ผมร้องไห้เลยครับ ตอนนี้ก็ร้องอยู่ เขาถามว่า เจาะทำไม แต่ผมก้ไม่บอก ถ้าผมบอกว่าผมชอบ
ผมอาจโดนเขาฆ่าตายได้ ที่ผมไม่อยากตายก็เพราะเขานี่แหละครับ ผมยังไม่ได้ชดใช้ บุญคุณเขาเลย แล้วต้องมาตายในวัยเรียน
สุดท้าย ผมก็เอาออกแล้ว บอกว่าจะไม่ใส่อีกแล้ว แต่ก็ยังโดนด่าอีกว่า "ถ้า***ใส่ไป ***จะทำงานไม่ได้" แถมยังตะโกนเสียงดัง
จนข้างบ้านเขาได้ยินเกือบทั้งหมู่บ้าน ผมก็เลย อยากจะมาปรึกษา พี่ แล้วก็ พวกผู้ใหญ่ หน่อยอ่ะครับ ว่าคนที่เจาะหูมันผิดยังไง ในวัยเรียน
แถมตอนนี้ก็ยังปิดเทอมอยู่ แล้วผมก็ ไปได้อารมณ์มาจากไหนมาจากไหนก็ไม่รู้ ถึงอยากเจาะขึ้นมา พอผมเจาะเสร็จไปหนึ่งวัน
อีกวันมาผมก็ไปซื้อ ต่างหูมา แล้วก็ใส่มัน จนมาถึงเย็นนี้ ตอนเมื่อกี๊ผมโดนด่า ผมก็ได้แต่นอนร้องไห้แล้วพูดว่า "เจาะแค่นี้ผมผิดอะไร แล้วมันจะทำให้เป็นนักเลงหรอ" โดยที่ผมไม่มีนิสัย หรือสันดาน
แบบนั้นเลย แล้วผมจะไปเป้นนักเลงยังไง ชั่ววูปเมื่อกี๊ ผมเกือบพูดออกไปว่า "ผมอยากตาย เอามีดมาแทงผมที เกิดมาทำอะไรก็ผิด" ผิดไปหมดจริงๆครับ ทำอะไรก็ผิด ไม่ดูแลบ้านก็ผิด
นอนดึกก็ผิด ทำอะไรที่เป็นของตัวเองก็ผิด อย่างเช่น เจาะหูนี่แหละครับ ผมทนจะไม่ได้แล้วเดี๋ยวแม่ผมก็กลับมา ยังไงเขาก็ต้องด่าผมอยู่ดี
แต่ก็ไม่น่าจะเจาะแล้วล่ะ ถ้าพวกเขา ไม่ชอบ ก็ให้บอกมาดีๆ ไม่ใช่มาตี หรือบีบคอผม แบบนี้ แถมยังโทรไปหาญาติ อีกว่าผมเจาะแล้วด่าผมว่า "***จะเป็น เหี้- หรอ"
แล้วผมจะต้องทำยังไงต่อครับ เชื่อเขาหรือว่า ต่อต้าน