miw1023
4th August 2011, 18:58
เรื่องที่ 1 กับข้าวศรีธนญชัย
ศรีธนญชัย เป็นคนรับใช้ท่านขุน ทั้ง2คน สนิดสนมกันมาก และขออยู่ที่อยู่ของท่านขุน (นอกที่นะ)ด้วยแต่ศรีธนญชัย ไม่ค่อยสนิทกับ สามีของท่านขุน เพราะสามี เอาแต่บ่น อารมณ์ร้าย ปากจัด ซึ่งศรีธนญชัย นึกหมั่นไส้กับ สามีท่านขุน เรียกว่าศรศิลป์ และยังหา ศรีธนญชัยว่า ทะลึ่ง อีกด้วย จนท่านขุนต้องพูดว่า
"ข้ามีปัญหาที่แก้ไม่ตกว่ะ"
"ปัญหาอะไรครับท่าน" ศรีธนญชัย ตอบ
ท่านชุนระบายคำพูดว่า "ก็สามีข้านะสิ บ่น ปากจัด ชอบใส่อารมณ์ ข้าไม่ชอบเลยว่ะ"
ง่ายนิดเดียวครับ ศรีธนญชัย ตอบอย่างเต็มใจ
"ทำยังไงว่ะ ช่วยบอกข้าหน่อย?" ท่านขุนตอบอย่างสงสัย
"ให้ไปอยู่บ้านท่านขุน แล้วผมมีแผนตอนนี้ผมคิดออกแล้วครับ แต่ผมต้องไปอยู่บ้านด้วยนะขอรับ" ศรีธนญชัย ตอบ
เออๆ ว่ะ แต่ต้องได้นะ
ขอรับ
หลังจากที่กลับบ้านไปท่านขุนกลับบ้า แล้วพร้อมศรีธนญชัย ไปด้วยกัน แล้วท่านขุนมีธุระจึงต้องประชุม แล้วห้องประชุมอยู่ใกล้ๆบ้านของท่านขุนนั่นเอง จึงไปประชุมกัน แล้วขณะที่ศรีธนญชัยไปบ้านท่านขุน ไปเจอสามีท่านขุนพอดี แล้วสามีจึงตอบว่า
"นี่! เอาอาหารไปให้ท่านขุนสิ" สามีท่านขุนถาม
ขอรับ ศรีธนญชัย ตอบ
คนใช้จึงไปถึงห้องประชุมที่ท่านขุนทำงานอยู่ จึงตะโกนว่า
"ท่านขุนครับ! อาหารมาแล้วครับ" คนใช้กล่าว
ท่านขุนตอบอย่างโกรธ "มีอะไรว่ะ! ว่างมากรึไง ข้ากำลังประชุมกันอยู่เว้ย"
เอ่อ...มีอาหารจากท่านสามีของท่านหน่ะครับ
แล้วก็ได้คุยเรื่องแผนการกำจัดสามีของท่านขุนได้ แล้วพอตกเย็นได้พูดกับสามีของท่านขุนว่า
เจ้าหญิงครับ พรุ่งนี้ท่านไม่ต้องทำอาหารนะครับ เดี๋ยวผมทำให้เองให้อร่อยที่สุดในโลกไปเลย ศรีธนญชัย ตอบ
สามีของท่านขุนบอกว่า "อย่างเอ็งเนี่ยนะทำได้ โด่!"
ได้แน่ขอรับ
พอตกเช้า ศรีธนญชัยก็ได้ทำอาหารเสร็จพอสามีของท่านขุน มาดูตอนแรกๆ เป็นลิ้นวัว อันที่สองลิ้นไก่ อันที่3ลิ้นหมู แหยะ! แต่ละอย่างของเน่าทั้งหมด ไหนว่ะ อร่อยที่สุดในโลกของนายว่ะ! พูดใส่อารมณ์ จนศรีธญชัย พูดว่า
"ลิ้นคนนี่แหละสำคัญ" อร่อยไม่อร่อยก็อยู่ที่ลิ้น แต่การพูดถ้าพูดไพเราะ คนฟังก็ชื่นใจ แล้วก็เอาแต่ด่าๆ ปากหมา ปากปากเสีย คนอื่นเค้ามีผัวมีเมีย พูดอย่างกับอเวจี ลิ้นคนเค้าไว้พูดดีๆกัน ตัวเองพูดทำให้ครอบครัวไม่เป็นสุข ทำให้คนอื่นต้องลำบาก"
หลังจากนั้นมาสามีของท่านขุน ก็ตั้งใจ ไม่พูดคำหยาบคายอะไรแล้ว
แล้วหลังจากนั้น ศรีธญชัย ก็ลาออกจากคนใช้ไป
*********************************************************************
ยังมีอีกหลายบท หลายเล่ม ที่ท่านหลวงพ่อเขียน หนังสือที่ผมเขียนแต่พิมพ์ตั้งแต่ปี 2549 มา พอมาที่ 2550 ท่านก็สิ้นพระชนไป
