.....หลายคนอาจเคยสัมผัสและรู้จักกับความรักที่ผ่านเข้ามาในชีวิตหลากหลายรูปแบบ
แต่จะมีสักกี่คนที่โชคดีได้สมหวังกับความรักที่ปารถนาและใฝฝันเอาไว้...หลายคนที่เคยผ่านความรักมาไม่ว่าจะเป็นในรูปแบบไหนย่อมรู้แก่ใจเสมอๆว่า..ความรักไม่เคยทำร้ายใคร
หากแต่ความรักช่วยเกื้อหนุนและเป็นแรงผลักดันที่ยิ่งใหญ่อย่างไม่คาดฝันให้เราพยามทำแต่สิ่งที่ดี..เพื่อให้คนที่เรารักภูมิใจ..
.....ความรักเป็นเรื่องที่ไม่ต้องการเหตุผลหากแต่สิ่งที่จำเป็นสำหรับความรักคือความเข้าใจกันมากกว่า..บางเวลาที่เราถามตัวเองว่าทำไมเราถึงรู้สึกเหมือนกลายเป็นคนละคนเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา..
เราเองยังตอบตัวเราไม่ได้เลย....
วันนี้ความสุขเดียวที่เรารับรู้และสัมผัสได้คือการได้ใกล้ชิด..ได้พูดคุยได้หัวเราะด้วยกัน..
และที่สำคัญกว่าคือเราได้รับรู้ความรู้สึกของกันและกันเวลาอีกฝ่ายหนึ่งรู้สึกเคว้งคว้าง...
บุคคลใดที่มีรักและคนที่รักอยู่แล้วควรอย่างยิ่งที่จะทะนุถนอมความรักและความรู้สึกของเขาไว้ให้ดี..
ดีกว่าจะมานั่งเสียใจเมื่อหันไปแล้วไม่มีเขาอยู่ข้างกายแล้ว...วันเวลาไม่เคยหมุนย้อนกลับไม่เคยรอคอยใคร...
หากแต่เราที่พยามเดินตามเวลาเดินตามความรู้สึกของตัวเราเองตั้งหากคือสิ่งที่สามารถ...
หยุด...เพื่อรอเขาที่จะเดินมาจับมือแล้วก้าวผ่านวันเวลาไปพร้อมกัน
...ขอบคุณวันเวลา...ขอบคุณรอยยิ้ม และ เสียงหัวเราะ...ขอบคุณเสียงลมหายใจและแววตาที่อ่อนโยน..
ที่ทำให้หัวใจที่เคยคิดว่าตายไปแล้วกลับมีชีวิตอีกครั้ง..ขอบคุณสองมือที่คอยประคองและเช็ดน้ำตาในวันที่รู้สึกเสียใจ...ความรัก...
เราขอสัญญากับเธอว่าไม่ว่าเวลาจะนานแค่ไหนปลายทางของเธอจะอยู่ที่ใด....ที่สุดแล้วหัวใจของเรา
....จะอยู่กับเธอตลอดไป....