง ผิวสีขาวหน้าตาน่ารัก วิ่งเข้ามาขอโทษผม และเธอก็ถามนู่นถามนี้ว่าเป็นไรไหม
ผมจึงบอกว่า "ไม่เป็นไรหรอก แค่อุบัติเหตุ นิดหน่อยเอง เราไม่เป้นไรมากหรอก เธอไปเถอะ" ทันทีที่พูดจบเธอก็เรียบไปเอาจักยานเธอแล้วขับไปอย่างเร็ว
ซึ้งตอนนั้นทำให้ผม ติดสตัน ยืนเหม่อลอยนึกถึงหน้าเธอ จากนั้นผมก็เดินไปทีี่โรงเรียนตามปรกติ เพื่อเรียนพิเศษ ทันทีที่เปิดประตูเข้ามา เสียงครูก็พูดขึนมา "อะนาย แซนแมน มานี้สิมานั้งวันนี้เราจะแนะนำนักเรียนใหม่ให้นะ นักเรียนทุกคนตั้งใจฟังนะ " ทันที ที่ครูผมกล่าวจบเด็กหญิงก็เดินออกมาหน้าชั้นเรียน แล้วผมก็นึกขึ้นได้ ว่า นั้นเด็กผู้หญิงที่ขับจักยานชนเรานี นา เธอก็มาเรียนด้วยหรอเนี้ย แล้วเธอก็กล่าวชื่อออกมา
"สวัสดีค่ะ เพื่อนเรามีชื่อว่า เมย์นะ ยินดีรู็จักนะ" พอเธอกล่าวจบครูก็หาที่นั้งให้กับเธอ ซึ้งที่นั้งนั้นก็เกิดมาเป็นที่ข้างๆผมด้วย ซิ :shutup
ทันทีที่เธอเดินมา เธอเห็นหน้าผมแล้วบอกว่า "นายคนที่ฉันขับจักยานชนนี้ เป็นไงมั้งละ " เธอเข้ามานั้งเก้าอี้อย่างรวด เร็วแล้วก็มาบอกให้หันนู่นหันนี้ จันเพื่อนผู้ชายที่อยู่ในห้อง ต่างพากัน อิฉาจ ผมก็กลัวว่าไอพวกนี้มันจะมากิ้กกี้ว ผมผมเลยตัดบทแบบง่ายๆเลย "เราไม่เป็นไรหรอกจะเข้าเรียนแหละ พวกเรามาตั้งใจเรียนกันเถอะ ส่วนเรื่องบาดแผลไม่ต้องหัว เรามี โครโมโซม 24 อยู่ไม่ต้องกลัว (เอามาจากนั้น DOOM ผมพูดจริงๆอันนี้นะ) "
เธอก็ทำหน้างง แล้วก็แค่พูด
"เธอไม่เป็นไรแน่นะ "
"อาหะ ?"
จากนั้นพวกเราก็เริ่มเรียนกัน เวลาหลายอาทตย์ผ่านไปผมและเธอก็ได้ทำความรู้จักกัน จนได้ขึ้นชื่อว่า เพื่อนสนิท จนกระทั้งใกล้สอบ แล้วแล้วโรงเรียนพิเศษก็ได้ทำการปิดคอส ตอนนั้นเองผมจึงขอ E-mail เธอไว้ เพื่อว่าจะได้คุยกัน ผ่าน Facebook ซึ้งเธอก็ให้มาด้วยความเต็มใจแล้วบอกว่า "Add มาละเดี้ยวเราไปรับนะ" (เหมือนภาพอาะเบะเลย ? เปิดตูดรอไว้นะจขกทเดี้ยวคือนนี้ไปหา)
เป็นคำพูดเดียวที่ทำให้ผมต้องเปลี่ยนจากเด็กเรียนๆ มาเป็นเด็กบ้าคอมพิวเตอร์ภายในวันเดียว ผมก็เรียบกลับมาที่บ้านให้อาหารเจ้าตูบ และ เปิดคอมฟังเพลง แล้ว Add Facebook ไปหาเธอปราฏว่าเธอก็รับ
ไอย๊ะตอนนั้นผมเหมือนว่า ตลอดทั้งชีวิต ตรูใกล้จะมีแฟนแล้วหรอเนี้ยยยยย !!!
"ตึง..."
ตอนนั้นผมก็กะจะ ทักเธอไป ปรากฏว่าเธอทักมาก่อนคนแรก :confused:
ตอนนั้นผมก็ทักกลับไปว่า "ว่าไง ทำไรอยู่ ?"
