เบื่อ !!! อยากระบายเรื่องเพื่อนมาก....

[J@Y]

ก่อนอ่านโปรดใช้ วิจารณญาณ ในการอ่านด้วยครับ มันอาจเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับบางคน

แต่สำหรับบางคนแล้ว อาจเป็นเรื่องที่สำคัญนะครับ

อย่าโพสด่ากันนะครับ ไม่อยากทำให้การที่ผมโพสระบายอะไรไปซักอย่างจนต้องทำให้คนอื่นทะเลาะกัน

อย่านะครับ ไม่ชอบใจ ก็ผ่านไปเลยครับ ผมแค่มาระบายเฉย ๆ ครับ





คือช่วงนี้ผมอยู่ในช่วงปีสุดท้ายของการเรียนมหาลัยแล้วครับ แล้วก็ตั้งแต่ที่เข้ามาเรียนมหาลัยก็ต้องเริ่มคบเพื่อนใหม่ ๆ ครับ

ผมจำได้ว่าสมัยที่ผมยังเรียนช่วง พาณิชย์อยู่ (ปวช/ปวส) เนี่ย เพื่อนแต่ละคนในกลุ่ม ส่วนใหญ่เวลามีงานกลุ่มกันเขาก็จะช่วยครับ

แล้วเพื่อนในสมัยนั้นเขาจะไม่ค่อยขัดใจเราคือ เขารู้ว่าเราไม่อยากจะไปไหนเขาก็จะไม่บังคับ เขารู้ว่าเราไม่ชอบอะไรเขาก็จะไม่ค่อยทำ (แต่ผมก็ไม่ได้บังคับเขานะ)

คือเพื่อนสมัยนั้นอ่ะ สิบกว่าคนคือ ทุกคนแฟร์กันหมดช่วยเหลือกันหมด


แต่.............

พอเข้ามหาลัยอะไรมันก็เปลี่ยนอ่ะ คบเพื่อนก็เปลี่ยน คืออย่างตอนนี้ผม อึดอัดมาก ๆ แบบ "เห้ย งานกลุ่ม แต่....กุทำคนเดียว"

พอผมลองแกล้ง ๆ พูด "กุไม่ทำนะงานนี้อ่ะ" เพื่อนผมก็บอก "อ้าว ***ไม่ทำแล้วใครจะทำ" เห้ยยนี้คืออะไร ไอไม่ทำแล้วใีครจะทำอ่ะ

สุดท้ายก็มารู้ว่าเพื่อนผมแต่ละคนความสามารถในการทำงานพวก Power Point เอย Excel เอย มันทำกันไม่เป็นเลย อันนี้ก็เริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมต้องทำคนเดียว

แต่มาพักหลัง ไองานที่ต้องเขียนเองอ่ะ ทั้ง ๆ ที่งานเดี่ยวนะ วันไหนมันไม่มาเรียนกัน มันก็จะโทรหาผมแล้วบอก "เห้ยมีงานฝากทำด้วย" ถามผมเต็มใจทำไหม ผมไม่เต็มใจ

แต่ก็ต้องทำเพราะ เพื่อนกันนิ พอถึงคราวผมบ้าง "โหล ๆ จารย์สั่งงานไหมอ่ะ ถ้าสั่งฝากทำด้วยนะ เด๋วไม่มีชื่อ" มันดันบอกผมกลับว่า "โห....***งานเยอะแล้วอ่ะขาดก็ไม่ค่อยขาด"

สรุปคือ จะไม่ทำให้ใช่ไหม ? แต่ผมก็เออก็จริงอย่างที่มันพูดอ่ะ ให้มันทำงานของมันไปดีกว่า แล้วก็มีอีก พวกกลุ่มเพื่อนผมเนี่ยมันจะขับรถเก๋งมาเรียนกัน วันดีคืนดี รถมันพังกลางถนน

มันโทรหาผม "เห้ย อยู่ไหนวะ รถกุพังวะ" แล้วมันก็บรรยายบ่นแบบหยาบ ๆ ของมันอ่ะ แล้วพอรู้ว่าพังที่ไหน ผมก็ไปรับไปโน้นไปนี้ให้พวกมัน

