เว็บไซต์เราจะอยู่ไม่ได้หากขาดเขาเหล่านี้ รวมช่วยกันสนับสนุนสปอนเซอร์ของพวกเรา
-
30th November 2012 16:14
#1
ผมยึดติดกับอดีตเกินไปรึเปล่า......
ผมคบกับแฟนผมมา 6 เดือนกว่า เธอเขามาเรียนตอนแรกๆเป็นเด็กเงียบๆ เด็กเนิร์ท(สาวแว่น ผมยาว ตามสเปคผม แถมเป็นรุ่นพี่ด้วยซื่อๆไรเดียงสาเป็นคนเงียบๆ) เราคบกันดีเหมือนคู่รักปกติทั่วไป พปิด เทมอเธอบอกว่าต้องกลับ ต่างจังหวัดบ้าน แม่ 1 เดือน เราโทรคุยกันทุกวัน แต่อาจเพราะความห่างไกล + กับผมเล่นแต่เกมส์ไม่ค่อยสนใจเธอ เริ่มเบื่อ แต่ไม่ออกอาการ เธอโทรมาผมก็บอกอยู่กับพ่อๆตลอด(พ่อผมเฮี้ยบ) แต่กลางคือผมจะโทรหาเองบอกฝันดี บอก รัก เหมือนคนธรรมดาทั่วไป
แต่อยู่มาวันนึง หลังจากคุย โทรศัพน์ (ห้องผมอยู่ ข้างบน ชั้น 2 เธออยู่ห้องล่างชั้น 1) ผมก็บอกว่าโทรมาไรตอนนี้ เนี่ย เรียนอยู่แปป ตอนอยู่บ้านไมไม่โทรมา เธอก็บอกว่า แล้วเคยมีเวลาว่างไหมล่ะ !! ผมหงุดหงิดเล็นน้อยเลยเดินลงไปหา แต่เธอก็คุยโทรศัพน์กับใครไม่รู้ยิ้มน้อยยิ่งใหญ่ ผมเดินไปหาก็หนี ผมเลยตัดสิน ใจ วันนี้เดินกลับบ้านคนเดียวก็ได้ ว่ะ ! หลังจากวันนั้น 2 อาทิต ผมก้ไม่ได้คุยันอีกเลยโทรไปเธอก็ไม่รับ พอจะมีข่าวหนาหูว่า แฟนใหม่เธอซื้อโทรศัพน์ให้ ผมก็เลยลองคิดดูว่า เห้ย นี้(กู)ทำไรอยู่นี้ ทำไมไม่สนใจใส่ใจเธอทำบ้าไร คบ กับเธอการเรียนเราก็ไม่ตกนิหว่า พอกลับบ้านมา วัน ศุกษ์(ที่แล้ว) ผมเลยลองโทรไปหา ไม่รับ ผมเลยส่งข้อความไปถามว่า มีเรื่องจะคุยด้วย คุย ได้ไหม????