จู่ๆ เธอก็บอกว่า "นายแอบชอบเราใช่ไหม " ตอนนั้นเองแค่คำพูดนั้นทำให้ผมถึงกับกำเดาไหล่และต้อง อึ้งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ไปสักพัก
ผมก็ตอบไปว่า อา....อืม..ม..ม
http://image.free.in.th/z/ir/cdgxz.jpg
(ภาพแสดง แค่ทำให้ดูนะครับ)
พอผมพิมคำว่า อืม เธอก็ออก Facebook ไปทันที
สรุปในชั้นเรียนพิเศษมีคนสอบเข้ามากันหมดเลย (ยอมรับครูสอนดีมากๆ)
ผมก็งง จนกรทุ้งเปิดเทอม เธอจึงเข้ามาหาผมแล้ว ก็เดินมาตบหน้าผมเฉย แล้วจากนั้นก็กอด
ผมก็ถึงกับแบบว่าอึงไปอีกครั้ง เธอบอกว่า " อีตาบ้า รู้ไหมฉันรอนายนานแค่ไหน ตั้งแต่ เราคุยเฟส นายไม่โทรหาไม่มาบ้านฉัน
ไม่ทัก หรือออน MSN เลยนายรู้ไหมฉันรอนายนานมาก "
ผมก็บอกว่า "เฮๆ.... นี้ ก็เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันนิ"
เธอก็บอกว่า นายไอคนบ้าไหนนายทำแบบนี้ ไหนตอนนั้นนายบอกว่าชอบฉันไง
ผมก็นึกว่าเป็นแค่คำพูดเล่นๆที่คุยกันผ่าน Facebook แต่ผมก็เชื่อจริงๆว่า เธออาจรักผมก็ได้
ผมก็จึงจำใจรักเธอหมดใจ เพราะถ้าปล่อยเธอไปผมว่าเธอก็คงไปทำซุ่มซ่ามให้คนอื่นได้ เจ็บตัวอีก
ก็อะนะ
:yes
เรื่องราวก็ผ่านกันไปได้ด้วยดี จนกระทั้งถึงม.2 (ผมไม่เคยบอกรักเธอผ่าน ชีวิตจริงๆเลยมีแต่บอกว่าชอบผ่าน Facebook )
มีเพื่อนผมคน 1 วันนี่นวันวาเลนทายผมก็เลยให้กุหลาบเธอไปแหละ
เพื่อนผมอะ ตอนนั้นผมบอกว่าชอบคนในห้องของผมแต่ไม่กล้าบอก
ผมก็เลย หาทางทำให้เพื่อนผมสมหวังในความรักนี้ให้ได้ผมจึงเรียก เธอมา(แฟนผม เมย์อะ)
"แซน มีอะไรหรอ"
"เมย์เรารักเธอมากนะ"
พอพูดจบ เพื่อนผมก็บอกผมว่า เฮ้ยแซน แกเป็นไรเปล่า
ผมก็บอกไม่หรอก
เมย์เธอก็พูดออกมาว่า "อืม " "เพียงสั้นๆคำเดียว ?"
นั้นก็คือครั้งแรกที่ผมได้บอกรักเธอตอนมีชีวิตในโลกนี้
End
เรียนผู้อ่านนะครับนี้ไม่ใช้การแต่งเรื่องนี้คือเร่องจริงที่เล่าจากประสบกาณร์จาก เจ้าขอกระทู้
มุมตอบคำถาม !!
โจรที่ขึ้นบ้านเป็นไงบ้างครับ เป็นห่วงโจร..!!
