ยินดีต้อนรับเข้าสู่ jokergameth.com
jokergame
jokergame shop webboard Article Social


Colocation, VPS


joker123


เว็บไซต์เราจะอยู่ไม่ได้หากขาดเขาเหล่านี้ รวมช่วยกันสนับสนุนสปอนเซอร์ของพวกเรา

colocation,โคโลเคชั่น,ฝากเซิร์ฟเวอร์ game pc โหลดเกม pc slotxo Gameserver-Thai.com Bitcoin โหลดเกมส์ pc
ให้เช่า Colocation
รวมเซิฟเวอร์ Ragnarok
Bitcoin

กำลังแสดงผล 1 ถึง 5 จากทั้งหมด 5
  1. #1
    ชอบดูไม่ชอบโพสต์
    วันที่สมัคร
    May 2012
    กระทู้
    35
    กล่าวขอบคุณ
    54
    ได้รับคำขอบคุณ: 23

    Post [น่าอ่าน] ตำนานสะท้านมหากาฬคนพันธนาการข้ามมิติโลก

    สวัสดีท่านผู้อ่านทุกท่านนะครับ ก่อนอื่นเลยผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ
    ชื่อเล่น: กล้วยหอม
    อายุ: 16 ปี
    สิ่งที่ชอบ:ผมชอบกิน บุฟเฟ่ครับกินแบบจุใจไปเลย ฮ่าๆ
    สิ่งที่ไม่ชอบ: แมลงมุม, สัปหลาด แมลงสาปอะไรประมาณนี้อ่าครับ น่ากลัวมากตอนมันบินหลบแทบไม่ทันครับ T^T
    ทำไมผมถึงได้มาเขียนเรื่องนี้ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ นึกอยากเขียนก็เลยมาเขียน
    ผมต้องการอะไร: ผมอยากให้ท่านผู้อ่านได้อ่านเรื่องที่ผมแต่งขึ้นมานั้นให้สนุกแค่นั้นเองครับ(แต่ใจจริงมากไปกว่านั้น ฮ่าๆ)
    ทั้งหมดมีกี่ตอน: ผมคิดว่าไม่เกิน Chapter 10 ครับผมไม่อยากเขียนมากๆเลยกลัวท่านผู้อ่านเบื่อผมอยากให้มีความตื่นเต้นในเนื้อเรื่องบ้างถ้าท่านผู้อ่าน จินตนาการ แบบอลังการก็จะมีความสนุกขึ้นไปมากกว่าอ่านเฉยๆครับ
    สุดท้ายผมขอให้ท่านผู้อ่านได้รับความสนุกและสิ่งใหม่ๆที่ในเนื้อเรื่องน่าจะเติมเต็มเป็นอย่างดีครับ ฮ่าๆ
    สุดท้ายจริงๆครับ บางทีผมก็ลืมพิมศัพท์นั้นๆด้วยผมต้องขออภัยด้วย ณ ที่นี้ด้วยครับ