พอมาถึงคราวที่ผมต้องการความช่วยเหลือ มหาวิทยาลัยผมจะอยู่ไกล้ ๆ กับห้างครับ บังเอิญวันนั้น เพื่อนผมมันไปดูแฮรี่กัน แต่ผมไม่ไปเพราะวันนั้นผมเอามอไซมาด้วย (กลัวกลับช้าแล้วรถมันจะติด)

แต่บังเิอิญ มอไซพังขับ ๆ อยู่ดับกลางทาง ออกมากจากมหาลัยได้แป็บเดียวเอง ผมก็เลยโทรหาเพื่อน "เห้ย มอไซกุพังวะ ไม่รู้เป็นไรอยู่ดี ๆ ก็ดับ"

เพื่อนผมมันก็บอกว่า "อ้าว มอไซ***ดับแล้วกุจะไปรู้ไหม" ผมก็บอกว่า "มาช่วยดูให้หน่อยดิ" เพื่อนผมมันก็บอกว่า "ไปทำไมอ่ะ พวกกุจะดูหนังกัน ก็บอกให้มาดูแต่แรกก็ไม่เชื่อ"

ผมก็ยังออนวอนให้มันช่วยเหลืออยู่นะแบบ ไม่รู้ว่าแถวนั้นอ่ะ มันมีร้านซ่อมตรงไหนบ้าง สุดท้ายก็ไม่ได้รับความช่วยเหลือจากพวกมัน จนต้องโทรหาคนที่บ้านให้มารับแล้วก็เอามอไซไปจอดทิ้งไวในมหาลัย

พอถึงเรื่องแบบนี้ ผมเริ่มคิดแล้วว่า (โดนเอาเปรียบไปหรือเปล่า) แต่ไม่นานนักความคิดพวกนี้ก็หายไปจากหัว จนกระทั่งมีงานกลุ่มเข้ามาอีก ความคิดที่โดนเอาเปรียบก็เข้ามาอีก จะเป็นแบบนี้ตลอดเลย

จนมีครั้งนึง ผมพูดประชดนะแบบพูดต่อหน้าเลยอ่ะ ตอนนั้นแบบเครียดอ่ะ ผมก็บอกว่า "นี้กุมีเพื่อนเป็นหมา หรือมีหมาเป็นเพื่อนวะเนี่ย ทำ เหี้....ไรไม่เป็นเลยเนอะ"

พวกมันกลับงอนผมที่พูดแบบนั้น สุดท้าย (กุต้องง้อใช่ไหม ?) บางทีพวกมันลากผมไปในที่ที่ไม่อยากจะไป อาทิเช่น หอแฟนมัน (น่าเบื่อมาก ไม่มีไรทำเลย กุไม่อยากไปเลย)

โต๊ะนุ๊ก (ที่ไม่อยากไปเพราะ ผมแท่งไม่แม่นอ่ะ เล่นแล้วก็เสียตังให้พวกมัน แล้วจะไปทำไม ไปแล้วไม่เล่น มันก็ยุให้เล่นจนได้) พอผมขัดใจมัน มันก็จะ "โหไรวะ แค่นี้เอง ไปเหอะ ๆ เออ ๆ เพื่อนขอแค่นี้ก็ไม่ได้นะ"

แล้วมันก็จะพูดทุกอย่างตามที่มันจะบังคับเราได้ ซึ่งผมก็ยอม แทบจะทุกครั้งไป แต่ก็ยังดีนะที่พวกเพื่อนผมมันมีตังกัน ผมก็เลยไม่เคยมีปัญหาเรื่องเพื่อนยืมเงิน (นี้ถ้ามีปัญหาเรื่องนี้ีีอีก คงบ้าตาย)


คือที่ระบายมาเนี่ย ยังมีอีกเยอะ แต่ผมยกมาแค่บางเรื่องที่เล่าได้เท่านั้น

บางทีก็คิดหมันใส้มันไม่อยากใส่ชื่อพวกมันลงในกลุ่ม ไม่อยากทำตามความต้องการของพวกมัน แต่บางทีก็คิด มันก็เพื่อนอ่ะ



ตอนนี้ เซงจิตมาก ๆ