กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ
DkTaP82
ผมว่าคุณไปแสวงหาตนจะดีกว่า.. ไม่ต้องไปยึดติดอายตนะภายนอก... ใช้ชีวิตทางโลกมาจนเบื่อหน่ายแล้ว
ควรที่จะไปแสวงหาความสุขที่แท้จริงดีกว่า.. มองโลกนี้เป็นธรรมดาช่างน่าเบื่อหน่าย มีทุกข์สุขอยู่ร่ำไป
บางคนรวยบางคนจน สมหวังผิดหวัง เกิดแก่เจ็บตายอย่างนี้อยู่เป็นนิจ ย่อมเบื่อหน่าย.. ท่านควรหาอริยะทรัพย์อันประเสริฐ์ดีกว่า
ใช้ชีวิตที่เหลือให้หลุดพ้นจากรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อานิสงฆ์ของการออกบวชคือ ทุกข์นี้จะดับไป ทุกข์อื่นจะไม่เกิดขึ้น
และวันหนึ่งจะตอบตนเองได้ว่า เกิดมาทำไม?... เกิดมาเป็นคน คำว่าคนก็เวียนวนเสียจริง ท่านไม่เบื่อหน่ายบ่ายหรือ...
เพิ่มเติม.. สิ่งที่ท่านแสวงหานั้นไม่เที่ยง นั้นไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ของเขา ไม่ใช่ของของเรา ไม่ใช่ของของเขา ไม่ใช่ตัวตนของเรา ไม่ใช่ตัวตนของเขา
เมื่อถึงเวลาคุณก็ต้องคืนกลับไป.. อย่าเสพสุขรอบตัวที่เกิดจากการปรุงแต่งขึ้นเลย นั้นไม่เที่ยงแท้ นั้นไม่แน่นอน ไม่มีสิ่งใดน่ายินดี...
รูปที่เห็นในสตรีนารีแสนงามนั้น ก็ไม่เที่ยงแท้ไม่วายที่จะแก่เฒาเน่าเหม็น ทรัพสมบัติมีเท่าไหร่ในโลกมนุษย์เมื่อคุณตายไปมันก็ไม่ใช่ของของเรา..
อริยะทรัพย์จึงเป็นสิ่งที่ควรค่าที่ควรหยิบเอาไป ผู้ใดได้ไปก็จะไม่ยากจน มีคนที่มีประโยชน์ยิ่งนัก กุศลกรรมที่ทำก็ติดไปถึงภพหน้าจะดีกว่าไหม??
ที่พูดขึ้นมาเพราะผมก็รู้สึกเบื่อหน่ายเหมือนกัน ทำไมต้องยากได้ อยากมี อยากครอบครอง ทำไมบางคนต้องทนทุกข์อยู่ร่ำไป เป็นวิบากกรรมไม่จบสิ้น
เพราะอย่างนี้จึงมาบอกกล่าว..