    Chapter 1 - ความจริงหรือฝันร้าย
    สมัยก่อนนั้นเทคโนโลยียังไม่ทันสมัยมากนักถ้าเทียบกับ ณ ตอนนี้ นับจากปี 1997 ผมได้เกิดมากับครอบครัวที่มีเครื่องอำนวยความสะดวกไม่ว่าจะเป็น ไม้เกาหลัง ไม้พัดลม ผมก็ได้ชื่อ แจ๊กสัน หรือ แจ๊กนั้นเอง(Jack) หลังจากที่ผมได้รับความดูแลจากพ่อกับแม่เป็นอย่างดีผมถูกนำเข้าไปเล่าเรียนสถานที่โรงเรียนแห่งหนึ่งเป็นโรงเรียนไม้ น่ากลัวมากมี....เยอะแต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรผมได้เรียนจนจบชั้น Class A ในปี 2012 เป็นปีที่ทุกคนก็รู้ดีว่าจะมีอะไรจะเกิดขึ้นซึ่งเป็นวันวิบัติมหากาฬภูเขาไฟอุกาบาตระเบิดโลกผมกำลังคุยกับเพื่อนๆในที่ทำงานของผมเพื่อนผมก็มีชื่อว่า โมกี้ แต่บางคนชอบเรียกโมเอะ
    โมกี้: เฮ้เพื่อนว่าสบายดีไหมนายมาทำงานที่ทำไมฮ้ะถามจริง?
    แจ๊กสัน: มันน่าตื่นเต้นดีที่นายถามฉันอ่ะนะแต่มันไม่ใช่ตอนนี้ที่ฉันจะตอบนาย ดูนั้นสิอะไรวะนั้น !! หลบเร็วว
    หลังจากที่ผมกับเขาต่างพากันวิ่งหนีและคนอื่นๆทั่วเมืองกำลังทำแบบที่ผมทำอยู่ นั้นมัน อุกกาบาต ขนาดมหึมา(อย่างกับในหนัง Action ถล่มปัตภีหม้อไฟ) ผมก็สะดุ้งตื่นขึ้นเพราะนาฬิกาปลุกเจ้าตัวนั้น
    แจ๊กสัน: บ้าเอ้ยนี้เราฝันไปหรือนี่ให้ตายสิวะ บัดสพ ปลุกอะไรตอนนี้ฟล๊ะ!!
    นาฬิกา: กริ๊งงง ๆ ๆ ๆ ๆ !! ( ตูมมมม ))
    หลังจากที่ผมทำลายนาฬิกาของผมเรือนละไม่กี่บาทผมก็ทำกิจวัตรประจำวันต่อ หลังจากนั้นผมออกจากบ้านด้วยรถสปอร์ตปอเช่ ที่ผมส่งรหัสใต้ฝาอิชิตันกรีนทีไปได้เมื่อไม่กี่ปีก่อนไม่นานผมไปถึงที่ทำงาน
    โดยไม่ถึงชั่วโมงเช้าวันแรกของวันจันทร์
    โมกี้: โย่วแม๊นน นายมาเช้าจังเลยวันนี้มีไรแปลกๆแน่ๆเลยวะ แจ๊กสัน นายมั่นใจหรือว่านายไม่ลืมอะไร
    แจ๊กสัน: เฮ้หวัดดี เออวะฉันลืมกินข้าวไปเลยแย่แล้วสิแถวนี้ก็มีให้กินเยอะสะด้วยโทรสั่ง KFC ดีกว่า Call. 1150
    Pizza: สวัสดีค่ะไม่ทราบว่าลูกค้าสะดวกรับสินค้าที่ไหนค่ะ
    แจ๊กสัน: สวัสดีครับ รับที่ บนตึกชั้นที่ 9 คับบอกพนักงานขึ้นบันไดมาเลยคับผมจะรอ
    pizza: ลูกค้าจะรับเป็นเซ็ทอะไรค่ะ
    แจ๊กสัน: จุใจ ครับ
    pizza: ขอโทษค่ะทางร้านมี หน้า ฮาวายเอี้ยน, ไส้กรอกสโม๊คกี้ชีส, ไก่อบไมโครเวฟ ค่ะ
    แจ๊กสัน: (กระสิบเพื่อน) *** เห้ยโทรผิดนึกว่า KFC *** บ้าจริง
    โมกี้: วางสายเลย
    แจ๊กสัน: ขอเป็นหน้าฮาวายเอี้ยนครับ
    pizza: ขอบคุณค่ะ
    แจ๊กสัน: ให้ตายสิสั่ง pizza มากินก็ได้นายจะกินไหม โมกี้
    โมกี้: ได้เพื่อนแต่นายจ่ายนะ โอเค๊
    แจ๊กสัน: เยี่ยม
    หลังจากนั้นผมก็นั่งกิน pizza แล้วถึงกับสำลักเพราะผู้หญิงคนนั้นเธอมีชื่อว่า เทเลอร์ เธอสวยมากนางฟ้าเลยหล่ะ
    เทเลอร์: สวัสดีค่ะคุณ แจ๊กสันใช่ไหมค่ะ
    แจ๊กสัน: ใช่ครับมีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ
    เทเลอร์: คุณช่วยไปถอยรถของคุณออกจากที่จอดรถท่านผู้จัดการได้ไหมค่ะ
    แจ๊กสัน: (แป๊ว) อ๋อได้ครับรอสักครู่นะครับ
    หลังจากที่ผมกำลังจะเดินออกจากที่ห้องผมมองไปเห็น ลูกไฟขนาดใหญ่มหึมาแบบในฝันผม
    แจ๊กสัน: ทุกคน !! หนีเร็ว !!
    ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมตะโกนดังมาก
    คนงาน: หมอนั้นหลับอีกแล้วสินะ 555 หัวหน้าคงไม่ปล่อยไว้แน่
    แจ๊กสัน: อ่าวฝันไปหรือเนี่ย!
    to be continued