เธอเลยโทรกลับมาผมถามว่า สักนี้เป็นไรทำไมไม่พูดกัน เธอก็บอกเปล่า ไม่มีไร แค่อยากอยู่เงียบๆ ผมเลยถามว่าใช้โทรศัพน์ใครอยู่ เธอบอกว่าของพี่ คืนนั้น เธอก็พุดความจริงให้ฟัง ผมก็พูดเรื่องในใจผมให้เธอฟัง เธอบอกว่า เราแอบมีใครจริงๆ แต่คนนั้นเขาไม่เคยมาสนใจเราเลย ผมเลยถามว่า ตกลงรักใครมากกว่ากันเธอบอกผมว่า ไม่รู้ สิกับแกเราก็รักอีกแบบ คนนั้นเขาก็รักอีกแบบ และเธอก็ร้องไห้ออกมา "ความจริงมันอาจจะทำให้ผมใจสลาย แถบ จะขาดใจ แต่เพราะความรักและสงสารเธอ ผมเลยเก็บความรู้สึกในใจไว้ " คืนนั้นเธอก็เล่าให้ฟังเธอถามว่า ก่อนมาคบกันเคยมีอะไรกับใครไหม ผมบอกว่าไม่มี ผมเลยถามเธอกลับไป เธอบอกว่า เคย แต่ผมไม่คิดอะไรเพราะมันเรื่องธรรมดา ของวัยรุ่นสมัยนี้ คุยกันไปมาๆสักพัก เธอก็พาผมเขา เรื่องอย่างว่า ผมก็เลยบอกว่า แล้วแต่ อยากทำ ก็ทำ คุยไปสักพักเธอบอกว่า แค่นี้นะ เดี๋ยวเรื่องนั้นค่อยคุยกันต่อ เช้ามาผมเลยโทรไปหา แบบเมื่อก่อนเธอบอกว่าเครียด ว่ะ แค่นี้น่ะ เดี๋ยวค่อยโทรมาใหม่ ตกเย็นผมเลยโทรไป แต่เธออาจโดนแม่ด่า เลยตะคอกกลับมาว่า แค่นี้แหละอารมณ์เสีย
หลังจากวันนั้น 1 อาทิต เราก็เลิกกันเธอบอกว่าหาใหม่เถอะนะ
แต่ปัณหาคือ ผมลืมเธอไม่ได้ ผมโทษตัวเองที่เอาแต่เลนคอมให้ความสำคัญกับเธอน้อยไป ทุกๆวันเวลา ตี5.20 ผมจะฝันถึงเธอ พอสะดุ้งตื่น น้ำตามันก็ไหล เป็นติดต่อกันมา 5 วันแล้วไม่รู้ทำไม
เดี๋ยวนี้ผมแค่เห็นหลังเธอผมกลั้นอาการไว้ไม่อยู่ เพราะผมรักเธอมากรักเธอจริงๆ อยากได้เธอคืนมามากๆๆ ถึงมันจะเป็นอดีตแต่ผมรักเธอ ผมไม่มีความสุขเปลี่ยนเป็นคนล่ะคนอย่างเห็นได้ชัดมากๆ เพื่อนบอก ทำจะทำยังไงก็ จิตใตสำนึกที่คิดว่าเธอยังเป็นของผมดี
อีกอย่าง เราสองคนเป็นคู่รัก ที่น่าอิจฉา มากสุดในโรงเรียนครับ มีแต่คนอิจฉา ผมกับเธอ
ผม = เพื่อนบอกให้ฟัง มีคนชอบผมเกือบครึ่ง มัธยม
เธอ = สวยที่สุดในโรงเรียนตั้งแต่วินาทีแรกที่ก้าวเขามาเหยียบ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ChrisBVB22 : 30th November 2012 เมื่อ 17:48
-
รายชื่อสมาชิกจำนวน 4 คนที่กล่าวขอบคุณ:
-
30th November 2012 16:24
#2
เหอออได้ฟังเรื่องนี้ มันกำลังเกิดขึ้นกับผมตอนนี้เลยและ. เพราะผมไม่ยอมสนใจ ไม่ยอมทำให้มันดี ทำไมนะทำไม
-
-
30th November 2012 16:29
#3
ธรรมดา นี่แหล่ะที่เค้าเรียกว่าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา
ผมเองก็เคยผ่านมาแล้วแต่ก็ลงเอยด้วยดี ทุกวันนี้ก็แต่งงานกันแล้ว