-.- ก็โดนจับไปแล้วนิครับ เห็นบอกว่าประกันตัวออกมาแล้ว (ไปถามตำรวจ ร้อยเวรมา)
http://www.youtube.com/watch?v=lFvNW0pgEy8&lc=OlPLvtyucJMH-jKvNELC1cODzccvt_P5KNtHtvZ75_0&feature=inbox
มีวันที่ 1 ผมต้องไปเรียนพิเศษอยู่ที่ โรงเรียน ฉัดแก้ว เพราะผมใกล้จะเข้า ม.1 อยู่แล้ว พ่อกับแม่เลยคิดว่าผมนั้นอาจจะไม่พร้่อมที่จะเข้าโรงเรียนนั้นจึงให้ผมไปเรียนพิเศษ
ผมก็เรียนได้สักระยะ ประมาณ 2 อาทิตย์ เศษๆ ตอนนั้นพ่อกับแม่ผมท่านพากันไปต่างจังหวัด ผมจึงต้องเดินไปที่โรงเรียนพิเศษคนเดียว ผมจึงแวะร้าน น้ำปั่น @Milk
ระหว่างที่ผมเดินไป ซึ้งใกล้จะถึงแล้วละ ประมาณ สัก 600 เมตร เสียงจักยานสะกูดเตอร์ มาแต่ไกล "วิด...วิด....วิด.....วิด...วิด" "ตุ้บ...แค็ก"
ขณะที่ผมกำลังเหลี่ยวมอง ก็เกิดเหตุการไม่คาดฝัน รถจักยานคันนี่นขับมาชนหลังผมอย่างจัง แต่ไม่เป็นไรแค่แผล ถลอกๆ นิดหน่อย
"ขอโทษค่ะ ไม่เป็นไรนะ เราขอโทษจริงๆที่ขับรถชน พอดีเรารีบ อะนี้นามบัตรเราถ้ามีปัญหาอะไรโทรมานะ" เสียงเด็กผู้หญิง ผิวสีขาวหน้าตาน่ารัก วิ่งเข้ามาขอโทษผม และเธอก็ถามนู่นถามนี้ว่าเป็นไรไหม
ผมจึงบอกว่า "ไม่เป็นไรหรอก แค่อุบัติเหตุ นิดหน่อยเอง เราไม่เป้นไรมากหรอก เธอไปเถอะ" ทันทีที่พูดจบเธอก็เรียบไปเอาจักยานเธอแล้วขับไปอย่างเร็ว
ซึ้งตอนนั้นทำให้ผม ติดสตัน ยืนเหม่อลอยนึกถึงหน้าเธอ จากนั้นผมก็เดินไปทีี่โรงเรียนตามปรกติ เพื่อเรียนพิเศษ ทันทีที่เปิดประตูเข้ามา เสียงครูก็พูดขึนมา "อะนาย แซนแมน มานี้สิมานั้งวันนี้เราจะแนะนำนักเรียนใหม่ให้นะ นักเรียนทุกคนตั้งใจฟังนะ " ทันที ที่ครูผมกล่าวจบเด็กหญิงก็เดินออกมาหน้าชั้นเรียน แล้วผมก็นึกขึ้นได้ ว่า นั้นเด็กผู้หญิงที่ขับจักยานชนเรานี นา เธอก็มาเรียนด้วยหรอเนี้ย แล้วเธอก็กล่าวชื่อออกมา
"สวัสดีค่ะ เพื่อนเรามีชื่อว่า เมย์นะ ยินดีรู็จักนะ" พอเธอกล่าวจบครูก็หาที่นั้งให้กับเธอ ซึ้งที่นั้งนั้นก็เกิดมาเป็นที่ข้างๆผมด้วย ซิ :shutup
ทันทีที่เธอเดินมา เธอเห็นหน้าผมแล้วบอกว่า "นายคนที่ฉันขับจักยานชนนี้ เป็นไงมั้งละ " เธอเข้ามานั้งเก้าอี้อย่างรวด เร็วแล้วก็มาบอกให้หันนู่นหันนี้ จันเพื่อนผู้ชายที่อยู่ในห้อง ต่างพากัน อิฉาจ ผมก็กลัวว่าไอพวกนี้มันจะมากิ้กกี้ว ผมผมเลยตัดบทแบบง่ายๆเลย "เราไม่เป็นไรหรอกจะเข้าเรียนแหละ พวกเรามาตั้งใจเรียนกันเถอะ ส่วนเรื่องบาดแผลไม่ต้องหัว เรามี โครโมโซม 24 อยู่ไม่ต้องกลัว (เอามาจากนั้น DOOM ผมพูดจริงๆอันนี้นะ) "
เธอก็ทำหน้างง แล้วก็แค่พูด
"เธอไม่เป็นไรแน่นะ "
"อาหะ ?"
จากนั้นพวกเราก็เริ่มเรียนกัน เวลาหลายอาทตย์ผ่านไปผมและเธอก็ได้ทำความรู้จักกัน จนได้ขึ้นชื่อว่า เพื่อนสนิท จนกระทั้งใกล้สอบ แล้วแล้วโรงเรียนพิเศษก็ได้ทำการปิดคอส ตอนนั้นเองผมจึงขอ E-mail เธอไว้ เพื่อว่าจะได้คุยกัน ผ่าน Facebook ซึ้งเธอก็ให้มาด้วยความเต็มใจแล้วบอกว่า "Add มาละเดี้ยวเราไปรับนะ" (เหมือนภาพอาะเบะเลย ? เปิดตูดรอไว้นะจขกทเดี้ยวคือนนี้ไปหา)
เป็นคำพูดเดียวที่ทำให้ผมต้องเปลี่ยนจากเด็กเรียนๆ มาเป็นเด็กบ้าคอมพิวเตอร์ภายในวันเดียว ผมก็เรียบกลับมาที่บ้านให้อาหารเจ้าตูบ และ เปิดคอมฟังเพลง แล้ว Add Facebook ไปหาเธอปราฏว่าเธอก็รับ
ไอย๊ะตอนนั้นผมเหมือนว่า ตลอดทั้งชีวิต ตรูใกล้จะมีแฟนแล้วหรอเนี้ยยยยย !!!
