[ระบาย] คนแรกที่เคยรักมาก

[nanatsukung]

ตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยมีแฟนเลยซักครั้งเดียว (หรือจะเรียกว่าเคยมีดี เคยสนิทกับคนคนนึง3เดือน)

หลังจากผมเข้ามหาลัยผมก็เจอคนนี้ เธอเรียนคณะเดียวกันกับผม ตอนแรกเธอคนนี้มีแฟนแล้ว แต่ผมก็ยังชอบเขาอยู่ ผมเห็นท่าทีว่าแฟนเขากับคนที่ผมเคยรักท่าทางจะไปกันไม่รอด
แล้วทางแฟนเก่าผมก็ดูจะเสียใจผมก็เลยคอยให้กำลังใจเค้า แล้วรอเค้าอยู่มาประมานสองปี(รอเสียบน่ะแหละครับ)

หลังจากนั้น เขาเลิกกันแฟนเก่า ผมก็ได้เป็นแฟนกับเค้า ช่วงเวลาแรกๆเรามีความสุขกันดี
แล้วมีอยู่ช่วงหนึ่งแฟนเก่าผมก็ได้ไปสนิทกับเพื่อนของผม ซึ่งออกจะเปิดเผยไปหน่อย สนิทเกินไปเกินกว่าจะเป็นเพื่อนสนิทกัน เหมือนข้ามหน้าข้ามตาผม

และเนื่องด้วยที่ว่าผมเป็นคนอารมร้อนแล้วเป็นคนที่ชอบเอาชนะ เมื่อเวลาที่ผมคิดว่าผมผิด ผมก็จะไม่ค่อยอยากจะง้อ อยากให้เค้าง้อกลับมามากกว่า
เวลาผมทะเลาะกับเธอ ก็เลยกลายเป็นว่าทำให้เสียความรู้สึกกันไป ต่างฝ่ายต่างเก็บเอาไว้ โดนเฉพาะผม ที่เวลาอารมไม่ดีแล้วชอบเก็บเอาไว้ไม่พูดแล้วก็ไปขอโทษ หนีปัญหา
แต่ปรากฏว่า พอเก็บไว้มากๆ มันก็ระเบิดอารมออกมา แล้วผมก็พูดในสิ่งที่ผมคิดออกไป (ผมก็เข้าใจแหละครับ ผมผิดเอง คนเราถ้าจะยอมต้องยอมให้ได้ตลอด)

หลังจากนั้นผมกับเธอเลิกกัน แฟนเก่าผมก็ไปสนิทกับคนนั้นมากกว่าเดิมเสียอีก มีการไปเปิดร้านขายของด้วยกัน เวลาออนMSN หรือ Facebook พอเห็นชื่อแฟนเก่าผมทีไรก็ต้องเป็นอันต้องมีเพื่อนผมออนด้วยทุกที เหมือนนัดกันมาออน
หลังจากนั้นผมก็ชอบไปบ่นในเฟสบุคบ่อยๆ เพื่อเรียกร้องความสนใจเพราะผมจิงๆแล้วก็อยู่คนเดียวเพื่อนมหาลัยก็ไม่ค่อยสนิท(อันนี้ผมมีเหตุผลนา) จนเธอคนนั้นต้องมาพูดกับผมว่า เขาเพื่อนผมกับเธอแฟนเก่าผมไม่ได้เป็นอะไรกัน ผมก็ทำท่าว่าจะไม่เชื่อ
สะเทือนเลยครับคำที่เธอคนนั้นพูดออกมา "***ไปคุยกันเองสองคนเลย" .... ผมไม่ได้เคยได้ยินคำว่า***กูออกมาจากปากเค้ามาเข้าถึงหูผมเลย อย่างน้อยที่ผมได้ยินก็จะเป็นที่เค้าพูดกับเพื่อนมากกว่า
เค้าก็ลากผมเข้าไปคุยMSN แล้วก็เหมือนเค้าจะพยายามอธิบายนั่นล่ะครับ แต่คือเค้าไม่ได้เข้าใจในอารมของผมเลย ผมเคยรักเค้ามากหวงมาก แล้วยังอยากกลับไปคบกัน แต่เค้ากลับบอกมาว่า

ที่เค้าไปคุยกับเพื่อนของผม เพราะเค้าช่วยได้มากกว่า เค้าให้กำลังใจได้มากกว่า เค้าเข้าใจเรามากกว่า
ผมก็เลยตอบกลับไปว่า ก็ถ้าเกิดว่ามันเข้าใจ มันให้กำลังใจได้มากกว่า ช่วยได้มากกว่า ทำไมไม่คบ****ไปเลยวะ(อารมร้อนอีกแล้วครับ)

จบคำนี้ผมออกเอ็ม ผมลบรูปเฟสบุค บันทึกสนทนา ทุกอย่างที่เค้าเคยให้ผมทิ้งหมด (หนีอีกแล้ว)
แล้วผมก็อยากจะลืมๆมันไป เสียดายที่มันไม่เป็นอย่างนั้น ผมต้องเรียนกับเค้าทุกวัน วิชาคณะก็ต้องเจอกัน วิชานอกคณะก็ลงตัวเดียวกัน

เจ็บมากครับตอนนั้น.... จะพูดว่าตอนนั้นมันก็จะดูเหมือนไกลไป เพราะว่าตอนนี้ผมก็ยังเจ็บอยู่ แต่น้อยลงกว่าเดิมมากแล้วครับ

ผมรู้สึกเหมือนกับว่า พอมันเจ็บมากๆไปนานๆเข้า มันก็เริ่มรู้สึกเบื่อ พอผมเบื่อ ผมก็ไม่อยากจะทำอะไร งานการไม่ทำ วันๆเอาแต่เล่น

แล้วผมก็รู้สึกได้เลยว่า กรรมมันมีจริง กรรมตามทันผมไวมากๆ กับไอการที่ผมไปแย่งแฟนคนอื่นมา แล้วก็โดนเพื่อนแย่งแฟนไปอีกที
มันเหมือนกับว่าผมที่ไปเห็นว่าแฟนเก่าของแฟนเก่าผมมันเลวมันไม่ดี มันกลับมาโดนกับผมเองที่เพื่อนของผมอาจจะเห็นว่าผมมันเลวก็ได้

ขอโทษและขอบคุณคนที่อุส่าอ่านจนจบนะครับ ผมไม่รู้จะไประบายที่ไหนแล้วจริงๆ ผมเบื่อชีวิตมากตอนนี้