ก็ลองหาโอกาศไปง้อเค้าสิ หาตุ๊กตาสักตัวให้ตอนวันเกิดแล้วเขียนข้อความดีๆใส่เข้าไป
ลองเริ่มต้นกับเค้าใหม่ เอาแบบเริ่มต้นเลย
เลิกกันก็ไม่ได้หมายความว่าจะกลับไปคบกันใหม่ไม่ได้นี่นา มันอยู่ที่เราต่างหากว่าเราจะปล่อยหรือจะคว้าไว้
-
-
30th November 2012 16:34
#4
ในที่สุดเราก็รู้ว่าท่านเป็น ผช. (นอกเรื่อง)
-
-
30th November 2012 16:35
#5
กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ
USED_JKG
ธรรมดา นี่แหล่ะที่เค้าเรียกว่าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา
ผมเองก็เคยผ่านมาแล้วแต่ก็ลงเอยด้วยดี ทุกวันนี้ก็แต่งงานกันแล้ว
ก็ลองหาโอกาศไปง้อเค้าสิ หาตุ๊กตาสักตัวให้ตอนวันเกิดแล้วเขียนข้อความดีๆใส่เข้าไป
ลองเริ่มต้นกับเค้าใหม่ เอาแบบเริ่มต้นเลย
เลิกกันก็ไม่ได้หมายความว่าจะกลับไปคบกันใหม่ไม่ได้นี่นา มันอยู่ที่เราต่างหากว่าเราจะปล่อยหรือจะคว้าไว้
มันจะทำแบบนั้นไม่ได้ ล่ะครับตอนนี้เธอเกลียดผมมาก
-
-
30th November 2012 16:44
#6
เลิก ก้ดีแล้วผู้หญิงแบบนี้ คบกับเราแต่ไปมีคนอื่น อีกหน่อยไอ้คนปัจจุบันก็โดนแบบเดีียวกันนั่นแหละ
ผู้หญิงมีเยอะกว่าผู้ชาย ทำไมต้องไปแย่งกันกับคนอื่น คนเราไม่ได้เกิดมารักได้แค่คนเดียว คนนี้ไม่ดีก็ลืมตัดใจ แล้วก็จจะเจอคนใหม่ๆ เชื่อสิที่บอกว่าจะไม่รักใคร ลืมเธอคนนั้นไม่ได้จะไม่มีอยู่ในสมองเลย
มันจะเป็นแค่อดีต ที่เราต้องเรียนรู้เท่านั้นเอง
อีกหน่อยเธอคงเข้าใจ
-
-
30th November 2012 16:47
#7
-
-
30th November 2012 16:55
#8
ผมก็โดนแฟนบอกเลิกเหมือนกัน ผมรู้สึกผิดมากกับการกระทำของผม เธอให้โอกาสผมมาหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่ทำให้ดีขึ้น ผมอยากให้เธอกลับมารักผมเหมือนเดิม
-
-
30th November 2012 17:17
#9
เป็นธรรมดาครับอาการอกหัก ทรมาณ กินไม่ได้นอนไม่หลับ ในหัวคิดวนเวียนแต่เรื่องของอดีต สิ่งที่จะช่วยให้หายดีคือ ตัวเราเองกับเวลา
ตัวเราเอง ต้องเลิกคิดถึง พยายามหาอะไรทำ อย่าอยู่คนเดียว อย่าฟังเพลงเศร้า อย่าเก็บเอาของที่ทำให้มองแล้วคิดถึงไว้ใกล้ตัวทิ้งได้ยิ่งดี อย่าพยายามติดต่อหา ลบเบอร์ รูป ข้อความอะไรทิ้งให้หมด แล้วให้คิดว่าตัวเราเองอายุยังน้อย ยังต้องเจอผู้คนอีกมาก คนบางคนเราพบแค่เพียงให้จำ ไม่ได้พบเพื่อใช้ชีวิตร่วมกัน