    Chapter 2 - ไม่มีอะไรที่เลวร้ายไปกว่านี้อีกแล้ว
    หลังจากที่ผมได้ตื่นขึ้นจากฝันร้ายและมีลางสังหรณ์ใจลุมเล้าเข้ามาที่ตัวผมเหมือนราวกับว่านั้นเป็นความจริง คนที่ทำงานต่างๆก็ไม่ได้สนใจอะไรนอกจากเพื่อนของผมที่ถามผมว่า
    โมกี้: นายแอบหลับเวลาทำงานสินะนายเห็นอะไรในความฝันอย่างงั้นหรือ? (ด้วยความอยากรู้ของเขามากมายพอที่เขาอยากจะต้องรู้ให้จนได้)
    แจ๊กสัน: ฉันฝันเห็นลูกไฟยักษ์มหึมาพร้อมเสียงระเบิดในเมืองของพวกเราราวกับเป็นวันล้างเผ่าพันธ์มนุษย์เสียอย่างนั้น
    โมกี้: ฮ้า ๆ นายมันบ้าไปแล้วคิดมากน่าไม่มีอะไรหรอก
    ในเมือง: ตูมมมมมมมมม !! ตูมมมมมม (เสียงระเบิดจากในตัวเมืองที่ดังสนั่นจนเขาทั้งสองและคนที่นั้นต่างพากันตกใจ)
    แจ๊กสัน: มันกำลังจะเกิดขึ้น
    สำนักข่าวรายงาน: เกิดเหตุผู้ก่อการร้ายวาง Bomb ที่สถานีรถไฟแต่ไม่มีผู้ใดได้รับบาดเจ็บคาดว่าคนร้ายต้องการแค่ก่อกวนเท่านั้นทาง FBI กำลังสืบสวน
    หลังจากที่ผมเลิกงานพร้อมเตรียมตัวกลับบ้านอย่างไม่รีรออะไรทั้งสิ้น
    โมกี้: ลาก่อนเพื่อนเจอกันพรุ่งนี้ บาย
    แจ๊กสัน: โอเค๊เจอกันพรุ่งนี้
    ผมแอบกระสิบข้างๆเทเลอร์
    แจ๊กสัน: เทเลอร์ไปเดทกับผมไหมคืนนี้พักที่บ้านผมนะผมจะทำอาหารให้คุณกินด้วยไปไหมจ๊ะ?
    เทเลอร์: โอเค๊เลยฉันกำลังหิวพอดีเลยหาอะไรกินก่อนดีกว่า
    แจ๊กสัน: ขึ้นรถเลยผมจะพาซิ่งอ้อมเมืองเพื่อหาร้านก๋วยเตี๋ยวน้ำตกดีๆสักร้าน
    ผมขับรถไปพร้อมกับเธอที่นั่งอยู่ข้างๆผมเธอแอบเขิลนิดหน่อยผมคงไม่พาเธอมาปิ๊กนิกที่ร้านก๋วยเตี๋ยวน้ำตกแน่ๆ (คนพิมก็หิวเหมือนกันน๊ะ :'c ฮ่าๆ)
    ที่ทำงาน NAZA และนักวิทยาศาสตร์มากมาย
    Worker: ผมตรวจสอบพบเจออุกาบาตขนาดใหญ่ที่สุดในทางช้างเผือกกำลังโคจรมาชนโลกของเราครับท่านอีก 8 เดือนครับท่าน
    Worker2: ภูเขาไฟเมานาโลอาจะระเบิดอีกครั้งในอีก 4 เดือนข้างหน้าครับท่านมันจะทำให้มนุษย์ สูญพันธ์ได้เลยครับท่าน
    หัวหน้าNAZA: เอาละทุกคนโปรดฟังผมให้ดีเรื่องนี้โปรดเก็บเป็นความลับอย่าให้ประชาชนได้รับรู้เป็นอันขาดมิฉะนั้นโลกจะมีความตื่นตะหนกไปมากกว่านี้ทุกคนโปรดฟังผมให้ดีพวกเราทุกคนจะหยุดการระเบิด
    ครั้งนี้และอุกาบาตลูกนั้นด้วยมือของเราขอให้ทุกท่านทำงานอย่างเต็มที่ ชีวิตของมนุษย์สยชาติขึ้นอยู่กับการทำงานของพวกเรา
    และวิทยุที่ร้านก๋วยเตี๋ยวก็ดังขึ้น
    สำนักข่าววิทยุ: Naza ได้ค้นพบวัตถุขนาดใหญ่ในกาแลกซี่ทางช้างเผือกกำลังโคจรมาที่โลกของเราโปรดทุกคนอย่าตื่นตระหนกหกมีความคืบหน้าอีกจะรายงานให้ทราบอีกทีค่ะ สวัสดีค่ะ.
    ย้อนกลับไปเมื่อหลายพันปีก่อนได้มีรูปโบรารณมากมายเขียนขึ้นบนผนังซึ่งครั้งในอดีตเคยเกิดขึ้นมาแล้วไม่ว่าจะเป็นไดโนเสาร์สูญพันธ์และยังมีชนเผ่าหนึ่งที่ยังรอดชีวิตและอพยพออกจากโลกได้
    to be continued ...

