ผมเป็นคนต่างจังหวัดครับ อยู่ในอำเภอติดตะเข็บชายแดนเลย สมัยเด็กผมเคยอยู่กับยายในหมู่บ้านเล็กๆ ซึ่งยายผมเป็นชาวนาครับ
(โตมาหน่อยถึงมาอยู่กับแม่ที่เป็นครูในตัวอำเภอ)
สิ่งที่ผมได้เห็นเวลาเลือกตั้งคืออะไรรู้มั้ยครับ การซื้อเสียงครับซื้อกันแบบโจ่งแจ้งเลยทีเดียว
และที่น่าเจ็บใจกว่าคือ ใครจ่ายเยอะชาวบ้านเค้าเลือกคนนั้นครับ เค้าไม่ได้สนว่าคนที่เค้าเลือกเข้ามาจะมาทำหน้าที่อะไรด้วยซ้ำ มีบทบาทอะไรบ้างในการบริหารประเทศ มีศักยภาพมากน้อยแค่ไหน
เค้าไม่สนครับ เพราะเค้าคิดว่าถึงรู้เรื่องพวกนี้ไป ก็ไม่ทำให้ข้าวออกรวงเยอะขึ้น หรือมันสำปะหลังจะน้ำหนักดีขึ้นเพิ่มขึ้น
เค้าสนแค่ว่าปีหน้าฟ้าฝนจะเป็นยังไงบ้าง หวยงวดหน้าจะออกอะไร ราคาข้าวเป็นยังไงบ้าง ข้าวที่จำนำไว้เมื่อไหร่จะได้ตัง
ใครจะโกงชาติก็ช่างหัวมัน เอาตังมาให้-ูด้วยก็พอ นี่คือความคิดเห็นจากคนส่วนใหญ่ในละแวกบ้านผมครับ
ทุกคนมีหนึ่งเสียงเท่ากันครับ ขึ้นอยู่กับว่าใครจะนำเสียงของคนอื่นมาใช้ได้ต่างหาก
แนะนำว่าลองมาใช้ชีวิตอยู่กับชนชั้นรากหญ้าซักปีสองปีนะครับ ไม่ใช่นั่งอยู่บนหอคอยงาช้างแล้ว เรียกร้องหาความเท่าเทียม