เครดิต:หันงสือ ไม้เท้ายอดกตัญญู
ศรีธนญชัย เป็นคนรับใช้ท่านขุน ทั้ง2คน สนิดสนมกันมาก และขออยู่ที่อยู่ของท่านขุน (นอกที่นะ)ด้วยแต่ศรีธนญชัย ไม่ค่อยสนิทกับ สามีของท่านขุน เพราะสามี เอาแต่บ่น อารมณ์ร้าย ปากจัด ซึ่งศรีธนญชัย นึกหมั่นไส้กับ สามีท่านขุน เรียกว่าศรศิลป์ และยังหา ศรีธนญชัยว่า ทะลึ่ง อีกด้วย จนท่านขุนต้องพูดว่า
"ข้ามีปัญหาที่แก้ไม่ตกว่ะ"
"ปัญหาอะไรครับท่าน" ศรีธนญชัย ตอบ
ท่านชุนระบายคำพูดว่า "ก็สามีข้านะสิ บ่น ปากจัด ชอบใส่อารมณ์ ข้าไม่ชอบเลยว่ะ"
ง่ายนิดเดียวครับ ศรีธนญชัย ตอบอย่างเต็มใจ
"ทำยังไงว่ะ ช่วยบอกข้าหน่อย?" ท่านขุนตอบอย่างสงสัย
"ให้ไปอยู่บ้านท่านขุน แล้วผมมีแผนตอนนี้ผมคิดออกแล้วครับ แต่ผมต้องไปอยู่บ้านด้วยนะขอรับ" ศรีธนญชัย ตอบ
เออๆ ว่ะ แต่ต้องได้นะ
ขอรับ
หลังจากที่กลับบ้านไปท่านขุนกลับบ้า แล้วพร้อมศรีธนญชัย ไปด้วยกัน แล้วท่านขุนมีธุระจึงต้องประชุม แล้วห้องประชุมอยู่ใกล้ๆบ้านของท่านขุนนั่นเอง จึงไปประชุมกัน แล้วขณะที่ศรีธนญชัยไปบ้านท่านขุน ไปเจอสามีท่านขุนพอดี แล้วสามีจึงตอบว่า
"นี่! เอาอาหารไปให้ท่านขุนสิ" สามีท่านขุนถาม
ขอรับ ศรีธนญชัย ตอบ
คนใช้จึงไปถึงห้องประชุมที่ท่านขุนทำงานอยู่ จึงตะโกนว่า
"ท่านขุนครับ! อาหารมาแล้วครับ" คนใช้กล่าว
ท่านขุนตอบอย่างโกรธ "มีอะไรว่ะ! ว่างมากรึไง ข้ากำลังประชุมกันอยู่เว้ย"
เอ่อ...มีอาหารจากท่านสามีของท่านหน่ะครับ
แล้วก็ได้คุยเรื่องแผนการกำจัดสามีของท่านขุนได้ แล้วพอตกเย็นได้พูดกับสามีของท่านขุนว่า
เจ้าหญิงครับ พรุ่งนี้ท่านไม่ต้องทำอาหารนะครับ เดี๋ยวผมทำให้เองให้อร่อยที่สุดในโลกไปเลย ศรีธนญชัย ตอบ
สามีของท่านขุนบอกว่า "อย่างเอ็งเนี่ยนะทำได้ โด่!"
ได้แน่ขอรับ
พอตกเช้า ศรีธนญชัยก็ได้ทำอาหารเสร็จพอสามีของท่านขุน มาดูตอนแรกๆ เป็นลิ้นวัว อันที่สองลิ้นไก่ อันที่3ลิ้นหมู แหยะ! แต่ละอย่างของเน่าทั้งหมด ไหนว่ะ อร่อยที่สุดในโลกของนายว่ะ! พูดใส่อารมณ์ จนศรีธญชัย พูดว่า
"ลิ้นคนนี่แหละสำคัญ" อร่อยไม่อร่อยก็อยู่ที่ลิ้น แต่การพูดถ้าพูดไพเราะ คนฟังก็ชื่นใจ แล้วก็เอาแต่ด่าๆ ปากหมา ปากปากเสีย คนอื่นเค้ามีผัวมีเมีย พูดอย่างกับอเวจี ลิ้นคนเค้าไว้พูดดีๆกัน ตัวเองพูดทำให้ครอบครัวไม่เป็นสุข ทำให้คนอื่นต้องลำบาก"
หลังจากนั้นมาสามีของท่านขุน ก็ตั้งใจ ไม่พูดคำหยาบคายอะไรแล้ว
แล้วหลังจากนั้น ศรีธญชัย ก็ลาออกจากคนใช้ไป
*********************************************************************
ยังมีอีกหลายบท หลายเล่ม ที่ท่านหลวงพ่อเขียน หนังสือที่ผมเขียนแต่พิมพ์ตั้งแต่ปี 2549 มา พอมาที่ 2550 ท่านก็สิ้นพระชนไป
เครดิต:หันงสือ ไม้เท้ายอดกตัญญู