ผมแอบชอบเธอมานาน 5 ปี แล้วครับ
ปีที่1: ผมมักจะมองเธอทุกวันถึงเธอจะไม่มองผมก็ตาม ตอนก่อนขึ้นปี2 ผมก่ะจะบอกว่าชอบเธอแต่เธอคบกับแฟนแล้ว...
ปีที่2: ผมค่อยๆ แอบมองเธอ เธอก็ไม่ได้มองผม แต่เธอมาคุยกับผมมากขึ้น(บางครั้งเธอก็รู้สึกเขิน) วันนึงผมเกิดป่วยหยุดเรียนไป 1 วัน จากนั้นวันต่อไปผมเดินผ่านไปตรงจุดทึ่เธอนั่งอยู่ พอเธอเห็นผมก็ทักว่า "หายดีแล้วหรอจ้ะ" เธอยิ้ม
ปีที่3: ผมก็ยังมองเธอ เดือนแรกๆ เธออาจจะไม่ค่อยมองผมหรอกนะ แต่เดือนถัดไปเธอมาคุยกับผมมากขึ้น วันนึงผมถามเรื่องงาน เธอเขินมากจนต้องกลับไปนั่งที่เธอ(เพื่อไปตั้งหลักก่อนมั้ง) เธอมองผมบ่อยมากแทบทุกครั้ง(ไม่ยิ้ม) ถ้าแฟนเธอไม่อยู่เธอจะมองผมทุกครั้งไม่หลบสายตาและเธอก็จะมานั่งติดผม(เฉพาะในวิชาปฏิบัติคอมฯ) บ้างก็บอกช่วยโน่นช่วยนี่หน่อย บ้างก็ลุกไปหาที่โต๊ะผมถามเรื่องงาน จนตอนวันรับใบวุฒิปวช. เธอก็มากับแฟน เธอยิ้มกับผม ผมก็ยิ้มกลับถามเรื่องจะต่อที่เดิมหรือที่อื่น เธอบอกว่ายังไม่รู้เลย ส่วนผมบอกว่าที่อื่น เธอยิ้มๆ หน่อย
ปีที่4: ผมกับเพื่อนกลับมาที่วิทยาลัยเดิมเพื่อไปหาอาจารย์ท่านนึง โดยระหว่างทางบังเอิญเจอเธอกับแฟนยังเรียนที่เดิม เธอทำหน้ายิ้มๆ ไปคุยเพื่อนผม(ไม่ได้คุยกับผม) ไม่กี่เดือนผ่านไปผมพยายามหาเธอ ผ่านเฟสบุ้คเพื่อน(เธอยังไม่มีเฟสบุ้ค) เพราะผมไม่สามารถตัดใจจากเธอได้
ปีที่5: ผมบังเิอิญเห็นเฟสบุ้คเธอ แต่ผมก็ไม่กล้าขอเพราะเธอก็ยังคบกับแฟนอยู่ จนวันนึงเห็นเธอคุยกับเพื่อนบอกว่า เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้คุยกับแฟนแล้ว วันนึงผมกับเพื่อนต้องไปหาอาจารย์ท่านนั้นอีกรอบ เมื่อเสร็จธุระกับท่านก็กำลังเดินออกจากวิทยาลัยนั้นก็ได้ยินเสียงคนตะโกนเรียกชื่อผม เพื่อนที่เคยเรียนในห้องเดียวกันนี่เอง ผมก็เดินเข้าไปหา และได้ยินเสียงผู้หญิงที่ผมจำได้แม่น เธอนั่นเองพูดออกมาดังๆ ว่า "(ชื่อผม) คิดถึงจังเลย..." และเธอยิ้มร่าเริง ผมก็ดีใจที่ได้เจอเธอ สักพักผมกับเพื่อนก็ออกจากวิทยาลัย และผมก็ยังคิดถึงเธออยู่เสมอ...
ตกลงเธอแอบชอบผมใช่หรือไม่ครับ