    Chapter 3 - ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นจริงหรือ
    8เดือนผ่านไป..
    อุกกาบาตพุ่งชนโลกในตอนเช้ามืดทำให้แสงสว่างหรือโลกของเรากำลังพยายามเผาสิ่งแปลกปลอมเข้าชั้นบรรยากาศ แต่ทำได้เพียงแค่ให้มันเล็กลงเท่านั้น ขนาดของอุกบาตสูงถึง 40 เมตร หลังจากนั้นชาวโลกได้แตกตื่นตระหนกหวาดกลัวความตาย แจ๊กตื่นขึ้นมาหลังจาเหตุการ์ณได้ไม่นาน
    แจ๊ก: ฮึ! นี่มันคืออุกบาตนิทำไมถึงตกลงมาสู่โลกได้น้ะ?
    แจ๊กพูดในใจด้วยความไม่เข้าใจ หลังจากเขาไปทำงานแจ๊กได้เล่าให้เพื่อนๆที่ทำงานให้ฟังแต่ทำไมกัน ผู้คนไม่พูดอะไรเลย เอาแต่จะเงียบอย่างเดียวเกิดอะไรขึ้นกันน้ะ
    "ยามใดที่ดวงอาทิตย์เปลี่ยนเป็นสีดำ พระจันทร์เป็นสีเลือด เมื่อนั้นโลกจะถึงตอนอวสาน"
    NAZA: ผลการสำรวจอุกบาตลูกนี้ไม่ได้โครจหรือเป็นเศษเสี้ยวจากดาวเคราะห์น้อย แต่มันคือแม่เหล็กขนาดใหญ่ สามารถทำให้แรงโน้มถ่วงของโลกผิดปกติ กระดาษลอยขึ้นฟ้าไม่มีวันตก
    ข่าวตัดไปที่คลิปวิดิโอจากพลเมืองที่ถ่ายไว้ได้
    แจ๊กได้ดูรายการแจ้งข่าวสดจาก NAZA
    แจ๊ก:NAZA ได้ปกปิดข้อมูลอะไรบางอย่างกันแน่น้ะ
    แจ๊ก: ผมจะลาออกจากงานครับ
    ผู้จัดัการ: ทำไมล่ะทุกคนดำเนินชีวิตต่อไปตามปกติ นายตกใจกลัวหรอ
    แจ๊กไม่พูดอะไรหลังจากนั้นก็ไม่กลับมาที่นี่อีก แจ๊กลาออกจากงานเพื่อตามสืบเรื่องเหนือธรรมชาติ
    แจ๊กเผลอหลับในตอนกลางวันด้วยการที่ทำงานหนักเกินไป แต่ทำไมแจ๊กฝันถึง UFO จานบินที่เป็นวงกลม
    มนุษย์ต่างดาว: มนุษย์จะถึงจุดที่สิ้นสุดของกาแลคซี่นี่แล้ว ถ้ามนุษย์สามารถทำเทคโนโลยีเพื่อปกป้องโลก มนุษย์ต่างดาวจะยอมรับพวกเรา
    แจ๊กตื่นขึ้นมาพร้อมพูดในใจ
    แจ๊ก: เราจะต้องปกป้องโลกให้จงได้ แต่จะทำได้อย่างไร
    แจ๊กหาหนังสือในห้องสมุดฉบับเก่าและใหม่ ข่าวใหม่และเก่า)
    โปรดติตามตอนต่อไปขออภัยท่านผู้อ่าน ง่วงมาก หวังว่าตอนต่อไปมนัษย์จะเข้าใจถึงกฏ วัถต
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย subasachionse : 26th February 2016 เมื่อ 02:59 เหตุผล: ต้องการเพิ่มข้อมูลเพิ่มเนื้อเรื่อง

  2. รายชื่อสมาชิกจำนวน 3 คนที่กล่าวขอบคุณ:


  3. #2
    ชอบโพสต์เป็นชีวิตจิตใจ
    วันที่สมัคร
    Jun 2012
    กระทู้
    516
    กล่าวขอบคุณ
    832
    ได้รับคำขอบคุณ: 47
    ชอบครับ______________

  4. #3
    ชอบดูไม่ชอบโพสต์
    วันที่สมัคร
    May 2012
    กระทู้
    35
    กล่าวขอบคุณ
    54
    ได้รับคำขอบคุณ: 23
    ดันเนียนครับ

  5. #4
    ชอบดูไม่ชอบโพสต์
    วันที่สมัคร
    Oct 2011
    กระทู้
    44
    กล่าวขอบคุณ
    49
    ได้รับคำขอบคุณ: 17
    ดันเนียนตามด้านบนครับ


 

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •  
Back to top