เรื่องขำๆจากล้านนา (พร้อมคำแปล)
ถ้าเคยผ่านหูผ่านตาท่านใดมาบ้างแล้ว ก็ขออภัยด้วยนะคะ
หมูหยองลุกตางใดมา (หมูหยองมาจากไหน)
ยายแก้วดีจะไปแอ่วหาลูกหลังการขอคืนพื้นที่ของทหารใน กทม.
กลัวว่าจะหิวบนรถไฟก็เลยต้มไข่ไปกินตวยตาง 2 แก่น
(เกรงว่าจะหิวก็เลยต้มไข่ไปกินระหว่างทางซะ 2 ลูก)
จะขึ้นรถไฟแล้วก็ซัดต๋าหันข้าวหลามก็เลยซื้อข้าวหลามเหีย 1 บอก
(เหลือบไปเห็นข้าวหลามที่วางขายอยู่ก็เลยซื้อไปอีก 1 กระบอก)
ใส่ถุงฮู้ดซิปไว้กับไข่ต้มจะเอาไว้กิ๋นบนรถไฟ
(ใสถุงรูดซิปอย่างดี กะจะเอาไว้กินกับไข่ต้มบนรถไฟ)
เผื่อได้ตี้นั่งแล้วก็เอาถุงแอมขี้ข้างไว้กั๋วหาย
(เมื่อได้ที่นั่งก็เอาถุงวางไว้ข้าง ๆ สะเอว....กลัวของหาย)
นั่งไปซักปึ้ด.......ขนตาลู่จะไปล่กั๋น
(นั่งไปซักพัก......ขนตาบนกับขนตาล่างก็แย่งจะมาประสานกันให้ได้)
ก็เลยลวดหลับหั้นหล้องง้อง
(ก๊อ....เลยหลับงอก่องอขิงอยู่ตรงนั้น)
กำเดียวรถไฟจอด ก็มีป้อจายคนหนึ่งเดินหาเซาะหาตี้นั่ง
(ซักพักนึง....รถไฟจอด ชายหนุ่มคนนึงก็เดินขึ้นมาหาที่นั่ง)
หันยายแก้วดีหลับหั้นหล้องง้อง
(เห็นยายแก้วดีหลับอยู่)
ก็กึ๊ดในใจ๋.....นั่งตวยคนเฒ่าเนี่ยบ้ะ......ปลอดภัย
(ก็เลยนั่งกับยาย....โดยคิดในใจว่า....นั่งกับคนแก่เนี่ย.....ปลอดภัย)
แล้วก็นั่งข้างยายแก้วดี.......นั่งไปก็ลมจอยเน้อ.....
(นั่งไปลมก็เย็นนนนนนนนสบาย)
ก็เลยหลับไปเหียตวยกั๋น
(ชายหนุ่มก็เลยหลับไปกับยายแก้วดีซะเลย)
ยายแก้วดีหลับไปได้จ้าดเมินสะดุ้งหยัวะ........
(ยายแก้วดีหลับไปนานนนนน.....อยู่ ๆ ก็สะดุ้งเฮือกขึ้นมา)
อืมมมม.....อี่แม่ไค่อยากข้าวเน้อ......
(อืมมมม......ชักหิวข้าว....แฮะ)
กึ้ดเติงหาข้าวหลามกับไข่ต้มตี้ใส่ถุงไว้
(ใจก็ประหวัดถึง ไข่ต้มกะข้าวหลามที่เตรียมมา)
ก็เลยหลับหูหลับต๋าเอามือซวมหา
(ด้วยความสะลึมสะลือ.....ก็เลยเอามือควานหาของ)
ปะใส่ซิปก็ฮูดดังควาก.....เอามือเข้า งม ๆ ซวม ๆ
(อ้าววว.....เจอซิปก็รูดซิปดังควาก.....แล้วก็เอามือควานใหญ่เลย)
เซาะหาไข่ต้ม.....2 แก่น.......อืมมมม....ยังอยู่
(อืม.....ไข่ต้ม 2 ใบ.....อ้ะ....ยังอยู่)
ยังบ่มืนต๋าเตื้อนา....ซวมไปแหมน้อยหาข้าวหลาม......
(ยังไม่ยอมลืมตาอีก....แต่ควานหาข้าวหลามใหญ่เลยทีนี้)
ข้าวหลามเฮาโละ......อืมมมมม....ยังอยู่
(ข้าวหลามชั้นล่ะ.....อืมมมม.....ยังอยู่แฮะ)
โฮ๊ะ......ละหมูหยองนี่ลุกตางใดมาแน่.......
(อ้าว.......เฮ้ย......แล้วหมูหยองมาจากไหนวะเนี่ยยยย)
อี่แม่บ่ได้ซื้อมาเน้อ.......
ทะแลม......ทะแลม......ทะแลม
Credit : talk.mthai
อ่านกันเข้าใจไหมครับ ถ้าอ่านเข้าใจกันโคตรฮ่าาา:o:o
===========================================
เวลาผ่าตัดทำไมหมอต้องปิดหน้าด้วย...
http://www.oknation.net/blog/home/bl...images/119.jpg
แก้ว : เวลาหมอผ่าตัดหื้อเฮาเปิ้นปิดหน้ายะหยังบ่ะ
(เวลาหมอผ่าตัดให้เราเค้าปิดหน้าทำไมนะ)
คำ : หมอเปิ้นกั๋วคิงจำหน้าได้ก้ะ......สะเหลือกสะหลำเปิ้นเยี๊ยะผิดน่ะบ่ะ
(หมอกลัวเอ็งจำหน้าได้ไง.....เผื่อว่าเค้าจะทำงานผิดพลาดขึ้นมา)
แก้ว : แต้บ่ะ.....ปิดหน้าเหียกู้คน (จริง ๆ ด้วยปิดหน้าทุกคนเรยยยยยยยยยยยยยย)
:o:o:o:o
