Project engineer กับ Software engineer อะไรดีและมีโอกาสก้าวหน้ามากกว่ากันครับ

คือตอนนี้ผมเป็นทหารเกณฑ์อยู่ วันที่ 1 พ.ย. ก็จะปลดประจำการแล้ว
ทีนี้ก่อนที่จะมาเป็นทหารผมทำงานในบริษัทแห่งนึงอยู่ใน ตำแหน่ง Software eng
ซึ่งเงินเดือนก่อนออกอยู่ที่ 22.3k และบริษัทนี้เขาก็เปิดโอกาสให้ผมกับไปทำต่อหลังจากปลดทหาร
แต่ทีนี้ช่วงที่ใกล้ปลดผมได้ไปหางานที่ใหม่ด้วย และผมก็ได้ที่ที่นึง ตำแหน่ง Project eng
เงินเดือนที่เขาให้คือ 24k ผ่านโปร 4 เดือน เพิ่ม 500-1.5k และถ้าผ่าน Toeic ได้เพิ่มอีก 2k
ซึ่งทีนี้ผมกำลังลังเลระหว่างความก้าวหน้ากับความชอบ เพราะผมเป็นคนชอบเขียนโปรแกรมแต่ผมก็อยากก้าวหน้า
เพราะถ้าผมไปทำที่ใหม่ผมก็ไม่แน่ใจว่า Project eng จะมีโอกาสก้าวหน้ามากน้อยแค่ไหน และเห็นว่าถ้ามาทางนี้
ก็จะแทบไม่ได้แตะโปรแกรมเลย คอยคุม Programmer คอยบริหารจัดการ ปิดโปรเจค พบปะลูกค้าแทนและผมก็ไม่อยาก
ยึดติดกับความชอบอย่างเดียวมันจะทำให้ผมรู้สึกหยุดอยู่กับที่ ผมก็เลยอยากจะสอบถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่กำลังทำงานอยู่
ว่า PE กับ SE อะไรก้าวหน้ามากกว่ากัน

ส่วนเรื่องสวัสดิการณ์แต่ละที่ก็จะเป็นดังนี้ครับ

สวัสดิการ	ที่เก่า	ที่ใหม่
ค่าเดินทาง(ใช้รถส่วนตัว)	5บาท/กิโลเมตร(สูงสุด 2k บาท)	7บาท/กิโลเมตร(สูงสุด ไม่ทราบ)
ค้างคืน	200 บาท/คีน	250 บาท/คืน
เบี้ยขยัน	0	300-500
เที่ยวประจำปี	1 ครั้ง/ปี	1 ครั้ง/ปี
โอที	วันธรรมดา 1แรง วันหยุด 1.5 แรง	วันธรรมดา 1.5 แรง วันหยุด 2 แรง
ผ่าน TOEIC	น่าจะมีผลตอนขึ้นเงินเดือน	+2k บาท
โบนัส(ขึ้นอยู่กับผลประกอบการ)	1 เดือน ถึง n เดือน	1 เดือน ถึง n เดือน

แล้วถ้าสมมติว่างานที่ชอบคือ SE งานที่ก้าวหน้าคือ PE เป็นท่านท่านจะเลือกอะไร

PE ก้าวหน้ากว่าเพราะผลงานเห็นชัดกว่า แต่ SE ก็ก้าวหน้าได้เหมือนกันโดยขึ้นอยู่ว่าบริษัทเห็นค่าแค่ไหน
เนื่องจากตอนนี้ตลาดแรงงานขาด SE ค่อนข้างเยอะ

อ้างถึง:

---

กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ Kellidev

PE ก้าวหน้ากว่าเพราะผลงานเห็นชัดกว่า แต่ SE ก็ก้าวหน้าได้เหมือนกันโดยขึ้นอยู่ว่าบริษัทเห็นค่าแค่ไหน
เนื่องจากตอนนี้ตลาดแรงงานขาด SE ค่อนข้างเยอะ

---

ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวลองไปขอเพิ่มเงินเดือนบริษัทเก่าดูถ้าเพิ่มได้ต่างกันไม่มากก็ว่าจะทำที่เก่า เพราะที่ใหม่ก็อยู่ใน กทม ค่าครองชีพน่าจะแพง แต่ที่เก่าอยู่รอบนอก

ทำงานที่ชอบเถอะครับ แล้วจะประสบความสำเร็จเอง

อย่าให้เหมือนผมเลย ทนทำงานที่ไม่ชอบมาเป็น 10 ปี จะลาออกก็ไม่ได้เพราะมีภาระหนี้สินเยอะ ผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ถึงได้งานใหม่ที่ชอบก็เงินเดือนไม่พอผ่อนชำระหนี้ ก็จำเป็นต้องก้มหน้าทำต่อไป :sweat

เงินเดือนเยอะ แต่ความรับผิดชอบสูง โดนกดดันรอบด้าน ชีวิตมีแต่ความเครียด เครียดจนผมร่วง กลับบ้านก็ดึก ทำแต่โอที สุขภาพย่ำแย่

ตอนนี้หมดหนี้สิน ผมลาออกเลยครับ มาทำงานที่ตัวเองชอบดีกว่า ถึงจะได้เงินน้อยลง แต่ก็มีความสุขกว่าเดิมมากๆ

อ้างถึง:

---

กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ sattawat1979

ทำงานที่ชอบเถอะครับ แล้วจะประสบความสำเร็จเอง

อย่าให้เหมือนผมเลย ทนทำงานที่ไม่ชอบมาเป็น 10 ปี จะลาออกก็ไม่ได้เพราะมีภาระหนี้สินเยอะ ผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ถึงได้งานใหม่ที่ชอบก็เงินเดือนไม่พอผ่อนชำระหนี้ ก็จำเป็นต้องก้มหน้าทำต่อไป :sweat

เงินเดือนเยอะ แต่ความรับผิดชอบสูง โดนกดดันรอบด้าน ชีวิตมีแต่ความเครียด เครียดจนผมร่วง กลับบ้านก็ดึก ทำแต่โอที สุขภาพย่ำแย่

ตอนนี้หมดหนี้สิน ผมลาออกเลยครับ มาทำงานที่ตัวเองชอบดีกว่า ถึงจะได้เงินน้อยลง แต่ก็มีความสุขกว่าเดิมมากๆ

---

ครับขอบคุณครับ วันนี้ผมได้ลองโทรไปสอบถามเพื่อนร่วมงานที่เก่าถึงความเป็นอยู่เพื่อนบอกว่าให้ทำที่ใหม่ดีกว่าช่วงนี้บริษัทปรับระบบใหม่จนเริ่มเอาเปรียบ โอได้ไม่ครบ จะได้โอก็ต้องทำสาม ชม ขึ้นไป คนที่อยู่ระดับซีเนียวันปกติก็จะไม่มีโอแล้ว มีแค่เสาร์อาทิตย์ ให้คิดเป็นหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบแทน ผมก็เลยเริ่มเอียงไปทางที่ใหม่แล้ว เพราะชอบก็จริงแต่ถ้าสวัสดิการไม่ดีก็ทำให้เครียดเปล่าๆ

อ้างถึง:

---

กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ tonza

ครับขอบคุณครับ วันนี้ผมได้ลองโทรไปสอบถามเพื่อนร่วมงานที่เก่าถึงความเป็นอยู่เพื่อนบอกว่าให้ทำที่ใหม่ดีกว่าช่วงนี้บริษัทปรับระบบใหม่จนเริ่มเอาเปรียบ โอได้ไม่ครบ จะได้โอก็ต้องทำสาม ชม ขึ้นไป คนที่อยู่ระดับซีเนียวันปกติก็จะไม่มีโอแล้ว มีแค่เสาร์อาทิตย์ ให้คิดเป็นหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบแทน ผมก็เลยเริ่มเอียงไปทางที่ใหม่แล้ว เพราะชอบก็จริงแต่ถ้าสวัสดิการไม่ดีก็ทำให้เครียดเปล่าๆ

---

งั้นก็ตามนั้นเลยครับ ทำที่ใหม่เลย :victory

เป็นลูกจ้างก็แบบนี้แหละครับ ต้องก้มหน้ารับคำสั่งจากเบื้องบนอย่างเดียว ไม่ต่างกับหมากตัวนึงบนกระดานที่นายจ้างจะให้เราเดินไปที่ไหนก็ได้ ถ้าโชคร้ายเจอหัวหน้าแย่ๆ ยิ่งเลวร้ายหนัก

ผมนี้ก่อนลาออกมาก็เจอปัญหาแบบนี้เหมือนกัน ทำงานอยู่ดีๆก็โดนย้ายแผนก ยุบแผนก หน้าที่สลับกันมั่วไปหมด คนเก่าก็ลาออก คนใหม่ก็ต้องสอนงาน งานก็เยอะเกินกำลังคนที่มี วุ่นวายอีรุงตุงนังไปหมด

การทำงานก็ซ้ำซ้อน และเอกสารที่มากเกินความจำเป็น อีกทั้งการประชุมที่บ่อยเกินแต่หาสาระได้น้อยมาก หัวหน้าก็ทำงานเอาหน้ารับงานมาเยอะ แต่มาหนักที่ลูกน้อง ทำงานไม่ทันก็ต้องทำโอที กลับบ้านดึกๆดื่นๆ นอนน้อย สุขภาพเสีย

มีวันลาพักร้อนแต่ก็ไม่ได้ใช้ งานเยอะจนลาป่วยยังไม่ได้เลย วันหยุดยาว สงกรานต์ ปีใหม่ ก็โดนให้เข้ามาทำโอทีแบบบังคับ หมดสิทธิ์เที่ยวแบบชาวบ้านเค้า เวลาวันหยุดทำได้แค่นอนเอาแรงอย่างเดียว ชีวิตนี้มีแต่งานๆๆๆๆๆ และก็งาน

วัฒนธรรมองค์กรโบราณ เชื่องช้า เต่าล้านปี ไม่มีประสิทธิภาพ เงินเดือนก็ขึ้นน้อยไม่ทันกับอัตราเงินเฟ้อ นี้ยังไม่รวมเรื่องการเมืองในแผนกอีกสารพัดปัญหา บลาๆๆๆ.....

คนเป็นลูกจ้างก็ได้แต่ทน...และก็ทนต่อไปครับ :sweat ถ้าทนไม่ไหวก็ต้องลาออกสถานเดียวครับ เปลี่ยนอะไรไม่ได้


ส่วนผมทนไม่ไหวเลย ลาออกแม้งเลยครับ :o แล้วมาเป็นนายตัวเอง ถึงหน้าที่การงานจะไม่ดูดีเหมือนแต่ก่อน แต่สุขภาพกาย สุขภาพจิตดีขึ้นมากครับ

ขอให้โชคดีกับที่ทำงานใหม่นะครับ