"ตึง..."
ตอนนั้นผมก็กะจะ ทักเธอไป ปรากฏว่าเธอทักมาก่อนคนแรก :confused:
ตอนนั้นผมก็ทักกลับไปว่า "ว่าไง ทำไรอยู่ ?"
จู่ๆ เธอก็บอกว่า "นายแอบชอบเราใช่ไหม " ตอนนั้นเองแค่คำพูดนั้นทำให้ผมถึงกับกำเดาไหล่และต้อง อึ้งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ไปสักพัก
ผมก็ตอบไปว่า อา....อืม..ม..ม
http://image.free.in.th/z/ir/cdgxz.jpg
(ภาพแสดง แค่ทำให้ดูนะครับ)
พอผมพิมคำว่า อืม เธอก็ออก Facebook ไปทันที
สรุปในชั้นเรียนพิเศษมีคนสอบเข้ามากันหมดเลย (ยอมรับครูสอนดีมากๆ)
ผมก็งง จนกรทุ้งเปิดเทอม เธอจึงเข้ามาหาผมแล้ว ก็เดินมาตบหน้าผมเฉย แล้วจากนั้นก็กอด
ผมก็ถึงกับแบบว่าอึงไปอีกครั้ง เธอบอกว่า " อีตาบ้า รู้ไหมฉันรอนายนานแค่ไหน ตั้งแต่ เราคุยเฟส นายไม่โทรหาไม่มาบ้านฉัน
ไม่ทัก หรือออน MSN เลยนายรู้ไหมฉันรอนายนานมาก "
ผมก็บอกว่า "เฮๆ.... นี้ ก็เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันนิ"
เธอก็บอกว่า นายไอคนบ้าไหนนายทำแบบนี้ ไหนตอนนั้นนายบอกว่าชอบฉันไง
ผมก็นึกว่าเป็นแค่คำพูดเล่นๆที่คุยกันผ่าน Facebook แต่ผมก็เชื่อจริงๆว่า เธออาจรักผมก็ได้
ผมก็จึงจำใจรักเธอหมดใจ เพราะถ้าปล่อยเธอไปผมว่าเธอก็คงไปทำซุ่มซ่ามให้คนอื่นได้ เจ็บตัวอีก
ก็อะนะ
:yes
เรื่องราวก็ผ่านกันไปได้ด้วยดี จนกระทั้งถึงม.2 (ผมไม่เคยบอกรักเธอผ่าน ชีวิตจริงๆเลยมีแต่บอกว่าชอบผ่าน Facebook )
มีเพื่อนผมคน 1 วันนี่นวันวาเลนทายผมก็เลยให้กุหลาบเธอไปแหละ
เพื่อนผมอะ ตอนนั้นผมบอกว่าชอบคนในห้องของผมแต่ไม่กล้าบอก
ผมก็เลย หาทางทำให้เพื่อนผมสมหวังในความรักนี้ให้ได้ผมจึงเรียก เธอมา(แฟนผม เมย์อะ)
"แซน มีอะไรหรอ"
"เมย์เรารักเธอมากนะ"
พอพูดจบ เพื่อนผมก็บอกผมว่า เฮ้ยแซน แกเป็นไรเปล่า
ผมก็บอกไม่หรอก
เมย์เธอก็พูดออกมาว่า "อืม " "เพียงสั้นๆคำเดียว ?"
นั้นก็คือครั้งแรกที่ผมได้บอกรักเธอตอนมีชีวิตในโลกนี้
End
เรียนผู้อ่านนะครับนี้ไม่ใช้การแต่งเรื่องนี้คือเร่องจริงที่เล่าจากประสบกาณร์จาก เจ้าขอกระทู้
มุมตอบคำถาม !!
โจรที่ขึ้นบ้านเป็นไงบ้างครับ เป็นห่วงโจร..!!
-.- ก็โดนจับไปแล้วนิครับ เห็นบอกว่าประกันตัวออกมาแล้ว (ไปถามตำรวจ ร้อยเวรมา)