เวลา คือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของมันไป เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ เราก็ยิ่งทำใจได้มากเท่านั้น และเมื่อถึงจุดๆหนึ่งเราจะพบว่าที่เราคร่ำครวญในตอนนั้นมันไรสาระสิ้นดี อันนี้แล้วแต่ละคนว่าจะทำได้ในเวลาขนาดไหน อาจจะ 1 อาทิตย์ 1 เดือน 3 เดือน ครึ่งปี หรือปีนึง แต่ส่วนใหญ่แล้ว สัก 1 เดือนก็เริ่มปกติกันละ ยกเว้ณกรณีที่ ยังคุยอะไรกันอยู่ เจอกันอยู่ ทำเหมือนว่ายังคบกัน อันนีิ้จะทำให้เราตัดใจยากขึ้น อาจทำให้ใช้เวลานานหน่อย
พูดไปแล้วเรื่องวิธีทำใจ ที่เหลือก็แล้วแต่ตัวคุณละว่าจะรับฟังผมรึป่าว วิธีนี้ผมใช้กับตัวเองได้ผลมาแล้วกับแฟนเก่าที่คบกันมาได้ 3 ปีเกือบๆจะสี่ปีละมาเลิกกัน พูดตามตรงว่าเสียใจมาก ความรู้สึกคงไม่ต่างอะไรกับคุณในตอนนี้สักเท่าไหร่ เอาเป็นว่าสู้ๆนะครับ ผมเป็นกำลังใจให้
-
-
30th November 2012 17:43
#10
กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ
Snowbug
เป็นธรรมดาครับอาการอกหัก ทรมาณ กินไม่ได้นอนไม่หลับ ในหัวคิดวนเวียนแต่เรื่องของอดีต สิ่งที่จะช่วยให้หายดีคือ ตัวเราเองกับเวลา
ตัวเราเอง ต้องเลิกคิดถึง พยายามหาอะไรทำ อย่าอยู่คนเดียว อย่าฟังเพลงเศร้า อย่าเก็บเอาของที่ทำให้มองแล้วคิดถึงไว้ใกล้ตัวทิ้งได้ยิ่งดี อย่าพยายามติดต่อหา ลบเบอร์ รูป ข้อความอะไรทิ้งให้หมด แล้วให้คิดว่าตัวเราเองอายุยังน้อย ยังต้องเจอผู้คนอีกมาก คนบางคนเราพบแค่เพียงให้จำ ไม่ได้พบเพื่อใช้ชีวิตร่วมกัน
เวลา คือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของมันไป เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ เราก็ยิ่งทำใจได้มากเท่านั้น และเมื่อถึงจุดๆหนึ่งเราจะพบว่าที่เราคร่ำครวญในตอนนั้นมันไรสาระสิ้นดี อันนี้แล้วแต่ละคนว่าจะทำได้ในเวลาขนาดไหน อาจจะ 1 อาทิตย์ 1 เดือน 3 เดือน ครึ่งปี หรือปีนึง แต่ส่วนใหญ่แล้ว สัก 1 เดือนก็เริ่มปกติกันละ ยกเว้ณกรณีที่ ยังคุยอะไรกันอยู่ เจอกันอยู่ ทำเหมือนว่ายังคบกัน อันนีิ้จะทำให้เราตัดใจยากขึ้น อาจทำให้ใช้เวลานานหน่อย
พูดไปแล้วเรื่องวิธีทำใจ ที่เหลือก็แล้วแต่ตัวคุณละว่าจะรับฟังผมรึป่าว วิธีนี้ผมใช้กับตัวเองได้ผลมาแล้วกับแฟนเก่าที่คบกันมาได้ 3 ปีเกือบๆจะสี่ปีละมาเลิกกัน พูดตามตรงว่าเสียใจมาก ความรู้สึกคงไม่ต่างอะไรกับคุณในตอนนี้สักเท่าไหร่ เอาเป็นว่าสู้ๆนะครับ ผมเป็นกำลังใจให้
พยายามหาอะไรทำ อย่าอยู่คนเดียว อย่าฟังเพลงเศร้า อย่าเก็บเอาของที่ทำให้มองแล้วคิดถึงไว้ใกล้ตัวทิ้งได้ยิ่งดี อย่าพยายามติดต่อหา ลบเบอร์ รูป ข้อความอะไรทิ้งให้หมด
ที่พูดมาผมมีทุกอย่างเลยครับ
-
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
Forum Rules